world fucking sex to clover
Thursday, May 30, 2019
အလွမထြင္ေသာ ဘဝအသြင္
အလွမထြင္ေသာ ဘဝအသြင္
by apyosarpay on
**** အလွမထြင္ေသာ ဘ၀အသြင္ ****
အစအဆံုး sex၀တၳဳ
Hnin
အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ကားေလးက ႐ႈတ္႐ွက္ခက္ေနေသာလမ္းမေပၚမွာ
တစ္ရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေျပးလႊားေနသည္..ကားေပၚမွာေတာ့ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳျခင္းႏွင့္
တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ျခင္းတို႔ေပါင္းစုထားတဲ့ အသက္၂၄ ၂၅ အရြယ္
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ စီးႏွင္းလိုက္ပါလာသည္
သူ႔မ်က္၀န္းနက္နက္ေတြထဲမွာ ရီေ၀ေငးေမာျခင္းႏွင့္
စိတ္ဆႏၵေစာမႈေတြ တြဲခိုေနကာ
အေၾကာင္းမ႐ွိပဲ ကားျပဴတင္းမွတဆင့္ အျပင္ဆီသို႔
ေငးၾကည့္ေနသည္.. သူ႔နာမည္က သိမ့္ ခက္ ေ၀………
သိမ့္တစ္ေယာက္ မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာမန္းေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို
အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ျပန္လည္ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့သည္
အရာရာေျပာင္းလဲတိုးတက္သြားေသာ ၿမိဳ႕ရဲ႕ခမ္းနားမႈက
႐ႈမၿငီးႏိုင္စရာ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားလာလႈပ္႐ွားေနေသာ
လူထုေတြထဲမွာ သိမ့္အတြက္အသိမိတ္ေဆြမပါတာ
အားငယ္ခ်င္စရာ
ဟုတ္ပါသည္ အသက္၂၅ႏွစ္ရြယ္ သိမ့့္က ရန္ကုန္သူပါ
မထင္မွတ္ပဲ ဆရာ့ရဲ႕အလုပ္ေပးမႈနဲ႔ mdyမွာ ေနရဖို႔႐ွိသည္
အေၾကာင္းကေတာ့ ေလျဖတ္လူနာတစ္ဦးကို ျပဳစုဖို႔ပါ
မွန္သည္..သိမ့္က surseမေလးတစ္ဦးပင္
ပုဂၢလိက နာ့စ္ကုမၼဏီတစ္ခုရဲ႕ အလုပ္ေပးမႈနဲ႔
ရက္လအတိအက်မ႐ွိေသာ အျပတ္ငွါးသေဘာျဖင့္
လာခဲ့ျခင္းပင္
လူနာျပဳစုရတာ သိမ့္အတြက္အဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သိမ့္ျပဳစုရသမွ်က
မိန္းမသားေတြခ်ည္းျဖစ္ေနကာ အခုတစ္ေခါက္မွာေတာ့
ထူးထူးဆန္းဆန္း လူနာက ေယာက္်ားသားျဖစ္ေနသည္…
ဒါေပမယ့္ ဆရာေျပာျပသည့္အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာ
လူနာ႐ွင္ေတြက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိၿပီး
သား သမီးမ႐ွိသလို သူေဌးဆိုေပမယ့္
အျခံအရံလည္း သိပ္ငွါးမထားဟုဆိုသည္
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ဒီအလုပ္ကို သိမ့္လက္ခံခဲ့ျခင္းပင္
မလိမ္မညာတမ္း၀န္ခံရရင္ သိမ့္ကဆင္းရဲသည္
သာမန္ေအာက္ေျခတန္းစား မိဘမ်ားမွ
သိမ့္တစ္ေယာက္ပညာတတ္ေစေရး
မ်က္စိမွတ္ႀကိဳးစားခဲ့ၾက၍သာ သိမ့္ဆိုတာ
ဒီဘ၀ကို ရခဲ့ျခင္းဟုဆိုလွ်င္မမွားေပ…
အခု သိမ့္အလွည့္
သိမ့္ သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ပီပီ
ေဖေဖ ေမေမတို႔ရဲ႕ မိသားစုတာ၀န္ေတြကို
လက္လႊဲယူခဲ့တာ ၃ႏွစ္ပင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ
အဲ့၃ႏွစ္အတြင္းမွာ ေဖေဖေမေမတို႔ကို
သက္သာရာ ရေစႏိုင္ခဲ့သည့္အတြက္
ဂုဏ္လဲယူမိသလို ပီတိလည္းျဖစ္ရသည္….။
အေတြးတို႔အဆံုးမသတ္ႏိုင္ခင္မွာပဲ ကားေလးက
က်ယ္၀န္းၿပီး ခန္႔ညားေသာ တိုက္အိမ္ျခံ၀င္းႀကီးတစ္ခုရဲ႕ေ႐ွ႕မွာ
အ႐ွိန္သက္သြားသည္
ကားေမာင္သူ ဦးေလးႀကီးက ဆင္းကာ
ျခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ကားေပၚျပန္တက္လာသည္
က်ယ္၀န္းၿပီး ပန္းမ်ိဳးစုံတို႔ျဖင့္မြမ္းမံထားေသာ
ျခံ၀င္းရဲ႕လွပခန္႔ညားမႈက ေနခ်င္သဖြယ္အသြင္ကို
ေဆာင္ယူလွ်က္႐ွိသည္
တီ… တီ… တီ…
ကားဟြန္း႐ွည္သံသုံးခ်က္က မေ႐ွးမေႏွာပဲ
ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာသလို ကားေလးက
ဆင္၀င္တစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ ညင္သာစြာရပ္တန္႔သြားသည္
ဦးေလးႀကီးက သိမ့့္ကို ကားတံခါးဖြင့္ေပးရင္း
ဦးၫြတ္ကာ ဆင္းေစဟန္ျပဳသည္မို႔
ဟိုဟိုဒီဒီ ေ၀့၀ဲၾကည့္ရင္း ဆင္းလိုက္သည္
တိုက္အ၀င္တံခါး၀မွာ အသက္၄၅ခန္႔အရြယ္႐ွိ
အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္က ခ်ိဳသာစြာျပဳံးျပရင္း
* လာ လာ ဆရာမေလး
ကိုႀကီးလည္း ဆရာမေလးကို ေစာင့္ေနတာ
ကိုႀကီးဆိုတာ ဘယ္သူလဲဟု မေမးမိ
ေလာေလာဆည္အိမ္ထဲေရာက္ဖို႔သာ အာ႐ုံထားကာ
အဲ့မမႀကီးေနာက္က လွမ္း၀င္ လိုက္ပါလာခဲ့သည္
ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ အသက္၅၀အရြယ္ခန္႔
ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနကာ
သိမ့့္ကို မမွိတ္မသုံစိုက္ၾကည့္ေနသည္
အခုမွသတိရသည္
ရန္ကုန္ကအလာ ကားေပၚမွာ တစ္ညလံုးနီးပါး
ငိုက္လာခဲ့ရၿပီး ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း
ယခုအႀကိဳကားနဲ႔ ဆက္လိုက္လာခဲ့ရသည္မို႔
၀တ္လာသည့္အ၀တ္အစားေတြက အနည္းငယ္
တြန္႔ေက်ေနသလို ဆံႏြယ္႐ွည္မ်ားကလဲ
မသိမသာပြေယာင္းကာ မေသမသပ္ျဖစ္ေနသည္မို႔
သိမ့္အျဖစ္က နာ့စ္မေလးနဲ႔မတူပဲ
ဘာနဲ႔တူေနမွန္းမသိ
ဆံႏြယ္ေတြကို အလြယ္ဆံုးသပ္ရပ္ေအာင္
သပ္တင္ျပဳျပင္ရင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးနဲ႔အတူ
ဆိုဖာခံုေပၚမွာ ညင္သာစြာထိုင္လိုက္သည္
* ေဒၚတူးေရ မရေသးဘူးလား
**လာၿပီ မမႀကီး
မမႀကီးဆိုသူ အမ်ိဳသမီးႀကီးက ဦးေဆာင္ကာ
မိတ္ဆက္ေပးသည္
* ဒါက ဆရာမေလးျပဳစုရမယ့္ လူနာ
ဦးလူေဇာ္တဲ့ အန္တီ့ရဲ႕ခင္ပြန္းေပါ့
သိမ့္ ယဥ္ေက်းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပဳံးျပရင္း
အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္
*အန္တီ့နာမည္က ေဒၚခင္သက္မာပါ
အဆင္ေျပသလိုေခၚေပါ့
အန္တီသက္က ေဘးတြင္ လက္ႏွစ္ဘက္ေနာက္ပစ္ကာ
ေခါင္းငုံ႔ရပ္ေနေသာ ဦးေလးႀကီးကိုၫႊန္ျပကာ
*သူက ဒ႐ိုင္ဘာ ဦးေသာင္းတဲ့
သိမ့္ဘာမွျပန္မေျပာမိခင္မွာပဲ
** ေအာ္ နာ့စ္ငွါးထားတာ ေရာက္လာၿပီလား
စကားသံလာရာၾကည့္မိေတာ့
ေၾကာင္အိမ္ေလွကားအတိုင္း ဟန္ပါပါဆင္းလာေသာ
အသက္၃၀အရြယ္ခန္႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္
သိမ့္ မ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳတ္မိသြားသည္
သူက ဦးေလးႀကီးရဲ႕သားလား
လူနာ႐ွင္မွာ သားသမီးမ႐ွိဘူးဆိုၿပီး အခု
* ေအာ္ ေမ့ေတာ့မလို႔
သူက ေမာင္ရဲထက္တဲ့ အန္တီ့တူပါ
အရင္အပတ္ကမွ ကိုႀကီးရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥကိုကူဖို႔
ေခၚထားတာ
အန္တီက သိမ့္ရဲ႕အေတြးကို ျမင္ေနသည့္အလား
႐ွင္းျပသည္ ..
ခဏေနေတာ့ ေဒၚတူးက သိမ့္အတြက္အေအးနဲ႔
စားစရာအခ်ိဳ႕ယူလာသည္…
*** ဟို သိမ့္တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလားမသိဘူး
*ေမးေလ သိမ့္
ေအာ္ ရင္းရင္းနီးနီးျဖစ္သြားေအာင္
သိမ့္လို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္ ရတယ္မလား
***ဟုတ္ကဲ့အန္တီ ရပါတယ္
ဒီအိမ္ရဲ႕စားေရးေသာက္တာနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
အထူးသျဖင့္ အန္႔ကယ့္အတြက္စားေသာက္စရာ
ဘယ္သူစီစဥ္ေပးလဲ သိခ်င္လို႔ပါ
* ေအာ္ အဲဒါက ေဒၚတူးပဲတာ၀န္ယူထားတာ
ဘာလို႔လဲ သိမ့္ရဲ႕
***ဒီလိုပါအန္တီ
အန္ကယ့္အတြက္သင့္ေတာ္မယ့္
ဟင္းနဲ႔အစားအေသာက္အတြက္
သိမ့္စီစဥ္ခြင့္ ရႏိုင္မလားလို႔ပါ
* ဟာ အဲ့လိုဆိုရင္ ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့
အန္တီကေတာင္းဆိုမလို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနတာ
သိမ့္က အန္တီတို႔ထက္ ေဆးပညာဗဟုသုတ
စုံတယ္ေလ အဲဒါေၾကာင့္ပါ..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သိမ့္တစ္ေယာက္ ၀န္းက်င္အသစ္မွာ
လူသစ္ေတြနဲ႔ စတင္ေနထိုင္ရသည္
အန္ကယ္ဦးေဇာ္ရဲ႕ က်န္းမာေရးက ထင္သေလာက္မဆိုး
ကိုယ္တစ္ျခမ္းေလျဖတ္တယ္ဆိုေပမယ့္
လမ္းေတာ့ အနည္းငယ္ေလွ်ာက္စျပဳသည္
ဒါမဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းအခ်ိန္ေတြေလာက္ပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ေလ့႐ွိၿပီး က်န္အခ်ိန္ေတြမွာ
၀ွီးခ်ဲနဲ႔ အိပ္ယာေပၚပဲ အေနမ်ားသည္
သိမ့္အထင္ ဦးေဇာ္မွာ စိတ္အားငယ္မႈေတြ႐ွိေနသည္
အျမဲလိုလို ေငးငိုင္ေနတတ္ၿပီး
စကားလည္း အလြန္နည္းေနသည္
လူနာဆိုတာ စိတ္ဓာတ္က်၍မျဖစ္
စိတ္မာန္တင္းႏိုင္မွ ေရာဂါက အလွ်င္အျမန္
ထူးျခားႏိုင္မည္
အစားအေသာက္နည္းလြန္းသေလာက္
ေသာက္ရသည့္ေဆးက မ်ားလြန္းေနတာကလဲ
ဦးေဇာ္ကို ပို၍ အားနည္းေစသည္
သိမ့္တစ္ေယာက္ ဦးေဇာ္ရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြနဲ႔
နပမ္းလံုးရင္း က်န္အခ်္န္ေတြမွာ
စိတ္အားတတ္ႂကြေစသည့္စာမ်ား ပုံျပင္ ၀တၳဳမ်ား
ဖတ္ျပျဖစ္သည္
ျပဳစုရတာလက္၀င္ေပမယ့္ သိပ္အခက္အခဲမ႐ွိခဲ့
တစ္ခုပဲေျပာစရာ႐ွိသည္
အေပါ့အေလးတည္ရာမွာ သိမ့္အတြက္ေရာ ဦးေဇာ္အတြက္ပါ
မ်က္နာပူစရာေတြ႐ွိေနသည္
အန္တီနဲ႔ ကိုရဲထက္ကေတာ့ မနက္လင္းတာနဲ႔
အလုပ္လား ဘာလားမသိ
ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္ၿပီး ေန႔ခင္းခဏျပန္လာကာ
တစ္ခါျပန္ထြက္ ညက် မိုးႀကီးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေရာက္တတ္သည္
ဦးေသာင္းတို႔လင္မယားကလည္း
ျခံထဲပဲအေနမ်ားတတ္တာမို႔
အိမ္ႀကီးက ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္းသည္
ဒါမဲ့ သိမ့္အတြက္ ပ်င္းခ်ိန္မ႐ွိ
မနက္ ေန႔ ညေန ည..သိပ္မျခားတဲ့ေဆးတိုက္ခ်ိန္ေတြနဲ႔အတူ
အေပါ့ အေလး ေလ့က်င့္ခန္းအျပင္ စာပါဖတ္ျပေနရေတာ့
အခ်ိန္က ကုန္လြယ္လြန္းခဲ့သည္
ဒီအထိ သိမ့္ရဲ႕နာ့စ္ဘ၀က သိပ္ထူးျခားမႈမ႐ွိခဲ့ေပမယ့္
တစ္ညမွာေတာ့…………………
# hello hello ဖုန္းဆက္ပါေတာ့ကြာ…..
ဆူညံတဲ့ႏိႈးစက္အသံေၾကာင့္ သိမ့္လန္႔ႏိုးလာသည္
နာရီၾကည့္စရာမလို ၁၁.နာရီခြဲဆိုတာ
သိမ့္ေဆးတိုက္ရမယ့္အခ်ိန္
ညေဆးႏွစ္ႀကိမ္မွာ ဒီအႀကိမ္က ေနာက္ဆံုးေလ
မ်က္လံုးေလးပြတ္ကာ လူးလဲထရင္း
ေဆးျခငး္ထဲမွ ေဆး ထုတ္ယူကာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕အခန္းဘက္ ကူးလာခဲ့သည္
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးေရာင္အစား အလင္းထပ္ရေစဖို႔
မီးခလုတ္တစ္ခု ထပ္ဖြင့္ရင္း
ဦးေဇာ္ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္
*ဟင္ ……
ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေက်ာ႐ိုးေလးမ်ားစိမ့္လာကာ
အိပ္ခ်င္စိတ္ပါျပယ္သြားသည္
ၾကည္ဦးေလ ဦးေဇာ္တစ္ေယာက္
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနေပမယ့္
သူ႔ရဲ႕ညီေတာ္မာင္ကေတာ့ ည၀တ္ပုဆိုးပါးရဲ႕အတြင္းကေန
မာန္ဖီျပေနသည္
ခါတိုင္းဆို တံခါးဖြင့္သံၾကားသည္ႏွင့္ႏိုးတတ္ေပမယ့္
အခုညမွေတာ့ တုတ္တုတ္မွ်ပင္မလႈပ္
ဟူးးး ပင့္သက္ကို အသာခ်ရင္း မသိဟန္ေဆာင္ကာ
လက္ေမာင္းကိုင္၍ လႈတ္ႏိႈးလိုက္သည္
* ဦးေဇာ္ ထ ထ
ေဆးေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ပီ
**ဟင္ အင္း အင္း
ထသာဆိုရတယ္ တကယ္တမ္းက်
သိမ့္ပဲ ေပြ႔ကူထူေပးရသည္
ေဆးကိုဦးေဇာ္လက္ထဲထည့္ခဲ့ၿပီး
ေရတစ္ခြက္ သြားယူရသည္
ေဆးတိုက္ၿပီး မီးပိတ္ကာ ျပန္မည္အလုပ္
** သိမ့္ အန္ကယ္အေပါ့သြားဦးမယ္
* ႐ွင္
ခါတိုင္းလဲ ဒီလိုပဲလုပ္ေပးရတာျဖစ္ေပမယ့္
ဒီညမွ ဒီစကားက သိမ့္ကို တုန္လႈတ္ေစသည္
* ေအာ္ ဟုတ္ ဟုတ္
မီးျပန္ဖြင့္ၿပီး ဆီးဗူးကိုင္ကာ ရပ္ေနရသည္
ဦးေဇာ္က ကုတင္ေဘးစြန္းဆီ တေရြ႔ေရြ႔ဒရြတ္ေရႊ႔လာရင္း
ကုတင္ေဘးစြန္းမွာထိုင္ကာ ေျခကားေပးသည္
ပုဆိုးလွန္သည့္သိမ့္ရဲ႕လက္က ခါတိုင္းနဲ႔မတူ
မသိမသာတံုယင္ေနသည္
ပုဆိုးနဲ႔လြတ္သြားေသာကိုေရႊလီးက
အသည္းငယ္ေနသၫ့္သိမ့္ကို မာန္ဖီျပေနသေယာင္
* အို
လံုး၀မထင္မိ
အေစာပိုင္းပုဆိူးအတြင္း ေထာင္မက္ေနစဥ္က
ဒီေလာက္ႀကီးမည္မထင္ခဲ့
အခုေတာ့ ႀကီး႐ုံတင္မက ႐ွည္ပါ႐ွည္ေနသည္
ဆီးဗူး၀ကို လီးထိပ္၀င္ေစဖို႔က
ဒီညမွခက္ေနသည္
သိမ့္ရဲ႕လက္က တံုယင္ေနေတာ့
အ၀ေတ့မိလိုက္ ျပန္ကြၽတ္လိုက္ျဖစ္ေနသည္ေလ
ၾကာလာေတာ့ စိတ္ကမ႐ွည္ခ်င္.
ဆီးသြားမယ့္ဦးေဇာ္ကိုလည္း အားလည္းနာ
ေမာ့လည္းမၾကည့္ရဲ
ဒီ့ထက္ၾကာေနဖို႔မသင့္တာေၾကာင့္
အရဲစြန္႔ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ဆီးဗူး၀ကို
ထိထိမိမိထည့္ေပးလိုက္သည္
** သိမ့္
*႐ွင္
ပင့္သက္ေလးမွခ်ခြင့္မရလိုက္
႐ုတ္တရက္ေခၚလိုက္သည့္ဦးေဇာ္ေၾကာင့္
တစ္ကိုယ္လံုးတံုသြားသည္အထိ လန္႔မိသြားကာ
ထူးမိသည္
**အန္ကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
*႐ွင္ ဘာ ဘာလို႔
ဘာကိုေတာင္းပန္မွန္း သိမ့္တကယ္ပင္မသိ
**အန္ကယ္ေလျဖတ္တာ ၂ႏွစ္နီးပါး႐ွိေနၿပီ
အဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ မနဲ႔ကင္းေနေတာ့
အခုစိတ္က ထိမ္းမရခဲ့ဘူးေလ
ၿပီးေတာ့ ၾကင္နာၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတဲ့သိမ့္ကိူျမင္ေတာ့
အန္ကယ္ စိတ္႐ိုင္းေတြ၀င္မိတယ္ကြာ…
*႐ွင္
ဒီလိုျဖစ္လာတာ သိမ့္ကိုျမင္လို႔တဲ့လား
နားရြတ္ေလးေတြ ထူပူလာသည္အထိ႐ွက္မိသည္
သိမ့္စိတ္ထဲမွာ အလုပ္နဲ႔မိဘ မိဘနဲ႔အလုပ္ပဲ
အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး႐ွိေနခဲ့တာ
ဒါေၾကာင့္လည္း ဖိုမကိစၥမွာ သိမ့္ဆိုတာ
မူလတန္းအဆင့္အထက္မပို
**ဟုတ္တယ္
သိမ့္ရဲ႕ ကပိုက႐ုိအလွက ဘာနဲ႔မွႏိႈင္းျပစရာမ႐ွိဘူးေလ
စိတ္ထားေကာင္းသလို ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလည္း
မ်က္ႏွာလႊဲရက္စရာမွမ႐ွိတာ
*အို..
အန္ အန္ကယ္ဘာေတေျပာနာလဲ
အန္ကယ့္မွာ အန္တီသက္႐ွိေနတာပဲေလ
အန္တီသက္လည္း လွတာပဲကို
အမွန္ပင္
အန္တီသက္က လူႀကီးဆန္ၿပီးလွသည္
မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ စိုးျမတ္သူဇာနဲ႔တူသည္
ကိုယ္လံုးေရာ အျပံဳးေရာပဲ
** သက္က အန္ကယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဦးပါ
သူလဲ အန္ကယ့္ကိုခ်စ္မယ္ထင္ပါတယ္
ဒါမဲ့…
*ဒါမဲ့ ဘာျဖစ္လဲဟင္
မေအာင့္ႏိုင္စြာေမးမိတာ မွားသြားမွန္း
ေနာက္မွသိရသည္
** ဒါမဲ့ သက္က ရမက္ႀကီးတယ္သိမ့္ရဲ႕
မဂၤလာဦးည တစ္ညပဲ အန္ကယ္ဥိးေဆာင္ရတာ
က်န္တဲ့ညေတြမွာ သူပဲဦးေဆာင္ခဲ့တယ္
အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ နားခ်င္ရင္ေတာင္
မနားခဲ့ရဘူး
ဒါေၾကာင့္လည္း သူလင္ငယ္ေနတာကို
အန္ကယ္မသိဟန္ေဆာင္ေနတာ
*႐ွင္ ဘယ္ ဘယ္လို
ၾကားရသည့္နားပင္မယုံႏိုင္
အန္တီသက္လို ဣေျႏၵႀကီးသည့္မိန္းမမ်ိဳးက
အို…မျဖစ္ႏိုင္တာ
** သိမ့္ မယုံဘူးမို႔လား
အန္ကယ္က ေမးလည္းေမး
ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းလည္း ထိုးေပးရင္း
** ဟိုဗီ႐ို အလည္ခန္းကိုဖြင့္
အဲ့ထဲက အိပ္အမဲနဲ႔အထုတ္ေလးကို ယူလိုက္
သိမ့္မျငင္းမိ
ဆီးဗူးကိုခ်ရင္း ေသာ့ယူကာ
ဗီ႐ိုထဲမွ အိတ္အမဲအထုတ္ေလးကို ယူခဲ့သည္
** ဖြင့္ၾကည့္ေလ သိမ့္
ေယာင္နနနဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့
* အို ဒါ ဒါ အန္တီသက္
လံုး၀ထင္မွတ္မထားသည့္အရာ
အိတ္မဲထဲမွာ ဓာတ္ပံုေတြအစီအရီ
ပံုေတြထဲမွာ အန္တီသက္က ကိုရဲထက္နဲ႔
ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးေနၾကသည္
ေလးဘက္ ပက္လက္ မက္တပ္
အိုစံုလို႔ပါပဲ
ဒီၾကားထဲ လီးစုပ္ေနပံုမ်ား
တကယ့္ကိုရမက္ထန္ေနသည့္ဟန္အထင္းသား
**ရဲထက္က သူနဲ႔ဘာမွမေတာ္ဘူးသိမ့္ရဲ႕
ေလျဖတ္ေနတဲ့အန္ကယ့္ေနရာမွာ
ယာယီအစားထိုးထားတဲ့ သူ႔လင္
ဦးေဇာ္ေမးေၾကာေတြေထာင္သည္ထိ
အံႀကိတ္ေျပာသည္.
မ်က္၀န္းထဲမွာလဲ နာက်င္၀မ္းနည္းမႈေတြအျပည့္
မ်က္နာကိုေမာ့ၿပီး
**အန္ကယ္က သူ႔အတြက္
ရမက္ေျဖေဆးသက္သက္ပါကြာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕အသံက တံုခါေနသည္
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕မွာမို႔
မ်က္ရည္မက်ေအာင္ မာန္တင္းေနမွန္း
သိမ့္ခံစားမိသည္
အရမ္းလည္း သနားသည္
သိမ့္ရဲ႕လူနာဘ၀က အဲ့ေလာက္ဇာတ္နာေနပါလား
သိမ့္မရည္ရြယ္ပဲ ကုတင္အစြန္းမွာထိုင္ရင္း
ဦးေဇာ္ကို ေပြ႔ေပးထားမိသည္
ဦးေဇာ္က သိမ့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထိုးရင္း
ငို႐ႈိက္ေနသည္
ခဏၾကာေတာ့…
** သိမ့္က သိပ္ျဖဴစင္ၿပီးအျပစ္ကင္းမွနး္သိပါတယ္
သိမ့္ရဲ႕သိကၡာကိုလည္း အႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္တယ္
တန္ဘိုးလည္းထားမိတယ္
သိမ့္ရယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဦးကိုကူညီပါလားကြာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕စကားေတြထဲမွာ
အေတြးနဲ႔နစ္ေမ်ာေနမိတဲ့သိမ့္
ေခါင္းေလးေထာင္လာသည္
*သိမ့္က ဘယ္လိုကူညီရမွာလဲဟင္
** ဦးရဲ႕ဆႏၵကို တစ္နည္းနည္းနဲ့ကူညီပါလား
*တစ္နည္းနည္းနဲ႔……
မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ သံေယာင္လိုက္မိသည္
ဆႏၵကိုသိေပမယ့္ တစ္နည္းနည္းဆိုတာကို
တကယ္ပင္နားမလည္
** ဟိုေလ သိမ့္
အကုန္မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရင္ေတာင္
လက္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ပါးစပ္န႔႔ဲျဖစ္
*႐ွင္…
ဦးေဇာ္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ သိမ့္ရဲ႕ကိုယ္ေလး
ဆက္ခနဲျဖစ္သြားကာ နားရြတ္ေလးေတြပင္
ထူပူလာရသည္
ပါးစပ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္…တဲ့
အန္တီသက္ လီးစုပ္ေနတဲ့ပံုက
မရည္ရြယ္ပဲ မ်က္လံုးထဲေပၚလာျပန္သည္
ၿပီးေတာ့ ဦးရဲ႕လီး
အို..ငါ့ပါးစပ္နဲ႔ေတာ္မွာမဟုတ္ပါဘူး
အေတြးနဲ႔ေယာင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ထိတို႔မိျပန္သည္
ဦးက အကဲခပ္မိသည့္အလား
ၿငိမ္ေနတဲ့သိမ့္ရဲ႕လက္ေလးကိုယူကာ
သူ႔လီးေပၚတင္ေပးသည္ ၿပီးေတာ့
** အနည္းဆံုးေတာ့ ဦးၿပီးသြားေအာင္
ထုေပးခဲ့ပါကြာ ေနာ္
* ႐ွင္
သိမ့္ အာေခါင္ေခ်ာက္လာသည္
အျငင္းစကားလည္း မဆိုမိ
* ဟိုေလ ဘယ္ကိုထုရမွာလဲဟင္
သိမ့္ရဲ႕အေမးစကားေၾကာင့္ ဦးက
သေဘာက်စြာရယ္သည္
ဦးက ရယ္လိုက္ရင္ ေခ်ာတယ္႐ွင့္ တကယ္
** သိမ့္ ဦးရဲ႕လပ္ေတာ့ကိုဖြင့္လို္က္
ဘာလို႔ရယ္မသိေပမယ့္ ဖြင့္ေပးရျပန္သည္
ဦးက fileတစ္ခုထဲ၀င္ကာ ဗီဒီယိုေတြ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျပသည္
*အို ဦးကလဲ
ဟုတ္ပါသည္
ေအာကားေတြခ်ည္းပင္
ဘယ္ေလာက္အထိလဲပင္မသိ
လိုးကြက္ စုပ္ကြက္ အစုံအလင္
တစ္ခုၿပီးတစ္ုခု နည္းနည္းဆီျပရငး္
လီးထုေပးသည့္အပုဒ္တြင္ရပ္သည္
ဘာလို႔ရယ္မသိ သိမ့္ၾကည့္မိေနသည္
** အဲ့ဒါ ထုတာလို႔ေခၚတယ္သိမ့္ရဲ႕
အဲ့လိုလုပ္ေပးေနာ္
ေျပာလည္းေျပာ သိမ့္ရဲ႕လက္ေလးကိုလည္း
ကိုင္လႈတ္သည္
သိမ့္ေလ သံပက္ေပးထားတဲ့အ႐ုပ္လို
စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ႏိုင္ပဲ
လက္က အလိုလိုလုပ္ေပးေနမိသည္
ဦးက မ်က္နာေလးေမာ့ကာ ခံစားရင္း ၿငီးေနသည္
** သိမ့္
*႐ွင္ ဦး
အေတြးနဲ႔ထူပူကာ ဘာလုပ္ေနမိမွန္းမသိသည့္ သိမ့္
ဦးရဲ႕ တိုးလ်တဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ မ်က္နာေလးေမာ့လာသည္
** ဦး နမ္းခ်င္တယ္သိမ့္ရယ္ ေနာ္
သိမ့္ေခါင္းၿငိမ့္မိလိုက္လား ေခါင္းခါမိလိုက္လား
တကယ္ပင္မသဲကြဲ
ဒါမဲ့ ဦးရဲ႕လက္က သိမ့္ရဲ႕ေခါင္းကို အသာအယာဆြဲယူၿပီး
မ်က္နာေလးေမာ့ကာ မ်က္လံုးေလျပဴးၿပီး
႐ွက္စိတ္နဲ႔ နီေဆြးတံုယင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အားရပါရ စုပ္နမ္းလာသည္
သိမ့္….နင္ျငင္းသင့္တယ္ေနာ္
ဟင့္အင္း..ဒါ ငါ့လူနာ
သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ငါ့မွာတာ၀န္႐ွိတယ္
အသိစိတ္နဲ႔ မသိစိတ္တို႔ ျငင္းခံုေနစဥ္မွာပဲ
ဦးရဲ႕လက္က ႏို႔အံုေတြဆီေရာက္လာသည္
လက္တစ္ဘက္ေလျဖတ္ေန၍သာေတာ္ေသးသည္
သန္ေနတဲ့လက္တစ္ဘက္က ႏို႔သီးထိပ္ေလးေတြကို
ခပ္ဆပ္ဆပ္ပြတ္ေခ်ရင္း အငမ္းမရလည္း
နမ္းေနျပန္သည္
သိမ့္ေလ ရင္ခုန္လိႈက္ေမာစြာ လည္တည္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို
ရသမွ် ေမာ့ေပးရငး္ လက္ကလဲ ဦးရဲ႕လီးကို
ရဲရဲတင္းတင္းပင္ ဆုပ္ကို္င္ လႈတ္ခါပစ္လိုက္သည္
ဦးက တစ္ဆင့္ထပ္တက္ျပန္သည္
ျပင္းထန္သည့္ရမက္လိႈင္းမွာ မိန္းမူးေနေသာသိမ့္ရဲ႕
အက်ႌက်ယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္
ဒါမဲ့လက္တစ္ဘက္တည္းဆိုေတာ့
အလုပ္က မတြင္က်ယ္
သိမ့္ေလ မ႐ွက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဦးအရမ္းျမင္ခ်င္ေနတဲ့ သိမ့္ရဲ႕ပင္ကိုယ္
ကိုယ္ခႏၶာအလွကိုဖြင့္ျပဖို႔ သိမ့္ကိုယ္တိုင္
လႈတ္႐ွားေပးလိုက္တယ္
** အိုးးး လွလိုက္တာကေလးရယ္
ဦးကေျပာလည္းေျပာ ေခါင္းႀကီးအတင္းငုံ႔ကာ
ျဖူနုၿပီးလံုး၀န္းတင္းမာေသာအပ်ိုုစင္ႏို႔ေလးေတြကိုနမး္ဖို႔
တာစူလာသည္
မသန္တဲ့ကိုယ္တစ္ျခမ္းက သူ႔အလိုိုကိုမလိုက္ျပန္
သိမ့္ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့
ရမက္ေတြအရမး္ေနတဲ့ဦးကို အသာအယာတြန္းလွဲရငး္
ႏို႔အံုေတြကို ဦးရဲ႕ပါးစပ္နားကပ္ေပးလိုက္သည္
ဦးက ႏို႔ဆာေနေသာ ကေလးေလးပမာ
တျပတ္ျပတ္အသံမည္သည္အထိ
အငမ္းမရ စုပ္နမ္းျပန္သည္
သိမ့္တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ဓာတ္လိုက္သည့္အလား
တံုခါေနကာ ေခြၽးသီးေလးမ်ားပင္ စို႔လာသည္
** သိမ့္
* ႐ွင္ ဦး
**သိမ့္ရဲ႕ဆံပင္ေတြ ဖြလိုက္
သိမ့္လိုက္နာမိျပန္သည္
မီးေယာင္ေအာက္မွာ ဆံပင္ပြေယာင္းနဲ႔
လီးကို္င္ကာထုေပးေနေသာသိမ့္ရဲ႕အလွက
ရမက္နဲ႔မွ ပိုႂကြေနသည္
႐ုတ္တရက္ သိမ့္စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ
မာတင္းကာ ရဲစိုေနေသာ လီးႀကီးကို
ထိထိမိမိပင္ လွ်ာနဲ႔လွ်ပ္ပစ္လိုက္သည္
** အိုးး သိမ့္ သိမ့္ရယ္
ဦးတစ္ေယာက္ မ်က္နာႀကီးေမာ့ၿပီးေကာ့ေပးသည္
သိမ့္လဲ ဦးရဲ႕လီးကို၀သ္သေလာက္ငုံရငး္
စုပ္ေပးလိုက္သည္ အာေခါင္ရဲ႕စိုစြတ္မႈနဲ႔
လီးရည္တို႔ရဲ႕စိမ္စိုမႈက သိပ္မေတာ္တဲ့သိမ့္ပါးစက္ထဲကို
လစ္ျမဳပ္သည္အထိ ၀င္ေရာက္ေစသည္
ေခါင္းကိုအျမန္လႈန္ရငး္ လက္ကလဲ
ထုေပးမိေတာ့ လီးရည္ေတြပါးစပ္ထဲပန္းထြက္၊လသည္
သိမ့္မရပ္ျဖစ္ အရည္ကုန္ေလာက္မွငုံထားတာကိုလႊတ္ကာ
ျမတ္ျမတး္ႏိုးႏိုးပင္ ေသာက္ျပလို္သည္ ဦးက
** လိုးရေအာင္ေနာ္ သိမ့္
မက္တပ္ရပျ္ပီး နံရံမွီေပး
*ဟင္ ဦးကလဲ
ဦးမွ ေကာင္းေကာင္းမရပ္ႏိုင္တာ
သိမ့္အေပၚကခြေပးမယ္ေလ
**ဟင့္အင္း သိမ့္
ဦးက သိမ့္ရဲ႕အိုးအလွကို ၾကည့္ရင္းလုးိခ်င္တာ
ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ေတြလဲ ဆြဲလိုးခ်င္လို႔
* ႐ွင္ အာ ဦးေနာ္ သူမ်ား
**လုပ္ပါကေလးရယ္ ဦးထန္ေနလို႔ပါ
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ မူမိေပမယ့္
တကယ္တမ္းက် သိမ့္ရင္ေတြခုန္ေနသည္
လိုးတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္ျကးီး
အေျပာခံရသလို ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးမယ့္အေၾကာင္းလဲ
ဒဲ့ပင္အေျပာခံေနရေတာ့ မသိရင္ ေစ်းျပတ္ေပးထားတဲ့
ဖာသည္မေလးကို ဆက္ဆံေနသလိုပဲ
သိမ့္ကိုယ္တိုင္လဲ ဘာလို႔လက္ခံေပးေနမိမွန္း
တကယ္ကိုနားမလည္
ရင္ခုန္စြာနဲ႔ အခန္းနံရံကိုလက္ေထာက္ကာ
ဆံႏြယ္ေတြကိုလဲ ေနာက္သို႔ပို႔ေပးထားရငး္
ေစာင့္ေနမိသည္
ဦးက မက္တန္းေနေသာလီးႀကီးကို
ကိုင္ဆြရင္း တေျဖးေျဖးအနားကပ္လာသည္
လက္ကိုတံေတြးဆြတ္ကာ သိမ့္ရဲ႕အရည္ၾကည္ေလးေတြ
စိုစြတ္ေနေသာအဖုတ္ေလးကို ပြတ္သည္
တေျဖးေျဖး ဦးရဲ႕လက္ခလည္က အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို
ျဖတ္ေက်ာ္ကာ အတြင္းသို႔တိုး၀င္လာသည္
* အ ဦး အဟင့္
သိမ့္မေနတတ္ မ႐ိုးမရြျဖစ္ကာ ေျခကိုခ်ဲေပးမိသည္
ဦးက လက္ကိုမႏႈက္ပဲ အ႐ွိ္န္ျမႇင့္ကာ ထိုးေမႊေပးသည္
** သိမ့္ ဒီဘက္လွည့္
သိမ့္နာခံမိျပန္သည္ ဦးက
သိမ့္ေျခကိုကားေစၿပီး အဖုတ္ထဲကို လက္ခလည္ထိုးသြင္းကာ
ခပ္ၾကမး္ၾကမ္းလႈတ္႐ွားသည္
သိမ့္လဲ နံရံကိုမွီကာ ေကာ့ေပးရင္း ခဏအၾကာမွာ
အရည္ေတြပနး္ထြက္လာသည္
**လိုးရေအာင္ ကုန္း
ဦးရဲ႕အသံက အမိန္႔ဆန္သည္
ဒါမဲ့ခံခ်င္စိတ္ေတြျပင္းထန္ေနေသာသိမ့္အတြက္
ဦးရဲ႕အျပဳအမူတိုင္းက ရင္ခုန္စရာေတြခ်ည္းပင္
ဦးက လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းေလးကိုပြတ္ဆြဲ
ထိူးခြဲရငး္ တေျဖးေျဖး ေခ်ာ့သြင္းသည္
အ၀င္ခက္ေနတဲ့အတြက္ ထိုးလိုက္ ဆုတ္လိုက္
ပြတ္လိုက္ဆြဲလို္က္လုပ္ရင္း တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့
လီးက စြတ္ခနဲ၀င္လာသည္
* အားးးး ဦး
မရ မရဘူးထင္တယ္
နာက်င္စိတ္နဲ႔ျငင္းသည္
ဒါမဲ့ ပ်ံတက္ၿပီးေသာေလယာဥ္လို
ခရီးတစ္ေထာက္နဲ႔ေတာ့ နားမည့္ဟန္မျမင္
တြန္႔လိမ္႐ုန္းကန္ေနေသာသိမ့္ရဲ႕ ဂုတ္ကိုဖိတြန္းကာ
၀င္ပီးသားလီးကို ကိုယ္အားနဲ႔႐ို္က္သြင္းသည္
*အားးး အဟင့္ အဟင့္
ဘယ္သူေတြၾကားမလဲ မ႐ွက္အား
မတန္တဆ တိုး၀င္ၿဖိဳခြင္းလာေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္
မထိန္းႏိုင္စြာ ေအာ္မိရငး္ တသိမ့္သိမ့္႐ိႈက္ငိုမိသည္
ဦးကေတာ့ အညႇာအတာမဲ့စြာလိုးေညႇာင့္ရငး္
နီျမန္းၿပီး မ်က္ရည္စေတြစိုစြတ္ေနေသာ
ပါးေလးကို တ႐ိႈက္မက္မက္နမ္းသည္
ခဏၾကာေတာ့ ဂုတ္ကိုလႊတ္ကာ ဆံပင္ေတြကိုထိူးဆြ
လံုးကို္င္္းရင္း ျမင္းဇက္ႀကိဳးဆြဲသလို တင္းတင္းဆြဲေဆာင့္ကာ
လိုးသံေတြ တဖက္ဖက္မည္ေအာင္ အားနဲ႔ေဆာင့္သည္
မေပါက္ေသးေသာအပ်ိဳစင္အေမွးကို
ထိုးခြင္းခံလိုက္ရသည္မု့ိ သုတ္ရည္တို႔နဲ႔အတူ
ေသြးစေတြပါ ေရာဆင္းလာသည္
ခဏၾကာေတာ့ ဆံပင္ကိုလႊတ္ကာ တံေတာင္းႏွစ္ဘက္ကို
ဆြဲယူၿပီးလိုးျပန္သည္
* အ အ ဦး ဦး ဦးရဲ႕လက္
ဦးကေၾကာင္နကာ ရပ္ၿပီးသူ႔ရဲ႕လက္ေတြကိုၾကည့္ေနသည္
ဟား ဟား ဟား
ေပ်ာက္ပီ ေပ်ာက္ပီသိမ့္ သိလား ဟားဟား
ဦးက ၀မ္းသာအားရဆုိရင္း သိမ့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေတြကို ပြတ္ျပသည္
မွန္သည္ မသိစိတ္ရဲ႕လႈံ့ေဆာ္မႈနဲ႔
ဦးရဲ႕ေလျဖတ္ေရာဂါ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ
သိမ့္လဲ မ်က္ရည္ေတြၾကားက အားယူျပဳံးရင္း
* သိမ့္ခံေပးရတာ တန္တယ္သိလား ခ္ခ္
