မရြယ္ပဲ ဆူး မင္းၿဖစ္

ဆူး လို ့ေခါင္းစဥ္ တပ္ထားလို  ့ gazette ရွိ စာေရးဆရာမ ဆူး လို ့မထင္လိုက္ၾကပါနဲ  ့ ။  ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး ။ အခ်ိန္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ ကပါ ။ မမ ဟာ မိုးကုတ္ နဲ ့မန္းတေလး ေက်ာက္ကုန္ကူး ေနတဲ့ အသက္ ၃၅ ၀န္းက်င္ ခန္ ့ရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ဆုိေပမယ့္ သူမ ေဘာ္ဒီ က ေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး နႏၵာလိွဳင္ လို မ်ိဳး ။ ရွမ္းတရုတ္ စပ္သည့္ အတြက္ သူမ အသားက ၿဖဴသည္ ။ သူမ ဟာ ေက်ာက္ၾကည့္ရာ မွ ကြ်မ္းက်င္ သလို ေယာက်္ားမ်ား ႏွင့္ ဆက္ဆံရာမွာလည္း  ကြ်မ္းက်င္ မွု ရွိပါတယ္ ။ ရံဖန္ ရံခါ ဆုိလွ်င္ ေက်ာက္သူေဌးမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခရီးရက္ရွည္ ထြက္ေလ့ ရွိသူ တစ္ေယာက္ပါ ။ (ယေန ့ေခတ္ စကား အရ ကက လို ့ဆုိရမွာေပါ့ ေနာ္ )  ေမာင္ေမာင္ က ေတာ့ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ခန္ ့ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသား တစ္ဦး ၿဖစ္ပါတယ္ ။
မမ နဲ ့ေမာင္ေမာင္ ေတြ ့ဆံု မွုဟာ ေမာင္ေမာင္ တုိ ့က်ဴရွင္၀ိုင္းေနရာ မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေမာင္ေမာင္ တုိ ့ စာသင္တဲ့ ၀ိုင္းေနရာဟာ ၃ ထပ္ အေဆာက္အဦးပါ ။ ေၿမညီထပ္ နဲ ့ပထမ ထပ္ ကို တည္းခိုခန္း အၿဖစ္ဖြင့္ထားပါတယ္ ။ အဲဒီ တည္းခိုခန္းဟာ ေစ်းႏွုန္းသက္သာ ၊ သန္ ့ရွင္း သပ္ရပ္ တဲ့ အတြက္ ေက်ာက္ပြဲစားမ်ား ( အထူးသၿဖင့္ ေက်ာက္ကုန္သည္ ၊ ေက်ာက္ပြဲစား အမ်ိဳးသမီးမ်ား ) အၿမဲလို  လာေရာက္ တည္းခိုေလ့ ရွိတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ ။ ေမာင္ေမာင္ တို ့စာသင္၀ိုင္း က ေတာ့ ဒုတိယ ထပ္ ရွိ ေဟာလ္ခန္း ထဲ မွာပါ ။ တည္းခိုခန္း နာမည္ က ေနၾကာ လို ့ဆုိပါစို ့ ။ ေနၾကာ တည္းခို ခန္း ဟာ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ ေအာက္ေၾကး တည္းခိုခန္းေပါ့ ။ ေအာက္ေၾကးလို ့ဆုိတာ က တည္းခိုခ နည္း တာ ကိုပါ ။ -ာ မ်ား မရွိ ပါ ၊ လက္မခံ ပါ ၊ အလြန္ သန္ ့ရွင္း သပ္ရပ္ ပါတယ္ ။ တစ္ခု ေၿပာစရာ ရွိတာက တစ္ထပ္ မွာ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ ၁ ခု စီပဲ ရွိတာပါ ။ တည္းခိုရာ အခန္းေတြ မွာ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ မပါ ပါဘူး ။ တည္းခိုသူ ေတြ နဲ ့ ေနၾကာမွာ ေနသူ ေတြ ေရခ်ိဳးခန္း ၀င္ခ်င္ရင္ ၊ အိမ္သာ သံုး ခ်င္ ရင္ နားလည္မွု နဲ ့သံုးၾက ရပါတယ္ ။ စာသင္၀ိုင္းမွာ ေက်ာင္းေနေက်ာင္းစား အခ်ိဳ  ့ရွိပါတယ္ ။ သူတို ့ဟာ ဒုတိယ ထပ္မွာ သီးသန္ ့အခန္း ယူ ေနၾကပါတယ္ ။ စာသင္ခ်ိန္ အၿပီး ဆို ရင္ ေနၾကာ တည္းခိုခန္း ဟာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ မ်ား ၊ တည္းခိုသူ မ်ားနဲ ့စည္ကားေလ့ ရွိပါတယ္ ။ ေနၾကာ တည္းခိုခန္း မန္ေနဂ်ာ ဟာ လည္း လူငယ္ တစ္ဦးပါ ။ အတန္းပညာေတာ့ မသင္ခဲ့ရာရွာ ။
