Tuesday, July 14, 2015

ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔လ ေရးသူ - ဂ်ဴနီယာ၀င္းထိန္ အိပ္မက္သခင္ ရိုက္တင္ေပးသည္။

    အခန္း (၁)

   အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ တစ္စင္းထဲေသာ လမင္းေလး ေသာ္တာ ဟုသတ္မွတ္ျခင္းခံထားရသည့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဘ၀မွာ ပန္းကေလးမ်ားကဲ့သုိ႕ မလွပရွာေပ။ အေမမုဆုိးမႀကီးနဲ႔ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ တုိ႕နဲ႔ အတူ ခ်ဳိ႕တဲ့ဆင္းရဲစြာ ေနရရွာ၏။
အေမမုဆုိးမႀကီးက အေႀကာ္ေရာင္း ၊ရပ္ကြက္ထဲအ၀တ္ေတြလိုက္ေလ်ာ္နဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္
အကူအညီယူကာဘ၀ကိုရုန္းကန္ေနရသည္။

ထို႕ေႀကာင့္ အႀကီးဆံုးသမီးျဖစ္ေနသည့္ ေသာ္တာမွာငါးတန္း ၊ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ ကတည္းက မိခင္မုဆိုးမႀကီး နဲ႔ အတူ အ၀တ္ေတြ လိုက္ေလွ်ာ္ ၊ ရပ္ကြက္ေတြပတ္ျပီးအေႀကာ္လိုက္ေရာင္းခဲ့ရသည္။

ဆင္းရဲသည့္ ဒဏ္ကိုေကာင္းစြာခံစားရသည့္အတြက္ ေသာ္တာမွာ အလြန္ပင္ ခ်မ္းသာခ်င္သည္။
 ေက်ာင္းခန္းထဲက ရြယ္တူေကာင္မေလး ေတြ၀တ္သည့္ ဂါ၀န္လွလွေလးေတြမ်ဳိး ေသာ္တာ၀တ္ဖူးခ်င္သည္။

ဒီလိုဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ႀကားကပင္ ေသာ္တာ တစ္ႏွစ္တစ္တန္းမွန္မွန္ေအာင္ခဲ့သည္။
ခ်ဳိ႕တဲ့ မႈေႀကာင့္ ေက်ာင္းကုိေနာက္က်မွတက္ခဲ့ရ သျဖင့္ သူမအသက္ ၁၆ႏွစ္တြင္ ရွစ္တန္းသို႕သာေရာက္ခဲ့ရသည္။

သက္တူရြယ္တူေတြက ၁၀တန္း ၊ ၁၀တန္းေအာင္အရြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသာ္တာမွာ ၈တန္းေက်ာင္းသူသာျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ သူမက ၈တန္းအေက်ာင္းသူအရြယ္မွာ အပ်ဳိျဖစ္ေနျပီမုိ႕ ဖြံ႕ထြား ႏုပ်ဳိလွပတဲ့ အလွအပေတြပိုင္ဆုိင္လာခဲ့သည္။

ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူ ေပမဲ့ သူမကအပ်ဳိအရြယ္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ပင္ အလုပ္မ်ားလုပ္ခဲ့ရသည္။ အထူးသျဖင့္ မနက္ေစာေစာေက်ာင္းမသြားခင္ အေႀကာ္ဗန္းကိုေခါင္းမွာရြက္ျပီး တစ္ျမိဳ႕လံုးလွည့္ကာအေႀကာ္ေရာင္းရသည္။

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေသာ္တာတစ္ေယာက္ ျမိဳ႕အႏွံ႕လွည့္လည္ကာအေႀကာ္ေရာင္းရျခင္းကို ရွက္ရြံ႕စျပဳလာသည္။ ထုိ႕ေႀကာင့္ပင္ မိခင္ႀကီးႏွင့္အတုိက္ခံျပဳျပီး အေႀကာ္ေရာင္းသည့္ တာ၀န္ကို ညီမငယ္ျဖစ္သူထံ လႊဲအပ္လိုက္သည္။

  ထို႕ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေသာ္တာအေတာ္ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ သူမအတြက္လိုအပ္မႈေတြကလည္းမ်ားျပားလာသည္။ သူမ်ားနည္းတူ၀တ္စားလိုျခင္းနွင့္ ပိုမိုလွပလိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိရွစ္တန္းႏွစ္မွာပင္ ေသာ္တာရည္းစားထားတတ္လာသည္။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းလွပေအာင္ ျခယ္မႈန္းျပင္ဆင္တတ္လာသည္။ ေယာက်္ားေလးေတြေရွ႕မွာ ဘယ္လိုပံုစံေလးနဲ႔ေနျပီးသူတို႕ေတြကို ဘယ္လိုဆြဲေဆာင္ရမလဲဆုိတာကို ခ်ယ္ရီတတ္ကၽြမ္းလာသည္။
ခ်ယ္ရီ႕အလွကိုပိုမိုေတာက္ပေအာင္ ပံ့ပိုးေပးသည့္အရာတစ္ခုလည္းရွိေသးသည္။

ထုိအရာက ခ်ယ္ရီ႕ရဲ႕ ေခြေခြလိပ္လိပ္ပံုစံေလး လို လိႈင္းတြန္႕ဆံပင္ရွည္မ်ားပင္ျ့ဖစ္သည္။
 ငယ္စဥ္က ဆံပင္ညွပ္လွ်င္ပိုက္ဆံကုန္ေသာေႀကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူက ဆံပင္မညွပ္ခိုင္းခဲ့ေပ။
ထုိ႕ေႀကာင့္ ဆံပင္ရွည္ထားျဖစ္ခဲ့ျခင္း၏ အက်ဳိးေက်းဇူးက ေသာ္တာ အပ်ဳိျဖစ္လာေသာအခါ သူမအတြက္အေထာက္အကူ ျပဳေစျခင္းျဖစ္သည္။

 ေသာ္တာ့ဆံပင္ရွည္ေတြေႀကာင့္လည္း ေယာက်ာ္းေလးေတြက ေသာ္တာ့ကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျပီးျမန္မာဆန္ဆန္လွသည္ဟု သတ္မွတ္ထားႀကသည္မဟုတ္လား။

ထုိ႕ေႀကာင့္ သူမက ေယာက်္ားေလးေတြေရွ႕တြင္ မခုတ္တတ္တဲ့ေႀကာင္ေလးလို စကားေျပာတာကအစ တုိးတုိးညင္ညင္သာသာ ၊ ရယ္လိုက္လွ်င္လည္း သြားမေပၚေအာင္လက္ကေလးအုပ္ကာ ရယ္တတ္သည္။ သနပ္ခါးပါးပါးေလးကိုလည္း မ်က္ႏွာေပၚမွာအျမဲတင္ထားခဲ့သည္။ ေခတ္ေပၚမိတ္ကပ္အလွျပင္ပစၥည္းေတြ မသံုးႏုိင္သျဖင့္ သနပ္ခါးကိုသာ အလွျပင္မိတ္ကပ္ပစၥည္းလို အသံုးျပဳေနျခင္း ကလည္းေသာ္တာ့အတြက္ ျမန္မာဆန္ဆန္ သနပ္ခါးေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးဟူ၍ အလွက်က္သေရ တုိးေစပါသည္။

ေသာ္တာက မိန္းကေလး သိပ္ပီသတာပဲေနာ္ဟု ခ်ီးက်ဴးစကားဆုိလာလွ်င္ က်ိတ္ကာေက်နပ္ေနရသည္။

 ေကာင္ေလးေတြေပးေသာ ပိုးေႀကးပန္းေႀကးပစၥည္းေတြက ေသာ္တာမွာ တစ္စထက္တစ္စမ်ားျပားလို႕လာခဲ့၏။ ရည္းစားကိုလည္းႏွစ္ေယာက္တစ္ျပိဳင္တည္းထားတတ္လာသည္။
ဒါေပမဲ့ေသာ္တာ ကအေနအထိုင္အသြားအလာပိရိသည္။ ထုိ႕ေႀကာင့္ေကာင္ေလးေတြက မရိပ္မိေပ။ အကယ္၍ သံသယ၀င္ကာေမးျမန္းလာလွ်င္လည္းဟန္ေဆာင္ေကာင္းေသာ ေသာ္တာက မ်က္ရည္ေလး၀ဲကာတုိ႕ကိုဒီလိုထင္ရက္တယ္ေနာ္။တုိ႕မွာခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ မနည္းသတၱိေမြးျပီး ခ်စ္ရတာပါ..  လိုစကားေလးေတြသံုးျပီး အသံကို ငိုသံပါေလးနဲ႔ေျပာရင္ ေမးမိတဲ့သူက ေသာ္တာ့ ကို ပင္ျပန္ေတာင္းပန္သြားႀကသည္ပဲျဖစ္သည္။

ထုိသို႕ေသာ မာယာ၊ ပညာေတြနဲ႔ ေသာ္တာ မွာ ၁၀တန္းေရာက္လာေတာ့ ပညာပိုစံုလာသည္။ မာယာေတြပိုမ်ားလာတဲ့ေသာ္တာက ႀကိဳက္သမွ်အားလံုးလိုလို သူေဌးသားေတြခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ ပိုက္ဆံရွိသူေဌးသားေတြကို ေသာ္တာကအပိုင္ခ်ဳပ္ထားသည္။
ေနာက္ျပီးေသာ္တာကအေပးအေကၽြးလဲရက္ေရာသည္။
 ဒါကေတာ့ သူမဆယ္တန္းႏွစ္ေရာက္မွ ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။
''အဟင့္ ...  ရွင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႕ လိုက္ေလ်ာတာေနာ္။ ''
''ေအးပါကြာ...  ေသာ္တာကလည္းကိုယ့္ဘ၀ပါ။''
 ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ပတ္သက္သည့္လူက ေသာ္တာမွာ သံုးေလးေယာက္ေလာက္ရွိျပီျဖစ္သည္။ သူတို႕အႀကိဳက္လိုက္ေလ်ာျပီးသူမလိုခ်င္တာေတြကိုေတာင္းဆိုတတ္သည့္အက်င့္ေလးကလည္း
ေသာ္တာ့မွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ သူမလိုခ်င္သည့္အရာကိုလည္းရေအာင္ ေတာင္းဆုိပိုင္ဆုိင္ႏုိင္သည္အထိ
 ေသာ္တာတစ္ေယာက္ကၽြမ္းက်င္လာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။

