ေအာင္သြယ္ေတာ္
ေအာင္ သြယ္ေတာ္****************
ေတာသားေလး ဖိုးထူးသည္ မိန္းမ လိုခ်င္ေန
၏။ အသက္ က ၁၈ ႏွစ္။ ျကုံရာ က်ဖမ္း အလုပ္ေလးနဲ႕ တရက္ ၃၀၀၀ ေလာက္ ရွာနိဳင္ျပီကိုး။
သို ့ေသာ္ သူက မစြမ္း။ အပ်ိဳမ ေခ်ာေလးေတြ
ကို မစရဲ။သည္ေတာ့ ရြာအေနာက္ပိုင္းကရြက္
ပုန္းသီးအပ်ိဳေပါက္မေလး မိသူကို ျကိုက္ဘို ့
ေရြးသည္။ ဒါေပမဲ႔ ျပိဳင္ ဘက္ မရွိတာေတာင္ စာမ ေပးဝံ႕။
မိသူ အမဝမ္းကြဲ မမညိဳကိုဘဲ အားကိုး ေအာင္
သြယ္ခိုင္းရ ေခ်သည္။
မမညိဳ ႏွင့္ သူ ့ေယာက္်ားကလည္း ဖိုးထူးကို သ
ေဘာက်သည္။ ရိုးသည္ ။အလုပ္ဇြဲ ေကာင္းသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ မိသူကို ျပန္ျကိုက္ဘို ့နားခ်၏။
ဖိုးထူးက သူခံစားခ်က္ အခ်စ္ေတြကို ရွက္ေပမဲ႔
မမညိဳကိုဘဲ ေျပာျပရသည္။ ရင္ဖြင့္ရသည္။
မမညိဳက အဲဒါကို မိသူ ည အိမ္လာအိပ္ေတာ့ ျပန္ေျပာရသည္။ တခါ မိသူ ျပန္ေျပာတာကို ဖိုးထူးလာေတာ့ ျပန္ ေျပာျပရျပန္၏။
သို ့ျဖစ္ရကား ဖိုးထူးသည္ မမညိဳႏွင့္ အျကိမ္ျကိမ္
ေတြ႕ရ စကားေျပာရအသုပ္ေလးဘာေလးလည္း
အလိုက္တသိ ဝယ္ေကြ်းရသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
၃ လ ေလာက္ျကာေတာ့ မမညိဳက
“ငါ့ညီမက ရွက္တတ္ေတာ့ ငါ့ေတာင္ မပြင့္လင္း
ဘူး။ နင့္ကို ျကိဳက္ခ်င္ ပံုေတာ့ ရတယ္။ဒီလိုလုပ္
တည သူ ့ကို နင္ ကိုယ္တိုင္ ဝင္ေျပာ ။ ငါ ေရွာင္
ေပးမယ္ ” တဲ႕။
အဲဒါမွ ဂြ။ ဖိုးထူးကလည္း ဒီဘက္မွာ မစြမ္း။
ဒါနဲ႔ ဘဲ ကိုယ့္ထက္ျကီးတဲ႕ ေစာ္ျကည္ဘဲေတြ
လက္သြက္တဲ႔ ကိုျကီးေတြထံ နည္းေတာင္းရ
ဆရာတင္ ရျပန္သည္။သူတို ့ေျပာတာက ရွင္း
သည္။
“ဟ ….ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ရမွေတာ့ လုံးေပါ့
ကြ … ” တဲ့ ။
လြယ္ပါ့မလား။
ဒါေပမဲ႔ ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္က ျကိဳက္ခ်င္ မွ
ေတာ့ ျကိုးစားရ ေတာ့မည္။ သတၱိ ရွိရ ေပ ေတာ့
မည္။
အို ဘာေျကာက္ ရမွာလဲ။ ေယာက်္ားဘဲ။
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
မမညိဳက သူ႕ကို ရြာဘုရားပြဲ ညမွာ ခ်ိန္းသည္။
သူတို ့ညီအမ ၂ ေယာက္က ရုပ္ရွင္ျကည့္မည္။
တကားျပီးရင္ ျပန္လာမည္။ သူ ့ေယာက္်ားက
ျမိဳ႕သြားသည္မို႔ ညီမ ၂ ေယာက္ အိမ္မထဲက
အခန္းမွာ အတူအိပ္ျပီး၊ မိသူ အိပ္ေပ်ာ္လွ်င္
မမညိဳက အခန္းထဲက ထြက္ကာ အျပင္ ဝဲတဲ
မွာ ေျပာင္းအိပ္မည္။
ဖိုးထူးက မိသူ အခန္းထဲဝင္။ ႀကိဳက္သေလာက္
ေျပာေပေတာ့။ ရသမ်ွ အခြင့္အေရး ယူခ်င္သ
ေလာက္ ယူေပေတာ့ဟု မမညိဳ မွာ၏။
ဖိုးထူး အဲသည္ည ခ်ိန္းတဲ႔အခ်ိန္ေစာင့္ရတာ ေမာ
လွသည္။ အရက္ေသာက္၍ ရဲေဆးတင္သည္။
ေစာေသး၍ ဗီြဒီယိုရံု ဝင္ကာ အျပာကား ျကည့္