ဦးက စိတ္မေကာင္းဟန္ မ်က္နာညႇိးဳရငး္
** ဒါမဲ့ ဦးအရမး္ၾကမ္းမိသြားတယ္ကြာ
အရမး္နာေနလားဟင္
သိမ့္႐ွက္ျပဳံးေလးျပဳံးကာေခါင္းခါရငး္
*နာပါဘူး ဦးရဲ႕
**ဟင္ အာ့ဆိုဘာလို႔ငိုတာလဲ သိမ့္က
သိမ့္ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ တိုးတုးိေလး
*အာ့က ငိုေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတာကိုလို႔ ခ္ခ္
**အဟား အဆိုးေလး ေတြ႕မယ္ လာခဲ့
တကယ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕နာက်င္မႈေတြက
ခ်ိဳၿမိန္ပါတယ္
ဟုတ္တယ္ဟုတ္
ၿီိပီးပါၿပီ
ႏွင္း
နိဒါနး္႐ွည္သြားလို႔ sorryပါေနာ္
Feelျဖစ္ေနလို႔ မန္႔ၾကမး္ၾကမး္ေပးလို႔ရပါတယ္ေနာ္
အစအဆံုး sex၀တၳဳ
Hnin
အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ကားေလးက ႐ႈတ္႐ွက္ခက္ေနေသာလမ္းမေပၚမွာ
တစ္ရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေျပးလႊားေနသည္..ကားေပၚမွာေတာ့ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳျခင္းႏွင့္
တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ျခင္းတို႔ေပါင္းစုထားတဲ့ အသက္၂၄ ၂၅ အရြယ္
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ စီးႏွင္းလိုက္ပါလာသည္
သူ႔မ်က္၀န္းနက္နက္ေတြထဲမွာ ရီေ၀ေငးေမာျခင္းႏွင့္
စိတ္ဆႏၵေစာမႈေတြ တြဲခိုေနကာ
အေၾကာင္းမ႐ွိပဲ ကားျပဴတင္းမွတဆင့္ အျပင္ဆီသို႔
ေငးၾကည့္ေနသည္.. သူ႔နာမည္က သိမ့္ ခက္ ေ၀………
သိမ့္တစ္ေယာက္ မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာမန္းေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို
အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ျပန္လည္ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့သည္
အရာရာေျပာင္းလဲတိုးတက္သြားေသာ ၿမိဳ႕ရဲ႕ခမ္းနားမႈက
႐ႈမၿငီးႏိုင္စရာ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားလာလႈပ္႐ွားေနေသာ
လူထုေတြထဲမွာ သိမ့္အတြက္အသိမိတ္ေဆြမပါတာ
အားငယ္ခ်င္စရာ
ဟုတ္ပါသည္ အသက္၂၅ႏွစ္ရြယ္ သိမ့့္က ရန္ကုန္သူပါ
မထင္မွတ္ပဲ ဆရာ့ရဲ႕အလုပ္ေပးမႈနဲ႔ mdyမွာ ေနရဖို႔႐ွိသည္
အေၾကာင္းကေတာ့ ေလျဖတ္လူနာတစ္ဦးကို ျပဳစုဖို႔ပါ
မွန္သည္..သိမ့္က surseမေလးတစ္ဦးပင္
ပုဂၢလိက နာ့စ္ကုမၼဏီတစ္ခုရဲ႕ အလုပ္ေပးမႈနဲ႔
ရက္လအတိအက်မ႐ွိေသာ အျပတ္ငွါးသေဘာျဖင့္
လာခဲ့ျခင္းပင္
လူနာျပဳစုရတာ သိမ့္အတြက္အဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သိမ့္ျပဳစုရသမွ်က
မိန္းမသားေတြခ်ည္းျဖစ္ေနကာ အခုတစ္ေခါက္မွာေတာ့
ထူးထူးဆန္းဆန္း လူနာက ေယာက္်ားသားျဖစ္ေနသည္…
ဒါေပမယ့္ ဆရာေျပာျပသည့္အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာ
လူနာ႐ွင္ေတြက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိၿပီး
သား သမီးမ႐ွိသလို သူေဌးဆိုေပမယ့္
အျခံအရံလည္း သိပ္ငွါးမထားဟုဆိုသည္
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ဒီအလုပ္ကို သိမ့္လက္ခံခဲ့ျခင္းပင္
မလိမ္မညာတမ္း၀န္ခံရရင္ သိမ့္ကဆင္းရဲသည္
သာမန္ေအာက္ေျခတန္းစား မိဘမ်ားမွ
သိမ့္တစ္ေယာက္ပညာတတ္ေစေရး
မ်က္စိမွတ္ႀကိဳးစားခဲ့ၾက၍သာ သိမ့္ဆိုတာ
ဒီဘ၀ကို ရခဲ့ျခင္းဟုဆိုလွ်င္မမွားေပ…
အခု သိမ့္အလွည့္
သိမ့္ သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ပီပီ
ေဖေဖ ေမေမတို႔ရဲ႕ မိသားစုတာ၀န္ေတြကို
လက္လႊဲယူခဲ့တာ ၃ႏွစ္ပင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ
အဲ့၃ႏွစ္အတြင္းမွာ ေဖေဖေမေမတို႔ကို
သက္သာရာ ရေစႏိုင္ခဲ့သည့္အတြက္
ဂုဏ္လဲယူမိသလို ပီတိလည္းျဖစ္ရသည္….။
အေတြးတို႔အဆံုးမသတ္ႏိုင္ခင္မွာပဲ ကားေလးက
က်ယ္၀န္းၿပီး ခန္႔ညားေသာ တိုက္အိမ္ျခံ၀င္းႀကီးတစ္ခုရဲ႕ေ႐ွ႕မွာ
အ႐ွိန္သက္သြားသည္
ကားေမာင္သူ ဦးေလးႀကီးက ဆင္းကာ
ျခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ကားေပၚျပန္တက္လာသည္
က်ယ္၀န္းၿပီး ပန္းမ်ိဳးစုံတို႔ျဖင့္မြမ္းမံထားေသာ
ျခံ၀င္းရဲ႕လွပခန္႔ညားမႈက ေနခ်င္သဖြယ္အသြင္ကို
ေဆာင္ယူလွ်က္႐ွိသည္
တီ… တီ… တီ…
ကားဟြန္း႐ွည္သံသုံးခ်က္က မေ႐ွးမေႏွာပဲ
ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာသလို ကားေလးက
ဆင္၀င္တစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ ညင္သာစြာရပ္တန္႔သြားသည္
ဦးေလးႀကီးက သိမ့့္ကို ကားတံခါးဖြင့္ေပးရင္း
ဦးၫြတ္ကာ ဆင္းေစဟန္ျပဳသည္မို႔
ဟိုဟိုဒီဒီ ေ၀့၀ဲၾကည့္ရင္း ဆင္းလိုက္သည္
တိုက္အ၀င္တံခါး၀မွာ အသက္၄၅ခန္႔အရြယ္႐ွိ
အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္က ခ်ိဳသာစြာျပဳံးျပရင္း
* လာ လာ ဆရာမေလး
ကိုႀကီးလည္း ဆရာမေလးကို ေစာင့္ေနတာ
ကိုႀကီးဆိုတာ ဘယ္သူလဲဟု မေမးမိ
ေလာေလာဆည္အိမ္ထဲေရာက္ဖို႔သာ အာ႐ုံထားကာ
အဲ့မမႀကီးေနာက္က လွမ္း၀င္ လိုက္ပါလာခဲ့သည္
ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ အသက္၅၀အရြယ္ခန္႔
ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနကာ
သိမ့့္ကို မမွိတ္မသုံစိုက္ၾကည့္ေနသည္
အခုမွသတိရသည္
ရန္ကုန္ကအလာ ကားေပၚမွာ တစ္ညလံုးနီးပါး
ငိုက္လာခဲ့ရၿပီး ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း
ယခုအႀကိဳကားနဲ႔ ဆက္လိုက္လာခဲ့ရသည္မို႔
၀တ္လာသည့္အ၀တ္အစားေတြက အနည္းငယ္
တြန္႔ေက်ေနသလို ဆံႏြယ္႐ွည္မ်ားကလဲ
မသိမသာပြေယာင္းကာ မေသမသပ္ျဖစ္ေနသည္မို႔
သိမ့္အျဖစ္က နာ့စ္မေလးနဲ႔မတူပဲ
ဘာနဲ႔တူေနမွန္းမသိ
ဆံႏြယ္ေတြကို အလြယ္ဆံုးသပ္ရပ္ေအာင္
သပ္တင္ျပဳျပင္ရင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးနဲ႔အတူ
ဆိုဖာခံုေပၚမွာ ညင္သာစြာထိုင္လိုက္သည္
* ေဒၚတူးေရ မရေသးဘူးလား
**လာၿပီ မမႀကီး
မမႀကီးဆိုသူ အမ်ိဳသမီးႀကီးက ဦးေဆာင္ကာ
မိတ္ဆက္ေပးသည္
* ဒါက ဆရာမေလးျပဳစုရမယ့္ လူနာ
ဦးလူေဇာ္တဲ့ အန္တီ့ရဲ႕ခင္ပြန္းေပါ့
သိမ့္ ယဥ္ေက်းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပဳံးျပရင္း
အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္
*အန္တီ့နာမည္က ေဒၚခင္သက္မာပါ
အဆင္ေျပသလိုေခၚေပါ့
အန္တီသက္က ေဘးတြင္ လက္ႏွစ္ဘက္ေနာက္ပစ္ကာ
ေခါင္းငုံ႔ရပ္ေနေသာ ဦးေလးႀကီးကိုၫႊန္ျပကာ
*သူက ဒ႐ိုင္ဘာ ဦးေသာင္းတဲ့
သိမ့္ဘာမွျပန္မေျပာမိခင္မွာပဲ
** ေအာ္ နာ့စ္ငွါးထားတာ ေရာက္လာၿပီလား
စကားသံလာရာၾကည့္မိေတာ့
ေၾကာင္အိမ္ေလွကားအတိုင္း ဟန္ပါပါဆင္းလာေသာ
အသက္၃၀အရြယ္ခန္႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္
သိမ့္ မ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳတ္မိသြားသည္
သူက ဦးေလးႀကီးရဲ႕သားလား
လူနာ႐ွင္မွာ သားသမီးမ႐ွိဘူးဆိုၿပီး အခု
* ေအာ္ ေမ့ေတာ့မလို႔
သူက ေမာင္ရဲထက္တဲ့ အန္တီ့တူပါ
အရင္အပတ္ကမွ ကိုႀကီးရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥကိုကူဖို႔
ေခၚထားတာ
အန္တီက သိမ့္ရဲ႕အေတြးကို ျမင္ေနသည့္အလား
႐ွင္းျပသည္ ..
ခဏေနေတာ့ ေဒၚတူးက သိမ့္အတြက္အေအးနဲ႔
စားစရာအခ်ိဳ႕ယူလာသည္…
*** ဟို သိမ့္တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလားမသိဘူး
*ေမးေလ သိမ့္
ေအာ္ ရင္းရင္းနီးနီးျဖစ္သြားေအာင္
သိမ့္လို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္ ရတယ္မလား
***ဟုတ္ကဲ့အန္တီ ရပါတယ္
ဒီအိမ္ရဲ႕စားေရးေသာက္တာနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
အထူးသျဖင့္ အန္႔ကယ့္အတြက္စားေသာက္စရာ
ဘယ္သူစီစဥ္ေပးလဲ သိခ်င္လို႔ပါ
* ေအာ္ အဲဒါက ေဒၚတူးပဲတာ၀န္ယူထားတာ
ဘာလို႔လဲ သိမ့္ရဲ႕
***ဒီလိုပါအန္တီ
အန္ကယ့္အတြက္သင့္ေတာ္မယ့္
ဟင္းနဲ႔အစားအေသာက္အတြက္
သိမ့္စီစဥ္ခြင့္ ရႏိုင္မလားလို႔ပါ
* ဟာ အဲ့လိုဆိုရင္ ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့
အန္တီကေတာင္းဆိုမလို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနတာ
သိမ့္က အန္တီတို႔ထက္ ေဆးပညာဗဟုသုတ
စုံတယ္ေလ အဲဒါေၾကာင့္ပါ..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သိမ့္တစ္ေယာက္ ၀န္းက်င္အသစ္မွာ
လူသစ္ေတြနဲ႔ စတင္ေနထိုင္ရသည္
အန္ကယ္ဦးေဇာ္ရဲ႕ က်န္းမာေရးက ထင္သေလာက္မဆိုး
ကိုယ္တစ္ျခမ္းေလျဖတ္တယ္ဆိုေပမယ့္
လမ္းေတာ့ အနည္းငယ္ေလွ်ာက္စျပဳသည္
ဒါမဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းအခ်ိန္ေတြေလာက္ပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ေလ့႐ွိၿပီး က်န္အခ်ိန္ေတြမွာ
၀ွီးခ်ဲနဲ႔ အိပ္ယာေပၚပဲ အေနမ်ားသည္
သိမ့္အထင္ ဦးေဇာ္မွာ စိတ္အားငယ္မႈေတြ႐ွိေနသည္
အျမဲလိုလို ေငးငိုင္ေနတတ္ၿပီး
စကားလည္း အလြန္နည္းေနသည္
လူနာဆိုတာ စိတ္ဓာတ္က်၍မျဖစ္
စိတ္မာန္တင္းႏိုင္မွ ေရာဂါက အလွ်င္အျမန္
ထူးျခားႏိုင္မည္
အစားအေသာက္နည္းလြန္းသေလာက္
ေသာက္ရသည့္ေဆးက မ်ားလြန္းေနတာကလဲ
ဦးေဇာ္ကို ပို၍ အားနည္းေစသည္
သိမ့္တစ္ေယာက္ ဦးေဇာ္ရဲ႕ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြနဲ႔
နပမ္းလံုးရင္း က်န္အခ်္န္ေတြမွာ
စိတ္အားတတ္ႂကြေစသည့္စာမ်ား ပုံျပင္ ၀တၳဳမ်ား
ဖတ္ျပျဖစ္သည္
ျပဳစုရတာလက္၀င္ေပမယ့္ သိပ္အခက္အခဲမ႐ွိခဲ့
တစ္ခုပဲေျပာစရာ႐ွိသည္
အေပါ့အေလးတည္ရာမွာ သိမ့္အတြက္ေရာ ဦးေဇာ္အတြက္ပါ
မ်က္နာပူစရာေတြ႐ွိေနသည္
အန္တီနဲ႔ ကိုရဲထက္ကေတာ့ မနက္လင္းတာနဲ႔
အလုပ္လား ဘာလားမသိ
ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္ၿပီး ေန႔ခင္းခဏျပန္လာကာ
တစ္ခါျပန္ထြက္ ညက် မိုးႀကီးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေရာက္တတ္သည္
ဦးေသာင္းတို႔လင္မယားကလည္း
ျခံထဲပဲအေနမ်ားတတ္တာမို႔
အိမ္ႀကီးက ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္းသည္
ဒါမဲ့ သိမ့္အတြက္ ပ်င္းခ်ိန္မ႐ွိ
မနက္ ေန႔ ညေန ည..သိပ္မျခားတဲ့ေဆးတိုက္ခ်ိန္ေတြနဲ႔အတူ
အေပါ့ အေလး ေလ့က်င့္ခန္းအျပင္ စာပါဖတ္ျပေနရေတာ့
အခ်ိန္က ကုန္လြယ္လြန္းခဲ့သည္
ဒီအထိ သိမ့္ရဲ႕နာ့စ္ဘ၀က သိပ္ထူးျခားမႈမ႐ွိခဲ့ေပမယ့္
တစ္ညမွာေတာ့…………………
# hello hello ဖုန္းဆက္ပါေတာ့ကြာ…..
ဆူညံတဲ့ႏိႈးစက္အသံေၾကာင့္ သိမ့္လန္႔ႏိုးလာသည္
နာရီၾကည့္စရာမလို ၁၁.နာရီခြဲဆိုတာ
သိမ့္ေဆးတိုက္ရမယ့္အခ်ိန္
ညေဆးႏွစ္ႀကိမ္မွာ ဒီအႀကိမ္က ေနာက္ဆံုးေလ
မ်က္လံုးေလးပြတ္ကာ လူးလဲထရင္း
ေဆးျခငး္ထဲမွ ေဆး ထုတ္ယူကာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕အခန္းဘက္ ကူးလာခဲ့သည္
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးေရာင္အစား အလင္းထပ္ရေစဖို႔
မီးခလုတ္တစ္ခု ထပ္ဖြင့္ရင္း
ဦးေဇာ္ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္
*ဟင္ ……
ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေက်ာ႐ိုးေလးမ်ားစိမ့္လာကာ
အိပ္ခ်င္စိတ္ပါျပယ္သြားသည္
ၾကည္ဦးေလ ဦးေဇာ္တစ္ေယာက္
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနေပမယ့္
သူ႔ရဲ႕ညီေတာ္မာင္ကေတာ့ ည၀တ္ပုဆိုးပါးရဲ႕အတြင္းကေန
မာန္ဖီျပေနသည္
ခါတိုင္းဆို တံခါးဖြင့္သံၾကားသည္ႏွင့္ႏိုးတတ္ေပမယ့္
အခုညမွေတာ့ တုတ္တုတ္မွ်ပင္မလႈပ္
ဟူးးး ပင့္သက္ကို အသာခ်ရင္း မသိဟန္ေဆာင္ကာ
လက္ေမာင္းကိုင္၍ လႈတ္ႏိႈးလိုက္သည္
* ဦးေဇာ္ ထ ထ
ေဆးေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ပီ
**ဟင္ အင္း အင္း
ထသာဆိုရတယ္ တကယ္တမ္းက်
သိမ့္ပဲ ေပြ႔ကူထူေပးရသည္
ေဆးကိုဦးေဇာ္လက္ထဲထည့္ခဲ့ၿပီး
ေရတစ္ခြက္ သြားယူရသည္
ေဆးတိုက္ၿပီး မီးပိတ္ကာ ျပန္မည္အလုပ္
** သိမ့္ အန္ကယ္အေပါ့သြားဦးမယ္
* ႐ွင္
ခါတိုင္းလဲ ဒီလိုပဲလုပ္ေပးရတာျဖစ္ေပမယ့္
ဒီညမွ ဒီစကားက သိမ့္ကို တုန္လႈတ္ေစသည္
* ေအာ္ ဟုတ္ ဟုတ္
မီးျပန္ဖြင့္ၿပီး ဆီးဗူးကိုင္ကာ ရပ္ေနရသည္
ဦးေဇာ္က ကုတင္ေဘးစြန္းဆီ တေရြ႔ေရြ႔ဒရြတ္ေရႊ႔လာရင္း
ကုတင္ေဘးစြန္းမွာထိုင္ကာ ေျခကားေပးသည္
ပုဆိုးလွန္သည့္သိမ့္ရဲ႕လက္က ခါတိုင္းနဲ႔မတူ
မသိမသာတံုယင္ေနသည္
ပုဆိုးနဲ႔လြတ္သြားေသာကိုေရႊလီးက
အသည္းငယ္ေနသၫ့္သိမ့္ကို မာန္ဖီျပေနသေယာင္
* အို
လံုး၀မထင္မိ
အေစာပိုင္းပုဆိူးအတြင္း ေထာင္မက္ေနစဥ္က
ဒီေလာက္ႀကီးမည္မထင္ခဲ့
အခုေတာ့ ႀကီး႐ုံတင္မက ႐ွည္ပါ႐ွည္ေနသည္
ဆီးဗူး၀ကို လီးထိပ္၀င္ေစဖို႔က
ဒီညမွခက္ေနသည္
သိမ့္ရဲ႕လက္က တံုယင္ေနေတာ့
အ၀ေတ့မိလိုက္ ျပန္ကြၽတ္လိုက္ျဖစ္ေနသည္ေလ
ၾကာလာေတာ့ စိတ္ကမ႐ွည္ခ်င္.
ဆီးသြားမယ့္ဦးေဇာ္ကိုလည္း အားလည္းနာ
ေမာ့လည္းမၾကည့္ရဲ
ဒီ့ထက္ၾကာေနဖို႔မသင့္တာေၾကာင့္
အရဲစြန္႔ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ဆီးဗူး၀ကို
ထိထိမိမိထည့္ေပးလိုက္သည္
** သိမ့္
*႐ွင္
ပင့္သက္ေလးမွခ်ခြင့္မရလိုက္
႐ုတ္တရက္ေခၚလိုက္သည့္ဦးေဇာ္ေၾကာင့္
တစ္ကိုယ္လံုးတံုသြားသည္အထိ လန္႔မိသြားကာ
ထူးမိသည္
**အန္ကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
*႐ွင္ ဘာ ဘာလို႔
ဘာကိုေတာင္းပန္မွန္း သိမ့္တကယ္ပင္မသိ
**အန္ကယ္ေလျဖတ္တာ ၂ႏွစ္နီးပါး႐ွိေနၿပီ
အဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ မနဲ႔ကင္းေနေတာ့
အခုစိတ္က ထိမ္းမရခဲ့ဘူးေလ
ၿပီးေတာ့ ၾကင္နာၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတဲ့သိမ့္ကိူျမင္ေတာ့
အန္ကယ္ စိတ္႐ိုင္းေတြ၀င္မိတယ္ကြာ…
*႐ွင္
ဒီလိုျဖစ္လာတာ သိမ့္ကိုျမင္လို႔တဲ့လား
နားရြတ္ေလးေတြ ထူပူလာသည္အထိ႐ွက္မိသည္
သိမ့္စိတ္ထဲမွာ အလုပ္နဲ႔မိဘ မိဘနဲ႔အလုပ္ပဲ
အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး႐ွိေနခဲ့တာ
ဒါေၾကာင့္လည္း ဖိုမကိစၥမွာ သိမ့္ဆိုတာ
မူလတန္းအဆင့္အထက္မပို
**ဟုတ္တယ္
သိမ့္ရဲ႕ ကပိုက႐ုိအလွက ဘာနဲ႔မွႏိႈင္းျပစရာမ႐ွိဘူးေလ
စိတ္ထားေကာင္းသလို ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလည္း
မ်က္ႏွာလႊဲရက္စရာမွမ႐ွိတာ
*အို..
အန္ အန္ကယ္ဘာေတေျပာနာလဲ
အန္ကယ့္မွာ အန္တီသက္႐ွိေနတာပဲေလ
အန္တီသက္လည္း လွတာပဲကို
အမွန္ပင္
အန္တီသက္က လူႀကီးဆန္ၿပီးလွသည္
မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ စိုးျမတ္သူဇာနဲ႔တူသည္
ကိုယ္လံုးေရာ အျပံဳးေရာပဲ
** သက္က အန္ကယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဦးပါ
သူလဲ အန္ကယ့္ကိုခ်စ္မယ္ထင္ပါတယ္
ဒါမဲ့…
*ဒါမဲ့ ဘာျဖစ္လဲဟင္
မေအာင့္ႏိုင္စြာေမးမိတာ မွားသြားမွန္း
ေနာက္မွသိရသည္
** ဒါမဲ့ သက္က ရမက္ႀကီးတယ္သိမ့္ရဲ႕
မဂၤလာဦးည တစ္ညပဲ အန္ကယ္ဥိးေဆာင္ရတာ
က်န္တဲ့ညေတြမွာ သူပဲဦးေဆာင္ခဲ့တယ္
အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ နားခ်င္ရင္ေတာင္
မနားခဲ့ရဘူး
ဒါေၾကာင့္လည္း သူလင္ငယ္ေနတာကို
အန္ကယ္မသိဟန္ေဆာင္ေနတာ
*႐ွင္ ဘယ္ ဘယ္လို
ၾကားရသည့္နားပင္မယုံႏိုင္
အန္တီသက္လို ဣေျႏၵႀကီးသည့္မိန္းမမ်ိဳးက
အို…မျဖစ္ႏိုင္တာ
** သိမ့္ မယုံဘူးမို႔လား
အန္ကယ္က ေမးလည္းေမး
ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းလည္း ထိုးေပးရင္း
** ဟိုဗီ႐ို အလည္ခန္းကိုဖြင့္
အဲ့ထဲက အိပ္အမဲနဲ႔အထုတ္ေလးကို ယူလိုက္
သိမ့္မျငင္းမိ
ဆီးဗူးကိုခ်ရင္း ေသာ့ယူကာ
ဗီ႐ိုထဲမွ အိတ္အမဲအထုတ္ေလးကို ယူခဲ့သည္
** ဖြင့္ၾကည့္ေလ သိမ့္
ေယာင္နနနဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့
* အို ဒါ ဒါ အန္တီသက္
လံုး၀ထင္မွတ္မထားသည့္အရာ
အိတ္မဲထဲမွာ ဓာတ္ပံုေတြအစီအရီ
ပံုေတြထဲမွာ အန္တီသက္က ကိုရဲထက္နဲ႔
ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးေနၾကသည္
ေလးဘက္ ပက္လက္ မက္တပ္
အိုစံုလို႔ပါပဲ
ဒီၾကားထဲ လီးစုပ္ေနပံုမ်ား
တကယ့္ကိုရမက္ထန္ေနသည့္ဟန္အထင္းသား
**ရဲထက္က သူနဲ႔ဘာမွမေတာ္ဘူးသိမ့္ရဲ႕
ေလျဖတ္ေနတဲ့အန္ကယ့္ေနရာမွာ
ယာယီအစားထိုးထားတဲ့ သူ႔လင္
ဦးေဇာ္ေမးေၾကာေတြေထာင္သည္ထိ
အံႀကိတ္ေျပာသည္.
မ်က္၀န္းထဲမွာလဲ နာက်င္၀မ္းနည္းမႈေတြအျပည့္
မ်က္နာကိုေမာ့ၿပီး
**အန္ကယ္က သူ႔အတြက္
ရမက္ေျဖေဆးသက္သက္ပါကြာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕အသံက တံုခါေနသည္
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕မွာမို႔
မ်က္ရည္မက်ေအာင္ မာန္တင္းေနမွန္း
သိမ့္ခံစားမိသည္
အရမ္းလည္း သနားသည္
သိမ့္ရဲ႕လူနာဘ၀က အဲ့ေလာက္ဇာတ္နာေနပါလား
သိမ့္မရည္ရြယ္ပဲ ကုတင္အစြန္းမွာထိုင္ရင္း
ဦးေဇာ္ကို ေပြ႔ေပးထားမိသည္
ဦးေဇာ္က သိမ့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထိုးရင္း
ငို႐ႈိက္ေနသည္
ခဏၾကာေတာ့…
** သိမ့္က သိပ္ျဖဴစင္ၿပီးအျပစ္ကင္းမွနး္သိပါတယ္
သိမ့္ရဲ႕သိကၡာကိုလည္း အႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္တယ္
တန္ဘိုးလည္းထားမိတယ္
သိမ့္ရယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဦးကိုကူညီပါလားကြာ
ဦးေဇာ္ရဲ႕စကားေတြထဲမွာ
အေတြးနဲ႔နစ္ေမ်ာေနမိတဲ့သိမ့္
ေခါင္းေလးေထာင္လာသည္
*သိမ့္က ဘယ္လိုကူညီရမွာလဲဟင္
** ဦးရဲ႕ဆႏၵကို တစ္နည္းနည္းနဲ့ကူညီပါလား
*တစ္နည္းနည္းနဲ႔……
မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ သံေယာင္လိုက္မိသည္
ဆႏၵကိုသိေပမယ့္ တစ္နည္းနည္းဆိုတာကို
တကယ္ပင္နားမလည္
** ဟိုေလ သိမ့္
အကုန္မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရင္ေတာင္
လက္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ပါးစပ္န႔႔ဲျဖစ္
*႐ွင္…
ဦးေဇာ္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ သိမ့္ရဲ႕ကိုယ္ေလး
ဆက္ခနဲျဖစ္သြားကာ နားရြတ္ေလးေတြပင္
ထူပူလာရသည္
ပါးစပ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္…တဲ့
အန္တီသက္ လီးစုပ္ေနတဲ့ပံုက
မရည္ရြယ္ပဲ မ်က္လံုးထဲေပၚလာျပန္သည္
ၿပီးေတာ့ ဦးရဲ႕လီး
အို..ငါ့ပါးစပ္နဲ႔ေတာ္မွာမဟုတ္ပါဘူး
အေတြးနဲ႔ေယာင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ထိတို႔မိျပန္သည္
ဦးက အကဲခပ္မိသည့္အလား
ၿငိမ္ေနတဲ့သိမ့္ရဲ႕လက္ေလးကိုယူကာ
သူ႔လီးေပၚတင္ေပးသည္ ၿပီးေတာ့
** အနည္းဆံုးေတာ့ ဦးၿပီးသြားေအာင္
ထုေပးခဲ့ပါကြာ ေနာ္
* ႐ွင္
သိမ့္ အာေခါင္ေခ်ာက္လာသည္
အျငင္းစကားလည္း မဆိုမိ
* ဟိုေလ ဘယ္ကိုထုရမွာလဲဟင္
သိမ့္ရဲ႕အေမးစကားေၾကာင့္ ဦးက
သေဘာက်စြာရယ္သည္
ဦးက ရယ္လိုက္ရင္ ေခ်ာတယ္႐ွင့္ တကယ္
** သိမ့္ ဦးရဲ႕လပ္ေတာ့ကိုဖြင့္လို္က္
ဘာလို႔ရယ္မသိေပမယ့္ ဖြင့္ေပးရျပန္သည္
ဦးက fileတစ္ခုထဲ၀င္ကာ ဗီဒီယိုေတြ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျပသည္
*အို ဦးကလဲ
ဟုတ္ပါသည္
ေအာကားေတြခ်ည္းပင္
ဘယ္ေလာက္အထိလဲပင္မသိ
လိုးကြက္ စုပ္ကြက္ အစုံအလင္
တစ္ခုၿပီးတစ္ုခု နည္းနည္းဆီျပရငး္
လီးထုေပးသည့္အပုဒ္တြင္ရပ္သည္
ဘာလို႔ရယ္မသိ သိမ့္ၾကည့္မိေနသည္
** အဲ့ဒါ ထုတာလို႔ေခၚတယ္သိမ့္ရဲ႕
အဲ့လိုလုပ္ေပးေနာ္
ေျပာလည္းေျပာ သိမ့္ရဲ႕လက္ေလးကိုလည္း
ကိုင္လႈတ္သည္
သိမ့္ေလ သံပက္ေပးထားတဲ့အ႐ုပ္လို
စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ႏိုင္ပဲ
လက္က အလိုလိုလုပ္ေပးေနမိသည္
ဦးက မ်က္နာေလးေမာ့ကာ ခံစားရင္း ၿငီးေနသည္
** သိမ့္
*႐ွင္ ဦး
အေတြးနဲ႔ထူပူကာ ဘာလုပ္ေနမိမွန္းမသိသည့္ သိမ့္
ဦးရဲ႕ တိုးလ်တဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ မ်က္နာေလးေမာ့လာသည္
** ဦး နမ္းခ်င္တယ္သိမ့္ရယ္ ေနာ္
သိမ့္ေခါင္းၿငိမ့္မိလိုက္လား ေခါင္းခါမိလိုက္လား
တကယ္ပင္မသဲကြဲ
ဒါမဲ့ ဦးရဲ႕လက္က သိမ့္ရဲ႕ေခါင္းကို အသာအယာဆြဲယူၿပီး
မ်က္နာေလးေမာ့ကာ မ်က္လံုးေလျပဴးၿပီး
႐ွက္စိတ္နဲ႔ နီေဆြးတံုယင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အားရပါရ စုပ္နမ္းလာသည္
သိမ့္….နင္ျငင္းသင့္တယ္ေနာ္
ဟင့္အင္း..ဒါ ငါ့လူနာ
သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ငါ့မွာတာ၀န္႐ွိတယ္
အသိစိတ္နဲ႔ မသိစိတ္တို႔ ျငင္းခံုေနစဥ္မွာပဲ
ဦးရဲ႕လက္က ႏို႔အံုေတြဆီေရာက္လာသည္
လက္တစ္ဘက္ေလျဖတ္ေန၍သာေတာ္ေသးသည္
သန္ေနတဲ့လက္တစ္ဘက္က ႏို႔သီးထိပ္ေလးေတြကို
ခပ္ဆပ္ဆပ္ပြတ္ေခ်ရင္း အငမ္းမရလည္း
နမ္းေနျပန္သည္
သိမ့္ေလ ရင္ခုန္လိႈက္ေမာစြာ လည္တည္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို
ရသမွ် ေမာ့ေပးရငး္ လက္ကလဲ ဦးရဲ႕လီးကို
ရဲရဲတင္းတင္းပင္ ဆုပ္ကို္င္ လႈတ္ခါပစ္လိုက္သည္
ဦးက တစ္ဆင့္ထပ္တက္ျပန္သည္
ျပင္းထန္သည့္ရမက္လိႈင္းမွာ မိန္းမူးေနေသာသိမ့္ရဲ႕
အက်ႌက်ယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္
ဒါမဲ့လက္တစ္ဘက္တည္းဆိုေတာ့
အလုပ္က မတြင္က်ယ္
သိမ့္ေလ မ႐ွက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဦးအရမ္းျမင္ခ်င္ေနတဲ့ သိမ့္ရဲ႕ပင္ကိုယ္
ကိုယ္ခႏၶာအလွကိုဖြင့္ျပဖို႔ သိမ့္ကိုယ္တိုင္
လႈတ္႐ွားေပးလိုက္တယ္
** အိုးးး လွလိုက္တာကေလးရယ္
ဦးကေျပာလည္းေျပာ ေခါင္းႀကီးအတင္းငုံ႔ကာ
ျဖူနုၿပီးလံုး၀န္းတင္းမာေသာအပ်ိုုစင္ႏို႔ေလးေတြကိုနမး္ဖို႔
တာစူလာသည္
မသန္တဲ့ကိုယ္တစ္ျခမ္းက သူ႔အလိုိုကိုမလိုက္ျပန္
သိမ့္ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့
ရမက္ေတြအရမး္ေနတဲ့ဦးကို အသာအယာတြန္းလွဲရငး္
ႏို႔အံုေတြကို ဦးရဲ႕ပါးစပ္နားကပ္ေပးလိုက္သည္
ဦးက ႏို႔ဆာေနေသာ ကေလးေလးပမာ
တျပတ္ျပတ္အသံမည္သည္အထိ
အငမ္းမရ စုပ္နမ္းျပန္သည္
သိမ့္တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ဓာတ္လိုက္သည့္အလား
တံုခါေနကာ ေခြၽးသီးေလးမ်ားပင္ စို႔လာသည္
** သိမ့္
* ႐ွင္ ဦး
**သိမ့္ရဲ႕ဆံပင္ေတြ ဖြလိုက္
သိမ့္လိုက္နာမိျပန္သည္
မီးေယာင္ေအာက္မွာ ဆံပင္ပြေယာင္းနဲ႔
လီးကို္င္ကာထုေပးေနေသာသိမ့္ရဲ႕အလွက
ရမက္နဲ႔မွ ပိုႂကြေနသည္
႐ုတ္တရက္ သိမ့္စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ
မာတင္းကာ ရဲစိုေနေသာ လီးႀကီးကို
ထိထိမိမိပင္ လွ်ာနဲ႔လွ်ပ္ပစ္လိုက္သည္
** အိုးး သိမ့္ သိမ့္ရယ္
ဦးတစ္ေယာက္ မ်က္နာႀကီးေမာ့ၿပီးေကာ့ေပးသည္
သိမ့္လဲ ဦးရဲ႕လီးကို၀သ္သေလာက္ငုံရငး္
စုပ္ေပးလိုက္သည္ အာေခါင္ရဲ႕စိုစြတ္မႈနဲ႔
လီးရည္တို႔ရဲ႕စိမ္စိုမႈက သိပ္မေတာ္တဲ့သိမ့္ပါးစက္ထဲကို
လစ္ျမဳပ္သည္အထိ ၀င္ေရာက္ေစသည္
ေခါင္းကိုအျမန္လႈန္ရငး္ လက္ကလဲ
ထုေပးမိေတာ့ လီးရည္ေတြပါးစပ္ထဲပန္းထြက္၊လသည္
သိမ့္မရပ္ျဖစ္ အရည္ကုန္ေလာက္မွငုံထားတာကိုလႊတ္ကာ
ျမတ္ျမတး္ႏိုးႏိုးပင္ ေသာက္ျပလို္သည္ ဦးက
** လိုးရေအာင္ေနာ္ သိမ့္
မက္တပ္ရပျ္ပီး နံရံမွီေပး
*ဟင္ ဦးကလဲ
ဦးမွ ေကာင္းေကာင္းမရပ္ႏိုင္တာ
သိမ့္အေပၚကခြေပးမယ္ေလ
**ဟင့္အင္း သိမ့္
ဦးက သိမ့္ရဲ႕အိုးအလွကို ၾကည့္ရင္းလုးိခ်င္တာ
ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ေတြလဲ ဆြဲလိုးခ်င္လို႔
* ႐ွင္ အာ ဦးေနာ္ သူမ်ား
**လုပ္ပါကေလးရယ္ ဦးထန္ေနလို႔ပါ
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ မူမိေပမယ့္
တကယ္တမ္းက် သိမ့္ရင္ေတြခုန္ေနသည္
လိုးတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္ျကးီး
အေျပာခံရသလို ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးမယ့္အေၾကာင္းလဲ
ဒဲ့ပင္အေျပာခံေနရေတာ့ မသိရင္ ေစ်းျပတ္ေပးထားတဲ့
ဖာသည္မေလးကို ဆက္ဆံေနသလိုပဲ
သိမ့္ကိုယ္တိုင္လဲ ဘာလို႔လက္ခံေပးေနမိမွန္း
တကယ္ကိုနားမလည္
ရင္ခုန္စြာနဲ႔ အခန္းနံရံကိုလက္ေထာက္ကာ
ဆံႏြယ္ေတြကိုလဲ ေနာက္သို႔ပို႔ေပးထားရငး္
ေစာင့္ေနမိသည္
ဦးက မက္တန္းေနေသာလီးႀကီးကို
ကိုင္ဆြရင္း တေျဖးေျဖးအနားကပ္လာသည္
လက္ကိုတံေတြးဆြတ္ကာ သိမ့္ရဲ႕အရည္ၾကည္ေလးေတြ
စိုစြတ္ေနေသာအဖုတ္ေလးကို ပြတ္သည္
တေျဖးေျဖး ဦးရဲ႕လက္ခလည္က အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို
ျဖတ္ေက်ာ္ကာ အတြင္းသို႔တိုး၀င္လာသည္
* အ ဦး အဟင့္
သိမ့္မေနတတ္ မ႐ိုးမရြျဖစ္ကာ ေျခကိုခ်ဲေပးမိသည္
ဦးက လက္ကိုမႏႈက္ပဲ အ႐ွိ္န္ျမႇင့္ကာ ထိုးေမႊေပးသည္
** သိမ့္ ဒီဘက္လွည့္
သိမ့္နာခံမိျပန္သည္ ဦးက
သိမ့္ေျခကိုကားေစၿပီး အဖုတ္ထဲကို လက္ခလည္ထိုးသြင္းကာ
ခပ္ၾကမး္ၾကမ္းလႈတ္႐ွားသည္
သိမ့္လဲ နံရံကိုမွီကာ ေကာ့ေပးရင္း ခဏအၾကာမွာ
အရည္ေတြပနး္ထြက္လာသည္
**လိုးရေအာင္ ကုန္း
ဦးရဲ႕အသံက အမိန္႔ဆန္သည္
ဒါမဲ့ခံခ်င္စိတ္ေတြျပင္းထန္ေနေသာသိမ့္အတြက္
ဦးရဲ႕အျပဳအမူတိုင္းက ရင္ခုန္စရာေတြခ်ည္းပင္
ဦးက လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းေလးကိုပြတ္ဆြဲ
ထိူးခြဲရငး္ တေျဖးေျဖး ေခ်ာ့သြင္းသည္
အ၀င္ခက္ေနတဲ့အတြက္ ထိုးလိုက္ ဆုတ္လိုက္
ပြတ္လိုက္ဆြဲလို္က္လုပ္ရင္း တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့
လီးက စြတ္ခနဲ၀င္လာသည္
* အားးးး ဦး
မရ မရဘူးထင္တယ္
နာက်င္စိတ္နဲ႔ျငင္းသည္
ဒါမဲ့ ပ်ံတက္ၿပီးေသာေလယာဥ္လို
ခရီးတစ္ေထာက္နဲ႔ေတာ့ နားမည့္ဟန္မျမင္
တြန္႔လိမ္႐ုန္းကန္ေနေသာသိမ့္ရဲ႕ ဂုတ္ကိုဖိတြန္းကာ
၀င္ပီးသားလီးကို ကိုယ္အားနဲ႔႐ို္က္သြင္းသည္
*အားးး အဟင့္ အဟင့္
ဘယ္သူေတြၾကားမလဲ မ႐ွက္အား
မတန္တဆ တိုး၀င္ၿဖိဳခြင္းလာေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္
မထိန္းႏိုင္စြာ ေအာ္မိရငး္ တသိမ့္သိမ့္႐ိႈက္ငိုမိသည္
ဦးကေတာ့ အညႇာအတာမဲ့စြာလိုးေညႇာင့္ရငး္
နီျမန္းၿပီး မ်က္ရည္စေတြစိုစြတ္ေနေသာ
ပါးေလးကို တ႐ိႈက္မက္မက္နမ္းသည္
ခဏၾကာေတာ့ ဂုတ္ကိုလႊတ္ကာ ဆံပင္ေတြကိုထိူးဆြ
လံုးကို္င္္းရင္း ျမင္းဇက္ႀကိဳးဆြဲသလို တင္းတင္းဆြဲေဆာင့္ကာ
လိုးသံေတြ တဖက္ဖက္မည္ေအာင္ အားနဲ႔ေဆာင့္သည္
မေပါက္ေသးေသာအပ်ိဳစင္အေမွးကို
ထိုးခြင္းခံလိုက္ရသည္မု့ိ သုတ္ရည္တို႔နဲ႔အတူ
ေသြးစေတြပါ ေရာဆင္းလာသည္
ခဏၾကာေတာ့ ဆံပင္ကိုလႊတ္ကာ တံေတာင္းႏွစ္ဘက္ကို
ဆြဲယူၿပီးလိုးျပန္သည္
* အ အ ဦး ဦး ဦးရဲ႕လက္
ဦးကေၾကာင္နကာ ရပ္ၿပီးသူ႔ရဲ႕လက္ေတြကိုၾကည့္ေနသည္
