ပန္း ပန္လွ်က္

သည္ကေန႕ေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံစိတ္ေတြက ဂဏာမျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ မယားၾကီးနဲ႕ စကားေျပာရတာအဆင္မေျပသလုိ အေပါက္အလမ္းကလည္းသိပ္မတည့္။ ကန္ေတာ္ၾကီးတုိက္ခန္းက တတိယေျမာက္မယားဆီသြားဖုိ႕ကလည္း သူ႕ရက္ပတ္မဟုတ္ေသး။ ကေလးဘက္မွာေနေနေသာ သူ႕ညီမ ေယာက်္ားဆုံးသြားလုိ႕သြားမည္ဆို

တာေတာ့ ဖုန္းဆက္ထားသည္။ ဒီေကာင္မကေတာ့ တခါတေလပုံစံတမ်ိဳးခ်ိဳးေလ့ရွိသည္။ သူလုိခ်င္ေနသည့္ဆုိင္ကယ္၀ယ္မေပးလုိ႕ ခရီးထြက္မယ္ေျပာျပီးေတာ့ ဘယ္မွမသြားပဲနဲ႕တိုက္ခန္းမွာပဲေနတာကုိၾကဳံဖူးသည္။ ထုိေန႕ကေတာ္ေတာ္ႏွင့္အလုိးမခံလုိ႕ ေခ်ာ့ေမာ ့ျပီးေတာ့လုိးခဲ့ရသည္။

ဦးစြမ္းလွ်ံကအသက္(၅၀)ေက်ာ္ေပမဲ့ကာမအားၾကီးတာေၾကာင့္ ေငြရွာေကာင္းသလုိကာမ အားေကာင္း ေနေအာင္ အမိ်ဳးမ်ိဳးၾကံစည္ထားသည္။ လိုးအားသန္ရန္အတြက္ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕စပ္ထားတဲံအရက္မ်ား၊ ဖ်ံသုိနဲ႕ေရာထားတဲ့အရက္မ်ားကုိ ယူလာေလ့ရွိသည္။ မညိဳရွိန္ရဲ႕ဟာၾကီးကေတာ့ အတြင္း ညွစ္ဆြဲအားကေတာ္ေတာ္ၾကီးကုိေကာင္းသည္ အိမ္ကမယားၾကီးဟာလုိ ျပဲျပဲအာအာ ေရွာ္ရႊတ္ရႊတ္ၾကီး ေတာ့မဟုတ္ေပ။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စီးစီးပုိင္ပုိင္ႏွင့္အေတာ္ၾကီးကုိ လုပ္လုိ႕ေကာင္းသည္။ သူကေတာ ့အလုိးသန္တာကလြဲလုိ႕သူ႕လီးကေလးလက္မေက်ာ္ရုံေလးပဲရွိျပီး လုံးပတ္ကလည္းလက္ညိဳးလက္မတ၀ုိက္စာပဲ ရွိေလသည္။

ဒီဟာမ်ိဳးကုိေတာင္မွမညိဳရွိန္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက စုတ္အားသန္သန္နဲ႕ညွစ္ေပးႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ေမွ်ာ့ပါ ေသာအမ်ိဳးစားမဟုတ္ေပမဲ့ အတြင္းၾကြက္သားတုိ႕၏ညွစ္အားစုတ္အားေကာင္းတာကေတာ့ အမွန္ပင္။ဒါေၾကာင့္ မညိဳရွိန္ကုိမပစ္ႏိုင္သည့္အျပင္ တုိးတုိးျပီးေတာ့ခ်စ္ေနရေလသည္။ သူ႕အဖို႕က ေငြသာပၚဓာနမဟုတ္ေပကာမစည္းစိမ္ကုိဇိမ္က်က်ခံစားႏိုင္ဖုိ႕သာ အေရးၾကီးေပသည္။

ဒုတိယမယားကလည္းအျပဳစုေကာင္းသလုိ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာေမာလွပေပမဲ့ မညိဳရွိန္ေလာက္ေတာ ့လုိးမေကာင္းေပ။ အလုိးခံရာတြင္လည္းဦးစြမ္းလွ်ံကသာဦးေဆာင္သြားရသည္။ မညိဳရွိန္လုိတက္တက္ၾကြၾကြ အားမာန္ပါပါ လႈပ္ရွားတတ္သူမိ်ဳးမဟုတ္ေခ်။ ထုိဒုတိယမယားဆီလည္းမသြားခ်င္ေသးေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကုိ မညိဳရွိန္ရွိရာ ကန္ေတာ္ၾကီးတုိက္ခန္းဘက္ ဦးတည္ထြက္ခဲ့သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တတိယထပ္ကုိတန္းတက္ခဲ့ေပမဲ့ ေသာ့ခေလာက္ကသာ ဆီးၾကိဳေနေတာ ့ဒီတခါ တကယ္ ခရီးထြက္ပုံရေလသည္။ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ျပီးေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းသိခ်င္လုိ႕ ဒုတိယထပ္က ၀င္း၀ါလတ္ ဆုိေသာ ခင္ေနသည့္အမ်ိဳးသမီးကုိေမးရန္ အ၀င္တံခါးကုိတြန္းဖြင့္ၾကည့္ရာ အတြင္းကပိတ္မထားေတာ့ အလြယ္ပဲပြင့္သြားေတာ့သည္။

အသံမေပးပဲအတြင္းခန္းထဲ၀င္လုိက္စဥ္ ဒရင္းဘက္ေပၚတြင္ပက္လကကားယားၾကီးအိပ္ေနတဲ့ ၀င္း၀ါလတ္ကုိ ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ဖတ္ေနေသာအျပာကာတြန္းစာအုပ္ကလည္း ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာက်ေနေလသည္။ ထဘီကေတာ့ေပါင္လည္ေလာက္ကုိ ေရာက္ေနျပီးေတာ့ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ေတြကလည္း ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ကာမစိတ္ေတြကုိ အဟုတ္ျပင္းစြာထၾကြေစသည္။

ျပီးေတာ့အေပၚတပုိင္းလုံးကလည္း ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနေတာ့ အတြင္းလံေဘာ္လီ၀တ္မထားတဲ့ ႏုိ႕အုံေဖြးေဖြးတင္းတင္းၾကီးက မို႕ေမာက္စူထြက္ေနေပသည္။ ႏို႕သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးတ၀ုိက္မွာလည္း ၾကက္သီးဖုေလးမ်ားက အစီအရီထေနကာစူစူတင္းတင္းေလးျဖစ္ေနသည္။ ၀ုိင္း၀န္းမို႕ေမာက္ျပည့္တင္း ေနေသာ ႏို႕အုံေဖြးေဖြးဥဥၾကီးကုိၾကည့္ျပီးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံတေယာက္ရမက္မီးေတြထပ္မံ ေတာက္ေလာင္ လာေလသည္။ အခုလုိ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ပုံစံသာျမင္ရလုိ႕ကေတာ့ သူလိုလူမေျပာနဲ႕စ်ာန္ပ်ံရေသ့ေတာင္မွပဲ စ်ာန္ေလ်ာႏိုင္ေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံတေယာက္ဘာကုိမွမစဥ္းစားေတာ့ပဲနဲ႕ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေဘးၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ျပီးေတာ့ထဘီကုိလွန္လုိက္ေလသည္။

အေမႊးတမွ်င္မွမရွိေသာ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိအရာၾကီးကျပဴးကနဲထြက္ေပၚလာေလသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသား ညိဳညိဳၾကီးကအနည္းငယ္ ျပဲဟေနျပီးေတာ့အရည္ၾကည္တုိ႕ျဖင့္စုိစြတ္ေနသည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ပါ အဖဲ့ခ ံေနရသလားမသိ အဖုတ္အုံၾကီးတခုလုံးက လႈပ္ခနဲလႈပ္ခနဲျဖစ္ေနေလသည္။ ေပါင္ၾကီးႏွစ္လုံးက ေဘးသုိ႕ခပ္ကားကားေလးျဖစ္ေနေတာ့ အဖုတ္ၾကီးမွာပိညွပ္မေနပဲ ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးျဖစ္ေနေလရာ ဦးစြမ္းလွ်ံကလက္ခလယ္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေအာက္ေျခကုိပြတ္ဆြဲေပးလုိက္သည္။ နဂုိကပင္ရြအာေနျပီမုိ႕ ယခုလုိခပ္ဖိဖိေလးပြတ္ဆြလုိက္ေသာအခါ အရည္ေတြကဖင္ၾကားထဲအထိကုိစီးက်လာေလသည္။ ထုိအခါ မွာေတာ့လက္ခလယ္ကုိအထဲထိေရာက္ေအာင္ ထုိးသြင္းလုိက္သည္။