ေမာင္ေမာင္ တုိ ့ေက်ာင္းသား ( အမ်ိဳးသားမ်ား ) တစ္စု ကို မန္ေနဂ်ာ က သူ ့အေတြ ့အၾကံဳ မ်ား ကို အၿမဲ ေၿပာၿပေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အထူးသၿဖင့္ မိန္းမ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေပါ့ ။ ေမာင္ေမာင္ တုိ ့အေန နဲ ့က ေတာ့ ဘာမွ မသိၾကသူ မ်ား ၿဖစ္လို ့မန္ေနဂ်ာ ေၿပာသမွ် ဟုတ္သလိုလို ထင္မွတ္ ခဲ့ၾကရပါတယ္ ။ မန္ေနဂ်ာ ကိုကို ရဲ  ့အာေဘာ္ မ်ားအရ ဆုိရင္
` အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ဟာ အပ်ိဳစစ္မယ္ ဆုိရင္ သူမရဲ  ့ကာတစ္ (တင္ပါး) ဟာ နိမ့္တံု ၿမင့္တံု ရွိရမယ္ ၊ အပ်ိဳ မဟုတ္ခဲ့ ရင္ သူမ ရဲ  ့ကာတစ္ ဟာ ရမ္းခါ ေနမယ္ ´  လို ့ေမာင္ေမာင္ တုိ့ သိရွိခဲ့ရပါတယ္ ။  ထို ့အၿပင္ အသားၿဖဴ တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဆိုရင္ ကာမ က ဘယ္လို ၊ အသားညိဳ တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဆိုရင္ ကာမ က ဘယ္လို ၊ အသား မဲတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဆုိရင္ ကာမ က ဘယ္လို အစရွိသၿဖင့္ ေကာလဟာလ လိုလို ညစ္တီးညစ္ပတ္ မ်ား ကို လည္း ၾကားသိရပါတယ္ ။ ( ရႊဲ ၊ တြဲ ၊ ႏွဳတ္မရ ) ။ စကားစကား ၾကားပါမ်ား ေတာ့  ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ ေမာင္ေမာင္ ဟာ သူ ့အတြက္ အေတြ ့အၾကံဳ အသစ္ တစ္ရပ္ ကို လက္ေတြ ့စမ္းသပ္ ခ်င္စိတ္မ်ား ေပါက္ လာခဲ့တယ္ ။ အဆုိပါ အခ်ိန္ မွာ ကံေကာင္းတာလား ကံဆုိးတာလား မသိ ။ မိုးကုတ္က ေက်ာက္ပြဲစား မမ ဆိုသူ တစ္ေယာက္ ေမာင္ေမာင္ တို ့ရွိရာ ေနၾကာ တည္းခို ခန္း သို ့ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ မန္ေနဂ်ာ ကိုကို ကေတာ့ မမ ရဲ  ့သမိုင္းကို အနည္းငယ္ ၾကားဖူး သၿဖင့္  တစ္ေယာက္ထဲ တည္းမယ္ ဆိုရင္  အခန္းတြင္းသို ့ ၿပင္ပ ဧည့္သည္ ေခါ ္ယူခြင့္ မရွိေၾကာင္း ရွင္းၿပပါတယ္ ။ မမ က လည္း လက္ခံ ၿပီး ေနၾကာ တည္းခိုခန္း မွာ အခန္း တစ္ခု ယူ လိုက္ပါတယ္ ။ တစ္ခု ရွိတာ က မမ ရဲ  ့ကာတစ္ ဟာ နိမ့္တုံ ၿမင့္တံု ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေနၾကာ ရွိ ဘယ္အမ်ိဳးသား က မွ သူမ ကို အပ်ိဳစင္စစ္ ဟု လက္မခံၾကပါ ။