ဟား ဟား ဟား
ေပ်ာက္ပီ ေပ်ာက္ပီသိမ့္ သိလား ဟားဟား
ဦးက ၀မ္းသာအားရဆုိရင္း သိမ့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေတြကို ပြတ္ျပသည္
မွန္သည္ မသိစိတ္ရဲ႕လႈံ့ေဆာ္မႈနဲ႔
ဦးရဲ႕ေလျဖတ္ေရာဂါ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ
သိမ့္လဲ မ်က္ရည္ေတြၾကားက အားယူျပဳံးရင္း
* သိမ့္ခံေပးရတာ တန္တယ္သိလား ခ္ခ္
ဦးက စိတ္မေကာင္းဟန္ မ်က္နာညႇိးဳရငး္
** ဒါမဲ့ ဦးအရမး္ၾကမ္းမိသြားတယ္ကြာ
အရမး္နာေနလားဟင္
သိမ့္႐ွက္ျပဳံးေလးျပဳံးကာေခါင္းခါရငး္
*နာပါဘူး ဦးရဲ႕
**ဟင္ အာ့ဆိုဘာလို႔ငိုတာလဲ သိမ့္က
သိမ့္ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ တိုးတုးိေလး
*အာ့က ငိုေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတာကိုလို႔ ခ္ခ္
**အဟား အဆိုးေလး ေတြ႕မယ္ လာခဲ့
တကယ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕နာက်င္မႈေတြက
ခ်ိဳၿမိန္ပါတယ္
ဟုတ္တယ္ဟုတ္
ၿီိပီးပါၿပီ
ႏွင္း
နိဒါနး္႐ွည္သြားလို႔ sorryပါေနာ္
Feelျဖစ္ေနလို႔ မန္႔ၾကမး္ၾကမး္ေပးလို႔ရပါတယ္ေနာ္
ဘဝလက္တြဲေဖာ္
ဘဝလက္တြဲေဖာ္
by apyosarpay on
သီတာစုိး မင္း ဘယ္လင္ငယ္န႔ဲညေနကစကား
ေျပာေနတာလဲ ဟု အေဖသည္ ေမေမ့
အား အရက္မူးလာကာရန္႐ွာေနေလ
သည္
႐ွင့္ကုိ က်မေျပာပီးပီေလ အဲဒါ က်မေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းလုိ႔
ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ ႐ွင္မူးလာတုိင္း
က်မကုိႏွိပ္ဆက္တယ္
ဟာ ဒီမိန္းမ ကဲကြာ ငါ့ကုိျပန္ေျပာအုံး
ျဖန္း..ျဖန္းဟု ေမေမ့အား အေဖပါး႐ုိက္
ရာ တဖက္ခန္း၌အိပ္ေနေသာ ေအာင္
စုိးမုိး ထလာခ့ဲပီး အေဖ ေမေမ့ကုိ ႐ုိက္စ
ရာမလုိဘူး မ႐ုိက္န႔ဲဟု သူေျပာရာ
မင္းကပါနာခ်င္လုိ႔လားဟု သူ႔အားထုိး
လုိက္ရာ သူ႔ႏွတ္ခမ္းမွ ေသြးမ်ားထြက္က်
လာသျဖင့္ ေမေမက အေဖ့အား
႐ွင္ က်မသားကုိမထုိးန႔ဲ
ေတာ္ပီ ကုိေက်ာ္စုိး ႐ွင့္ကုိက်မမေပါင္း
ႏုိင္ေတာ့ဘူးဟုေျပာရာ
မေပါင္းန႔ဲကြာ ငါ့အိမ္ကထြက္သြားၾက
မင္းတုိ႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လုံးဟု
ေျပာလုိက္ရာ လာ သားဟုဆုိကာ ေမ
ေမသည္ သူမအဝတ္အစားမ်ားအား
ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲထ့ဲေနရာ သူလည္း
သူ႔အခန္းဝင္ကာ အဝတ္အစားမ်ားအား
ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲထ့ဲ၍ ေမေမႏွင့္ သူ
ေမေမ့အိမ္႐ွိရာ မန္းတေလးသုိ႔လာခ့ဲၾက
ေလသည္
အေဖသည္ သူငယ္စဥ္မွတ္မိသည့္အရြယ္မွစကာ
သူအခု အသက္ ၁၈ႏွစ္ေရာက္သည္အထိ ေမေမ့အား သူ
မူးလာလ်င္ အျမဲရန္႐ွာတတ္ကာ ဟုိလူ
ႏွင့္ သမုတ္ ဒီလူႏွင့္ေပးစားကာရန္႐ွာတတ္ေလသည္
ေမေမ၏ မိဘမ်ားလက္ထက္ထဲက ဖြင့္
ထားေသာ ခ်ိတ္ထမီႏွင့္ရင္ဖုံးအင္းက်ီ
ေရာင္းေသာအထည္ဆုိင္အား ေမေမ
သည္ အေဖႏွင့္ယူပီးေတာ့ သူမမိဘမ်ား
ဆုံးပါးသြားအခါ ဆုိင္အား သူမအေဒၚ
ႏွင့္သာလႊဲထားခ့ဲ၍ ဟုိကုိသူတုိ႔ေရာက္
ေတာ့ ေမေမ့အေဒၚလည္း အသက္အရြ
ယ္ရလာ၍ သမီးျပန္ေရာက္လာေတာ့
အေတာ္ပဲ အေဒၚလည္း တရား႐ွာရမယ့္
အရြယ္ေရာက္ပီဆုိေတာ့ တရားစခန္းဝင္
မယ္ဟုေျပာကာ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့
တရားစခန္းဝင္သြားေလသည္
ေအာင္စုိးမုိးလည္း ဒုတိယႏွစ္ေျဖဆုိပီး၍
ေက်ာင္းပိတ္ထားေတာ့ ေမေမႏွင့္ပင္
သားအမိႏွစ္ေယာက္ မနက္ဆုိင္ထြက္
ညေနဆုိင္ပိတ္ကာ ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္း
ေဆာင္တာမ်ားအား လုပ္ေဆာင္ကာ၁လခန႔္ၾကာေသာ
အခါ သားလည္း ျပင္ဦးလြင္မေရာက္ဖူး
ေသးေတာ့ ေမေမလုိက္ပုိ႔ရမယ္ဟုေျပာ
ပီး ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့ ဆုိင္ပိတ္
ထားပီး ျပင္ဦးလြင္သုိ႔လာခ့ဲၾကေလသည္
သီတာစုိးမွာ အသက္ ၃၇ႏွစ္႐ွိပီျဖစ္ကာ
အရပ္ ၅ေပ၅ေလာက္႐ွိပီး ပခုံးေက်ာ္႐ုံ
သူမဆံပင္မ်ားအား ေနာက္သုိ႔ဖားလ်ား
ေလးခ်လ်က္ မိန္းမဝတ္ဘေလာက္စ္
လက္ျပတ္ေလးအား အေပၚမွ ဂ်ာကင္
ခါးတုိေလးထပ္ဝတ္ကာ ေျဗာင္ထမီအား
ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလးဝတ္ဆင္ထားပီး
ရင္၃၇ ခါး၂၈ႏွင့္ တင္၃၉ဆုိဒ္႐ွိကာ သူမ
၏ မ်က္ႏွာမွာ ေခ်ာေမာလွပေျပပစ္ကာ
အရြယ္တင္ႏုပ်ိဳေလသည္
ဒါေတြကုိ ဟုိငမူး သူမေယာက္က်ားက
ဒီေလာက္ေခ်ာေမာလွပပီး အိမ္႐ွင္မေကာင္းပီသစြာ မေဖာက္ျပန္
တာကုိ မူးလာလ်င္ရန္အျမဲ႐ွာတတ္
တာေတြအား သူမသည္းမခံလုိ၍ ကြာ
လုိက္တာျဖစ္ေလသည္
သားက်ေတာ့ သူ႔အေဖန႔ဲလားလားမွမ
တူ သူမအား ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတတ္ကာ
အျမဲေဖးမေပးတတ္ေလသည္
သားသည္သူမႏွင့္ဆင္ကာ အရပ္ျမင့္
တာက သူအေဖႏွင့္တူကာ ႐ုပ္က်ေတာ့
သားကပုိေျဖာင့္ကာ ခန္႔ညားေလသည္
သူမတုိ႔ သားအမိ ပိတ္ခ်င္းေျမာင္သုိ႔
သြားၾကကာ ဂူထဲဝင္ၾကပီး ေရတံခြန္နား
မွာ ဖုန္းျဖင့္ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၾကေလသည္
သူမတုိ႔ ႀကိဳးတံတားေပၚတက္၍ ေလွ်ာက္
ၾကရာ သားသည္သူမခါးေလးအားဖက္
ထားပီး သားေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးအား
သူမကဖက္ကာေလွ်ာက္ၾကစဥ္မွာ သူမ
၏ ရင္ထဲ၌ ဖိန္း႐ွိန္းကာခံစားလုိက္ရေလ
သည္
ပိတ္ခ်င္းေျမာင္ကေန သူမတုိ႔ ကန္ေတာ္
ႀကီးဥယ်ဥ္ဝင္လုိက္ၾကပီး ဟုိဒီေလွ်ာက္
ကာၾကည့္ၾကပီး ေရပန္း၏ ေဘး ခုံတန္း
ေလး၌ထုိင္ေနၾကစဥ္ သားက သူမအား
ေမေမ ဟုိေ႐ွ႕ကခုံတန္းေလးမွာထုိင္ေနတ့ဲစုံ
တြဲက ဖက္ထားၾကတယ္ေနာ္ဟု သူမ
အားျပရာ ၾကည့္လုိက္မိေတာ့ သားက
အားက်လိုက္တာ ေမေမရာ
သားကရည္းစားထာခ်င္ေနပီလားဟု
သူမ ေမးေတာ့
ဟင့္အင္းေမေမ သားကရြယ္တူမိန္းက
ေလးေတြကုိခံစားလုိ႔မဘူး
ေမေမကလြဲရင္ သား ဘယ္မိန္းကေလး
မွ ခံစားရင္ခုန္လုိ႔မရပါဘူး ေမေမရယ္ဟု
သူမ၏ ပခုံးေလးေပၚ၌ သားကသူေခါင္း
ေလးေမွးတင္ကာေျပာလုိကေသာအခါ
သူမရင္ထဲမွာ ေဖာ္ျပလု္ိ့မရႏုိင္တ့ဲ ဆြတ္ပ့်ံ
ၾကည္ႏူးမႈေတြန႔ဲအတူတူ သား၏ နဖူးေလးအားငု႔ံကာ နမ္းလုိက္ပီး
သားရယ္ ေမေမတုိ႔က သားအမိေလ သား ေမေမ့ကုိ ခံစားရင္ခုန္လုိ႔မျဖစ္ႏုိင္
ပါဘူးကြာ
ေမေမကလည္း လူမသိသူမသိခ်စ္လုိ႔
ရပါတယ္ ဟုသားကသူမအားေျပာပီး
ေမေမ့ကုိသားေနာက္မွျပစရာ႐ွိတယ္ သား
အမိခ်င္း ေမာင္ႏွမခ်င္း ခံစားရင္ခုန္လို႔ရ
တယ္ဟုေျပာလုိက္ပီး သူမတုိ႔ ညေနထိ
ေလွ်ာက္လည္ကာ ကားမမွီေတာ့၍
ဒီညအဖုိ႔ ျပန္ရန္မျဖစ္ႏုိင္ေပ
ထုိ႔ေၾကာင့္ တည္းခုိခန္း၌ ၂ေယာက္တခန္း ငွါးလုိက္ၾကေလသည္
ေရမုိးခ်ိဳးပီးၾကေတာ့ သူမတုိ႔ ညေန၆နာရီေက်ာ္ေတာ့ အျပင္
ထြက္ကာ ထမင္းစားၾကပီး ျပန္လာခ့ဲလုိက္ေလသည္
ကုတင္ကႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ျဖစ္ပီး
သူမႏွင့္သား ကုတင္ေပၚတက္ကာထုိင္
၍ ေမေမ …ေျပာေလသား
သားေျပာရင္စိတ္မဆုိးန႔ဲေနာ္ မထူးပါဘူး
ေမေမရယ္ …ေျပာေတာ့မယ္ဆုိပီး
သူမ၏ပခုံးေလးအား သားကဖက္ကာ
ေမေမ့ကုိ သား လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္ထဲက ခ်စ္ခင္
စြဲလန္းေနမိတယ္ ေမေမ…ေမေမ့ကုိ
သားခ်စ္တယ္…လက္ထပ္ပါရေစေနာ္
ဟုသူမအားေျပာရာ
အုိ..သား..ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဟုသူမ
ေျပာလုိက္ရာ
သားသည္ သူ႔ဖုန္းအား ေခါင္းအုံးေဘးမွ
ယူလုိက္ပီး ျဖစ္ႏုိင္တယ္…ေမေမ
ဒီမွာၾကည့္ဟုေျပာကာ ဖုန္းထဲမွ ျမန္မာ
စာတန္းထုိး…ဥေရာပ…အေမန႔ဲသား
လုိးၾကေသာ အင္းစက္ဇာတ္ကားမ်ားအား သူမအား
ျပကာ သူမက ခဏၾကည့္ပီးေတာ့ သား
ဖုန္းအားျပန္ေပးလုိက္ကာ
သားရယ္….ေမေမ့ကုိ သားက တကယ္
ခ်စ္တာေရာဟုတ္ရ႕ဲလား ေတာ္ၾကာ
သား အေဖလုိ ေမေမ့ကုိႏွိပ္ဆက္ရင္
ဘယ္လုိလုပ္မလဲဟု သူ႔အားသူမက
သူစိတ္အားစမ္းသပ္ကာေမးခြန္းထုတ္
လုိက္ရာ
အဲအတြက္..ေမေမမပူပါန႔ဲ…စိတ္ခ်ပါ
တသက္လုံး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေမေမ့
ကုိ…သားထားမယ္…ယုံပီလား သဲေလး
ဟု သူမအားေျပာလုိက္ရာ
ယုံပါပီ…သားရယ္..သားကုိ ေမေမ့ဘဝလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေမေမသတ္မွတ္လုိက္ပါၿပီ ႐ွင္ေလး..သေဘာ.အခုကစပီး ေမေမ့အခ်စ္န႔ဲ ခန္ဒါကုိယ္တဘဝလုံးကုိပုိင္ဆုိင္သြားပါ
ၿပီကြယ္
ေပ်ာ္လုိက္တာ ေမေမရယ္…မရယ္
ေပ်ာ္ေနလုိ႔မပီးေသးဘူး ..ေမာင္
မတုိ႔ ခ်စ္ၾကရေအာင္ဟုသူမေျပာကာ
သား၏ ပဆုိးအင္းက်ီအား ခြၽတ္လုိက္ပီး
သူမ၏ ဘေလာက္စ္လက္ျပတ္အင္းက်ီ
အား သားက သူမပခုံးေပၚမွခြၽတ္လုိက္ကာ ဘရာဂ်ိပ္
အား လက္ေနာက္ျပန္ျဖဳတ္ပီး သူမ၏
ထမီႏွင့္ ပင္တီကုိ သားက ခြၽတ္ပီးသည္
ႏွင့္ သားကုိယ္လုံးအား အိပ္ယာထက္သုိ႔
သူမလက္ေလးျဖင့္ သူ႔ရင္ဘတ္အား
တြန္းကာ အိပ္ေစ၍ သား၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္
လႊာအား သူမဖိစုပ္ကာ အတန္ၾကာနမ္း
ပီး သား၏ လူပ်ိဳႏုိ႔သီးေခါင္းေလးအား
သူမလက္ေလးျဖင့္ညင္သာစြာတုိ႔ထိကစားေနပီး ထုိမွဆင္းလာကာ သူ႔ေပါင္ျခံတဝုိက္အားလက္ျဖင့္ပြတ္သပ္
ပီး သူမ၏ သြယ္လ်ေသာလက္ေလးျဖင့္
သား၏ လူပ်ိဳလီးႏုႏုထြတ္ေလးအား
ညင္သာစြာ ဆုပ္ကုိင္၍ ဂြင္းထုေပးေနပီး
လအုေလးႏွစ္လုံးအား လက္ျဖင့္ဖြဖြေလး
ညႇစ္ေပးေနရာ
အ..႐ွီး…ေကာင္းလုိက္တာ..ေမေမရယ္
ဟု သူမအားေျပာရာ
သား၏ ေပါင္ဂြၾကားထံ သူမ်က္ႏွာေလး
အပ္လုိက္ပီး သား၏အုေလးႏွစ္လုံးအား
ပါးစပ္ျဖင့္ငုံပီး လီးေခ်ာင္းေအာက္ေျခမွ
စကာ အေပၚေရာက္သည္အထိ လွ်ာေလးႏွင့္ယက္ေပးကာ ဒစ္ပတ္လည္
တဝုိက္ လွ်ာႏွင့္ယက္ေနလုိက္ပီး လီးတ
ေခ်ာင္းေလးအား သူမပါးစပ္ႏွင့္စုပ္ေပး
ေနရာ သားသည္သူမဆံပင္မ်ားအား
ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္
အား…အ…ေမေမ..သား..ထြက္ခါနီးပီဟု
ေျပာေနရာ သူမ မရပ္မနား အတန္ၾကာ
စုပ္ေပးလုိက္ေတာ့ သားလီးမွသုတ္ရည္
ပူမ်ားသည္ သူမပါးစပ္ထဲသုိ႔ ပန္းထြက္ကာ သား ၿငိမ္က်ကာ ရင္ဘက္
ႀကီးနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္လုပ္ကာ အေမာေျဖ
ေနစဥ္မွာ သူမလည္း သား၏ သုတ္ရည္
မ်ားအား တစက္မက်န္ၿမိဳခ်ပီး နားေနလုိ
က္ကာ အတန္ၾကာေတာ့ ဘာလုိ႔ၿမိဳခ်
တာလဲ ေမေမရယ္…သားကုိခ်စ္လုိ႔ၿမိဳ
ခ်လုိက္တာဟု သူမကေျပာလုိက္ရာ
ဒီတခါ မကုိ ေမာင္ျပဳစုေပးမယ္
အင္းပါ…ေမာင္ျပဳစုတာ..မ..ခံမယ္ဟု
ေျပာလုိက္ေတာ့…သူမ၏ ႏွာတ္ခမ္းေလး
ႏွစ္လႊာအား သူဖိစုပ္ကာအတန္ၾကာနမ္း
ပီး သူမ၏ ေသြးေၾကာေလးမ်ားစိမ္းေန
ေသာ လည္တုိင္ေက်ာ့ေလးအား နမ္းကာ
သူမ၏ ဖြံ႔ထြားစူၿဖိဳးေသာ သူငယ္စဥ္ကစုိ႔
ခ့ဲရေသာ ေမေမ ေဒၚသီတာစုိး၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံး
အား သူတစ္လုံးပီးတလုံးေျပာင္းစုိ႔ကာ
ထုိမွတဆင့္ခ်င္းေအာက္သုိ႔ေလွ်ာဆင္း
ကာ သူမ၏ခ်ပ္ရပ္ေသာ ဝမ္းဗုိက္သား
ျဖဴေဖြးေဖြးေလးမ်ားအေပၚသုိ႔ လက္ျဖင့္
ပြတ္သပ္ကာ ဆီးခုံမုိ႔မုိ႔ေလးေပၚကုိလက္
ဝါးျဖင့္ပြတ္၍ သူမ၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔မ်က္
ႏွာအပ္လုိက္ကာ အေမြးမ်ားေျပာင္႐ွင္း
ေနေသာ ေမေမ့ေစာက္ပက္အကြဲေၾကာင္းအထက္
ေအာက္လွ်ာျဖင့္ယက္ကာ ႂကြက္နားရြက္ေလးႏွစ္ဖက္အားျဖဲကာအတြင္းသုိ႔ လွ်ာျဖင့္ ထုိးထ့ဲကာကလိလုိက္ရာ
အ..႐ွီ…အားး..ဟင့္..ဟင့္.ဟင္းး
ဟင္းး ..ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလုိက္တာ
အား..အ..ဟု သူေခါင္းအားကုိင္ထားကာ
သူမေစာက္ပက္မွေစာက္ရည္မ်ား သူပါး
စပ္ထဲပန္းထြက္ကာ သူမပီးသြားရာ
ေစာက္ရည္မ်ားအားအကုန္ၿမိဳခ်လုိက္
ေလသည္
အတန္ၾကာ နားပီးေတာ့ မ ဟုသူမအား
ေခၚလုိက္ကာ
မရ႕ဲဝတ္ရည္ေလးထဲကုိ ေမာင့္ညီေလး
ထ့ဲလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္ဟုသူမအား
သားကေျပာလုိက္ရာ
ေမာင့္ရ႕ဲ လီးႀကီးကုိ မေစာက္ပက္ႀကီးထဲ
ထ့ဲလုိးလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္လုိ႔ ေျပာပါ
ေမာင္ရ႕ဲသူမက ေျပာလုိက္ရာ
ေမာင့္လီးႀကီးန႔ဲ မ ေစာက္ပက္ႀကီးကုိ
လုိးေတာ့မယ္ဟုေျပာကာ သားသည္
သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား သူ႔ပခုံးတ
ဖက္တခ်က္မွာထမ္းတင္ပီး ဒူးေထာက္ကာထုိင္၍ သူ႔လီးအား လက္တဖက္ကကုိင္ပီး သူ႔အား ေမြးထုတ္
ခ့ဲေသာ ေစာက္ပက္ႀကီးအဝ၌ ေတ့ကာ
သြင္းလုိက္ေလသည္
ျဗလစ္…ဖြတ္….ဖတ္..ဇိြ..ပေလာက္
သူမ၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးအားလက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္
ကာ ကုတင္သံတကြၽီကြၽီျမည္ေအာင္
သူမ၏ ေစာက္ပက္အား ေဆာင့္ကာလုိး
ေနေလသည္
အ..ဟင္းး…ဟင္းး..အ.အား
ေမာင္ရယ္…ဟုတုိးတုိးေလးၿငီးျငဴေနပီးသူမေစာက္ပက္ႀကီးအား ေကာ့ကာပင့္
တင္ေပးေနပီး မၾကာခင္မွာပင္ သူမပီး
သြားကာ သူလည္း ေမေမ့ မ်က္ႏွာေလး
အားၾကည့္ပီး အတန္ၾကာေဆာင့္လုိး
လုိက္ေသာအခါ သုတ္ရည္မ်ားအား
သူမ ေစာက္ပက္အတြင္းသုိ႔ ပန္းထုတ္
ကာပီးသြားေလသည္
ဝတ္လစ္စစ္လစ္ျဖင့္ပင္ သားအမိႏွစ္
ေယာက္ လုိးပီးၾကေသာအခါ ေစာင္
တထည္ထဲအတူျခံဳအိပ္လုိက္ၾကေလ
သည္
ေျပာေနတာလဲ ဟု အေဖသည္ ေမေမ့
အား အရက္မူးလာကာရန္႐ွာေနေလ
သည္
႐ွင့္ကုိ က်မေျပာပီးပီေလ အဲဒါ က်မေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းလုိ႔
ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ ႐ွင္မူးလာတုိင္း
က်မကုိႏွိပ္ဆက္တယ္
ဟာ ဒီမိန္းမ ကဲကြာ ငါ့ကုိျပန္ေျပာအုံး
ျဖန္း..ျဖန္းဟု ေမေမ့အား အေဖပါး႐ုိက္
ရာ တဖက္ခန္း၌အိပ္ေနေသာ ေအာင္
စုိးမုိး ထလာခ့ဲပီး အေဖ ေမေမ့ကုိ ႐ုိက္စ
ရာမလုိဘူး မ႐ုိက္န႔ဲဟု သူေျပာရာ
မင္းကပါနာခ်င္လုိ႔လားဟု သူ႔အားထုိး
လုိက္ရာ သူ႔ႏွတ္ခမ္းမွ ေသြးမ်ားထြက္က်
လာသျဖင့္ ေမေမက အေဖ့အား
႐ွင္ က်မသားကုိမထုိးန႔ဲ
ေတာ္ပီ ကုိေက်ာ္စုိး ႐ွင့္ကုိက်မမေပါင္း
ႏုိင္ေတာ့ဘူးဟုေျပာရာ
မေပါင္းန႔ဲကြာ ငါ့အိမ္ကထြက္သြားၾက
မင္းတုိ႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လုံးဟု
ေျပာလုိက္ရာ လာ သားဟုဆုိကာ ေမ
ေမသည္ သူမအဝတ္အစားမ်ားအား
ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲထ့ဲေနရာ သူလည္း
သူ႔အခန္းဝင္ကာ အဝတ္အစားမ်ားအား
ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲထ့ဲ၍ ေမေမႏွင့္ သူ
ေမေမ့အိမ္႐ွိရာ မန္းတေလးသုိ႔လာခ့ဲၾက
ေလသည္
အေဖသည္ သူငယ္စဥ္မွတ္မိသည့္အရြယ္မွစကာ
သူအခု အသက္ ၁၈ႏွစ္ေရာက္သည္အထိ ေမေမ့အား သူ
မူးလာလ်င္ အျမဲရန္႐ွာတတ္ကာ ဟုိလူ
ႏွင့္ သမုတ္ ဒီလူႏွင့္ေပးစားကာရန္႐ွာတတ္ေလသည္
ေမေမ၏ မိဘမ်ားလက္ထက္ထဲက ဖြင့္
ထားေသာ ခ်ိတ္ထမီႏွင့္ရင္ဖုံးအင္းက်ီ
ေရာင္းေသာအထည္ဆုိင္အား ေမေမ
သည္ အေဖႏွင့္ယူပီးေတာ့ သူမမိဘမ်ား
ဆုံးပါးသြားအခါ ဆုိင္အား သူမအေဒၚ
ႏွင့္သာလႊဲထားခ့ဲ၍ ဟုိကုိသူတုိ႔ေရာက္
ေတာ့ ေမေမ့အေဒၚလည္း အသက္အရြ
ယ္ရလာ၍ သမီးျပန္ေရာက္လာေတာ့
အေတာ္ပဲ အေဒၚလည္း တရား႐ွာရမယ့္
အရြယ္ေရာက္ပီဆုိေတာ့ တရားစခန္းဝင္
မယ္ဟုေျပာကာ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့
တရားစခန္းဝင္သြားေလသည္
ေအာင္စုိးမုိးလည္း ဒုတိယႏွစ္ေျဖဆုိပီး၍
ေက်ာင္းပိတ္ထားေတာ့ ေမေမႏွင့္ပင္
သားအမိႏွစ္ေယာက္ မနက္ဆုိင္ထြက္
ညေနဆုိင္ပိတ္ကာ ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္း
ေဆာင္တာမ်ားအား လုပ္ေဆာင္ကာ၁လခန႔္ၾကာေသာ
အခါ သားလည္း ျပင္ဦးလြင္မေရာက္ဖူး
ေသးေတာ့ ေမေမလုိက္ပုိ႔ရမယ္ဟုေျပာ
ပီး ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့ ဆုိင္ပိတ္
ထားပီး ျပင္ဦးလြင္သုိ႔လာခ့ဲၾကေလသည္
သီတာစုိးမွာ အသက္ ၃၇ႏွစ္႐ွိပီျဖစ္ကာ
အရပ္ ၅ေပ၅ေလာက္႐ွိပီး ပခုံးေက်ာ္႐ုံ
သူမဆံပင္မ်ားအား ေနာက္သုိ႔ဖားလ်ား
ေလးခ်လ်က္ မိန္းမဝတ္ဘေလာက္စ္
လက္ျပတ္ေလးအား အေပၚမွ ဂ်ာကင္
ခါးတုိေလးထပ္ဝတ္ကာ ေျဗာင္ထမီအား
ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလးဝတ္ဆင္ထားပီး
ရင္၃၇ ခါး၂၈ႏွင့္ တင္၃၉ဆုိဒ္႐ွိကာ သူမ
၏ မ်က္ႏွာမွာ ေခ်ာေမာလွပေျပပစ္ကာ
အရြယ္တင္ႏုပ်ိဳေလသည္
ဒါေတြကုိ ဟုိငမူး သူမေယာက္က်ားက
ဒီေလာက္ေခ်ာေမာလွပပီး အိမ္႐ွင္မေကာင္းပီသစြာ မေဖာက္ျပန္
တာကုိ မူးလာလ်င္ရန္အျမဲ႐ွာတတ္
တာေတြအား သူမသည္းမခံလုိ၍ ကြာ
လုိက္တာျဖစ္ေလသည္
သားက်ေတာ့ သူ႔အေဖန႔ဲလားလားမွမ
တူ သူမအား ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတတ္ကာ
အျမဲေဖးမေပးတတ္ေလသည္
သားသည္သူမႏွင့္ဆင္ကာ အရပ္ျမင့္
တာက သူအေဖႏွင့္တူကာ ႐ုပ္က်ေတာ့
သားကပုိေျဖာင့္ကာ ခန္႔ညားေလသည္
သူမတုိ႔ သားအမိ ပိတ္ခ်င္းေျမာင္သုိ႔
သြားၾကကာ ဂူထဲဝင္ၾကပီး ေရတံခြန္နား
မွာ ဖုန္းျဖင့္ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၾကေလသည္
သူမတုိ႔ ႀကိဳးတံတားေပၚတက္၍ ေလွ်ာက္
ၾကရာ သားသည္သူမခါးေလးအားဖက္
ထားပီး သားေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးအား
သူမကဖက္ကာေလွ်ာက္ၾကစဥ္မွာ သူမ
၏ ရင္ထဲ၌ ဖိန္း႐ွိန္းကာခံစားလုိက္ရေလ
သည္
ပိတ္ခ်င္းေျမာင္ကေန သူမတုိ႔ ကန္ေတာ္
ႀကီးဥယ်ဥ္ဝင္လုိက္ၾကပီး ဟုိဒီေလွ်ာက္
ကာၾကည့္ၾကပီး ေရပန္း၏ ေဘး ခုံတန္း
ေလး၌ထုိင္ေနၾကစဥ္ သားက သူမအား
ေမေမ ဟုိေ႐ွ႕ကခုံတန္းေလးမွာထုိင္ေနတ့ဲစုံ
တြဲက ဖက္ထားၾကတယ္ေနာ္ဟု သူမ
အားျပရာ ၾကည့္လုိက္မိေတာ့ သားက
အားက်လိုက္တာ ေမေမရာ
သားကရည္းစားထာခ်င္ေနပီလားဟု
သူမ ေမးေတာ့
ဟင့္အင္းေမေမ သားကရြယ္တူမိန္းက
ေလးေတြကုိခံစားလုိ႔မဘူး
ေမေမကလြဲရင္ သား ဘယ္မိန္းကေလး
မွ ခံစားရင္ခုန္လုိ႔မရပါဘူး ေမေမရယ္ဟု
သူမ၏ ပခုံးေလးေပၚ၌ သားကသူေခါင္း
ေလးေမွးတင္ကာေျပာလုိကေသာအခါ
သူမရင္ထဲမွာ ေဖာ္ျပလု္ိ့မရႏုိင္တ့ဲ ဆြတ္ပ့်ံ
ၾကည္ႏူးမႈေတြန႔ဲအတူတူ သား၏ နဖူးေလးအားငု႔ံကာ နမ္းလုိက္ပီး
သားရယ္ ေမေမတုိ႔က သားအမိေလ သား ေမေမ့ကုိ ခံစားရင္ခုန္လုိ႔မျဖစ္ႏုိင္
ပါဘူးကြာ
ေမေမကလည္း လူမသိသူမသိခ်စ္လုိ႔
ရပါတယ္ ဟုသားကသူမအားေျပာပီး
ေမေမ့ကုိသားေနာက္မွျပစရာ႐ွိတယ္ သား
အမိခ်င္း ေမာင္ႏွမခ်င္း ခံစားရင္ခုန္လို႔ရ
တယ္ဟုေျပာလုိက္ပီး သူမတုိ႔ ညေနထိ
ေလွ်ာက္လည္ကာ ကားမမွီေတာ့၍
ဒီညအဖုိ႔ ျပန္ရန္မျဖစ္ႏုိင္ေပ
ထုိ႔ေၾကာင့္ တည္းခုိခန္း၌ ၂ေယာက္တခန္း ငွါးလုိက္ၾကေလသည္
ေရမုိးခ်ိဳးပီးၾကေတာ့ သူမတုိ႔ ညေန၆နာရီေက်ာ္ေတာ့ အျပင္
ထြက္ကာ ထမင္းစားၾကပီး ျပန္လာခ့ဲလုိက္ေလသည္
ကုတင္ကႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ျဖစ္ပီး
သူမႏွင့္သား ကုတင္ေပၚတက္ကာထုိင္
၍ ေမေမ …ေျပာေလသား
သားေျပာရင္စိတ္မဆုိးန႔ဲေနာ္ မထူးပါဘူး
ေမေမရယ္ …ေျပာေတာ့မယ္ဆုိပီး
သူမ၏ပခုံးေလးအား သားကဖက္ကာ
ေမေမ့ကုိ သား လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္ထဲက ခ်စ္ခင္
စြဲလန္းေနမိတယ္ ေမေမ…ေမေမ့ကုိ
သားခ်စ္တယ္…လက္ထပ္ပါရေစေနာ္
ဟုသူမအားေျပာရာ
အုိ..သား..ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဟုသူမ
ေျပာလုိက္ရာ
သားသည္ သူ႔ဖုန္းအား ေခါင္းအုံးေဘးမွ
ယူလုိက္ပီး ျဖစ္ႏုိင္တယ္…ေမေမ
ဒီမွာၾကည့္ဟုေျပာကာ ဖုန္းထဲမွ ျမန္မာ
စာတန္းထုိး…ဥေရာပ…အေမန႔ဲသား
လုိးၾကေသာ အင္းစက္ဇာတ္ကားမ်ားအား သူမအား
ျပကာ သူမက ခဏၾကည့္ပီးေတာ့ သား
ဖုန္းအားျပန္ေပးလုိက္ကာ
သားရယ္….ေမေမ့ကုိ သားက တကယ္
ခ်စ္တာေရာဟုတ္ရ႕ဲလား ေတာ္ၾကာ
သား အေဖလုိ ေမေမ့ကုိႏွိပ္ဆက္ရင္
ဘယ္လုိလုပ္မလဲဟု သူ႔အားသူမက
သူစိတ္အားစမ္းသပ္ကာေမးခြန္းထုတ္
လုိက္ရာ
အဲအတြက္..ေမေမမပူပါန႔ဲ…စိတ္ခ်ပါ
တသက္လုံး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေမေမ့
ကုိ…သားထားမယ္…ယုံပီလား သဲေလး
ဟု သူမအားေျပာလုိက္ရာ
ယုံပါပီ…သားရယ္..သားကုိ ေမေမ့ဘဝလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေမေမသတ္မွတ္လုိက္ပါၿပီ ႐ွင္ေလး..သေဘာ.အခုကစပီး ေမေမ့အခ်စ္န႔ဲ ခန္ဒါကုိယ္တဘဝလုံးကုိပုိင္ဆုိင္သြားပါ
ၿပီကြယ္
ေပ်ာ္လုိက္တာ ေမေမရယ္…မရယ္
ေပ်ာ္ေနလုိ႔မပီးေသးဘူး ..ေမာင္
မတုိ႔ ခ်စ္ၾကရေအာင္ဟုသူမေျပာကာ
သား၏ ပဆုိးအင္းက်ီအား ခြၽတ္လုိက္ပီး
သူမ၏ ဘေလာက္စ္လက္ျပတ္အင္းက်ီ
အား သားက သူမပခုံးေပၚမွခြၽတ္လုိက္ကာ ဘရာဂ်ိပ္
အား လက္ေနာက္ျပန္ျဖဳတ္ပီး သူမ၏
ထမီႏွင့္ ပင္တီကုိ သားက ခြၽတ္ပီးသည္
ႏွင့္ သားကုိယ္လုံးအား အိပ္ယာထက္သုိ႔
သူမလက္ေလးျဖင့္ သူ႔ရင္ဘတ္အား
တြန္းကာ အိပ္ေစ၍ သား၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္
လႊာအား သူမဖိစုပ္ကာ အတန္ၾကာနမ္း
ပီး သား၏ လူပ်ိဳႏုိ႔သီးေခါင္းေလးအား
သူမလက္ေလးျဖင့္ညင္သာစြာတုိ႔ထိကစားေနပီး ထုိမွဆင္းလာကာ သူ႔ေပါင္ျခံတဝုိက္အားလက္ျဖင့္ပြတ္သပ္
ပီး သူမ၏ သြယ္လ်ေသာလက္ေလးျဖင့္
သား၏ လူပ်ိဳလီးႏုႏုထြတ္ေလးအား
ညင္သာစြာ ဆုပ္ကုိင္၍ ဂြင္းထုေပးေနပီး
လအုေလးႏွစ္လုံးအား လက္ျဖင့္ဖြဖြေလး
ညႇစ္ေပးေနရာ
အ..႐ွီး…ေကာင္းလုိက္တာ..ေမေမရယ္
ဟု သူမအားေျပာရာ
သား၏ ေပါင္ဂြၾကားထံ သူမ်က္ႏွာေလး
အပ္လုိက္ပီး သား၏အုေလးႏွစ္လုံးအား
ပါးစပ္ျဖင့္ငုံပီး လီးေခ်ာင္းေအာက္ေျခမွ
စကာ အေပၚေရာက္သည္အထိ လွ်ာေလးႏွင့္ယက္ေပးကာ ဒစ္ပတ္လည္
တဝုိက္ လွ်ာႏွင့္ယက္ေနလုိက္ပီး လီးတ
ေခ်ာင္းေလးအား သူမပါးစပ္ႏွင့္စုပ္ေပး
ေနရာ သားသည္သူမဆံပင္မ်ားအား
ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္
အား…အ…ေမေမ..သား..ထြက္ခါနီးပီဟု
ေျပာေနရာ သူမ မရပ္မနား အတန္ၾကာ
စုပ္ေပးလုိက္ေတာ့ သားလီးမွသုတ္ရည္
ပူမ်ားသည္ သူမပါးစပ္ထဲသုိ႔ ပန္းထြက္ကာ သား ၿငိမ္က်ကာ ရင္ဘက္
ႀကီးနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္လုပ္ကာ အေမာေျဖ
ေနစဥ္မွာ သူမလည္း သား၏ သုတ္ရည္
မ်ားအား တစက္မက်န္ၿမိဳခ်ပီး နားေနလုိ
က္ကာ အတန္ၾကာေတာ့ ဘာလုိ႔ၿမိဳခ်
တာလဲ ေမေမရယ္…သားကုိခ်စ္လုိ႔ၿမိဳ
ခ်လုိက္တာဟု သူမကေျပာလုိက္ရာ
ဒီတခါ မကုိ ေမာင္ျပဳစုေပးမယ္
အင္းပါ…ေမာင္ျပဳစုတာ..မ..ခံမယ္ဟု
ေျပာလုိက္ေတာ့…သူမ၏ ႏွာတ္ခမ္းေလး
ႏွစ္လႊာအား သူဖိစုပ္ကာအတန္ၾကာနမ္း
ပီး သူမ၏ ေသြးေၾကာေလးမ်ားစိမ္းေန
ေသာ လည္တုိင္ေက်ာ့ေလးအား နမ္းကာ
သူမ၏ ဖြံ႔ထြားစူၿဖိဳးေသာ သူငယ္စဥ္ကစုိ႔
ခ့ဲရေသာ ေမေမ ေဒၚသီတာစုိး၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံး
အား သူတစ္လုံးပီးတလုံးေျပာင္းစုိ႔ကာ
ထုိမွတဆင့္ခ်င္းေအာက္သုိ႔ေလွ်ာဆင္း
ကာ သူမ၏ခ်ပ္ရပ္ေသာ ဝမ္းဗုိက္သား
ျဖဴေဖြးေဖြးေလးမ်ားအေပၚသုိ႔ လက္ျဖင့္
ပြတ္သပ္ကာ ဆီးခုံမုိ႔မုိ႔ေလးေပၚကုိလက္
ဝါးျဖင့္ပြတ္၍ သူမ၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔မ်က္
ႏွာအပ္လုိက္ကာ အေမြးမ်ားေျပာင္႐ွင္း
ေနေသာ ေမေမ့ေစာက္ပက္အကြဲေၾကာင္းအထက္
ေအာက္လွ်ာျဖင့္ယက္ကာ ႂကြက္နားရြက္ေလးႏွစ္ဖက္အားျဖဲကာအတြင္းသုိ႔ လွ်ာျဖင့္ ထုိးထ့ဲကာကလိလုိက္ရာ
အ..႐ွီ…အားး..ဟင့္..ဟင့္.ဟင္းး
ဟင္းး ..ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလုိက္တာ
အား..အ..ဟု သူေခါင္းအားကုိင္ထားကာ
သူမေစာက္ပက္မွေစာက္ရည္မ်ား သူပါး
စပ္ထဲပန္းထြက္ကာ သူမပီးသြားရာ
ေစာက္ရည္မ်ားအားအကုန္ၿမိဳခ်လုိက္
ေလသည္
အတန္ၾကာ နားပီးေတာ့ မ ဟုသူမအား
ေခၚလုိက္ကာ
မရ႕ဲဝတ္ရည္ေလးထဲကုိ ေမာင့္ညီေလး
ထ့ဲလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္ဟုသူမအား
သားကေျပာလုိက္ရာ
ေမာင့္ရ႕ဲ လီးႀကီးကုိ မေစာက္ပက္ႀကီးထဲ
ထ့ဲလုိးလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္လုိ႔ ေျပာပါ
ေမာင္ရ႕ဲသူမက ေျပာလုိက္ရာ
ေမာင့္လီးႀကီးန႔ဲ မ ေစာက္ပက္ႀကီးကုိ
လုိးေတာ့မယ္ဟုေျပာကာ သားသည္
သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား သူ႔ပခုံးတ
ဖက္တခ်က္မွာထမ္းတင္ပီး ဒူးေထာက္ကာထုိင္၍ သူ႔လီးအား လက္တဖက္ကကုိင္ပီး သူ႔အား ေမြးထုတ္
ခ့ဲေသာ ေစာက္ပက္ႀကီးအဝ၌ ေတ့ကာ
သြင္းလုိက္ေလသည္
ျဗလစ္…ဖြတ္….ဖတ္..ဇိြ..ပေလာက္
သူမ၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးအားလက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္
ကာ ကုတင္သံတကြၽီကြၽီျမည္ေအာင္
သူမ၏ ေစာက္ပက္အား ေဆာင့္ကာလုိး
ေနေလသည္
အ..ဟင္းး…ဟင္းး..အ.အား
ေမာင္ရယ္…ဟုတုိးတုိးေလးၿငီးျငဴေနပီးသူမေစာက္ပက္ႀကီးအား ေကာ့ကာပင့္
တင္ေပးေနပီး မၾကာခင္မွာပင္ သူမပီး
သြားကာ သူလည္း ေမေမ့ မ်က္ႏွာေလး
အားၾကည့္ပီး အတန္ၾကာေဆာင့္လုိး
လုိက္ေသာအခါ သုတ္ရည္မ်ားအား
သူမ ေစာက္ပက္အတြင္းသုိ႔ ပန္းထုတ္
ကာပီးသြားေလသည္
ဝတ္လစ္စစ္လစ္ျဖင့္ပင္ သားအမိႏွစ္
ေယာက္ လုိးပီးၾကေသာအခါ ေစာင္
တထည္ထဲအတူျခံဳအိပ္လုိက္ၾကေလ
သည္
တကယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္
တကယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္
by apyosarpay on
သီတာေရ… သီတာ…”
“ရွင္… ကို… လာျပီ…”
“ဝွဴး… ေမာလိုက္တာကြာ…”
“ေရာ႔… ကို… ေရေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္…”
“လိမၼာလိုက္တဲ့ မိန္းမ…”
ေနာင္ရဲသည္ သီတာ လွမ္းေပးေသာ ေရခြက္ထဲမွ ေရကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး ဧည့္ခန္းထဲမွ ဆိုဖာခံုတြင္ ထိုင္ကာ ေရကို ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ သီတာကေတာ့ ေနာင္ရဲ ကမ္းေပးသည့္ အိတ္ေတြကို လွမ္းယူျပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ကာ စားပြဲခံုေပၚ သြားတင္ထားသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ သီတာ့ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“သီတာေရ… လာပါဦး… ေျပာစရာ ရွိလို႔…”
“အင္း… ေျပာေလ… ကို…”
“ကို… မနက္ဖန္က်ရင္ စကၤာပူကို အလုပ္ကိစၥ သြားရမွာ… အဲ့ဒါ ၂ ရက္ ေတာ့ ၾကာမယ္… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ပါ့မလား…”
“ျဖစ္ပါတယ္… ကိုရ…”
“အိမ္အကူ ေကာင္မေလးေတြကို ရြာျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္မွာ စိုးရိမ္တယ္…”
“မစိုးရိမ္နဲ႔… ဘာမွ မျဖစ္ဘူး… ကို သာ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥ လုပ္စရာ ရိွတာ လုပ္… ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္ ေပ်ာ္လာခဲ့… ခိခိ… ေဂလန္း သြားလိုက္ဦးေနာ္…”