ႏူးညံ့အိေထြးပူေႏြးေသာအရသာကုိ ခံစားလုိက္ရေလသည္။ အေမႊးကင္းစင္ေနေသာအဖုတ္ၾကီးမုိ႕ ႏႈတ္ခမ္းသား အထက္ပုိင္းအစပ္တြင္ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာအေစ့ၾကီးကျပဴးထြက္ေနေပသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ အဆုံးထိျမဳပ္၀င္ေနေသာ လက္ခလယ္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ စုိက္ကာ၀ုိက္ကာခ်ဲ႕ကာခ်ဲ႕ကာေမႊဆြေပးလုိက္ပါသည္။
“အင္း အင္ အိ အ အင္..”
၀င္း၀ါလတ္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကအသံေတြထြက္သြားျပီးေတာ့ ပက္လက္ၾကီးအိပ္ေနရာကတေစာင္းလွည့္လာသည္။ ေပါင္လုံးအိအိေတြၾကား ဦးစြမ္းလွ်ံလက္ကပိေနျပီးေတာ့ စိတ္တုိင္းက်မႏႈိက္သာပဲျဖစ္ေနေလသျဖင့္ သူ႕လက္ကေလးကုိညင္ညင္သာသာေလး ဆြဲထုတ္ယူလုိက္သည္။ မ်က္စိေတြက မွိတ္ထားဆဲမို႕ ႏိုးေနပုံမရေသးလုိ႕ အသာေလးဒရင္းဘက္ကုိေကြ႔ပတ္သြားျပီးေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္ေနာက္ေက်ာဘက္သုိ႕ သြားလုိက္သည္။ တင္ပါးဆုံအိအိၾကီးေနာက္မွာ ေနရာယူလုိက္သည္။ ညာဘက္ေပါင္ေပၚတြင္ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကတင္ေနျပီးေတာ့ ခပ္ေကြးေကြးေလးျဖစ္ေနရာ ေပါင္ႏွစ္လုံးက စိညွပ္ကပ္သပ္ မေနပဲကြာဟေနေလရာ ေပါင္ၾကားထဲကအဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးက ေနာက္ကုိျပဴအစ္ထြက္ေနေလသည္။
ထဘီကခါးထိေရာက္ေနေတာ့ ဘယ္ဘက္ျခမ္းတင္ပဆုံၾကီးမွာ ေျပာင္၀င္းေနေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံက ခုမွသတိရေတာ့ အ၀င္တံခါးေပါက္ကုိအေျပးလႊား ဂ်က္ထုိးပိတ္လုိက္ရသည္။

ယခုအေျခေနေရာက္မွ၀င္း၀ါလတ္ကုိ မစားရေတာ့ဘူးဆုိလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ညံ့ရာေရာက္ေပမေပါ့။ ၀င္း၀ါလတ္ သည္လည္းပဲ သူေဌးတေယာက္ရဲ႕မယားငယ္ျဖစ္ေပသည္။ မယားငယ္ဟူသည္မယားၾကီးလုိမဟုတ္ ေသြးသားစိတ္ေျဖရုံ ကာမကျမင္းေၾကာထရုံ အရုပ္သာသာမွ်သာရွိေပသည္ဟု ဦးစြမ္းလွ်ံက မယားငယ္မ်ားဘက္ကေနျပီးေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာေတြးေပးတတ္ေလသည္။ထုိသု႕ိကုိယ္ခ်င္းစာေသာေၾကာင့္ပင္ ၀င္း၀ါလတ္အား လုိအပ္ေနေသာအခြင့္ေရးကုိျဖည့္ဆည္းေပးရန္ စုိင္းျပင္း ေနျခင္းျဖစ္သည္။

အ၀င္တံခါးကုိပိတ္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ ေစာေစာကေနရာမွာဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္သည္။ အေမႊးတမွ်င္မွ် မရွိေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးက မက္ေမာစရာေကာင္းလြန္းေနသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ တေယာက္ အိပ္မက္ထဲတြင္သူ႕ေယာက်္ားႏွင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဆာ္ေနရာမွ ဦးစြမ္းလွ်ံလက္က ေမႊေႏွာက္ျပီးေတာ့ ကလိလုိက္တဲ့အတြက္အိပ္မက္ကလန္႕ႏိုးလာျခင္းပါ။

အစမွာေတာ့သူ႕ေယာက်္ားကုိျမင့္သန္းထင္ေနလုိ႕ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လ်က္က မ်က္လုံးအသာေလး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွပဲ မညိဳရွိန္ေယာက်္ားဦးစြမ္းလွ်ံၾကီးျဖစ္ေနေလသည္။ ဗမာလီးနဲ႕အလုိးခံရတာရုိးေနျပီဆုိေတာ့ တရုတ္လီးကုိထူးထူးဆန္းဆန္းၾကီး ခံၾကည့္ခ်င္ေနသည္မုိ႕ဆက္ျပီးေတာ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္မိသည္။ မညိဳရွိန္ကုိမေတြ႕လုိ႕ဒီအခန္းထဲကုိ ၀င္လာျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

သူမေယာက်္ားလုိးေၾကာရွည္ေၾကာင္းကုိေတာ့ မညိဳရွိန္မၾကာမၾကာေျပျပေန၍သိထားျပီးျဖစ္လုိ႕ အခုေတာ ့ဗဟုသုတအေနနဲ႕ တခ်ီတပြဲေတာ့ႏႊဲလုိက္ေပဦးမည္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့သူ႕ေယာက်ာ္းကုိျမင့္သန္းလဲ လာဦးမွာမဟုတ္ေသးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံနဲ႕ပဲအားရေအာင္ ခံျပီးေတာ့ကာမအရသာယူေပေတာ့မည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေဘာင္းဘီထဲထည့္ယူလာတဲ့ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕ေရာထားတဲ့ အေကာင္းစား ဂ်င္အရက္ပုလင္းကုိထုတ္ယူလုိက္သည္။

ခပ္ၾကာၾကာေဆာ္ႏိုင္ရန္အတြက္လည္း ဒစ္ၾကီးရဲ႕အရင္းတ၀ုိက္ပတ္လည္ကို လိမ္းေဆးျဖင့္စိမ့္၀င္သည္အထိကုိ ပြတ္လိမ္းလိုက္သည္။ ဒီေဆးကလိမ္းျပီးမိနစ္(၂၀)ေလာက္ထိေစာင့္ရသလုိ တနာရီနီးပါးဇိမ္နဲ႕ ႏွပ္ျပီးေတာ့လုပ္ႏိုင္သည္။ ေဆးလိမ္းျပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ တုိတိုပါးပါးေလးသာက်န္ေတာ့သည္။ အေပၚအကၤ်ီလည္းခၽြတ္ျပီးသားဆုိေတာ့ စြပ္က်ယ္နဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပဲက်န္ေတာ့သည္။ ေရသန္႕ဗူးေလွ်ာက္ရွာရာဗီရုိေပၚတြင္ေတြ႕သျဖင့္ ယူထားလုိက္ျပီးေတာ့ ေရေသာက္လုိက္ အရက္ေသာက္လုိက္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးႏႈိက္လုိက္နဲ႕ဇိမ္က်ေနေလေတာ့သည္။ နဂုိထဲက ကာမစိတ္အားၾကီးရတဲ့ၾကား အရက္ေသြးတုိ႕ကပါပ်ံ႕ေနေလေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံစိတ္ေတြက အဟုန္ျပင္းျပင္းထၾကြေနေလေတာ့သည္။

၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕တင္ဆုံထြားထြားမုိ႕မို႕ၾကီးကုိ ညာဘက္လက္နဲ႕ဖက္ျပီး ဘယ္လက္ကုိဒရင္းဘက္ေပၚတင္ ဒူးေထာက္လ်က္ ေခါင္းကုိအနဲငယ္ငုံ႕ကာ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုတ္ျပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႕ယက္ေပးေတာ့သည္။

“ျပစ္ ... ျပတ္ ပလပ္..”
“ျပစ္ ျပတ္ ပလပ္ ပလပ္..”
အဖုတ္ေလးကသန္႕စင္ေအာင္ေဆးေၾကာထားေတာ့ အနံ႕အသက္ကင္းစင္ကာယက္လုိ႔အေတာ္ပင္ အရသာကုိရွိေနေလသည္။ ျပဴးအစ္ေနေသာအကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္သုိ႕ အတြင္းအထိသူ႕လွ်ာေႏြးေႏြးၾကီးကုိထုိးလိပ္သြင္းကာ ဆန္႕လုိက္ၾကံဳ႕လုိက္ ကားလုိက္ထိုးလိုက္နဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလိေပးေနေတာ့သည္။
မအိပ္ခင္ကပဲအျပာကာတြန္းဖတ္ျပီးေတာ့ ရာဂစိတ္ေတြကထ အိမ္မက္ထဲမွာလည္း ေယာက်္ားနဲ႕ ခ်စ္ပြဲ၀င္ေနတာကုိမက္ထား ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္းႏႈိက္ျပီးေတာ့ဆြထားနဲ႔ဆုိေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးယားၾကြပြထလာတာကေတာ့ ပြင့္ထြက္သြားမလားကုိ ေအာက္ေမ့ရေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္တကုိယ္လုံးဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲတုန္ေနတာကေတာ့ ဒရင္းဘက္တခုလုံးကုိ လႈပ္ရမ္းေနေလသည္။
“အား အင္း အီး ရွီး အ အေမ့ အီး ရွီ ကၽြတ္ ကၽြတ္...”
ၾကာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ လွ်ာၾကမ္းၾကီးဒဏ္ကုိမခံႏိုင္ေတာ့ပဲ တအီးအီးတအင္းအင္းညည္းကာ ပက္လက္လွန္ခ်လုိက္ရေတာ့သည္။ အရွိန္ပါပါလွန္ခ်လုိက္တာဆုိေတာ့ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကငုံ႕ျပီးေတာ့ အဖုတ္ၾကီးကုိအားရပါးရ ယက္ေပးေနေသာဦးစြမ္းလွ်ံေခါင္းၾကီးကုိ ဖိမိလ်က္သားျဖစ္သြားေလသည္။
ဒရင္းဘက္ေပၚမို႕သာ ၾကမ္းမာေပၚသာဆုိရင္ေတာ့ ေခါင္းတခုလုံးအီစိမ့္သြားႏိုင္ေပသည္။ ေပါင္ႏွင့္အဖိခံထားရေသာေခါင္းၾကီးကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ျပီးေတာ့အရက္အရွိန္ေၾကာင့္လည္း ကာမစိတ္ေတြကထၾကြကာ ေပ်ာ္ရႊ႔င္တက္ၾကြလာေလသည္။
၀င္း၀ါလတ္ကမ်က္လုံးကုိဖြင့္ၾကည့္ရင္း..
“ဟင္ ေလးေလးလွ်ံ ဘယ္ ဘယ္လုိလုပ္ျပီးေတာ့ ေရာက္ ေရာက္လာတာလဲ က် က်မက ဟုိ ဟုိ က်မေယာက်္ားမွတ္ မွတ္လုိ႕..”
အမွန္ကေတာ့သိျပီးသားေပမဲ့ ရာဂစိတ္ေတြကအဟုန္နဲ႕ထၾကြေနေတာ့ စကားလုံးေတြကထစ္အေနျခင္းပါ။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ ဘာစကားမွေျပာမေနေတာ့ပဲနဲ႕ ထဘီကုိေအာက္သုိ႕ဆြဲခၽြတ္ျပီးေတာ့ ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနေသာ အေပၚအကၤ်ီကုိပါဆြဲခၽြတ္ေလရာ ၀င္း၀ါလတ္ကအလုိက္သင့္ျပဳျပင္ေပးရေလသည္။
အခုေတာ့ အ၀တ္စားလုံး၀မရွိေတာ့တဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေ၇ေဆးငါးၾကီးလုိ ဖုထစ္မုိ႕ေမာက္ေနေသာ အသားအုံအသားဆုိင္တုိ႕နဲ႕ တစ္တုံးတစ္ခဲၾကီးကုိလွပေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္က ရမက္မီးကုိအရွိန္ၾကီးစြာျဖင့္ ပုိမိုေတာက္ေလာင္ေစေတာ့သည္။ ဒရငး္ဘက္ေပၚမွာဆုိေတာ့ဘယ္လုိမွ လုပ္လုိ႕မရပဲျဖစ္ေနသျဖင့္ ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္ကုတ္ႏွင့္ဒူးေကာက္ေကြးေအာက္ကုိ လက္ရႈိသြင္းျပီးေတာ့မလုိက္ရာ ၀င္း၀ါလတ္ကဦးစြမ္းလွ်ံလည္ဂုတ္ကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္သုိင္းဖက္ျပီးေတာ့ အလုိက္သင့္ပါသြားသည္။ ေပြ႕ခ်ီျပီးေတာ့၀င္း၀ါလတ္ကုိ ကုတင္ေပၚမွာကန္လန္႕ျဖတ္တင္ထားလုိက္သည္။ ၀င္း၀ါလတ္က ဒူးေထာင္ေပါင္ကားအေနထားျဖင့္ ဦးစြမ္းလွ်ံကုိၾကည့္ေနေလရာ ဦးစြမ္းလွ်ံကအ၀တ္စားအကုန္ကုိ အျမန္ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။
၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေဖာင္းေဖာင္းအိအိအဖုတ္ၾကီးမွာလည္း ခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ကုိတရြရြတၾကြၾကြနဲ႔ ဟစိဟစိၾကီးျဖစ္ေနေလသည္။
၀င္း၀ါလတ္၏ေပါင္ၾကားကုိ ကုတင္အစြန္းထိေရာက္ေအာင္ ဦးစြမ္းလွ်ံကဆြဲယူလုိက္ေလရာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲကုတင္က မတ္တပ္ရပ္ျပီးေတာ့လုိးရန္ အံက်ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ဦးစြမ္းလွ်ံကဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကုိမလုိက္ျပီးေတာ့ ေပါင္ရင္းကုိဖိကပ္ထားလုိက္ျပီး လီးၾကီးကုိလက္ႏွင့္ကုိင္ကာ ေဖာင္းအာဟျပဲေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕အသားနီလန္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေႏြးေႏြးအိအိၾကီးထဲသုိ႕ ဇြပ္ကနဲကုိထုိးထည့္လုိက္ေလသည္။ အတုတ္ကလည္း အလြန္အမင္းမၾကီးပဲအရွည္ကလည္း ေလးလက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲရွိလုိ႕လားေတာ့မသိ ရႊပ္ကနဲအဆုံးထိကုိ၀င္သြားေလသည္။
တုိသည္ရွည္သည္ၾကီးသည္ငယ္သည္ ေၾကးမ်ားမေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္အဖုတ္ၾကီးတခုလုံး ယားၾကြပြထေနတာဆုိေတာ့ လီးၾကီးကေစာက္ဖုတ္ထဲကုိအရွိန္နဲ႕၀င္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ေက်နပ္အားရသြားေတာ့သည္။
ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕အက်အနဖိကာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လုံးကုိရႈံ႕၍ရႈံ႕၍ပြတ္ခါ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးပါေတာ့သည္။ လီးတုိအမ်ိဳးစားမို႕ ဒီလုိေဆာင့္ေဆာင့္ပြတ္ထုိးလိုးနည္းက ပုိသဘာ၀က်ေပသည္။ လေမႊးထူထူမဲမဲအုပ္အုပ္ၾကီးေတြက အေမႊးတမွ်င္မွမရွိတဲ့ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကုိ ပြတ္ကာပြတ္ကေပးေနျပန္ရာ ေစာက္စိျပဴးျပဴးေလးကုိမၾကာမၾကာ ပြတ္ထိကလိသလုိျဖစ္ေနရာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕တကုိယ္လုံးမွာရွိေနတဲ့ ကာမေၾကာမွန္သမွ်ကုိ ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ က်င္တက္ရွိန္းဖိန္းေနေစေတာ့သည္။
“ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြစ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ”
“ဖြပ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြစ္ ရႊစ္ ရႊစ္ ရႊတ္..”
“အ အ ဟင့္ အ အင့္ အီး အ အေမ့ ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္ ...”