ေမာင္ေမာင္ တုိ ့ေက်ာင္းသား တစ္သုိက္ ကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စာသင္လိုက္ ၊ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေၿပာင္ ေဆာ့ကစားလိုက္ ၊ ေက်ာင္းသူ မ်ား ကို မထိခလုတ္ ၊ ထိခလုတ္ လိုက္လံ စလိုက္ နဲ ့ေပါ့ ။တစ္ခု ရွိတာက ေမာင္ေမာင္ တုိ ့စာသင္ခ်ိန္ ၿပီးလို ့ေၿမညီထပ္ တည္းခိုခန္း reception မွာ ကူထိုင္ေပးၿပီ ဆုိရင္ မမ တစ္ေယာက္ ဟာ reception ေရွ  ့မွာ လက္ယားလက္ယား လာလုပ္ ေနၿခင္းပါ ။  ေမာင္ေမာင္ တုိ ့အဖြဲ  ့ဟာ လူပ်ိဳေပါက္ ေလးေတြ ဆုိေတာ့ မမ ကို ေတြ  ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း တစ္ေယာက္ နဲ ့တစ္ေယာက္ စၾကတာေပါ့ ။ ` အဲ့ေဆာ္ၾကီး က ေတာ့ ဇါတ္လမ္း လာလုပ္ေနၿပီ ၊ မင္း ကို ´  ….။ ` ငါ့ ကို မဟုတ္ဘူး …၊ မင္းကို လုပ္တာ ´ စသည္ၿဖင့္ ၊ အခ်င္းခ်င္း  စ လိုက္ ေနာက္လိုက္ နဲ ့ေပါ့ ။
တစ္ရက္ ၾက ေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ေက်ာင္းမွ အၿပန္ ေရခ်ိဳး ရန္ ပထမ ထပ္ ရွိ ေရခ်ိဳးခန္း မွာ မအားေသးသၿဖင့္ ၊ ေၿမညီထပ္ သို ့ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္ ။ ေၿမညီထပ္ အေရာက္ ေရခ်ိဳးခန္း  ကို ၾကည့္ရာ တံခါးက ဟစိ ေလး ။  ဒါနဲ ့ ေမာင္ေမာင္ လည္း လူရွင္းတယ္ မွတ္ၿပီး အခန္းတံခါး ဖြင့္ ၀င္ လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲ မွာ ရွိေနတာ က မမ ။ ထဘီ ရင္ရွားၾကီး နဲ  ့( ေရစိုလွ်က္ ) အ၀တ္ေလွ်ာ္ ေနပါတယ္ ။ ေမာင္ေမာင္ လည္း မ်က္လံုးမ်က္ဆံ ၿပဴး သြား ၿပီး ကမန္းကတမ္း ေတာင္းပန္ စကား ဆုိကာ ၿပန္အထြက္ မမ က စကား ဆုိလာပါတယ္ ။
` ေမာင္ေလး ေရခ်ိဳး မလို ့လား ၊ ခဏေလး ပဲ ေစာင့္ ၊ မ …. ဒါေလး ေလွ်ာ္ၿပီးရင္ ၿပီးပါၿပီ ။ ´
` ေအာ္…ဟုတ္..ဟုတ္ ။ ဒါဆိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ အၿပင္ကပဲ ေစာင့္ေနလိုက္မယ္ေနာ္ ´
` အထဲမွာ ရပ္ေစာင့္ လည္း မင္းကို ဘယ္သူ မွ တရားမစြဲပါဘူး ကြယ္ ၊ ဒါနဲ ့ ေမာင္ေလး…စာေတြ လိုက္ႏုိင္ရဲ  ့လား ၊ ေမးမယ့္သာ ေမးရတာပါ ၊ ငါ့ေမာင္က ေတာ္ၿပီးသား ပါ ´
` ဟုတ္ စာက ရပါတယ္ ´
` ဒါဆို ဘာ က မရတာလည္း ၊ ေမာင္ေလး လိုတာ မမ ကို ေၿပာၿပေလ ၊ မမ တတ္ႏိုင္တာ ရွိရင္ အကုန္ကူညီေပးမွာေပါ့ ကြာ ။ ေမာင္ႏွမ ေတြ ပဲ…ဟင္းဟင္း ´
` အာ….ရပါတယ္ မမ ၊ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မလိုပါဘူး ၊ ေမာင္ေလး အၿပင္ကပဲ ေစာင့္ေနလိုက္မယ္ေနာ္ ၊ မမ ၿပီးရင္ ေခါ ္လိုက္ေပါ့ ´
` အမေလး..ေလး ၊ ငါ့ေမာင္ ႏွယ္ ကိုယ့္အမ နဲ ့စကားေၿပာရတာေလးကို ရွက္ေနလိုက္တာ ။ လာလာ… မမ လည္း ၿပီးၿပီ ၊ ငါ့ေမာင္ ေရခ်ိဳးေတာ့ ၊ ၿမန္ၿမန္လည္း ခ်ိဳးဦး ၊ ေတာ္ၾကာ အေအးပက္ေနဦးမယ္ ´