ပိုက္ဆံရွိသူေဌးသားေတြကလည္း ေသာ္တာ ရဲ႕ အလွ၊ အညဳ ၊ အခၽြဲေတြကို စြဲလန္းမက္ေမာျပီး ေသာ္တာလိုသမွ်ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ႀကသည္။ ေသာ္တာရဲ႕ မုိ႕ေမာက္သည့္ ေရႊရင္အစံုကိုနယ္ရစို႕ရရုံနဲ႔သူတုိ႕မွာလူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္ျပီဟုအေတြးေတြ၀င္ခဲ့ႀကသည္။ ေသာ္တာကမ်ားသူတုိ႕ရဲ႕ ဒစ္ျပဳတ္စလီးကိုကိုင္ျပီး ဂြင္းတုိက္ေပးလိုက္ရင္နတ္ျပည္နတ္နန္းေရာက္ေနရသည္ ဟုထင္ၾကသည္အထိေသာ္တာ့မာယာေတြအလွေတြမွာနစ္ေမ်ာခဲ့ၾက၏။

ဒီ့အတြက္ ေသာ္တာ့မွာအ၀တ္အစား၊ ေရေမႊး၊အလွျပင္ပစၥည္းေတြသံုးလို႕မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ေပါမ်ားလာခဲ့၏။
ဒါေပမဲ့ ေသာ္တာက ဒီလိုပိုင္ဆုိင္မႈေလးမ်ဳိး ၊ ဒီလိုဘ၀အေျခအေနေလးနဲ႔ နည္းနည္းေလးမွပင္ မတင္းတိမ္ႏုိင္ခဲ့။ ဒီ႕ထက္ ပိုျပီးျပည့္စံု ႀကြယ္၀မႈကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနဆဲပင္။

သူမကအရမ္းကိုခ်မ္းသာခ်င္သည္ေလ...............။
+42 Vote Up
ပို႕စ္တင္တဲ့သူကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ အေပၚျမွားေလးကိုတစ္ခ်က္ႏွိပ္ေပးသြားပါ။

Offline အိပ္မက္သခင္

Re: ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔လ
« Reply #1 on: July 15, 2013, 06:12:16 PM »
အခန္း (၂)

ေသာ္တာ တုိ႕ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတြေျဖခါနီး အခ်ိန္ေလာက္၌ ေသာ္တာ့ ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႕လမ္းစတစ္ခုကို စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
ကားအေကာင္းစားၾကီးနဲ႔  သူမတုိ႕ေက်ာင္းေရွ႕လမ္းမွ ျဖတ္သြားတတ္သည့္ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးကို ေသာ္တာအျမဲေငးမိေနက်။ မသိမသာစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ မုိးကုတ္မွသူေဌးဟုသိရျပန္သည့္အခါ ေသာ္တာတစ္ေယာက္အရဲစြန္႕ျပီး ထုိကားအေကာင္းစားၾကီးအလာတြင္ ေရွ႕ကျဖတ္ျပီး လမ္းကူးပစ္လိုက္ေတာ့၏။
''ကၽြီ.......''
''အ... အေမ''့
ကားဘရိတ္အုပ္သံႏွင့္အတူ ေသာ္တာကလည္းလဲအက် အံကိုက္ပင္။
ကားေပၚမွ လူၾကီးတစ္ဦးအေျပးအလႊားဆင္းလာသည္။
''ကေလးမ.... ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ...''
''ဟို...  သမီး....''
''မင္း... က်ဳပ္ကားနဲ႔တုိက္မိသြားတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။''
''မဟုတ္ပါဘူး။ သမီးဘာသာလန္႕ျပီးလဲသြားတာပါဦး။''
အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႏွင့္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္လူၾကီးကို
 ေသာ္တာက ''ဦး'' ဟုေခၚပစ္လိုက္သည္။
ေသာ္တာက သူမေျခေထာက္ေလးကို ပြတ္ကာ မ်က္ရည္ေလး၀ဲျပလိုက္ျပန္သည္။ သူမရဲ႕လက္နက္တစ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္ ဆံပင္ရွည္ၾကီးမ်ားကလည္း ပခံုးေပၚ၌ကပိုကယို၀ဲကာက်ေန၏။
ကားေပၚမွ လူၾကီးက ေသာ္တာ့ကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးက ႏုႏုျဖဴျဖဴလံုးလံုးတစ္တစ္ေလးနဲ႔ သနားကမားရုပ္ကေလး။ ဆံပင္ရွည္တြန္႕တြန္႕ေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္စရာရုပ္သြင္ေလးမုိ႕ ကားေရွ႕ေခ်ာ္လဲဟန္ျပျပီး အေလ်ာ္ေတာင္းတတ္သည့္ လူမ်ဳိးမဟုတ္ဟုေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
''ျပစမ္းပါအံုးကြယ္...။ မင္းေျခေထာက္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ။''
''အုိ....''
ေသာ္တာ့ထဘီေလးက ဒူးအထက္နားသို႕လန္တက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ေျခသလံုးသားျဖဴျဖဴေလးကို
 ေတြ႕လိုက္ရေသာလူၾကီးက
 ေသာ္တာ့ဒဏ္ရာကိုၾကည့္ဖုိ႕ ေမ့ကာမွင္သက္ေန၏။ ေသာ္တာမွထုိလူၾကီး၏အၾကည့္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးနီကာရွက္သြားရျပီး ေခါင္းေလးကိုငံု႔ပစ္လိုက္ေလသည္။
ေျခေထာက္အေၾကာတင္သြားတာထင္တယ္... ကဲလာ... မင္းကိုေဆးခန္းလိုက္ပို႕ေပးမယ္။
ထုိလူၾကီးက ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေသာ္တာ့ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႕ကာေကာက္ခ်ီျပီး ကားေပၚသို႕တင္ေပးလိုက္သည္။ သူမကလည္း ကိုယ္လံုးေလးကို ထုိလူၾကီး၏ရင္ခြင္ထဲသို႕ အစြမ္းကုန္အပ္ထားလိုက္သည္။ သည္ေတာ့ေသာ္တာ့ရဲ႕ႏူးညံ့အိစက္ေသာ ရင္သားစိုင္ေလးေတြက ထုိလူၾကီး၏ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးႏွင့္ ပြတ္ထိမိေနျခင္းက ထုိလူၾကီးရင္ကိုလႈိက္ေမာေစသည္ေပါ့။
ဦးလွျမိဳင္ဟုေခၚသည့္ ထုိလူၾကီးႏွင့္ ေသာ္တာတုိ႔ရင္းႏွီးသြားၾကသည္။ ဦးလွျမိဳင္က ေနာက္တစ္ေန႕ ညေနတြင္ေသာ္တာ့ကိုလာေခၚျပီးေဆးခန္းလိုက္ျပေပးျပန္၏။
 ေဆးခန္းကျပန္ထြက္ေတာ့လည္း စားစရာေတြတစ္ပံုတစ္ပင္ ၀ယ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။
ေသာ္တာ့ ဘ၀မွာမစီးဖူးေသာကားကိုစီးရျခင္း၊ မစားဖူးေသာအစားအစာေတြကိုစားေသာက္ရနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေက်နပ္ေနေလ၏။ ဒါေပမဲ့ ေသာ္တာတုိ႕က ဣေျႏၵ မပ်က္ေအာင္ေနသည္။ သူမရဲ႕စြန္႕စားမႈေတြက အရာထင္စျပဳလာျပီမဟုတ္လား။ ဦးလွျမိဳင္ကားေရွ႕ေခ်ာ္လဲလိုက္ျခင္းက ေသာ္တာ့ရဲ႕ စြန္႕စားမႈအစပင္ျဖစ္သည္။ သူမက ထုိအေျခအေနမွေန၍ သူမဘ၀အတြက္ အမ်ားၾကီးေမွ်ာ္မွန္းထားသည္ပင္ျဖစ္၏။
တတိယေျမာက္ေတြ႕ဆံုမႈညေနခင္း၌ ထံုးစံအတုိင္းဦးလွျမိဳင္ေပါက္ခ်လာျပန္၏။ ေသာ္တာကို ေဆးခန္းလိုက္ျပေပးရန္ျဖစ္သည္။ အမွန္မွာေသာ္တာ့ေျခေထာက္ကေကာင္းေနေပျပီ။ ဘာဆုိဘာမွမျဖစ္ေတာ့ ၊ ဒါေပမဲ့ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေသာေသာ္တာက ဒီေန႕မွပိုနာလာသည္ဟုအေၾကာင္းျပျပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ဟုဆုိသည္။
အဲဒီမွာ ေသာ္တာ့ကုိယ္လံုးေလးကို သိပ္ျပီး ခ်ီခ်င္၊ ေပြ႔ခ်င္ ၊ ေထြးပိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ဦးလွျမိဳင္ကလည္း အဆင္သင့္ပင္ျဖစ္ကာ အၾကိဳက္ေတြ႕ေပျပီေပါ့။
''အုိ... ဦး''
 ေစြ႕ကနဲေပြ႕ခ်ီလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဦးလွျမိဳင္ရင္ခြင္ထဲသို႕ ေသာ္တာ့ကိုယ္လံုးေလးက အလိုက္သင့္။ အိမ္မွာအေၾကာ္ထြက္ေရာင္းေနသည့္ အေမနွင့္ ညီမတုိ႕မရွိ၍ ေသာ္တာ့မာယာေတြက ပြင့္လင္းလွသည္။ ဦးလွျမိဳင္၏ ရင္ဘတ္ၾကီးကို ေသာ္တာ့ ႏုိ႔အံုလံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလးနဲ႔ အတင္းဖိကပ္ျပီး ဦးလွျမိဳင္ခါးကို ေၾကာက္လန္႕တၾကားပံုစံေလးနဲ႔ ခပ္တင္းတင္းေလးဖက္ပစ္လိုက္ေလသည္။
 သက္ၾကားအုိၾကီး ဦးလွျမိဳင္မွာ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ အပ်ဳိေပါက္မေလးရဲ႕ အေတြ႕မွာ မိန္းမူးသြားရေတာ့သည္။
ထုိ႕ေနာက္...........။
............................................................
+35 Vote Up
« Last Edit: July 15, 2013, 06:15:31 PM by အိပ္မက္သခင္ »
ပို႕စ္တင္တဲ့သူကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ အေပၚျမွားေလးကိုတစ္ခ်က္ႏွိပ္ေပးသြားပါ။