တိုသေယာင္ရွိေနေပမဲ့လည္း ပြတ္ျပီးေတာ့ကပ္ကပ္ေဆာင့္ေနတဲ့အျပင္ လေမႊးထူထူတုိ႕ကလည္း အေစ့ျပဴးျပဴးၾကီးကုိ ဗ်ိကနဲဗ်ိကနဲပြတ္သပ္ေပးေနေလေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္ခမ်ာမွာေတာ့ အေကာင္းဆုံးအထိဆုံးေသာကာမအရသာကုိ ခံစားေနရပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးလည္း တရွိန္ရွိန္းနဲ႕ျဖစ္ေနျပီးေတာ့ တကုိယ္လုံးမွာလည္းတသိမ္႕သိမ္႕တုန္ခါလာကာ အရည္မ်ားပန္းျပီး တစ္ခ်ီျပီးသြားေတာ့သည္။ တကုိယ္လုံးမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာမွန္သမွ်တုန္႕ခါဆန္႕ထြက္ျပီးေတာ့ ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ ရွိန္းဖိန္းအီဆိမ့္သြားေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကမူ ဘာမွမျဖစ္ေသးေဆာင့္ေကာင္းတုန္းပဲရွိေသးသည္။ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕စပ္ထားတဲ့ ဂ်င္အရက္အရွိန္ ဒစ္ၾကီးနား၀ုိက္မွာသုတ္လိမ္းထားတဲ့ လိမ္းေဆးအရွိန္ေတြနဲ႕ ေဆာင့္လုိ႕ေညွာင့္လုိ႕ကေတာ့ အလြန္ၾကီးကုိေကာင္းေနဆဲပဲျဖစ္သည္။ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္တဆတ္ဆတ္တုန္ခါျပီးေတာ့ ျပီးေကာင္းေကာင္းေနဆဲမွာပင္ ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ ပြတ္၍ပြတ္၍ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အရွိန္လုံး၀မျပတ္ေလေတာ့ တကုိယ္လုံးေလထဲကုိေျမာက္တက္ေနသလား ေအာက္ေမ့ေနရေအာင္ကုိေကာင္းလွေပသည္။
“ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ရႊတ္ ”
အခ်က္(၃၀)ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ကာမအထြတ္ထိပ္ကုိေရာက္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္တခ်ီျပီးျပန္ေလ၏။ ထုိအခ်ိန္ထိတိုင္ ဦးစြမ္းလွ်ံကမျပီးေသး ေစးျပစ္က်ိခၽြဲေနေသာေစာက္ရည္မ်ား ရြသထက္ရြၾကြသထက္ၾကြလာေနသည့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားေၾကာင့္ စီးစီးပုိင္ပုိင္ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိကာ ၾကာေလေလေဆာင့္၍ေကာင္းေလေလျဖစ္ေနေလသည္။
၀င္း၀ါလတ္ကလည္းကာမေဇာေတြမႊန္တက္လာျပီးေတာ့ ဖင္ေၾကာၾကီးေတြရႈံ႕၍ရႈံ႕၍ ေကာ့ျပီးေတာ့ခံလာေတာ့သည္။ အေဆာင့္ကလည္းၾကမ္း အခံကလည္းၾကမ္းဆုိေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ေဆာ္ေနၾကပုံမ်ားမွာ အသည္းငယ္သူတေယာက္ဆုိက ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ႏွလုံးေသြးရပ္လုမတတ္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိျဖစ္ေနေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္း ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚကုိ ဖိေထာက္ထားတ့ဲသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကုိရုပ္လုိက္ျပီးေတာ့ ႏို႕အုံတင္းတင္းအိအိၾကီးေပၚကုိေျပာင္းလုိက္ျပီးေတာ့ ကုိယ္ကုိအနဲငယ္ကုန္းကာ အားရပါးရပင့္ဆြဲျပီးေတာ့အသားကုန္ေဆာင့္ျပန္ေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကလဲ ခါးကိုတင္းေနေအာင္ခ်ိတ္ထားလိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကအနဲငယ္ေစ့သြားျပီးေတာ့ ေဆာင့္လုိ႕ေညွာင့္လုိ႕ကလဲ ပုိျပီးေတာ့ကုိေကာင္းလာေလသည္။
ဦးစြမ္းလွ်ံကလက္ဖ၀ါးထဲမွာျပည့္အံလွ်ံထြက္ေနတဲ့ ႏို႕အုံေဖြးေဖြးတင္းတင္းအိအိၾကီးကုိ ဆုတ္ျပီးေတာ့ေခ်ေပးေနရင္း လက္မထိပ္ကေလးနဲ႕ႏို႕သီးေခါင္းေတာင့္ေတာင့္ေလးကုိ ဖိ၍ဖိ၍လွိမ့္လွိမ့္ေပးေနရာ ေစာက္စိထဲမွအေတြ႕ ႏို႕သီးဖ်ားအေတြ႕တုိ႕နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးမွာလည္း ပြင့္ကန္လုမတတ္ကုိအရသာရွိလာေလသည္။
“ အဟင့္ ဟပ္ ဟပ္ခ်ိဳး အဟင့္ ဟပ္ ဟပ္ခ်ိဴး..”
၀င္း၀ါလတ္တကုိယ္လုံးသိမ့္ကနဲသိမ့္ကနဲတုန္လ်က္ ဦးစြမ္းလွ်ံ၏ပစၥည္းၾကီးကုိဆြဲညွစ္သလုိျဖစ္သြားရာ အီဆိမ့္တက္သြားသည္ထိ ေကာင္းလွသည့္အတြက္ ယားျပီးေတာ့တက္လာျပီးေတာ့ လရည္ပူေတြကုိေစာက္ေခါင္းထဲကုိ ဗ်စ္ကနဲကုိပန္းထည့္လိုက္မိသည္။ ၀င္း၀ါလတ္တကိုယ္လုံးလည္းကုတ္ေကြးေကာ့တက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္ျပီးေတာ့ ျပီးဆုံးသြားေလသည္။
ႏွစ္ဦးသားအေတာ္ပင္ေမာဟုိက္သြားသည္မို႕ တေယာက္ကုိတေယာက္ဖက္ထားကာ အသာေလးမွိန္းေနၾကေလသည္။ အေတာ္ေလးၾကာျပီးမွ ဦးစြမ္းလွ်ံကကုိယ္ေပၚမွခြာလုိက္ျပီးေတာ့ လီးၾကီးကုိဆြဲခၽြတ္လုိက္ေလရာ ေပ်ာ့ေခြျပီးေတာ့ ထြက္လာခဲ့သည္။ အရက္တငုံကုိယူေသာက္လုိက္ျပီးေတာ့ ေရသန္႕ဗူးကုိေမာ့ေသာက္လုိက္ေလရာ တကုိယ္လုံးေႏြးေထြးျပီးေတာ့ ရွိန္းဖိန္းသြားေလသည္။
“ ကဲ မ၀ါေလး ထ ဒါေလးေသာက္လုိက္ ေရာ့..”
၀င္း၀ါလတ္ကုိေပြ႕ထူျပီးေတာ့ အရက္တငုံေသာက္ခိုင္းျပီးေတာ့ ေရသန္႕ဗူးကမ္းေပးလုိက္သည္။ ထဘီအကၤ်ီေတြကုိျပန္၀တ္ၾကျပီး ကုတင္ေပၚမွာအတူယွဥ္တြဲကာထုိင္ေနၾကေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ပုခုံးေလးကုိဖက္ထားရင္းနဲ႕
“ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ေလးေလးလုပ္ေပးတာေကာင္းရဲ႕လား.”
၀င္း၀ါလတ္ကျပံဳးရင္းနဲ႕ပဲေခါင္းညိတ္ျပေလရာ
“ပါးစပ္ကေျပာဦးေလ..”
၀င္း၀ါလတ္ေမးဖ်ားေလးကုိကုိင္ကာ ရမက္ခုိးေ၀ေနေသာအျပဳံးနဲ႕ေမးေလရာ
“ေကာင္းပါ့ရွင္ ေကာင္းပ ေကာင္းပ မမညိဳမၾကာမၾကာေျပာဖူးတဲ့ တုိသည္ရွည္သည္ထိုႏွစ္လီမညိဳမသိ ၾကာၾကာစိမ္လုိးထုိလီးမရိုး အဖုိးထုိက္တန္၏ ဆုိသလုိပါပဲ ၾကာၾကာစိမ္လုိးႏိုင္လြန္းတဲ့ေလးေလးရဲ႕လီးၾကီးကုိ သေဘာက်ေက်နပ္မိပါသတဲ့ရွင္...”
၀င္း၀ါလတ္အေျပာေၾကာင့္သေဘာက်ေက်နပ္မိကာ ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕လုိက္မိသည္။ ျပီးေတာ့ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္ႏႈိက္ကာ ေထာင္တန္တအုပ္ကုိဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ အရက္(၅၀)ေရတြက္ကာ ၀င္း၀ါလတ္ကုိေပးလုိက္ေလသည္။
“ကဲ ေလးေလးျပန္ျပီေနာ္ အလြန္လွပျပီးေတာ့ စြဲမက္စရာေကာင္းလွတဲ့ မ၀ါေလးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ ေငြငါးေသာင္းေပးခဲ့မယ္ ေက်နပ္တယ္မဟုတ္လား..”
၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ခ်စ္စဖြယ္ျပဳံးျပျပီးေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ျပလုိက္ေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံထြက္သြားျပီးေနာက္ တံခါးကိုျပန္ပိတ္ျပီး ေငြ(၅)ေသာင္းျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိပုတ္ကာပုတ္ကာ ပီတီေတြျဖာေနေတာ့သည္။
တပတ္မွတခါလာလုိးေသာသူ႕ေယာက်္ားသည္ပင္လွ်င္ တပတ္မွတေသာင္းသာေပးျပီးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ေက်နပ္ေအာင္ကုိ လုိးေပးသည့္အျပင္ ေငြ(၅)ေသာင္းလည္းေပးသြားေတာ့ ေက်နပ္လြန္းတာေပါ့။ ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕မယားငယ္ပင္လွ်င္ လုပ္လုိက္ခ်င္ေသးေတာ့........