“ဟာ… မသြားပါဘူး.. သီတာကလဲ…”
“သြားပါ… ကိုရ… သီတာက အခု မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔… ကို႔အလို ကို မျဖည့္ေပးႏိုင္ဘူး… ကိုကလည္း သီတာ ဗိုက္ရိွတယ္ဆိုျပီး လုပ္မွ မလုပ္တာ…”
“ရပါတယ္… သီတာက ကို႔ကို ပါးစပ္နဲ႔ လုပ္ေပးတာပဲကိုး…”
“ခိခိ… အခုေရာ… လုပ္ေပးရမလား…”
“အင္း… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္တာ… ေနဦး… ကို ေရခ်ဳိး လိုက္ဦးမယ္…”
“ဒါဆို သီတာ ပါ လိုက္မယ္ေလ… တခါထဲ ဂ်ီးပါ တြန္းေပးမယ္…”
“ဟားဟား… လာခဲ့…”
ခ်စ္မိန္းမ သီတာ့ကို ဆြဲထူလိုက္ကာ ပုခံုးမွ ဖက္ျပီး ေရခ်ဳိးခန္းသို႔ ေခၚသြားလိုက္သည္။ သီတာက ပုေလြ မႈတ္တာေတာ့ တကယ့္ရွယ္ပါ။ အဲ့… ပုေလြ တစ္ခုထဲ ေကာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အကုန္ ေကာင္းတယ္။ ျမင္းစီးလည္း ေကာင္းသလို၊ ေဒါ့ဂီပံုစံ ဆိုရင္လည္း စြင့္ေနေအာင္ ကားထားတဲ့ တင္ က တကယ့္ရွယ္ၾကီး။ ကိုယ္ဝန္ မရခင္တုန္းကေတာ့ ၂ ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ တေျဖာင္းေျဖာင္း တဒိုင္းဒိုင္း တဒုန္းဒုန္း တျပြတ္ျပြတ္ နဲ႔ ေန႔ေရာ ညေရာ ခ်စ္တင္းေႏွာၾကသည္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ ရိွလာေတာ့ သားဦးေလး ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ္ဝန္ ထိမည္ကို စိုးသျဖင့္ သီတာက ခြင့္ျပဳသည့္တိုင္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့။ သီတာ့ ပုေလြနဲ႔ပဲ စခန္းသြားတာ မ်ားသည္။ အခုလည္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ေရခ်ဳိးဇလံု (bathtub) ထဲမွာ ၂ ေယာက္သား ဝင္စိမ္ျပီး ဆပ္ျပာတိုက္ကာ အခ်င္းခ်င္း ဂ်ီးတြန္းေနက်သည္။ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္ကေတာ့ ေထာင္မတ္လို႔ေပါ့။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားမွ သီတာသည္ ေနာင္ရဲကို ဂ်ီးတြန္းေပးရာမွ ညီေတာ္ေမာင္ကို ကိုင္ကာ ကြင္းတုိက္ေပးေတာ့သည္။ ေရထဲမွာ ဆပ္ျပာရည္ေတြႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေခ်ာေနတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာင္ရဲကို ေရခ်ဳိးဇလံုရဲ႕ ေဘာင္ေပၚမွာ တက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္မွာ ရိွတဲ့ ဆပ္ျပာျမႈပ္ေတြကို ေရပန္းႏွင့္ ေဆးခ်လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မွ ညီေတာ္ေမာင္ အရင္းကို လက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္ျပီး စုပ္ေတာ့သည္။ တခါတေလ ညီေတာ္ေမာင္ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လ်ာဖ်ားႏွင့္ တို႔ထိကာ ကစားေနေသးသည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို စုပ္ေနရင္းႏွင့္လည္း ဥ ေတြကို အျပံဳလိုက္ ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး လံုးေျခလိုက္၊ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပီး စုပ္လိုက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတ္ာေလး ခံစားလို႔ ေကာင္းသည္။ သီတာရဲ႕ အျပဳအစုေအာက္မွာ က်ဆံုးခဲ့ရေပါင္း မနည္းေသာ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္သည္လည္း အမွတ္သည္းေျခ မရိွ က်ဆံုးျပန္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္မွ ထြက္လာသမွ် အရည္ေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စုပ္ရင္း ျမိဳခ်ေနသည့္ သီတာကို ၾကည့္ကာ အခ်စ္စိတ္ေတြလည္း မ်ားသထက္ မ်ားလာသည္။
ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ အဝတ္အစား ဝတ္ျပီးေတာ့ ညစာ အတူ စားၾကသည္။ ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္သည္ မၾကီးလြန္း၊ မေသးလြန္း ၂ ထပ္တိုက္ အိမ္ကေလး ျဖစ္သည္။ ၂ ေယာက္လံုး အလုပ္ အတူတူ လုပ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္အကူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေခၚထားေသာ္လည္း အိမ္အလုပ္ဆိုျပီး သိပ္မလုပ္ရပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပိုုေငြ မကုန္ေအာင္ မေခၚပဲ ထားမလားဟု စဥ္းစားမိေသာ္လည္း အခုေတာ့ သီတာ ဗိုက္ၾကီးေနေသာေၾကာင့္ ထိုေကာင္မေလး ေခၚထားတာ ခပ္ေကာင္းေကာင္း ဟုပင္ ေတြးမိသည္။
ေနာင္ရဲရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူက လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေလး ထူေထာင္ထားေသာေၾကာင့္ အခုလို ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာ ဆိုသည္မွာလည္း ေနာင္ရဲ ရဲ႕ ဖခင္ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ထက္ျမက္သူမို႔ ဖခင္ျဖစ္သူက သီတာ ေတာ္လြန္းေၾကာင္း မိသားစု ထမင္းဝိုင္းတြင္ တဖြဖြ ေျပာသည္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ေနာင္ရဲသည္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကုမၸဏီမွာ အလုပ္သင္အျဖစ္ ပညာသင္ယူ အလုပ္ဝင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာ အလုပ္ဝင္ျပီး ၅ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ေနာင္ရဲ ရဲ႕ မိခင္သည္ ရင္သားကင္ဆာ ျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ မိန္းမ ေသဆံုးျပီးေနာက္ ဦးေအာင္သည္ အသက္ ၅၅ ႏွစ္ေလာက္သာ ရိွေသးေသာ္လည္း ေနာက္ အိမ္ေထာင္ မျပဳေတာ့။ အိမ္ေထာင္ မျပဳေသာ္လည္း တခါတရံ အေပ်ာ္အပါးေလးေတြေတာ့ ရိွတတ္သည္။ သီတာ့ကိုေတာ့ ဦးေအာင္သည္ မထိ။ ေနာင္ရဲကိုလည္း မိမိ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ ဦးေဆာင္ေစကာ သီတာႏွင့္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္ေစခဲ့သည္။ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ ဆိုသည့္အတိုင္း လူငယ္ေတြ ျဖစ္သည့္ ေနာင္ရဲ ႏွင့္ သီတာတို႔ ထိၾက ျငိၾကသည္။ ေနာင္ရဲႏွင့္ သီတာကို လက္ထပ္ေပးကာ မိမိတို႔ လက္ရိွ အိမ္မွာပင္ ေနေစျပီး ဦးေအာင္ကေတာ့ အိမ္ခဲြေနလိုက္သည္။ လူငယ္ေတြကို လြတ္လပ္ေစခ်င္သလို၊ မိမိလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနေစလိုေသာေၾကာင့္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ပင္ ခြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တခါတေလေတာ့လည္း ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္ကို အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြဆို လာကာ တစ္ည ႏွစ္ညေလာက္ အိပ္တတ္သည္။ အခုလည္း ဦးေအာင္သည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ခရီးထြက္ေနသည္ဟုသာ ေျပာသြားသည္။
မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ေနာင္ရဲသည္ ဇနီးျဖစ္သူ သီတာ့ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ သီတာလည္း အိမ္တံခါး ပိတ္ျပီး အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲ အဝတ္ေတြ ထည့္ကာ ေလွ်ာ္ထားခဲ့ျပီး၊ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းကိုသာ ဖုန္စုပ္စက္ျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သည္။ က်န္ အခန္းေတြကိုေတာ့ အိမ္အကူ ေကာင္မေလး ျပန္လာမွ လုပ္ခိုင္းရမည္။ သူကလည္း တစ္ပတ္ေလာက္ ျပန္မည္ဟု ေျပာသျဖင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျပီးေတာ့ မိမိ စားခ်င္ေနသည့္ ေရွာက္သီးသုပ္၊ ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္၊ ပဲနီေလးဟင္းခ်ဳိ ႏွင့္ ငါးသလဲထိုးေၾကာ္ အျပင္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ (ဝက္သားသံုးထပ္သားႏွင့္) တို႔ကို ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့သည္။ ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတာႏွင့္ ကိုယ္လက္ေတြ နည္းနည္း ထံုထိုင္းေနတာနဲ႔ ႏိွပ္ေနက် ျဖစ္ေသာ အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအးကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ ေခၚလိုက္သည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ေဒၚစိန္ေအး အားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ တိုးလို႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္ လာမည္ ဟု ေျပာသည္။ သူကလည္း လက္မလည္ဘူးေလ။ လက္ ေတာ္ေတ္ာ ထိသည္ဟု ေျပာရမည္။ အႏိွပ္ခံဘို႔ ခ်ိန္းျပီးမွာေတာ့ ေလွ်ာ္ထားေသာ အဝတ္ေတြကို လွမ္းကာ၊ ေရခ်ဳိး ထားလိုက္သည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကေန အထြက္မွာေတာ့ အဝတ္အစား မဝတ္ခင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္တြင္ မိမိကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဗိုက္က ေတာ္ေတာ္ၾကီး ပူထြက္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ အပ်ဳိဗိုက္ဆိုေတာ့ ၄ လ ေလာက္ အထိက သိပ္မပူေပမယ့္ အခု ၆ လ ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လံုးလံုးေလး ထြက္လာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကလည္း အရင္ကထက္ စာရင္ လံုးျပီး ၾကီးထြက္လာသည္။ တင္ပါးေတြကလည္း ေဘးကို ကားထြက္လာသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိသာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကို တစ္ေယာက္ ဒီ ႏို႔ေတြကို စို႔ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုျပီး ဖီးလ္ေတြ တက္လာသည္။ ႏို႔ေတြကို လံုးေျခေနမိသည္။ မိမိဘာသာ ေကာင္းတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေနသည္။ ထိုစဥ္ အိမ္ေရွ႕ လူေခၚေခါင္းေလာင္းမွ အသံ ျမည္လာသည္။ ေဒၚစိန္ေအး ေစာထြက္လာသည္ အထင္ႏွင့္ အဝတ္အစား ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရိွေနတာကတေၾကာင္း၊ အႏိွပ္သည္ကလည္း လူရင္း ေဒၚစိန္ေအး ျဖစ္ေနတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အတြင္းခံေတြ ဘာမွ မဝတ္ေတာ့ပဲ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္ႏွင့္ ဝန္းဆက္ အက်ီ သာ ဝတ္လာခဲ့သည္။ အေပၚကေန အေႏြးထည္ပါးပါးေလး တစ္ထည္သာ ဝတ္ခဲ့သည္။
အိမ္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ ျခံဝ တြင့္ ေစာင့္ေနေသာ ေယာကၡမ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ လူေတြ႔ေနျပီးေတာ့မွ အိမ္ထဲဝင္ အေပၚထပ္ တက္ကာ အဝတ္ ျပန္ဝတ္ေနရင္ ၾကာမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ျပန္ဝင္မေနေတာ့ပဲ ျခံတခါး သြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
“ဦးေအာင္… ဖုန္းလည္း ၾကိဳမဆက္ဘူး… ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္မွ လာမယ္ ထင္ေနတာ…”
“ဟုတ္တယ္… သီတာေရ… အမွန္က ေခ်ာင္းသာကေန ျပန္လာတာ… ဒါျပီးတာနဲ႔ ပုဂံ ဆက္တက္မယ္လို႔ စီစဥ္ထားတာေလ… ဦးေအာင္ ေဘာ္ဒါ ေက်ာ္စြာ႔ကို သိတယ္မလား…”
“ဒီေကာင္ စေဖာက္တာနဲ႔… မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး… ဒါနဲ႔ပဲ သားတို႔ဆီ ခဏ သြားေနဦးမွ ဆိုျပီး လာတာ…”
“ေၾသာ္… ဦးေက်ာ္စြာလား… သူက မိန္းမေၾကာက္ရတယ္ ဆိုေတာ့… သူ႔မိန္းမ ပါမစ္ ဆက္မက်လို႔ ထင္မယ္… ခိခိ…”
“ဟုတ္ပါ့… အေသအခ်ာပဲ… ဒါနဲ႔ သားေရာ… ဒီေန႔ ပိတ္ရက္ မဟုတ္ဘူးလား…”
“ဦးေအာင္ သားက အခု စကၤာပူ သြားေနတယ္… ခဏေနရင္ေတာ့ viber ကေန ဖုန္းလွမ္းေခၚမယ္ ထင္တယ္…”
“ေအး… ဒီေကာင္ကေတာ့ ငါ့ထက္ ေျခသြက္တယ္ေဟ့… ငါ့လုပ္ငန္း ဒီေကာင့္ကို ဆက္လုပ္ခိုင္းတာ မွန္သြားျပီ… ညည္းဗိုက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ထြက္လာျပီပဲ…”
“ဟုတ္တယ္… ဦးေအာင္.. အိမ္ထဲ ဝင္ရေအာင္…”
ျခံတခါးဖြင့္ေနရင္းနဲ႔ စကားေကာင္းေနရာမွ အိမ္ထဲသို႔ လွည့္ဝင္ေသာအခါ ဦးေအာင္ ကပဲ ဦးေဆာင္ျပီး အေရွ႕က ဝင္သြားလိုက္သည္။ မဝင္လို႔လည္း မရ။ ေနေရာင္ လင္းလင္း ေတာက္ေတာက္ ေအာက္က သီတာရဲ႕ ညဝတ္ပါးပါးေလးကေန တဆင့္ ျမင္ရသည့္ သီတာ ေကာက္ေၾကာင္းက ဦးေအာင္ ကို စိတ္ၾကြေစသည္ေလ။ ဒီေကာင္မေလး ေဘာင္းဘီ မဝတ္ထားပါလား ဆိုသည္က ညီေတာ္ေမာင္ဆီကို သတင္းပို႔လိုက္သည့္ အလား တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ညအိပ္မေနေတာ့ပဲ၊ ေန႔လည္စာ စားျပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္မွ ျဖစ္မည္။
“ဦးေအာင္… ထမင္း စားေတာ့မလား…”
“ေအး… စားမယ္ဟာ… ဗိုက္ဆာေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီ… ညည္းလက္ရာ မစားတာ ၾကာလို႔ လာဝင္စားတာ…”
“ဟီး… ဒီေန႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲမို႔ ျပီးစလြယ္ပဲ ခ်က္လိုက္တယ္…”
“ေအးပါ… ဘာျဖစ္ျဖစ္ စားမယ္…”
ထိုစဥ္ viber မွ သားျဖစ္သူ ေနာင္ရဲက သီတာ့ဆီကို လွမ္းေခၚတာ ၾကားလိုက္သည္။
“ကို… ဒီမွာ… ဦးေအာင္ ေရာက္ေနတယ္ေလ… အေၾကာင္းမၾကား ဘာမၾကားနဲ႔…”
“ဟုတ္လား… ကို… ေဖေဖနဲ႔ ေျပာလိုက္ဦးမယ္…”
“ေအး… သား… အလုပ္ကိစၥ သြားတာဆိုေတာ့ ၾကာမွာလား…”
“မၾကာဘူး… ေဖေဖ… ၂ ရက္ ပဲ… အမ်ားဆံုး ၃ ရက္ေပါ့…”
“ေအး… ေအး… ဒါဆို ျပီးေရာ… အိမ္မွာ ေကာင္မေလးလည္း မေတြ႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလို႔…”
“အဲ့ဒါ ေျပာမလို႔… ေဖေဖ… ေဖေဖ တျခား လုပ္စရာမရိွရင္… အိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္ပါလား… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္လို႔ စိတ္ပူလို႔… အခု ေခတ္ကလည္း သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး…”
“ေဟ… တျခားေတာ့ ဘာမွ လုပ္စရာ မရိွပါဘူး… ခရီးသြားဘို႔ ပ်က္သြားတာနဲ႔ ေစာေစာ ျပန္လာျဖစ္တာေလ…”
“ဒါဆိုလည္း သားျပန္လာတဲ့ အထိ ေစာင့္ေပးပါ… ေဖေဖရာ…”
“ေအးပါကြာ… မင္းသာ အလုပ္ကို ေသခ်ာ လုပ္လာခဲ့…”
“အေဖ့သားပါ… ဒါေလာက္ေတာ့ ေအးေဆး… ခဏေနရင္ အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာေလ… အေဖ… သီတာ့ဆီ ဖုန္း ျပန္ေပးေပး…”
“ေအး… ေအး… ခဏကိုင္ထား…”
“ကို… ေျပာ…”
“သီတာ… ခုဏက အေဖနဲ႔ ေျပာတာ ၾကားတယ္မလား… အဲ့ဒါ ကို ျပန္လာတဲ့ အထိ အေဖ့ကို အိမ္မွာ ေစာင့္အိပ္ခိုင္းထားတယ္…”
“အိုေခ… ကို… ကိုလည္း ဂရုစိုက္ဦးေနာ္… ဘာေျပာစရာ ရိွေသးလဲ…”
“မရိွပါဘူး… ကိုလည္း ခဏေန… အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာ… ျပီးမွ လွမ္းေခၚလိုက္မယ္…”
“ဟုတ္… သီတာ ေျပာတဲ့ ေနရာလည္း သြားဘို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္…”
“ဟားဟား… အိုေခ… ကို သြားလိုက္မယ္…”
ေနာင္ရဲႏွင့္ စကားေျပာျပီးေသာအခါ ေခၽြးမျဖစ္သူႏွင့္ ၂ ေယာက္ထဲ တစ္အိမ္ထဲ ညအိပ္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ အပူလံုးၾကီး ၾကြလာသည္။ ထမင္းစားေနရင္းႏွင့္ ေရ ခဏခဏ ေသာက္ရသည္။ ထမင္းစားေသာက္ျပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတုန္း အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအး ေရာက္လာသည္။ တံခါးသြားဖြင့္ေပးျပီး ေဒၚစိန္ေအးႏွင့္ အတူ ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာေသာ သီတာက ဦးေအာင္ကို လွမ္းေျပာသည္။
“ဦးေအာင္ေရ… သီတာ… အေညာင္းမိေနလို႔… အႏိွပ္ခံလိုက္ဦးမယ္…”
“ေဟ… ဦးေအာင္လည္း အႏိွပ္ခံခ်င္လို႔… ရလား… မစိန္ေအး…”
“မရေတာ့ဘူး… ဦးေအာင္ေရ… က်မ က ခဏပဲ အခ်ိန္ရတာ… ျပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကို သြားႏိွပ္ေပးရဦးမယ္… တစ္ေယာက္ပဲ ႏိွပ္ေပးလို႔ ရမွာ…”
“ညည္းကလည္း… မရရင္ မရဘူးေပါ့… ငါ့ကို လႊတ္ေတာ္ အမတ္နဲ႔ေတာင္ ခ်ိန္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္…”
“ဟီး… တကယ္ေျပာတာပါ… ဦးေအာင္ရ…”
“ဒါဆို သီတာ အႏိွပ္မခံေတာ့ဘူးေလ… ေနာက္ေန႔ ရေသးလား… ေဒၚစိန္ေအး… ေနာက္ေန႔မွ ႏိွပ္ေတာ့မယ္…”
“ဒီတပတ္ မအားဘူး… သီတာေရ… မနက္ဖန္က်ရင္ ေနျပည္ေတာ္ တက္ရမွာ…”
“မစိန္ေအးရယ္… ညည္းမလဲ အစိုးရထက္ေတာင္ အလုပ္မ်ားေနေသးတယ္…”
“ဦးေအာင္… ဦးေအာင္ပဲ အႏိွပ္ခံလိုက္ေတာ့… သီတာက ေနာက္တစ္ပတ္မွ အႏိွပ္ခံေတာ့မယ္…”
“ရပါတယ္… သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့…”
“ကဲ… ဒီ ၂ ေယာက္ကေတာ့ ျမန္ျမန္ ေရြးက်ရွင္… က်မ အခ်ိန္မရပါဘူးဆိုမွ…”
“ကဲပါ… သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့… ဗိုက္ၾကီးသည္ ဆိုေတာ့ ေညာင္းညာေနမွာ… သြား… သြား…”
သို႔ႏွင့္ သီတာက သူတို႔ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေဒၚစိန္ေအးကို ေခၚသြားလိုက္သည္။ ဦးေအာင္လည္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ကာ DVD ေခြၾကည့္ရန္ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ အမ်ားဆံုးက ကိုရီးယားကားေတြ သာ ေတြ႔ရသည္။ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ မရိွေတာ့ပဲ၊ မိမိ အခန္း ရိွရာ ေအာက္ထပ္က အိပ္ခန္းေလးထဲ ဝင္ျပီး တေရးတေမာ အိပ္ေနေတာ့သည္။ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန ၄ နာရီေတာင္ ခြဲေနျပီ။ အိပ္ခန္းအျပင္ ထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေနသည့္ သီတာကို ေတြ႔ရသည္။
“ညည္းလည္း ကိုရီးယားကား ၾကည့္တာ မပ်က္ဘူးေနာ္… အရင္အတိုင္းပဲ…”
“ဟီး… ဦးေအာင္ကလည္း… သီတာ အလုပ္ လုပ္ရင္ စိတ္ႏွစ္ျပီး လုပ္တယ္ေလ… အားလပ္ခ်ိန္ဆို ဒါေလးနဲ႔ပဲ အပန္းေျဖရတာ… အခုေတာ့ အလုပ္ လုပ္စရာ မရိွေတာ့ ဒါပဲ ၾကည့္ျဖစ္တာေပါ့…”
“ကဲ… ဦးေအာင္ ေရခ်ဳိးလိုက္ဦးမယ္… ျပီးရင္ အျပင္မွာ ထြက္စားရေအာင္… ဦးေအာင္ လိုက္ေကၽြးမယ္…”
“ေဟး… ဒါမွ ဦးေအာင္ကြ…”
“ငါ နင့္ေယာကၡမ ျဖစ္ေနျပီေလ… အလုပ္ထဲက အတိုင္း ေအာ္မေနနဲ႔…”
“ဟီး… အက်င့္ပါသြားလို႔ပါ… ဦးေအာင္ရ…”
“ဦးေအာင္… ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာပဲ အဝတ္ေတြ ပံုထားလိုက္… သီတာ မနက္ဖန္က်ရင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ရင္းနဲ႔ တခါထဲ ေလွ်ာ္လိုက္မယ္… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ…. သီတာတို႔နဲ႔ အတူ လာေနပါလို႔… ေဝယဝစၥ လုပ္ေပးလို႔ ရတာကို…”
“ေနပါေစဟာ… ငါ့ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနပါရေစ…”
ေရခ်ဳိးခန္းဘက္ကို ထြက္သြားေသာ ဦးေအာင္သည္ ေက်ာဘက္မွာ ရိွန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မိမိကို လူတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနမည္ ဆိုလွ်င္ ျဖစ္သြားတတ္ေသာ မသိစိတ္ထဲက ခံစားခ်က္မ်ဳိးေပါ့။ အေနာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သီတာက တီဗြီဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း။ စိတ္အထင္ ျဖစ္မွာပါေလဟု ေတြးကာ ေရခ်ဳိးေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာ သြားတာ မွန္ေသာ္လည္း ပုဂံသြားမွာကေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ မဟုတ္။ သူႏွင့္ လတ္တေလာ ဒိတ္ေနေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သြားခါနီးမွ သူ႔အေမ ေနမေကာင္းဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မသြားျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ခရီး အတူသြားလွ်င္ ထိုေကာင္မေလးကို လုပ္ရေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာသျဖင့္ အားေမြးထားေသာ္လည္း ခုေတာ့ ေတာင္ေမာၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေရခ်ဳိးေနရင္းႏွင့္ ဆပ္ျပာတိုက္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာ ကြင္းထုေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္က အာသာမေျပ။ ေရခ်ဳိးတာ ၾကာလွ်င္ သီတာ တမ်ဳိး ေတြးမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ကြင္းတိုက္တာကို ရပ္ကာ အျပင္ ျပန္ထြက္လာေတာ့သည္။
သီတာ ၾကိဳက္တတ္ေသာ တရုတ္တန္း ေရႊေတာင္တန္းလမ္းက စကားဝါဆိုေသာ ေၾကးအိုးဆိုင္သို႔ သြားကာ စားေသာက္ၾကသည္။ ဟိုးအရင္ အလုပ္ အတူတူ လုပ္တုန္းကဆို အခုလိုပဲ ဝန္ထမ္းေတြႏွင့္ အတူ ညစာ ထြက္စားၾကသည္။ ခုေတာ့ သီတာလို႔ ေခၚတဲ့ အတြင္းေရးမွဴး တျဖစ္လဲ ေခၽြးမ ႏွင့္ေပါ့။ စားေသာက္ျပီး ျပန္ေတာ့၊ တရုတ္တန္း orange မွာပဲ ေဈးဝင္ဝယ္ၾကသည္။ ဦးေအာင္ ေသာက္တတ္တာကို သိေတာ့ သီတာက ဘီယာ ဝယ္လာေပးသည္။ ျပန္ထြက္ေတာ့ ၁၉ လမ္းထိပ္က ဆာေတး အကင္ဆိုမွာ ဝက္ဆာေတးကင္၊ ငါးကင္ ခဲပတ္ႏွင့္ အမဲ အူစံုသုပ္ ဝယ္လာသည္။ အင္း… ျမန္ျမန္ေသာက္ျပီး ျမန္ျမန္ အိပ္တာပဲ ေကာင္းမည္ဟု ဦးေအာင္ကေတာ့ ေတြးေနသည္ေပါ့ေလ။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ အျမည္းႏွင့္ ဘီယာ စီစဥ္ေပးျပီး၊ ဦးေအာင္က ဘီယာေသာက္၊ သီတာက အျမည္းစားလိုက္ႏွင့္ ေလကန္ေနသည္ေပါ့။ ဘီယာ ၂ ဗူးေလာက္ ကုန္ေတာ့ ေျပာစရာ စကားလည္း သိပ္မရိွေတာ့။ ဇာတ္လမ္းေခြ ၾကည့္ရန္ သီတာက ေျပာသည္။
“ေန႔လည္က ငါ ရွာၾကည့္ေသးတယ္… ကိုရီးယားကားေတြခ်ည္းပဲ… ဒါနဲ႔ ငါလည္း မၾကည့္ေတာ့တာ…”
“ဦးေအာင္ သားကို သပ္သပ္ သိမ္းခိုင္းထားတာ… သီတာ့ ကိုရီးယား ကားေတြနဲ႔ ေရာမွာ စိုးလို႔… သီတာလည္း သူ႔ကားေတြ စိတ္မဝင္စားလို႔ ကိုင္ေတာင္ မၾကည့္ဘူူး… ေနဦး… သီတာ သြားယူေပးမယ္…”
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ႏွင့္ ဖင္ကို ရမ္းကာ ထြက္သြားေသာ သီတာ့ကို ၾကည့္ျပီး ငါေတာ့ ျမန္ျမန္ အိပ္မွ ရမယ္ ထင္တယ္ ဟု ေတြးတာ ဘီယာ ၁ ဗူး ထပ္ဖြင့္ကာ non-stop ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ကုန္သြားေတာ့မွ စားပြဲေပၚက ဝက္ဆာေတး ၁ ကင္ကို ေကာက္ဝါးလိုက္သည္။ ေခါင္းက အူလည္လည္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သီတာ ျပန္ထြက္လာေသာ လက္ထဲမွာ CD ထည့္သည့္ အိတ္ၾကီး တစ္အိတ္ ပါလာသည္။ ဦးေအာင္ လက္ထဲကို ထိုးထည့္ကာ အျမည္းကုန္ေတာ့မွ အိမ္မွာ ရိွတဲ့ အေျခာက္အျခမ္း သြားယူေပးမယ္ ဆိုျပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။ အိတ္ရဲ႕ ဇစ္ကို ဖြင့္ျပီး ေခြေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ်ားစုက 18+ ကားေတြ။ ေနာင္ရဲလည္း ငါ့ေသြးေပမို႔ ငါ့လိုပဲ ဒီကိစၥ ဝါသနာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲဟု ၾကံဖန္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ေသးသည္။ အနည္းက်ဥ္း ျဖစ္တဲ့ ကားထဲမွာမွ သီတာလည္း ၾကည့္လို႔ရေအာင္ Mr.Bean ဟာသကားပဲ ေရြးလိုက္သည္။ သီတာ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေခြ ထိုးေပးျပီး ဖြင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ သီတာက အေျခာက္အျခမ္းေတြ အျပင္ ၾကက္ဥေၾကာ္လာေပးသည္။ ေရလည္း ယူလာေပးေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ေနေသာ အာေခါင္ကို စိုစြတ္ေအာင္ ေရ တဂြတ္ဂြတ္ ႏွင့္ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။
Mr.Bean ကား ၾကည့္ေတာ့လည္း ရယ္ရလြန္းလို႔ အမူးေတာင္ ေျပမလိုပင္ ျဖစ္သည္။ ဒါနဲ႔ ေသာက္လိုက္၊ ေပါက္လိုက္ႏွင့္ Mr.Bean ကားကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ခရီးသြားထားတာကေန ေညာင္းညာလို႔ လက္ကလည္း မိမိ ေျခသလံုးကို မိမိ ျပန္ႏိွပ္ေပးေနမိသည္။ ဒါကို သီတာက ျမင္သြားသည္။
“ဦးေအာင္… သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္ေလ… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ… ညေနတုန္းက အႏိွပ္ခံလိုက္ပါဆိုတာကို…”
“ေနပါေအ… ညည္းက မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ကို…”
“လုပ္ျပန္ျပီ… သားျဖစ္သူကလည္း ဒီမေပါ့မပါးၾကီးကိုပဲ ခလုတ္တိုက္ျပီး… အဲ…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ…”
“ဟီး… ဘာမွ မဟုတ္ဘူး… သီတာက မေပါ့မပါးေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္… ဒါကို ဟိုဟာ မလုပ္နဲ႔ ဒီဟာ မလုပ္နဲ႔ ဆိုျပီး ေျပာေနလို႔…”
“ေၾသာ္… ဒါေတာ့ သူ႔ရင္ေသြး ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ေပါ့…”
“ကဲပါ… သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္… ဦးေအာင္ ဘာသာ ေအးေဆး ေနျပီး ေခြၾကည့္ေန…”
တားလည္း မရမယ့္ အတူတူ သီတာ အႏိွပ္ကို ခံရေတာ့မည္။ ဦးေအာင္ ထိုင္ေနေသာ ၂ ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာၾကီးဆီသို႔ သီတာက လာထိုင္သည္။ ဦးေအာင္ကို လွဲအိပ္ေစလိုက္ကာ သီတာရဲ႕ ေပါင္ေပၚသို႔ ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးကို တင္ခိုင္းျပီး သီတာက ႏိွပ္ေပးပါေတာ့သည္။ သီတာကေတာ့ ေန႔လည္က ေတြ႔ခဲ့တဲ့ အိမ္ေနရင္း အက်ီပါပဲ။ ဒီတေခါက္လည္း အတြင္းခံေတြ မဝတ္လာဘူး ထင္သည္။ ဦးေအာင္ကေတာ့ ညအိပ္လွ်င္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္သည့္ ပုဆိုးသာ ဝတ္အိပ္တတ္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီၾကပ္ၾကပ္က လူပ်ဳိ ျဖစ္ထဲက ဝတ္ေလ့ မရိွေပ။ ေဘာက္ဆာ သာ ဝတ္ေလ့ရွိသည္။ ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးေတြကို ႏိွပ္ေပးေနေသာ သီတာ့ကို မၾကည့္မိေအာင္ ထိန္းကာ တီဗြီဘက္ကိုပဲ ေခါင္းလွည့္ျပီး ၾကည့္ေနသည္။ ၾကာေတာ့လည္း ဇက္ေညာင္းလာေသာေၾကာင့္ ေခါင္းအတည့္ထားကာ ျမင္ေနရသည့္ သီတာ့ကိုပဲ ၾကည့္မိေနေတာ့သည္။ အႏိွပ္သည္ အစစ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သီတာ ႏိွပ္ေနသည္မွာ ဦးေအာင္အတြက္ ဘာမွ ထူးျခားျပီး အေညာင္း မေျပေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သာယာလာသည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ၃၀% ေလာက္ ေတာင္လာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ရိွေနက် အရြယ္အစားထက္ နည္းနည္း ေဖာင္းပြလာေသာ္လည္း ေထာင္မတ္သည့္ အဆင့္ေတာ့ မေရာက္ေသး။ အရက္ မူးေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