Offline အိပ္မက္သခင္

Re: ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔လ
« Reply #2 on: July 15, 2013, 06:18:20 PM »
ထိုေန႕က ေသာ္တာေဆးခန္းသို႕မေရာက္ျဖစ္ခဲ့။ ဦးလွျမိဳင္တည္းခိုေသာ အိမ္ေလးသို႕ ဦးလွျမိဳင္နဲ႔အတူ ေသာ္တာေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ စူးစူးရဲရဲအၾကည့္ေတြနဲ႔ ေသာ္တာရဲ႕ မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးေတြက အၾကည့္ခ်င္းဆံုကာ အဓိပၸာယ္တစ္ရပ္ကို ဖြင့္ဆုိျဖစ္ခဲ့ၾကေလေတာ့၏။

ဦးလွျမိဳင္က မုဆုိးဖို၊ ကာမမႈမွာ အေတြ႕အၾကံဳရင့္က်က္ခဲ့သူ။ ေသာ္တာကလည္း ေျခစမ္းပြဲေတြအမ်ားၾကီးကန္ဖူးတဲ့ အသင္းတစ္သင္းလို တက္ၾကြႏိုးၾကာေနတဲ့ ရမၼက္စိတ္ေတြနဲ႔ အားက်မခံေပ။

 ငါးေၾကာ္ၾကြပ္ၾကြပ္ရြရြေလး နဲ႔ အစာျပတ္ငတ္ေနသည့္ေၾကာင္ၾကီး။

အတြဲအဖက္ညီစြာျဖင့္ ကာမေတာသို႕ ခရီးထြက္ခဲ့ မိၾကေလေတာ့သည္။

''အင္း... ဟင္း... ဦးရယ္''
''ကေလးရယ္ .. အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲကြယ္။''

ဦးလွျမိဳင္က သူ႕ရင္ခြင္ထဲတြင္ ႏုံးေခြဟန္ေလးျဖင့္ တုိးေ၀ွ႕၀င္ေနတဲ့ ေသာ္တာ့ကိုယ္လံုးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ျပီး ေသာ္တာ့ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ကစားလို႕ေနသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးကို မခ်င့္မရဲျဖင့္ ညွစ္လိုက္မႈေၾကာင့္ ေသာ္တာမွာ တြန္႕ခနဲျဖစ္ျဖစ္သြားျပီး ဦးလွျမိဳင္ကို ညဳခြ်ဲေလး ခြ်ဲျပလိုက္သည္။

 ဦးလွျမိဳင္ကလည္း ေသာ္တာ့ကိုယ္လံုးေလးကို မလြတ္တမ္းဖက္ထားရင္း နက္ေမွာင္ရွည္လ်ားသည့္ ေသာ္တာ့ဆံပင္ေလးေတြကိုနမ္းရင္း ခ်စ္မ၀ႏုိင္ပတ္ပ်ဳိးကို ဖြဲ႔ျပေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

''ကေလး... အရမ္းေမာေနျပီလားဟင္''
''ရပါတယ္ဦးရယ္... ဦးရဲ႕ ၾကင္နာယုယမႈေတြက ေသာ္တာ့ရဲ႕ ဘ၀အေမာေတြေလာက္ေတာ့မေမာပါဘူး။''

ေသာ္တာက ဦးလွျမိဳင္ သူမရဲ႕ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ပိုျပီးဂရုျပဳမိေစရန္သနားေအာင္ေျပာလိုက္သည္။ ဦးလွျမိဳင္မွာေတာ့ ႏုဖတ္ေဖြးဥေခ်ာေမာလွပေနသည့္ ရုပ္ရည္ေလးနဲ႔ မလိုက္ဖက္သည့္ ေသာ္တာ့ဘ၀ခရီးၾကမ္းကို သိျမင္ျပီးျဖစ္ရာ သနားစိတ္ျဖင့္ အၾကင္နာေတြပိုတုိးလာျပီျဖစ္၏။ ေသာ္တာ၏ မာယာေတာမွာ ေမ်ာေနရျခင္းပင္ျဖစ္ေပေတာ့၏။

''ဦး ကေလးကို ခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္ကြယ္..''
''ဦး သေဘာပါပဲ ဦးရယ္''

အေပးအေကၽြးရက္ေရာေသာ ေသာ္တာက ေနာက္တစ္ၾကိမ္လိုးဖုိ႕ေတာင္းဆုိလာသည့္ ဦးလွျမိဳင္ကို မျငင္း။ ျပီးေတာ့ ေသာ္တာက အလိုးမခံဖူးသည့္ အပ်ဳိစင္ေလးလည္းမဟုတ္၊ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူ ဘ၀ေရာက္သည္မွစ၍အပ်ဳိရည္ပ်က္ခဲ့ရျပီးျပီျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ သူမထားခဲ့သည့္ ရည္းစားေတြရဲ႕လီးနဲ႔ ဦးလွျမိဳင္လီးတန္ၾကီးကို ႏိႈင္းယွဥ္ခံစားအလိုးခံၾကည့္မွပင္ ကာမအရသာဆုိတာကိုေသခ်ာခံစားမိခဲ့ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဦးလွျမိဳင္ကို ကာမဆက္ဆံသည့္ တဒဂၤစြဲလမ္းမိစိတ္ျဖင့္ ဦးလွျမိဳင္လိုက် လိုက္ေလ်ာေနမိျခင္းပင္ျဖစ္၏။

''ဦးကို ကေလးက ဖင္ကုန္းေပးပါလား... ဦးေနာက္ကေန လိုးေပးခ်င္လို႕''
''အုိ.. ဦးကလည္း''

ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသာ္တာရွက္သြားရသည္။ ယခင္သူမ ရည္းစားမ်ားနဲ႔ ဆံုေတြ႔ဆက္ဆံခဲ့စဥ္က သမရိုးက်ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္သာ အလိုးခံခဲ့ဖူးသည္။ ဒါ့အျပင္ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ လီး၀င္အလိုးခံျပီး ဆႏၵေတြျပည့္၀သြားၾကျပီဆုိလွ်င္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ဆုိတာကို ေသာ္တာခြင့္မျပဳေတာ့။ တစ္ခါဆံုေတြ႕လွ်င္ တစ္ၾကိမ္သာအလိုးခံခဲ့သူ။ အတင္းဂ်စ္တုိက္ေနလွ်င္ ဂြင္းထုေပးျခင္းျဖင့္သာေျဖသိမ့္ေပးခဲ့သူ။ ခုေတာ့ ဦးလွျမိဳင္နဲ႔ က်မွ ေသာ္တာေပးဆပ္ရတာမ်ားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးလွျမိဳင္က ဂိုင္းၾကီးၾကီးနဲ႔ ဆုိေတာ့ ေသာ္တာ့ဘက္ကလည္း အရင္းအႏွီးၾကီးေနရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

''လုပ္ပါ ကေလးရယ္... ဦးက ကေလးက ဖင္ကုန္းေပးထားရင္ ကေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က ေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနမွာ.... ဦးက ဒီလီးၾကီးနဲ႔ ကေလးေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေဖြးေဖြးၾကီးကို ေနာက္ကေနလိုးေဆာင့္ေပးမွာ.... ကေလးရယ္.... ဖင္ေလးကုန္းလိုက္ေနာ္...''

ဦးလွျမိဳင္က ေသာ္တာ့ကို သင္ျပေသြးေဆာင္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ရမၼက္ဆႏၵေတြတက္ၾကြလာေအာင္ စကားလံုးေတြ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသံုးကာ ရမၼက္စိတ္ကို ဆြေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါမွေသာ္တာ စိတ္ေတြျပန္ထလာျပီး သူ႕အလိုကို လိုက္ေလ်ာေစဖုိ႕ျဖစ္၏။ ထုိ႕အျပင္ ျပန္လည္ေထာင္မတ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီးတန္ညဳိညိဳတုတ္တုတ္ၾကီးကိုလည္း ေသာ္တာ့ လက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္ေစလိုက္သည္။
+35 Vote Up
ပို႕စ္တင္တဲ့သူကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ အေပၚျမွားေလးကိုတစ္ခ်က္ႏွိပ္ေပးသြားပါ။

Offline အိပ္မက္သခင္

Re: ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔လ
« Reply #3 on: July 27, 2013, 12:48:14 AM »
ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ စကားေတြက ေသာ္တာ့ကို အမွန္ပင္ရမက္ေသြးေတြၾကြေစရသည္။
 ဒါ့အျပင္ သူမလက္ထဲမွလီးတန္ၾကီးေၾကာင့္လည္း သူမစိတ္ထဲ ဖင္ကုန္းအလိုးခံခ်င္ေသာစိတ္မ်ား အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚေနရျပီျဖစ္သည္။
ဦးလွျမိဳင္လီးတန္ၾကီးက သူမလက္ကေလးနွင့္ တစ္ကိုင္ပင္မျပည့္ေပ။
ထုိလီးတန္ၾကီးဆီမွ တဒုတ္ဒုတ္ျဖင့္ ေသြးခုန္ေနသလို အထိအေတြ႕က သူမလက္ကေလးမွတစ္ဆင့္ အေသြးအသားေတြ တစ္ကုိယ္လံုးကို ရမက္ေသြးအရွိန္လႊမ္းျခံဳေနသလိုခံစားလာရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္း စစ္ကနဲ စစ္ကနဲျဖစ္ကာ အရည္ေတြ ထပ္မံစိမ့္ထြက္လာရျပန္သည္။

''ကဲ.... ထ... ကေလးေလး။ အင္း... ဟုတ္ျပီ။ ခါးကိုခြက္ထား။ ဖင္ကိုေနာက္ကို ေကာ့ပစ္ထားလိုက္....။
ဟုတ္ျပီ...။ လက္ေတြကို ေတာင့္ခံမထားနဲ႔...။ တံေတာင္နဲ႔ပဲေထာက္ထား..။ နဲနဲထပ္ျပီးကုန္းလိုက္ဦး...။ ဟုတ္ျပီ...။
 အဲဒီအတုိင္းကေလးကို ဦးလိုးေပးမယ္ေနာ္..။''

ေသာ္တာတစ္ေယာက္ဦးလွျမိဳင္ခိုင္းေစေနရာခ်ထားေပးသည့္အတုိင္း ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္။
 ဦးလွျမိဳင္က ေသာ္တာ့ဖင္ၾကီးေတြေနာက္မွာ ေနရာ၀င္ယူလိုက္ျပီး သူ႕လီးတန္ညိဳတုတ္တုတ္ၾကီးကို လက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ကာ ေသာ္တာ့ အဖုတ္ေလးရဲ႕ အ၀မွာေတ့ျပီးေထာက္လုိက္သည္။

အဖုတ္၀ကို ထိပ္နဲ႔ေတ့ေထာက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္ႏွင့္ ေသာ္တာ့ ဖင္ဆံုၾကီးက တြန္႕ကနဲတုန္သြားသည္။
 ေနာက္မွအသက္ကို၀၀ရႈကာ ဖင္ကိုေတာင့္ခံျပီး လီးအ၀င္ကို ငဲ့လင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ဒစ္ထိပ္ျဖင့္ ေတ့ေထာက္ျခင္းခံထားေသာ ေသာ္တာ့အဖုတ္နီနီေလးက ႏုအိျပီး၀င္းလက္ေနသည္။
အေမႊးေလးေတြက ႏုႏုေလးပင္ရွိေသးျပီး အစိေလးအထက္ဆီးစပ္နားမွာ အေခြေလးေတြျဖစ္လုိ႕ေနသည္။
ဦးလွျမိဳင္က ေသာ္တာ့အဖုတ္ေလးကို သူရဲ႕က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆီးစပ္အထက္နားမွ လက္လွ်ိဳႏိႈက္စမ္းျပီး အေစ့ေလးကို အသာပင္ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။


''အင့္... ဟင့္.. ဦးရယ္... လုပ္မွာျဖင့္လုပ္ပါေတာ့။ ေသာ္တာမေနတတ္ေတာ့ဘူး။''

အဖုတ္ထဲ လီး၀င္လာဖုိ႕ ေစာင့္ေမွ်ာ္ငဲ့လင့္ေနတဲ့ ေသာ္တာခမ်ာ အစိကိုပြတ္ေခ်ျခင္းခံလိုက္ရသျဖင့္ ဖင္ၾကီးခါယမ္းသြားျပီး သူမဖင္ၾကီးကို
အေနာက္ဖက္သို႕ ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္ကာ အေနအထုိင္ခက္လို႕ေနရေတာ့သည္။ ဦးလွျမိဳင္ကလည္း အစိကိုပြတ္ေခ်ေနလ်က္မွပင္ သူရဲ႕ အတန္ၾကီးကို
 ေသာ္တာ့အဖုတ္ေလးထဲသို႕ ဖိႏွစ္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလေတာ့၏။

''ဘြတ္.. ဖြတ္.... ဖြတ္... ျပစ္.... ဒုတ္ ....''

ပထမတစ္ခ်ီလုပ္ျပီးသား အဖုတ္ထဲသို႕ ဦးလွျမိဳင္အတန္ၾကီးက ေလအန္သံနဲ႔အတူ ထုိးခြဲ၀င္ေရာက္သြားျပန္သည္။
 ေသာ္တာကေတာ့ မသက္မသာပင္ ခံစားလိုက္ရရွာသည္။

'' အ ... အီး... အေမ့... နာလိုက္တာ... ဦးရယ္''

 ခါးေလးခြက္ ဖင္ကုန္းေပးထားေသာ ေသာ္တာတစ္ေယာက္ အဖုတ္ထဲသို႕ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ၾကီး ၀င္လာတဲ့ အတန္ၾကီးေၾကာင့္ ခါးေလးခုံုးထသြားရသည္။
ဒါေပမဲ့ လီးအ၀င္က ထိထိမိမိရွိလွတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ အရသာေတြ႕သြားရေတာ့၏။

လီးၾကီးက အဖုတ္ေသးေသးေလးထဲ နင့္နင့္နဲနဲျပည့္ျပည့္ၾကပ္ကာ ၀င္ေနျခင္းေၾကာင့္ အ၀င္အထြက္ေခ်ာေမြ႕ေစရန္
လက္ကိုေနာက္သို႕ျပန္ျပီး သူမဖင္သားၾကီးကုိ သူမဘာသာလွမ္းဆြဲျပီးျဖဲေပးမိကာ အလိုးခံေနေတာ့၏။
 ေသာ္တာ့ပံုစံေလးမွာ အလိုးခံမႈကို မက္မက္ေမာေမာခံစားရင္း ကာမအရသာထူးကို ခံစားလို႕ေနေပ၏။

ဦးလွျမိဳင္မွာ အသားျဖဴျဖဴ ၊ ဖင္အိုုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုဖင္ကုန္းခိုင္းျပီး လိုးေဆာ္ေနရျခင္းေၾကာင့္
 သူ၏အေသြးအသားတုိ႕က ပူေႏြးတက္ၾကြလို႕ေနသည္။ ဒါ့အျပင္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္တုိင္း ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ ခါခါဆင္းသြားေသာ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔အတူ ေ၀့၀ိုက္ာက်ေနေသာ ေသာ္တာ့ဆံပင္ရွည္မ်ားေၾကာင့္ ေသာ္တာအလိုးခံေနသည့္ ပံုစံေလးက
 ဦးလွျမိဳင္အတြက္ ကာမအျမင္ဖီလင္ကိုခံစားလို႕ ေနရျပန္ေသး၏။

အား.... ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္..။

အစပထမ၌ အလိုးခံေနရေသာ ေသာ္တာ့ရဲ႕ပံုစံေလးက ရမက္ေသြးၾကြစရာျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း၌ ေသာ္တာကိုယ္တုိင္ကပင္ အလုိးခံရင္း
 ဦးလွျမိဳင္ စိတ္ေတြပိုထန္ေအာင္ ေအာက္မွ အညဳ ၊ အခရာေလးမ်ားေျပာေပးျခင္း၊ ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို တုိးပြားေအာင္
အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေပးသည့္ စကားသံေလးမ်ားကို ေျပာတတ္ဆုိတတ္လာေလေတာ့၏။

''အား... ေကာင္းတယ္ ဦးရယ္... ေဆာင့္.. နာနာေလးေဆာင့္ပါ..။''

ေသာ္တာ့ရဲ႕ အညဳအခၽြဲေတြေၾကာင့္ ရမက္ထန္လာျပီျဖစ္ေသာ ဦးလွျမိဳင္မွာ ေသာ္တာ့ကို နင္းကန္ျပီး ေဆာင့္လုိးေနေလေတာ့သည္။
 ဦးလွျမိဳင္တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးမ်ားျဖင့္ ရႊဲနစ္ေနသလို ေသာ္တာ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး အသားေလးေတြမွာလည္း ေခၽြးစက္ကေလးမ်ားသီးေနသည္။
 ျဖဴေဖြးေသာ ကိုယ္လံုးကေလးမွာ ေတာက္ေျပာင္ျပီးေၾကြရုပ္ကေလးလိုျဖစ္ေနသည္။ ေသာ္တာမွာ သူမဖင္သားၾကီးကို ေနာက္သို႕ပစ္ပစ္ေဆာင့္ကာ အလုိးခံေပးေနရ၏။
 သူမရဲ႕ ပစ္ေဆာင့္ေကာ့တင္အလိုးခံမႈနဲ႕ ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေသာ္တာ့ဆံပင္ရွည္ေလးေတြမွာလည္း ေ၀့၀ဲခါယမ္းလို႕ေနသည္။

ေသာ္တာတစ္ေယာက္ ဖင္ကုန္းျပီးအလိုးခံေနရတာအရမ္းကို အရသာေတြ႕ေနျပီး အဖုတ္ထဲမွာ ပူထူက်င္ဆိမ့္ကာ ျပီးခ်င္လာေတာ့၏။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ဦးလွျမိဳင္လီးၾကီးကို သူမအဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ရွိသမွ်အင္အားေလးသံုးကာ ဆြဲဆြဲညွစ္ေပးေနမိသည္။


ဦးလွျမိဳင္မွာေတာ့ ေသာ္တာ့ရဲ႕ အေပးေကာင္းမႈ၊ အဖုတ္ေလးထဲမွ တရစ္ရစ္ဆြဲညွစ္မႈမ်ားေၾကာင့္ လိင္တန္ၾကီးတစ္ခုလံုး ပူထူက်င္ဆိမ့္ကာ
သုက္ရည္တုိ႕က သုက္ေၾကာတစ္ေလွ်ာက္ တင္းရင္းကာေနေတာ့သည္။ ဦးလွျမိဳင္လိုးအားကို ျမွင့္တင္ျပီး ေဆာင့္ရင္း
 ေသာ္တာ့ကို ပက္ပင္စက္စက္မညွာမတာပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္လိုးပစ္လုိက္ေတာ့သည္။

''အား.... ထြက္ကုန္ျပီ ဦးေရ....။''

ဦးလွျမိဳင္ ေသာ္တာ့ကို နင္းကန္ေဆာင့္လိုး၍ သုက္ရည္ေတြထြက္သြားခ်ိန္ႏွင့္ အံကိုက္ပင္ ေသာ္တာ့အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ားလည္းထြက္ကာ
အျပီးခ်င္းဆံုစည္းသြားေတာ့သည္။ ဦးလွျမိဳင္တစ္ေယာက္ ေသာ္တာ့ကို အစြဲၾကီးစြဲမက္လို႕သြားရျပီျဖစ္သည္။

''ဦးေတာ့ ေသာ္တာ့ကို အရမ္းခ်စ္မိသြားျပီကြာ..။''

''တကယ္ပဲလားဦးရယ္။ ေသာ္တာကသာ ဦးကုိ အားကိုးခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႔ ခ်စ္မိလို႕ အခုလိုေတြျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ ဦးမွာသာ အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြရွိ.....။''

ေသာ္တာက မ်က္ရည္ေလး၀ဲကာ ငဲ့ကာျဖင့္ ဦးလွျမိဳင္ကို မာယာေထာင္ေခ်ာက္နဲ႔ အပိုင္ခ်ဳပ္သည္။

 ဦးလွျမိဳင္မွာ ေသာ္တာ၏သနားစဖြယ္ ဟန္ပန္ေလးေၾကာင့္ ပ်ာပ်ာသလဲျဖစ္ကာ ေသာ္တာ့ရဲ႕ နဖူးေလးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္ရင္း ...

''ဦးမွာ အိမ္ေထာင္မရွိေတာ့ပါဘူး ေသာ္တာေလးရယ္။ ဦးက မုဆုိးဖိုပါ။ ဦး ေသာ္တာေလးကို လက္ထပ္ယူမွာပါကြာ....။''

ဦးလွျမိဳင္ထက္ အသက္ထက္၀က္ေက်ာ္ငယ္ေပမဲ့ ေသာ္တာက ေယာက်္ားေတြကို ကစားလွည့္စား မာယာမ်ားတဲ့ အတတ္ပညာတြင္ အေတြ႕အၾကံဳမနည္းေတာ့။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ဦးလွျမိဳင္လို သူေဌးတစ္ေယာက္ကို အပီခ်ဳပ္ႏုိ္င္ခဲ့သည္။

 ဦးလွျမိဳင္က ေသာ္တာ့မိဘေတြဆီမွာ လိုက္ေတာင္းပါ့မယ္ဆုိတာေတာင္ မိခင္ျဖစ္သူကန္႕ကြက္မွာစိုးရိမ္တဲ့
 ေသာ္တာကသူမသေဘာဆႏၵနဲ႔ သူမ ဦးလွျမိဳင္ေနာက္လိုက္ခဲ့မည္ဟုဆုိခဲ့သည္။


အိမ္ကိုေတာ့ ခ်စ္သူေနာက္ခုိးရာလိုက္ေျပးသြားျပီဟု စာေရးထားခဲ့ကာ ဦးလွျမိဳင္ဆီမွ ပိုက္ဆံငါးသိန္းယူျပီး ေပးထားခဲ့သည္။
 ေသာ္တာက ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ရျပီဟု ယံုၾကည္စိတ္ျဖင့္ မိသာစုကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ခြဲထားႏုိင္ခဲ့သည္။

မိသားစုေရွ႕ေရးေတြဘာေတြ သူမ မသိေတာ့။ ဦးလွျမိဳင္ေနာက္သို႕ လိုက္သြားလွ်င္ သူမဘ၀ လံုျခဳံမႈအျပည့္ရွိမည္ဆုိသည့္ အေတြးသာ သူမေတြးေနခဲ့သည္။

ဦးလွျမိဳင္ႏွင့္အတူ မုိးကုတ္သို႕ ေသာ္တာလိုက္ပါလာခဲ့သည္။
ဦးလွျမိဳင္၏အေဆာင္အေယာင္ေတြက သူမတစ္သက္ အိပ္မက္ေတာင္မမက္ခဲ့ဖူးသည့္ အရာေတြျဖစ္ေန၏။
တုိက္ ၊ ကား၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြအားလံုးက ေသာ္တာ့ကို မက္ေမာတပ္မက္စိတ္ျဖစ္ေစရသည္။

မုိးကုတ္ကို ေရာက္ကတည္းက ေသာ္တာတစ္ေယာက္ တုိက္ေပၚက ေျမေပၚမဆင္းေတာ့။

 ဦးလွျမိဳင္ဆင္သည့္ အ၀တ္အစား၊ လက္၀တ္ရတနာမ်ဳိးစံုတုိ႕ျဖင့္ အိပ္မက္ကမာၻေလးထဲေရာက္ရွိေနရသလို ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနေတာ့ေလသည္။

ဦးလွျမိဳင္ကလည္း ေသာ္တာ့လို မယားငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာလွလွ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးကို ရထားသည္မုိ႕ ေသာ္တာဘာပဲလုပ္လုပ္ တျပံဳးျပံဳးနဲ႔ပင္။
 အခ်ိန္မွန္မွန္ ကာမဆက္ဆံေနရလွ်င္ေက်နပ္ေနသည္။

ေသာ္တာကလည္း အိစက္ညက္ေညာေသာ ဖဲေမြ႕ယာၾကီးေပၚမွာ ဦးလွျမိဳင္ကို ရမက္ေဆးေတြတုိက္ေကၽြးျပီး
 ေလာကၾကီးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ေမ့လို႕ေနေတာ့သည္။

တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ဦးလွျမိဳင္က ေသာ္တာ့ကို အေရးဆုိလာသည္။

''ေသာ္တာေလး.. ဦးတုိ႕ လက္ထပ္ၾကမယ္ေလ''

''ဟင္..''

ထုိအခါမွ ေသာ္တာမွ လက္ရွိဘ၀ကို သတိရမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ဦးလွျမိဳင္ကိုေသာ္တာမခ်စ္။

ထို႕ေၾကာင့္ တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္ လက္မထပ္ခ်င္။ သူမခ်စ္တာ ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ ပိုင္ဆုိင္မႈ၊ အေဆာင္အေယာင္ေတြပင္။

 သူမ ဦးလွျမိဳင္ေနာက္လိုက္ခဲ့ျခင္းကလည္း ခ်မ္းသာခ်င္၍သာျဖစ္သည္။ ဦးလွျမိဳင္ကိုခ်စ္၍ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းရန္လိုက္ပါခဲ့ျခင္း မဟုတ္ခဲ့။

''ဘယ္လိုလဲ ေသာ္တာ.. ၀မ္းမသာဘူးလား။''

''ဟုတ္... ဟုတ္ကဲ့ ... ၀မ္းသာပါတယ္ ဦးရယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္ထပ္ဖုိ႕ ကိစၥကို အလ်င္မလိုပါနဲ႔အံုးလား။''

''ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ေသာ္တာေလးရဲ႕။''

''ဟိုေလ.. ေသာ္တာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖခ်င္ေသးတယ္။''

''ဟင္.. ဘယ္လို..။''

သူနဲ႕ လက္ထပ္ဖုိ႕ လိုက္လာခဲ့ျပီးမွ စာေမးပြဲေျဖမည္ဆုိတာကို ဦးလွျမိဳင္သေဘာမေပါက္။ ဘ၀င္မက်။

 ဒါေပမဲ့ ေသာ္တာက ဦးလွျမိဳင္ကိုယ္လံုးၾကီးကိုဆြဲဖက္ျပီး ဆယ္တန္းေအာင္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္တက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေတြ
 ခၽြဲ႕ႏြဲ႕ျပီး ေျပာျပလိုက္ေတာ့ ဦးလွျမိဳင္တစ္ေယာက္ေခါင္းညိမ့္လိုက္ရေတာ့သည္။

''ဒါဆုိ ပတ္၀န္းက်င္ကိုဘယ္လိုေျပာထားမလဲ ေသာ္တာေလးရဲ႕။''

''ဦးကလဲ ဦးတူမလို႕ ေျပာျပထားလိုက္ေပါ့လို႕။''

ေသာ္တာက ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ပါးကိုရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ျပန္သည္။

ဒီလိုအျပဳအမူေတြနဲ႔အတူ ဦးလွျမိဳင္လီးတန္ၾကီးေပ်ာ့က်ခဲ့ရျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသာ္တာ့အလိုက် ဦးလွျမိဳင္ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရေတာ့သည္။

ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ျပန္ေတာ့ ဦးလွျမိဳင္က တစ္စခန္းထကာ လက္ထပ္ဖုိ႕ေျပာတာျပန္၏။

''အို... ဦးကလဲ ေသာ္တာျဖင့္ စာေမးပြဲေအာင္လုိ႕ ေပ်ာ္ျပီး ဦးရင္ခြင္ထဲမွာေနနလို႕မ၀ေသးပါဘူး။
လက္ထပ္ဖို႕ေနပါအံုးေနာ္ ဦး...၊ ေနာ္လို႕...။''

ေသ္ာတာအစြမ္းကုန္ ကပ္ခြ်ဲေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးလွျမိဳင္ဘက္က တင္းခံထားခဲ့သည္။

သူနဲ႔လိုက္ပါျပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း အစားအေသာက္ေကာင္းေကာင္း ၊ အေနအထိုင္ေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႔ တစ္ေသြးတစ္ေမြးလွလာေသာ
 ေသာ္တာ့ကို လက္လႊတ္သြားမွာ စိုးရိမ္မိသည္။ ေသာ္တာတစ္ေယာက္အရမ္းကိုလွလာျပီး ခႏၶာကိုယ္အခ်ဳိးအစားေတြကလည္း
 မက္ေမာစရာအတိျဖစ္ေနျပီဆုိေတာ့ ဦးလွျမိဳင္ဘက္က ေသာ္တာ့ကို လက္လြတ္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိသည္မွာ အလြန္ေတာ့မဟုတ္ပါ။

ဒီေတာ့ ဦးလွျမိဳင္ရသေလာက္ေတာ့ တင္းခံထားမိသည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ တကၠသိုလ္အရမ္းတက္ခ်င္ေနသည့္ ေသာ္တာမွာ ဦးလွျမိဳင္ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ရေတာ့သည္။
 ဒါေပမဲ့ ေသာ္တာက မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေတြဘာေတြမလုပ္ဖုိ႕နဲ႔ တကၠသိုလ္တက္ေနစဥ္တြင္ သူမကို ဦးလွျမိဳင္၏ တူမအျဖစ္သာ လူသိခံဖုိ႕ေတာင္းဆုိခဲ့သည္။

အေၾကာင္းျပခ်က္က အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀နဲ႔ တကၠသိုလ္တက္ရမွာ ရွက္လို႕ဟူ၍ျဖစ္သည္။

တူမအရြယ္မယားေခ်ာေလးကို အပိုင္ရေနျပီမို႕ ဦးလွျမိဳင္ကေသာ္တာ့ ဆႏၵကို အေလ်ာ့ေပးခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

ထုိခြင့္ျပဳခ်က္ရေတာ့ ေသာ္တာက သူမအေသြးအသားေတြနဲ႔ ဦးလွျမိဳင္ကို အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ျပလိုက္ျပန္သည္။
 မာယာေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ရစ္ပတ္ပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္တက္ရမည့္ရက္နီးလာေတာ့ ေသာ္တာအေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနသည္။
 မုိးကုတ္ကေန မႏၱၱေလးထိသြားျပီးေက်ာင္းတက္ရမွာမုိ႕ ေသာ္တာကလြတ္လပ္ျပီဟု စိတ္တြင္ေတြးကာေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။

''ေသာ္တာေနဖုိ႕ ျမိဳ႕ထဲမွာ ဦးတုိက္ခန္းရွိတယ္။ အဲဒီတုိက္ခန္းမွာပဲေနျပီးေက်ာင္းတက္ေလ။ ဦးလဲမၾကာမၾကာလာျပီး ေသာ္တာေလးနဲ႔ ခ်စ္လို႕ရတာေပါ့။''

''ဟင့္အင္း .. ဟင့္အင္း.. ဦးကလဲ ... ေသာ္တာက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀ကို ပီပီျပင္ျပင္ခံစားခ်င္ေသးတာ... အေဆာင္ကပဲတက္မယ္ဦး...။''

''ဟင္... ဒါဆုိ ဦးလာရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။''

''ေၾသာ္.. ဦးကလည္း အဲဒီေတာ့ ဦးတုိက္ခန္းမွာ ေသာ္တာလိုက္ေနမွာေပါ့လို႕။''

''ကဲ ေသာ္တာ့ သေဘာပါပဲကြာ။''

''ေဟး.. အဲဒါေၾကာင့္......''

''ဘာလဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဦးကိုခ်စ္တာလို႕ ေျပာဦးမယ္မဟုတ္လား။''

''ဟြန္း.. ဦးေနာ္..။ ေသာ္တာ့ကို ရွက္ေအာင္လုပ္တယ္။ ကဲ... ကဲ....''

ေသာ္တာ ဦးလွျမိဳင္ရင္ဘတ္ၾကီးကို လက္သီးဆုတ္ကေလးျဖင့္ မနာေအာင္ထုလိုက္သည္။

 ဦးလွျမိဳင္ကလည္း ေသာ္တာ့လက္ကေလးကိုဖမ္းဆြဲကာ ေသာ္တာနဲ႔အတူ ကုတင္ေပၚသို႕ လွဲခ်ပစ္လိုက္ေတာ့၏။

''အင္း... ဟင္း... ဦးရယ္...''

အျပဳအစု အခၽြဲ႕အႏြဲ႔ေကာင္းေသာ ေသာ္တာ့ကို ဦးလွျမိဳင္တစ္ေယာက္ အသည္းစြဲခ်စ္ေနျခင္းက လြန္သည္ဟုမေျပာႏုိင္ေပ။

 ေသာ္တာက မာယာဆုိတဲ့အဆိပ္ေတြျပင္းလွသည္ကိုး...........။
...
+32 Vote Up
ပို႕စ္တင္တဲ့သူကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ အေပၚျမွားေလးကိုတစ္ခ်က္ႏွိပ္ေပးသြားပါ။

Offline အိပ္မက္သခင္

Re: ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔လ
« Reply #4 on: July 27, 2013, 12:49:32 AM »
အခန္း (၃)

''ေဟ့ေကာင္... ငါေျပာတာ အဲဒီ့ေကာင္မေလးေပါ့။ မုိးကုတ္ကသူေဌးတူမတဲ့ ၊ ၀တ္တာစားတာ၊ သံုးတာစြဲတာေတာ့ အလွ်ံပဲ....။''

တကၠသိုလ္က ေယာက်္ားေလးေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေသာ္တာတစ္ေယာက္နာမည္အေတာ္ေလးၾကီးလာခဲ့သည္။
 ေသာ္တာ့ကို မိန္းကေလးတုိင္းကအထင္ၾကီးအားက်ၾကသည္။
 ေသာ္တာ့ဘ၀က အစစအရာရာျပည့္စံုကာ မုိးေပၚကလမင္းလိုစံျမန္းေနရသည္ပဲ။

အဲဒါပဲတင္လားဆုိေတာ့ မဟုတ္ေသးပါ။ ေသာ္တာရဲ႕ နက္ေမွာင္သန္စြမ္းေသာဆံပင္ရွည္ၾကီးေတြက တင္ပါးထြားထြားအိအိနားထိေရာက္သည္။
 လံုးက်စ္မုိ႕ေမာက္ေသာ ေရႊရင္အစံုကို ေပၚလြင္ေအာင္ ခါးတုိအက်ၤ ီေလးေတြ၀တ္ျပီး ထဘီကိုတင္းေနေအာင္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္တတ္သည့္ေသာ္တာ့အလွကို ျမန္မာဆန္ဆန္လွသည္ဟုဆုိကာ ကြင္းဘဲြ႔ပင္အပ္ႏွင္းခဲ့ၾကသည္။
 ေမဂ်ာကြင္းေတြထက္ပိုလွသည္ဟု ပင္သတ္မွတ္ၾကျပီး တကၠသိုလ္တစ္ခုလံုးရဲ႕ အလွဘုရင္မဘြဲ႕ကို အပ္ႏွင္းၾကျပန္၏။

ေသာ္တာမွာ ဦးလွျမိဳင္၏ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေရျမင့္လို႕ၾကာတင့္ခဲ့ရသည္။
 ဒါေပမဲ့ ႏွလံုးသားကို ညာေနခဲ့ျပီး စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို မက္ေမာေနခဲ့ေသာ ေသာ္တာ့ဘ၀ထဲသို႕ လူတစ္ေယာက္၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။

ေဆးေက်ာင္းသား၊ သူေဌးသား၊ လူေခ်ာလို႕ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႕ မုိးျမင့္။ နယ္ပယ္အသီးသီးက အလွဘုရင္မေတြ၊
အပ်ဳိေခ်ာေလးေတြ တိတ္တခိုးစြဲလမ္းႏွစ္သက္ၾကရသည့္ မုိးျမင့္က ေသာ္တာ့ကို မ်က္စိက်ကာ အနားသို႕ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။

ေသာ္တာမွာ အေဖအရြယ္၊ ဦးေလးအရြယ္ သက္ၾကားအုိၾကီးကိုလင္လုပ္ေနရသည့္ အေျခအေနတြင္
ပ်ဳိတုိင္းၾကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေလးက ခူးခြင့္ေပးေနေတာ့ ရင္ခုန္သံေတြျမန္ဆန္ခဲ့ရသည္။

 ႏွလံုးသားက လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မုိးျမင့္လိုသက္တူရြယ္တူ ႏုပ်ဳိေခ်ာေမာျပီး
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ကာဆရာ၀န္ျဖစ္မည့္သူကို ရင္ခုန္လႈပ္ရွားခ်စ္စိတ္ျဖင့္တစ္ဖက္ ၊
ဘ၀အတြက္ အာမခံခ်က္ေတြအျပည့္အ၀ေပးႏုိင္သည့္ အေျခအေနရွိေနသည္ကတစ္ဖက္၊
 ႏွစ္ဖက္စလံုးက သူမအတြက္ အဆင္ေျပေနျခင္းေၾကာင့္ မုိးျမင့္ကို ခ်စ္သူအျဖစ္ လက္ခံလိုက္ပါေတာ့သည္။


မုိးျမင့္ကလည္း ေသာ္တာ့ကို အလွဘုရင္မေလး ျမန္မာဆန္ဆန္လွသူေလးမုိ႕ အသဲစြဲေအာင္ခ်စ္မိခဲ့သည္။
ေသာ္တာ့ကို တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္ ခ်စ္သည္ဟူ၍ပင္ေၾကြးေၾကာ္ေနခဲ့သည္။

ဒါေပမဲ့ မိုးျမင့္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ ပ်က္စီးရဖုိ႕ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။

''မုိးျမင့္ .... မင္း ေသာ္တာဆုိတဲ့ မုိးကုတ္ကေကာင္မေလးကို တြဲေနတာ အတည္ဆုိ...''

''ေအး..။ ဟုတ္တယ္ ေဇာ္ၾကီးရ .... မင္းဘယ္ကၾကားလာရတာတုန္း''

မုိးျမင့္ သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္ၾကီးက မုိးကုတ္သား။
ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႕ မုိးျမင့္ကိစၥၾကားတာနဲ႔ ေဇာ္ၾကီးေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္သည္။

''ငါမင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာမယ္ မုိးျမင့္... အဲဒီ ေစာ္ကို မင္းျဖဳတ္ရုံျဖဳတ္ျပီးေခါက္ထားမယ္ဆုိရင္ ငါဒီအထိလိုက္မလာဘူး။ အခုမင္းက အတည္ၾကံေနတယ္ဆုိလို႕ ငါ လိုက္လာရတာ။''

''ဟာ... ငါ ေသာ္တာ့ကိုတကယ္ခ်စ္တာ ေဇာ္ၾကီးရ ဘာျဖစ္လို႕လဲ။''

''ေအး... အဲဒီေသာ္တာဆုိတဲ့ ေကာင္မေလးက တုိ႕ျမိဳ႕က ေက်ာက္တြင္းသူေဌး ဦးလွျမိဳင္ရဲ႕ေနာက္မိန္းမတဲ့။''

''ဘာ...''

မုိးျမင့္ ဆြံ႕အသြားသည္။ ဒီစကားကို လာေျပာတဲ့သူက သာမာန္ရင္းႏွီးတဲ့လူဆုိ မုိးျမင့္ေလွာင္ပစ္လိုက္မွာ အေသအခ်ာ။
 ေသာ္တာ့ကိုလိုက္မရလို႕ မလုိမုန္းထားျပီး အပုပ္ခ်ေျပာေနသည္ဟုသတ္မွတ္လိုက္မိမွာပဲျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ အခုက ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္၊ မိုးကုတ္သားစစ္စစ္။
 ေသာ္တာေနထိုင္သည့္ေနရာက ငယ္သူငယ္ခ်င္းက အတိအက်ေျပာေနျခင္းေၾကာင့္ မုိးျမင့္မယံုလို႕မရေတာ့။

မုိးျမင့္စိတ္ေတြေပါက္ကြဲလာရျပီျဖစ္သည္။ ေသာ္တာ့ကို သူခ်စ္သေလာက္ ေသာ္တာကလည္းျပန္ခ်စ္ခဲ့သည္ဟု ထင္မိခဲ့တဲ့စိတ္ေတြက ေသာ္တာ့အေပၚ အျမင္ေစာင္းခဲ့ရေလျပီ။

အသက္ၾကီးၾကီးလင္ကိုယူထားျပီး လင္ငယ္ေနခ်င္သည့္ေကာင္မဟု သတ္မွတ္လိုက္မိေတာ့သည္။

ေသာ္တာ့ကို သူ႕ဘက္မွ အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္နဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ၾကိဳက္ခဲ့ဖူးသည့္ မိန္းကေလးမ်ားလို
အေသြးအသားကို၀ါးမ်ဳိလိုသည့္စိတ္ကိုပင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့သည္။
 ေသာ္တာနဲ႔ အတူေနခြင့္ရတာေတာင္ သူ႕ဘက္ကစည္းေစာင့္ေပးခဲ့သည္။ အခုေတာ့....။


''ေတာက္ ... ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ေသာ္တာရယ္...။''

မုိးျမင့္အၾကီးအက်ယ္ၾကံဳး၀ါးျပီး ေသာ္တာေနထုိင္ရာ အေဆာင္သို႕ထြက္လာခဲ့သည္။
 ဒါေပမဲ့ ေသာ္တာကရွိမေနခဲ့ေပ။

အေဆာင္ေနမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္လိုက္မိမွပင္ မုိးျမင့္စိတ္ကို ပိုမိုထိခိုက္ေစေသာ သတင္းစကားတစ္ခုကို ၾကားခဲ့ရျပန္သည္။

ထုိစကားကမုိးျမင့္စိတ္ကို အရမ္းေပါက္ကြဲေစျပန္သည္။

''မုိးကုတ္က သူ႕ဦးေလးလာလို႕ ျမိဳ႕ထဲကတုိက္ခန္းမွာ လိုက္အိပ္တယ္။ ကၽြန္မတုိ႕သိသေလာက္ေတာ့ ေသာ္တာနဲ႔ အဲ့ဒီလူၾကီးက ဦးေလးနဲ႔ တူမ မဟုတ္ဘူး။''

ေနာက္ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေသာ္တာ အေဆာင္ျပန္ေရာက္လာျပီဟု သတင္းၾကားတာနဲ႔ ေသာ္တာ့ဆီကို မုိးျမင့္ထြက္လာခဲ့သည္။

''ဟယ္... ကို... ဒီအခ်ိန္ၾကီး မလာစဖူးပါလား..။''

''ေသာ္တာအားရင္ ကို န႔ဲ ခဏလုိက္ခဲ့ပါလား။''

''ဟုတ္ကဲ့ ကို''

ေသာ္တာ့မွာေတာ့ မုိးျမင့္ဘာျဖစ္ေနသည္ကိုမသိ။ သူမ ခ်စ္ရသူကလာေခၚေတာ့ ေကာက္ခါငင္ခါပင္လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
 လြန္ခဲ့ေသာရက္က ဦးလွျမိဳင္ေရာက္လာခဲ့သျဖင့္ ျမိဳ႕ထဲတုိက္ခန္းတြင္ အတူလိုက္ပါအိပ္စက္ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္မ်ား၌
 ေသာ္တာမွာ မုိးျမင့္ကိုပင္ သတိရေနခဲ့သည္။

 ယခင္က ဦးလွျမိဳင္၏ အနမ္း၊ အယုအယမ်ားအေပၚ သာယာမိန္းမူးခဲ့ေသာ္လည္း မုိးျမင့္ႏွင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့သည့္
အခ်ိန္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးလွျမိဳင္ႏွင့္အတူေနရသည္ကို ငရဲက်ေနသလိုခံစားေနခဲ့ရသည္။

မုိးျမင့္ႏွင့္ စည္းမေက်ာ္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း မုိးျမင့္ကိုခ်စ္သည့္ စိတ္ေၾကာင့္ အခုလိုျဖစ္ေနခဲ့ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

မုိုးျမင့္က ယခင္ေကာင္မေလးေတြကို ေခၚလာေနက်တုိက္ခန္းသို႕ ေသာ္တာ့ကို ေခၚေဆာင္လာသည္။
မိုးျမင့္ပံုစံက ေအးတိေအးစက္ႏုိင္လြန္းလွသည္။

 ေသာ္တာ့ကို ယခင္ကလိုဧည့္ခန္း၌ပင္စကားမေျပာေတာ့ဘဲ အိပ္ခန္းထဲသို႕ တန္းေခၚလာခဲ့သည္။

''ကို ... ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ဒီေန႕ ေသာ္တာ့ကို ဆက္ဆံတာတစ္မ်ဳိးၾကီးပဲ။''

''ကို ... မင္းနဲ႔ အတူေနခ်င္တယ္ ေသာ္တာ... ကိုယ့္ကို ခြင့္ျပဳမလား။''

''အုိ... ကိုကလည္း။''

ေသာ္တာရွက္ေသြးျဖာသြားရသည္။ သူမဘက္မွ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာေတာင္မွ စည္းေစာင့္ခဲ့သည့္ ခ်စ္သူက ယခုေကာက္ကာငင္ကာ ေတာင္းဆုိလာေတာ့ မျငင္းရက္ပဲ ေခါင္းေလးအသာငံု႕ကာ ျငိမ္ျပီးရပ္ေနလိုက္မိသည္။

သူမဘ၀မွာ ဘယ္ေယာက်္ားေလးအေပၚမွ မခံစားဖူးခဲ့သည့္ ရင္ခုန္မႈျဖင့္ မုိးျမင့္ကိုခ်စ္ရသည္မုိ႕ မိုးျမင့္ေတာင္းဆုိလာလွ်င္
သူမဘက္မွ အရာရာေပးဆပ္ဖုိ႕ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

မုိးျမင့္က ေသာ္တာ့ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ရပ္ကာ သူ၏ေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။

 ေခါင္းငံု႕ကာရပ္ေနေသာ ေသာ္တာမွာ ေရွ႕မွလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေခါင္းကိုအသာအယာေမာ့အၾကည့္တြင္ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းသြားရသည္။
ထုိမွ်မကေသး ေသာ္တာတစ္ေယာက္အာေခါင္ေတြပင္ေျခာက္လို႕သြားရေတာ့သည္။


သူမမ်က္စိေရွ႕၌ မိုးျမင့္က အတန္ၾကီးတရမ္းရမ္းနဲ႔ အသင့္ျဖစ္ေနျပီကိုး။
 ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းႏွင့္ရပ္ေနေသာ မုိးျမင့္ ေပါင္ၾကားထဲမွ အတန္ၾကီးက ေသာ္တာ့ကို
တန္းမတ္စြာခ်ိန္ရြယ္ထားသကဲ့သုိ႕ ေတာင္မတ္စြာရွိေန၏။

''မင္း အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္လိုက္ေလ ေသာ္တာ''

မုိးျမင့္က ေသာ္တာ့ကို အမိန္႕သံဆန္ဆန္ ေလသံျဖင့္ေစခိုင္းလိုက္သည္။
 ေသာ္တာက မုိးျမင့္စကားကို တေသြမတိမ္းလိုက္နာရွာသည္။

သူမကိုယ္ေပၚမွ အ၀တ္အစားမ်ားကို တစ္လႊာခ်င္းခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။

 ေသာ္တာ့ရဲ႕ ျဖဴေဖြးႏူးညံ့ျပီး တြဲမက်ေသးတဲ့ရင္သားထြားထြားကေပၚထြက္လာသည္။

ရင္သားထြားထြားေအာက္က အဆီပိုမရွိပဲ ခ်ပ္ရပ္ေနေသာ ဗုိက္သားေလး၊
အဲဒီေအာက္မွာေတာ့ အေမႊးအျမင္ေျပာင္စင္ေအာင္ရိတ္ထားတဲ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက ျမင္ရသူ မုိးျမင့္အဖို႕ ရမက္ေသြးတို႕ ဆူေ၀ဖြယ္ရာအတိပင္။

 သူမရင္ထဲတြင္ စြဲလန္းခ်စ္ခင္ရသည့္ မုိးျမင့္ကို ခ်စ္သည့္စိတ္ေၾကာင့္ အႏြမ္းပန္းျဖစ္ေနရသည့္ သူမမွ မုိးျမင့္အလိုက် အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆည္းေပးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေသာ္တာဆုိတဲ့ မိန္းမေခ်ာေလးခမ်ာ  မုိးျမင့္ခိုင္းတဲ့အတုိင္း မကန္႕ကြက္ပဲ မုိးျမင့္ေတာင္းဆုိသမွ် လိုက္လုပ္ေပးေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

မုိးျမင့္တစ္ေယာက္  လီးအေတာင္သားႏွင့္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေျခခ်ထိုင္လိုက္ျပီး ၀တ္လစ္စလစ္ကေလးျဖင့္ ထိရက္ကိုင္ရက္စရာမရွိပဲ လွလြန္းေနေသာ ေသာ္တာ့အလွကို ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲရိပ္သန္းေသာမ်က္၀န္းအစံုျဖင့္ ခပ္ေဆြးေဆြးေလးတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လိုက္မိ၏။

ဒါေပမဲ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ မုိးျမင့္ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ားက ေဒါသစြက္ေသာ အၾကည့္မ်ားအျဖစ္သို႕ ကူးေျပာင္းလို႕သြားေတာ့သည္။

မုိးျမင့္ရင္ထဲမွာ ေသာ္တာရဲ႕ သစၥာေဖာက္ဖ်က္လိမ္ညာလွည့္စားထားမႈမ်ားကို ျပန္လည္ေတြးေတာမိျပီး စိတ္ေတြခက္ထန္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။

''ကိုယ့္ကို ခ်စ္ေသးလား ေသာ္တာ''

မုိးျမင့္က သူ႕ေရွ႕မွာ ရွက္ရြံ႕ဟန္ေလးျဖင့္ ရပ္ေနေသာ ေသာ္တာ့ကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီး ေလသံမွန္မွန္ျဖင့္ပင္ေမးလိုက္သည္။

''ကို႕ကိုေသာ့္တာအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ကိုရယ္။ ကို႔ကုိခ်စ္လြန္းလို႕ ကို႕ဆႏၵေတြျဖည့္ဆည္းေပးဖုိ႕ ေသာ္တာအခုလိုလိုက္လာခဲ့ရတာပါ။ ကို ေသာ္တာ့ကို အထင္မေသးပါနဲ႔ေနာ္....။''

ေယာက်္ားေတြကို အျမဲလွည့္ပတ္လိမ္ညာမာယာမ်ားေလ့ရွိသည့္ ေသာ္တာက သူမ၀သီအတုိင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိကၡာဆည္သည့္အေနျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသး၏။

 ထုိစကားသံေတြက မုိးျမင့္၏ရင္ဘတ္ကို ပိုမိုထိခိုက္နာက်င္ေစမွန္း ေသာ္တာမသိခဲ့ေပ။


ဒါကို ကိုယ့္လီးကို လာစုပ္ေပးကြာ။ ေသာ္တာ လီးစုပ္ေပးတာကို ကိုယ္အရမ္းခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။

မုိးျမင့္က ေသာ္တာ့အက်င့္စရိုက္ကို အထင္ေသးစြာျဖင့္ အေပ်ာ္မယ္တစ္ေယာက္ကိုဆက္ဆံသလို ခပ္ရင့္ရင့္ပင္ေစခိုင္းလိုက္၏။

 မိုးျမင့္စကားေၾကာင့္ ေသာ္တာ့ကိုယ္ေလး တြန္႕ကနဲပင္ျဖစ္သြားသည္။
 သူမႏွင့္ ပတ္သက္ဖူးခဲ့သည့္ ဘယ္ေယာက်္ားကိုမွ ေသာ္တာ ပုေလြမေပးဖူးခဲ့ပါ။
ယုတ္စြအဆံုးသူမရဲ႕ေက်းဇူးရွင္လို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရသည့္ ဦးလွျမိဳင္ကိုေတာင္ ေသာ္တာစုပ္ေပးခဲ့သည္မဟုတ္ေပ။

 ဒါေပမဲ့ မုိးျမင့္က သူမလက္ထပ္မည့္ ေယာက္်ား၊ သူမခ်စ္ရသည့္ ခ်စ္သူဟူေသာအေတြးျဖင့္ ေသာ္တာ့စိတ္ထဲမာန္တင္းကာ
 ခ်စ္သူအလိုက် လိင္တန္ကိုငံုစုပ္ေပးဖုိ႕ ကုတင္ေစာင္းတြင္ထုိင္ေနေသာ မုိးျမင့္ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲသို႕
 ဒူးေလးေထာက္ကာ ထုိင္လိုက္ေတာ့သည္။


မုိးျမင့္၏ ေတာင္မတ္ေနေသာ လိင္တန္ၾကီးကို ေသာ္တာ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ
တင္းေျပာင္ဖူးထြက္ေနသည့္ ထိပ္ဖူးကို သူမႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားျဖင့္ စတင္တုိ႕ထိကာ စုပ္ငံုလိုက္ေတာ့သည္။


ေသာ္တာ့ ပါးစပ္မွ အားၾကိဳးမာန္တက္ စုပ္သံတျပြတ္ျပြတ္က အခန္းထဲမွာ ခပ္မွန္မွန္ပင္ထြက္လို႕ေနသည္။

 ေသာ္တာ့ခမ်ာ မစုပ္တတ္စုပ္တတ္ႏွင့္ မုိးျမင့္ရဲ႕ လိင္တန္ထြားထြားကို ေခါင္းကေလး နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ႏွင့္ အားၾကိဳးမာန္တက္စုပ္ေပးေနရွာသည္။

မုိးျမင့္က ကုတင္ကို လက္ေထာက္ကာ ဖင္ကိုၾကြျပီး ေသာ္တာ့ပါးစပ္ေလးထဲ သူ႕လိင္တန္ကို အားမလိုအားမရျဖင့္ ေကာ့ေကာ့ထုိးေနလိုက္ေသးသည္။

ပုေလြေပးတာမကၽြမ္းက်င္သည့္ ေသာ္တာမွာ မုိးျမင့္ရဲ႕ ေကာ့တင္ေဆာင့္ထိုးလိုက္ေသာ
လိင္တန္ထိပ္ဖူးက အာေခါင္သို႕ လာလာထုိးျခင္းကို ခံစားရသည္။

ေသာ္တာ့ ပါးစပ္တစ္ခုလံုးျပည့္ေနေသာ လိင္တန္ၾကီးေၾကာင့္ လည္ေခ်ာင္းထဲ၌ပ်ဳိ႕အင့္သြားျပီး မ်က္ရည္ေလးမ်ားပင္စို႕ထြက္လာသည္။

ဒါေပမဲ့ မုိးျမင့္ကာ ေသာ္တာ့အေပၚ သနားညွာတာစိတ္မရွိေတာ့ေပ။
 ေသာ္တာရဲ႕ ဆံပင္ရွည္ရွည္မ်ားကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲစုကိုင္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေသာ္တာ့ ဂုတ္သား၀င္း၀င္းေလးကို ထိန္းကိုင္ရင္း ေသာ္တာ့ပါးစပ္ထဲကို အဖုတ္ထဲလိုးသလို ေဆာင့္ေဆာင့္ထုိးေနမိေတာ့သည္။

မိုးျမင့္စိတ္ထဲမွာ နာက်ည္းခက္ထန္ေနေသာ စိတ္အစဥ္ႏွင့္အတူ ရမက္စိတ္က ျပင္းထန္လာသည္။
 ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူ၏ သနားစရာမ်က္ႏွာလွလွေလးႏွင့္ ေႏြးေထြးႏူးညံ့လြန္းေသာ ေသာ္တာ့ အာခံတြင္း၏အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ မုိးျမင့္တစ္ေယာက္ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏုိ္င္ေတာ့ပဲ သုက္ရည္မ်ား ျပြတ္ခနဲထြက္ကာ
 ေသာ္တာ့အာေခါင္ထဲထိေရာက္ေအာင္ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

မုိးျမင့္ လိင္တန္ကိုေသာ္တာ့ပါးစပ္ေလးထဲမွ ဆြဲထုတ္ျပီး ေသာ္တာ့ေခါင္းေလးကိုဆြဲေမာ့လိုက္သည္။
 ေသာ္တာ့မ်က္လံုးေလးမ်ားမွာ မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားက တြဲလဲခိုေနသည္။

ခ်စ္ရသူ၏ရက္စက္စြာ ဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းျပီးထြက္လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားလား၊

 အာေခါင္ကိုထိုးမိေသာေၾကာင့္ ထြက္လာေသာမ်က္ရည္မ်ားလားဆုိတာကေတာ့ ေသာ္တာမွလြဲ၍မည္သူမွသိႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ............။


................................... ျပီးပါျပီ...................................................

ဒီဇာတ္လမ္းကို ရိုက္တင္ေပးတယ္ဆုိေပမဲ့ ၀ါက်အထားသိုေတြ၊ စာလံုးေပါင္းအမွားေတြ၊ အရမ္းရွည္ျပီးနားလည္လို႕ မလြယ္တဲ့ စာသားေတြကို ဖတ္လို႕ေကာင္းေအာင္ ေသခ်ာျပန္ျပင္ျပီးေရးေပးထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ -ီး၊ -စ္၊ ေ-ာက္ဖုတ္ၾကီး စသည္ျဖင့္ အရမ္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားလံုးေတြေနရာမွာ လိင္တန္၊ အေခ်ာင္းစသည္ျဖင့္ အဆင္ေျပေအာင္ျပန္ေရးထားပါတယ္။ အလယ္ပိုင္း တခ်ဳိ႕ေနရာေလးေတြနဲ႔ ၊ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းမွာလည္း တံုးတိၾကီးျဖစ္ေနလို႕ နည္းနည္းေလးျဖည့္ထားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ရလို႕ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေအးေအးေဆးေဆးအခ်ိန္ယူျပီး ျပင္ေပးထားတာပါ။
အားလံုးပဲ အဆင္ေျပၾကပါေစ။

စာဖတ္သူအားလံုးကို ေလးစားခင္မင္တဲ့
အိပ္မက္သခင္
+26 Vote Up
ပို႕စ္တင္တဲ့သူကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ အေပၚျမွားေလးကိုတစ္ခ်က္ႏွိပ္ေပးသြားပါ။

Offline အိပ္မက္သခင္

  • ေကာလိပ္ဂ်င္
PDF and EPUB credit to -  Ko wlover

PDF Download Link ပါ။

https://dropbox.com/s/apkvmghkcjjq7qh/MoonWStars.pdf

မုိဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ ဖတ္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ EPUB ဖုိင္ပါ။

https://dropbox.com/s/zgnqv83mmw4ares/MoonStars.epub

No comments:

Post a Comment