ေနာက္တေန႕နံနက္(၁၀)နာရီေလာက္တြင္ေတာ့ တတိုက္ထဲေနသူခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္ျပန္ေရာက္လာေလသည္။
“ဟယ္ မခ်ိဳျပန္ေရာက္လာျပီ ဘယ့္နဲ႕လဲ အေျခေနေကာင္းရဲ႕လား”
“ေကာင္းပါတယ္ မမရဲ႕ ဆရာမၾကီးကေတာ့နက္ျဖန္မမလာေခၚမယ္လုိ႕ေတာ့ ေျပာသားပါပဲ ဒါေပမဲ့ေနေကာင္းတာနဲ႕ပဲ ျပန္လာခဲ့တာေလ”
“က်န္းမာေရးေတာ့ဂရုစုိက္ေနာ္ ဒီလုိမျဖစ္ေအာင္ေနာင္ေတာ့သတိထား ”
“ဒါနဲ႕ မမၾကီးလဲျပန္မလာေသးဘူးေနာ္..”
ခ်ိဳခ်ိဳသင္းက မညိဳရွိန္ကုိမမၾကီးလုိ႕ေခၚျပီးေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္ကုိေတာ့ မမ ဟုေခၚေလသည္။
“အင္း ၄ ရက္ေလာက္ေတာ့ရွိေနျပီ ဒီေန႕မ်ားျပန္ေရာက္မလားေတာ့မသိဘူး ခဏေနဦး မမ ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္လုိက္ဦးမယ္..”
ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကေတာ့ေကာ္ဖီအလြန္ၾကိဳက္ေပသည္ အခုမွျပန္ေရာက္သည္မုိ႕ေရေႏြးအဆင္သင့္ရွိမွာေတာ့မဟုတ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လုိ႕ အဆင္သင့္ရွိေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ကအလုိက္သိေဖ်ာ္ေပးျခင္းျဖစ္ေပသည္။
“ကဲ ၾကိဳက္သေလာက္ေသာက္ ၾကိဳက္သေလာက္သာစားေပေတာ့”
ႏွစ္ေယာက္သားေကာ္ဖီေသာက္မုန္႕စားရင္း စကားေျပာေနၾကစဥ္ ၀င္း၀ါလတ္ညီမရဲ႕ေယာက်္ားေရာက္လာေလသည္။
“မမ ႏွင္းႏွင္း ကေလးမေမြးႏုိင္ေသးလုိ႕ မႏၱေလးေဆးရုံၾကီးမွာေရာက္ေနတယ္ ခုမနက္ေစာေစာကပဲတင္လုိက္ရတာ ဗိုက္ခြဲေမြးမယ္လုိ႕ေတာ့ေျပာတာပဲ မမ လုိက္ခဲ့ပါဦး..”
ႏွင္းႏွင္းမွာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ညီမအငယ္ဆုံးျဖစ္ကာ ေအာင္ေတာ္မူဘက္တြင္ေနထုိင္သူျဖစ္ေလသည္။
“ေအး ေအး ခဏေလးေစာင့္ အ၀တ္စားလဲလုိက္ဦးမယ္ အဟင္းဟင္း အဲဒါပဲမခ်ိဳေ၇ ဒုကၡေတြကမေသးလွဘူးေနာ္..”
၀င္း၀ါလတ္အ၀တ္စားလဲျပီးေတာ့ ျပန္ထြက္လာေလသည္။
“ကဲ မခ်ိဳေရ ေအးေအးေဆးေဆးသာေသာက္ေနရစ္ေပေတာ့ ျပီးရင္ အခန္းေသာ့ခတ္ျပီးသာေသာ့ယူထားလိုက္ေတာ့ မမသြားျပီေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ မမ ”
၀င္း၀ါလတ္တုိ႕ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ထြက္သြားျပီးမၾကာမီမွာပင္ ခ်ဳိခ်ိဳသင္းလည္းေကာ္ဖီေသာက္ျခင္းကုိ လက္စသတ္သိမ္းဆည္းလုိက္ျပီး အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ကာ သူမအခန္းဘက္သုိ႕ကူးလာခဲ့ေလသည္။ လူႏွင့္ကင္းကြာေနသည္မို႕ဖုံေတြႏွင့္ညစ္ပတ္ေနသည္ကုိ တနာရီနီးပါးေလာက္အမႈိက္လွည္း သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ျပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးသနပ္ခါးလိမ္းကာ ဆရာမၾကီးေပးလုိက္ေလေသာေဆးကုိ ေသာက္လုိက္သည္။ ေစာင္ပါးေလးတထည္ကုိေျခဖ၀ါးထိလုံေအာင္ျခံဳျပီးေတာ့ မဂၢဇင္းတအုပ္ကုိေကာက္ဖတ္လုိက္သည္။ ေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းမ်က္လုံးမ်ားက စာဖတ္မရေအာင္ေမွးစင္းလာျပီးေတာ့ စာအုပ္ေဘးခ်ျပီးမ်က္စိမွိတ္ထားေတာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ေလသည္။
(၃)
မညိဳရွိန္စီးလာေသာကားက အမရပူရထဲကုိ၀င္လာေတာ့ ည(၆)နာရီခြဲေက်ာ္လုိ႕(၇)နာရီေတာင္မွပဲထိုးေနေခ်ျပီဆုိေတာ့ အေတာ္ေလးကုိေမွာင္ေနေခ်ျပီ။ ေရႊတေခ်ာင္းထိပ္တြင္ဆင္းလုိက္ျပီးေတာ့ ေခ်ာင္းကူးတံတားေလးကုိျဖတ္ေက်ာ္ကာ သူမတုိက္ခန္းဆီသုိ႕လာခဲ့ၾကသည္။ ကားေပၚတြင္ခင္လာခဲ့သူျဖိဳးေ၀စုိးကေတာ့ သူ႕လက္ဆြဲအိတ္ကုိပုခုံးစလြယ္သုိင္းျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ရဲ႕ပလတ္စတစ္ျခင္းၾကီးကုိလက္တဖက္ကဆြဲလာခဲ့သည္။ ဘာေတြမွန္းေတာ့မသိ ျခင္းၾကီးကေတာ့အေတာ္ၾကီးျပီး ေလးနင့္ေနေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္တုိက္ေအာက္ကေနျပီးေတာ့ အေပၚကုိေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းကမီးလင္းျပီး ၀င္း၀ါလတ္အခန္းကေတာ့အေမွာင္က်ေနသည္ကုိေတြ႕လုိက္ရသည္။ တက္လာခဲ့ရင္းဒုတိယထပ္ေရာက္လာေတာ့
“ကဲ ေမာင္ေလး အေပၚကေစာင့္ေန ” ဟုေျပာကာျဖိဳးေ၀စုိးကုိေသာ့ေပးျပီး အခန္းနံပါတ္ေျပာကာ လႊတ္လုိက္ေလသည္။ ျပီးေနာက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းတံခါးကုိေခါက္ျပီးေတာ့
“မခ်ိဳေရ ညီမေလး မမျပန္လာျပီေဟ့..”
တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ မညိဳရွိန္အသံကုိပါၾကားလုိက္ရေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းတံခါးနားကုိေရာက္လာေလသည္။
“လာျပီ လာျပီ မမၾကီးေရ..”
ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကအခန္းတံခါးကုိဖြင့္ေပးလိုက္ျပီးေတာ့ အခန္း၀တြင္ရပ္ေနေသာမညိဳရွိန္ကုိေပြ႕ဖက္ကာ နမ္းပစ္လုိက္သည္။
“ဟြန္း ဘာေတြမဟုတ္တာလုပ္ထားလဲမသိဘူး လူကုိလာေခ်ာ့ေနတယ္”
“အဟင္းဟင္း ဘာမွမလုပ္ပါဘူးမမၾကီးရဲ႕ မမၾကီးကိုသတိရလုိ႕လြမ္းလုိ႕ ခ်ိဳခ်ိဳလဲေန႕လည္ကမွ ေတာင္ျမိဳ႕ကျပန္ေရာက္တာ”
မညိဳရွိန္ကခ်ိဳခ်ိဳသင္းအနားကပ္လုိက္ျပီးေတာ့ ေလသံတုိးတုိးေလးျဖင့္
“ျပီးရင္ အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ျပီးေတာ့ မမၾကီးအခန္းကုိတက္ခဲ့ေနာ္ ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္တေကာင္ မမ မွာပါလာတယ္ကြ.”
ေျပာျပီးတာနဲ႕အေပၚထပ္ကုိတက္သြားေလသည္။ စကားလုံးေလးေတြကေတာ့ အသည္းယားစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွသည္။ အေပၚတက္သြားတာေတာ့မမတေယာက္တည္း ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္ေကာင္က လီးပါတဲ့အခ်ဥ္ေကာင္ေလးမ်ားျဖစ္ေနလားမသိ။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကလည္းလီးႏွင့္ျပတ္ေနေတာ့ လီးဆာေနျပီေလ။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းလည္းအခန္းတံခါးပိတ္ျပီးေတာ့ အေပၚထပ္တက္ခဲ့သည္။
ေစ့ထားေသာတံခါးကုိတြန္းျပီး၀င္လုိက္ေတာ့ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသန္႕ျပန္႕ေတာင့္တင္းေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကုိေတြ႔ရျပီး ေအာက္ပုိင္းကစတုိင္ေဘာင္းဘီနဲ႕ အေပၚကေတာ့တီရွပ္၀တ္ထားျပီးေတာ့ ဆက္တီမွာထုိင္ျပီးေတာ့ ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕လိုက္ရေပသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကသူ႕ကုိျမင္ေတာ့ ေရွ႕မတုိးေသးပဲတု႕ံခနဲရပ္လုိက္ေလသည္။
“လာေလ မမ ထိုင္ မမၾကီးကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ေနတယ္..”
တုိက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ပင္သူေခၚသလုိ မမညိဳကုိမမၾကီးတဲ့။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္က အစြန္ဆုံးဆက္တီခုံေလးမွာ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။
“ေမာင္ေလးက မမၾကီးနဲ႕ပါလာတာလား”
“ဟုတ္ကဲ့မမ ကၽြန္ေတာ္ကကန္ေတာ္ၾကီးအေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာေနပါတယ္”
ျဖိဳးေ၀စုိးကေတာ့သြက္လက္စြာေျဖလုိက္သည္။ ေစာေစာကမညိဳရွိန္ေျပာသြားတဲ့ ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္တေကာင္ဆုိတာ ဒီေကာင္ေလးလားမသိလုိ႔ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းစိတ္ထဲကေတြးလိုက္မိသည္။
ပုံစံေလးကေတာ့ခပ္မိုက္မိုက္ေလးပင္ ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္စိတ္၀င္စားစရာေလး။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းဆုေတာင္းေတာ့ျပည့္ေပျပီ လီးပါေသာအခ်ဥ္ေကာင္ေလးေလ။ ထုိစဥ္ မညိဳရွိန္တေယာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာျပီးေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကုိျပဳံးျပျပီး သူမအိပ္ခန္းထဲသုိ႕၀င္သြားေလေတာ့သည္။
“ေမာင္ေလးနာမည္ကဘယ္လုိေခၚလဲ”
“က်ေနာ့္နာမည္ကေတာ့ျဖိဳးေ၀စိုးပါ မမနံမယ္ကေရာ။။”
“မမနာမည္ကေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတဲ့”
ထုိအခ်ိန္မွာ အနီရင့္ေရာင္ေဘာင္းဘီတုိနဲ႕ မိန္းမ၀တ္စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္အစိမ္းပုတ္ေရာင္ကုိ၀တ္ျပီး မညိဳရွိန္ထြက္လာခဲ့သည္။ စြင့္ကားေသာတင္သားၾကီးမ်ာႏွင့္ မို႕ေမာက္ေသာရင္သားထြားထြားတုိ႕က ေပၚလြင္ေနေတာ့သည္။ ပါးလႊာႏူးညံ့ေသာစြပ္က်ယ္ လက္ျပတ္အကၤ်ီေအာက္မွေနျပီးေတာ့ ၀ုိင္း၀န္းမို႕ေမာက္ေသာႏုိ႕အုံတင္းတင္းအိအိၾကီးက ရင္ဖုိရမက္ၾကြစရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ကားေပၚတြင္တညလုံးနီးပါးေစာက္ဖုတ္ႏႈိက္ ႏို႔ႏႈိက္လာခဲ့ရေသာ္လည္းလုိးခြင့္မသာပဲျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မညိဳရွိန္ဂြင္းတုိက္ေပးေသာ အရသာႏွင့္ပင္လရည္ထြက္ကာေက်နပ္ခဲ့ရေလသည္။
မမၾကီးက “တုိက္ခန္းေရာက္ေတာ့မွ သေဘာရွိစိတ္ၾကိဳက္လုပ္ပါေမာင္ေလးရယ္ ” လုိ႕ေျပာထားသျဖင့္ ရင္ေမာစြာေစာင့္ခဲ့ရသည္။ ယခုေတာ့ေနာက္ထပ္ေစာ္ၾကီးတေပြပါေရာက္ရွိေနျပန္သည္။ ဒီေစာ္ၾကီးကေတာ့တမ်ိဳးလွေပသည္ မ်က္ႏွာကတင့္တင့္ထြန္းႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးဆင္ျပီးေတာ့ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္ကေတာ့ ေမသဥၥာဦးကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္မ်ိဳး။
ဒီေစာ္ၾကီးႏွစ္ေပြေလာက္ေတာ့ ျဖိဳးေ၀စုိးတုိ႕ကအေပ်ာ့ အျပတ္ဖုိက္ပစ္လုိက္မည္ဟုပင္ စိတ္ထဲကၾကိမ္း၀ါးလိုက္မိသည္။

“မမ က်ေနာ္လဲေ၇ခ်ိဳးလုိက္ဦးမယ္”
ျဖိဳးေ၀စုိးေရခ်ိဳးခန္း၀င္ျပီးေတာ့ေရစိမ္ခ်ိဳးေနစဥ္ မညိဳရွိန္ႏွင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတုိ႔စကားေကာင္းေနၾကျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ကကားေပၚမွ အေတြ႕ၾကံဳမ်ားကုိမခၽြင္းမခ်န္ေဖာက္သည္ခ်ေနသည္။
“ကဲ ဘယ့္ႏွယ္လဲငါ့ညီမ အခ်ဥ္ေကာင္ေလးကမုိက္ရဲ႕လား အဟင္း ဟင္း..”
“သိပ္မိုက္တယ္ မမၾကီးေရ႕..”
“ဒါနဲ႕ ၀င္း၀ါေရာ ဘယ္အခ်ိန္ကအျပင္ထြက္သြားတာလဲ”
“အျပင္မဟုတ္ဘူး မမၾကီး သူ႕ညီမေဆးရုံတက္ျပီးေတာ့ ဗုိက္ခြဲေမြးရမွာမုိ႕လုိ႕ဆုိျပီးေတာ့ ေန႕လည္ထဲကလာေခၚလုိ႕ ေဆးရုံကုိလုိက္သြားတာ ညအိပ္ေစာင့္ရမွာလုိ႕ေျပာသြားေသးတယ္ အခန္းေသာ့ေတာင္ညီမဆီမွာထားခဲ့တာ”
“ေအာ္ အင္း အင္း မိ၀င္း၀ါတုိ႕ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းလြတ္သြားတာေပါ့ေလ”
မညိဳရွိန္ကေျပာေနဆဲစကားကုိရပ္လုိက္ျပီးေတာ့ လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွပုလင္းျပားေလးတျပားကုိ သြားယူလုိက္ေလသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကပုလင္းျပားေလးကုိကုိင္ၾကည့္ရင္း
“မမၾကီး ဒါကဘာလဲဟင္ ပုလင္းေလးကခ်စ္စရာေလးေနာ္”
“အဲဒါေဆးလိေမၼာ္အရက္ေလ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျပီးေတာ့အခ်စ္ေသြးကုိဆူေ၀ေစတယ္ ေသာကေတြကိုေမ့ေပ်ာက္ျပီးေတာ့ အားျပည့္လန္းဆန္းေစတယ္ သူကအဆီအမ်ိဳးအစား တဖုံးေလာက္ေသာက္ရင္ကုိလုံေလာက္တယ္ ေရေသာက္ေလအရွိန္တက္ေလပဲညီမရဲ႕”
သူတို႕ေတြကားအရက္ႏွင့္စိမ္းသူမ်ားမဟုတ္ၾက ထုိ႕ေၾကာင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းလည္းစိတ္၀င္စားသြားသည္။
“ေရာ့ ညီမ တဖုံးေသာက္ထားႏွင့္”
မညိဳရွိန္ကတဖုံးထည့္ေပး၍ မခ်ိဳလက္ထဲကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ တခါတည္းေမာ့ခ်လုိက္ျပီးေရသန္႕ဗူးထဲကေရကုိ ပါးစပ္ထဲတဆက္တည္းေမာ့ေသာက္လုိက္ေလသည္။ မညိဳရွိန္ကလည္းေနာက္တဖုံးထပ္ေသာက္ေလသည္။
ခဏၾကာေသာ္တကုိယ္လုံးအေၾကာေတြေျပေလ်ာ့ျပီးေတာ့ ေပါ့ပါးလန္းဆန္းကာရႊင္ျမဴးတက္ၾကြလာေတာ့သည္။ ျဖဳိးေ၀စုိးေရခ်ိဳးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ထြက္လာခဲ့ရာ ကုိယ္ေပၚတြင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီတုိတထည္ႏွင့္ ေမႊးပြတဘက္တထည္သာရွိေလ၏။
တဘက္ႏွင့္ေခါင္းမွေရစက္မ်ားကုိေျပာင္ေအာင္သုတ္ျပီးေတာ့ သူတို႕ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္တြင္လာထိုင္ေနရင္း ေဆးလိေမၼာ္အရက္ကုိတဖုံးမွ်ေသာက္လုိက္ေလသည္။ ျပီးေတာ့ဘီယာသုံးဗူးႏွင့္ အာလူးေၾကာ္ထုတ္မ်ားကုိယူလာသလုိ မညိဳကလည္းေညာင္ပင္၀င္းကားဂိတ္မွ၀ယ္လာေသာ ၾကက္ေၾကာ္မ်ားကုိပန္းကန္ျပားတခ်ပ္ထဲထည့္ျပီး စားပြဲေပၚသုိ႔တင္လုိက္ေလသည္။
သုံးေယာက္သားဘီယာေသာက္ အျမည္းစားျပီးေတာ့စကားလက္ဆုံက်ေနေလသည္။
“ကဲ ေမာင္ေလး ဒီညဟာမမတုိ႕အတြက္ေတာ့ အထူးရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့အမွတ္တရညေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ကြာ ဒီအမႈေတာ္ကုိေတာ့ မင္းေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေပးရမယ္ေနာ္”
မညိဳရွိန္ကရီေ၀ေသာညိဳ႕မ်က္၀န္း မ်က္လုံးရြဲၾကီးမ်ားႏွင့္ဇာတ္သံေႏွာျပီးေတာ့ ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။
“ဟာ သိပ္ရတာေပါ့ မမရယ္ သည္မမတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္ကအေျပာ့ပါဗ်ာ ”
“ဟုတ္မွလဲေျပာေနာ္ မမကျပတ္ေနတာၾကာျပီ..”
ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကလည္းေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြလာျပီးေတာ့ ခပ္ရဲရဲပင္ေျပာခ်လုိက္ေလသည္။
တသက္ႏွင့္တကုိယ္အျပာကားေတြထဲကလုိ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကုိတျပိဳင္တည္းလိုးေပးရေသာ အေတြ႕ၾကံဳမရွိေသးပါေခ်။ တေယာက္ကညိဳေခ်ာ တေယာက္ကျဖဴေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာစြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အမုိ႕ အေမာက္ အရႈိက္ အ၀ုိက္ အဖု အထစ္ အစြင့္ အကားေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေနေသာေခ်ာေမာလွသည့္ အပ်ံစားမ်ားျဖစ္ေနေလသည္။ အဓိကကုိင္ရမွာကေတာ့ မညိဳရွိန္ သူ႕ကုိပစ္မွတ္ထားျပီးေတာ့ အခ်စ္ဇာတ္ကရေပမည္။
ျဖိဳးေ၀စုိးကဘီယာဘူးယူလာစဥ္ကပင္ လီးေၾကာသန္တာရွည္ခံလိမ္းေဆးညွစ္ဗူးေလးကုိ ေဘာင္းဘီေဘးအိတ္ထဲထည့္ယူခဲ့သည္။ နဂုိထဲကအရွည္(၆)လက္မခြဲ အတုတ္ကရုပ္ပ်ိဳဗူးခြံပမာဏခန္႕ရွိေနလုိ႕ ဒီေဆးၾကီးသာလိမ္းလုိက္ပါကေတာ့ ယခုလုိမ်ိဳး လုံးၾကီးေပါက္လွအမ်ိဳးအစားမေခ်ာၾကီးႏွစ္ေယာက္မေျပာႏွင့္ (၂၀)ေလာက္လုိးရသည့္တုိင္ေအာင္ျဖံဳမည္မဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ျဖိဳးေ၀စုိးကသိျပီးသားပါ။
ေပၚတင္ပင္ေဘာင္းဘီဇစ္ကုိဖြင့္ျပီးေတာ့ ဒစ္ေခါင္းတ၀ုိက္ႏွင့္တန္ဆာတခုလုံးကုိလိမ္းလုိက္ေလရာ မေခ်ာႏွစ္ေယာက္သားကေတာ့ လီးတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ညိဳညိဳၾကီးကုိၾကည့္ကာ အသဲေတြအူေတြသာမက ေစာက္ဖုတ္ေတြဖင္ေတြကပါ ယားၾကြလာၾကျပီတည္း။
မညိဳရွိန္က ပလတ္စတစ္အခင္းတခုကုိျဖန္႕ခ်ကာ ေခါင္းအုံးတလုံးျဖန္႕ခင္းလုိက္ျပီးေတာ့ အ၀တ္စားအကုန္ခၽြတ္ေပးလုိက္ကာ ေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းေပးလုိက္သည္။ ညိဳ၀င္းေျပာင္တင္းစြင့္ကားေနေသာ တင္ဆုံထြားထြားၾကီးကအထက္သုိ႕ အနဲငယ္ေျမာက္ၾကြျပီးေတာ့ ျဖိဳးေ၀စုိးကုိဖိတ္ေခၚေနေပသည္။ မညိဳရွိန္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးႏွင့္တည့္တည့္တြင္ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်ျပီး လီးၾကီးကုိမကုိင္ကာေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးထဲသုိ႕ တရစ္ခ်င္းသြင္းလုိက္ေလသည္။
တဆုံးထိ၀င္သြားေသာအခါ မညိဳရွိန္၏ခါးဆစ္ကုိအက်အနေဆာင့္ကုိင္ျပီးေတာ့ ေလးငါးခ်က္ခန္႕အထုတ္အသြင္းလုပ္ျပီး ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေဆာင့္လုိးပါေတာ့သည္။ တစတစႏွင့္အရွိန္ေတြကျပင္းထန္ျမန္ဆန္လာ၏
“ပြတ္ ပြတ္ ျပြတ္ ဗ်စ္ ” ဟူေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးတုိ႕ေတြ႕ထိသံေတြက တခန္းလုံးဆူညံလာေလသည္။ သူတုိ႕ႏွစ္ဦးကုိၾကည့္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္မွာလည္း ၾကာေတာ့စိတ္ေတါမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ အ၀တ္စားေတြခၽြတ္ျပီးေတာ့ လက္တဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႏႈိက္ရင္း က်န္လက္တဖက္က၀ုိင္းစက္မုိ႕ေမာက္ခၽြန္ေကာ့ေနေသာ သူမ၏ႏို႕အုံၾကီးကုိပင့္ကာပင့္ကာ ဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြေနေတာ့သည္။
မညိဳရွိန္တေယာက္မွာလည္း တဟင္းဟင္းညည္းေနရင္းနဲ႕ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးျပည့္က်ပ္သိပ္ေနေသာ ျဖိဳးေ၀စုိးလီးၾကီး၏ အ၀င္အထြက္အပြတ္အထုိးအရသာကုိ မ်က္စိစုံမွိတ္ကာဖင္ၾကီးေနာက္ပစ္ျပီးေတာ့ ခံေနေတာ့သည္။
ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္ဘယ္လုိမွမေနႏိုင္ေတာ့ပဲ မညိဳရွိန္ေခါင္းရင္းဘက္တြင္ ပက္လက္ကားယားၾကီးအိပ္ကာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကုိေထာင္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိျဖဲကားျပီးေတာ့ သူ႕ဖင္ဆုံၾကီးကုိတြန္းေရႊ႕လ်က္မညိဳရွိန္ေခါင္းကုိမကာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ေပးလုိက္ရပါေတာ့သည္။
မညိဳရွိန္ကလည္းအလုိက္တသိပင္ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ျဖဲျပီး နီရဲေနေသာအတြင္းသားမ်ားကုိ သူမလွ်ာျဖားျဖင့္ဖင္၀မွေနျပီးေတာ့ အထက္သုိ႕ပင့္ကာပင့္ကာလ်က္လ်က္ေပးပါေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတကုိယ္လုံး ေျမာက္ၾကြေကာ့လန္ျပီးေတာ့ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနေလေတာ့သည္။ သူမလက္ေတြကလည္းသူ႕ႏုိ႕ၾကီးႏွစ္လုံးကုိ ဆုတ္ကာဆုတ္ကာပြတ္ေခ်ေနမိသည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးလက္ေတြက မညိဳရွိန္ခါးႏွစ္ဖက္ကုိျပဳတ္တူႏွင့္ညွပ္ထားသလုိ ခိုင္ခိုင္တင္းတင္းဆုပ္ကုိင္ျပီးေတာ့ တင္ပါးခြက္မ်ားကုိရႈ႕ံျပီးေတာ့ပစ္ကာပစ္ကာေဆာင့္ပစ္လုိက္သည္။
ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးယားၾကြပြတက္လာျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္တေယာက္ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္ကာ တခ်ီျပီးသြားေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္တေယာက္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိပါ ယက္မေပးႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္ႏွာေမွာက္ကာ ကာမအရသာကုိခံစားေနမိသည္။
ျဖိဳးေ၀စိုးကမညိဳရွိန္ကုိအနားေပးျပီးရန္ သူမေစာက္ေခါင္းထဲမွလီးၾကီးကုိႏႈတ္ျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ကုိပလတ္စတစ္အခင္းေပၚတြင္ ပက္လက္ကေလးသိပ္ထားလုိက္သည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးလီးဒဏ္ေၾကာင့္ မညိဳရွိန္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးထူပူစပ္ေကာင္းေနေသာ အရသာထူးၾကီးကုိမူးမူးေမ့ေမ့ခံစားေနရေပသည္။
ျဖိဳးေ၀စုိးကဒူးေထာင္ေပါင္ကားပက္လက္ၾကီးျဖစ္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းနေဘးယွဥ္အိပ္လုိက္ျပီးေတာ့ ႏုိ႕အုံၾကီးေတြကိုပြတ္သပ္ျပီး ဆုတ္ေခ်ေပးေနေလသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္း၏ညာဘက္ေပါင္ကုိပင့္ေထာင္လုိက္ျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္၀နဲ႕လီးၾကီးကုိေတ့ခ်ိန္ကာ ေနာက္မွပင့္ျပီးေတာ့တရစ္ခ်င္းကုိသြင္းလုိက္ေလသည္။ အဆုံးထိ၀င္သြားေသာအခါအသာေလးျငိမ္ေနလုိက္ရာ မညိဳရွိန္ယက္ေပးကတည္းက ျပီးလုျပီးခင္ျဖစ္ေနေသာခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္မွာ အထစ္ထစ္ႏွင့္တစ္ရစ္ေနေသာလီးတုတ္တုတ္ၾကီး သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႕ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ၾကီးကုိပြတ္ထုိးတုိး၀င္သြားေသာအခါ အေၾကာေပါင္းတေထာင္မွ် က်င္တုံတက္ခါျပီး ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္လာကာ ကာမအထြတ္ထိပ္သုိ႕ေရာက္ရွိျပီးဆုံးသြားေလေတာ့သည္။ မေခ်ာၾကီးႏွစ္ေယာက္မွာတခ်ီျပီးလုိ႕ ဖလက္ျပအနားယူေနေပမဲ့ ျဖိဳးေ၀စုိးမွာေတာ့ ပန္းပန္လ်က္ပဲရွိေနေလျပီးေတာ့ ေနာက္အခ်ီမ်ားစြာအတြက္ျပင္ဆင္လ်က္ပင္ ရွိပါေတာ့သတည္း။