သီတာက ေျခသလံုးကို ႏိွပ္ေနရာမွ ေပါင္ကို တဆင့္တက္ျပီး ႏိွပ္ေပးသည္။ ဒီေတာ့မွ အေျခအေနက ပိုဆိုးသြားသည္။ ညီေတာ္ေမာင္က ေထာင္သထက္ ေထာင္လာသည္။ ဒီပံုအတိုင္းဆို ပုဆိုးကေန ေဖာင္းတက္ေနသည့္ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာ ျမင္မည္မွာ မလြဲ။ ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ထားလိုက္သည္။ သီတာ့ရယ္သံ ၾကားေတာ့မွ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တီဗြီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ပိတ္ထားမွန္းမသိေသာ တီဗြီစကရင္ မဲမဲၾကီးသာ ျမင္ရသည္။
“ခိခိခိခိ…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ… သီတာ…”
“ဒီမွာ… ၾကည့္ေလ… ဦးေအာင္ရဲ႕ နဂါးၾကီး ႏိုးေနတာကိုး…”
“ညည္းက ႏိွပ္ေတာ့လည္း ျဖစ္မွာေပါ့ဟ…”
“ဟင္… အရင္ ေဒၚစိန္ေအး ႏိွပ္ေပးတာပဲ… အဲ့လို ျဖစ္လို႔လား…”
“လူမွ မတူတာ… သူက ညည္းလို ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးမွ မဟုတ္တာ…”
“ခိခိ… ဦးေအာင္ကေတာ့ ေျပာေတာ့မယ္…”
ဒီပံုအတိုင္းဆို ၾကိဳးခ်င္းျငိေတာ့မည္ကို ေတြးမိျပီး စကားလမ္းေၾကာင္းကို အျမန္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားေတာ့သည္။
“ေနာင္ရဲေရာ ဖုန္းဆက္ေသးလား…”
“အင္း… ညေန ဦးေအာင္ အိပ္ေနတုန္းက ဆက္တယ္… အိပ္ေနရင္ မႏိႈးပါနဲ႔ေတာ့ဆိုလို႔…”
“ညေရာ မဆက္ဘူးလား… ဒီေကာင္ေတာ့… ကိုယ့္မိန္းမကို ပစ္ထားတယ္…”
“ခိခိ… သူ႔ကို ေဂလန္း သြားခိုင္းထားတာေလ…”
“ဘာရယ္…”
“ဟီး… ဟုတ္တယ္… သီတာ့ကို မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ ဆိုျပီး သူက ဟို… ဟို… မဆက္ဆံဘူးေလ… အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုေရာက္ရင္ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားဆိုျပီး လႊတ္လိုက္တာ…”
“ေၾသာ္… ညည္းက မေပါ့မပါးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီ စိတ္ေတြ မရိွေတာ့ဘူးေပါ့…”
“ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ… ဦးေအာင္ရ…”
စကားမွားျပီး လြန္သြားျပီဆိုသည့္ ဟန္ျဖင့္ သီတာသည္ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေခါင္းငုပ္ကာ ရွက္ေနေတာ့သည္။ ေခါင္းငုပ္ျပီး ရွက္တာက အေၾကာင္းမဟုတ္။ သီတာက ေပါင္ကို ႏိွပ္ေနရင္းနဲ႔မွ ေပါင္ရင္းကို ေရာက္ကာ ညီေတာ္ေမာင္ကိုလည္း မထိတထိ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္။ ဒီလို အေျခအေန ျဖစ္လာေတာ့မွ ဦးေအာင္လည္း မထူးဇာတ္ ခင္းရေတာ့မည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို မထိတထိ ျဖစ္ေနေသာ သီတာ့လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္ဆီ အေရာက္ပို႔လိုက္သည္။ ၂ ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္း ဆံုသြားသည္။ ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရမည္ ဆိုတာကို အလိုအေလ်ာက္ သိသြားေတာ့သည္။ ပုဆိုးကို ေျဖေလွ်ာ႔ေပးျပီး ေတာင္မတ္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာက ကြင္းတိုက္ေပးေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ ဦးေအာင္ကို မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျပီး သီတာရဲ႕ ပုေလြအစြမ္း ျပေတာ့သည္။ အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ ၂ ဆ တိုးျပီး ေသြးေၾကာေတြ ေထာင္ထြက္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ေတာ္ရံုႏွင့္ မျပီးေပ။ ဒီတခါေတာ့ ဦးေအာင္ အလွည့္ေပါ့။ သီတာ့ကို ဆိုဖာခံုမွာ လွဲခိုင္းလိုက္ျပီး ဘာဂ်ာအစြမ္းျပေတာ့သည္။ ေနာင္ရဲက မထိရက္ မကိုင္ရက္ေသာ ရင္သား ၂ မႊာ ကိုေရာ၊ အေမႊးႏုႏုေတြႏွင့္ ေဖာင္းပြေနေသာ ညီမေလးကိုေရာ ကိုင္သည္၊ စုပ္သည္၊ ျပီးေတာ့ ထင္ရာဆိုင္းပါေတာ့သည္။ ၂ ေယာက္ထဲ ရိွေသာ အိမ္ေလးသည္ အသံေတြ ဆူညံေနလို႔ေပါ့။
“အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာ့ကို ေျပာတာေပါ့… ဦးေအာင္ ဒီမွာ သီတာတို႔နဲ႔ အတူတူ မေနခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း…”
“အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာကလည္း ဦးေအာင္ကို ေျပာတာေပါ့… သီတာတို႔နဲ႔ လာေနေစခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း…”
“ေၾသာ္… သီတာရယ္…”
(ေနာင္ရဲေရ… မင္း ငါ့မိန္းမ ႏို႔ကို စို႔ထားတာ… ငါလည္း မင္းမိန္းမ ႏို႔ကို စို႔တာ မင္း အျပစ္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္…)
၂ ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ရသျဖင့္ ဦးေအာင္ႏွင့္ သီတာမွာ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံ ပမာ။ ေနာင္ရဲ ျပန္လာေတာ့ အရာ အားလံုးက ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ထူးျခားသည္မွာက ဦးေအာင္သည္ သားျဖစ္သူ ေခၽြးမျဖစ္သူတို႔ဆီ အလည္လာတာ မ်ားလာကာ၊ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္ကို ေရာင္းလိုက္ျပီး အတူတူ ေနၾကေတာ့ေလသည္။
ခင္တဲ့
ေနာင္ရဲ (၂၀၁၉ ဇန္နဝါရီ)
“ရွင္… ကို… လာျပီ…”
“ဝွဴး… ေမာလိုက္တာကြာ…”
“ေရာ႔… ကို… ေရေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္…”
“လိမၼာလိုက္တဲ့ မိန္းမ…”
ေနာင္ရဲသည္ သီတာ လွမ္းေပးေသာ ေရခြက္ထဲမွ ေရကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး ဧည့္ခန္းထဲမွ ဆိုဖာခံုတြင္ ထိုင္ကာ ေရကို ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ သီတာကေတာ့ ေနာင္ရဲ ကမ္းေပးသည့္ အိတ္ေတြကို လွမ္းယူျပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ကာ စားပြဲခံုေပၚ သြားတင္ထားသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ သီတာ့ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“သီတာေရ… လာပါဦး… ေျပာစရာ ရွိလို႔…”
“အင္း… ေျပာေလ… ကို…”
“ကို… မနက္ဖန္က်ရင္ စကၤာပူကို အလုပ္ကိစၥ သြားရမွာ… အဲ့ဒါ ၂ ရက္ ေတာ့ ၾကာမယ္… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ပါ့မလား…”
“ျဖစ္ပါတယ္… ကိုရ…”
“အိမ္အကူ ေကာင္မေလးေတြကို ရြာျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္မွာ စိုးရိမ္တယ္…”
“မစိုးရိမ္နဲ႔… ဘာမွ မျဖစ္ဘူး… ကို သာ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥ လုပ္စရာ ရိွတာ လုပ္… ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္ ေပ်ာ္လာခဲ့… ခိခိ… ေဂလန္း သြားလိုက္ဦးေနာ္…”
“ဟာ… မသြားပါဘူး.. သီတာကလဲ…”
“သြားပါ… ကိုရ… သီတာက အခု မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔… ကို႔အလို ကို မျဖည့္ေပးႏိုင္ဘူး… ကိုကလည္း သီတာ ဗိုက္ရိွတယ္ဆိုျပီး လုပ္မွ မလုပ္တာ…”
“ရပါတယ္… သီတာက ကို႔ကို ပါးစပ္နဲ႔ လုပ္ေပးတာပဲကိုး…”
“ခိခိ… အခုေရာ… လုပ္ေပးရမလား…”
“အင္း… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္တာ… ေနဦး… ကို ေရခ်ဳိး လိုက္ဦးမယ္…”
“ဒါဆို သီတာ ပါ လိုက္မယ္ေလ… တခါထဲ ဂ်ီးပါ တြန္းေပးမယ္…”
“ဟားဟား… လာခဲ့…”
ခ်စ္မိန္းမ သီတာ့ကို ဆြဲထူလိုက္ကာ ပုခံုးမွ ဖက္ျပီး ေရခ်ဳိးခန္းသို႔ ေခၚသြားလိုက္သည္။ သီတာက ပုေလြ မႈတ္တာေတာ့ တကယ့္ရွယ္ပါ။ အဲ့… ပုေလြ တစ္ခုထဲ ေကာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အကုန္ ေကာင္းတယ္။ ျမင္းစီးလည္း ေကာင္းသလို၊ ေဒါ့ဂီပံုစံ ဆိုရင္လည္း စြင့္ေနေအာင္ ကားထားတဲ့ တင္ က တကယ့္ရွယ္ၾကီး။ ကိုယ္ဝန္ မရခင္တုန္းကေတာ့ ၂ ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ တေျဖာင္းေျဖာင္း တဒိုင္းဒိုင္း တဒုန္းဒုန္း တျပြတ္ျပြတ္ နဲ႔ ေန႔ေရာ ညေရာ ခ်စ္တင္းေႏွာၾကသည္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ ရိွလာေတာ့ သားဦးေလး ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ္ဝန္ ထိမည္ကို စိုးသျဖင့္ သီတာက ခြင့္ျပဳသည့္တိုင္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့။ သီတာ့ ပုေလြနဲ႔ပဲ စခန္းသြားတာ မ်ားသည္။ အခုလည္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ေရခ်ဳိးဇလံု (bathtub) ထဲမွာ ၂ ေယာက္သား ဝင္စိမ္ျပီး ဆပ္ျပာတိုက္ကာ အခ်င္းခ်င္း ဂ်ီးတြန္းေနက်သည္။ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္ကေတာ့ ေထာင္မတ္လို႔ေပါ့။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားမွ သီတာသည္ ေနာင္ရဲကို ဂ်ီးတြန္းေပးရာမွ ညီေတာ္ေမာင္ကို ကိုင္ကာ ကြင္းတုိက္ေပးေတာ့သည္။ ေရထဲမွာ ဆပ္ျပာရည္ေတြႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေခ်ာေနတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာင္ရဲကို ေရခ်ဳိးဇလံုရဲ႕ ေဘာင္ေပၚမွာ တက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္မွာ ရိွတဲ့ ဆပ္ျပာျမႈပ္ေတြကို ေရပန္းႏွင့္ ေဆးခ်လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မွ ညီေတာ္ေမာင္ အရင္းကို လက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္ျပီး စုပ္ေတာ့သည္။ တခါတေလ ညီေတာ္ေမာင္ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လ်ာဖ်ားႏွင့္ တို႔ထိကာ ကစားေနေသးသည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို စုပ္ေနရင္းႏွင့္လည္း ဥ ေတြကို အျပံဳလိုက္ ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး လံုးေျခလိုက္၊ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပီး စုပ္လိုက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတ္ာေလး ခံစားလို႔ ေကာင္းသည္။ သီတာရဲ႕ အျပဳအစုေအာက္မွာ က်ဆံုးခဲ့ရေပါင္း မနည္းေသာ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္သည္လည္း အမွတ္သည္းေျခ မရိွ က်ဆံုးျပန္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္မွ ထြက္လာသမွ် အရည္ေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စုပ္ရင္း ျမိဳခ်ေနသည့္ သီတာကို ၾကည့္ကာ အခ်စ္စိတ္ေတြလည္း မ်ားသထက္ မ်ားလာသည္။
ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ အဝတ္အစား ဝတ္ျပီးေတာ့ ညစာ အတူ စားၾကသည္။ ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္သည္ မၾကီးလြန္း၊ မေသးလြန္း ၂ ထပ္တိုက္ အိမ္ကေလး ျဖစ္သည္။ ၂ ေယာက္လံုး အလုပ္ အတူတူ လုပ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္အကူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေခၚထားေသာ္လည္း အိမ္အလုပ္ဆိုျပီး သိပ္မလုပ္ရပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပိုုေငြ မကုန္ေအာင္ မေခၚပဲ ထားမလားဟု စဥ္းစားမိေသာ္လည္း အခုေတာ့ သီတာ ဗိုက္ၾကီးေနေသာေၾကာင့္ ထိုေကာင္မေလး ေခၚထားတာ ခပ္ေကာင္းေကာင္း ဟုပင္ ေတြးမိသည္။
ေနာင္ရဲရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူက လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေလး ထူေထာင္ထားေသာေၾကာင့္ အခုလို ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာ ဆိုသည္မွာလည္း ေနာင္ရဲ ရဲ႕ ဖခင္ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ထက္ျမက္သူမို႔ ဖခင္ျဖစ္သူက သီတာ ေတာ္လြန္းေၾကာင္း မိသားစု ထမင္းဝိုင္းတြင္ တဖြဖြ ေျပာသည္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ေနာင္ရဲသည္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကုမၸဏီမွာ အလုပ္သင္အျဖစ္ ပညာသင္ယူ အလုပ္ဝင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာ အလုပ္ဝင္ျပီး ၅ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ေနာင္ရဲ ရဲ႕ မိခင္သည္ ရင္သားကင္ဆာ ျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ မိန္းမ ေသဆံုးျပီးေနာက္ ဦးေအာင္သည္ အသက္ ၅၅ ႏွစ္ေလာက္သာ ရိွေသးေသာ္လည္း ေနာက္ အိမ္ေထာင္ မျပဳေတာ့။ အိမ္ေထာင္ မျပဳေသာ္လည္း တခါတရံ အေပ်ာ္အပါးေလးေတြေတာ့ ရိွတတ္သည္။ သီတာ့ကိုေတာ့ ဦးေအာင္သည္ မထိ။ ေနာင္ရဲကိုလည္း မိမိ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ ဦးေဆာင္ေစကာ သီတာႏွင့္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္ေစခဲ့သည္။ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ ဆိုသည့္အတိုင္း လူငယ္ေတြ ျဖစ္သည့္ ေနာင္ရဲ ႏွင့္ သီတာတို႔ ထိၾက ျငိၾကသည္။ ေနာင္ရဲႏွင့္ သီတာကို လက္ထပ္ေပးကာ မိမိတို႔ လက္ရိွ အိမ္မွာပင္ ေနေစျပီး ဦးေအာင္ကေတာ့ အိမ္ခဲြေနလိုက္သည္။ လူငယ္ေတြကို လြတ္လပ္ေစခ်င္သလို၊ မိမိလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနေစလိုေသာေၾကာင့္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ပင္ ခြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တခါတေလေတာ့လည္း ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္ကို အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြဆို လာကာ တစ္ည ႏွစ္ညေလာက္ အိပ္တတ္သည္။ အခုလည္း ဦးေအာင္သည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ခရီးထြက္ေနသည္ဟုသာ ေျပာသြားသည္။
မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ေနာင္ရဲသည္ ဇနီးျဖစ္သူ သီတာ့ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ သီတာလည္း အိမ္တံခါး ပိတ္ျပီး အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲ အဝတ္ေတြ ထည့္ကာ ေလွ်ာ္ထားခဲ့ျပီး၊ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းကိုသာ ဖုန္စုပ္စက္ျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သည္။ က်န္ အခန္းေတြကိုေတာ့ အိမ္အကူ ေကာင္မေလး ျပန္လာမွ လုပ္ခိုင္းရမည္။ သူကလည္း တစ္ပတ္ေလာက္ ျပန္မည္ဟု ေျပာသျဖင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျပီးေတာ့ မိမိ စားခ်င္ေနသည့္ ေရွာက္သီးသုပ္၊ ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္၊ ပဲနီေလးဟင္းခ်ဳိ ႏွင့္ ငါးသလဲထိုးေၾကာ္ အျပင္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ (ဝက္သားသံုးထပ္သားႏွင့္) တို႔ကို ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့သည္။ ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတာႏွင့္ ကိုယ္လက္ေတြ နည္းနည္း ထံုထိုင္းေနတာနဲ႔ ႏိွပ္ေနက် ျဖစ္ေသာ အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအးကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ ေခၚလိုက္သည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ေဒၚစိန္ေအး အားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ တိုးလို႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္ လာမည္ ဟု ေျပာသည္။ သူကလည္း လက္မလည္ဘူးေလ။ လက္ ေတာ္ေတ္ာ ထိသည္ဟု ေျပာရမည္။ အႏိွပ္ခံဘို႔ ခ်ိန္းျပီးမွာေတာ့ ေလွ်ာ္ထားေသာ အဝတ္ေတြကို လွမ္းကာ၊ ေရခ်ဳိး ထားလိုက္သည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကေန အထြက္မွာေတာ့ အဝတ္အစား မဝတ္ခင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္တြင္ မိမိကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဗိုက္က ေတာ္ေတာ္ၾကီး ပူထြက္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ အပ်ဳိဗိုက္ဆိုေတာ့ ၄ လ ေလာက္ အထိက သိပ္မပူေပမယ့္ အခု ၆ လ ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လံုးလံုးေလး ထြက္လာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကလည္း အရင္ကထက္ စာရင္ လံုးျပီး ၾကီးထြက္လာသည္။ တင္ပါးေတြကလည္း ေဘးကို ကားထြက္လာသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိသာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကို တစ္ေယာက္ ဒီ ႏို႔ေတြကို စို႔ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုျပီး ဖီးလ္ေတြ တက္လာသည္။ ႏို႔ေတြကို လံုးေျခေနမိသည္။ မိမိဘာသာ ေကာင္းတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေနသည္။ ထိုစဥ္ အိမ္ေရွ႕ လူေခၚေခါင္းေလာင္းမွ အသံ ျမည္လာသည္။ ေဒၚစိန္ေအး ေစာထြက္လာသည္ အထင္ႏွင့္ အဝတ္အစား ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရိွေနတာကတေၾကာင္း၊ အႏိွပ္သည္ကလည္း လူရင္း ေဒၚစိန္ေအး ျဖစ္ေနတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အတြင္းခံေတြ ဘာမွ မဝတ္ေတာ့ပဲ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္ႏွင့္ ဝန္းဆက္ အက်ီ သာ ဝတ္လာခဲ့သည္။ အေပၚကေန အေႏြးထည္ပါးပါးေလး တစ္ထည္သာ ဝတ္ခဲ့သည္။
အိမ္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ ျခံဝ တြင့္ ေစာင့္ေနေသာ ေယာကၡမ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ လူေတြ႔ေနျပီးေတာ့မွ အိမ္ထဲဝင္ အေပၚထပ္ တက္ကာ အဝတ္ ျပန္ဝတ္ေနရင္ ၾကာမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ျပန္ဝင္မေနေတာ့ပဲ ျခံတခါး သြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
“ဦးေအာင္… ဖုန္းလည္း ၾကိဳမဆက္ဘူး… ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္မွ လာမယ္ ထင္ေနတာ…”
“ဟုတ္တယ္… သီတာေရ… အမွန္က ေခ်ာင္းသာကေန ျပန္လာတာ… ဒါျပီးတာနဲ႔ ပုဂံ ဆက္တက္မယ္လို႔ စီစဥ္ထားတာေလ… ဦးေအာင္ ေဘာ္ဒါ ေက်ာ္စြာ႔ကို သိတယ္မလား…”
“ဒီေကာင္ စေဖာက္တာနဲ႔… မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး… ဒါနဲ႔ပဲ သားတို႔ဆီ ခဏ သြားေနဦးမွ ဆိုျပီး လာတာ…”
“ေၾသာ္… ဦးေက်ာ္စြာလား… သူက မိန္းမေၾကာက္ရတယ္ ဆိုေတာ့… သူ႔မိန္းမ ပါမစ္ ဆက္မက်လို႔ ထင္မယ္… ခိခိ…”
“ဟုတ္ပါ့… အေသအခ်ာပဲ… ဒါနဲ႔ သားေရာ… ဒီေန႔ ပိတ္ရက္ မဟုတ္ဘူးလား…”
“ဦးေအာင္ သားက အခု စကၤာပူ သြားေနတယ္… ခဏေနရင္ေတာ့ viber ကေန ဖုန္းလွမ္းေခၚမယ္ ထင္တယ္…”
“ေအး… ဒီေကာင္ကေတာ့ ငါ့ထက္ ေျခသြက္တယ္ေဟ့… ငါ့လုပ္ငန္း ဒီေကာင့္ကို ဆက္လုပ္ခိုင္းတာ မွန္သြားျပီ… ညည္းဗိုက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ထြက္လာျပီပဲ…”
“ဟုတ္တယ္… ဦးေအာင္.. အိမ္ထဲ ဝင္ရေအာင္…”
ျခံတခါးဖြင့္ေနရင္းနဲ႔ စကားေကာင္းေနရာမွ အိမ္ထဲသို႔ လွည့္ဝင္ေသာအခါ ဦးေအာင္ ကပဲ ဦးေဆာင္ျပီး အေရွ႕က ဝင္သြားလိုက္သည္။ မဝင္လို႔လည္း မရ။ ေနေရာင္ လင္းလင္း ေတာက္ေတာက္ ေအာက္က သီတာရဲ႕ ညဝတ္ပါးပါးေလးကေန တဆင့္ ျမင္ရသည့္ သီတာ ေကာက္ေၾကာင္းက ဦးေအာင္ ကို စိတ္ၾကြေစသည္ေလ။ ဒီေကာင္မေလး ေဘာင္းဘီ မဝတ္ထားပါလား ဆိုသည္က ညီေတာ္ေမာင္ဆီကို သတင္းပို႔လိုက္သည့္ အလား တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ညအိပ္မေနေတာ့ပဲ၊ ေန႔လည္စာ စားျပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္မွ ျဖစ္မည္။
“ဦးေအာင္… ထမင္း စားေတာ့မလား…”
“ေအး… စားမယ္ဟာ… ဗိုက္ဆာေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီ… ညည္းလက္ရာ မစားတာ ၾကာလို႔ လာဝင္စားတာ…”
“ဟီး… ဒီေန႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲမို႔ ျပီးစလြယ္ပဲ ခ်က္လိုက္တယ္…”
“ေအးပါ… ဘာျဖစ္ျဖစ္ စားမယ္…”
ထိုစဥ္ viber မွ သားျဖစ္သူ ေနာင္ရဲက သီတာ့ဆီကို လွမ္းေခၚတာ ၾကားလိုက္သည္။
“ကို… ဒီမွာ… ဦးေအာင္ ေရာက္ေနတယ္ေလ… အေၾကာင္းမၾကား ဘာမၾကားနဲ႔…”
“ဟုတ္လား… ကို… ေဖေဖနဲ႔ ေျပာလိုက္ဦးမယ္…”
“ေအး… သား… အလုပ္ကိစၥ သြားတာဆိုေတာ့ ၾကာမွာလား…”
“မၾကာဘူး… ေဖေဖ… ၂ ရက္ ပဲ… အမ်ားဆံုး ၃ ရက္ေပါ့…”
“ေအး… ေအး… ဒါဆို ျပီးေရာ… အိမ္မွာ ေကာင္မေလးလည္း မေတြ႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလို႔…”
“အဲ့ဒါ ေျပာမလို႔… ေဖေဖ… ေဖေဖ တျခား လုပ္စရာမရိွရင္… အိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္ပါလား… သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္လို႔ စိတ္ပူလို႔… အခု ေခတ္ကလည္း သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး…”
“ေဟ… တျခားေတာ့ ဘာမွ လုပ္စရာ မရိွပါဘူး… ခရီးသြားဘို႔ ပ်က္သြားတာနဲ႔ ေစာေစာ ျပန္လာျဖစ္တာေလ…”
“ဒါဆိုလည္း သားျပန္လာတဲ့ အထိ ေစာင့္ေပးပါ… ေဖေဖရာ…”
“ေအးပါကြာ… မင္းသာ အလုပ္ကို ေသခ်ာ လုပ္လာခဲ့…”
“အေဖ့သားပါ… ဒါေလာက္ေတာ့ ေအးေဆး… ခဏေနရင္ အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာေလ… အေဖ… သီတာ့ဆီ ဖုန္း ျပန္ေပးေပး…”
“ေအး… ေအး… ခဏကိုင္ထား…”
“ကို… ေျပာ…”
“သီတာ… ခုဏက အေဖနဲ႔ ေျပာတာ ၾကားတယ္မလား… အဲ့ဒါ ကို ျပန္လာတဲ့ အထိ အေဖ့ကို အိမ္မွာ ေစာင့္အိပ္ခိုင္းထားတယ္…”
“အိုေခ… ကို… ကိုလည္း ဂရုစိုက္ဦးေနာ္… ဘာေျပာစရာ ရိွေသးလဲ…”
“မရိွပါဘူး… ကိုလည္း ခဏေန… အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာ… ျပီးမွ လွမ္းေခၚလိုက္မယ္…”
“ဟုတ္… သီတာ ေျပာတဲ့ ေနရာလည္း သြားဘို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္…”
“ဟားဟား… အိုေခ… ကို သြားလိုက္မယ္…”
ေနာင္ရဲႏွင့္ စကားေျပာျပီးေသာအခါ ေခၽြးမျဖစ္သူႏွင့္ ၂ ေယာက္ထဲ တစ္အိမ္ထဲ ညအိပ္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ အပူလံုးၾကီး ၾကြလာသည္။ ထမင္းစားေနရင္းႏွင့္ ေရ ခဏခဏ ေသာက္ရသည္။ ထမင္းစားေသာက္ျပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတုန္း အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအး ေရာက္လာသည္။ တံခါးသြားဖြင့္ေပးျပီး ေဒၚစိန္ေအးႏွင့္ အတူ ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာေသာ သီတာက ဦးေအာင္ကို လွမ္းေျပာသည္။
“ဦးေအာင္ေရ… သီတာ… အေညာင္းမိေနလို႔… အႏိွပ္ခံလိုက္ဦးမယ္…”
“ေဟ… ဦးေအာင္လည္း အႏိွပ္ခံခ်င္လို႔… ရလား… မစိန္ေအး…”
“မရေတာ့ဘူး… ဦးေအာင္ေရ… က်မ က ခဏပဲ အခ်ိန္ရတာ… ျပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကို သြားႏိွပ္ေပးရဦးမယ္… တစ္ေယာက္ပဲ ႏိွပ္ေပးလို႔ ရမွာ…”
“ညည္းကလည္း… မရရင္ မရဘူးေပါ့… ငါ့ကို လႊတ္ေတာ္ အမတ္နဲ႔ေတာင္ ခ်ိန္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္…”
“ဟီး… တကယ္ေျပာတာပါ… ဦးေအာင္ရ…”
“ဒါဆို သီတာ အႏိွပ္မခံေတာ့ဘူးေလ… ေနာက္ေန႔ ရေသးလား… ေဒၚစိန္ေအး… ေနာက္ေန႔မွ ႏိွပ္ေတာ့မယ္…”
“ဒီတပတ္ မအားဘူး… သီတာေရ… မနက္ဖန္က်ရင္ ေနျပည္ေတာ္ တက္ရမွာ…”
“မစိန္ေအးရယ္… ညည္းမလဲ အစိုးရထက္ေတာင္ အလုပ္မ်ားေနေသးတယ္…”
“ဦးေအာင္… ဦးေအာင္ပဲ အႏိွပ္ခံလိုက္ေတာ့… သီတာက ေနာက္တစ္ပတ္မွ အႏိွပ္ခံေတာ့မယ္…”
“ရပါတယ္… သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့…”
“ကဲ… ဒီ ၂ ေယာက္ကေတာ့ ျမန္ျမန္ ေရြးက်ရွင္… က်မ အခ်ိန္မရပါဘူးဆိုမွ…”
“ကဲပါ… သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့… ဗိုက္ၾကီးသည္ ဆိုေတာ့ ေညာင္းညာေနမွာ… သြား… သြား…”
သို႔ႏွင့္ သီတာက သူတို႔ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေဒၚစိန္ေအးကို ေခၚသြားလိုက္သည္။ ဦးေအာင္လည္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ကာ DVD ေခြၾကည့္ရန္ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ အမ်ားဆံုးက ကိုရီးယားကားေတြ သာ ေတြ႔ရသည္။ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ မရိွေတာ့ပဲ၊ မိမိ အခန္း ရိွရာ ေအာက္ထပ္က အိပ္ခန္းေလးထဲ ဝင္ျပီး တေရးတေမာ အိပ္ေနေတာ့သည္။ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန ၄ နာရီေတာင္ ခြဲေနျပီ။ အိပ္ခန္းအျပင္ ထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေနသည့္ သီတာကို ေတြ႔ရသည္။
“ညည္းလည္း ကိုရီးယားကား ၾကည့္တာ မပ်က္ဘူးေနာ္… အရင္အတိုင္းပဲ…”
“ဟီး… ဦးေအာင္ကလည္း… သီတာ အလုပ္ လုပ္ရင္ စိတ္ႏွစ္ျပီး လုပ္တယ္ေလ… အားလပ္ခ်ိန္ဆို ဒါေလးနဲ႔ပဲ အပန္းေျဖရတာ… အခုေတာ့ အလုပ္ လုပ္စရာ မရိွေတာ့ ဒါပဲ ၾကည့္ျဖစ္တာေပါ့…”
“ကဲ… ဦးေအာင္ ေရခ်ဳိးလိုက္ဦးမယ္… ျပီးရင္ အျပင္မွာ ထြက္စားရေအာင္… ဦးေအာင္ လိုက္ေကၽြးမယ္…”
“ေဟး… ဒါမွ ဦးေအာင္ကြ…”
“ငါ နင့္ေယာကၡမ ျဖစ္ေနျပီေလ… အလုပ္ထဲက အတိုင္း ေအာ္မေနနဲ႔…”
“ဟီး… အက်င့္ပါသြားလို႔ပါ… ဦးေအာင္ရ…”
“ဦးေအာင္… ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာပဲ အဝတ္ေတြ ပံုထားလိုက္… သီတာ မနက္ဖန္က်ရင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ရင္းနဲ႔ တခါထဲ ေလွ်ာ္လိုက္မယ္… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ…. သီတာတို႔နဲ႔ အတူ လာေနပါလို႔… ေဝယဝစၥ လုပ္ေပးလို႔ ရတာကို…”