` ဟုတ္ကဲ့…. ´ ေၿပာရင္း ေရခ်ိဳးခန္း ထဲ မွ ထဘီ ရင္လ်ား ၿဖင့္ ထြက္သြားသူ မမ ၏ ေနာက္ပိုင္း ကို ေမာင္ေမာင္ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ` တင္ပါးကေတာ့ ဂ်ာၾကီးတို ့ေၿပာတဲ့ ဆိုရိုး အရ အမွန္ ပဲ ၊ ေအးေလ သူ ့အရြယ္နဲ ့ဆို ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိေရာေပါ့ ´ ဟု မန္ေနဂ်ာ ကိုကို ၏ စကားအရ ေမာင္ေမာင့္ မသိစိတ္က မွတ္ခ်က္ေပးေနမိသည္ ။
ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးရင္း စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ေနမိသည္ ။ ` အင္း ဒီေဆာ္ၾကီး ( ေဆာ္ၾကီး = ေခတ္စကား ) ရိုးေတာ့ မရိုးဘူး ၊ ငါ့ကို အထာေတြ မ်ား ေပးေနတာလား မသိဘူး ။ အင္း…ေဆာ္ၾကီး ၾကည့္ရတာ လန္းတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့လို ကေလးသာသာ မ်ိဳးနဲ ့မၿဖစ္ေလာက္ပါဘူး ေလ ။ ဒီအေၾကာင္း ကို ဘယ္သူ နဲ ့တုိင္ပင္ ရမွာပါလိမ့္ ၊ ရွုပ္ပါတယ္ ငါ့ဟာငါပဲ ေနတာ ေကာင္းပါတယ္ ´
သို ့ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္ ႏွင့္ မမ ေရခ်ိဳးခန္း တြင္ ဆံုၿဖစ္ခဲ့သည္ ကို က်ဴရွင္ ၀ိုင္းရွိ ေက်ာင္းသား မ်ား အားလံုး သိသြားၾကသည္ ။ သတင္းဖြ သူ က မန္ေနဂ်ာ ကိုကို ။ ေမာင္ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း အားလံုး က ေမာင္ေမာင္ ထံ လာၿပီး အားမလိုအားမရ ၀ိုင္းေၿပာၾကကုန္သည္ ။
` မင္း ဘာလုပ္ လိုက္ေသး လဲ ´
` ဟ…ေသာက္ႏြားရ ၊ ငါ့ဟာငါ ေရခ်ိဳးတာေပါ့ ၊ ဘာလုပ္ ရမွာလဲ ´
` မင္းႏွယ္ကြာ…. ေနရာခ်င္း လဲလို ့ရရင္ လဲ လိုက္ခ်င္တယ္ ။ ဟင္းးးးေနာ္… ´
` အာ…မလုပ္ပါနဲ ့ကြာ ၊ ေအးေဆး စာက်က္ပါရေစ ´
` မင္းကြာ ၊ ဂ်ာၾကီး ေၿပာတာေတြ လည္း မင္း အသိပဲဟာ ၊ ေဆာ္ၾကီး က အခုေလာေလာဆယ္ ဘဲ( ေခတ္စကား အရ ဘဲ= ေယာက်္ား ကိုယ္စားၿပဳ ) လို ေနတာ မင္းသိေနတာပဲ ၊ မင္းကို အထာေတြ ေပးေနတာလဲ အားလံုး သိတယ္ ၊ မင္းကြာ ခြင့္သာခိုက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္ ငမုိက္နင့္ၿပင္ ရွိဦးမလား ဆိုတဲ့ ကဗ်ာ ကို ေမ့ေနၿပီလား  ´
` ထားပါကြာ ။ ေနာက္တစ္ခါ ေပါ့ ´
` ေအး ၊ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၾကံဳခဲ့ရင္ ၊ မင္း သတင္းေကာင္း ပဲ ငါတို ့ၾကားခ်င္တယ္ ငါ့ေကာင္ ´    …။ ေမာင္ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား က လည္း ပို ့သည္ ။ ပင့္သည္ ။ ခ်ာတိတ္မ်ား အေနၿဖင့္လည္း ေမာင္ေမာင့္ ကို အားက် ၾကသည္ ။ ဆုိရလွ်င္ သူတို ့ခဗ်ာ လည္း ႏွုတ္စကား ၿဖင့္သာ ေၿပာဆုိ ႏုိင္ၾကတာကိုး ။ လက္ေတြ  ့အေတြ  ့အၾကံဳ ယူဖို ့ရန္လည္း ေမာင္ေမာင္ က သူတို ့ထက္ အခြင့္အေရး ပိုသာေနသၿဖင့္ ေမာင္ေမာင့္ကိုသာ ၀ုိင္းေၿမွာက္ေပးၾကေလသည္ ။