သည္။
ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ဂ်ပန္ကား။
ေကာင္မက တကယ့္ေခ်ာေခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္
ႀကီး။ နိဳ႕ႀကီးေတြ တင္ႀကီးေတြကအယ္ေနသည္။
ျကည့္ရင္း ဖိုးထူးဟာ ထ ေနသည္မွာ ေညာင္း
ေတာင္ ေညာင္း၏။
ဇာတ္ကားျပီးေအာင္ ျကည့္ေန၍ နာရီဝက္
ေလာက္ေနာက္က်မွ ဖိုးထူး လာခဲ႔သည္။
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
မမညိဳ အိမ္ေလးက ေမွာင္ မဲ တိတ္ဆိတ္ေန၏။
ဖိုးထူးက ဆူးတံခါးကို အသာမ ဝင္သည္။ မိသူ
အိပ္ေနတဲ႔ အိမ္မျကီးက ခန္ ့ညားေနသလို ထင္
ရၿပီး ဖိုးထူး စြတ္မဝင္ရဲ။ သတိၱက ေမြးပါလ်က္ နဲ
ျပန္သည္။
ဒါေျကာင့္ ဘယ္လိုက စရမလဲ ေမးဘို ့မမညိဳ
ရွိရာ သြားမိသည္။ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဖိုးထူး ရင္ ဖိုသြားသည္။မမညိဳ တကယ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ။ ေမာပန္း၍ ေျခပစ္ လက္ပစ္ အိပ္ေနသျဖင့္ လံုခ်ည္ကြ်တ္ကာ ေျခဖ်ား ေရာက္ေနသည္။
လေရာင္ ေဖြးေဖြးေအာက္မွာ ဝင္းလဲ႔ေသာ နိဳ႕အံု
ႀကီးေတြ ဖင္ကားျကီးေတြက ပုရိသေတြကို ခ်ဲ
လင့္္ ေခၚေနသလိုပါဘဲ။
ဖိုးထူး မႏႈိးဝံ႔ေတာ့ဘဲ ျပန္လစ္ကာ မိသူ အခန္း
ဝင္သည္။ ကုတင္ေပၚက မိသူကို လက္ႏွိပ္မီးနဲ႔
ထိုးျကည့္၏။ငါးေဖာင္ရိုး ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ေဘာ္ဒီကို ၅ မိနစ္ေလာက္ ျကည့္ျပီး တပ္ေခါက္ခဲ႔၏။
မမညိဳ ကုတင္ ေျခရင္းရပ္ကာ မမညိဳတကုိယ္
လံုးကို ေငးျကည့္မိၿပန္သည္။
ျကည့္မဝ။ မ်က္ေတာင္ ခတ္ဘို ့ေမ့ေန၏။
ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚ ေျခဖြတက္ကာ မမညိဳရဲ႕
ကားေနတဲ႔ ေပါင္ျကား ေနရာယူသည္။ သူ့ ့ဟာ
ကို ကိုင္ကာ မို ့ေဖာင္း ဝင္းဝါေနတဲ႔ ဆီးခံုေလး
ေအာက္ေျခကို အသာေတ့၏။ နည္းနည္း ဖိႏွစ္
လိုက္ေတာ့ မမညိဳ အဟေလးထဲ အဖ်ားျမဳပ္
သြားသည္။
” အား … ေကာင္းလိုက္တာ … ”
မို ့ေမာက္ေန ေသာ နိဳ႕အံုျကီးေတြ ကို ဆုပ္ေခ်
ခ်င္ေပမဲ႔ မကိုင္ ဝံ႔ေသး။
သူ ့ဟာကို တျဖည္းျဖည္း အရင္းထိ ျမဳပ္ဝင္
ေအာင္ သြင္းသည္။ ေနာက္ မွ်င္းမ်ွင္း ျပန္ထုတ္။
ျပန္သြင္း။
” အ … အ … ေကာင္းလိုက္တာ မမညိဳရယ္ …”
ေလးခါေလာက္ သြင္းထုတ္ လုပ္ေတာ့ ျဖတ္ကနဲ
မမညိဳ နိဳးကာ သူ႕ကို လက္ေမာင္းဆြဲ ခ်ဳပ္ကာ
” ဟင္ … ဖိုးထူး နင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ …”
ဖိုးထူး မမညိဳကို ျပန္မျကည့္ဝ႔႔ံ။
ေခါင္းငံု ့။မမညိဳရင္ ခြင္ျကား ေခါင္းထိုးဝင္ ခါးကို
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ျပီး ငိုသံစြက္လ်က္ …..
“ဘယ္လိုမွ မထိမ္းနိဳင္ လို ့ပါ မမညိဳရယ္…ေပးခ်င္
တဲ႔အျပစ္ ေပးပါ … ခံပါ့မယ္ဗ်ာ … ”
မမညိဳက
“အိမ္ထဲမွာ မိသူရွိတယ္ေလ …
သြား လုပ္ပါလားဟဲ႔ ေခြးရဲ႕ …”
ဖိုးထူးက ေခါင္းရမ္း၏။
” ျကည့္ျပီးျပီ … မလုပ္ခ်င္ ဘူး …
ငါးေျခာက္ျပားက်ေနတာဘဲ ပိန္ကပ္လို ့… ”
မမညိဳေတြးလ်က္ ျငိမ္သြားသည္။ ဟင္းကနဲ
သက္ျပင္းတခ်က္ ခ်ကာ ပက္လက္လွန္ လွဲလိုက္သည္။
ဖိုးထူး ျဖတ္ကနဲ အေတြးေပါက္သည္။
မမညိဳ ေတြေဝ ေနတုန္း ဆက္လုပ္မွ ။ ျပီးေတာ့
သူ ့ဟာက ေလာေလာဆယ္ မမညိဳဟာထဲ ဝင္
ေနတုန္းမို ့လား။
ဖိုးထူး ခပ္သြက္သြက္ စြတ္လုပ္သည္။
ေပါင္တံ အိအိျကီးေတြကို ေဘးျဖဲ မ တင္၏။
ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေပၚလာတဲ႔ မမညိဳ မုန္႔ေပါင္းထဲ
ကို အပီ ထိုးထည့္သည္။ ပိုျပီး ျကပ္ေစ့ ပိုင္ နိဳင္
သြားသည္။
အားထည့္ျပီး ေဆာင့္သြင္း ျပန္ထုတ္ ႏႊာသည္။
ပထမေတာ့ မမညိဳကိုယ္ျကီးက သစ္တံုးျကီး
လိုပါဘဲ။ မလႈပ္ မယွက္။
၁၀ မိနစ္ေလာက္ျကာေတာ့ ခါးက ပင့္ေပးသည္။
ဘယ္ ညာ ေရြ႔႕ လႈပ္ေပးလာသည္။
ဖိုးထူး အားတက္လာျပီး ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ လုပ္သည္။
နိဳ႕ႀကီးေတြ အသားကုန္ ဆြဲ စို ့သည္။
ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ခ်င္း ေတ့စုပ္သည္။
ေတာ္ေတာ္နဲ႕ လႊတ္မေပး။
ခ်စ္တယ္မမရယ္။ မမကိုဘဲ ခ်စ္တယ္။
” အ … အ… ေကာင္းလိုက္တာ … ခုနလိုေလး ၿပန္ေကာ့ ေပးပါဦး … ”
အသံနည္းနည္းက်ယ္လာေတာ့ မမညိဳက သူ့ ့
ဗိုက္ေျကာကို မနာေအာင္ ဆြဲလိမ္ပါသည္။
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
ဖိုးထူး တခ်ီျပီးလို ့ျပန္ေတာ့ မမညိဳက
ဝင္းတံခါး ေပါက္အထိ လိုက္ပို ့၏။
ျပီးေတာ့ ေရွ႕ေရးအတြက္ သင္ျပသည္။
မနက္ဖန္ မမ ေယာက္်္ား ျပန္လာေတာ့မွာ။
ေတြ႔႕ခ်င္ တဲ႔ရက္ ည ေနမွာ အရက္တပုလင္း
ဝယ္လာျပီး ေယာက္်ားကို လာေပးလိုက္။ မမက
ဖိုးထူးဟာ ဒီည မိသူနဲ႔ ခၽိန္းေတြ႕မွာမို ့ေယာက်္ား
ကို ေရွာင္ေပးဘို ့လာဘ္ထိုးတာ။ ည ၁၀ နာရီ
ထိ ေလ်ွာက္လည္ေခ်။၁၀ ေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ခဲ႔လို ့
ေျပာထားမယ္ေနာ္ တဲ႔။
ဒီေတာ့ ဖိုးထူးက
” အာ… မမညိဳကလည္း က်ဳပ္က မိသူကိုမွ
မခ်စ္တာဘဲ လို ့ျပန္ေျပာတယ္ … ”
မမညိဳက ဖိုးထူးဗိုက္ေျကာကို တခါလိမ္ ျပီး
“ဟယ္! အ လိုက္တာ က ေလးရယ္။
ေျပာေတာ့ မိသူနဲ႔လို ့ေျပာေပမဲ႔
ေတြ႕ေတာ့ မမနဲ႕ေတြ႕မွာေပါ့ဟဲ႔ ” ဆိုပါ၏။
ဖိုးထူး ေပ်ာ္သြားျပီး မမညိဳကို ဖက္နမ္းသည္။
နိဳ႕ႀကီးကို က်ီစယ္ စို႔သည္။
ေနာက္ စိတ္တခါ ထလာတာနဲ႕ မတ္တတ္ရပ္
တပြဲ ေဆာ္ထည့္ပါသည္။
>>> ျပီး <<<
No comments:
Post a Comment