“ေနပါေစဟာ… ငါ့ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနပါရေစ…”
ေရခ်ဳိးခန္းဘက္ကို ထြက္သြားေသာ ဦးေအာင္သည္ ေက်ာဘက္မွာ ရိွန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မိမိကို လူတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနမည္ ဆိုလွ်င္ ျဖစ္သြားတတ္ေသာ မသိစိတ္ထဲက ခံစားခ်က္မ်ဳိးေပါ့။ အေနာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သီတာက တီဗြီဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း။ စိတ္အထင္ ျဖစ္မွာပါေလဟု ေတြးကာ ေရခ်ဳိးေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာ သြားတာ မွန္ေသာ္လည္း ပုဂံသြားမွာကေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ မဟုတ္။ သူႏွင့္ လတ္တေလာ ဒိတ္ေနေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သြားခါနီးမွ သူ႔အေမ ေနမေကာင္းဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မသြားျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ခရီး အတူသြားလွ်င္ ထိုေကာင္မေလးကို လုပ္ရေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာသျဖင့္ အားေမြးထားေသာ္လည္း ခုေတာ့ ေတာင္ေမာၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေရခ်ဳိးေနရင္းႏွင့္ ဆပ္ျပာတိုက္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာ ကြင္းထုေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္က အာသာမေျပ။ ေရခ်ဳိးတာ ၾကာလွ်င္ သီတာ တမ်ဳိး ေတြးမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ကြင္းတိုက္တာကို ရပ္ကာ အျပင္ ျပန္ထြက္လာေတာ့သည္။
သီတာ ၾကိဳက္တတ္ေသာ တရုတ္တန္း ေရႊေတာင္တန္းလမ္းက စကားဝါဆိုေသာ ေၾကးအိုးဆိုင္သို႔ သြားကာ စားေသာက္ၾကသည္။ ဟိုးအရင္ အလုပ္ အတူတူ လုပ္တုန္းကဆို အခုလိုပဲ ဝန္ထမ္းေတြႏွင့္ အတူ ညစာ ထြက္စားၾကသည္။ ခုေတာ့ သီတာလို႔ ေခၚတဲ့ အတြင္းေရးမွဴး တျဖစ္လဲ ေခၽြးမ ႏွင့္ေပါ့။ စားေသာက္ျပီး ျပန္ေတာ့၊ တရုတ္တန္း orange မွာပဲ ေဈးဝင္ဝယ္ၾကသည္။ ဦးေအာင္ ေသာက္တတ္တာကို သိေတာ့ သီတာက ဘီယာ ဝယ္လာေပးသည္။ ျပန္ထြက္ေတာ့ ၁၉ လမ္းထိပ္က ဆာေတး အကင္ဆိုမွာ ဝက္ဆာေတးကင္၊ ငါးကင္ ခဲပတ္ႏွင့္ အမဲ အူစံုသုပ္ ဝယ္လာသည္။ အင္း… ျမန္ျမန္ေသာက္ျပီး ျမန္ျမန္ အိပ္တာပဲ ေကာင္းမည္ဟု ဦးေအာင္ကေတာ့ ေတြးေနသည္ေပါ့ေလ။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ အျမည္းႏွင့္ ဘီယာ စီစဥ္ေပးျပီး၊ ဦးေအာင္က ဘီယာေသာက္၊ သီတာက အျမည္းစားလိုက္ႏွင့္ ေလကန္ေနသည္ေပါ့။ ဘီယာ ၂ ဗူးေလာက္ ကုန္ေတာ့ ေျပာစရာ စကားလည္း သိပ္မရိွေတာ့။ ဇာတ္လမ္းေခြ ၾကည့္ရန္ သီတာက ေျပာသည္။
“ေန႔လည္က ငါ ရွာၾကည့္ေသးတယ္… ကိုရီးယားကားေတြခ်ည္းပဲ… ဒါနဲ႔ ငါလည္း မၾကည့္ေတာ့တာ…”
“ဦးေအာင္ သားကို သပ္သပ္ သိမ္းခိုင္းထားတာ… သီတာ့ ကိုရီးယား ကားေတြနဲ႔ ေရာမွာ စိုးလို႔… သီတာလည္း သူ႔ကားေတြ စိတ္မဝင္စားလို႔ ကိုင္ေတာင္ မၾကည့္ဘူူး… ေနဦး… သီတာ သြားယူေပးမယ္…”
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ႏွင့္ ဖင္ကို ရမ္းကာ ထြက္သြားေသာ သီတာ့ကို ၾကည့္ျပီး ငါေတာ့ ျမန္ျမန္ အိပ္မွ ရမယ္ ထင္တယ္ ဟု ေတြးတာ ဘီယာ ၁ ဗူး ထပ္ဖြင့္ကာ non-stop ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ကုန္သြားေတာ့မွ စားပြဲေပၚက ဝက္ဆာေတး ၁ ကင္ကို ေကာက္ဝါးလိုက္သည္။ ေခါင္းက အူလည္လည္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သီတာ ျပန္ထြက္လာေသာ လက္ထဲမွာ CD ထည့္သည့္ အိတ္ၾကီး တစ္အိတ္ ပါလာသည္။ ဦးေအာင္ လက္ထဲကို ထိုးထည့္ကာ အျမည္းကုန္ေတာ့မွ အိမ္မွာ ရိွတဲ့ အေျခာက္အျခမ္း သြားယူေပးမယ္ ဆိုျပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။ အိတ္ရဲ႕ ဇစ္ကို ဖြင့္ျပီး ေခြေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ်ားစုက 18+ ကားေတြ။ ေနာင္ရဲလည္း ငါ့ေသြးေပမို႔ ငါ့လိုပဲ ဒီကိစၥ ဝါသနာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲဟု ၾကံဖန္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ေသးသည္။ အနည္းက်ဥ္း ျဖစ္တဲ့ ကားထဲမွာမွ သီတာလည္း ၾကည့္လို႔ရေအာင္ Mr.Bean ဟာသကားပဲ ေရြးလိုက္သည္။ သီတာ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေခြ ထိုးေပးျပီး ဖြင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ သီတာက အေျခာက္အျခမ္းေတြ အျပင္ ၾကက္ဥေၾကာ္လာေပးသည္။ ေရလည္း ယူလာေပးေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ေနေသာ အာေခါင္ကို စိုစြတ္ေအာင္ ေရ တဂြတ္ဂြတ္ ႏွင့္ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။
Mr.Bean ကား ၾကည့္ေတာ့လည္း ရယ္ရလြန္းလို႔ အမူးေတာင္ ေျပမလိုပင္ ျဖစ္သည္။ ဒါနဲ႔ ေသာက္လိုက္၊ ေပါက္လိုက္ႏွင့္ Mr.Bean ကားကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ခရီးသြားထားတာကေန ေညာင္းညာလို႔ လက္ကလည္း မိမိ ေျခသလံုးကို မိမိ ျပန္ႏိွပ္ေပးေနမိသည္။ ဒါကို သီတာက ျမင္သြားသည္။
“ဦးေအာင္… သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္ေလ… အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ… ညေနတုန္းက အႏိွပ္ခံလိုက္ပါဆိုတာကို…”
“ေနပါေအ… ညည္းက မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ကို…”
“လုပ္ျပန္ျပီ… သားျဖစ္သူကလည္း ဒီမေပါ့မပါးၾကီးကိုပဲ ခလုတ္တိုက္ျပီး… အဲ…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ…”
“ဟီး… ဘာမွ မဟုတ္ဘူး… သီတာက မေပါ့မပါးေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္… ဒါကို ဟိုဟာ မလုပ္နဲ႔ ဒီဟာ မလုပ္နဲ႔ ဆိုျပီး ေျပာေနလို႔…”
“ေၾသာ္… ဒါေတာ့ သူ႔ရင္ေသြး ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ေပါ့…”
“ကဲပါ… သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္… ဦးေအာင္ ဘာသာ ေအးေဆး ေနျပီး ေခြၾကည့္ေန…”
တားလည္း မရမယ့္ အတူတူ သီတာ အႏိွပ္ကို ခံရေတာ့မည္။ ဦးေအာင္ ထိုင္ေနေသာ ၂ ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာၾကီးဆီသို႔ သီတာက လာထိုင္သည္။ ဦးေအာင္ကို လွဲအိပ္ေစလိုက္ကာ သီတာရဲ႕ ေပါင္ေပၚသို႔ ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးကို တင္ခိုင္းျပီး သီတာက ႏိွပ္ေပးပါေတာ့သည္။ သီတာကေတာ့ ေန႔လည္က ေတြ႔ခဲ့တဲ့ အိမ္ေနရင္း အက်ီပါပဲ။ ဒီတေခါက္လည္း အတြင္းခံေတြ မဝတ္လာဘူး ထင္သည္။ ဦးေအာင္ကေတာ့ ညအိပ္လွ်င္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္သည့္ ပုဆိုးသာ ဝတ္အိပ္တတ္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီၾကပ္ၾကပ္က လူပ်ဳိ ျဖစ္ထဲက ဝတ္ေလ့ မရိွေပ။ ေဘာက္ဆာ သာ ဝတ္ေလ့ရွိသည္။ ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးေတြကို ႏိွပ္ေပးေနေသာ သီတာ့ကို မၾကည့္မိေအာင္ ထိန္းကာ တီဗြီဘက္ကိုပဲ ေခါင္းလွည့္ျပီး ၾကည့္ေနသည္။ ၾကာေတာ့လည္း ဇက္ေညာင္းလာေသာေၾကာင့္ ေခါင္းအတည့္ထားကာ ျမင္ေနရသည့္ သီတာ့ကိုပဲ ၾကည့္မိေနေတာ့သည္။ အႏိွပ္သည္ အစစ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သီတာ ႏိွပ္ေနသည္မွာ ဦးေအာင္အတြက္ ဘာမွ ထူးျခားျပီး အေညာင္း မေျပေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သာယာလာသည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ၃၀% ေလာက္ ေတာင္လာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ရိွေနက် အရြယ္အစားထက္ နည္းနည္း ေဖာင္းပြလာေသာ္လည္း ေထာင္မတ္သည့္ အဆင့္ေတာ့ မေရာက္ေသး။ အရက္ မူးေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
သီတာက ေျခသလံုးကို ႏိွပ္ေနရာမွ ေပါင္ကို တဆင့္တက္ျပီး ႏိွပ္ေပးသည္။ ဒီေတာ့မွ အေျခအေနက ပိုဆိုးသြားသည္။ ညီေတာ္ေမာင္က ေထာင္သထက္ ေထာင္လာသည္။ ဒီပံုအတိုင္းဆို ပုဆိုးကေန ေဖာင္းတက္ေနသည့္ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာ ျမင္မည္မွာ မလြဲ။ ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ထားလိုက္သည္။ သီတာ့ရယ္သံ ၾကားေတာ့မွ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တီဗြီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ပိတ္ထားမွန္းမသိေသာ တီဗြီစကရင္ မဲမဲၾကီးသာ ျမင္ရသည္။
“ခိခိခိခိ…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ… သီတာ…”
“ဒီမွာ… ၾကည့္ေလ… ဦးေအာင္ရဲ႕ နဂါးၾကီး ႏိုးေနတာကိုး…”
“ညည္းက ႏိွပ္ေတာ့လည္း ျဖစ္မွာေပါ့ဟ…”
“ဟင္… အရင္ ေဒၚစိန္ေအး ႏိွပ္ေပးတာပဲ… အဲ့လို ျဖစ္လို႔လား…”
“လူမွ မတူတာ… သူက ညည္းလို ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးမွ မဟုတ္တာ…”
“ခိခိ… ဦးေအာင္ကေတာ့ ေျပာေတာ့မယ္…”
ဒီပံုအတိုင္းဆို ၾကိဳးခ်င္းျငိေတာ့မည္ကို ေတြးမိျပီး စကားလမ္းေၾကာင္းကို အျမန္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားေတာ့သည္။
“ေနာင္ရဲေရာ ဖုန္းဆက္ေသးလား…”
“အင္း… ညေန ဦးေအာင္ အိပ္ေနတုန္းက ဆက္တယ္… အိပ္ေနရင္ မႏိႈးပါနဲ႔ေတာ့ဆိုလို႔…”
“ညေရာ မဆက္ဘူးလား… ဒီေကာင္ေတာ့… ကိုယ့္မိန္းမကို ပစ္ထားတယ္…”
“ခိခိ… သူ႔ကို ေဂလန္း သြားခိုင္းထားတာေလ…”
“ဘာရယ္…”
“ဟီး… ဟုတ္တယ္… သီတာ့ကို မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ ဆိုျပီး သူက ဟို… ဟို… မဆက္ဆံဘူးေလ… အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုေရာက္ရင္ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားဆိုျပီး လႊတ္လိုက္တာ…”
“ေၾသာ္… ညည္းက မေပါ့မပါးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီ စိတ္ေတြ မရိွေတာ့ဘူးေပါ့…”
“ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ… ဦးေအာင္ရ…”
စကားမွားျပီး လြန္သြားျပီဆိုသည့္ ဟန္ျဖင့္ သီတာသည္ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေခါင္းငုပ္ကာ ရွက္ေနေတာ့သည္။ ေခါင္းငုပ္ျပီး ရွက္တာက အေၾကာင္းမဟုတ္။ သီတာက ေပါင္ကို ႏိွပ္ေနရင္းနဲ႔မွ ေပါင္ရင္းကို ေရာက္ကာ ညီေတာ္ေမာင္ကိုလည္း မထိတထိ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္။ ဒီလို အေျခအေန ျဖစ္လာေတာ့မွ ဦးေအာင္လည္း မထူးဇာတ္ ခင္းရေတာ့မည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို မထိတထိ ျဖစ္ေနေသာ သီတာ့လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္ဆီ အေရာက္ပို႔လိုက္သည္။ ၂ ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္း ဆံုသြားသည္။ ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရမည္ ဆိုတာကို အလိုအေလ်ာက္ သိသြားေတာ့သည္။ ပုဆိုးကို ေျဖေလွ်ာ႔ေပးျပီး ေတာင္မတ္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာက ကြင္းတိုက္ေပးေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ ဦးေအာင္ကို မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျပီး သီတာရဲ႕ ပုေလြအစြမ္း ျပေတာ့သည္။ အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ ၂ ဆ တိုးျပီး ေသြးေၾကာေတြ ေထာင္ထြက္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ေတာ္ရံုႏွင့္ မျပီးေပ။ ဒီတခါေတာ့ ဦးေအာင္ အလွည့္ေပါ့။ သီတာ့ကို ဆိုဖာခံုမွာ လွဲခိုင္းလိုက္ျပီး ဘာဂ်ာအစြမ္းျပေတာ့သည္။ ေနာင္ရဲက မထိရက္ မကိုင္ရက္ေသာ ရင္သား ၂ မႊာ ကိုေရာ၊ အေမႊးႏုႏုေတြႏွင့္ ေဖာင္းပြေနေသာ ညီမေလးကိုေရာ ကိုင္သည္၊ စုပ္သည္၊ ျပီးေတာ့ ထင္ရာဆိုင္းပါေတာ့သည္။ ၂ ေယာက္ထဲ ရိွေသာ အိမ္ေလးသည္ အသံေတြ ဆူညံေနလို႔ေပါ့။
“အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာ့ကို ေျပာတာေပါ့… ဦးေအာင္ ဒီမွာ သီတာတို႔နဲ႔ အတူတူ မေနခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း…”
“အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာကလည္း ဦးေအာင္ကို ေျပာတာေပါ့… သီတာတို႔နဲ႔ လာေနေစခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း…”
“ေၾသာ္… သီတာရယ္…”
(ေနာင္ရဲေရ… မင္း ငါ့မိန္းမ ႏို႔ကို စို႔ထားတာ… ငါလည္း မင္းမိန္းမ ႏို႔ကို စို႔တာ မင္း အျပစ္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္…)
၂ ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ရသျဖင့္ ဦးေအာင္ႏွင့္ သီတာမွာ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံ ပမာ။ ေနာင္ရဲ ျပန္လာေတာ့ အရာ အားလံုးက ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ထူးျခားသည္မွာက ဦးေအာင္သည္ သားျဖစ္သူ ေခၽြးမျဖစ္သူတို႔ဆီ အလည္လာတာ မ်ားလာကာ၊ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္ကို ေရာင္းလိုက္ျပီး အတူတူ ေနၾကေတာ့ေလသည္။
ခင္တဲ့
ေနာင္ရဲ (၂၀၁၉ ဇန္နဝါရီ)
အပုိင္းအစမ်ားး
အပုိင္းအစမ်ားး
by apyosarpay on
ကဲ …ဘယ္လုိျဖစ္ေနတာလဲ …လူေတြျကည့္ေနတယ္ေနာ္ မလုိက္နဲ႕ေတာ့
ေစ်းထဲကထြက္လာထဲက တေကာက္ေကာက္လုိက္လာတဲ႕ သက္ေအာင္ဆုိတဲ႕ေကာင္ေလးေျကာင့္ အိမြန္ အနည္းငယ္ စိတ္အေနာက္အယွက္ျဖစ္ရတာေတာ့အမွန္ပင္ တျခားေန႕မ်ဳိးဆုိ သိပ္ကိစၥမရွိေပမဲ႕ သူ႕ေယာက်္ား ေက်ာ္မင္း မေန႕ညက အိမ္ျပန္ေရာက္ေနတာမုိ႕ အိမ္နဲ႕လဲနီးလာတာနဲ႕ ေတြ႕သြားမွာစုိးတာေျကာင့္ ေျပာေနတာကုိ ေကာင္ေလးကေပကပ္ကပ္လုပ္ေနတာ တရပ္ကြက္ထဲလဲျဖစ္ တုိက္ျခင္းကလဲ ကပ္လ်ွက္ ဒီထက္ပုိျပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ အိမြန္ အိပ္တဲ႕အိပ္ခန္းနဲ႕ သူ အိပ္တဲ႕အခန္းက ေဘးခ်င္ယွဥ္လ်ွက္ အုတ္တံတုိင္းသာျခားထားတဲ႕ တုိက္ႏွစ္တုိက္က ေျခာက္ေပေလာက္သာကြာတယ္ အခန္းျပတင္းေပါက္ေတြ ခန္းဆီးေတြသာဖြင့္ထားလုိ႕ကေတာ့ တစ္ေရာက္အခန္းထဲကုိတစ္ေရာက္ကအရွင္းသားျမင္ေနရတယ္
ရည္းစားဦးလဲျဖစ္႕ သူ႕ထက္လဲ ၅ႏွစ္ေလာက္ျကီးတဲ႕ေက်ာ္မင္းနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ျပီးထဲက သီးသန္႕ေနရေအာင္ ဒီတုိက္ကုိေရႊ့လာတာ ေယာက်္ားျဖစ္သူေက်ာ္မင္းက အစုိးရဝန္ထမ္းျဖစ္ေလေတာ့ အိမ္ကပ္ရတယ္ကုိမရွိ သူ႕ကိစၥနဲ႕သူခရီးေတြထြက္ေနရတာကမ်ားမ်ား ခြဲေနရျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လုိ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဆုံရတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးမွာဆုိ အိမြန္ ထဘီေတာင္ကပ္ရတယ္မရွိ ငတ္ျပတ္လာသမ်ွ ေက်ာ္မင္းက အတုိးအရင္းေပါင္းျပီး အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ ေစာက္ဖုတ္ကအျမွပ္မထြက္မခ်င္းမေလ်ာ့ အိမြန္ မ်က္ျဖဴဆုိက္ေအာင္တြယ္လုိက္ရမွ ေက်နပ္တဲ႕ေယာက်္ား မ်ဳိး
ဒီေကာင္ေလး သက္ေအာင္ကုိေတာ့ အိမြန္တုိ႕ဒီတုိက္ကုိေျပာင္းခါစကမေတြ႕ရေသးဘူး သူကုိေတြ႕ရတာ တစ္လေလာက္ပဲရွိေသးတာ အိမ္ျခင္းကလဲကပ္ရက္ ေစ်းသြားေစ်းျပန္သြားတဲ႕အခါမ်ဳိးဆုိေန႕တုိင္းလုိလုိျမင္ေနေတြ႕ေနရေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိရုံသိျကရုံကေန လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ဒုိင္းမြန္းပလာဇာမွာ ဆုံမိရာက အေအးလုိက္တုိက္ခ်င္တယ္ေျပာတာနဲ႕ မေကာင္းတတ္လုိ႕အတူတူဆုိင္ထုိင္ခဲ႕ဖူးရာကေန ေနာက္ပုိင္းပုိရင္းႏွီးသြားတာ သက္ေအာင္က ရန္ကုန္ကပါ ဦးေလးအိမ္ကေန မန္းေလးမွာေက်ာင္းလာတတ္တာတဲ႕ ဒါေတြကလဲ သူေျပာျပလုိ႕အိမြန္ သိရတာ ဒါေပမဲ႕ သူ သက္ေအာင္မသိေသးတာက အိမြန္မွာ ေယာက်္ားရွိတယ္ဆုိတာကုိပဲ မသိလုိ႕သိေအာင္ အိမြန္က ေယာက်္ားရွိတယ္ေျပာျပေတာ့လဲ ဒင္းကမယုံဘူးေလ… ေနာက္ေနတယ္ပဲထင္ေနတာ ေျပာမရတဲ႕အဆုံးေနပေစေတာ့ဆုိျပီး ေယာက်္ားရွိတဲ႕အေျကာင္းဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲေနလာရာက မေန႕ညကမွ ကုိေက်ာ္မင္းေရာက္လာလုိ႕ အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိ သိပ္အကပ္မခံခ်င္ေတာ့တာ ကုိေက်ာ္မင္းခရီးထြက္ေနတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးေတြဆုိ အိမြန္ရယ္ ေက်ာ္မင္းတုိ႕ေဆြမ်ဳိးမကင္းထဲကေခါထားတဲ႕ ဝင္းမာဆုိတဲ႕ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလး တစ္ေရာက္ရယ္ပဲက်န္ခဲ႕တာ ကုိေက်ာ္မငိးကသူနဲ႕အတူလုိက္ဖုိ႕ေခါေပမဲ႕ အိမြန္ကုိက ဟုိေျပာင္းလုိက္ဒီေျပာင္းလုိက္သြားေနရတာကုိမျကုိက္တာနဲ႕ ဒီမွာပဲ က်န္ခဲ႕တာ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာလဲ ကုိေက်ာ္မင္းတုိ႕ အမ်ဳိးေတြလဲရွိေနတာနဲ႕ ေက်ာ္မင္းကလည္းစိတ္ခ်ထားခဲတာလဲပါတာေပါ့ သက္ေအာင္အေျကာင္းကုိေတာ့ အိမြန္ အမ်ားျကီးစဥ္းစားေနစရာမလုိပါဘူး သူ အိမြန္ကုိျကုိက္ေနတာအသိသာျကီးပဲ … ညညဆုိေတာ္ေတာ္နဲ႕ မအိပ္ပဲ အိမြန္အခန္းဆီကုိျကည့္ျကည့္ေနတတ္တာလဲ အိမြန္သိတယ္ ေယာက်္ားရွိတယ္ ဘယ္လုိေျပာေျပာမယုံဘူးေလ သူျပန္ေျပာတာက ဒီစတုိင္က ေယာက်ာ္းရွိတဲ႕ပုံလားဆုိ့ပီး အိမြန္ကုိတစ္ကုိယ္လုံး စားမတတ္ဝါးမတတ္သိမ္းျကုံးျကည့္ျပီးေျပာတတ္ေသးတာ ။
အိမြန္ကုိယ္တုိင္ကုိကဘယ္လုိျဖစ္ျပီးလုိလုိခ်င္ခ်င္ေပးမိတယ္မသိေတာ့ပါဘူး ဖုံးနံပါတ္ေလးေပးမိပါတယ္ တစ္ခ်ိန္လုံး မမြန္ကုိျကုိက္တယ္ဗ်ာဆုိတဲ႕ စာတုိေလးေတြက တတီတီ တေတာင္ေတာင္နဲ႕ တစ္နာရီျခားတစ္ခါေလာက္ကုိ ဝင္ေနတာ အိမြန္ကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာခဲ႕ပါဘူး … ဒီေန႕မနက္ေစ်းလာေတာ့ လူကအိပ္ေရးကသိပ္မဝခ်င္ဘူး ညကကုိေက်ာ္မင္းႏွိပ္စက္ထားေလ လူကျပဳိးင္းခ်င္ေနျပီ ေဆာငိ့္လုိက္တာမ်ားဆုိခါးေတာင္နည္းနည္းနာခ်င္ေနတာ ခုထိအရွိန္ကက်န္ေနတုန္း ေစ်းအလြန္လဖက္ရည္ဆုိင္ထဲက လူေတြကလဲ အိမြန္ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္ေအာက္ပုိင္းက ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္အတြန္႕အေျကမရွိ စင့္ေနေအာင္ဝတ္ထားတဲ႕ထဘီ ခါးေအာက္ပုိင္းက တင္သားတင္းတင္းေျပာင္ေျပာင္ျကီးေတြဆီပဲ မသိမသာတစ္မ်ဳိး သိသိသားသာတဖုံလွမ္းရႈိးေနျကတာကုိလဲအိမြန္မသိခ်င္ေယာင္ေနရတာကေန႕စဥ္လုိလုိပင္ သက္ေအာင္ပါလာတဲ႕ေန႕မ်ဳိးဆုိ ပုိဆုိး တာေပါ့ ေယာက်္ားဖက္ကအသိေတြျမင္သြားမွာလဲစုိးရတယ္ေလ အခုလဲအိမ္နားနီးလာလုိ႕ ကပ္မလုိက္ဖုိ႕ေျပာေနတာကုိ ဇြတ္လုိက္လာတာ။
ျကည့္ေတာ့ျမင္ေပါ့ မမြန္ရာ ဘာျဖစ္လဲ ခါတုိင္းလဲ လုိက္ေနျကပဲကုိ
အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိလွည့္ျကည့္လုိက္တယ္ မရေတာ့ဘူး ဘယ္လုိေျပာေျပာရမွာမဟုတ္ဖူး
နင္ငါေယာက်္ားရွိတာကုိမယုံေသးဘူးလား… သက္ေအာင္
ယုံဘူးဗ်ာ …ယုံစရာလား …က်ေနာ္ ဦးေလးအိမ္ေရာက္လာထဲက မမြန္ကုိ တစ္ေရာက္ထဲပဲေတြ႕တာကုိ ဟုိေကာင္မေလးနဲ႕မွ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္လား တုိက္ထဲေတြ႕ဖူးတာ
အိမြန္ နည္းနည္းတင္းသြားတယ္ ဒီေလာက္ေျပာေနတာေတာင္မယုံတာ ညက်ရင္ငါ့အခန္းကုိျကည့္လုိက္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထားမယ္လုိ႕ေျပာလုိက္ရင္ေကာင္းမလားအထိကုိေတြးလုိက္မိေသးတာ သံသယျဖစ္စရာမလုိပါဘူး ဒီညလဲ ကုိေက်ာ္မင္းက လုိူးအုံးမွာပဲ
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲေတြးမိတာေလးနဲ႕ စိတ္ထဲလုိခ်င္င္စိတ္ကေလး ခံခ်င္စိတ္ကေလးေတာင္ျဖစ္လာတယ္ အိ္္မ္နဲ႕နီးသထက္နီးလာတာေျကာင့္ အိမြန္ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေျပးထြက္သြားတယ္ ေကာင္ေလးဘယ္လုိက်န္ခဲ႕လဲေတာင္လွည့္မျကည့္ျဖစ္လုိက္ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေစ်းျခင္းေတာင္းကုိ ဝင္းမာကုိေပးျပီး သူတုိ႕အိပ္ခန္းဆီေျပတက္သြားလုိက္တယ္ အခန္းထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းကကုိယ္ တုံးလုံးျကီး ညကအတုိင္းပဲ ရွိတုန္း လူသာမႏုိးေသးတာ လီးကႏုိးေနျပီ ေထာင္ေနတာမွတန္းေနတာပဲ အိမြန္သူ႕ေယာက်္ားလီးကုိျကည့္ရင္ ထဘီေလးအသာမကာ ကုတင္ေပါတက္ ေက်ာ္မင္းခါးေပၚေဆာင့္ေျကာင့္ခြထုိင္ကာ အဖုတ္ဝနဲ႕ လီးေတ့ျပီး ထုိင္ခ်လုိက္တယ္ လီးတစ္ဆုံးေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္သြားမွ ေက်ာ္မင္းႏုိးလာျပီး အိမြန္ကုိ
အခ်စ္ေတာင္ႏုိးေနျပီပဲ
ႏုိးလုိ႕ ေစ်းကေတာင္ျပန္ခဲ႕ျပီ …ကုိကုိသာမႏုိးေသးတာ
ေျပာရင္း အိမြန္က သူ႕ခါးေလးကုိလႈပ္ရမ္းျပီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးကုိေဆာင့္ထည့္ေနတယ္
ကုိကုိမႏုိးေသးေသမဲ႕ အခ်စ္ကေတာ့လုိးေနျပီမဟုတ္လား
သြားပါ …အခ်စ္မလုိးလဲ ကုိကိုႏုိးလာရင္ အခ်စ္ကုိလုိးမွာပဲမဟုတ္လား မသိတာက်လုိ႕
ဒါကေတာ့ မိန္းမရယ္ ကုိကုိျပန္လာတယ္ဆုိတာ မိန္းမကုိေျကြးဖုိ႕ျပန္လာတာပဲေလ… ေျပာစမ္းငတ္ေနတယ္ မဟုတ္လား
အိမြန္ ေက်ာ္မင္းကုိျပဳံးျပလုိက္ျပီး ခုဏကထက္အရွိန္တင္ကာ သူ႕ဖင္ျကီးကုိေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ျပလုိက္ျပီးအလုပ္နဲ႕သက္ေသျပလုိက္တယ္ တကယ္လဲ သူငတ္ေနတာေလ ေစာက္ပတ္ကယြလာတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးဆုိ သက္ေအာင္ အနားမွာရွိေနရင္ သူ႕ေပါင္ျကားကုိမျကည့္မိေအာင္သတိထားေနရတာကလဲ တစ္ဒုကၡ
ေယာက်္ားနဲ႕တစ္လေနလုိ႕တစ္ခါေတာင္ေတြ႕ဖုိ႕မေသခ်ာေတာ့ ေတြ႕တုန္းေလ အိမြန္ ဝေအာင္ခံလုိက္မယ္စိတ္ကူးထားတယ္
ေအာက္ကေက်ာ္မင္းကေတာ့ ခါးကုိင္ထိန္းေပးရုံ ျပန္ ေညွာင့္ေပးရုံေလာက္သားလုပ္ေပးေနျပီး ဒီမနက္မတြက္ေတာ့ အိမြန္ကပဲ ဦးေဆာင္းသြားလုိက္တယ္ ကိစၥဝိစၥေတြျပီးေတာ့ မ်က္နာသစ္ မနက္စာစားျပီး ေက်ာ္မင္းအျပင္ထြက္သြားျပီး ညမုိးခ်ုပ္မွအိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးေတာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ အရင္ကျပန္လာရင္ဘယ္မွမထြက္တဲ႕ လူကအခုမွထြက္ေတာ့ အိမြန္နည္းနည္းေတာင္အံႀသေနတယ္ ျပန္ေရာက္လာေတာ့လဲ အရက္ကမူးေနေသးတယ္ အခန္းထဲေရာက္သြားတယ္ဆုိရင္ပဲ ေက်ာ္မင္းက အိမြန္ကုိကုတင္ေပၚဆြဲလွဲျပီး တက္ခြလုိက္တယ္
ကုိကို …မူးေနရင္လဲေရအရင္ခ်ုဳိးလုိက္ေလ
မမူးပါဘူးအခ်စ္ရယ္ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာခ်ဳိးခဲ႕ျပီေရက
ေက်ာ္မင္း အိမြန္ကုိ လက္ကေနျပန္ဆြဲထူလုိက္ျပီး
ဖင္ကုန္းလုိက္ကြာ …အခ်စ္ အဲ႕လုိအရင္လုိးမယ္
အိမြန္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ထလာျပီးေလးဖက္ေထာက္ကာ ထဘီလွန္ကုန္းေပးလုိက္ျပီး အက်ၤ ီပါတစ္ခါထဲခ်ြတ္ေပးလုိက္တယ္ အိမြန္လဲ ေယာက်္ားရွိတုန္း ဝဝလင္လင္ခံစားသြားခ်င္တယ္ေလ
ဒီေလာက္လုိးထားတာကုိ ငါ့မိန္းမက မပ်က္စီးေသးဘူးပဲ
ဆုေတာင္းေကာင္းခဲ႕တာေပါ့ေနာ္ … အားးး
အိမြန္ ဆက္မေျပာႏုိင္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းလီးက သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲအရွိန္နဲ႕ဝင္သြားလုိ႕ ေမ်ာ္လင့္ေနတာႀကာျပီျဖစ္တဲ႕ လီးနဲ႕ေတြ႕ေတာ့လဲ အိမြန္ ျကုိက္ရျပန္ျပီ ေစာက္ေခါင္းထဲလီးေရာက္သြားထဲက ဆက္တုိက္ေဆာင့္ေနတဲ႕ ေက်ာ္မင္းေျကာင့္ ဒီဂရီေတြတက္လာကာ ခဏနဲ႕ ပီးခ်င္သလုိျဖစ္လာတုန္း အခန္းျပတင္းေပါက္ကုိ သတိရလုိ႕ေခါင္းေလးေစာင္းကာႀကည့္လိုက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္တံခါးရြက္တစ္ခ်ပ္က ပြင့္ေနတာကိုေတြ႕လုိက္ရတယ္ သူဖြင့္ထားတာလား ေက်ာ္မင္းဖြင့္လုိက္တာလားေတာင္မသိေတာ့ ျပတင္းေပါက္ပြင့္ေနပါလားဆုိတဲ႕အသိက အိမြန္ကုိယ္ေလးကုိမသိမသာတြန္႕သြားေစတယ္ မနက္ကေတာင္ သက္ေအာင္ကုိ ေယာက်္ားရွိတာမယုံရင္ ညက်ရင္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထားမယ္ လာျကည့္လွည့္လုိ႕ ေျပာလုိက္ရမလားလုိ႕ေတာင္သူခပ္ရြတ္ရြတ္ေတြးခဲ႕မိတယ္မဟုတ္လား ေနာက္ကုိလွည့္ျကည့္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းက သူ႕ဖင္ျကီးကုိပဲငုံျကည့္ကာလုိးေကာင္းေနတုန္း အဲ႕ဒီအခ်ိန္ အိမြန္မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းကေန တစ္ဖက္တုိက္ကသက္ေအာင္ေနတဲ႕အခန္းျပတင္ေပါက္ လက္တစ္အုပ္စာေလာက္ဟသြားျပီး ခန္းဆီးေလးလႈပ္ရွားသြားတာကုိေတြ႕လုိက္ရေတာ့ အိမြန္ ရင္ထဲဒိတ္ခနဲ႕ျဖစ္သြားတယ္ ငါမ်ားအျမင္မွားတာလား အထင္နဲ႕ ေက်ာ္မင္းမရိပ္မိေအာင္ သတိထားျပီး ဟေနတဲ႕သက္ေအာင္အခန္းကုိျပန္ျကည့္လုိက္ေတာ့… လားလား… သက္ေအာင္ေလ သူ႕တုိ႕ကုိ ျကည့္ေနတာကုိ အတုိင္းသားျမင္လုိက္ရတယ္ အိမြန္အခန္းထဲကမီးေရာင္ေျကာင့္ေရာ သူ႕အခန္းကအလင္းေရာင္ေျကာင့္ပါ သက္ေအာင္ သူ႕ကုိေတြေတြျကီးစုိက္ျကည့္ေနတာကမွားစရာမရွိ ကုိယ္အလုိးခံေနတာကုိ အခုလုိေနာက္တစ္ေရာက္ကျကည့္ေနတာကုိခံရေတာ့ အိမြန္စိတ္ထဲ အမ်ဳိးအမည္မသိခံစားခ်က္တစ္ခုကျဖစ္လာျပန္တယ္ ျပတင္းေပါက္ကုိျပန္ပိတ္လုိက္ရမလားစဥ္းစားမိေသးေပမဲ႕ သက္ေအာင္ကုိ စခ်င္ ေနာက္ခ်င္တဲ႕စိတ္ေျကာင့္ေရာ ေယာက်း္ားရွိတာယုံျပီလားဆုိတဲ႕သေဘာ နဲ႕ အိမြန္ တံခါးကုိျပန္မပိတ္မိ အေနာက္ကေက်ာ္မင္းကေဆာင့္လုိးလုိက္တုိင္း အေရွ့ကုိယုိင္သြားလုိက္ လႈပ္ခါသြားလုိက္နဲ႕ျဖစ္ေနတဲ႕ျကားက အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ျပန္ျကည့္မိတယ္ တစ္ေခါက္မွာေတာ့ သက္ေအာင္ ေခ်ာင္းျကည့္ေနတဲ႕ ျပတင္းေပါက္တံခါးက ေတာ္ေတာ္ေလးပြင့္လာျပီး သက္ေအာင္ကုိယ္အထက္ပုိင္းတစ္ခုလုံူးကုိပါ ျမင္ေနရတယ္ အတင့္ရဲတဲ႕ေကာင္ေလး အိမြန္ကလဲ သူ႕ကုိအျကည့္ သူကလဲအိမြန္ကုိအျကည့္ အျကည့္ခ်င္းဆုံေတာ့ အိမြန္ လ်ွာေလးထုတ္ျပကာေျပာင္ျပလုိက္တယ္ မယုံခ်င္အုံေလ ဒီထက္ယုံေအာင္ေတာ့ မလုပ္ျပတတ္ေတာ့ဘူး ေနာက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းဆီက ကုိယ္ပီးေတာ့မယ္ အခ်စ္ဆုိတဲ႕အသံႀကားမွ အိမြန္လဲ အမွီလုိက္လုိက္ရတယ္ မျကာလုိက္ပါဘူး လရည္ေတြေစာက္ေခါင္းထဲပန္းထည့္တာခံလုိက္ရျပီး အိမြန္လဲျပဳိလဲသြားသလုိ ေက်ာ္မင္းလဲပက္လက္ျကီးကုတင္ေပၚလွဲခ်လုိက္တယ္ ေစာက္ပတ္ကစီးက်လာတဲ႕လရည္ေတြကုိ လက္နဲ႕ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနရင္ အိမြန္မ်က္လုံးေတြက သက္ေအာင္အခန္းဆီေရာက္သြားျပန္ေတာ့ ျပတင္ေပါက္ကပိတ္ထားပီးျပီး ေကာင္းပါတယ္ မဟုတ္ရင္ ကုိေက်ာ္မင္းသတိထားမိသြားႏုိင္တယ္ေလ ေမွးခနဲျဖစ္သြားတဲ႕မ်က္လုံးေတြက စားပြဲေပါမွာတင္ထားတဲ႕ဖုံးဆီက မက္ေဆ့ ဝင္လာတဲ႕အသံျကားမွ အိမြန္ ကုတင္ေပါကဆင္း စားပြဲဆီသြားျပီးဖုံးဖြင့္ျကည့္လုိက္ေတာ့ သက္ေအာင္ဆီကစာဝင္ေနတာ အိမြန္ သူ႕ေယာက်္ားကုိလွမ္းျကည့္လုိက္ေသးတယ္ ေနာက္ကုိေယာက်္ားရွိေနရင္ဖုံးကုိသတိထားကုိင္မွလုိ႕ေတြးလုိက္ျပီး စာအိတ္ေလးကုိဖြင့္ျကည့္ေတာ့
လက္ေတြ႕သက္ေသျပလုိက္တာလား… မရယ္ ေတာ္ေတာ္မွေကာင္းရဲ႕လား …ဘယ္လုိအရသာရွိလဲတဲ႕ ေလ…သက္ေအာင္ပုိ႕လုိက္တာ
တျခားလူတစ္ေရာက္ေရာက္ကဒီလုိေမးလာရင္ အိမြန္ နင္နဲ႕ဘာဆုိင္လဲ ေစာက္ ေကာင္ ဆဲေတာင္ဆဲပစ္ႏုိင္ေပမဲ႕ သက္ေအာင္ကုိေတာ့ အိမြန္ အဲ႕လုိစိတ္မဆုိးမိ စခ်င္ေနတာပဲသိတယ္
အိမြန္ ့ျမန္ျမန္ပဲျပန္စာပုိ႕လုိက္တယ္
သူ႕ရဲ႕အရသာကေလ ဘယ္လုိေျပာရမလဲဆုိေတာ့ … ခစ္ခစ္
တစ္ဖက္ကခ်က္ျခင္းပဲစာျပန္ဝင္တယ္
မ …ေယာက်္ားကအားနည္းေနတယ္ထင္တယ္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေပ်ာ့တယ္ထင္တယ္
သူကမေပ်ာ့ပါဘူး… ဒုိ႕ကေလ်ွာ့ခုိင္းထားတာ ေနာက္ရက္အတြက္ခ်န္ထားရအုံးမယ္ေလ … ဆုိတဲ႕စာေနာက္မွာ လ်ွာထုပ္ေျပာင္ျပေနတဲ႕ရုပ္ေျပာင္ေလးပါ အိမြန္ပုိ႕ေပးလုိက္တယ္
သက္ေအာင္ဘာဆက္ပုိ႕မလဲ ေစာင့္ေနတုန္း သူ႕ေယာက်္ားဖုံးက ဖုံးဝင္လာလုိ႕ သြားကုိင္လုိက္ေတာ့ ဖုံူးကခ်က္ခ်င္းျပန္က်သြားတယ္ ကြန္တက္မွတ္မထားတဲ႕နံပါတ္တစ္ခု သက္ေအာင္ဆီကလဲ စာျပန္မလာေသးတာနဲ႕ အိမြန္ ဘာရယ္မဟုတ္ ေက်ာ္မင္းဖုံးထဲက ဗြီဒီယုိဖုိင္ေတြကုိဖြင့္ျကည့္လုိက္တယ္ ဖူးကားေတြေတာ့အျပည့္ပဲ New ဆုိတဲ႕မဖြင့္ရေသးတဲ႕အကြက္ေလးကုိလက္ေထာက္လုိက္ေတာ့
ဟုိတယ္ခန္းထဲမွာ ကုိယ္လုံးတီးအတြဲတစ္တြဲက တစ္ေရာက္ေပါင္ျကားတစ္ေရာက္ေခါင္းေရာက္ေနျကတယ္ ကုိယ္တုိင္ရုိက္ထားျကတာ လုိရင္းေရာက္ေအာင္ေက်ာ္ေနတုန္း ေယာက်္ားမ်က္နာေပၚလာေတာ့ အိမြန္ မွင္သက္သြားတယ္ pause ႏွိပ္ျပီးေသခ်ာျပန္ျကည့္လုိက္တယ္ မမွားပါဘူး သူ႕ေယာက်္ား ေက်ာ္မင္းမွေက်ာ္မင္းအစစ္ပါပဲ။
တခူးခူးတေခါေခါေဟာက္ေနတဲ႕ သူ႕ေယာက်္ားကုိ အိမြန္ လႈပ္ႏုိးျကည့္တယ္
ကုိေက်ာ္မင္း …ထစမ္း …ထစမ္း
ဟင္… အင္းး
ေက်ာ္မင္းဆီက အင္း အင္း အဲ အဲ အသံထြက္လာေပမဲ႕ မ်က္လုံးကေတာ့ပြင့္မလာ အရက္အရွိန္နဲ႕ႏုိးလုိ႕ရမည့္ပုံလဲမေပၚေတာ့ အိမြန္ေဒါသထြက္လာကာ ခံစားရလဲခက္ေနတယ္ ကုိယ့္မွာေတာ့ ေယာက်္ားရွိပါတယ္ေလအသိနဲ႕ ကပ္လာတဲ႕ေယာက်္ားတုိင္းကုိေရွာင္လုိက္ရတာ သူကေတာ့ ကုိ္ယ့္မိန္းမမဟုတ္တဲ႕ မိန္းမကုိတက္ေတာင္လုိးေနျပီ ဘယ္လုိလုိႏုိးႏုိး ႏုိးမဲ႕ပုံမေပၚတာနဲ႕အိမြန္ အိပ္ယာေပၚအသာဝင္အိပ္လုိက္တယ္ ေခါင္းထဲမွာလဲ အေတြးေတြမ်ားစြားနဲ႕ ထူးဆန္းတာက အိမြန္အေတြးထဲသက္ေအာင္ပါ ပါလာတာကုိပဲ ေက်ာ္မင္းကိစၥေပၚလာတာနဲ႕အိမြန္ သက္ေအာင္နဲ႕စာပုိ႕ေနတာေတာင္ခဏေမ့သြားသည္ လူကေဒါသထြက္ေနေပမဲ႕ တကယ္တမ္း အိပ္ယာေပၚဝင္လွဲလုိက္ေတာ့လဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ အခုလုိဆက္္ဆံျပီးရင္ မဆက္ဆံတဲ႕ညေတြထက္ ပုိျပီးအခ်ိန္ခဏေလးနဲ႕ႏွစ္ႏွစ္ျခဳိက္ျခဳိက္အိပ္ေပ်ာ္တတ္တယ္ ။
မနက္မုိးလင္းေတာ့လဲ လူကလန္းလန္းဆန္းဆန္းပါပဲ
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးႏွစ္လုံူးပြင့္ျပီဆုိတာနဲ႕ အိမြန္ သူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းကုိအရင္ျကည့္လုိက္ေပမဲ႕ မေတြ႕ရ ေအာက္မ်ားဆင္းသြားတာလားေတြးေနတုန္း က်ြီ ဆုိတဲ႕အသံျကားလုိ႕ ဟုိဖက္တုိက္ကုိ ျကည့္လုိက္ေတာ့ သက္ေအာင္ကသူ႕အခန္းျပတင္းေပါက္ဖြင့္ေနျပီး သူ႕ကုိမႈံကုပ္ကုပ္နဲ႕ျကည့္ေနတာကုိေတြ႕လုိက္တယ္ ဒီလုိဆုိေတာ့လဲ အိမြန္ ရီခ်င္မိသား ညကအိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႕ စာေတာင္ဆက္မပုိ႕ျဖစ္ခဲ႕ဘူး သက္ေအာင္ကုိျမင္ေတာ့ အိမြန္ စိတ္ထဲသူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းဘယ္ကဟာမနဲ႕လုိးေနမွန္းမသိတဲ႕ ဗြီဒီယုိဖုိင္နဲ႕ယွဥ္ေတြးမိျပီး အေတြးတစ္ခုကဝင္လာျပန္သည္။
အခ်စ္ …ႏုိးေန့ပီလား
ေရခ်ဳိးခန္းထဲကထြက္လာတဲ႕
ေက်ာ္မင္းအသံႀကားမွ အိမြန္ သက္ေအာင္ဆီကေနအျမန္အျကည့္လႊဲကာ အလုိက္သင့္ပဲျပန္ေျဖလုိက္တယ္
အင္း …ႏုိးေနျပီ ခုေလးတင္ပဲ
ညကေဒါသထြက္ခဲ႕တာေတြလဲဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိ အိမြန္ သူ႕ကုိ္္ယ္သူေတာင္နားမလည္ျဖစ္ေနတယ္
ကုိ …ဒီေန႕ပဲျပန္သြားရမယ္
ေအာ္…
အိမြန္ ဘာမွဆက္မေမးမိ အရင္အခါေတြလာတုန္းကဆုိရင္အနည္းဆုံးသုံးရက္ေလာက္ေနတဲ႕ လူကဒီတစ္ေခါက္မွဘာေတြအေရးတျကီးလုပ္စရာမ်ားရွိေနတာလဲ အိမြန္မေမးေပမဲ႕ ေက်ာ္မင္းက သူ႕ဘာသာ ဆက္ရွင္းျပေနတယ္
အလုပ္ကိစၥအေရးေပၚလာလုိ႕ အခ်စ္ရဲ႕
ဘာအလုပ္ကိစၥလဲ ဖုံးထဲကေကာင္မေလးနဲ႕ခ်ိန္းထားလုိ႕လား စိတ္ထဲကပဲအိမြန္ေျပာလုိက္တာပါ ဒီလုိနဲ႕ မနက္စာအတူစားျပီးေနာက္ ေက်ာ္မင္း သူတာဝန္က်တဲ႕ဆီကုိျပန္သြားေတာ့တယ္ ေက်ာ္မင္း မရွိေတာ့မွ အိမြန္ သူ႕ဖုံးကုိဖြင့္ျကည့္လိုက္တယ္ သက္ေအာင္ဆီကျပန္စာေရာက္ေနမလားျကည့္လိုက္မိေပမဲ႕ ေရာက္မလာပါဘူး ဒါနဲ႕ အလုပ္လဲမရွိအားေနတဲ႕သူဆုိေတာ့ တစ္ေနကုန္အခန္းထဲတီဗြီျကည့္လုိက္ေဖ့ဘုတ္သုံးလုိက္လုပ္ေနတုန္း
မမမြန္… ေအာက္မွာ မမမြန္ ေမာင္ေရာက္ေနတယ္
ေအာက္ထပ္က ဝင္းမာ အသံေျကာင့္ အိမြန္ ဖုံးေလးရင္ဘတ္ေပၚတင္ျပီး စဥ္းစားလုိက္တယ္ မမမြန္ေမာင္တဲ႕ ဘယ္သူမ်ားလဲ ဝမ္းကြဲေမာင္ေတြရွိေပမဲ႕ အိမ္ကုိလာေလ့လာထေတာ့မရွိႀက
အေပၚကုိလႊတ္လုိက္ ဝင္းမာ
ဆင္းပ်င္းတာနဲ႕ အေပၚကုိပဲ အိမြန္ ေခၚလုိက္တယ္ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္ျပီး အျပင္ထြက္ေစာင့္ေနတုန္း ေလွကားကေန ဟုိျကည့္ဒီျကည့္နဲ႕တက္လာတဲ႕ လူတစ္ေရာက္ကုိျမင္မွ အိမြန္မ်က္လုံျပဴးရေတာ့တယ္
ဟင္ … နင္သက္ေအာင္
သက္ေအာင္က သူ႕အနားကပ္လာျပီး
မမမြန္ ႏုိးေနျပီလား လာသာလာရတယ္ …က်ေနာ္က မမမြန္အိပ္တုန္းထင္ေနတာ ညကလဲအိပ္ေရးပ်က္ထားတာဆုိေတာ့
နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ သက္ေအာင္… ငါ့ေယာက်္ားေတြ႕သြားရင္ ဒုကၡေရာက္မွာေနာ္
သက္ေအာက္အိမ္အထိေရာက္လာမယ္လုိ႕ေတာ့ အိမြန္ထင္မထားမိ တာအမွန္ပါ
သက္ေအာက္ကသူသိတယ္ဆုိတဲ႕အထာမ်ဳိးနဲ႕ အိမြန္ကုိ
က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္ မမရယ္ မမ ေယာက်္ား အထုပ္အပုိးေတြနဲ႕ျပန္ထြက္သြားတာကုိေလ ေန့ျပည္ေတာ္ ျပန္သြားျပီမဟုတ္လား
နင္ ဘယ္လုိသိတာလဲ သူေနျပည္ေတာ္ သြားတယ္ဆုိတာ
ေယာက်္ားရွိေျကာင္းေျပာဖူးေပမဲ႕ ဘယ္မွာေနတယ္ တာဝန္က်တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိတခါမွမေျပာဖူးလုိ႕ စိတ္ထဲထူးဆန္းေနသည္။
အဲ႕ဒါေျပာခ်င္လုိ႕ က်ေနာ္ မမအိမ္အထိေရာက္လာတာေပါ့ဗ်ာ ညကအေဝးကပဲျမင္ေနရေတာ့ မမေယာက်္ားမ်က္နာကုိမျမင္ရဘူးေလ သိပ္မသဲကြဲဘူး ဒီမနက္မွေသခ်ာေတြ႕လုိက္ရတာ… အဟက္ ဟက္ ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ႕ ဘုိးေက်ာ္မင္းျကီးျဖစ္ေနတာကုိး
နင္ဘာေျပာခ်င္တာလဲ
သိခ်င္စိတ္ေတြမ်ားေနျပီး႕ အိမြန္ သက္ေအာင္အေျဖကုိပဲေစာင့္ဆုိင္းေနသည္ သက္ေအာင္ကဆက္ျပီး
က်ေနာ္ကရန္ကုန္သားေပမဲ႕ ေနျပည္ေတာ္မွာလဲေနဖူးတယ္ မမြန္ရဲ႕ သြားလုိက္လာလုိက္ေပါ့ အခုေနေနတဲ႕အိမ္ကဦးေလးကအဲ႕မွာလဲအိမ္ရွိတယ္ေလ
အဲ႕ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ …
ဘာျဖစ္လဲသိလား…
ေကာင္ေလးအထာကုိင္ေနျပီဆုိတာ အိမြန္နားလည္လုိက္ျပီ
မရစ္စမ္းပါနဲ႕ သက္ေအာင္ရာ…
ရစ္တာမဟုတ္ပါဘူး မမြန္ကလဲ တန္ဖုိးရွိတဲ႕စကားကုိလြယ္လြယ္မေျပာခ်င္လုိ႕ပါ ခဏေနက်ေနာ္ဖုံးဆက္လုိက္မယ္ …က်ေနာ္ေျပာတဲ႕ဆီမမြန္လာခဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျကတာေပါ့ က်ေနာ္သြားေတာ့မယ္
လွည့္ထြက္ခါနီးသက္ေအာင္က အိမြန္ကုိတစ္ခါျပန္လွည့္ျကည့္ကာ
မမြန္ေတာင့္တယ္ဗ်ာ… ညကဆုိသိမ့္သိမ္႕တုန္ေနတာပဲ
အိမြန္ခ်က္ခ်င္းပဲမ်က္နာကုိတစ္ဖက္လႊဲပစ္တယ္ ညကကုိကအရင္စထားတာမွန္ေပမဲ႕ ခုလုိလူခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ရေတာ့လဲ မ်က္နာမထားတတ္
သက္ေအာင္ေလွကားအတုိင္းေျပးဆင္းသြားျပီးေတာ့မွ အိမြန္ သူခ်ိန္းတဲ႕ဆီကုိသြားသင့္မသြားသင့္စဥ္းစားရေတာ့တယ္ ေက်ာ္မင္းကုိမိန္းမတစ္ေရာက္နဲ႕ႏွစ္ပါးသြားကေနတာကုိကုိယ္တုိင္ဖုံးထဲျမင္ထားေပမဲ႕ သက္ေအာင္ဆီကဘာေတြထပ္သိရမလဲသိခ်င္စိတ္နဲ႕ သြားဖုိ႕ဆုံးျဖတ္လုိက္ေတာ့တယ္ ။
ေရခ်ဳိးျပီးေနာက္မွာေတာ့ ကိစၥဝိစၥေတြအားလုံးက တစ္နာရီအတြင္းမွာပဲျပီးသြားခဲ႕သည္။ဒူးေလာက္ပဲရွိတဲ႕ နက္ျပာေရာင္စကတ္ေလးကလဲ စကတ္ကပဲက်ဳံ႕သြားတာလား ကုိယ့္ဖင္ကပဲႀကီးလာလုိ႕လာမသိ နည္းနည္းေတာင္ျကပ္လာသလုိ အိမြန္ ခံစားေနရတယ္ ကုိယ္လုံးေလးကုိမွန္ေရွ့လွည့္ပတ္ျကည့္ေနတုန္း ဖုံူးဝင္လာလုိ႕ အိမြန္ ကုတင္ေပၚကဖုံးကုိေကာက္ကုိင္လုိက္တယ္ ထင္ထားတဲ႕အတုိင္းသက္ေအာင္ဆီကပါပဲ သူေျပာတဲ႕ေနရာကုိေသခ်ာမွတ္ထားျပီး ကားေသာ့ယူျပီးေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ႕လုိက္တယ္ ဝင္းမာကုိအိမ္တံခါးေသခ်ာပိတ္ခုိင္းထားျပီး ကားကုိေတာင္ေျခဖက္ကုိေမာင္းခဲ႕လုိက္တယ္ မိႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေမာင္းခဲ႕ျပီးေတာ့ Venus Queen ဆုိတဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ေလးနဲ႕ ျမွားျပထားတဲ႕လမ္းျကားေလးထဲ ေကြ႕ဝင္ခဲ႕လုိက္တယ္ သိပ္မဝင္ခဲ႕လုိက္ရပါဘူး လမ္းေရွ့ထြက္ေစာင့္ေနတဲ႕သက္ေအာင္အနားမွာကားကုိထုိးရပ္လုိက္ျပီး အိမြန္ ဆုိင္ထဲကုိအကဲခတ္လုိက္တယ္ ဆုိင္ဆုိေပမဲ႕ ဘန္ဂလုိေတြပါပဲ ျခံက်ယ္ျကီးထဲမွာ ေဆာက္ထားတာ သက္ေအာင္ဦးေဆာင္ေခၚသြားတဲ႕ေနာက္ကုိ အိမြန္ ဟုိျကည့္ဒီျကည့္နဲ႕ပဲလုိက္သြားခဲ႕လုိက္တယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေရာက္က အခန္းတံခါးကုိဖြင့္ေပးျပီး ဘယ္ႏွစ္နာရီယူမွာလဲအကုိလုိ႕ေမးေတာ့ သက္ေအာင္ ဘယ္လုိျပန္ေျပာလုိက္တယ္မသိ အိမြန္ရွက္တာနဲ႕ ေခါင္းေလးငုံျပီးပဲေနေနတယ္ ဒီလုိေနရာေတြဆုိတာ အတြဲေတြပဲလာျကတာကုိ သိတာေပါ့ ဂ်ိမ္းဆုိတဲ႕တံခါးပိတ္သံျကီးကလဲ အိမြန္ရင္ထဲကုိဒိန္းကနဲ႕ျဖစ္သြားေစသည္ လူကအခန္းထဲေတာင္ေရာက္ေနျပီပဲ လူေလးေရာက္ေလာက္ထုိင္လုိ႕ရတဲ႕ဆုိဖာေပၚမွာ အိမြန္နဲ႕ သက္ေအာင္ ယွဥ္လ်ွက္ထုိင္လုိက္ျကတယ္
မမြန္ …ဘာစားမလဲဘာေသာက္မလဲ
အိမြန္ သက္ေအာင္မ်က္နာကုိမျကည့္ပဲ
ရပါတယ္… မစားေတာ့ဘူူး ေသာက္စရာတစ္ခုခုပဲမွာလုိက္ေလ
အုိေက …
သက္ေအာင္အခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားျပီး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ကုတ္ဘူးႏွစ္ဗူးပါလာသည္။ေဖာက္ေပးျပီး သူ႕ေရွ့မွာလာခ်ေပးတဲ႕ အေအးဗူးကုိတစ္ျကုိက္ေမာ့ေသာက္လုိက္ျပီး
ေျပာေတာ့ေလ… ဒုိ႕ေယာက်္ားအေျကာင္း
သက္ေအာင္ အိမြန္ကုိ အကဲခတ္သလုိျကည့္လုိက္ျပီူးမွ
မမြန္ေယာက်္ား ကုိေက်ာ္မင္းက ဟုိမွာေနျပည္ေတာ္မွာေပါ့ ေကာင္မေလးတစ္ေရာက္နဲ႕တြဲေနတယ္ မမြန္ မယုံမရွိနဲ႕ သူတုိ႕ သြားေနျကဟုိတည္နာမည္ေတာင္က်ေနာ္သိတယ္ ဘာတဲ႔ Red Heat တဲ႕ ေကာင္မေလးက သူ႕ထက္ေတာ္ေတာ္ငယ္မယ္
ေအာ္…
အိမြန္ ေအာ္ တစ္ခြန္သာေျပာႏုိင္ေတာ့တယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားကျမင္းေနျကလဲမသိ ရန္ကုန္ကတစ္ခါတေလအလည္သြားတဲ႕လူေတာင္သိေနျပီ
ညကကုိေက်ာ္မင္းဖက္က ေမွာင္လဲေမွာင္ ေနာက့္ပီးက်ေနာ္ကလဲမမြန္ကုိပဲျကည့္ေနေတာ့မမြန္ေယာက်္ားကုိသတိမထားဘူးျဖစ္သြားတာ ကုိယ့္မ်က္လုံးေနြက မမြန္ကုိယ္ေပၚပဲေရာက္ေနတာကုိ
ဟာ …နင္ေနာ္ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲလုိ႕
အိမြန္ မ်က္နာေလးရဲသြားသည္။တကယ္လဲအိမြန္ရွက္သြားတာပါ။
မမြန္ကလဲဗ်ာ ညတုန္ူးကေတာ့မမြန္ပဲက်ေနာ့္ကုိ ေျပာင္ျပပီးေတာ့
ေတာ္ပီကြယ္ မေျပာနဲ႕ေတာ့သက္ေအာင္ရယ္
ေျပာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ မမြန္သိလား ညတုန္းကကုိေက်ာ္မင္းေနရာမွာ က်ေနာ္သာျဖစ္လုိက္ခ်င္စိတ္ေတြတဖြားဖြားျဖစ္ေနတာဗ် သိလား
အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိမရဲတရဲေလးျပန္ျကည့္ကာ
နင္က ငါ့ကုိဘယ္လုိသေဘာထားလုိ႕လဲ
သိရဲ႕သားနဲ႕ မမြန္ရယ္… ခ်စ္ေနတာေလ မမြန္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ဗ်ာ
ဒါ… ဒါေပမဲ႕ ဒုိ႕မွာကေယာက်္ားရွိတယ္ေလ
အုိဗ်ာ သူေတာင္မွေနာက္တစ္ေရာက္နဲ႕ျဖစ္ေနေသးတာပဲ မမြန္သာသူနဲ႕ကြဲလုိက္ က်ေနာ္မမြန္ကုိယူမယ္
အိမြန္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ေျပာေနတဲ႕သက္ေအာင္ကုိ မရီခ်င္မိ သနားသလုိပင္ျဖစ္လာျပီး ေက်နပ္ေနသလုိလဲခံစားေနရတယ္ ရုတ္တရက္ ေျကာင္ေငးျကည့္ေနတုန္း သူ႕အနားကုိသက္ေအာင္ေရာက္လာျပီး လက္တစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္လာမွ လႈပ္ရွားလာသည္။
ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ သက္ေအာင္
သက္ေအာင္ စကားမေျပာႏုိင္ေတာ့ အိမြန္ကုိ ပခုံကေန ဖက္လုိက္ျပီး အေနာက္ကုိအသာလွန္ခ်လုိက္တယ္ အိမြန္ရဲ႕ ကတုန္ကယင္ေလးျဖစ္ေနတဲ႕နခမ္းေလးကုိပါ နမ္းစုပ္လုိက္ရင္း ခႏၶာကုိယ္ႏွွစ္ခုက အေနာက္သုိ႕ထပ္လ်ွက္က်သြားေတာ့သည္။
အိမြန္မွာလည္း မျငင္းဆန္မိ သူ႕မ်က္လုံးထဲတြင္ သူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းနဲ႕အမည္မသိမိန္းမတစ္ေရာက္လုပ္ေနတာကုိ
သာျပန့္ျမင္ေယာင္မိေနသည္။ညကေက်ာင္မင္းနဲ႕လုိးခဲ႕ျကတဲ႕အျဖစ္ သက္ေအာင္ေခ်ာင္းျကည့္ေနတဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ဆက္ေတြးမိျပန္ေတာ့ ေစာက္ရည္ကစိမ့္ခ်င္လာေနတယ္ သူ႕လက္ေတြကလဲ သက္ေအာင္ရဲ႕လည္ဂုတ္ကုိဖတ္တြယ္ထားျပီး ရမၼက္ျပင္းျပင္းအနမ္းတုိ႕ျဖင့္တုန္႕ျပန္ေနမိျပီ
သက္ေအာင္ ရဲ႕လက္ေတြကလဲ ခါးသိမ္သိမ္ေလးေအာက္က တင္းပါးေတာင့္ေတာင့္ျကီးေတြေပၚမွာအခ်ိန္ျကာျကာပြတ္သပ္ေပးေနျပီးမွ စကတ္ကုိဆြဲခ်ြတ္ျကည့္တယ္ ျကပ္ေနလုိ႕ေတာ္ေတာ္နဲ႕ခ်ြတ္မရျဖစ္ေနတုန္း အိမြန္ ကသူ႕လက္ေလးတစ္ဖက္နဲ႕ ခ်ိတ္ေလးကုိျဖဳတ္ေပးျပီ တဆက္ထဲ သူ႕ဖင္ျကီးကုိပါျကြေပးထားရွာတယ္ စကတ္က်ြတ္သြားမွ ဆင္စြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္လုိ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ႕ေပါင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေဘးကုိခြဲလုိက္ေတာ့ အတြင္းခံဝတ္မလာတဲ႕အတြက္ သက္ေအာင္အတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္သြားသည္ အေမႊးအျမင္မရွိေျပာင္လက္ေနတဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းျကီးကုိ သက္ေအာင္ သူ႕ပါးစပ္နဲ႕ အငမ္းမရဆြဲစုပ္လုိက္ေတာ့ ထူအမ္းအမ္း အိမြန္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားတစ္ဖတ္က ပါးစပ္ထဲပါလာျပီး ပါးစပ္ထဲက ျပန္လႊတ္လုိက္ခ်ိန္ ဖတ္ခနဲ႕ပင္ျမည္သြားသည္။
အုိ႕… အားး… ဘယ္လုိေတြလုပ္ေနတာလဲသက္ေအာင္ရယ္
သက္ေအာင္ကေတာ့ အိမြန္စကားအေလးမထားသလုိပင္ ေစာက္ပတ္နခမ္းသားေတြကုိနခမ္းႏွစ္ခုျကားထည့္ကာဆြဲစုပ္လုိက္ျပန္လႊတ္လုိက္ လုပ္ေနသလုိ သူ႕လ်ွာျကီးကုိလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲရသေလာက္ထုိးထုိးထည့္ေနသည္။
အိမြန္ မွာလဲ သက္ေအာင္ရဲ႕လ်ွာအစြမ္း့ျပမႈ႕ေျကာင့္ ထြန္႕ထြန္႕လူးေနကာ ျငီးသံေလးေတြပင္ထြက္လာျပီး အားမလုိအားမရျဖစ္ကာ သက္ေအာင္ဆံပင္ေတြကုိပင္ဆြဲဆုပ္ကုိင္ကာ သူ႕ေစာက္ပတ္နဲ႕ သက္ေအာင္မ်ာက္နာကုိအတင္းဖိကပ္ထားေနသည္။
ဆြဲဆြဲငင္ငင္ညည္းျငဴေနတဲ႕ မမလွလွရဲ႕ႏွာသံေလးေျကာင့္ သက္ေအာင္ရဲ႕လီးျကီးမွာလဲ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္တင္းမာလာတာေျကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ဆီမွမ်က္နာခြာလုိက္ျပီး အိမြန္ေပါင္ျကားဒူးေထာက္ဝင္လုိက္ျပီး အဖုတ္အကြဲေျကာင္းေလးကုိတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပြတ္ဆြဲေပးျပီးမွ ဒစ္ျမွပ္ရုံထည့္လုိက္ျပီး အိမြန္ကုိလွမ္းျကည့္လုိက္ေသးသည္။အိမြန္မွာ ေခါင္းေလးေစာင္းကာေနေနလုိ႕ သက္ေအာင္သူ႕ဖက္ကုိဆြဲလုိက္တယ္ သူနဲ႕မ်က္နာခ်င္းဆုိင္ျဖစ္သြားေပမဲ႕ အိမြန္က နခမ္းေလးတင္းတင္းစိကာ မ်က္လုံူးေတြေပၚသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကုိတင္ထားသည္။
အခုေနပေစအုံး ေနာက္မ်ားမွာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲငါ့လီးဝင္ေနတာျကည့္ခုိင္းရမယ္ေတးထားျပီး စိမ္လုိးေနသည္။လေပါင္းမ်ားစြာမွန္းခဲ႕ရတဲ႕ မမလွလွကုိလုိးေနရပါလား အသိေျကာင့္ သက္ေအာင္မွာ သူ႕လီး အိမြန္အဖုတ္ထဲတအိအိတုိးဝင္ေနတာကုိျကည့္ေနရတာနဲ႕ပင္ျပီးခ်င္လာသည္။
အိမြန္ခမ်ာမွာလဲ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ သက္ေအာင္လီးျကီးေစးေစးပုိင္ပုိက္တုိးဝင္လာတာကုိ ေစာက္ေခါင္းထဲနင့္ေနေအာင္ခံစားေနရျပီး အဖုတ္ထဲက လီးက်ြတ္သြားတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးဆုိ ရင္ထဲဟာခနဲျဖစ္သြားရျပန္သည္။သက္ေအာင္က သူ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပခုံးေပၚထမ္းျပီး အားနဲ႕ေဆာင့္ထည့္တဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြက သက္ေအာင္ရဲ႕ဒစ္ေခါင္းျကီးရဲ႕ပြတ္သပ္တုိးဝင္မႈ႕ေျကာင့္ တဏွာဆိပ္ေတြတျဖန္ျဖန္းထလာျပီး သူ႕ဖင္ျကီးကုိပါ ျကြျကြေကာ့ေပးေနမိသည္။သက္ေအာင္ကလူငယ္ပီပီ အကုန္သုံးကာ ဖန္းခနဲ ဖန္းခနဲ႕ ပစ္ပစ္ေဆာင့္လုိက္တုိင္း အိမြန္မွာ လည္ေခ်ာင္းထဲကထြက္လာတဲ႕အသံအမ်ဳိးနဲ႕ အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ႕ေနေအာင္ခံစားေနရျပီး ဆုိဖာထုိင္ခုံကုိ လက္သဲေလးေတြနဲ႕ ကုပ္ျခစ္ကာ သက္ေအာင္ရဲ႕အလုိးအေဆာင့္ကုိ ျကိတ္မွိတ္ခံစားေနသည္ သက္ေအာင္က ဒစ္ေပၚခါနီးအထိဆြဲထုတ္လုိက္ ဖင္ကာ့ကာ ေဆာင့္ဖိလုိးခ်လုိက္ နဲ႕လုပ္ေနသလုိ အိမြန္ကလဲ သူ႕ေပါင္ႏွစ္ခ်ာင္းနဲ႕ သက္ေအာ္ခါးကုိညွပ္ကာ ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ သက္ေအာင္ဖင္အေနာက္ကုိခ်ိတ္ျပီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ သက္ေအာင္လီးျကီးအဆုံးထိဝင္ႏုိင္ေအာင္ဆြဲူယူေနေတာ့တယ္ ဆက္တုိက္မနားတမ္းေဆာင့္ လုိးေနတဲ႕ အတြက္… ဗ်စ္… ဗ်စ္ ဇြပ္ ဇြပ္ …အသံေတြထြက္လာျပီး သက္ေအာင္လဲျပီးခ်င္လာလုိ အိမြန္လဲရင္ေလးေကာ့လာသည္။
ျဗိ ျဗိ … ဇြိ …ဇြပ္… ဖတ္
အား …အားး …အင့္ … အာ့
အိမြန္ကုိယ္လုံးေလး ေကာ့တက္တုန္ခါလာျပီး သက္ေအာင္ကုိယ္ကုိတင္းတင္းျကီးဖက္ထားသလုိ ေစာက္ပတ္အတြင္းအသားေတြကလဲ သက္ေအာင္လီးျကီးကုိ ဖ်စ္ညွစ္ေပးေနရာ သက္ေအာင္လဲမဟန္ႏုိင္တဲ႕အဆုံး လရည္ေတြေတြအိမြန္ေစာက္ေခါင္းထဲပန္းထည့္ပစ္ေတာ့သည္။
အိမြန္ကေတာ့အခုခ်ိန္ထိမ်က္စိျပန္မဖြင့္ေသး သက္ေအာင္ အိမြန္ရဲ႕ နခမ္းအစုံကုိဆြဲယူငုံ႕စုပ္လုိက္ေတ့ အိမြန္ကလဲျပင္ျပင္းျပရမၼက္အနမ္း
မ်ားနဲ႕တုန္႕ျပန္ေတာ့သည္။
ေစ်းထဲကထြက္လာထဲက တေကာက္ေကာက္လုိက္လာတဲ႕ သက္ေအာင္ဆုိတဲ႕ေကာင္ေလးေျကာင့္ အိမြန္ အနည္းငယ္ စိတ္အေနာက္အယွက္ျဖစ္ရတာေတာ့အမွန္ပင္ တျခားေန႕မ်ဳိးဆုိ သိပ္ကိစၥမရွိေပမဲ႕ သူ႕ေယာက်္ား ေက်ာ္မင္း မေန႕ညက အိမ္ျပန္ေရာက္ေနတာမုိ႕ အိမ္နဲ႕လဲနီးလာတာနဲ႕ ေတြ႕သြားမွာစုိးတာေျကာင့္ ေျပာေနတာကုိ ေကာင္ေလးကေပကပ္ကပ္လုပ္ေနတာ တရပ္ကြက္ထဲလဲျဖစ္ တုိက္ျခင္းကလဲ ကပ္လ်ွက္ ဒီထက္ပုိျပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ အိမြန္ အိပ္တဲ႕အိပ္ခန္းနဲ႕ သူ အိပ္တဲ႕အခန္းက ေဘးခ်င္ယွဥ္လ်ွက္ အုတ္တံတုိင္းသာျခားထားတဲ႕ တုိက္ႏွစ္တုိက္က ေျခာက္ေပေလာက္သာကြာတယ္ အခန္းျပတင္းေပါက္ေတြ ခန္းဆီးေတြသာဖြင့္ထားလုိ႕ကေတာ့ တစ္ေရာက္အခန္းထဲကုိတစ္ေရာက္ကအရွင္းသားျမင္ေနရတယ္
ရည္းစားဦးလဲျဖစ္႕ သူ႕ထက္လဲ ၅ႏွစ္ေလာက္ျကီးတဲ႕ေက်ာ္မင္းနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ျပီးထဲက သီးသန္႕ေနရေအာင္ ဒီတုိက္ကုိေရႊ့လာတာ ေယာက်္ားျဖစ္သူေက်ာ္မင္းက အစုိးရဝန္ထမ္းျဖစ္ေလေတာ့ အိမ္ကပ္ရတယ္ကုိမရွိ သူ႕ကိစၥနဲ႕သူခရီးေတြထြက္ေနရတာကမ်ားမ်ား ခြဲေနရျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လုိ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဆုံရတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးမွာဆုိ အိမြန္ ထဘီေတာင္ကပ္ရတယ္မရွိ ငတ္ျပတ္လာသမ်ွ ေက်ာ္မင္းက အတုိးအရင္းေပါင္းျပီး အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ ေစာက္ဖုတ္ကအျမွပ္မထြက္မခ်င္းမေလ်ာ့ အိမြန္ မ်က္ျဖဴဆုိက္ေအာင္တြယ္လုိက္ရမွ ေက်နပ္တဲ႕ေယာက်္ား မ်ဳိး
ဒီေကာင္ေလး သက္ေအာင္ကုိေတာ့ အိမြန္တုိ႕ဒီတုိက္ကုိေျပာင္းခါစကမေတြ႕ရေသးဘူး သူကုိေတြ႕ရတာ တစ္လေလာက္ပဲရွိေသးတာ အိမ္ျခင္းကလဲကပ္ရက္ ေစ်းသြားေစ်းျပန္သြားတဲ႕အခါမ်ဳိးဆုိေန႕တုိင္းလုိလုိျမင္ေနေတြ႕ေနရေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိရုံသိျကရုံကေန လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ဒုိင္းမြန္းပလာဇာမွာ ဆုံမိရာက အေအးလုိက္တုိက္ခ်င္တယ္ေျပာတာနဲ႕ မေကာင္းတတ္လုိ႕အတူတူဆုိင္ထုိင္ခဲ႕ဖူးရာကေန ေနာက္ပုိင္းပုိရင္းႏွီးသြားတာ သက္ေအာင္က ရန္ကုန္ကပါ ဦးေလးအိမ္ကေန မန္းေလးမွာေက်ာင္းလာတတ္တာတဲ႕ ဒါေတြကလဲ သူေျပာျပလုိ႕အိမြန္ သိရတာ ဒါေပမဲ႕ သူ သက္ေအာင္မသိေသးတာက အိမြန္မွာ ေယာက်္ားရွိတယ္ဆုိတာကုိပဲ မသိလုိ႕သိေအာင္ အိမြန္က ေယာက်္ားရွိတယ္ေျပာျပေတာ့လဲ ဒင္းကမယုံဘူးေလ… ေနာက္ေနတယ္ပဲထင္ေနတာ ေျပာမရတဲ႕အဆုံးေနပေစေတာ့ဆုိျပီး ေယာက်္ားရွိတဲ႕အေျကာင္းဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲေနလာရာက မေန႕ညကမွ ကုိေက်ာ္မင္းေရာက္လာလုိ႕ အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိ သိပ္အကပ္မခံခ်င္ေတာ့တာ ကုိေက်ာ္မင္းခရီးထြက္ေနတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးေတြဆုိ အိမြန္ရယ္ ေက်ာ္မင္းတုိ႕ေဆြမ်ဳိးမကင္းထဲကေခါထားတဲ႕ ဝင္းမာဆုိတဲ႕ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလး တစ္ေရာက္ရယ္ပဲက်န္ခဲ႕တာ ကုိေက်ာ္မငိးကသူနဲ႕အတူလုိက္ဖုိ႕ေခါေပမဲ႕ အိမြန္ကုိက ဟုိေျပာင္းလုိက္ဒီေျပာင္းလုိက္သြားေနရတာကုိမျကုိက္တာနဲ႕ ဒီမွာပဲ က်န္ခဲ႕တာ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာလဲ ကုိေက်ာ္မင္းတုိ႕ အမ်ဳိးေတြလဲရွိေနတာနဲ႕ ေက်ာ္မင္းကလည္းစိတ္ခ်ထားခဲတာလဲပါတာေပါ့ သက္ေအာင္အေျကာင္းကုိေတာ့ အိမြန္ အမ်ားျကီးစဥ္းစားေနစရာမလုိပါဘူး သူ အိမြန္ကုိျကုိက္ေနတာအသိသာျကီးပဲ … ညညဆုိေတာ္ေတာ္နဲ႕ မအိပ္ပဲ အိမြန္အခန္းဆီကုိျကည့္ျကည့္ေနတတ္တာလဲ အိမြန္သိတယ္ ေယာက်္ားရွိတယ္ ဘယ္လုိေျပာေျပာမယုံဘူးေလ သူျပန္ေျပာတာက ဒီစတုိင္က ေယာက်ာ္းရွိတဲ႕ပုံလားဆုိ့ပီး အိမြန္ကုိတစ္ကုိယ္လုံး စားမတတ္ဝါးမတတ္သိမ္းျကုံးျကည့္ျပီးေျပာတတ္ေသးတာ ။
အိမြန္ကုိယ္တုိင္ကုိကဘယ္လုိျဖစ္ျပီးလုိလုိခ်င္ခ်င္ေပးမိတယ္မသိေတာ့ပါဘူး ဖုံးနံပါတ္ေလးေပးမိပါတယ္ တစ္ခ်ိန္လုံး မမြန္ကုိျကုိက္တယ္ဗ်ာဆုိတဲ႕ စာတုိေလးေတြက တတီတီ တေတာင္ေတာင္နဲ႕ တစ္နာရီျခားတစ္ခါေလာက္ကုိ ဝင္ေနတာ အိမြန္ကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာခဲ႕ပါဘူး … ဒီေန႕မနက္ေစ်းလာေတာ့ လူကအိပ္ေရးကသိပ္မဝခ်င္ဘူး ညကကုိေက်ာ္မင္းႏွိပ္စက္ထားေလ လူကျပဳိးင္းခ်င္ေနျပီ ေဆာငိ့္လုိက္တာမ်ားဆုိခါးေတာင္နည္းနည္းနာခ်င္ေနတာ ခုထိအရွိန္ကက်န္ေနတုန္း ေစ်းအလြန္လဖက္ရည္ဆုိင္ထဲက လူေတြကလဲ အိမြန္ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္ေအာက္ပုိင္းက ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္အတြန္႕အေျကမရွိ စင့္ေနေအာင္ဝတ္ထားတဲ႕ထဘီ ခါးေအာက္ပုိင္းက တင္သားတင္းတင္းေျပာင္ေျပာင္ျကီးေတြဆီပဲ မသိမသာတစ္မ်ဳိး သိသိသားသာတဖုံလွမ္းရႈိးေနျကတာကုိလဲအိမြန္မသိခ်င္ေယာင္ေနရတာကေန႕စဥ္လုိလုိပင္ သက္ေအာင္ပါလာတဲ႕ေန႕မ်ဳိးဆုိ ပုိဆုိး တာေပါ့ ေယာက်္ားဖက္ကအသိေတြျမင္သြားမွာလဲစုိးရတယ္ေလ အခုလဲအိမ္နားနီးလာလုိ႕ ကပ္မလုိက္ဖုိ႕ေျပာေနတာကုိ ဇြတ္လုိက္လာတာ။
ျကည့္ေတာ့ျမင္ေပါ့ မမြန္ရာ ဘာျဖစ္လဲ ခါတုိင္းလဲ လုိက္ေနျကပဲကုိ
အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိလွည့္ျကည့္လုိက္တယ္ မရေတာ့ဘူး ဘယ္လုိေျပာေျပာရမွာမဟုတ္ဖူး
နင္ငါေယာက်္ားရွိတာကုိမယုံေသးဘူးလား… သက္ေအာင္
ယုံဘူးဗ်ာ …ယုံစရာလား …က်ေနာ္ ဦးေလးအိမ္ေရာက္လာထဲက မမြန္ကုိ တစ္ေရာက္ထဲပဲေတြ႕တာကုိ ဟုိေကာင္မေလးနဲ႕မွ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္လား တုိက္ထဲေတြ႕ဖူးတာ
အိမြန္ နည္းနည္းတင္းသြားတယ္ ဒီေလာက္ေျပာေနတာေတာင္မယုံတာ ညက်ရင္ငါ့အခန္းကုိျကည့္လုိက္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထားမယ္လုိ႕ေျပာလုိက္ရင္ေကာင္းမလားအထိကုိေတြးလုိက္မိေသးတာ သံသယျဖစ္စရာမလုိပါဘူး ဒီညလဲ ကုိေက်ာ္မင္းက လုိူးအုံးမွာပဲ
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲေတြးမိတာေလးနဲ႕ စိတ္ထဲလုိခ်င္င္စိတ္ကေလး ခံခ်င္စိတ္ကေလးေတာင္ျဖစ္လာတယ္ အိ္္မ္နဲ႕နီးသထက္နီးလာတာေျကာင့္ အိမြန္ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေျပးထြက္သြားတယ္ ေကာင္ေလးဘယ္လုိက်န္ခဲ႕လဲေတာင္လွည့္မျကည့္ျဖစ္လုိက္ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေစ်းျခင္းေတာင္းကုိ ဝင္းမာကုိေပးျပီး သူတုိ႕အိပ္ခန္းဆီေျပတက္သြားလုိက္တယ္ အခန္းထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းကကုိယ္ တုံးလုံးျကီး ညကအတုိင္းပဲ ရွိတုန္း လူသာမႏုိးေသးတာ လီးကႏုိးေနျပီ ေထာင္ေနတာမွတန္းေနတာပဲ အိမြန္သူ႕ေယာက်္ားလီးကုိျကည့္ရင္ ထဘီေလးအသာမကာ ကုတင္ေပါတက္ ေက်ာ္မင္းခါးေပၚေဆာင့္ေျကာင့္ခြထုိင္ကာ အဖုတ္ဝနဲ႕ လီးေတ့ျပီး ထုိင္ခ်လုိက္တယ္ လီးတစ္ဆုံးေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္သြားမွ ေက်ာ္မင္းႏုိးလာျပီး အိမြန္ကုိ
အခ်စ္ေတာင္ႏုိးေနျပီပဲ
ႏုိးလုိ႕ ေစ်းကေတာင္ျပန္ခဲ႕ျပီ …ကုိကုိသာမႏုိးေသးတာ
ေျပာရင္း အိမြန္က သူ႕ခါးေလးကုိလႈပ္ရမ္းျပီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးကုိေဆာင့္ထည့္ေနတယ္
ကုိကုိမႏုိးေသးေသမဲ႕ အခ်စ္ကေတာ့လုိးေနျပီမဟုတ္လား
သြားပါ …အခ်စ္မလုိးလဲ ကုိကိုႏုိးလာရင္ အခ်စ္ကုိလုိးမွာပဲမဟုတ္လား မသိတာက်လုိ႕
ဒါကေတာ့ မိန္းမရယ္ ကုိကုိျပန္လာတယ္ဆုိတာ မိန္းမကုိေျကြးဖုိ႕ျပန္လာတာပဲေလ… ေျပာစမ္းငတ္ေနတယ္ မဟုတ္လား
အိမြန္ ေက်ာ္မင္းကုိျပဳံးျပလုိက္ျပီး ခုဏကထက္အရွိန္တင္ကာ သူ႕ဖင္ျကီးကုိေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ျပလုိက္ျပီးအလုပ္နဲ႕သက္ေသျပလုိက္တယ္ တကယ္လဲ သူငတ္ေနတာေလ ေစာက္ပတ္ကယြလာတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးဆုိ သက္ေအာင္ အနားမွာရွိေနရင္ သူ႕ေပါင္ျကားကုိမျကည့္မိေအာင္သတိထားေနရတာကလဲ တစ္ဒုကၡ
ေယာက်္ားနဲ႕တစ္လေနလုိ႕တစ္ခါေတာင္ေတြ႕ဖုိ႕မေသခ်ာေတာ့ ေတြ႕တုန္းေလ အိမြန္ ဝေအာင္ခံလုိက္မယ္စိတ္ကူးထားတယ္
ေအာက္ကေက်ာ္မင္းကေတာ့ ခါးကုိင္ထိန္းေပးရုံ ျပန္ ေညွာင့္ေပးရုံေလာက္သားလုပ္ေပးေနျပီး ဒီမနက္မတြက္ေတာ့ အိမြန္ကပဲ ဦးေဆာင္းသြားလုိက္တယ္ ကိစၥဝိစၥေတြျပီးေတာ့ မ်က္နာသစ္ မနက္စာစားျပီး ေက်ာ္မင္းအျပင္ထြက္သြားျပီး ညမုိးခ်ုပ္မွအိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးေတာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ အရင္ကျပန္လာရင္ဘယ္မွမထြက္တဲ႕ လူကအခုမွထြက္ေတာ့ အိမြန္နည္းနည္းေတာင္အံႀသေနတယ္ ျပန္ေရာက္လာေတာ့လဲ အရက္ကမူးေနေသးတယ္ အခန္းထဲေရာက္သြားတယ္ဆုိရင္ပဲ ေက်ာ္မင္းက အိမြန္ကုိကုတင္ေပၚဆြဲလွဲျပီး တက္ခြလုိက္တယ္
ကုိကို …မူးေနရင္လဲေရအရင္ခ်ုဳိးလုိက္ေလ
မမူးပါဘူးအခ်စ္ရယ္ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာခ်ဳိးခဲ႕ျပီေရက
ေက်ာ္မင္း အိမြန္ကုိ လက္ကေနျပန္ဆြဲထူလုိက္ျပီး
ဖင္ကုန္းလုိက္ကြာ …အခ်စ္ အဲ႕လုိအရင္လုိးမယ္
အိမြန္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ထလာျပီးေလးဖက္ေထာက္ကာ ထဘီလွန္ကုန္းေပးလုိက္ျပီး အက်ၤ ီပါတစ္ခါထဲခ်ြတ္ေပးလုိက္တယ္ အိမြန္လဲ ေယာက်္ားရွိတုန္း ဝဝလင္လင္ခံစားသြားခ်င္တယ္ေလ
ဒီေလာက္လုိးထားတာကုိ ငါ့မိန္းမက မပ်က္စီးေသးဘူးပဲ
ဆုေတာင္းေကာင္းခဲ႕တာေပါ့ေနာ္ … အားးး
အိမြန္ ဆက္မေျပာႏုိင္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းလီးက သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲအရွိန္နဲ႕ဝင္သြားလုိ႕ ေမ်ာ္လင့္ေနတာႀကာျပီျဖစ္တဲ႕ လီးနဲ႕ေတြ႕ေတာ့လဲ အိမြန္ ျကုိက္ရျပန္ျပီ ေစာက္ေခါင္းထဲလီးေရာက္သြားထဲက ဆက္တုိက္ေဆာင့္ေနတဲ႕ ေက်ာ္မင္းေျကာင့္ ဒီဂရီေတြတက္လာကာ ခဏနဲ႕ ပီးခ်င္သလုိျဖစ္လာတုန္း အခန္းျပတင္းေပါက္ကုိ သတိရလုိ႕ေခါင္းေလးေစာင္းကာႀကည့္လိုက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္တံခါးရြက္တစ္ခ်ပ္က ပြင့္ေနတာကိုေတြ႕လုိက္ရတယ္ သူဖြင့္ထားတာလား ေက်ာ္မင္းဖြင့္လုိက္တာလားေတာင္မသိေတာ့ ျပတင္းေပါက္ပြင့္ေနပါလားဆုိတဲ႕အသိက အိမြန္ကုိယ္ေလးကုိမသိမသာတြန္႕သြားေစတယ္ မနက္ကေတာင္ သက္ေအာင္ကုိ ေယာက်္ားရွိတာမယုံရင္ ညက်ရင္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထားမယ္ လာျကည့္လွည့္လုိ႕ ေျပာလုိက္ရမလားလုိ႕ေတာင္သူခပ္ရြတ္ရြတ္ေတြးခဲ႕မိတယ္မဟုတ္လား ေနာက္ကုိလွည့္ျကည့္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းက သူ႕ဖင္ျကီးကုိပဲငုံျကည့္ကာလုိးေကာင္းေနတုန္း အဲ႕ဒီအခ်ိန္ အိမြန္မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းကေန တစ္ဖက္တုိက္ကသက္ေအာင္ေနတဲ႕အခန္းျပတင္ေပါက္ လက္တစ္အုပ္စာေလာက္ဟသြားျပီး ခန္းဆီးေလးလႈပ္ရွားသြားတာကုိေတြ႕လုိက္ရေတာ့ အိမြန္ ရင္ထဲဒိတ္ခနဲ႕ျဖစ္သြားတယ္ ငါမ်ားအျမင္မွားတာလား အထင္နဲ႕ ေက်ာ္မင္းမရိပ္မိေအာင္ သတိထားျပီး ဟေနတဲ႕သက္ေအာင္အခန္းကုိျပန္ျကည့္လုိက္ေတာ့… လားလား… သက္ေအာင္ေလ သူ႕တုိ႕ကုိ ျကည့္ေနတာကုိ အတုိင္းသားျမင္လုိက္ရတယ္ အိမြန္အခန္းထဲကမီးေရာင္ေျကာင့္ေရာ သူ႕အခန္းကအလင္းေရာင္ေျကာင့္ပါ သက္ေအာင္ သူ႕ကုိေတြေတြျကီးစုိက္ျကည့္ေနတာကမွားစရာမရွိ ကုိယ္အလုိးခံေနတာကုိ အခုလုိေနာက္တစ္ေရာက္ကျကည့္ေနတာကုိခံရေတာ့ အိမြန္စိတ္ထဲ အမ်ဳိးအမည္မသိခံစားခ်က္တစ္ခုကျဖစ္လာျပန္တယ္ ျပတင္းေပါက္ကုိျပန္ပိတ္လုိက္ရမလားစဥ္းစားမိေသးေပမဲ႕ သက္ေအာင္ကုိ စခ်င္ ေနာက္ခ်င္တဲ႕စိတ္ေျကာင့္ေရာ ေယာက်း္ားရွိတာယုံျပီလားဆုိတဲ႕သေဘာ နဲ႕ အိမြန္ တံခါးကုိျပန္မပိတ္မိ အေနာက္ကေက်ာ္မင္းကေဆာင့္လုိးလုိက္တုိင္း အေရွ့ကုိယုိင္သြားလုိက္ လႈပ္ခါသြားလုိက္နဲ႕ျဖစ္ေနတဲ႕ျကားက အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ျပန္ျကည့္မိတယ္ တစ္ေခါက္မွာေတာ့ သက္ေအာင္ ေခ်ာင္းျကည့္ေနတဲ႕ ျပတင္းေပါက္တံခါးက ေတာ္ေတာ္ေလးပြင့္လာျပီး သက္ေအာင္ကုိယ္အထက္ပုိင္းတစ္ခုလုံူးကုိပါ ျမင္ေနရတယ္ အတင့္ရဲတဲ႕ေကာင္ေလး အိမြန္ကလဲ သူ႕ကုိအျကည့္ သူကလဲအိမြန္ကုိအျကည့္ အျကည့္ခ်င္းဆုံေတာ့ အိမြန္ လ်ွာေလးထုတ္ျပကာေျပာင္ျပလုိက္တယ္ မယုံခ်င္အုံေလ ဒီထက္ယုံေအာင္ေတာ့ မလုပ္ျပတတ္ေတာ့ဘူး ေနာက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းဆီက ကုိယ္ပီးေတာ့မယ္ အခ်စ္ဆုိတဲ႕အသံႀကားမွ အိမြန္လဲ အမွီလုိက္လုိက္ရတယ္ မျကာလုိက္ပါဘူး လရည္ေတြေစာက္ေခါင္းထဲပန္းထည့္တာခံလုိက္ရျပီး အိမြန္လဲျပဳိလဲသြားသလုိ ေက်ာ္မင္းလဲပက္လက္ျကီးကုတင္ေပၚလွဲခ်လုိက္တယ္ ေစာက္ပတ္ကစီးက်လာတဲ႕လရည္ေတြကုိ လက္နဲ႕ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနရင္ အိမြန္မ်က္လုံးေတြက သက္ေအာင္အခန္းဆီေရာက္သြားျပန္ေတာ့ ျပတင္ေပါက္ကပိတ္ထားပီးျပီး ေကာင္းပါတယ္ မဟုတ္ရင္ ကုိေက်ာ္မင္းသတိထားမိသြားႏုိင္တယ္ေလ ေမွးခနဲျဖစ္သြားတဲ႕မ်က္လုံးေတြက စားပြဲေပါမွာတင္ထားတဲ႕ဖုံးဆီက မက္ေဆ့ ဝင္လာတဲ႕အသံျကားမွ အိမြန္ ကုတင္ေပါကဆင္း စားပြဲဆီသြားျပီးဖုံးဖြင့္ျကည့္လုိက္ေတာ့ သက္ေအာင္ဆီကစာဝင္ေနတာ အိမြန္ သူ႕ေယာက်္ားကုိလွမ္းျကည့္လုိက္ေသးတယ္ ေနာက္ကုိေယာက်္ားရွိေနရင္ဖုံးကုိသတိထားကုိင္မွလုိ႕ေတြးလုိက္ျပီး စာအိတ္ေလးကုိဖြင့္ျကည့္ေတာ့
လက္ေတြ႕သက္ေသျပလုိက္တာလား… မရယ္ ေတာ္ေတာ္မွေကာင္းရဲ႕လား …ဘယ္လုိအရသာရွိလဲတဲ႕ ေလ…သက္ေအာင္ပုိ႕လုိက္တာ
တျခားလူတစ္ေရာက္ေရာက္ကဒီလုိေမးလာရင္ အိမြန္ နင္နဲ႕ဘာဆုိင္လဲ ေစာက္ ေကာင္ ဆဲေတာင္ဆဲပစ္ႏုိင္ေပမဲ႕ သက္ေအာင္ကုိေတာ့ အိမြန္ အဲ႕လုိစိတ္မဆုိးမိ စခ်င္ေနတာပဲသိတယ္
အိမြန္ ့ျမန္ျမန္ပဲျပန္စာပုိ႕လုိက္တယ္
သူ႕ရဲ႕အရသာကေလ ဘယ္လုိေျပာရမလဲဆုိေတာ့ … ခစ္ခစ္
တစ္ဖက္ကခ်က္ျခင္းပဲစာျပန္ဝင္တယ္
မ …ေယာက်္ားကအားနည္းေနတယ္ထင္တယ္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေပ်ာ့တယ္ထင္တယ္
သူကမေပ်ာ့ပါဘူး… ဒုိ႕ကေလ်ွာ့ခုိင္းထားတာ ေနာက္ရက္အတြက္ခ်န္ထားရအုံးမယ္ေလ … ဆုိတဲ႕စာေနာက္မွာ လ်ွာထုပ္ေျပာင္ျပေနတဲ႕ရုပ္ေျပာင္ေလးပါ အိမြန္ပုိ႕ေပးလုိက္တယ္
သက္ေအာင္ဘာဆက္ပုိ႕မလဲ ေစာင့္ေနတုန္း သူ႕ေယာက်္ားဖုံးက ဖုံးဝင္လာလုိ႕ သြားကုိင္လုိက္ေတာ့ ဖုံူးကခ်က္ခ်င္းျပန္က်သြားတယ္ ကြန္တက္မွတ္မထားတဲ႕နံပါတ္တစ္ခု သက္ေအာင္ဆီကလဲ စာျပန္မလာေသးတာနဲ႕ အိမြန္ ဘာရယ္မဟုတ္ ေက်ာ္မင္းဖုံးထဲက ဗြီဒီယုိဖုိင္ေတြကုိဖြင့္ျကည့္လုိက္တယ္ ဖူးကားေတြေတာ့အျပည့္ပဲ New ဆုိတဲ႕မဖြင့္ရေသးတဲ႕အကြက္ေလးကုိလက္ေထာက္လုိက္ေတာ့
ဟုိတယ္ခန္းထဲမွာ ကုိယ္လုံးတီးအတြဲတစ္တြဲက တစ္ေရာက္ေပါင္ျကားတစ္ေရာက္ေခါင္းေရာက္ေနျကတယ္ ကုိယ္တုိင္ရုိက္ထားျကတာ လုိရင္းေရာက္ေအာင္ေက်ာ္ေနတုန္း ေယာက်္ားမ်က္နာေပၚလာေတာ့ အိမြန္ မွင္သက္သြားတယ္ pause ႏွိပ္ျပီးေသခ်ာျပန္ျကည့္လုိက္တယ္ မမွားပါဘူး သူ႕ေယာက်္ား ေက်ာ္မင္းမွေက်ာ္မင္းအစစ္ပါပဲ။
တခူးခူးတေခါေခါေဟာက္ေနတဲ႕ သူ႕ေယာက်္ားကုိ အိမြန္ လႈပ္ႏုိးျကည့္တယ္
ကုိေက်ာ္မင္း …ထစမ္း …ထစမ္း
ဟင္… အင္းး
ေက်ာ္မင္းဆီက အင္း အင္း အဲ အဲ အသံထြက္လာေပမဲ႕ မ်က္လုံးကေတာ့ပြင့္မလာ အရက္အရွိန္နဲ႕ႏုိးလုိ႕ရမည့္ပုံလဲမေပၚေတာ့ အိမြန္ေဒါသထြက္လာကာ ခံစားရလဲခက္ေနတယ္ ကုိယ့္မွာေတာ့ ေယာက်္ားရွိပါတယ္ေလအသိနဲ႕ ကပ္လာတဲ႕ေယာက်္ားတုိင္းကုိေရွာင္လုိက္ရတာ သူကေတာ့ ကုိ္ယ့္မိန္းမမဟုတ္တဲ႕ မိန္းမကုိတက္ေတာင္လုိးေနျပီ ဘယ္လုိလုိႏုိးႏုိး ႏုိးမဲ႕ပုံမေပၚတာနဲ႕အိမြန္ အိပ္ယာေပၚအသာဝင္အိပ္လုိက္တယ္ ေခါင္းထဲမွာလဲ အေတြးေတြမ်ားစြားနဲ႕ ထူးဆန္းတာက အိမြန္အေတြးထဲသက္ေအာင္ပါ ပါလာတာကုိပဲ ေက်ာ္မင္းကိစၥေပၚလာတာနဲ႕အိမြန္ သက္ေအာင္နဲ႕စာပုိ႕ေနတာေတာင္ခဏေမ့သြားသည္ လူကေဒါသထြက္ေနေပမဲ႕ တကယ္တမ္း အိပ္ယာေပၚဝင္လွဲလုိက္ေတာ့လဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ အခုလုိဆက္္ဆံျပီးရင္ မဆက္ဆံတဲ႕ညေတြထက္ ပုိျပီးအခ်ိန္ခဏေလးနဲ႕ႏွစ္ႏွစ္ျခဳိက္ျခဳိက္အိပ္ေပ်ာ္တတ္တယ္ ။
မနက္မုိးလင္းေတာ့လဲ လူကလန္းလန္းဆန္းဆန္းပါပဲ
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးႏွစ္လုံူးပြင့္ျပီဆုိတာနဲ႕ အိမြန္ သူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းကုိအရင္ျကည့္လုိက္ေပမဲ႕ မေတြ႕ရ ေအာက္မ်ားဆင္းသြားတာလားေတြးေနတုန္း က်ြီ ဆုိတဲ႕အသံျကားလုိ႕ ဟုိဖက္တုိက္ကုိ ျကည့္လုိက္ေတာ့ သက္ေအာင္ကသူ႕အခန္းျပတင္းေပါက္ဖြင့္ေနျပီး သူ႕ကုိမႈံကုပ္ကုပ္နဲ႕ျကည့္ေနတာကုိေတြ႕လုိက္တယ္ ဒီလုိဆုိေတာ့လဲ အိမြန္ ရီခ်င္မိသား ညကအိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႕ စာေတာင္ဆက္မပုိ႕ျဖစ္ခဲ႕ဘူး သက္ေအာင္ကုိျမင္ေတာ့ အိမြန္ စိတ္ထဲသူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းဘယ္ကဟာမနဲ႕လုိးေနမွန္းမသိတဲ႕ ဗြီဒီယုိဖုိင္နဲ႕ယွဥ္ေတြးမိျပီး အေတြးတစ္ခုကဝင္လာျပန္သည္။
အခ်စ္ …ႏုိးေန့ပီလား
ေရခ်ဳိးခန္းထဲကထြက္လာတဲ႕
ေက်ာ္မင္းအသံႀကားမွ အိမြန္ သက္ေအာင္ဆီကေနအျမန္အျကည့္လႊဲကာ အလုိက္သင့္ပဲျပန္ေျဖလုိက္တယ္
အင္း …ႏုိးေနျပီ ခုေလးတင္ပဲ
ညကေဒါသထြက္ခဲ႕တာေတြလဲဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိ အိမြန္ သူ႕ကုိ္္ယ္သူေတာင္နားမလည္ျဖစ္ေနတယ္
ကုိ …ဒီေန႕ပဲျပန္သြားရမယ္
ေအာ္…
အိမြန္ ဘာမွဆက္မေမးမိ အရင္အခါေတြလာတုန္းကဆုိရင္အနည္းဆုံးသုံးရက္ေလာက္ေနတဲ႕ လူကဒီတစ္ေခါက္မွဘာေတြအေရးတျကီးလုပ္စရာမ်ားရွိေနတာလဲ အိမြန္မေမးေပမဲ႕ ေက်ာ္မင္းက သူ႕ဘာသာ ဆက္ရွင္းျပေနတယ္
အလုပ္ကိစၥအေရးေပၚလာလုိ႕ အခ်စ္ရဲ႕
ဘာအလုပ္ကိစၥလဲ ဖုံးထဲကေကာင္မေလးနဲ႕ခ်ိန္းထားလုိ႕လား စိတ္ထဲကပဲအိမြန္ေျပာလုိက္တာပါ ဒီလုိနဲ႕ မနက္စာအတူစားျပီးေနာက္ ေက်ာ္မင္း သူတာဝန္က်တဲ႕ဆီကုိျပန္သြားေတာ့တယ္ ေက်ာ္မင္း မရွိေတာ့မွ အိမြန္ သူ႕ဖုံးကုိဖြင့္ျကည့္လိုက္တယ္ သက္ေအာင္ဆီကျပန္စာေရာက္ေနမလားျကည့္လိုက္မိေပမဲ႕ ေရာက္မလာပါဘူး ဒါနဲ႕ အလုပ္လဲမရွိအားေနတဲ႕သူဆုိေတာ့ တစ္ေနကုန္အခန္းထဲတီဗြီျကည့္လုိက္ေဖ့ဘုတ္သုံးလုိက္လုပ္ေနတုန္း
မမမြန္… ေအာက္မွာ မမမြန္ ေမာင္ေရာက္ေနတယ္
ေအာက္ထပ္က ဝင္းမာ အသံေျကာင့္ အိမြန္ ဖုံးေလးရင္ဘတ္ေပၚတင္ျပီး စဥ္းစားလုိက္တယ္ မမမြန္ေမာင္တဲ႕ ဘယ္သူမ်ားလဲ ဝမ္းကြဲေမာင္ေတြရွိေပမဲ႕ အိမ္ကုိလာေလ့လာထေတာ့မရွိႀက
အေပၚကုိလႊတ္လုိက္ ဝင္းမာ
ဆင္းပ်င္းတာနဲ႕ အေပၚကုိပဲ အိမြန္ ေခၚလုိက္တယ္ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္ျပီး အျပင္ထြက္ေစာင့္ေနတုန္း ေလွကားကေန ဟုိျကည့္ဒီျကည့္နဲ႕တက္လာတဲ႕ လူတစ္ေရာက္ကုိျမင္မွ အိမြန္မ်က္လုံျပဴးရေတာ့တယ္
ဟင္ … နင္သက္ေအာင္
သက္ေအာင္က သူ႕အနားကပ္လာျပီး
မမမြန္ ႏုိးေနျပီလား လာသာလာရတယ္ …က်ေနာ္က မမမြန္အိပ္တုန္းထင္ေနတာ ညကလဲအိပ္ေရးပ်က္ထားတာဆုိေတာ့
နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ သက္ေအာင္… ငါ့ေယာက်္ားေတြ႕သြားရင္ ဒုကၡေရာက္မွာေနာ္
သက္ေအာက္အိမ္အထိေရာက္လာမယ္လုိ႕ေတာ့ အိမြန္ထင္မထားမိ တာအမွန္ပါ
သက္ေအာက္ကသူသိတယ္ဆုိတဲ႕အထာမ်ဳိးနဲ႕ အိမြန္ကုိ
က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္ မမရယ္ မမ ေယာက်္ား အထုပ္အပုိးေတြနဲ႕ျပန္ထြက္သြားတာကုိေလ ေန့ျပည္ေတာ္ ျပန္သြားျပီမဟုတ္လား
နင္ ဘယ္လုိသိတာလဲ သူေနျပည္ေတာ္ သြားတယ္ဆုိတာ
ေယာက်္ားရွိေျကာင္းေျပာဖူးေပမဲ႕ ဘယ္မွာေနတယ္ တာဝန္က်တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိတခါမွမေျပာဖူးလုိ႕ စိတ္ထဲထူးဆန္းေနသည္။
အဲ႕ဒါေျပာခ်င္လုိ႕ က်ေနာ္ မမအိမ္အထိေရာက္လာတာေပါ့ဗ်ာ ညကအေဝးကပဲျမင္ေနရေတာ့ မမေယာက်္ားမ်က္နာကုိမျမင္ရဘူးေလ သိပ္မသဲကြဲဘူး ဒီမနက္မွေသခ်ာေတြ႕လုိက္ရတာ… အဟက္ ဟက္ ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ႕ ဘုိးေက်ာ္မင္းျကီးျဖစ္ေနတာကုိး
နင္ဘာေျပာခ်င္တာလဲ
သိခ်င္စိတ္ေတြမ်ားေနျပီး႕ အိမြန္ သက္ေအာင္အေျဖကုိပဲေစာင့္ဆုိင္းေနသည္ သက္ေအာင္ကဆက္ျပီး
က်ေနာ္ကရန္ကုန္သားေပမဲ႕ ေနျပည္ေတာ္မွာလဲေနဖူးတယ္ မမြန္ရဲ႕ သြားလုိက္လာလုိက္ေပါ့ အခုေနေနတဲ႕အိမ္ကဦးေလးကအဲ႕မွာလဲအိမ္ရွိတယ္ေလ
အဲ႕ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ …
ဘာျဖစ္လဲသိလား…
ေကာင္ေလးအထာကုိင္ေနျပီဆုိတာ အိမြန္နားလည္လုိက္ျပီ
မရစ္စမ္းပါနဲ႕ သက္ေအာင္ရာ…
ရစ္တာမဟုတ္ပါဘူး မမြန္ကလဲ တန္ဖုိးရွိတဲ႕စကားကုိလြယ္လြယ္မေျပာခ်င္လုိ႕ပါ ခဏေနက်ေနာ္ဖုံးဆက္လုိက္မယ္ …က်ေနာ္ေျပာတဲ႕ဆီမမြန္လာခဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျကတာေပါ့ က်ေနာ္သြားေတာ့မယ္
လွည့္ထြက္ခါနီးသက္ေအာင္က အိမြန္ကုိတစ္ခါျပန္လွည့္ျကည့္ကာ
မမြန္ေတာင့္တယ္ဗ်ာ… ညကဆုိသိမ့္သိမ္႕တုန္ေနတာပဲ
အိမြန္ခ်က္ခ်င္းပဲမ်က္နာကုိတစ္ဖက္လႊဲပစ္တယ္ ညကကုိကအရင္စထားတာမွန္ေပမဲ႕ ခုလုိလူခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ရေတာ့လဲ မ်က္နာမထားတတ္
သက္ေအာင္ေလွကားအတုိင္းေျပးဆင္းသြားျပီးေတာ့မွ အိမြန္ သူခ်ိန္းတဲ႕ဆီကုိသြားသင့္မသြားသင့္စဥ္းစားရေတာ့တယ္ ေက်ာ္မင္းကုိမိန္းမတစ္ေရာက္နဲ႕ႏွစ္ပါးသြားကေနတာကုိကုိယ္တုိင္ဖုံးထဲျမင္ထားေပမဲ႕ သက္ေအာင္ဆီကဘာေတြထပ္သိရမလဲသိခ်င္စိတ္နဲ႕ သြားဖုိ႕ဆုံးျဖတ္လုိက္ေတာ့တယ္ ။
ေရခ်ဳိးျပီးေနာက္မွာေတာ့ ကိစၥဝိစၥေတြအားလုံးက တစ္နာရီအတြင္းမွာပဲျပီးသြားခဲ႕သည္။ဒူးေလာက္ပဲရွိတဲ႕ နက္ျပာေရာင္စကတ္ေလးကလဲ စကတ္ကပဲက်ဳံ႕သြားတာလား ကုိယ့္ဖင္ကပဲႀကီးလာလုိ႕လာမသိ နည္းနည္းေတာင္ျကပ္လာသလုိ အိမြန္ ခံစားေနရတယ္ ကုိယ္လုံးေလးကုိမွန္ေရွ့လွည့္ပတ္ျကည့္ေနတုန္း ဖုံူးဝင္လာလုိ႕ အိမြန္ ကုတင္ေပၚကဖုံးကုိေကာက္ကုိင္လုိက္တယ္ ထင္ထားတဲ႕အတုိင္းသက္ေအာင္ဆီကပါပဲ သူေျပာတဲ႕ေနရာကုိေသခ်ာမွတ္ထားျပီး ကားေသာ့ယူျပီးေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ႕လုိက္တယ္ ဝင္းမာကုိအိမ္တံခါးေသခ်ာပိတ္ခုိင္းထားျပီး ကားကုိေတာင္ေျခဖက္ကုိေမာင္းခဲ႕လုိက္တယ္ မိႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေမာင္းခဲ႕ျပီးေတာ့ Venus Queen ဆုိတဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ေလးနဲ႕ ျမွားျပထားတဲ႕လမ္းျကားေလးထဲ ေကြ႕ဝင္ခဲ႕လုိက္တယ္ သိပ္မဝင္ခဲ႕လုိက္ရပါဘူး လမ္းေရွ့ထြက္ေစာင့္ေနတဲ႕သက္ေအာင္အနားမွာကားကုိထုိးရပ္လုိက္ျပီး အိမြန္ ဆုိင္ထဲကုိအကဲခတ္လုိက္တယ္ ဆုိင္ဆုိေပမဲ႕ ဘန္ဂလုိေတြပါပဲ ျခံက်ယ္ျကီးထဲမွာ ေဆာက္ထားတာ သက္ေအာင္ဦးေဆာင္ေခၚသြားတဲ႕ေနာက္ကုိ အိမြန္ ဟုိျကည့္ဒီျကည့္နဲ႕ပဲလုိက္သြားခဲ႕လုိက္တယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေရာက္က အခန္းတံခါးကုိဖြင့္ေပးျပီး ဘယ္ႏွစ္နာရီယူမွာလဲအကုိလုိ႕ေမးေတာ့ သက္ေအာင္ ဘယ္လုိျပန္ေျပာလုိက္တယ္မသိ အိမြန္ရွက္တာနဲ႕ ေခါင္းေလးငုံျပီးပဲေနေနတယ္ ဒီလုိေနရာေတြဆုိတာ အတြဲေတြပဲလာျကတာကုိ သိတာေပါ့ ဂ်ိမ္းဆုိတဲ႕တံခါးပိတ္သံျကီးကလဲ အိမြန္ရင္ထဲကုိဒိန္းကနဲ႕ျဖစ္သြားေစသည္ လူကအခန္းထဲေတာင္ေရာက္ေနျပီပဲ လူေလးေရာက္ေလာက္ထုိင္လုိ႕ရတဲ႕ဆုိဖာေပၚမွာ အိမြန္နဲ႕ သက္ေအာင္ ယွဥ္လ်ွက္ထုိင္လုိက္ျကတယ္
မမြန္ …ဘာစားမလဲဘာေသာက္မလဲ
အိမြန္ သက္ေအာင္မ်က္နာကုိမျကည့္ပဲ
ရပါတယ္… မစားေတာ့ဘူူး ေသာက္စရာတစ္ခုခုပဲမွာလုိက္ေလ
အုိေက …
သက္ေအာင္အခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားျပီး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ကုတ္ဘူးႏွစ္ဗူးပါလာသည္။ေဖာက္ေပးျပီး သူ႕ေရွ့မွာလာခ်ေပးတဲ႕ အေအးဗူးကုိတစ္ျကုိက္ေမာ့ေသာက္လုိက္ျပီး
ေျပာေတာ့ေလ… ဒုိ႕ေယာက်္ားအေျကာင္း
သက္ေအာင္ အိမြန္ကုိ အကဲခတ္သလုိျကည့္လုိက္ျပီူးမွ
မမြန္ေယာက်္ား ကုိေက်ာ္မင္းက ဟုိမွာေနျပည္ေတာ္မွာေပါ့ ေကာင္မေလးတစ္ေရာက္နဲ႕တြဲေနတယ္ မမြန္ မယုံမရွိနဲ႕ သူတုိ႕ သြားေနျကဟုိတည္နာမည္ေတာင္က်ေနာ္သိတယ္ ဘာတဲ႔ Red Heat တဲ႕ ေကာင္မေလးက သူ႕ထက္ေတာ္ေတာ္ငယ္မယ္
ေအာ္…
အိမြန္ ေအာ္ တစ္ခြန္သာေျပာႏုိင္ေတာ့တယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားကျမင္းေနျကလဲမသိ ရန္ကုန္ကတစ္ခါတေလအလည္သြားတဲ႕လူေတာင္သိေနျပီ
ညကကုိေက်ာ္မင္းဖက္က ေမွာင္လဲေမွာင္ ေနာက့္ပီးက်ေနာ္ကလဲမမြန္ကုိပဲျကည့္ေနေတာ့မမြန္ေယာက်္ားကုိသတိမထားဘူးျဖစ္သြားတာ ကုိယ့္မ်က္လုံးေနြက မမြန္ကုိယ္ေပၚပဲေရာက္ေနတာကုိ
ဟာ …နင္ေနာ္ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲလုိ႕
အိမြန္ မ်က္နာေလးရဲသြားသည္။တကယ္လဲအိမြန္ရွက္သြားတာပါ။
မမြန္ကလဲဗ်ာ ညတုန္ူးကေတာ့မမြန္ပဲက်ေနာ့္ကုိ ေျပာင္ျပပီးေတာ့
ေတာ္ပီကြယ္ မေျပာနဲ႕ေတာ့သက္ေအာင္ရယ္
ေျပာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ မမြန္သိလား ညတုန္းကကုိေက်ာ္မင္းေနရာမွာ က်ေနာ္သာျဖစ္လုိက္ခ်င္စိတ္ေတြတဖြားဖြားျဖစ္ေနတာဗ် သိလား
အိမြန္ သက္ေအာင္ကုိမရဲတရဲေလးျပန္ျကည့္ကာ
နင္က ငါ့ကုိဘယ္လုိသေဘာထားလုိ႕လဲ
သိရဲ႕သားနဲ႕ မမြန္ရယ္… ခ်စ္ေနတာေလ မမြန္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ဗ်ာ
ဒါ… ဒါေပမဲ႕ ဒုိ႕မွာကေယာက်္ားရွိတယ္ေလ
အုိဗ်ာ သူေတာင္မွေနာက္တစ္ေရာက္နဲ႕ျဖစ္ေနေသးတာပဲ မမြန္သာသူနဲ႕ကြဲလုိက္ က်ေနာ္မမြန္ကုိယူမယ္
အိမြန္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ေျပာေနတဲ႕သက္ေအာင္ကုိ မရီခ်င္မိ သနားသလုိပင္ျဖစ္လာျပီး ေက်နပ္ေနသလုိလဲခံစားေနရတယ္ ရုတ္တရက္ ေျကာင္ေငးျကည့္ေနတုန္း သူ႕အနားကုိသက္ေအာင္ေရာက္လာျပီး လက္တစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္လာမွ လႈပ္ရွားလာသည္။
ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ သက္ေအာင္
သက္ေအာင္ စကားမေျပာႏုိင္ေတာ့ အိမြန္ကုိ ပခုံကေန ဖက္လုိက္ျပီး အေနာက္ကုိအသာလွန္ခ်လုိက္တယ္ အိမြန္ရဲ႕ ကတုန္ကယင္ေလးျဖစ္ေနတဲ႕နခမ္းေလးကုိပါ နမ္းစုပ္လုိက္ရင္း ခႏၶာကုိယ္ႏွွစ္ခုက အေနာက္သုိ႕ထပ္လ်ွက္က်သြားေတာ့သည္။
အိမြန္မွာလည္း မျငင္းဆန္မိ သူ႕မ်က္လုံးထဲတြင္ သူ႕ေယာက်္ားေက်ာ္မင္းနဲ႕အမည္မသိမိန္းမတစ္ေရာက္လုပ္ေနတာကုိ
သာျပန့္ျမင္ေယာင္မိေနသည္။ညကေက်ာင္မင္းနဲ႕လုိးခဲ႕ျကတဲ႕အျဖစ္ သက္ေအာင္ေခ်ာင္းျကည့္ေနတဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ဆက္ေတြးမိျပန္ေတာ့ ေစာက္ရည္ကစိမ့္ခ်င္လာေနတယ္ သူ႕လက္ေတြကလဲ သက္ေအာင္ရဲ႕လည္ဂုတ္ကုိဖတ္တြယ္ထားျပီး ရမၼက္ျပင္းျပင္းအနမ္းတုိ႕ျဖင့္တုန္႕ျပန္ေနမိျပီ
သက္ေအာင္ ရဲ႕လက္ေတြကလဲ ခါးသိမ္သိမ္ေလးေအာက္က တင္းပါးေတာင့္ေတာင့္ျကီးေတြေပၚမွာအခ်ိန္ျကာျကာပြတ္သပ္ေပးေနျပီးမွ စကတ္ကုိဆြဲခ်ြတ္ျကည့္တယ္ ျကပ္ေနလုိ႕ေတာ္ေတာ္နဲ႕ခ်ြတ္မရျဖစ္ေနတုန္း အိမြန္ ကသူ႕လက္ေလးတစ္ဖက္နဲ႕ ခ်ိတ္ေလးကုိျဖဳတ္ေပးျပီ တဆက္ထဲ သူ႕ဖင္ျကီးကုိပါျကြေပးထားရွာတယ္ စကတ္က်ြတ္သြားမွ ဆင္စြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္လုိ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ႕ေပါင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေဘးကုိခြဲလုိက္ေတာ့ အတြင္းခံဝတ္မလာတဲ႕အတြက္ သက္ေအာင္အတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္သြားသည္ အေမႊးအျမင္မရွိေျပာင္လက္ေနတဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းျကီးကုိ သက္ေအာင္ သူ႕ပါးစပ္နဲ႕ အငမ္းမရဆြဲစုပ္လုိက္ေတာ့ ထူအမ္းအမ္း အိမြန္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားတစ္ဖတ္က ပါးစပ္ထဲပါလာျပီး ပါးစပ္ထဲက ျပန္လႊတ္လုိက္ခ်ိန္ ဖတ္ခနဲ႕ပင္ျမည္သြားသည္။
အုိ႕… အားး… ဘယ္လုိေတြလုပ္ေနတာလဲသက္ေအာင္ရယ္
သက္ေအာင္ကေတာ့ အိမြန္စကားအေလးမထားသလုိပင္ ေစာက္ပတ္နခမ္းသားေတြကုိနခမ္းႏွစ္ခုျကားထည့္ကာဆြဲစုပ္လုိက္ျပန္လႊတ္လုိက္ လုပ္ေနသလုိ သူ႕လ်ွာျကီးကုိလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲရသေလာက္ထုိးထုိးထည့္ေနသည္။
အိမြန္ မွာလဲ သက္ေအာင္ရဲ႕လ်ွာအစြမ္း့ျပမႈ႕ေျကာင့္ ထြန္႕ထြန္႕လူးေနကာ ျငီးသံေလးေတြပင္ထြက္လာျပီး အားမလုိအားမရျဖစ္ကာ သက္ေအာင္ဆံပင္ေတြကုိပင္ဆြဲဆုပ္ကုိင္ကာ သူ႕ေစာက္ပတ္နဲ႕ သက္ေအာင္မ်ာက္နာကုိအတင္းဖိကပ္ထားေနသည္။
ဆြဲဆြဲငင္ငင္ညည္းျငဴေနတဲ႕ မမလွလွရဲ႕ႏွာသံေလးေျကာင့္ သက္ေအာင္ရဲ႕လီးျကီးမွာလဲ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္တင္းမာလာတာေျကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ဆီမွမ်က္နာခြာလုိက္ျပီး အိမြန္ေပါင္ျကားဒူးေထာက္ဝင္လုိက္ျပီး အဖုတ္အကြဲေျကာင္းေလးကုိတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပြတ္ဆြဲေပးျပီးမွ ဒစ္ျမွပ္ရုံထည့္လုိက္ျပီး အိမြန္ကုိလွမ္းျကည့္လုိက္ေသးသည္။အိမြန္မွာ ေခါင္းေလးေစာင္းကာေနေနလုိ႕ သက္ေအာင္သူ႕ဖက္ကုိဆြဲလုိက္တယ္ သူနဲ႕မ်က္နာခ်င္းဆုိင္ျဖစ္သြားေပမဲ႕ အိမြန္က နခမ္းေလးတင္းတင္းစိကာ မ်က္လုံူးေတြေပၚသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကုိတင္ထားသည္။
အခုေနပေစအုံး ေနာက္မ်ားမွာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲငါ့လီးဝင္ေနတာျကည့္ခုိင္းရမယ္ေတးထားျပီး စိမ္လုိးေနသည္။လေပါင္းမ်ားစြာမွန္းခဲ႕ရတဲ႕ မမလွလွကုိလုိးေနရပါလား အသိေျကာင့္ သက္ေအာင္မွာ သူ႕လီး အိမြန္အဖုတ္ထဲတအိအိတုိးဝင္ေနတာကုိျကည့္ေနရတာနဲ႕ပင္ျပီးခ်င္လာသည္။
အိမြန္ခမ်ာမွာလဲ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ သက္ေအာင္လီးျကီးေစးေစးပုိင္ပုိက္တုိးဝင္လာတာကုိ ေစာက္ေခါင္းထဲနင့္ေနေအာင္ခံစားေနရျပီး အဖုတ္ထဲက လီးက်ြတ္သြားတဲ႕အခ်ိန္မ်ဳိးဆုိ ရင္ထဲဟာခနဲျဖစ္သြားရျပန္သည္။သက္ေအာင္က သူ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပခုံးေပၚထမ္းျပီး အားနဲ႕ေဆာင့္ထည့္တဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြက သက္ေအာင္ရဲ႕ဒစ္ေခါင္းျကီးရဲ႕ပြတ္သပ္တုိးဝင္မႈ႕ေျကာင့္ တဏွာဆိပ္ေတြတျဖန္ျဖန္းထလာျပီး သူ႕ဖင္ျကီးကုိပါ ျကြျကြေကာ့ေပးေနမိသည္။သက္ေအာင္ကလူငယ္ပီပီ အကုန္သုံးကာ ဖန္းခနဲ ဖန္းခနဲ႕ ပစ္ပစ္ေဆာင့္လုိက္တုိင္း အိမြန္မွာ လည္ေခ်ာင္းထဲကထြက္လာတဲ႕အသံအမ်ဳိးနဲ႕ အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ႕ေနေအာင္ခံစားေနရျပီး ဆုိဖာထုိင္ခုံကုိ လက္သဲေလးေတြနဲ႕ ကုပ္ျခစ္ကာ သက္ေအာင္ရဲ႕အလုိးအေဆာင့္ကုိ ျကိတ္မွိတ္ခံစားေနသည္ သက္ေအာင္က ဒစ္ေပၚခါနီးအထိဆြဲထုတ္လုိက္ ဖင္ကာ့ကာ ေဆာင့္ဖိလုိးခ်လုိက္ နဲ႕လုပ္ေနသလုိ အိမြန္ကလဲ သူ႕ေပါင္ႏွစ္ခ်ာင္းနဲ႕ သက္ေအာ္ခါးကုိညွပ္ကာ ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ သက္ေအာင္ဖင္အေနာက္ကုိခ်ိတ္ျပီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ သက္ေအာင္လီးျကီးအဆုံးထိဝင္ႏုိင္ေအာင္ဆြဲူယူေနေတာ့တယ္ ဆက္တုိက္မနားတမ္းေဆာင့္ လုိးေနတဲ႕ အတြက္… ဗ်စ္… ဗ်စ္ ဇြပ္ ဇြပ္ …အသံေတြထြက္လာျပီး သက္ေအာင္လဲျပီးခ်င္လာလုိ အိမြန္လဲရင္ေလးေကာ့လာသည္။
ျဗိ ျဗိ … ဇြိ …ဇြပ္… ဖတ္
အား …အားး …အင့္ … အာ့
အိမြန္ကုိယ္လုံးေလး ေကာ့တက္တုန္ခါလာျပီး သက္ေအာင္ကုိယ္ကုိတင္းတင္းျကီးဖက္ထားသလုိ ေစာက္ပတ္အတြင္းအသားေတြကလဲ သက္ေအာင္လီးျကီးကုိ ဖ်စ္ညွစ္ေပးေနရာ သက္ေအာင္လဲမဟန္ႏုိင္တဲ႕အဆုံး လရည္ေတြေတြအိမြန္ေစာက္ေခါင္းထဲပန္းထည့္ပစ္ေတာ့သည္။
အိမြန္ကေတာ့အခုခ်ိန္ထိမ်က္စိျပန္မဖြင့္ေသး သက္ေအာင္ အိမြန္ရဲ႕ နခမ္းအစုံကုိဆြဲယူငုံ႕စုပ္လုိက္ေတ့ အိမြန္ကလဲျပင္ျပင္းျပရမၼက္အနမ္း
မ်ားနဲ႕တုန္႕ျပန္ေတာ့သည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)