ေနာက္ပိုင္း တြင္ မမ က သိသိသာသာ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ မသိမသာ ေသာ္လည္းေကာင္း ေမာင္ေမာင့္ ကို ေပါ ္တင္ ၀င္ေရာေတာ့သည္ ။ ေမာင္ေမာင့္ ခဗ်ာ လည္း စာက်က္လိုက္ မမ အေၾကာင္း စဥ္းစား လိုက္ၿဖင့္ ။သို ့ၿဖင့္ သီတင္းကြ်တ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အလို ၂ရက္ သို ့ေရာက္လာသည္ ။
က်ဴရွင္ အဆင္း ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ သီတင္းကြ်တ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အိမ္ၿပန္ရန္ အထုပ္အပိုး မ်ား ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။ အခန္းတံခါး ေခါက္သံၾကား ရ သၿဖင့္ ေဘာ္ဒါ တစ္ေကာင္ေကာင္ မွတ္ၿပီး
` တံခါး ေလာ့ခ္ မခ်ထားဘူး ၊ ဖြင့္၀င္ခဲ့ ´
ခ်ိဳအီေသာ ေမႊးရနံ  ့မ်ား ကို ေမာင္ေမာင္ ရွဴရွိဳက္မိသည္ ။ ဘယ္ေကာင္မ်ား ေရေမႊး ဒီေလာက္ စြတ္လာတာပါလိမ့္ ဟု ေတြးမိေနတုန္း ။ မ်က္ကြင္း ႏွစ္ဘက္ ကို ႏူးညံ့ေသာ လက္ဖ၀ါး ႏွစ္ဘက္ က လာပိတ္ လာသည္ ။  က်ဴရွင္အတူတက္ေသာ သူငယ္ခ်င္း မ တစ္ဦး လား ဟု ထင္မိသည္ ။ သို ့ေသာ္ မၿဖစ္ႏုိင္ ။ မမ ၿဖစ္ႏုိင္သည္ ဟု ေတြးမိေသာ္ လည္း ဒီေလာက္ၾကီး ထိ ေမာင္ေမာင္ မေတြးခဲ့ ။
` ဘယ္သူ လဲ ၊ အခန္းထဲ မွာ ငါတစ္ေယာက္ ထဲ ေနာ္ ၊ ဆရာမ တို ့ေရာက္လာရင္ မေကာင္းဘူး ´
` ေမာင္ေမာင္ က လည္း ၊ မမ ပါ႕ကြယ္ ၊ ဘာလဲ…ေမာင္ေမာင့္ အခန္းထဲ မမ လာလည္လို ့မရဘူး လား ၊ မမ လာလည္တာ ေမာင္ေမာင္ မၾကိဳက္ဘူး လား ´
` ဟာ… မေကာင္းပါဘူး မမ ရယ္ ၊ ဆရာတို ့ဆရာမ တုိ ့ၿမင္သြားရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း မေကာင္းဘူး ၊ မမ လည္း မသင့္ေလ်ာ္ပါဘူး ´
မမ က ၿပံဳးစိစိ ၿဖင့္ တံခါး ကို ေလာ့ခ္ ခ် လိုက္သည္ ။ ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္လည္း မ်က္လံုး ၿပဴးစြာၿဖင့္ မမ လုပ္သမွ် လိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ေမာင္ေမာင့္ ေခါင္းထဲ တြင္မူ မန္ေနဂ်ာ ကိုကို ႏွင့္ ေဘာ္ဒါ မ်ား ၏ အပို  ့စကားမ်ား က ၿပန္လည္ ၾကားေယာင္ လာမိသည္ ။ မင္း လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ လိုက္ ။ ေဆာ္ၾကီး က မင္းေၾကြေနတာ ။ ဘာမွ မၿဖစ္ဘူး ။ လုပ္သာလုပ္ ။ အစရွိသၿဖင့္ ။ ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လံုး ေသြးေတြ ဆူပူလာသည္ ။ ေရေတြ ငတ္လာသည္ ။ မမ ၀တ္ထားသည္ မွာ စြတ္က်ယ္ ေလး တစ္ထည္ ႏွင့္ ေအာက္က ခ်ည္ ထဘီ ။
ေမာင္ေမာင့္ ေခါင္းထဲ တြင္ စဥ္းစားၿခင္း မ်ား လွ်ပ္စီးကူးသလို လွ်င္ၿမန္စြာ ၿဖစ္ေပါ ္ေနသည္ ။ မမ က ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး လုပ္ၿပီး ကုတင္ေပါ ္တြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ေမာင္ေမာင့္ စိတ္ထဲတြင္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မ်ား ေ၀ခြဲရန္ ခက္ေနသည္ ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေမာင္ေမာင္ ဆံုးၿဖတ္လုိက္သည္ မွာ
` ဒီအေၿခအေန ထိ ေရာက္မွေတာ့ ၊ ငါ ဘာမွ မလုပ္ရင္ ငါ့ကို ေယာက်္ားမပီသ တဲ့ေကာင္ လို ့ မမ ထင္သြားေတာ့မွာပဲ ´
၁၀တန္း က်ဴရွင္ၿပီးသည္ အထိ မမ ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္ ဇါတ္လမ္း ရွိခဲ့သည္ ။ ေမာင္ေမာင္ တို ့က်ဴရွင္၀ိုင္း ရွိရာ တည္းခိုခန္း တြင္ မမ လာတည္းတိုင္း ။  ၁၀ တန္း အၿပီး တြင္ မမ ကို အစြဲၾကီး စြဲ ခဲ့ မိသူ ေမာင္ေမာင့္ ခဗ်ာ မမ ကို လက္ထပ္ေပါင္းသင္း ပါရေစ ဟု ဆုိလာသည္ ။  သို ့ေသာ္ မမ က လံုး၀ လက္မခံ ခဲ့ပါ ။  ` ငယ္ရြယ္သူ မို ့စိတ္လွုပ္ရွား တာ ကို မမ နားလည္ ပါတယ္ ။  မင္း ကို လည္း မမ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္းဖို ့ဘယ္တုန္းက မွ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး ´ ဟု ဆုိသၿဖင့္ ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ၿဖစ္ရသည္ ။ သို ့ေသာ္ ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ သူ ့ဘ၀ အတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာ တြင္ တရား၀င္ မဟုတ္ခဲ့သည္ မိန္းမ ၿဖစ္ခဲ့သူ မမ ကို ေနာက္ဆံုး ႏွုတ္ဆက္ စကား အၿဖစ္ ေက်းဇူးတင္ စကား ဆုိခဲ့သည္ ကို မူ ယခု စာေရးေနသူ ႕ကြ်န္ေတာ္ သိခဲ့ရပါေၾကာင္း  အထက္ပါ ဇါတ္လမ္းေလး ၿဖင့္ တင္ဆက္လိုက္ရပါသည္ ။
ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က အတူေပါင္းသင္းခဲ့ေသာ အကိုၾကီး ၏ ကြ်န္ေတာ္ ့ေရွ  ့တြင္ ၿဖစ္ခဲ့ေသာ သူ ၏ ဇါတ္လမ္း ကို နာမည္ မ်ား ေၿပာင္းလဲ ေရးသားထားပါသည္ ။ ထိုအၿဖစ္မ်ား ၿပီးကတဲ က သူ သေဘၤာ လိုက္သြားပါသည္ ။ကမၻာ ပတ္ေနပါသည္ ။  ယေန ့ထိ အဆက္အသြယ္ လည္း မရပါ ။ အကယ္၍ ကြ်န္ေတာ္ ယခု တင္ေသာ ပို ့စ္ေလးကို ဖတ္မိၿပီး ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္လာခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္ အကိုၾကီးကို ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ၾကိဳေနမည္ ၿဖစ္ေၾကာင္း ဤ ပို ့စ္ေလး ၿဖင့္ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါသည္ ။
အားလံုး ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ။