ကြ်န္ေတာ္သည္ ညေနခ်မ္း ေျခခင္းလက္သာ အေညာင္းေျပလမ္းေလ်ာက္ထြက္ရင္း
အခ်စ္တကၠသိုလ္၏ရံုးခန္းေရွ့အေရာက္ ၇ဝဝ၂ခုနွစ္ ၊ နွစ္သစ္ဦးကူးျပီးစအခိ်န္ျဖစ္ေလသည္။
လက္လွမ္းျပနႈတ္ဆက္ေနေသာ ကို ဘက္ ကို အခန့္သင့္ေတြ ့ရသျဖင့္ ဝင္ေရာက္နႈတ္ဆက္ေလသည္၊။
''အေကာင္းစားေလးရထားလို့ ခင္ဗ်ားကိုဧည့္ခံခ်င္လို့ဗ်၊''
ကိုဘက္ဘြိဳင္း တည္ခင္းေသာေရေနြးၾကမ္းကိုသံုးေဆာင္ရင္း
အသင့္ေတြ ့ရေသာ သရီးဒီ တယ္လီပသီစနစ္သံုး အြန္လိုင္းမ်က္မွန္ကိုအသံုးျပုကာ
အခ်စ္တကၠသိုလ္မဂၢဇင္းနွစ္သစ္အထူးထုတ္ကိုဖတ္လိုက္ရာ၊ စာလံုးမဲၾကီမ်ားျဖင့္ေရးသားထားေသာ ေအာက္ပါ သတင္းေခါင္းစဥ္ကို ေတြ့ရေလသည္။
ေမာင္မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္(၁ဝ)မွ ဦးမိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္အား ကေလးသူငယ္ မဖြယ္မရာျပဳမႈျဖင့္
တရားစဲြဆိုမႈကို ေရွ ့ေန ကိုမိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ (၃)မွ သတိေပးေၾကညာျခင္း ဟု ေတြ့လိုက္ရေလသည္။
(ယခုေခတ္တြင္လူနွစ္မို်းရိွေလသည္။ တစ္မို်းမွာ အေမကေမြးေသာလူနွင့္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးမွာ ကလုန္းနည္းပညာ
ျဖင့္ပြားထားေသာ လူျဖစ္ေလသည္၊
အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ကဲြျပားျခားနားမႈ လံုးဝမရိွေသာ္လည္း လူအစစ္ဝမ္းဗိုက္တြင္ ခ်က္ပါရိွပါသည္။ ကလုန္းလူတြင္
ခ်က္ မပါရိွပါ၊ ခ်က္ေနရာတြင္ခ်က္အစား (ေဒါက္တာဒူးထြန္းအင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္တြင္ေမြးသည္)ဟူေသာ
စာတန္းပါရိွေလသည္။အခ်စ္ ျဂိဳလ္တြင္ ကလုန္းနည္းပညာအား ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွ
ရွာေဖြေတြ့ရိွခဲ့ျပီး မူပိုင္မွတ္ပံုတင္ထားေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အေမေမြး လူ၏အမည္ေနာက္တြင္ဘာမွ မပါေသာ္လည္း ကလုန္းလူ၏အမည္ေနာက္တြင္ ကလုန္းအမွတ္စဥ္
ဂဏန္းပါရိွသည္။ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္(၁ဝ)ဆိုသည္မွာ ၁ဝဦးေျမာက္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ကလုန္း ျဖစ္ေလသည္။
(စကားခ်ပ္။ )
''လူေတြက ခက္တာပဲ၊ ေသခ်ာေကာင္းေအာင္တီထြင္ထားတဲ့ နည္းပညာကိုေတာင္ မဟုတ္တရုတ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကတယ္၊''
ကြ်နု္ပ္က ညီးတြားေလရာ
''ခင္ဗ်ား ကို ဒီထက္ထူးတဲ့ ဇါတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေျပာျပအံုးမယ္ '' ဟုဆိုကာ
အမ္စီကိုဘက္မွ ေအာက္ပါဇါတ္လမ္းအားေျပာျပေလသည္။
အကြ်နု္ပ္လည္းေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက် ဆိုသလို အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္တြင္တင္ေပးနိုင္ရန္
အလ်င္အျမန္လိုက္ေရးမွတ္ရေလသည္။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း ( ၁ )
အခိ်န္ကား လြန္ေလခဲ့ေသာအနွစ္ ၁ဝဝဝ ေက်ာ္ခန့္ ၊ ၆ဝဝ၂ခု၏ ပူအိုက္လွေသာ ဇန္နဝါရီလျဖစ္ပါသည္၊
ေနရာကား အခ်စ္စၾကာဝ႒ာအခ်စ္တကၠသိုလ္ ျဂိဳလ္တြင္ျဖစ္သည္၊။
လြန္ေလျပီးေသာအနွစ္၄ဝဝဝခန့္ကပေရာ္ဖက္ဆာမိုးစက္ဦးေဆာင္ေသာဓါတ္ခဲြခန္းမွ ေအာင္ျမင္စြာေဖၚ
ထုတ္ခဲ့ေသာ ေလာက္စာလံုးၾကီး ကိုးလံုးတန္ခိုးျဖင့္ ဘယ္သူမွမေသေတာ့ေသာ ေခတ္ကိုေရာက္ေနခဲ့ျပီးျဖစ္ေလသည္။
ျပီးေတာ့ေဒါက္တာ ဒီတိုေနတာမွဦးေဆာင္ကာ စေမာလ္ဘဲန္ နည္းပညာသံုး စၾကာဝဠာအသစ္တီထြင္နည္းကို ေတြ ့ရိွခဲ့ျပီးျဖစ္လဲ ျဖစ္ေလသည္ ။ အဆိုပါနည္းပညာျဖင့္
အခ်စ္စၾကာဝဠာကိုလည္း တီထြင္နိုင္ခဲ့ျပီးျဖစ္ရာ အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳလ္သစ္တြင္ အခ်စ္မိသားစုဝင္မ်ားကို
ဦးရာသူ စနစ္ျဖင့္ေနရာခ်ထားျပီးျဖစ္ေလသည္။
လမ္းသစ္မ်ားေပၚတြင္ လူအမ်ားမွာ မိုးပံ်အာရံုယာဥ္ မ်ားျဖင့္ လမ္းသလားလ်က္ရိွေနသည္ကိုေတြ့ရေပမည္။
ေဒါက္တာမိုးစက္ ျပီးခဲ့ေသာအနွစ္၂ဝဝဝခန့္ကတီထြင္နိုင္ခဲ့ေသာေနမီးလံုး၏ အစြမ္းျဖင့္အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္မွာ
ထိုစဥ္ကတည္း ညဟူေသာအရာဘယ္ေတာ့မွမရိွေတာ့ေခ်၊ အျမဲတမ္းေန႔သာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္ ။
အားလံုးေနသားတက်ျဖစ္ေနပါျပီ...ဒီတြင္မွျပႆနာကစေတာ့သည္၊
ေဒါက္တာဒူးထြန္းထံသို့ အလြန္ပ်င္းေနေသာေျကာင့္ အလည္သြားေရာက္ခဲ့သူ ကိုမီးေသြး
အူရားဖားယားျဖင့္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ရဲစခန္းသို့ေျပးဝင္လာရာမွစပါေတာ့သည္။
''ကူညီပါရေစခင္ဗ်၊''
ရဲစခန္းမွဴး ကဝိက ဆီးေမးေလသည္၊
''ဘီယာအရင္တိုက္ပါဦး၊'' (ထိုေခတ္က ေရေဈးၾကီးသျဖင့္ ဘီယာမ်ားသာေသာက္ျကေလသည္ ။ )
၄ ဂ်ားခန့္ ၂ဦးသားေသာက္ၾကျပီးမွ ကိုကဝိကေမးေလသည္၊
''ကဲ ေျပာပါဦး ဘာျဖစ္လာတာတံုး၊''
''ဒီလိုဗ်၊''
''ကြ်န္ေတာ္ပ်င္းပ်င္းနဲ့ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေျပာရေအာင္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းဆီသြားတာ၊''
လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္ရင္း ဆန္ကင္တစ္တံုးေကာက္ဝါးလိုက္ေလသည္။
(အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳလ္တြင္ ထိုေခတ္ကတည္းက ဆန္ကိုမစိုက္ေတာ့ေခ် ။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းထြင္ထားေသာ
ကလုန္းစက္မ်ားျဖင့္ ကလုန္းပြားကာ စားေသာက္ၾကေလသည္၊ ပြားရင္းပြားရင္း ဆန္ေစ့မွာတျဖည္းျဖည္းၾကီးလာသျဖင့္
ထိုအခိ်န္တြင္ ေရွးတုန္းကကန္စြန္းဥခန္ ့ထိၾကီးေနျပီျဖစ္ရာ အတံုးအတံုးလီွးကာကင္စားၾကေလသည္ ။
ယခုေခတ္တြင္ကားဖက္ေခါင္းအံုးခန့္ထိျကီးလာျပီျဖစ္သည္။ စကားခ်ပ္)
ျပီးေနာက္ တက်ဳိက္ေမာ့လိုက္ရင္း စကားဆက္ေလသည္။
''တံခါးေခါက္တာ ေတာ္ေတာ္နဲ့ ထြက္မလာဘူးဗ်၊''
''စိတ္လိွုင္းဖုန္းနဲ ့ဆက္ၾကည့္တာ့လဲ ေဒါက္တာထြန္းက ပီအမ္ပို့ထားခိုင္းတယ္ဗ်ာ၊
ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္... ေဒါက္တာဒူးထြန္းက ဘယ္တုန္းက သူ ့ဓါတ္ခဲြခန္းကိုခြာဖူးလို့လဲ၊''
+36
« Last Edit: January 08, 2013, 12:45:01 PM by badboy2 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
စခန္းမွဴး ကဝိ အနည္းငယ္ ေတြသြားသည္။
ဟုတ္ပ ၊ ေဒါက္တာထြန္းက သူ ့ဓါတ္ခဲြခန္းကို ဘယ္တုန္းကမွ ခြာမသြားဘူးခဲ့ ။
ကလုန္းစက္ ထြင္ျပီးကတည္းကျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာ ေကအမ္တီ၉၉ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေတာင္ ဓါတ္ခဲြခန္းကို စိတ္မခ်ဟုဆိုကာ ကိုယ္တိုင္
မတက္ေရာက္ခဲ့ဘဲ ဖိုက္ဒီ ရုပ္ျမင္လိွဳင္းပို ့ စနစ္ျဖင့္သာ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဒါက္တာေကနွင့္
စကားမ်ားၾကေသးတာပဲ..
(ဖိုက္ဒီ ရုပ္ျမင္လိွဳင္းပို ့စနစ္မွာ ပံုမွန္သရီးဒီ ရုပ္ၾကြပံုရိပ္တြင္ စိတ္ခံစားမွဳနွင့္ အသံစနစ္ပါေသာေၾကာင့္
လူအစစ္ကို ျမင္ရသည့္အလား ျမင္ရေစသည့္ စနစ္ျဖစ္ေလသည္ ။)
ဒါေတာ့တကယ္ထူးျပီဟု ထင္လိုက္သျဖင့္ ''ကိုႀကီးမီးေသြး၊ ခင္ဗ်ား သူ့အိမ္ကို နည္းနည္းပါးပါး ပတ္မၾကည့္
ခဲ့ဘူးလား ။''
'' ဟာ-၊ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ေသေသခ်ာခ်ာကို ပတ္ၾကည့္ခဲ့တာ''
ေျပာရင္း ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသတၾကီး ျဖစ္ပံုရသြားျပီး ေလသံနိွမ့္ကာ
'' ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေဘးကေန ပတ္ျပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကိုေရာက္သြားတာ၊
အဖီေလးေအာက္ထဲမွာ ဘာျမင္ခဲ့တယ္ မွတ္လဲ''
ခပ္တိုးတိုးေျပာရာ
'' ခင္ဗ်ားျမင္ခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ္က ဘာသိမွာတံုး'' ဟု စခန္းမွဴး ကဝိက ဝင္ေထာက္ေပးရသည္ ။
'' အဲဒီ အဖီေလးေအာက္မွာ ဘီယာကန္ရိွတယ္ေလဗ်ာ၊ ျပီးခဲ့တဲ့ နယူးရီးယားတုန္းကေတာင္
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ေဒါက္တာထြန္းက ဧည့္ခံပဲြ လုပ္ခဲ့တဲ့ေနရာပဲ''
'' ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိျပီ ။ '' စခန္းမွဴး ကဝိက စဥ္းစဥ္းစားစား ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ဟုတ္သဗ်ဳိ ့ အဲဒီ ဘီယာကန္ထဲမွာ အက်အန ဇိမ္ယူေနတာ.. က်ဳပ္လည္း ေဒါက္တာထြန္းကို
နဲနဲေတာ့ ေနာက္လိုက္ဦးမွ ဆိုျပီး ကန္ ဟိုဘက္ထိေအာင္ပတ္သြား၊ ျပီးမွ လွန္ ့လိုက္ဦးမယ္ဆိုျပီး''
''ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ေနတံုး ျဗဳန္းဆို ေဒါက္တာထြန္းက ဦးထုပ္ ခြ်တ္လိုက္တာ''
ကိုမီးေသြး က ေဘးဘီလွမ္းလွမ္းရိွ စာေရးမမ်ားဆီကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
ကိုဝိ နားနားကပ္ကာ တီးတိုးေျပာေလသည္ ။
“ဘာ”
စခန္းမွဴးကုိကဝိ အသံကနည္းနည္းက်ယ္သြားသျဖင့္ ကိုမီးေသြးက ပါးစပ္ကိုလွမ္းပိတ္ရင္း
'' တိုးတိုးေျပာပါဗ်''
'' ခင္ဗ်ားဟာကေသခ်ာရဲ့လား'' စခန္းမွဴးကိုကဝိက အနည္းငယ္ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ျဖင့္ ေမးေလသည္။
'' ေသခ်ာခ်ာကိုျမင္လိုက္တာဗ်၊ အျမင္မွားတယ္လို ့လဲေျပာရေအာင္ အဲဒီတုန္းက ေသာက္မွ
မေသာက္ရေသးတဲ့ဟာဘဲ၊''
''နဖူးအလယ္ေကာင္ မ်က္ခံုးအေပၚနားကေန ထြက္ေနတာေတြ ့ရတာပဲ၊ အရင္းနားမွာတဲြကပ္ေနတဲ့
ဥနွစ္လံုးကိုေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္ရေသးတယ္ ။ ''
''ပံုစံေရာ အရြယ္အစားကပါ ခင္ဗ်ားတို ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့လိုပါပဲ၊ နဖူးမွာေပါက္ေနတာက ထူးတာ''
''ျပီးေတာ့ သူဟာကၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေသြးေတြဝေနတဲ့ ေမ်ာ့ၾကီးလို တင္းတင္းအိအိၾကီးနဲ့
ထန္ထလာတာ ေတြ ့တာပဲ။''
''ကြ်န္ေတာ္က ေဒါက္တာထြန္း တစ္ခုခုေတာ့ ထပ္အဆန္း ထြင္လိုက္ျပန္ျပီမွတ္လို့ လွမ္းႏွဳတ္ဆက္မလို့လုပ္ရင္း
ေအာ္ေခၚလိုက္မိေတာ့မလို ့၊ အဲဒီအခိ်န္မွာဘဲ ေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္ျပီး ထြက္လာတာ ေနာက္ထပ္ ေဒါက္တာထြန္း
တစ္ေယာက္ဗ်ိဳ ့...၊''
''ဒီတစ္ေယာက္ကေရာ နဖူးမွာ -ီးေပါက္ေနတာပဲလား'' စခန္းမွဴးဝိက ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ ့ေမးေလရာ၊
''ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ''
ကိုမီးေသြးက အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားဟန္ျဖင့္ အသံက်ယ္က်ယ္ေျပာမိရာ စာေရးမမ်ားလွမ္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ ေပါက္မေနဘူးဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္က တကယ္ျမင္ခဲ့ရတာ၊ ခင္ဗ်ားမယံုရင္ လိုက္ၾကည့္မလား''
ဒီတစ္ခါ စိတ္တိုသြားသည္က စခန္းမွဴး ကဝိ ျဖစ္ေလသည္၊ ငါ့လို ရဲကိုမ်ား ရာရာစစ..
ေၾကာက္တတ္တဲ့ေကာင္ မွတ္ေနလား ။
ဘီယာတစ္ကိ်ဳက္ေမာကာ ဟန္ထိန္းလိုက္ရင္း ကိုမီးေသြးေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းသည္ဟု
ေတြးမိသည္ ။ အားလံုးကိုသတင္းပို့ျပီးသြားလို ့ ေတာ္ၾကာ ေသာက္တလဲြေတြ မွားေနမွျဖင့္ မိမိပါ ဝိုင္းဟားခံေနရ
အခက္...။
ဒါေပမယ့္ စခန္းထဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတာနဲ ့စာရင္ လမ္းေလ်ာက္ေနရတာ ေကာင္းတယ္ဟု စဥ္းစားမိရင္း..
''ကဲ ၊ သြားၾကတာေပါ့'' ဟုဆိုရင္း နွစ္ဦးသားဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ဘက္သို႔
ထြက္သြားၾကေလသည္ ။
ဟုတ္ပ ၊ ေဒါက္တာထြန္းက သူ ့ဓါတ္ခဲြခန္းကို ဘယ္တုန္းကမွ ခြာမသြားဘူးခဲ့ ။
ကလုန္းစက္ ထြင္ျပီးကတည္းကျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာ ေကအမ္တီ၉၉ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေတာင္ ဓါတ္ခဲြခန္းကို စိတ္မခ်ဟုဆိုကာ ကိုယ္တိုင္
မတက္ေရာက္ခဲ့ဘဲ ဖိုက္ဒီ ရုပ္ျမင္လိွဳင္းပို ့ စနစ္ျဖင့္သာ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဒါက္တာေကနွင့္
စကားမ်ားၾကေသးတာပဲ..
(ဖိုက္ဒီ ရုပ္ျမင္လိွဳင္းပို ့စနစ္မွာ ပံုမွန္သရီးဒီ ရုပ္ၾကြပံုရိပ္တြင္ စိတ္ခံစားမွဳနွင့္ အသံစနစ္ပါေသာေၾကာင့္
လူအစစ္ကို ျမင္ရသည့္အလား ျမင္ရေစသည့္ စနစ္ျဖစ္ေလသည္ ။)
ဒါေတာ့တကယ္ထူးျပီဟု ထင္လိုက္သျဖင့္ ''ကိုႀကီးမီးေသြး၊ ခင္ဗ်ား သူ့အိမ္ကို နည္းနည္းပါးပါး ပတ္မၾကည့္
ခဲ့ဘူးလား ။''
'' ဟာ-၊ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ေသေသခ်ာခ်ာကို ပတ္ၾကည့္ခဲ့တာ''
ေျပာရင္း ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသတၾကီး ျဖစ္ပံုရသြားျပီး ေလသံနိွမ့္ကာ
'' ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေဘးကေန ပတ္ျပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကိုေရာက္သြားတာ၊
အဖီေလးေအာက္ထဲမွာ ဘာျမင္ခဲ့တယ္ မွတ္လဲ''
ခပ္တိုးတိုးေျပာရာ
'' ခင္ဗ်ားျမင္ခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ္က ဘာသိမွာတံုး'' ဟု စခန္းမွဴး ကဝိက ဝင္ေထာက္ေပးရသည္ ။
'' အဲဒီ အဖီေလးေအာက္မွာ ဘီယာကန္ရိွတယ္ေလဗ်ာ၊ ျပီးခဲ့တဲ့ နယူးရီးယားတုန္းကေတာင္
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ေဒါက္တာထြန္းက ဧည့္ခံပဲြ လုပ္ခဲ့တဲ့ေနရာပဲ''
'' ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိျပီ ။ '' စခန္းမွဴး ကဝိက စဥ္းစဥ္းစားစား ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ဟုတ္သဗ်ဳိ ့ အဲဒီ ဘီယာကန္ထဲမွာ အက်အန ဇိမ္ယူေနတာ.. က်ဳပ္လည္း ေဒါက္တာထြန္းကို
နဲနဲေတာ့ ေနာက္လိုက္ဦးမွ ဆိုျပီး ကန္ ဟိုဘက္ထိေအာင္ပတ္သြား၊ ျပီးမွ လွန္ ့လိုက္ဦးမယ္ဆိုျပီး''
''ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ေနတံုး ျဗဳန္းဆို ေဒါက္တာထြန္းက ဦးထုပ္ ခြ်တ္လိုက္တာ''
ကိုမီးေသြး က ေဘးဘီလွမ္းလွမ္းရိွ စာေရးမမ်ားဆီကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
ကိုဝိ နားနားကပ္ကာ တီးတိုးေျပာေလသည္ ။
“ဘာ”
စခန္းမွဴးကုိကဝိ အသံကနည္းနည္းက်ယ္သြားသျဖင့္ ကိုမီးေသြးက ပါးစပ္ကိုလွမ္းပိတ္ရင္း
'' တိုးတိုးေျပာပါဗ်''
'' ခင္ဗ်ားဟာကေသခ်ာရဲ့လား'' စခန္းမွဴးကိုကဝိက အနည္းငယ္ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ျဖင့္ ေမးေလသည္။
'' ေသခ်ာခ်ာကိုျမင္လိုက္တာဗ်၊ အျမင္မွားတယ္လို ့လဲေျပာရေအာင္ အဲဒီတုန္းက ေသာက္မွ
မေသာက္ရေသးတဲ့ဟာဘဲ၊''
''နဖူးအလယ္ေကာင္ မ်က္ခံုးအေပၚနားကေန ထြက္ေနတာေတြ ့ရတာပဲ၊ အရင္းနားမွာတဲြကပ္ေနတဲ့
ဥနွစ္လံုးကိုေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္ရေသးတယ္ ။ ''
''ပံုစံေရာ အရြယ္အစားကပါ ခင္ဗ်ားတို ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့လိုပါပဲ၊ နဖူးမွာေပါက္ေနတာက ထူးတာ''
''ျပီးေတာ့ သူဟာကၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေသြးေတြဝေနတဲ့ ေမ်ာ့ၾကီးလို တင္းတင္းအိအိၾကီးနဲ့
ထန္ထလာတာ ေတြ ့တာပဲ။''
''ကြ်န္ေတာ္က ေဒါက္တာထြန္း တစ္ခုခုေတာ့ ထပ္အဆန္း ထြင္လိုက္ျပန္ျပီမွတ္လို့ လွမ္းႏွဳတ္ဆက္မလို့လုပ္ရင္း
ေအာ္ေခၚလိုက္မိေတာ့မလို ့၊ အဲဒီအခိ်န္မွာဘဲ ေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္ျပီး ထြက္လာတာ ေနာက္ထပ္ ေဒါက္တာထြန္း
တစ္ေယာက္ဗ်ိဳ ့...၊''
''ဒီတစ္ေယာက္ကေရာ နဖူးမွာ -ီးေပါက္ေနတာပဲလား'' စခန္းမွဴးဝိက ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ ့ေမးေလရာ၊
''ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ''
ကိုမီးေသြးက အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားဟန္ျဖင့္ အသံက်ယ္က်ယ္ေျပာမိရာ စာေရးမမ်ားလွမ္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ ေပါက္မေနဘူးဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္က တကယ္ျမင္ခဲ့ရတာ၊ ခင္ဗ်ားမယံုရင္ လိုက္ၾကည့္မလား''
ဒီတစ္ခါ စိတ္တိုသြားသည္က စခန္းမွဴး ကဝိ ျဖစ္ေလသည္၊ ငါ့လို ရဲကိုမ်ား ရာရာစစ..
ေၾကာက္တတ္တဲ့ေကာင္ မွတ္ေနလား ။
ဘီယာတစ္ကိ်ဳက္ေမာကာ ဟန္ထိန္းလိုက္ရင္း ကိုမီးေသြးေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းသည္ဟု
ေတြးမိသည္ ။ အားလံုးကိုသတင္းပို့ျပီးသြားလို ့ ေတာ္ၾကာ ေသာက္တလဲြေတြ မွားေနမွျဖင့္ မိမိပါ ဝိုင္းဟားခံေနရ
အခက္...။
ဒါေပမယ့္ စခန္းထဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတာနဲ ့စာရင္ လမ္းေလ်ာက္ေနရတာ ေကာင္းတယ္ဟု စဥ္းစားမိရင္း..
''ကဲ ၊ သြားၾကတာေပါ့'' ဟုဆိုရင္း နွစ္ဦးသားဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ဘက္သို႔
ထြက္သြားၾကေလသည္ ။
+28
« Last Edit: January 08, 2013, 10:16:12 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း( ၂ )
နွစ္ေယာက္သား ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္ ဘီယာကူးကန္ေဘး ေရာက္သြားၾကသည္ ။
'' ေသာက္ေခြး ''
ကိုမီးေသြး အံ့ၾသတၾကီး ေရရြတ္လိုက္မိသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ဘီယာကူးကန္ထဲတြင္ လူရိပ္နွစ္ဦးျမင္ရပါသည္ ။
နွစ္ဦးစလံုးမွာ ဖိုက္ဒီ မ်က္နွာဖံုးစြပ္မ်ား စြပ္ထားၾကသျဖင့္ မည္သူမည္ဝါဟု တပ္အပ္ မေျပာနိုင္ေသာ္လည္း
နဖူးမွာ -ီးေပါက္ မေနတာကိုေတာ့ အေသအခ်ာ ေျပာနိုင္ပါသည္ ။ ဘယ္နွယ္ရိွစ ဟု စခန္းမွဴးဝိ က ကိုမီးေသြးအား
မ်က္ခံုးတြန္ ့ျပရာ ကိုမီးေသြးု က တိုးတိုးဟု အမူအရာျဖင့္ နဳတ္ခမ္းေပၚ လက္တင္ျပရင္း ဘီယာကူးကန္ဘက္
လက္ညိွုးထိုးျပေလသည္ ။
ေစာေစာက ႏွစ္ဦ္းသား ဘီယာကူးေနသျဖင့္ ဦးေခါင္းသာ ျမင္ေနရေသာ္လည္း ယခု တစ္ဦးက
ကန္ေဘာင္ေပၚ ထိုင္ေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦး ျဖစ္သည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ နွင့္ ပိန္လည္း မပိန္လြန္း ဝလည္း ဝမေနဘဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပံုနွင့္
ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ရိွသည္ကိုေတြ့ရသည္ ။
လက္ေမာင္းသားေလးမ်ားက အိအိသြယ္သြယ္ ၊ ရင္သားနွစ္မႊာကား ကိုက္စားခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွသည္ ။
ဝိုင္းဝိုင္းတုန္တုန္ တင္းတင္းေလးႏွင့္ ဖိုထဲက ထုတ္လာခါစ အေငြ့ေလးမ်ားထြက္ေနေသာ ေပါက္စီပူပူေလးလိုမ်ိဳး ။
''ဟင့္..ဟင့္...ဟင့္....''
ကန္ထဲက တစ္ေယာက္က မည္သို ့လုပ္လိုက္ေလသည္ မသိ ။
ေကာင္မေလးမွာ ညီးတြားရင္း ကန္ေဘာင္ေပၚသို ့ေနာက္လွန္လဲ အိပ္လိုက္ေလသည္ ။
'' ဂလု.... ''
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုမီးေသြးတို ့ နွစ္ဦးမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ဘက္နွယ္ရိွစဟု ၾကည့္မိၾကရင္း ျပိဳင္တူလိုလို
တံေတြး ျမိဳခ်မိၾကေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲက ေနာက္လူက ပက္လက္ကေလးအိပ္ကာ ကန္ထဲခ်ထားေသာ
ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ေျခဖဝါးမွကိုင္ကာ ကန္ေဘာင္နဳတ္ခမ္းေပၚတင္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးမွာ ပက္လက္ဒူးေထာင္ကေလး ျဖစ္သြားေလသည္။ ေနမီးလံုး၏အစြမ္းေၾကာင့္..အေမႊးေလးမ်ား.ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေန
သည္ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ ။
ေပ၂ဝခန္ ့ အကြာအေဝးမွ ျမင္ရသျဖင့္ ခပ္ဟဟ လက္ညိုဳးလံုးခန့္ အကဲြေၾကာင္းေလးေတာင္ ျမင္ေနရသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲမွ လူ၏ဦးေခါင္းက ေကာင္မေလးေျခေထာက္ေတြနား ကပ္သြားကာ ဒူးေခါင္းမ်ားကို အသာ
အယာ လ်က္ေပးေနသည္ကို ေတြ ့ရေလသည္။ ျပီးေတာ့ ေပါင္အတြင္းသားမ်ားကိုလ်က္ေပးရင္း တျဖည္းျဖည္းနွင့္ အကဲြ
ေၾကာင္းေလးရိွရာဆီသို ့ ေရာက္သြားေလသည္ ။
'' ဟင္း အင္း ---''
ေကာင္မေလးက စိတ္ေက်နပ္သြားဟန္ သက္ျပင္းေလးမ်ားခ်ရင္း နိမ့္လိုက္ျမင္လိုက္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာ
ကန္ထဲက လူ၏ဦးေခါင္းကို လက္နွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာပြတ္ေပးေနေလသည္ ။ ရင္သားဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ား စည္းခ်က္က်က်
ခုန္ေနသည္ကိုေတာင္ ေတြ ့ရေလသည္ ။
၁၅မိနစ္ခန့္အၾကာ ေကာင္မေလးမွာ လည္ပင္းေၾကာၾကီးမ်ား ေထာင္လာျပီး ေမးေလးမ်ားေမာ့ကာ...
ေပါင္သားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာျဖင့္ ကန္ေဘာင္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ရင္း တစ္ခီ်ျပီးသြားေလသည္ ။
'' တင္--- ေဒါင္-----တင္------ေဒါင္---''
အခ်က္ေပး ဥၾသသံမ်ား ဆူညံစြာ ျမည္လာျပီး ဟက္ဇာအုပ္ မီးေမာင္းၾကီးမ်ားကလည္း ဟိုမွဒီမွ ေပၚလာျပီး
က်ဴးက်ာ္သူကို ရွာေဖြေနၾကေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေစာေစာကျမင္ကြင္းက ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္
ကိုဝိနွင့္ ကိုမီးေသြးမွာ စိတ္မ်ားအလြန္ၾကြလာကာ လိင္တံမွာ အလြန္တရာ ထၾကြၾကီးမားလာၾကေလသည္ ။
ကိုမီးေသြးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ေလ့မရိွေသာေၾကာင့္ ေတာင္ထလာေသာ ဘြားဘက္ေတာ္ညီေလးက
ပန္းရံုမ်ားအနီးရိွ တန္ျပန္ကိုယ္ေပ်ာက္ေရာင္ျခည္မီးတန္းအား သြားထိမိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။
ကန္ထဲက လူနွစ္ဦး မရိပ္မိ မီကေလးတြင္မွာပင္ စခန္းမွဴးဝိက ကိုမီးေသြးလက္ကိုဆဲြကာ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ
ရဲလုပ္ငန္းသံုး အာရံုယာဥ္ပံ်ျဖင့္ နွစ္ဦးသား ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္ ။
အခန္း( ၂ )
နွစ္ေယာက္သား ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္ ဘီယာကူးကန္ေဘး ေရာက္သြားၾကသည္ ။
'' ေသာက္ေခြး ''
ကိုမီးေသြး အံ့ၾသတၾကီး ေရရြတ္လိုက္မိသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ဘီယာကူးကန္ထဲတြင္ လူရိပ္နွစ္ဦးျမင္ရပါသည္ ။
နွစ္ဦးစလံုးမွာ ဖိုက္ဒီ မ်က္နွာဖံုးစြပ္မ်ား စြပ္ထားၾကသျဖင့္ မည္သူမည္ဝါဟု တပ္အပ္ မေျပာနိုင္ေသာ္လည္း
နဖူးမွာ -ီးေပါက္ မေနတာကိုေတာ့ အေသအခ်ာ ေျပာနိုင္ပါသည္ ။ ဘယ္နွယ္ရိွစ ဟု စခန္းမွဴးဝိ က ကိုမီးေသြးအား
မ်က္ခံုးတြန္ ့ျပရာ ကိုမီးေသြးု က တိုးတိုးဟု အမူအရာျဖင့္ နဳတ္ခမ္းေပၚ လက္တင္ျပရင္း ဘီယာကူးကန္ဘက္
လက္ညိွုးထိုးျပေလသည္ ။
ေစာေစာက ႏွစ္ဦ္းသား ဘီယာကူးေနသျဖင့္ ဦးေခါင္းသာ ျမင္ေနရေသာ္လည္း ယခု တစ္ဦးက
ကန္ေဘာင္ေပၚ ထိုင္ေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦး ျဖစ္သည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ နွင့္ ပိန္လည္း မပိန္လြန္း ဝလည္း ဝမေနဘဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပံုနွင့္
ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ရိွသည္ကိုေတြ့ရသည္ ။
လက္ေမာင္းသားေလးမ်ားက အိအိသြယ္သြယ္ ၊ ရင္သားနွစ္မႊာကား ကိုက္စားခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွသည္ ။
ဝိုင္းဝိုင္းတုန္တုန္ တင္းတင္းေလးႏွင့္ ဖိုထဲက ထုတ္လာခါစ အေငြ့ေလးမ်ားထြက္ေနေသာ ေပါက္စီပူပူေလးလိုမ်ိဳး ။
''ဟင့္..ဟင့္...ဟင့္....''
ကန္ထဲက တစ္ေယာက္က မည္သို ့လုပ္လိုက္ေလသည္ မသိ ။
ေကာင္မေလးမွာ ညီးတြားရင္း ကန္ေဘာင္ေပၚသို ့ေနာက္လွန္လဲ အိပ္လိုက္ေလသည္ ။
'' ဂလု.... ''
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုမီးေသြးတို ့ နွစ္ဦးမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ဘက္နွယ္ရိွစဟု ၾကည့္မိၾကရင္း ျပိဳင္တူလိုလို
တံေတြး ျမိဳခ်မိၾကေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲက ေနာက္လူက ပက္လက္ကေလးအိပ္ကာ ကန္ထဲခ်ထားေသာ
ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ေျခဖဝါးမွကိုင္ကာ ကန္ေဘာင္နဳတ္ခမ္းေပၚတင္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးမွာ ပက္လက္ဒူးေထာင္ကေလး ျဖစ္သြားေလသည္။ ေနမီးလံုး၏အစြမ္းေၾကာင့္..အေမႊးေလးမ်ား.ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေန
သည္ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ ။
ေပ၂ဝခန္ ့ အကြာအေဝးမွ ျမင္ရသျဖင့္ ခပ္ဟဟ လက္ညိုဳးလံုးခန့္ အကဲြေၾကာင္းေလးေတာင္ ျမင္ေနရသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ ကန္ထဲမွ လူ၏ဦးေခါင္းက ေကာင္မေလးေျခေထာက္ေတြနား ကပ္သြားကာ ဒူးေခါင္းမ်ားကို အသာ
အယာ လ်က္ေပးေနသည္ကို ေတြ ့ရေလသည္။ ျပီးေတာ့ ေပါင္အတြင္းသားမ်ားကိုလ်က္ေပးရင္း တျဖည္းျဖည္းနွင့္ အကဲြ
ေၾကာင္းေလးရိွရာဆီသို ့ ေရာက္သြားေလသည္ ။
'' ဟင္း အင္း ---''
ေကာင္မေလးက စိတ္ေက်နပ္သြားဟန္ သက္ျပင္းေလးမ်ားခ်ရင္း နိမ့္လိုက္ျမင္လိုက္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာ
ကန္ထဲက လူ၏ဦးေခါင္းကို လက္နွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာပြတ္ေပးေနေလသည္ ။ ရင္သားဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ား စည္းခ်က္က်က်
ခုန္ေနသည္ကိုေတာင္ ေတြ ့ရေလသည္ ။
၁၅မိနစ္ခန့္အၾကာ ေကာင္မေလးမွာ လည္ပင္းေၾကာၾကီးမ်ား ေထာင္လာျပီး ေမးေလးမ်ားေမာ့ကာ...
ေပါင္သားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာျဖင့္ ကန္ေဘာင္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ရင္း တစ္ခီ်ျပီးသြားေလသည္ ။
'' တင္--- ေဒါင္-----တင္------ေဒါင္---''
အခ်က္ေပး ဥၾသသံမ်ား ဆူညံစြာ ျမည္လာျပီး ဟက္ဇာအုပ္ မီးေမာင္းၾကီးမ်ားကလည္း ဟိုမွဒီမွ ေပၚလာျပီး
က်ဴးက်ာ္သူကို ရွာေဖြေနၾကေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေစာေစာကျမင္ကြင္းက ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္
ကိုဝိနွင့္ ကိုမီးေသြးမွာ စိတ္မ်ားအလြန္ၾကြလာကာ လိင္တံမွာ အလြန္တရာ ထၾကြၾကီးမားလာၾကေလသည္ ။
ကိုမီးေသြးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ေလ့မရိွေသာေၾကာင့္ ေတာင္ထလာေသာ ဘြားဘက္ေတာ္ညီေလးက
ပန္းရံုမ်ားအနီးရိွ တန္ျပန္ကိုယ္ေပ်ာက္ေရာင္ျခည္မီးတန္းအား သြားထိမိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။
ကန္ထဲက လူနွစ္ဦး မရိပ္မိ မီကေလးတြင္မွာပင္ စခန္းမွဴးဝိက ကိုမီးေသြးလက္ကိုဆဲြကာ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ
ရဲလုပ္ငန္းသံုး အာရံုယာဥ္ပံ်ျဖင့္ နွစ္ဦးသား ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္ ။
+28
« Last Edit: January 08, 2013, 10:39:36 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီ ေဘာ့က်န္နွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၃)
'' အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အဲဒါပါပဲဗ်ာ ''
စခန္းမွဴးဝိက သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း-၊ ဒီေတာ့ ကိုဝိတို ့က ဘယ္လိုစဥ္စားထား ၾကတာတုန္း ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံအား မီးညိွရင္း ေျပာသည္ ။
'' ဒီလိုဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့ အခုျပသနာကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ၾဆာကိုရင္ျပံဳးကို ေျပာၾကည့္တယ္ ''
''အဲဒီေတာ့''
'' သူက ဒီဟာကို အက်ယ္အက်ယ္ မျငိမ္းဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး၊ ေဒါက္တာထြန္းနဲ ့့လည္း
ပတ္သက္ေနတာဆိုေတာ့ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္ ''
''ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖါက္တယ္လို ့ ပိုင္ပိုင္နိုင္နို င္မေတြ႔ရဘဲ ေဒါက္တာထြန္းကို ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူးလို ့ေျပာတယ္ဗ်ာ၊
ျပီးေတာ့ ရဲအေနနဲ ့ ဒီဟာကို စံုစမ္းမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ရဲခ်ဳပ္ရံုးကသူေတြ သိကုန္ျပီ ''
''အဲဒီေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့က ခင္ဗ်ားအေနနဲ့ တိတ္တဆိတ္ စံုစမ္းေပးေစခ်င္တယ္၊ ''
ကိုမီးေသြး က ဝင္ေျပာသည္ ။
''ဟုတ္ျပီ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဟာနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး စံုစမ္းေပးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ဗ်၊ ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ခ်င့္ခ်င့္ခိ်န္ခိ်န္ ေျပာသည္ ။
''ခင္ဗ်ား ဘာမွ မပူနဲ ့.. ေရာ့..ဒါကိုသာ ယူထား၊ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူကမွ အေနွာက္အယွက္ မေပးေစရဘူး ''
ဟု ဆိုကာ ျဂိဳလ္အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ေဒါက္တာေက၏ ေလဆာအာရံုခံ တံဆိပ္ေတာ္ကို
ကိုဘက္ဘြိဳင္းအား လွမ္းေပးေလသည္ ။
'' စိတ္သာခ် ကိုဝိ နဲ့ ကိုမီးေသြး တာဝန္ေက်ေစရမယ္ဗ်ာ ''
'' ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ားနဲ့ေတြ ့မွပဲ စိတ္သက္သာရာ ရေတာ့တယ္ ''
'' ခီ်းယားစ္ ''
၃ ေယာက္သား အလီဘိုင္ေကာင္းေကာင္းရိွတုန္း ေသာက္ထားၾကမွဟု ေတြးမိၾကရင္း ေအာင္ျမင္မွဳအၾကိဳ
ေအာင္ပဲြခံအျဖစ္ ကဲြ်ျဖစ္ နြားျဖစ္ ေသာက္ၾကေလသည္ ။
( မွတ္ခ်က္။ သူတို ့၃ေယာက္၏ ရည္းစားမ်ားကားဘီယာေသာက္တာ သိပ္မၾကိုက္ျကေပ ။ )
အခန္း (၃)
'' အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အဲဒါပါပဲဗ်ာ ''
စခန္းမွဴးဝိက သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း-၊ ဒီေတာ့ ကိုဝိတို ့က ဘယ္လိုစဥ္စားထား ၾကတာတုန္း ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံအား မီးညိွရင္း ေျပာသည္ ။
'' ဒီလိုဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့ အခုျပသနာကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ၾဆာကိုရင္ျပံဳးကို ေျပာၾကည့္တယ္ ''
''အဲဒီေတာ့''
'' သူက ဒီဟာကို အက်ယ္အက်ယ္ မျငိမ္းဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး၊ ေဒါက္တာထြန္းနဲ ့့လည္း
ပတ္သက္ေနတာဆိုေတာ့ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္ ''
''ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖါက္တယ္လို ့ ပိုင္ပိုင္နိုင္နို င္မေတြ႔ရဘဲ ေဒါက္တာထြန္းကို ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူးလို ့ေျပာတယ္ဗ်ာ၊
ျပီးေတာ့ ရဲအေနနဲ ့ ဒီဟာကို စံုစမ္းမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ရဲခ်ဳပ္ရံုးကသူေတြ သိကုန္ျပီ ''
''အဲဒီေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့က ခင္ဗ်ားအေနနဲ့ တိတ္တဆိတ္ စံုစမ္းေပးေစခ်င္တယ္၊ ''
ကိုမီးေသြး က ဝင္ေျပာသည္ ။
''ဟုတ္ျပီ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဟာနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး စံုစမ္းေပးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ဗ်၊ ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ခ်င့္ခ်င့္ခိ်န္ခိ်န္ ေျပာသည္ ။
''ခင္ဗ်ား ဘာမွ မပူနဲ ့.. ေရာ့..ဒါကိုသာ ယူထား၊ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူကမွ အေနွာက္အယွက္ မေပးေစရဘူး ''
ဟု ဆိုကာ ျဂိဳလ္အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ေဒါက္တာေက၏ ေလဆာအာရံုခံ တံဆိပ္ေတာ္ကို
ကိုဘက္ဘြိဳင္းအား လွမ္းေပးေလသည္ ။
'' စိတ္သာခ် ကိုဝိ နဲ့ ကိုမီးေသြး တာဝန္ေက်ေစရမယ္ဗ်ာ ''
'' ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ားနဲ့ေတြ ့မွပဲ စိတ္သက္သာရာ ရေတာ့တယ္ ''
'' ခီ်းယားစ္ ''
၃ ေယာက္သား အလီဘိုင္ေကာင္းေကာင္းရိွတုန္း ေသာက္ထားၾကမွဟု ေတြးမိၾကရင္း ေအာင္ျမင္မွဳအၾကိဳ
ေအာင္ပဲြခံအျဖစ္ ကဲြ်ျဖစ္ နြားျဖစ္ ေသာက္ၾကေလသည္ ။
( မွတ္ခ်က္။ သူတို ့၃ေယာက္၏ ရည္းစားမ်ားကားဘီယာေသာက္တာ သိပ္မၾကိုက္ျကေပ ။ )
+25
« Last Edit: January 08, 2013, 10:49:40 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၄)
'' အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဘာက ဘယ္လို စကိုင္တြယ္လဲ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ စစဥ္းစားမိတဲ့ အခ်က္က ေဟာဒီအခ်က္ပဲဗ် '' ဟု ဘက္ဘြိဳင္းက စာရြက္ပိုင္းေလးတစ္ရြက္
ကမ္းေပးေလသည္ ။ အဆိုပါ စာရြက္ေလးမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလသည္ ။
'' အကိုထြန္း မ်ားတို ့ကို ခြင့္လႊတ္..။ ''
'' ဘာကို ေျပာတာလဲဗ် '' ကြ်နု္ပ္ကေမးရာ
'' တစ္ အခ်က္က ေဒါက္တာထြန္းမွာ အကိုလို ့ေခၚခံရစရာ ညီေတြ ညီမေတြ လဲမရိွ..'
'' နွစ္ အခ်က္က မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားေတာ့ ဘယ္က ဂန္ဒူး တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေရးတာလဲေပါ့ ''
ႏွဳတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ား ေကြးသြားေအာင္ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ား ေရာ ဘယ္လိုထင္မလဲ''
'' ဘယ္လိုမွ မထင္တတ္ေပါင္ ဗ်ာ '' ကြ်နု္ပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း စာရြက္ပိုင္းကေလးအား ကိုဘက္ ဆီသို ့
ျပန္ေပးလိုက္သည္ ။ ကိုဘက္က လွမ္းယူလိုက္ရင္း
'' ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားတာက စစဥ္းစားမိတာက သူတို ့နွစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ လို ့
စဥ္းစားမိတာ ဗ်ိဳ ့...”
'' ဆက္ေျပာရရင္ ကိုယ္က အမွားလုပ္မိတယ္ထင္မွသာ ခြင့္လႊတ္ပါလို ့ ေျပာေလ့ရိွတာ မဟုတ္လား ''
'' ေဒါက္တာထြန္းက ေပ်ာက္ေနတာဆိုေတာ့ကာ သူ ့ကို စရွာရေတာ့တာပဲ ''
'' ခင္ဗ်ားလဲ ပ်င္းပ်င္းရိွေတာ့မယ္.. ကြ်န္ေတာ္တို ့ အတူတူလမ္းေလ်ာက္ရင္း ဆက္ေျပၾကတာေပါ ..''
ကိုဘက္ဘြိဳင္း က ေျပာရင္းပင္ ကုတ္အကၤီ်ကို ထပ္ဝတ္ကာ သြားဟန္ျပင္ သျဖင့္ ကြ်နု္ပ္လည္း ေသာက္လက္စ
ေရေႏြးကို အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း ထလိုက္သြားရေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္း နွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း ( ၅ )
ေနရာကား ကမၻာျဂိဳလ္၏ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအေဆာင္ရိွ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမက်ယ္ၾကီးထဲတြင္ျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ အာရံုထိန္းေဆးမ်ား မျပယ့္တျပယ္နွင့္ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတံုးပင္ရိွေသးသည္ ။
'' ကိုကိုထြန္း နိုးေနျပီလား ''
နူးညံ့ေသာ အသံရွင္ေလးကို ရွာေဖြၾကည့္မိသည္ ။
'' ဟိုက္ရွားလဘား ---လား---လား----''
ေဒါက္တာထြန္း မိမိမ်က္စိကိုမိမိ မယံုနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္ ။ လူအစစ္ ေကာင္မေလး နွစ္ေယာက္ ။
ဒီလို လူအစစ္ကို မေတြ႔ထိရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာထြန္းမွာ နတ္ဝင္သည္လို တဆတ္ဆတ္တုန္
လာသည္ ။ ေကာင္မေလးႏွစ္ဦးမွာ အဝတ္ဗလာ ကိုယ္လံုးတီး နွင့္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း လွခ်င္တိုင္းလွေနၾကေလသည္ ။
နွစ္ဦးလံုးမွာ ရုပ္ခ်င္းကလည္း ခြ်တ္စြပ္၊ အရပ္အေမာင္းခ်င္းကလည္း တူတူျဖစ္ေလသည္ ။
နွစ္ဦးစလံုးမွာ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ အသားေရာင္ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားၾကကာ
ပန္းဆီေသြးေရာင္ၾကြေနေသာ ဖေယာင္း ပန္းပုရုပ္မ်ားပမာ ၾကြၾကြရြရြ လွလွပပျဖစ္ေနေလသည္ ။
ရင္သားေလးမ်ားမွာ တင္းဝိုင္းစက္ေနကာ နို့သီးေခါင္းကေလးမ်ားက ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္နွင့္ ဘူးသီးႏုႏုပၚ သေျပသီးႏုႏု
တင္ထားသလိုမ်ိဳး မာမာက်စ္က်စ္ေလးေတြျဖစ္သည္ ။
တင္သားကေလးမ်ားမွာလည္း တင္းတင္းက်စ္က်စ္နွင့္ အဆီပိုေလးမ်ားမရိွပဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္းရံုသာ
ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ရိွေလသည္ ။ ဆင္စြယ္ေခ်ာင္းပမာ လွပေသာေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းဆံုရာတြင္ရိွေသာ အခ်စ္လြင္ျပင္
ငယ္ကေလးမွာ အေမြးႏုကေလးမ်ား ခပ္ပါးပါး ေပါက္လ်က္ရိွေနေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ နွစ္ဦးသား ေဒါက္တာထြန္း ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ဆီသို့ ကပ္လာေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းက ဖေယာင္းရုပ္ထု ကလ်ာနွစ္ပါးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ခ်င္သျဖင့္ လက္ကိုေျမွာက္လိုက္ရာ ေျမွာက္မရေခ် ။
ေျခလက္ေလးဘက္မွာ ကုတင္နွင့္ ပူးကာအဂၤလိပ္အကၡရာ X ပံုစံ ခ်ည္ေနွာင္ထားသျဖင့္ တုတ္တုတ္မွမလႈပ္နိုင္ေျခ ။
ထိုအခါမွ မိမိကို အာရံုလဲႊေဆးျဖင့္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ျခင္း ခံရသည္ကို သတိရမိသည္ ။
သို ့ေသာ္ တစ္ခဏသာျဖစ္သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ နတ္မိမယ္နွစ္ပါးက နူးညံ့လွေသာ လက္ဖဝါးမ်ားျဖင့္
မိမိဝမ္းဗိုက္၊ ေပါင္၊ ေျခသလံုး စသည္တို ့ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လာမႈအေပၚ စိတ္ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
သူတို့နွစ္ဦး၏လက္ဖဝါးမ်ား၏ အထိအေတြ ့ေၾကာင့္ ဖြားဘက္ေတာ္မွာလည္း တေျဖးေျဖး ထၾကြလာေလသည္ ။
လက္ဖဝါးနွစ္ခုက ဥနွစ္လံုးကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴေပးစဥ္မွာပင္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ေနြးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူတို့နွစ္ေယာက္က ျပိဳင္တူလိုပင္ နို့သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဖိကာဖိကာ
က်ီစယ္လိုက္ၾကေသာေၾကာင့့့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
တေျဖးေျဖးနွင့္ ရင္ဘတ္ဆီမွ ေအာက္သို ့ ဆင္းသြားကာ တစ္ဦးက ဥမ်ားကို အသာလ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ တို ့ထိလိုက္စဥ္မွာပင္
အျခားတစ္ဦးက ကြမ္းသီးေခါင္းတစ္ခုလံုးကို ငံုကာ အသာစုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ ျပီးမွ ထက္ေအာက္စုန္ကာဆန္ကာျဖင့္
တို ့ထိ ကီ်စယ္ေနေလသည္ ။
ညိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲျဖင့္ ျပီးလုျပီးခင္ အလြန္ေကာင္းေနစဥ္မွာပင္၊
'' ကဲ ညီးတို ့ဖယ္ျကေတာ့ ''
အလြန္ေလးနက္သာ အသံရွင္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ထာဝရသက္ဆံုးတိုင္ ကမၻာတကာ့ ကမၻာမ်ား၏အၾကီးအကဲၾကီးမွဴး
ဟုုဆိုကာ ငါသည္ကား ကမၻာ့ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ မင္းဘုရားၾကီး ျဖစ္ေလသတည္းဟု သူ ့ဘာသာသူ ေၾကညာထားသူ
ကိုနတ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ ့ရေလသည္ ။
'' ေဒါက္တာထြန္း.. ဘယ့္နွယ့္လဲ.. ေတာ္ေတာ္မွ ေကာင္းရဲ့လား၊ က်ဳပ္တပည့္မေတြရဲ့ အျပဳအစုေတြ.. ခင္ဗ်ား
ကြ်န္ေတာ္တို ့နဲ ့မပူးေပါင္းဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွတ္ထားရမွာက ဒီဘဝမွာ ခင္ဗ်ားဟာ အခုလိုဘဲ ဆတ္တငံ့ငံ့နဲ ့ပဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ျပီးေအာင္ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ ခံစားမွဳကို ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ဘူးလို ့သာ မွတ္ဗ်ာ...
ခင္ဗ်ား ေခါင္းညိတ္လိုက္တာနဲ ့ က်ဳပ္တပည့္မေတြက ထိုင္ရာမထ နတ္ျပည္ ေရာက္သြားေအာင္လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္၊
ခင္ဗ်ား စဥ္စားဖို ့ အခိ်န္ နွစ္ပတ္တိတိေပးမယ္.. ကဲ...စဥ္းစားထားေပေတာ့ ''
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူတို ့အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။
အမွန္မွာ ေဒါက္တာထြန္း၏ အျမင္အာရံုခံ ဦးေနွာက္လိွဳင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာေျကာင့္
မ်က္စိက ဘာမွသိျမင္ ခံစားမရေတာ့ျခင္းသာျဖစ္ေလသည္ ။
အခန္း (၄)
'' အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဘာက ဘယ္လို စကိုင္တြယ္လဲ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ စစဥ္းစားမိတဲ့ အခ်က္က ေဟာဒီအခ်က္ပဲဗ် '' ဟု ဘက္ဘြိဳင္းက စာရြက္ပိုင္းေလးတစ္ရြက္
ကမ္းေပးေလသည္ ။ အဆိုပါ စာရြက္ေလးမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလသည္ ။
'' အကိုထြန္း မ်ားတို ့ကို ခြင့္လႊတ္..။ ''
'' ဘာကို ေျပာတာလဲဗ် '' ကြ်နု္ပ္ကေမးရာ
'' တစ္ အခ်က္က ေဒါက္တာထြန္းမွာ အကိုလို ့ေခၚခံရစရာ ညီေတြ ညီမေတြ လဲမရိွ..'
'' နွစ္ အခ်က္က မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားေတာ့ ဘယ္က ဂန္ဒူး တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေရးတာလဲေပါ့ ''
ႏွဳတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ား ေကြးသြားေအာင္ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း ဆက္ေျပာေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ား ေရာ ဘယ္လိုထင္မလဲ''
'' ဘယ္လိုမွ မထင္တတ္ေပါင္ ဗ်ာ '' ကြ်နု္ပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း စာရြက္ပိုင္းကေလးအား ကိုဘက္ ဆီသို ့
ျပန္ေပးလိုက္သည္ ။ ကိုဘက္က လွမ္းယူလိုက္ရင္း
'' ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မ်ားတို ့လို ့ ဆိုထားတာက စစဥ္းစားမိတာက သူတို ့နွစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ လို ့
စဥ္းစားမိတာ ဗ်ိဳ ့...”
'' ဆက္ေျပာရရင္ ကိုယ္က အမွားလုပ္မိတယ္ထင္မွသာ ခြင့္လႊတ္ပါလို ့ ေျပာေလ့ရိွတာ မဟုတ္လား ''
'' ေဒါက္တာထြန္းက ေပ်ာက္ေနတာဆိုေတာ့ကာ သူ ့ကို စရွာရေတာ့တာပဲ ''
'' ခင္ဗ်ားလဲ ပ်င္းပ်င္းရိွေတာ့မယ္.. ကြ်န္ေတာ္တို ့ အတူတူလမ္းေလ်ာက္ရင္း ဆက္ေျပၾကတာေပါ ..''
ကိုဘက္ဘြိဳင္း က ေျပာရင္းပင္ ကုတ္အကၤီ်ကို ထပ္ဝတ္ကာ သြားဟန္ျပင္ သျဖင့္ ကြ်နု္ပ္လည္း ေသာက္လက္စ
ေရေႏြးကို အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း ထလိုက္သြားရေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္း နွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း ( ၅ )
ေနရာကား ကမၻာျဂိဳလ္၏ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအေဆာင္ရိွ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမက်ယ္ၾကီးထဲတြင္ျဖစ္သည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ အာရံုထိန္းေဆးမ်ား မျပယ့္တျပယ္နွင့္ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတံုးပင္ရိွေသးသည္ ။
'' ကိုကိုထြန္း နိုးေနျပီလား ''
နူးညံ့ေသာ အသံရွင္ေလးကို ရွာေဖြၾကည့္မိသည္ ။
'' ဟိုက္ရွားလဘား ---လား---လား----''
ေဒါက္တာထြန္း မိမိမ်က္စိကိုမိမိ မယံုနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္ ။ လူအစစ္ ေကာင္မေလး နွစ္ေယာက္ ။
ဒီလို လူအစစ္ကို မေတြ႔ထိရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာထြန္းမွာ နတ္ဝင္သည္လို တဆတ္ဆတ္တုန္
လာသည္ ။ ေကာင္မေလးႏွစ္ဦးမွာ အဝတ္ဗလာ ကိုယ္လံုးတီး နွင့္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း လွခ်င္တိုင္းလွေနၾကေလသည္ ။
နွစ္ဦးလံုးမွာ ရုပ္ခ်င္းကလည္း ခြ်တ္စြပ္၊ အရပ္အေမာင္းခ်င္းကလည္း တူတူျဖစ္ေလသည္ ။
နွစ္ဦးစလံုးမွာ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ အသားေရာင္ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားၾကကာ
ပန္းဆီေသြးေရာင္ၾကြေနေသာ ဖေယာင္း ပန္းပုရုပ္မ်ားပမာ ၾကြၾကြရြရြ လွလွပပျဖစ္ေနေလသည္ ။
ရင္သားေလးမ်ားမွာ တင္းဝိုင္းစက္ေနကာ နို့သီးေခါင္းကေလးမ်ားက ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္နွင့္ ဘူးသီးႏုႏုပၚ သေျပသီးႏုႏု
တင္ထားသလိုမ်ိဳး မာမာက်စ္က်စ္ေလးေတြျဖစ္သည္ ။
တင္သားကေလးမ်ားမွာလည္း တင္းတင္းက်စ္က်စ္နွင့္ အဆီပိုေလးမ်ားမရိွပဲ အေလာေတာ္ၾကည့္ေကာင္းရံုသာ
ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ရိွေလသည္ ။ ဆင္စြယ္ေခ်ာင္းပမာ လွပေသာေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းဆံုရာတြင္ရိွေသာ အခ်စ္လြင္ျပင္
ငယ္ကေလးမွာ အေမြးႏုကေလးမ်ား ခပ္ပါးပါး ေပါက္လ်က္ရိွေနေလသည္ ။
ၾကည့္ေနရင္းမွာပင္ နွစ္ဦးသား ေဒါက္တာထြန္း ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ဆီသို့ ကပ္လာေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းက ဖေယာင္းရုပ္ထု ကလ်ာနွစ္ပါးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ခ်င္သျဖင့္ လက္ကိုေျမွာက္လိုက္ရာ ေျမွာက္မရေခ် ။
ေျခလက္ေလးဘက္မွာ ကုတင္နွင့္ ပူးကာအဂၤလိပ္အကၡရာ X ပံုစံ ခ်ည္ေနွာင္ထားသျဖင့္ တုတ္တုတ္မွမလႈပ္နိုင္ေျခ ။
ထိုအခါမွ မိမိကို အာရံုလဲႊေဆးျဖင့္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ျခင္း ခံရသည္ကို သတိရမိသည္ ။
သို ့ေသာ္ တစ္ခဏသာျဖစ္သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ နတ္မိမယ္နွစ္ပါးက နူးညံ့လွေသာ လက္ဖဝါးမ်ားျဖင့္
မိမိဝမ္းဗိုက္၊ ေပါင္၊ ေျခသလံုး စသည္တို ့ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လာမႈအေပၚ စိတ္ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
သူတို့နွစ္ဦး၏လက္ဖဝါးမ်ား၏ အထိအေတြ ့ေၾကာင့္ ဖြားဘက္ေတာ္မွာလည္း တေျဖးေျဖး ထၾကြလာေလသည္ ။
လက္ဖဝါးနွစ္ခုက ဥနွစ္လံုးကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴေပးစဥ္မွာပင္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ေနြးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူတို့နွစ္ေယာက္က ျပိဳင္တူလိုပင္ နို့သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဖိကာဖိကာ
က်ီစယ္လိုက္ၾကေသာေၾကာင့့့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
တေျဖးေျဖးနွင့္ ရင္ဘတ္ဆီမွ ေအာက္သို ့ ဆင္းသြားကာ တစ္ဦးက ဥမ်ားကို အသာလ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ တို ့ထိလိုက္စဥ္မွာပင္
အျခားတစ္ဦးက ကြမ္းသီးေခါင္းတစ္ခုလံုးကို ငံုကာ အသာစုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ ျပီးမွ ထက္ေအာက္စုန္ကာဆန္ကာျဖင့္
တို ့ထိ ကီ်စယ္ေနေလသည္ ။
ညိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲျဖင့္ ျပီးလုျပီးခင္ အလြန္ေကာင္းေနစဥ္မွာပင္၊
'' ကဲ ညီးတို ့ဖယ္ျကေတာ့ ''
အလြန္ေလးနက္သာ အသံရွင္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ထာဝရသက္ဆံုးတိုင္ ကမၻာတကာ့ ကမၻာမ်ား၏အၾကီးအကဲၾကီးမွဴး
ဟုုဆိုကာ ငါသည္ကား ကမၻာ့ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ မင္းဘုရားၾကီး ျဖစ္ေလသတည္းဟု သူ ့ဘာသာသူ ေၾကညာထားသူ
ကိုနတ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ ့ရေလသည္ ။
'' ေဒါက္တာထြန္း.. ဘယ့္နွယ့္လဲ.. ေတာ္ေတာ္မွ ေကာင္းရဲ့လား၊ က်ဳပ္တပည့္မေတြရဲ့ အျပဳအစုေတြ.. ခင္ဗ်ား
ကြ်န္ေတာ္တို ့နဲ ့မပူးေပါင္းဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွတ္ထားရမွာက ဒီဘဝမွာ ခင္ဗ်ားဟာ အခုလိုဘဲ ဆတ္တငံ့ငံ့နဲ ့ပဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ျပီးေအာင္ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ ခံစားမွဳကို ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ဘူးလို ့သာ မွတ္ဗ်ာ...
ခင္ဗ်ား ေခါင္းညိတ္လိုက္တာနဲ ့ က်ဳပ္တပည့္မေတြက ထိုင္ရာမထ နတ္ျပည္ ေရာက္သြားေအာင္လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္၊
ခင္ဗ်ား စဥ္စားဖို ့ အခိ်န္ နွစ္ပတ္တိတိေပးမယ္.. ကဲ...စဥ္းစားထားေပေတာ့ ''
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူတို ့အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။
အမွန္မွာ ေဒါက္တာထြန္း၏ အျမင္အာရံုခံ ဦးေနွာက္လိွဳင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာေျကာင့္
မ်က္စိက ဘာမွသိျမင္ ခံစားမရေတာ့ျခင္းသာျဖစ္ေလသည္ ။
+28
« Last Edit: January 08, 2013, 11:13:51 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၆)
' 'ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုကဘယ္လို ကမၻာျဂိဳလ္ဆီ လိုက္သြားရတာလဲ ''
'' အဲဒီဟာကေတာ့ နဖူးမွာ -ီးေပါက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေန လိုက္ရေတာ့တာပဲ ''
'' တစ္ အခ်က္က ျမားနတ္ေမာင္ျဂိဳလ္မွာ နဖူးမွာ-ီးေပါက္တယ္လို ့အိုင္ဒီကတ္က ကိုယ္တြင္ထင္ရွားေသာအမွတ္အသား
ေနရာမွာ ျဖည့္ထားတဲ့သူ လူထဲကလဲ တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူးဗ်ာ ။ နွစ္ အခ်က္ကေဒါက္တာ ဒူးထြန္း အင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ရဲ့
ကလုန္း မွတ္တမ္းထဲမွာလဲ တစ္ေယာက္မွ မွတ္ထားတာမရိွဘူူး..။
ျပီးေတာ့ ကိုဝိနဲ ့ ကိုၾကီးမီးေသြး နွစ္ေယာက္သား ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္သြားၾကည့္ၾကတုန္းက နဖူးမွာ ဘာမွမရိွတဲ့ သူေတြဘဲ ေတြ ့ရတယ္မဟုတ္လား၊ ဆက္စပ္ စဥ္းစားမိရင္း ဘာမွ မရိွဘူးဆိုတာကို အမွန္လို ့ယူလိုက္တယ္၊
နွစ္ေယာက္လံုးေတြ ့တာက တစ္ေယာက္တည္း ေတြ ့တာထက္ ပိုေသခ်ာမယ္လို ့
ယူဆတာလဲ ပါတာေပါ့ေလ ။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာျပီဆိုျပီး အခ်စ္တကၠသုိလ္ျဂိဳလ္ရဲ့ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ် ဝင္ထြက္မွတ္တမ္းမွာ
ရွာၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုထူးတာေတြ ့တာပဲ ''
'' ဘာေတြ ့တာတံုး ''
ကြ်နု္ပ္ကေျပာရင္းပင္ နာမည္ျကီးလွေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္ တဖတ္ကိုေကာက္ဝါးကာ ျမံဳ ့ေနလိုက္သည္ ။
'' အဲဒီမွာ လစၾကၤာျဂိဳလ္ကေနလာတဲ့ ယာဥ္တစ္စင္းဗ် ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္ကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆီကို အဲဒီအခိ်န္မွာ ဘာမွ လႊတ္ထားတာ မရိွဘူးဗ်ာ ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္ကေန လာတာဆိုျပီး လမ္းေၾကာင္းတူလဲ လာရမယ္ ျဂိဳလ္စံေတာ္ခိ်န္တူူလာနိုင္တဲ့ျဂိဳလ္လဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ''
'' ကမၻာျဂိဳလ္ပဲ ရိွေတာ့တာေပါ့ မဟုတ္လား '' ဟုကြ်နု္ပ္က ျဖည့္ေျပာရင္း
ေတာ္ေတာ္ၾကီးေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္အတံုးကို ေကာက္ယူကာ ဝါးလိုက္ရင္းတစ္ဆက္တည္းမွာပင္
ေရေႏြးၾကမ္းက်က်ကို ေသာက္ခ်လိုက္ရာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို အာသာေျပသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၇)
'' ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ကမၻာျဂိဳလ္ကို လိုက္သြားေတာ့တာပဲလား ''
'' ဘယ္ခ်က္ခ်င္းလိုက္လို ့ ရမွာလဲ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ေဝးေဝးရိွ ၾကယ္ကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း ခပ္ေလးေလးေျပာသည္ ။
'' ကမၻာ့ ကမၻာ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းလဲ ခင္ဗ်ားသိသားနဲ ့ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ ဒီအတိုင္း ထလိုက္သြားလို ့ကေတာ့ ဟိုေရာက္တာနဲ ့ ကိြကနဲေတာင္မျမည္လိုက္ရပဲ အသက္ေပ်ာက္
သြားမွာေပါ့ '' ကိုဘက္က ဇက္ကို ပုျပလိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း ခင္ဗ်ားလဲ ေၾကာက္တတ္တဲ့အခါ ရိွတာပါပဲေနာ္ '' ကြ်န္ေတာ္ကေျပာရာ သူက
'' ဒါနဲ ့ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ အေျဖက ပါျပီးသားပါပဲ မဟုတ္လား၊ ငါးၾကင္းဆီနဲ ့ ငါးၾကင္းျပန္ေၾကာ္ရတာေပါ့ ''
'' သူ့နည္းနဲပဲ သူ ့ကို ျပန္သတ္ရတယ္ ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္က လယာဥ္ပံ် ပံ်သန္းေရး အတြင္းေရးမွဴး ဂ်ဴနီယာဟန္နီကို အပူကပ္ရေတာ့တာပါပဲ ''
'' သူက ကူညီပါ့မယ္သတဲ့လား ''
ကြ်နု္ပ္မွာ လယာဥ္ပံ် ပံ်သန္းေရးဌာနတြင္ ကိုဘက္ ပိုင္းေလာ့လုပ္ခဲ့စဥ္က ဂ်ဴနီယာဟန္နီနွင့္ ပတ္သက္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေတြးမိသျဖင့္ ခပ္ေလးေလးေမးၾကည့္ရာ၊
'' အခိ်န္က အဆံုးအျဖတ္ေပးပါတယ္ဗ်ာ၊ နွစ္ေပါင္း ၄ဝဝဝေလာက္ေတာင္ၾကာသြားမွေတာ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံကို ေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိဳက္ ရိွဳက္လိုက္ကာ
အေငြ ့ျပာျပာမ်ားကို အသာ မွဳတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
''ကဲ ညေနခင္းစာေလး ျဖည့္ၾကဦးစို ့ ''
'' မၾကည္ျပာဆိုင္ရဲ့ ျမန္မာလက္ရာေကာင္းေလးေတြ မစားရတာၾကာျပီ၊ အေညာင္းေျပ လမ္းေလ်ာက္ သြားၾကတာေပါ့''
ဟုဆိုကာ ေစာေစာက ဟန္နီအေၾကာင္းေျပာခဲ့စဥ္က မ်က္နွာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖင့္ ေလ်ာက္ထြက္သြားရာ ကၽြႏု္ပ္မွာ အေျပးကေလးလိုက္ရေလေတာ့သည္ ။
အခန္း (၆)
' 'ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုကဘယ္လို ကမၻာျဂိဳလ္ဆီ လိုက္သြားရတာလဲ ''
'' အဲဒီဟာကေတာ့ နဖူးမွာ -ီးေပါက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေန လိုက္ရေတာ့တာပဲ ''
'' တစ္ အခ်က္က ျမားနတ္ေမာင္ျဂိဳလ္မွာ နဖူးမွာ-ီးေပါက္တယ္လို ့အိုင္ဒီကတ္က ကိုယ္တြင္ထင္ရွားေသာအမွတ္အသား
ေနရာမွာ ျဖည့္ထားတဲ့သူ လူထဲကလဲ တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူးဗ်ာ ။ နွစ္ အခ်က္ကေဒါက္တာ ဒူးထြန္း အင္ေကာ္ပိုရိတ္တက္ရဲ့
ကလုန္း မွတ္တမ္းထဲမွာလဲ တစ္ေယာက္မွ မွတ္ထားတာမရိွဘူူး..။
ျပီးေတာ့ ကိုဝိနဲ ့ ကိုၾကီးမီးေသြး နွစ္ေယာက္သား ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္သြားၾကည့္ၾကတုန္းက နဖူးမွာ ဘာမွမရိွတဲ့ သူေတြဘဲ ေတြ ့ရတယ္မဟုတ္လား၊ ဆက္စပ္ စဥ္းစားမိရင္း ဘာမွ မရိွဘူးဆိုတာကို အမွန္လို ့ယူလိုက္တယ္၊
နွစ္ေယာက္လံုးေတြ ့တာက တစ္ေယာက္တည္း ေတြ ့တာထက္ ပိုေသခ်ာမယ္လို ့
ယူဆတာလဲ ပါတာေပါ့ေလ ။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာျပီဆိုျပီး အခ်စ္တကၠသုိလ္ျဂိဳလ္ရဲ့ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ် ဝင္ထြက္မွတ္တမ္းမွာ
ရွာၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုထူးတာေတြ ့တာပဲ ''
'' ဘာေတြ ့တာတံုး ''
ကြ်နု္ပ္ကေျပာရင္းပင္ နာမည္ျကီးလွေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္ တဖတ္ကိုေကာက္ဝါးကာ ျမံဳ ့ေနလိုက္သည္ ။
'' အဲဒီမွာ လစၾကၤာျဂိဳလ္ကေနလာတဲ့ ယာဥ္တစ္စင္းဗ် ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္ကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆီကို အဲဒီအခိ်န္မွာ ဘာမွ လႊတ္ထားတာ မရိွဘူးဗ်ာ ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္ကေန လာတာဆိုျပီး လမ္းေၾကာင္းတူလဲ လာရမယ္ ျဂိဳလ္စံေတာ္ခိ်န္တူူလာနိုင္တဲ့ျဂိဳလ္လဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ''
'' ကမၻာျဂိဳလ္ပဲ ရိွေတာ့တာေပါ့ မဟုတ္လား '' ဟုကြ်နု္ပ္က ျဖည့္ေျပာရင္း
ေတာ္ေတာ္ၾကီးေသာ ဆန္ကင္ေျခာက္ဖုတ္အတံုးကို ေကာက္ယူကာ ဝါးလိုက္ရင္းတစ္ဆက္တည္းမွာပင္
ေရေႏြးၾကမ္းက်က်ကို ေသာက္ခ်လိုက္ရာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို အာသာေျပသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၇)
'' ဒါနဲ ့ ခင္ဗ်ားက ကမၻာျဂိဳလ္ကို လိုက္သြားေတာ့တာပဲလား ''
'' ဘယ္ခ်က္ခ်င္းလိုက္လို ့ ရမွာလဲ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ေဝးေဝးရိွ ၾကယ္ကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း ခပ္ေလးေလးေျပာသည္ ။
'' ကမၻာ့ ကမၻာ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းလဲ ခင္ဗ်ားသိသားနဲ ့ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ ဒီအတိုင္း ထလိုက္သြားလို ့ကေတာ့ ဟိုေရာက္တာနဲ ့ ကိြကနဲေတာင္မျမည္လိုက္ရပဲ အသက္ေပ်ာက္
သြားမွာေပါ့ '' ကိုဘက္က ဇက္ကို ပုျပလိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' အင္း ခင္ဗ်ားလဲ ေၾကာက္တတ္တဲ့အခါ ရိွတာပါပဲေနာ္ '' ကြ်န္ေတာ္ကေျပာရာ သူက
'' ဒါနဲ ့ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ အေျဖက ပါျပီးသားပါပဲ မဟုတ္လား၊ ငါးၾကင္းဆီနဲ ့ ငါးၾကင္းျပန္ေၾကာ္ရတာေပါ့ ''
'' သူ့နည္းနဲပဲ သူ ့ကို ျပန္သတ္ရတယ္ ''
'' လစၾကၤာျဂိဳလ္က လယာဥ္ပံ် ပံ်သန္းေရး အတြင္းေရးမွဴး ဂ်ဴနီယာဟန္နီကို အပူကပ္ရေတာ့တာပါပဲ ''
'' သူက ကူညီပါ့မယ္သတဲ့လား ''
ကြ်နု္ပ္မွာ လယာဥ္ပံ် ပံ်သန္းေရးဌာနတြင္ ကိုဘက္ ပိုင္းေလာ့လုပ္ခဲ့စဥ္က ဂ်ဴနီယာဟန္နီနွင့္ ပတ္သက္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေတြးမိသျဖင့္ ခပ္ေလးေလးေမးၾကည့္ရာ၊
'' အခိ်န္က အဆံုးအျဖတ္ေပးပါတယ္ဗ်ာ၊ နွစ္ေပါင္း ၄ဝဝဝေလာက္ေတာင္ၾကာသြားမွေတာ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဗာက်ဴရယ္ေဆးတံကို ေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိဳက္ ရိွဳက္လိုက္ကာ
အေငြ ့ျပာျပာမ်ားကို အသာ မွဳတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
''ကဲ ညေနခင္းစာေလး ျဖည့္ၾကဦးစို ့ ''
'' မၾကည္ျပာဆိုင္ရဲ့ ျမန္မာလက္ရာေကာင္းေလးေတြ မစားရတာၾကာျပီ၊ အေညာင္းေျပ လမ္းေလ်ာက္ သြားၾကတာေပါ့''
ဟုဆိုကာ ေစာေစာက ဟန္နီအေၾကာင္းေျပာခဲ့စဥ္က မ်က္နွာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖင့္ ေလ်ာက္ထြက္သြားရာ ကၽြႏု္ပ္မွာ အေျပးကေလးလိုက္ရေလေတာ့သည္ ။
+21
« Last Edit: January 08, 2013, 12:12:01 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၈)
'' တူ-----တူ--------''
'' လာျပန္ျပီ တစ္မ်ိဳး '' ဟုေတြးလိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းမွာ မ်က္လံုးကေလး ေစာင္းကာၾကည့္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တစ္ကိုယ္လံုးကို လွဳပ္မရေအာင္ တုတ္ေနွာင္ျခင္းခံထားရသျဖင့္ မ်က္လံုးသာ လွဳပ္နိုင္ေလသည္ ။
သို ့ေသာ္ ၃၆ဝ ဒီကရီျပည့္ ၾကီးမားေသာ စက္ဝိုင္းခံုးေမွာက္ထားသလို ဘယ္ဘက္ကို ၾကည့္ၾကည့္ ျမင္ေနရေသာ
ခန္းလံုးျပည့္ စကရင္ၾကီးျဖင့္ ေယာက်ာ္းနွင့္မိန္းမတို ့ အခ်စ္ပလူးပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မရပ္မနား ေတာက္ေလ်ာက္ျပေပး
ေနသျဖင့္ တစ္ခုတည္းသာလႈပ္ႏွဳိင္ေသာ မ်က္လံုးကို ေမွးကာတစ္မ်ိဳး ျပဴးကာတစ္ဖံုျဖင့္ နန္းစေတာ့ပ္ အားေပးေနရျပီး
သကာလ မ်က္စိအေၾကာမ်ားမွာ ေညာင္းညာကိုက္ခဲလ်က္ ရိွေနျပီျဖစ္သည္ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို တင္းေတာင္ေနျပီျဖစ္ေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ဆံုးခန္းတိုင္မျပီးရေသးေသာေၾကာင့္ နာသလိုလို
က်င္သလိုလိုနွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေနရခက္ေလသည္ ။
ဒီတစ္ခါၾကားရသည့္ အသံမွာ တိုးတိုးအုပ္အုပ္ျဖင့္ ေျခရင္းဘက္မွလာသျဖင့္ ဘာမွမျမင္ရေပ ။
ေခါင္းကို နဲနဲမတ္ၾကည့္ရန္ က်ိဳးစားေသာ္လည္း တုတ္တုတ္မွ် လွဳပ္မရသျဖင့္ မျမင္ရေပ ။
ဲျဗဳန္းကနဲ ေျခေထာက္ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုးေအးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္လံုးတီးအေပၚတြင္ ျခံဳထားေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ေစာင္ကို ဆဲြလွန္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ေပ ၊ ေစာေစာကေစာင္ကို ေခါင္းေပၚ ဆဲြျခံဳျခင္း ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာဆက္ျဖစ္လာေတာ့မည္နည္းဟု ထိတ္လန္ ့စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္
ဥနွစ္လံုးကို ပူေနြးေသာ အရာတစ္ခုက ထိလာသည္ကို သိလိုက္ရေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ အဆိုပါ ပူပူေနြးေနြး အရာက
ဖြားဖက္ေတာ္ကို လာတို႔ထိက်ီစယ္ ေနေလသည္ ။ ေစာေစာက ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနျခင္းမ်ား ေပ်ာက္သြားကာ နွလံုးခုန္သံတို ့
ျမန္လာေလသည္။ တစ္ခုလံုးကို ပူပူေနြးေနြးအရာျဖင့္ ငံုအုပ္လိုက္ျခင္း ခံထားရသလို ထင္လိုက္ေလသည္ ။
ဖိုမဆက္ဆံပံုမ်ား ေတာက္ေလ်ာက္ ၾကည့္ေနရျပီး အလြန္ပင္စိတ္ထန္ကာ ထၾကြေနေလရာ
တစ္ခဏျခင္းမွာပင္ ေပါင္သားမ်ား အတြင္းဆီမွ တစစ္စစ္ နငွ့္ က်ဥ္တက္လာကာ သုတ္ေရမ်ားကိုအားပါးတရ
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ပန္းလႊတ္လိုက္ေလသည္ ။
''တီ---တီ---တီ-----''
ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလံုး မီးနီမ်ား မိွတ္တုတ္မိွတ္တုတ္ လင္းလာကာ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ ့မွ ရဲသားမ်ား ဝင္ေရာက္လာတာ ေတြ ့ရေလသည္။ လံုးေထြးသတ္ပုတ္သံမ်ား အနည္းငယ္ ၾကားရျပီးေနာက္ ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလံုးျပန္လည္ ျငိမ္သက္သြားေလသည္။ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာမွ သဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ရသျဖင့္ ေရေရရာရာမသိ
လိုက္ေသာ္လည္း ေစာေစာက မိမိကိို လာကိုင္တြယ္ျပဳစုေပးသူမွာ အဖမ္းခံလိုက္ရေၾကာင္းကိုေတာ့ ရိပ္မိသလိုလိုရိွ
သြားေလသည္ ။
'' ရီွ---------------''
ခုတင္ေအာက္ရိွ ဟိုင္ဒေရာလစ္ ဂက္စ္စပရင္ဘားမ်ား၏ ျပိဳင္တူ လွဳပ္ရွားသံမ်ား ၾကားလိုက္ျပီးေနာက္
ေဒါက္တာထြန္း တုတ္ေနွာင္ခံထားရေသာ ခုတင္မွာ ၾကမ္းျပင္နွင့္ ၉ဝ ဒီဂရီ ေထာင္မတ္သြားေလသည္ ။
ရုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ မူးကနဲ ျဖစ္သြားေသးေသာ္လည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျမင္ရေလသည္ ။
ခန္းမေဆာင္ ဟိုဘက္စြန္းတြင္ သံုးဦးသားေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တီတိုးတိုင္ပင္ေနဟန္ရိွသည့္
ကမၻာ့ ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္၊ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမး
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ ကိုနိုးတူးတို ့ကို
စံုစံုညီညီ ေတြ ့ရေလသည္ ။
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္မွာ ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လဲႊေတာ္သည္ဟု နာမည္ၾကီးသည္ ။
ခဏတာ အဖိုးၾကီးပံု ျဖစ္လိုက္.. ေနာက္ ခဏေနေတာ့ ေကာင္မေလး လန္တန္ပံ်တန္ပံုျဖစ္လိုက္နွင့္
သူ ့မူရင္းရုပ္အား ေတြ ့ဖူးသူ အလြန္ရွားေလသည္ ။ တခါတခါ အသက္အေတာ္ၾကီးေသာ ေတာကအဖိုးၾကီး
တစ္ေယာက္ပံုစံ ဖမ္းထားေသာ္လည္း အသက္ငယ္ငယ္နွင့္ ျမိဳ ့သားတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္ကို ေဒါက္တာထြန္း
တပ္အပ္သိေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ သူ ့ေနာက္တြင္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလံုျခံဳေရး
အမ်ိဳးသမီးတပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ား အစံုအလင္ျခံရံလ်က္ ရိွေနေပသည္ ။
'' ဂလု----၊ ဂလု-------''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တံေတြးေတာင္ သီးသလို ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ားမွာ
အားလံုး အမ်ိဳးသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကျပီး လက္နက္ကိရိယာမ်ား အျပည့္အစံု တပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း
ထူးဆန္းသည္မွာ ေဘာင္းဘီအကၤီ်မ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားျခင္းမရိွေပ ။ အားလံုး ကိုယ္လံုးတီးမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ကိုနတ္ခ်ဳပ္ေျပာေနသည္မ်ားကို နားေထာင္ေနသလို ရိွေနေသာ္လည္း
ေနာက္ဖက္ရိွ ကိုယ္လံုးတီး ရဲေမမ်ားကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ရင္း သေရမ်ားတျမားျမားက်ေနသည္ကိုေတာင္ လွမ္းျမင္ရေလ
သည္ ။ ကာနယ္ ဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္မွာ ကမၻာ့ ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္က ခီ်းျမွင့္ထားေသာ
ဘဲြ ့ထူး ဂုဏ္ထူး မဟုတ္ပါ ။ သူ ့လက္ေအာက္ရိွ ရဲေမမ်ားက ေပးထားေသာ နာမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူ့အနားကပ္သြားေသာ ရဲေမမ်ားအား ေဘးဘီမွမျမင္ႏွဳိင္ေအာင္ ကိုယ္လံုးနွင့္ကာ ကာ ထားျပီး လွမ္းလွမ္း
နယ္ေလ့ ရိွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။ ထို ့ေၾကာင့္ ကုိအိုင္ေမးအနား သိပ္မကပ္ရဲၾကေပ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ
ျပည့္ျပည့္ဖိုင့္ဖိုင့္နွင့္ ေျပာေနသည္မ်ားကို ခပ္ျပံဳးျပံဳး နားေထာင္ေနေလသည္ ။
ဖီးမာရွယ္ ဟူသည္မွာလည္း အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေပးထားေသာ အမည္သာျဖစ္ေလသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ျကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးအား
အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ဖီး လဲ ဖီးတယ္... မာ လဲ မာတယ္.. ရွယ္လဲရွယ္ပဲဟု ေျပာေနၾကရာမွ တြင္သြားေသာ
အမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္က ေဒါက္တာထြန္းဆီ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို တီးတိုးေျပာကာ
ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးနွင့္အတူ ခန္းမေဆာင္ၾကီးထဲမွ ျပန္လည္ထြက္သြားေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ အထူးတပ္ဖဲြ ့ ရဲေမမ်ားျခံရံလ်က္ ေဒါက္တာထြန္း ဆီသို ့
ေလ်ာက္လွမ္းလာေလသည္ ။
'' ဒီမွာ--''
ေဒါက္တာထြန္း နဲနဲေတာင္ တုန္လႈပ္သြားေလသည္ ။
မိမိက ရဲေမေလးမ်ားကို အာရံုခံစား ရႈစားေနသျဖင့္ အိုင္ေမးအနားကပ္လာသည္ကို သတိမျပဳမိဘဲ ရဲေမမ်ားကိုသာ
ငမ္းေနမိသျဖင့္ နား နား ကပ္ကာ ေအာ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ဆတ္ကနဲတုန္သြားျပီး လက္ရိွအေျခအေနမ်ားကိုသေဘာ
ေပါက္မိေလသည္ ။
'' ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရားက မိန္ ့မွာလိုက္တယ္''
'' နတ္ရွဳတ္ကေျပာတယ္ ''လို ့ ေျပာရင္လဲရရဲ့သားနဲ ့ဟု ေဒါက္တာထြန္း ေတြးမိေလသည္ ။
ဟုတ္ပါသည္.. ကမၻာျဂိဳလ္သားမ်ားမွာ ကမၻာျဂိဳလ္ကေန အျခားျဂိဳလ္မ်ားဆီ ခရီးစရိတ္ မတတ္နိုင္ၾကေသာေၾကာင့္
ခရီးသြားေလ့ သိပ္မရိွၾကေပ ။ သြားဖူးသူမွာ လက္ခိ်ဳးေရၾကည့္လို ့ေတာင္ ရေလသည္ ။
ဒါေၾကာင့္ပင္ ကမၻာေပၚရိွသူမ်ားမွာ အျခားဘယ္ျဂိဳလ္မွ မေရာက္ဖူးၾကသျဖင့္ မိမိျဂိဳလ္ကိုသာ အတုမရိွဟု ထင္ေနၾကျပီး
ေဒါက္တာေက ထြင္ထားေသာ မဟာေနမီးလံုး အစြမ္းျဖင့္ စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းတိတိ ထြန္းလင္းေနသည္ကိုပင္ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရားနတ္ခ်ဳပ္၏ အမိန္ ့အရ ေနနတ္သားက ျမေက်ာက္ျဖာတင္းသျဖင့္
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရား၏ တန္ခိုးရိွန္ေစာ္ အာနုေဘာ္ေတာ္တို ့အား ဆန္ ့က်င္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာသျဖင့္ ကမၻာျဂိဳလ္အား ညဖက္မွာပါလင္းေစရန္ ေနအတု တစ္ခုကို ထြန္းလင္းေပးရသည္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကရွာေလသည္ ။
သနားဖြယ္ေကာင္းေလစြဟု ေတြးမိရင္း အိုင္ေမးကို ၾကည့္မိရာ
'' ခင္ဗ်ားကို ပညာရွင္မို ့လို ့ ဒီတစ္ခါ ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္ ''
'' ကြ်န္ေတာ္တို ့က ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္လို ့ထင္ထားလို ့ကို သုတ္ရည္အထူးသီးသန္ ့အာရံုခံကိရိယာေတြ တပ္ထားတာ''
'' ငါ ထြင္ထားတဲ့ဟာ ငါ့ ကိုျပန္လာေျပာေနေသးတယ္ ''ဟု ေဒါက္တာထြန္းက စိတ္ထဲမွေျပာမိေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားက ပန္းထုတ္လိုက္တာနဲ ့ ကြ်န္ေတာ့္ ဆီကို ျပိဳင္တူ သတင္းပို ့ခ်က္ေတြ ဝင္လာတာပဲ ''
'' မင္းတို ့ ေစာေစာက ဖမ္းသြားတဲ့သူကို ဘာလုပ္ၾကမလို ့လဲ '' ေဒါက္တာထြန္းက ေမးေလသည္ ။
'' စိတ္မပူ ပါနဲ့ဗ်ာ..ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆီက ေထာင္ထဲမွာ သူ ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားေပးပါ့မယ္ ။
ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းကို အခို်းက်ေဝေပးေနတဲ့ မေသေဆး ကုိတာ ကိုေတာ့ သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘူးလို ့
ကြ်န္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ ။ သူ အလြန္ဆံုးေနရ ေနာက္ခဏပါပဲ ။ နွစ္ ၃ဝ-၄ဝေလာက္ေပါ့ ။
ခင္ဗ်ား သိေအာင္ေျပာလိုက္ဦးမယ္။ သူ ့ေဆး ကိုတာက အမွန္က သူ ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘဲ ေမွာင္ခိုေရာင္းစားမလို ့ ၾကံေနတာ ။
ခင္ဗ်ားကို ဒီထက္ နဲနဲေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို-- စိတ္--- ဆင္း----ရဲ------ ေစ-------ခ်င္-----လို ့---''
အာရံုထိန္း ေဆးမ်ားတန္ခိုးျပလာသျဖင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ေနာက္ဆံုး စကားလံုးမ်ားအား
သဲသဲကဲြကဲြ ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ၾကားလိုက္ရျခင္း မရိွေတာ့ေပ။
အခန္း (၈)
'' တူ-----တူ--------''
'' လာျပန္ျပီ တစ္မ်ိဳး '' ဟုေတြးလိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းမွာ မ်က္လံုးကေလး ေစာင္းကာၾကည့္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တစ္ကိုယ္လံုးကို လွဳပ္မရေအာင္ တုတ္ေနွာင္ျခင္းခံထားရသျဖင့္ မ်က္လံုးသာ လွဳပ္နိုင္ေလသည္ ။
သို ့ေသာ္ ၃၆ဝ ဒီကရီျပည့္ ၾကီးမားေသာ စက္ဝိုင္းခံုးေမွာက္ထားသလို ဘယ္ဘက္ကို ၾကည့္ၾကည့္ ျမင္ေနရေသာ
ခန္းလံုးျပည့္ စကရင္ၾကီးျဖင့္ ေယာက်ာ္းနွင့္မိန္းမတို ့ အခ်စ္ပလူးပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မရပ္မနား ေတာက္ေလ်ာက္ျပေပး
ေနသျဖင့္ တစ္ခုတည္းသာလႈပ္ႏွဳိင္ေသာ မ်က္လံုးကို ေမွးကာတစ္မ်ိဳး ျပဴးကာတစ္ဖံုျဖင့္ နန္းစေတာ့ပ္ အားေပးေနရျပီး
သကာလ မ်က္စိအေၾကာမ်ားမွာ ေညာင္းညာကိုက္ခဲလ်က္ ရိွေနျပီျဖစ္သည္ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို တင္းေတာင္ေနျပီျဖစ္ေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ဆံုးခန္းတိုင္မျပီးရေသးေသာေၾကာင့္ နာသလိုလို
က်င္သလိုလိုနွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေနရခက္ေလသည္ ။
ဒီတစ္ခါၾကားရသည့္ အသံမွာ တိုးတိုးအုပ္အုပ္ျဖင့္ ေျခရင္းဘက္မွလာသျဖင့္ ဘာမွမျမင္ရေပ ။
ေခါင္းကို နဲနဲမတ္ၾကည့္ရန္ က်ိဳးစားေသာ္လည္း တုတ္တုတ္မွ် လွဳပ္မရသျဖင့္ မျမင္ရေပ ။
ဲျဗဳန္းကနဲ ေျခေထာက္ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုးေအးကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္လံုးတီးအေပၚတြင္ ျခံဳထားေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ေစာင္ကို ဆဲြလွန္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ေပ ၊ ေစာေစာကေစာင္ကို ေခါင္းေပၚ ဆဲြျခံဳျခင္း ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။
ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာဆက္ျဖစ္လာေတာ့မည္နည္းဟု ထိတ္လန္ ့စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္
ဥနွစ္လံုးကို ပူေနြးေသာ အရာတစ္ခုက ထိလာသည္ကို သိလိုက္ရေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ အဆိုပါ ပူပူေနြးေနြး အရာက
ဖြားဖက္ေတာ္ကို လာတို႔ထိက်ီစယ္ ေနေလသည္ ။ ေစာေစာက ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနျခင္းမ်ား ေပ်ာက္သြားကာ နွလံုးခုန္သံတို ့
ျမန္လာေလသည္။ တစ္ခုလံုးကို ပူပူေနြးေနြးအရာျဖင့္ ငံုအုပ္လိုက္ျခင္း ခံထားရသလို ထင္လိုက္ေလသည္ ။
ဖိုမဆက္ဆံပံုမ်ား ေတာက္ေလ်ာက္ ၾကည့္ေနရျပီး အလြန္ပင္စိတ္ထန္ကာ ထၾကြေနေလရာ
တစ္ခဏျခင္းမွာပင္ ေပါင္သားမ်ား အတြင္းဆီမွ တစစ္စစ္ နငွ့္ က်ဥ္တက္လာကာ သုတ္ေရမ်ားကိုအားပါးတရ
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ပန္းလႊတ္လိုက္ေလသည္ ။
''တီ---တီ---တီ-----''
ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလံုး မီးနီမ်ား မိွတ္တုတ္မိွတ္တုတ္ လင္းလာကာ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ ့မွ ရဲသားမ်ား ဝင္ေရာက္လာတာ ေတြ ့ရေလသည္။ လံုးေထြးသတ္ပုတ္သံမ်ား အနည္းငယ္ ၾကားရျပီးေနာက္ ခန္းမေဆာင္ တစ္ခုလံုးျပန္လည္ ျငိမ္သက္သြားေလသည္။ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဘာမွ သဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ရသျဖင့္ ေရေရရာရာမသိ
လိုက္ေသာ္လည္း ေစာေစာက မိမိကိို လာကိုင္တြယ္ျပဳစုေပးသူမွာ အဖမ္းခံလိုက္ရေၾကာင္းကိုေတာ့ ရိပ္မိသလိုလိုရိွ
သြားေလသည္ ။
'' ရီွ---------------''
ခုတင္ေအာက္ရိွ ဟိုင္ဒေရာလစ္ ဂက္စ္စပရင္ဘားမ်ား၏ ျပိဳင္တူ လွဳပ္ရွားသံမ်ား ၾကားလိုက္ျပီးေနာက္
ေဒါက္တာထြန္း တုတ္ေနွာင္ခံထားရေသာ ခုတင္မွာ ၾကမ္းျပင္နွင့္ ၉ဝ ဒီဂရီ ေထာင္မတ္သြားေလသည္ ။
ရုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ မူးကနဲ ျဖစ္သြားေသးေသာ္လည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျမင္ရေလသည္ ။
ခန္းမေဆာင္ ဟိုဘက္စြန္းတြင္ သံုးဦးသားေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တီတိုးတိုင္ပင္ေနဟန္ရိွသည့္
ကမၻာ့ ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္၊ ကမၻာ့ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမး
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ ကိုနိုးတူးတို ့ကို
စံုစံုညီညီ ေတြ ့ရေလသည္ ။
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္မွာ ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လဲႊေတာ္သည္ဟု နာမည္ၾကီးသည္ ။
ခဏတာ အဖိုးၾကီးပံု ျဖစ္လိုက္.. ေနာက္ ခဏေနေတာ့ ေကာင္မေလး လန္တန္ပံ်တန္ပံုျဖစ္လိုက္နွင့္
သူ ့မူရင္းရုပ္အား ေတြ ့ဖူးသူ အလြန္ရွားေလသည္ ။ တခါတခါ အသက္အေတာ္ၾကီးေသာ ေတာကအဖိုးၾကီး
တစ္ေယာက္ပံုစံ ဖမ္းထားေသာ္လည္း အသက္ငယ္ငယ္နွင့္ ျမိဳ ့သားတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္ကို ေဒါက္တာထြန္း
တပ္အပ္သိေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ သူ ့ေနာက္တြင္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလံုျခံဳေရး
အမ်ိဳးသမီးတပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ား အစံုအလင္ျခံရံလ်က္ ရိွေနေပသည္ ။
'' ဂလု----၊ ဂလု-------''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ တံေတြးေတာင္ သီးသလို ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ားမွာ
အားလံုး အမ်ိဳးသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကျပီး လက္နက္ကိရိယာမ်ား အျပည့္အစံု တပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း
ထူးဆန္းသည္မွာ ေဘာင္းဘီအကၤီ်မ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားျခင္းမရိွေပ ။ အားလံုး ကိုယ္လံုးတီးမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ကိုနတ္ခ်ဳပ္ေျပာေနသည္မ်ားကို နားေထာင္ေနသလို ရိွေနေသာ္လည္း
ေနာက္ဖက္ရိွ ကိုယ္လံုးတီး ရဲေမမ်ားကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ရင္း သေရမ်ားတျမားျမားက်ေနသည္ကိုေတာင္ လွမ္းျမင္ရေလ
သည္ ။ ကာနယ္ ဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္မွာ ကမၻာ့ ကမၻာျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ ကိုနတ္ခ်ဳပ္က ခီ်းျမွင့္ထားေသာ
ဘဲြ ့ထူး ဂုဏ္ထူး မဟုတ္ပါ ။ သူ ့လက္ေအာက္ရိွ ရဲေမမ်ားက ေပးထားေသာ နာမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
အေၾကာင္းမွာ သူ့အနားကပ္သြားေသာ ရဲေမမ်ားအား ေဘးဘီမွမျမင္ႏွဳိင္ေအာင္ ကိုယ္လံုးနွင့္ကာ ကာ ထားျပီး လွမ္းလွမ္း
နယ္ေလ့ ရိွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္ ။ ထို ့ေၾကာင့္ ကုိအိုင္ေမးအနား သိပ္မကပ္ရဲၾကေပ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ
ျပည့္ျပည့္ဖိုင့္ဖိုင့္နွင့္ ေျပာေနသည္မ်ားကို ခပ္ျပံဳးျပံဳး နားေထာင္ေနေလသည္ ။
ဖီးမာရွယ္ ဟူသည္မွာလည္း အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေပးထားေသာ အမည္သာျဖစ္ေလသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ျကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ားအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးအား
အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ဖီး လဲ ဖီးတယ္... မာ လဲ မာတယ္.. ရွယ္လဲရွယ္ပဲဟု ေျပာေနၾကရာမွ တြင္သြားေသာ
အမည္ျဖစ္ေလသည္ ။
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္က ေဒါက္တာထြန္းဆီ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို တီးတိုးေျပာကာ
ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးနွင့္အတူ ခန္းမေဆာင္ၾကီးထဲမွ ျပန္လည္ထြက္သြားေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ အထူးတပ္ဖဲြ ့ ရဲေမမ်ားျခံရံလ်က္ ေဒါက္တာထြန္း ဆီသို ့
ေလ်ာက္လွမ္းလာေလသည္ ။
'' ဒီမွာ--''
ေဒါက္တာထြန္း နဲနဲေတာင္ တုန္လႈပ္သြားေလသည္ ။
မိမိက ရဲေမေလးမ်ားကို အာရံုခံစား ရႈစားေနသျဖင့္ အိုင္ေမးအနားကပ္လာသည္ကို သတိမျပဳမိဘဲ ရဲေမမ်ားကိုသာ
ငမ္းေနမိသျဖင့္ နား နား ကပ္ကာ ေအာ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ဆတ္ကနဲတုန္သြားျပီး လက္ရိွအေျခအေနမ်ားကိုသေဘာ
ေပါက္မိေလသည္ ။
'' ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရားက မိန္ ့မွာလိုက္တယ္''
'' နတ္ရွဳတ္ကေျပာတယ္ ''လို ့ ေျပာရင္လဲရရဲ့သားနဲ ့ဟု ေဒါက္တာထြန္း ေတြးမိေလသည္ ။
ဟုတ္ပါသည္.. ကမၻာျဂိဳလ္သားမ်ားမွာ ကမၻာျဂိဳလ္ကေန အျခားျဂိဳလ္မ်ားဆီ ခရီးစရိတ္ မတတ္နိုင္ၾကေသာေၾကာင့္
ခရီးသြားေလ့ သိပ္မရိွၾကေပ ။ သြားဖူးသူမွာ လက္ခိ်ဳးေရၾကည့္လို ့ေတာင္ ရေလသည္ ။
ဒါေၾကာင့္ပင္ ကမၻာေပၚရိွသူမ်ားမွာ အျခားဘယ္ျဂိဳလ္မွ မေရာက္ဖူးၾကသျဖင့္ မိမိျဂိဳလ္ကိုသာ အတုမရိွဟု ထင္ေနၾကျပီး
ေဒါက္တာေက ထြင္ထားေသာ မဟာေနမီးလံုး အစြမ္းျဖင့္ စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းတိတိ ထြန္းလင္းေနသည္ကိုပင္ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရားနတ္ခ်ဳပ္၏ အမိန္ ့အရ ေနနတ္သားက ျမေက်ာက္ျဖာတင္းသျဖင့္
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရား၏ တန္ခိုးရိွန္ေစာ္ အာနုေဘာ္ေတာ္တို ့အား ဆန္ ့က်င္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာသျဖင့္ ကမၻာျဂိဳလ္အား ညဖက္မွာပါလင္းေစရန္ ေနအတု တစ္ခုကို ထြန္းလင္းေပးရသည္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကရွာေလသည္ ။
သနားဖြယ္ေကာင္းေလစြဟု ေတြးမိရင္း အိုင္ေမးကို ၾကည့္မိရာ
'' ခင္ဗ်ားကို ပညာရွင္မို ့လို ့ ဒီတစ္ခါ ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္ ''
'' ကြ်န္ေတာ္တို ့က ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္လို ့ထင္ထားလို ့ကို သုတ္ရည္အထူးသီးသန္ ့အာရံုခံကိရိယာေတြ တပ္ထားတာ''
'' ငါ ထြင္ထားတဲ့ဟာ ငါ့ ကိုျပန္လာေျပာေနေသးတယ္ ''ဟု ေဒါက္တာထြန္းက စိတ္ထဲမွေျပာမိေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားက ပန္းထုတ္လိုက္တာနဲ ့ ကြ်န္ေတာ့္ ဆီကို ျပိဳင္တူ သတင္းပို ့ခ်က္ေတြ ဝင္လာတာပဲ ''
'' မင္းတို ့ ေစာေစာက ဖမ္းသြားတဲ့သူကို ဘာလုပ္ၾကမလို ့လဲ '' ေဒါက္တာထြန္းက ေမးေလသည္ ။
'' စိတ္မပူ ပါနဲ့ဗ်ာ..ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆီက ေထာင္ထဲမွာ သူ ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားေပးပါ့မယ္ ။
ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းကို အခို်းက်ေဝေပးေနတဲ့ မေသေဆး ကုိတာ ကိုေတာ့ သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘူးလို ့
ကြ်န္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ ။ သူ အလြန္ဆံုးေနရ ေနာက္ခဏပါပဲ ။ နွစ္ ၃ဝ-၄ဝေလာက္ေပါ့ ။
ခင္ဗ်ား သိေအာင္ေျပာလိုက္ဦးမယ္။ သူ ့ေဆး ကိုတာက အမွန္က သူ ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က သူ ့ကို မေပးေတာ့ဘဲ ေမွာင္ခိုေရာင္းစားမလို ့ ၾကံေနတာ ။
ခင္ဗ်ားကို ဒီထက္ နဲနဲေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို-- စိတ္--- ဆင္း----ရဲ------ ေစ-------ခ်င္-----လို ့---''
အာရံုထိန္း ေဆးမ်ားတန္ခိုးျပလာသျဖင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ေနာက္ဆံုး စကားလံုးမ်ားအား
သဲသဲကဲြကဲြ ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ၾကားလိုက္ရျခင္း မရိွေတာ့ေပ။
+21
« Last Edit: January 08, 2013, 12:52:02 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၉)
'' ဘာ.... ဘယ္လို.... ဘယ္လို.. ပံ်သန္းေရးမွဴးက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာတယ္ ''
'' အဟုတ္ဗ်ိဳ ့.. ကြ်န္ေတာ္လဲ ယာဥ္ပ်ံထြက္ထြက္ျခင္းမွာ ခင္ဗ်ားဆီ ပီအမ္တစ္ေစာင္ ပို ့လိုက္ရေသးတယ္ ''
'' ခင္ဗ်ား မွတ္မိမလားေတာ့ မသိဘူး ''
'' ကိုဘက္ရာ.. ခင္ဗ်ားနဲ ့ကြ်န္ေတာ္က ေန ့တိုင္းလိုလို ပီအမ္ေတြပို ့ေနတဲ့ဟာ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္အေစာင္က
ဘယ္တုန္းကဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ မွတ္မိမွာလဲဗ် ''
'' အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသးတယ္ေလ၊ ''ရာဇဝင္ထဲမွာ ဆက္ဆီ႔ကို ထားခဲ့''ေရွးေဟာင္းဇာတ္လမ္းၾကီးကို
အခ်စ္တကၠသုိလ္ ကပဲြခန္းမေဆာင္ၾကီးထဲမွာ အင္တီဂရိတ္တက္ ဘိုင္အိုလစ္ကြစ္ကလို ့စ္ဆားကစ္ စကရင္ျကီးနဲ ့ ေနာက္
တစ္ေခါက္ျကည့္ခ်င္ေသးတယ္လို ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တုန္းကေလ ''
'' ဟာ သိျပီ...အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ့္လဲ အလုပ္ေတြကမ်ားလို ့ ခင္ဗ်ားနဲ ့ေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကိုသိပ္မေတြ ့နိုင္ဘူးေလ '
'' ကြ်န္ေတာ္လဲ အာကာသ ေလဟာနယ္ထဲေရာက္တာနဲ ့ ထိုင္ခံုခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ျပီး နဲနဲလည္းလန္းသြားေအာင္ ဘားေကာင္တာဆီ..သြားသဗ်ိဳ ့..''
'' ပင္နာကိုလာဒါ မွာလိုက္တယ္...လာခ်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဗီြအိုင္အမ္စီ အထူးထုတ္ အြန္လိုင္း
သရီးဒီ တယ္လီပသီ သတင္းစာကို ဖတ္ေနခိ်န္ဗ် ''
'' ပထမေတာ့ ဖန္ခြက္လာခ်တဲ့ စားပဲြထိုးက ဘာျဖစ္လို ့ထြက္မသြားေသးတာလဲေပါ့၊..ၾကည့္ေနရင္းေနာက္ထပ္
ပင္နာကိုလာဒါ တစ္ခြက္ေရာက္လာတယ္..ခင္ဗ်ားမွတ္မိလား၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဆန္အန္ဒရူးမွာတုန္းကလိုမ်ိဳးဗ်၊ အေပၚမွာ
ခရင္မ္ပါးပါး သတ္ထားတဲ့ ခပ္စိမ့္စိမ့္ ပင္နာကိုလာဒါမိ်ဳးဗ်ာ၊ အဲဒီမွာ ဖန္ခြက္ကိုင္ျပီးလာခ်ေပးတဲ့ လက္ကေလးကို
ၾကည့္မိရင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းသြယ္လ်လ်ေလးေတြဗ်ာ..
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ့ကိုေတြ ့တာပဲ ''
'' ဂ်ဳနီယာ ဟန္နီ လား ''
ကြ်နု္ပ္က သိသိၾကီးနွင့္ ဝင္ေထာက္ေပးလိုက္ေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားကလဲ၊ သူ့အေၾကာင္းေျပာေနတာ သူပဲေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက နဲနဲစိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္ကို ဖံုးဖိရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို မလံုမလဲလွမ္းၾကည့္ကာ ရွက္ေျပာ ေျပာေလသည္။
'' သူကေျပာေသးတယ္၊ ကိုဘက္္က အရင္အတိုင္းပဲေနာ္တဲ႔..ခန္႔ၿပီးေခ်ာေနတုန္းပဲတဲ႔ ”
'' သူကေရာ အရင္အတိုင္းပဲလား ''ကြ်နု္ပ္က စပ္စုၾကည့္ရာ
'' ခုေတာ့ အရင္အတိုင္းပါပဲဗ်ာ ''
'' တေလာကထုတ္တဲ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဝတုတ္လာတာ ေတြ ့ရတာပဲ ''
ကြ်န္ေတာ္ကေျပာရင္း ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို ၾကည့္မိရာ
'' အရင္အတိုင္း လွပေနတုန္းပါဗ်ာ'' ေျပာရင္း ကိုဘက္ဘိြဳင္း၏ စိတ္က ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိ ။
မိမိရိွေနသည္ကိုပင္ သတိမွျပဳမိေသးရဲ့လားဟု ၾကည့္မိရာ အဆံုးမရိွ အစမရိွ
'' ခင္ဗ်ား ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္ ''ဟု ကြ်န္ေတာ့္အား ေမးေလသည္ ။
'' သိပ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္က ကမၻာမွာ ရိွေနတုန္းကလဲ နကၡတၲေဗဒေတြ စိတ္မဝင္စားတာလဲ ပါတာေပါ့ဗ်ာ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးဗ် '' ဟုေျပာလိုက္သံမွာ ေဆြးသံရိပ္ရိပ္ပါေနသည္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားမိ သြားေလသည္ ။
ကိုဘက္ဘိြဳင္းက ေျပာေျပာဆို ထသြားျပီး အခန္းေထာင့္ရိွိ ေရွးေဟာင္းစနၵယား ေရွ့တြင္ ထိုင္လိုက္ေလရာ
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘဝက နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ အင္းလ်ား ရတနာ သဇင္ အင္ၾကင္း တို ့
ေရွ ့ေတြမွာ သန္းေခါင္ယံတိတ္ဆိတ္တဲ့ အဓိပတိလမ္းမွာ.. စစ္ကိုင္း အင္းဝ က ေရခ်ိဳးခန္းေတြထဲမွာ
အေပါင္းအေဖၚမ်ားနဲ့ ကိုယ္တိုင္ဝင္ေအာ္ဆိုခဲ့ၾကေသာ ေခတ္ေဟာင္း ဂနၶဝင္အဆိုေတာ္ 'ထူးအိမ္သင္' ၏ သီခ်င္းသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။
''သစ္ရြက္ကေလးေတြလဲ ေျမမွာခလို့လြင့္ေျကြျမဲ
------------------
သူေပးတဲ့ ခ်စ္အနမ္းမ်ား ျပန္လည္ကာေတြးေတာ စိတ္ေမာမိတာ
ေအးျမပါးျပင္သည္ ပူေနြးလာ--------
-----------------
-------သူ့အခ်စ္မ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ကာ----''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရိွ္ေနေစခ်င္သည့္ေစတနာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ အသာအယာထ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
ဝင္းတံခါးကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ္ေတာ္ေဝးေဝး ေရာက္သြားတဲ့အခိ်န္အထိ ကိုဘက္ဘြိဳင္း၏ သီခ်င္းသံကို
ၾကားေနရဆဲရိွေလသည္ ။
''-------တီးတိုးေရရြတ္မိတာ----
--------------------အို---အခ်စ္----------''
အခန္း(၉)
'' ဘာ.... ဘယ္လို.... ဘယ္လို.. ပံ်သန္းေရးမွဴးက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာတယ္ ''
'' အဟုတ္ဗ်ိဳ ့.. ကြ်န္ေတာ္လဲ ယာဥ္ပ်ံထြက္ထြက္ျခင္းမွာ ခင္ဗ်ားဆီ ပီအမ္တစ္ေစာင္ ပို ့လိုက္ရေသးတယ္ ''
'' ခင္ဗ်ား မွတ္မိမလားေတာ့ မသိဘူး ''
'' ကိုဘက္ရာ.. ခင္ဗ်ားနဲ ့ကြ်န္ေတာ္က ေန ့တိုင္းလိုလို ပီအမ္ေတြပို ့ေနတဲ့ဟာ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္အေစာင္က
ဘယ္တုန္းကဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ မွတ္မိမွာလဲဗ် ''
'' အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသးတယ္ေလ၊ ''ရာဇဝင္ထဲမွာ ဆက္ဆီ႔ကို ထားခဲ့''ေရွးေဟာင္းဇာတ္လမ္းၾကီးကို
အခ်စ္တကၠသုိလ္ ကပဲြခန္းမေဆာင္ၾကီးထဲမွာ အင္တီဂရိတ္တက္ ဘိုင္အိုလစ္ကြစ္ကလို ့စ္ဆားကစ္ စကရင္ျကီးနဲ ့ ေနာက္
တစ္ေခါက္ျကည့္ခ်င္ေသးတယ္လို ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တုန္းကေလ ''
'' ဟာ သိျပီ...အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ့္လဲ အလုပ္ေတြကမ်ားလို ့ ခင္ဗ်ားနဲ ့ေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကိုသိပ္မေတြ ့နိုင္ဘူးေလ '
'' ကြ်န္ေတာ္လဲ အာကာသ ေလဟာနယ္ထဲေရာက္တာနဲ ့ ထိုင္ခံုခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ျပီး နဲနဲလည္းလန္းသြားေအာင္ ဘားေကာင္တာဆီ..သြားသဗ်ိဳ ့..''
'' ပင္နာကိုလာဒါ မွာလိုက္တယ္...လာခ်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဗီြအိုင္အမ္စီ အထူးထုတ္ အြန္လိုင္း
သရီးဒီ တယ္လီပသီ သတင္းစာကို ဖတ္ေနခိ်န္ဗ် ''
'' ပထမေတာ့ ဖန္ခြက္လာခ်တဲ့ စားပဲြထိုးက ဘာျဖစ္လို ့ထြက္မသြားေသးတာလဲေပါ့၊..ၾကည့္ေနရင္းေနာက္ထပ္
ပင္နာကိုလာဒါ တစ္ခြက္ေရာက္လာတယ္..ခင္ဗ်ားမွတ္မိလား၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဆန္အန္ဒရူးမွာတုန္းကလိုမ်ိဳးဗ်၊ အေပၚမွာ
ခရင္မ္ပါးပါး သတ္ထားတဲ့ ခပ္စိမ့္စိမ့္ ပင္နာကိုလာဒါမိ်ဳးဗ်ာ၊ အဲဒီမွာ ဖန္ခြက္ကိုင္ျပီးလာခ်ေပးတဲ့ လက္ကေလးကို
ၾကည့္မိရင္း ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းသြယ္လ်လ်ေလးေတြဗ်ာ..
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ့ကိုေတြ ့တာပဲ ''
'' ဂ်ဳနီယာ ဟန္နီ လား ''
ကြ်နု္ပ္က သိသိၾကီးနွင့္ ဝင္ေထာက္ေပးလိုက္ေလသည္ ။
'' ခင္ဗ်ားကလဲ၊ သူ့အေၾကာင္းေျပာေနတာ သူပဲေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက နဲနဲစိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္ကို ဖံုးဖိရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို မလံုမလဲလွမ္းၾကည့္ကာ ရွက္ေျပာ ေျပာေလသည္။
'' သူကေျပာေသးတယ္၊ ကိုဘက္္က အရင္အတိုင္းပဲေနာ္တဲ႔..ခန္႔ၿပီးေခ်ာေနတုန္းပဲတဲ႔ ”
'' သူကေရာ အရင္အတိုင္းပဲလား ''ကြ်နု္ပ္က စပ္စုၾကည့္ရာ
'' ခုေတာ့ အရင္အတိုင္းပါပဲဗ်ာ ''
'' တေလာကထုတ္တဲ့ အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဝတုတ္လာတာ ေတြ ့ရတာပဲ ''
ကြ်န္ေတာ္ကေျပာရင္း ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို ၾကည့္မိရာ
'' အရင္အတိုင္း လွပေနတုန္းပါဗ်ာ'' ေျပာရင္း ကိုဘက္ဘိြဳင္း၏ စိတ္က ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိ ။
မိမိရိွေနသည္ကိုပင္ သတိမွျပဳမိေသးရဲ့လားဟု ၾကည့္မိရာ အဆံုးမရိွ အစမရိွ
'' ခင္ဗ်ား ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္ ''ဟု ကြ်န္ေတာ့္အား ေမးေလသည္ ။
'' သိပ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်၊ ကြ်န္ေတာ္က ကမၻာမွာ ရိွေနတုန္းကလဲ နကၡတၲေဗဒေတြ စိတ္မဝင္စားတာလဲ ပါတာေပါ့ဗ်ာ ''
'' ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဟယ္လီ ၾကယ္တံခြန္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးဗ် '' ဟုေျပာလိုက္သံမွာ ေဆြးသံရိပ္ရိပ္ပါေနသည္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားမိ သြားေလသည္ ။
ကိုဘက္ဘိြဳင္းက ေျပာေျပာဆို ထသြားျပီး အခန္းေထာင့္ရိွိ ေရွးေဟာင္းစနၵယား ေရွ့တြင္ ထိုင္လိုက္ေလရာ
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘဝက နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ အင္းလ်ား ရတနာ သဇင္ အင္ၾကင္း တို ့
ေရွ ့ေတြမွာ သန္းေခါင္ယံတိတ္ဆိတ္တဲ့ အဓိပတိလမ္းမွာ.. စစ္ကိုင္း အင္းဝ က ေရခ်ိဳးခန္းေတြထဲမွာ
အေပါင္းအေဖၚမ်ားနဲ့ ကိုယ္တိုင္ဝင္ေအာ္ဆိုခဲ့ၾကေသာ ေခတ္ေဟာင္း ဂနၶဝင္အဆိုေတာ္ 'ထူးအိမ္သင္' ၏ သီခ်င္းသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။
''သစ္ရြက္ကေလးေတြလဲ ေျမမွာခလို့လြင့္ေျကြျမဲ
------------------
သူေပးတဲ့ ခ်စ္အနမ္းမ်ား ျပန္လည္ကာေတြးေတာ စိတ္ေမာမိတာ
ေအးျမပါးျပင္သည္ ပူေနြးလာ--------
-----------------
-------သူ့အခ်စ္မ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ကာ----''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရိွ္ေနေစခ်င္သည့္ေစတနာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ အသာအယာထ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
ဝင္းတံခါးကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ္ေတာ္ေဝးေဝး ေရာက္သြားတဲ့အခိ်န္အထိ ကိုဘက္ဘြိဳင္း၏ သီခ်င္းသံကို
ၾကားေနရဆဲရိွေလသည္ ။
''-------တီးတိုးေရရြတ္မိတာ----
--------------------အို---အခ်စ္----------''
+19
« Last Edit: January 08, 2013, 03:58:31 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၁ဝ)
ကမၻာျဂိုဟ္ အာကာသဆိပ္ကမ္းတြင္ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ခိ်န္က လစျကာျဂိုဟ္တြင္စီးတီးဘတ္စ္အျဖစ္သံုးခဲ့ေသာ
ယခု ကမၻာတကာဆိုင္ရာအလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်ဆိပ္ တြင္ အလင္းလြန္ယဥ္ပံ်မ်ားနွင့္ တာမီနယ္အျကား ေခါက္တိုေျပးေနေသာ
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ့ ဘတ္စကားအိုေပၚမွဆင္းလိုက္သည္နွင့္ ၊
''မွတ္ပံုတင္ျပပါ''
''ျဂိုဟ္ကူးခြင့္ကတ္ျပပါ''
'' ကမၻာျဂိုဟ္ဝင္ခြင့္ျပပါ''
''အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်လက္မွတ္လက္ခံျဖတ္ပိုင္းျပပါ ''
ခြင့္စာျပပါ ''
''ျပန္လည္ထြက္ခြာခြင့္ျကိုတင္ခြင့္ျပုမိန့္ျပပါ''
''စျကာဝဠာသံုးေငြကို ဒီေနရာမွာ ကမၻာ့ေငြနဲ့လဲျကပါ''
''ဘလက္ေလဘယ္ေပးပါ''
''ေခ်ာကလက္ေပးပါ''
''လက္ဘက္ရည္ဖိုးေပးပါ ''
''လက္ဂိတ္တက္ဂ္ေပးပါ ''
''ပစၥည္းေတြကိုအထြက္ထိသယ္လာေပးပါ့မယ္''
စသည္ျဖင့္ စံုနဖာစီ
လူအမို်းမို်းက ေသာေသာညံစြာ ဝိုင္းေမးျကေလသည္။
ကိုဘက္ဘိြဳင္းက မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပရင္း ေကာင္တာေနာက္ကလူကို လက္ထဲတစ္စံုတစ္ခု လံုးထည့္ေပးလိုက္ေလသည္ကိုေတြ့ရာ
''ဟိုး အရင္တံုးကအတိုင္းပဲေနာ္'' ဟုဟန္နီေလးကေျပာေလသည္။
''အားလံုးအရင္တံုးကအတိုင္းပါပဲဗ်ာ''
ကိုဘက္က တစ္ခ်က္ေစာင္းျကည့္ရင္းနႈတ္ခမ္းေကြးေလးတြန့္ကာေျပာေလရာ
''ကိုဘက္ေနာ္'' ဟုဟန္နီက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္လွမ္းထိုးေလသည္။
''ဟန္နီ ငါတို့နွစ္ေယာက္ ငယ္ငယ္တံုးက ဟယ္လီျကယ္တံခြန္ကိုေစာင့္ျကည့္ခဲ့ျကတဲ့
ျကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ဆီ အရင္သြားျကည့္ရေအာင္''
ကိုဘက္က နံေဘးရိွဟန္နီ႔ကို လွည့္ေမးလိုက္ေလသည္။
ဟန္နီကေခါင္းညိတ္လိုက္သည္နွင့္ ေပ်ာ္သြားသည့္ ကိုဘက္မ်က္နွာကိုဟန္နီဘယ္ေတာ့မွမေမ့၊
''ဟန္နီက အားလံုးမေမ့ပါဘူးေနာ္၊''ဟုနႈတ္ကေျပာရင္း
'ကိုကိုဘက္နဲ႔ ပါတ္သက္တာေတြကိုေမ့စရာလားကြယ္'ဟုရင္ထဲကသာေျပာမိေလသည္။
''တကၠစီ''
ဟုေခၚလိုက္ရာ ေလယာဥ္တကၠစီ တစ္စီးထိုးဆိုက္လာေလသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုဘက္ေရာ ဟန္နီပါ လန့္သြားသျဖင့္ ျပိုင္တူေအာ္မိျကေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္။
ေလယာဥ္တကၠစီဒရိုင္ဘာမွာ ဘက္ဘိြဳင္းတို႔နွင္းဆီတို့ ကမၻာျဂိုဟ္တြင္ တကၠသိုလ္ပညာမ်ားဆည္းပူးခဲ့စဥ္က သင္ျကားေပးခဲ့ေသာ
ပါေမာကၡ ပေရာ္ဖက္စာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးျဖစ္ေလသည္။
''ကဲ ကဲ တက္ျက ဒီေနရာက ရပ္လို့ရတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္ျကာရဲလာဖမ္းေနဦးမယ္။''
ယာဥ္တံခါးကိုဖြင့္ေပးရင္းေျပာေလသည္။
''ဆရာရယ္၊ ဘယ္နွယ့္တကၠစီေမာင္းေနရတာလဲ'' ဟန္နီက ေမးရာ
''ပင္စင္မယူခင္တံုးကေတာ့ ဟိုကဒီက တပည့္ေတြကန္ေတာ့ျကေတာ့ စားေလာက္တာေပါ့ကြယ္၊ ပင္စင္လဲယူလိုက္ေရာ ပင္စင္လခပဲရိွတာမဟုတ္လား၊
ပင္စင္ကလဲ လက္ဘက္ရည္နွစ္ခြက္ဖိုးပဲရတာဆိုေတာ့ ''
ကိုဘက္ေရာဟန္နီပါ သက္ျပင္းကိုျပိုင္တူခ်မိျကေလသည္။
ဆရာစိုင္းေရႊတိုးမွာ အလြန္အသင္အျပေတာ္ေသာဆရာျဖစ္သည္။ စာေရးလည္း ေကာင္းသည္။ မဟာအခ်စ္ေတာ္ဝင္တကၠသိုလ္မွ
'ျပည္တြင္းလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ'
'ျပည္ပလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ' စသည့္စာတမ္းနွစ္ေစာင္ျဖင့္
ေဒါက္တာဘဲြ့နွစ္ထပ္ကြမ္းရရိွထားသူလဲျဖစ္ေလသည္။
သူသည္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္တြင္ေနထိုင္ခြင့္ ပီအာ ရထားျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း မဒမ္တိုးအား မခဲြနိုင္သျဖင့္ ေပကတ္ကာ ကမၻာျဂိုဟ္ေပၚတြင္ ေနေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို့ေသာ္ ကမၻာျဂိုဟ္မွာကား အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္လိုမဟုတ္ေပ။ လူအစစ္မ်ားကိုသာ လူဟုသတ္မွတ္ေလသည္။ ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးမွာ
ကလုန္းလူျဖစ္ေသာေျကာင့္ ကမၻာျဂိုဟ္တြင္ လူရာသြင္းမခံရ။ သူ့တပည့္မ်ား သူ့တပည့္၏တပည့္မ်ားက
ကမၻာမဟာသာလိကာခုန္ပံ်ေက်ာ္လႊားျကက္တူေရြးပညာေရးအတြင္းဝန္ရံုး ဥေသွ်ာင္ခု်ပ္ျဖစ္သြားခိ်န္တြင္
သူ့ခမ်ာ ေလယာဥ္တကၠစီေမာင္းကာ ရွာေဖြစားေသာက္ေနရေလသည္။
''ဆရာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို့ဆရာ့ကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္ဆီေခၚသြားမယ္၊ အျပန္က်တစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့ေတာ့''
ကိုဘက္က ယတိပ်က္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီးသလိုေျပာေလသည္။
''ဘယ္ျဖစ္မွာလဲကြယ္''
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေျပာရင္းပင္ ဒရိုင္ဘာပေရာ္ဖက္စာေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးက ယာဥ္ေျပးလမ္းေပၚမွ လက္ျဖစ္ကတၲရာအညံ့စားမ်ားျဖင့္
ျဖစ္သလို ဖာေထးထားေသာ မေသမသပ္ဖါေထးရာမ်ား ခို်င့္ခြက္အေပါက္အျပဲမ်ားကို ကြ်မ္းက်င္စြာေရွာင္တိမ္းရင္း
ေလယာဥ္တကၠစီကိုအရိွန္ယူေမာင္းတက္လိုက္ေလသည္။
အခန္း (၁ဝ)
ကမၻာျဂိုဟ္ အာကာသဆိပ္ကမ္းတြင္ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ခိ်န္က လစျကာျဂိုဟ္တြင္စီးတီးဘတ္စ္အျဖစ္သံုးခဲ့ေသာ
ယခု ကမၻာတကာဆိုင္ရာအလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်ဆိပ္ တြင္ အလင္းလြန္ယဥ္ပံ်မ်ားနွင့္ တာမီနယ္အျကား ေခါက္တိုေျပးေနေသာ
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ့ ဘတ္စကားအိုေပၚမွဆင္းလိုက္သည္နွင့္ ၊
''မွတ္ပံုတင္ျပပါ''
''ျဂိုဟ္ကူးခြင့္ကတ္ျပပါ''
'' ကမၻာျဂိုဟ္ဝင္ခြင့္ျပပါ''
''အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်လက္မွတ္လက္ခံျဖတ္ပိုင္းျပပါ ''
ခြင့္စာျပပါ ''
''ျပန္လည္ထြက္ခြာခြင့္ျကိုတင္ခြင့္ျပုမိန့္ျပပါ''
''စျကာဝဠာသံုးေငြကို ဒီေနရာမွာ ကမၻာ့ေငြနဲ့လဲျကပါ''
''ဘလက္ေလဘယ္ေပးပါ''
''ေခ်ာကလက္ေပးပါ''
''လက္ဘက္ရည္ဖိုးေပးပါ ''
''လက္ဂိတ္တက္ဂ္ေပးပါ ''
''ပစၥည္းေတြကိုအထြက္ထိသယ္လာေပးပါ့မယ္''
စသည္ျဖင့္ စံုနဖာစီ
လူအမို်းမို်းက ေသာေသာညံစြာ ဝိုင္းေမးျကေလသည္။
ကိုဘက္ဘိြဳင္းက မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပရင္း ေကာင္တာေနာက္ကလူကို လက္ထဲတစ္စံုတစ္ခု လံုးထည့္ေပးလိုက္ေလသည္ကိုေတြ့ရာ
''ဟိုး အရင္တံုးကအတိုင္းပဲေနာ္'' ဟုဟန္နီေလးကေျပာေလသည္။
''အားလံုးအရင္တံုးကအတိုင္းပါပဲဗ်ာ''
ကိုဘက္က တစ္ခ်က္ေစာင္းျကည့္ရင္းနႈတ္ခမ္းေကြးေလးတြန့္ကာေျပာေလရာ
''ကိုဘက္ေနာ္'' ဟုဟန္နီက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္လွမ္းထိုးေလသည္။
''ဟန္နီ ငါတို့နွစ္ေယာက္ ငယ္ငယ္တံုးက ဟယ္လီျကယ္တံခြန္ကိုေစာင့္ျကည့္ခဲ့ျကတဲ့
ျကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ဆီ အရင္သြားျကည့္ရေအာင္''
ကိုဘက္က နံေဘးရိွဟန္နီ႔ကို လွည့္ေမးလိုက္ေလသည္။
ဟန္နီကေခါင္းညိတ္လိုက္သည္နွင့္ ေပ်ာ္သြားသည့္ ကိုဘက္မ်က္နွာကိုဟန္နီဘယ္ေတာ့မွမေမ့၊
''ဟန္နီက အားလံုးမေမ့ပါဘူးေနာ္၊''ဟုနႈတ္ကေျပာရင္း
'ကိုကိုဘက္နဲ႔ ပါတ္သက္တာေတြကိုေမ့စရာလားကြယ္'ဟုရင္ထဲကသာေျပာမိေလသည္။
''တကၠစီ''
ဟုေခၚလိုက္ရာ ေလယာဥ္တကၠစီ တစ္စီးထိုးဆိုက္လာေလသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုဘက္ေရာ ဟန္နီပါ လန့္သြားသျဖင့္ ျပိုင္တူေအာ္မိျကေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္။
ေလယာဥ္တကၠစီဒရိုင္ဘာမွာ ဘက္ဘိြဳင္းတို႔နွင္းဆီတို့ ကမၻာျဂိုဟ္တြင္ တကၠသိုလ္ပညာမ်ားဆည္းပူးခဲ့စဥ္က သင္ျကားေပးခဲ့ေသာ
ပါေမာကၡ ပေရာ္ဖက္စာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးျဖစ္ေလသည္။
''ကဲ ကဲ တက္ျက ဒီေနရာက ရပ္လို့ရတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္ျကာရဲလာဖမ္းေနဦးမယ္။''
ယာဥ္တံခါးကိုဖြင့္ေပးရင္းေျပာေလသည္။
''ဆရာရယ္၊ ဘယ္နွယ့္တကၠစီေမာင္းေနရတာလဲ'' ဟန္နီက ေမးရာ
''ပင္စင္မယူခင္တံုးကေတာ့ ဟိုကဒီက တပည့္ေတြကန္ေတာ့ျကေတာ့ စားေလာက္တာေပါ့ကြယ္၊ ပင္စင္လဲယူလိုက္ေရာ ပင္စင္လခပဲရိွတာမဟုတ္လား၊
ပင္စင္ကလဲ လက္ဘက္ရည္နွစ္ခြက္ဖိုးပဲရတာဆိုေတာ့ ''
ကိုဘက္ေရာဟန္နီပါ သက္ျပင္းကိုျပိုင္တူခ်မိျကေလသည္။
ဆရာစိုင္းေရႊတိုးမွာ အလြန္အသင္အျပေတာ္ေသာဆရာျဖစ္သည္။ စာေရးလည္း ေကာင္းသည္။ မဟာအခ်စ္ေတာ္ဝင္တကၠသိုလ္မွ
'ျပည္တြင္းလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ'
'ျပည္ပလိင္ကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ' စသည့္စာတမ္းနွစ္ေစာင္ျဖင့္
ေဒါက္တာဘဲြ့နွစ္ထပ္ကြမ္းရရိွထားသူလဲျဖစ္ေလသည္။
သူသည္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္တြင္ေနထိုင္ခြင့္ ပီအာ ရထားျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း မဒမ္တိုးအား မခဲြနိုင္သျဖင့္ ေပကတ္ကာ ကမၻာျဂိုဟ္ေပၚတြင္ ေနေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို့ေသာ္ ကမၻာျဂိုဟ္မွာကား အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္လိုမဟုတ္ေပ။ လူအစစ္မ်ားကိုသာ လူဟုသတ္မွတ္ေလသည္။ ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးမွာ
ကလုန္းလူျဖစ္ေသာေျကာင့္ ကမၻာျဂိုဟ္တြင္ လူရာသြင္းမခံရ။ သူ့တပည့္မ်ား သူ့တပည့္၏တပည့္မ်ားက
ကမၻာမဟာသာလိကာခုန္ပံ်ေက်ာ္လႊားျကက္တူေရြးပညာေရးအတြင္းဝန္ရံုး ဥေသွ်ာင္ခု်ပ္ျဖစ္သြားခိ်န္တြင္
သူ့ခမ်ာ ေလယာဥ္တကၠစီေမာင္းကာ ရွာေဖြစားေသာက္ေနရေလသည္။
''ဆရာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို့ဆရာ့ကို အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္ဆီေခၚသြားမယ္၊ အျပန္က်တစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့ေတာ့''
ကိုဘက္က ယတိပ်က္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီးသလိုေျပာေလသည္။
''ဘယ္ျဖစ္မွာလဲကြယ္''
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေျပာရင္းပင္ ဒရိုင္ဘာပေရာ္ဖက္စာေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးက ယာဥ္ေျပးလမ္းေပၚမွ လက္ျဖစ္ကတၲရာအညံ့စားမ်ားျဖင့္
ျဖစ္သလို ဖာေထးထားေသာ မေသမသပ္ဖါေထးရာမ်ား ခို်င့္ခြက္အေပါက္အျပဲမ်ားကို ကြ်မ္းက်င္စြာေရွာင္တိမ္းရင္း
ေလယာဥ္တကၠစီကိုအရိွန္ယူေမာင္းတက္လိုက္ေလသည္။
+15
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အခန္း(၁၁)
ေလေျပေလး ေျဖးေျဖးေသြးေနေသာ ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း၅ဝဝဝေလာက္ကအတိုင္း
မေျပာင္းမလဲ ထိုင္ခံုတန္းကေလး ရိွေနေသးတာေတြ႔ရသည္။
(တကယ္ေတာ့ ကမၻာျဂိဳလ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲေပ၊ အေၾကာင္းမွာ ဘာတစ္ခုမွ အသစ္အသစ္တို ့
တိုးတက္ ၊ ေအာင္ျမ င္၊ ျဖစ္ထြန္း ၊ ေပၚေပါက္ ၊ စည္ပင္ ၊ ပြားမ်ား ၊ ထြန္းကားလာျခင္း မရိွေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
လည္းေကာင္း အရာကိုပင္ '' ငါတို ့ ကမ ၻာျဂိဳလ္က ျဂိဳလ္သားေတြဟာ အာကာသထဲ ရိွရိွသမွ် ျဂိဳလ္အေပါင္းအားလံုးတြင္
ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ ျဂိဳလ္သားအားလံုးအနက္ ေရွးေဟာင္း ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈအေမြကို အျမတ္နိုး အထိန္းသိမ္းနိုင္ဆံုး ''ဟု
ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ၾကီးဘုရား နတ္ခ်ဳပ္ၾကီးက ၾကံဖန္ ဂုဏ္ယူေနတာျဖစ္သည္ ။ စကားခ်ပ္)
'' မေန ့ညတုန္းကတည္းက ဟယ္လီ ျပန္ေရာက္လာတာေနာ္ ''
ဟန္နီက ကေလးငယ္တစ္ဦးပမာ အေျပးကေလး ထိုင္လိုက္ရင္း ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာေျပာေလသည္ ။
'' ကြ်န္ေတာ္လဲ မွတ္မိပါေသးတယ္ ဟန္နီ ''
ကိုဘက္က ဟန္နီ႔ နံေဘးတြင္ မရဲတရဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ ။
'' ကို ''
'' ေျပာေလဟန္နီ ''
'' ဟန္နီလို႔ မေခၚပါနဲ့ေတာ့လားကြာ၊ အရင္တံုးကလိုပဲ 'ခ်စ္' လို႔ေခၚပါေနာ္ ''
' 'ခ်စ္ ရယ္ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဟန္နီ၏ လက္ကေလးကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း ပုခံုးေလးကို သာသာဖက္လိုက္ေလရာ
ဟန္နီ႔ကိုယ္လံုးကေလးက ကိုဘက္ဘြိဳင္း ရင္ခြင္ထဲသို့ အလိုက္သင့္ မီွဝင္ေရာက္ရိွသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း (၁၂)
'' ခ်စ္ရယ္ေတြ ခ်စ္ငိုေတြ လုပ္မေနနဲ ့ ''
'' ေဟ့ နွစ္ေယာက္လံုးကို ဖမ္းျပီး ၾကိဳးတုပ္လိုက္စမ္း ''
စူးစူးရွရွ အမိန့္ေပးသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာျပီး ေစာေစာက ျငိမ္သက္ေအးေဆးမႈသိဂၤါရ ရသေတြ အားလံုးပ်က္စီး
သြားသည္။ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမး၏ အမိန့္ေပးသံ အဆံုးတြင္ အထူးလံုျခံဳေရးတပ္ဖဲြ ့ဝင္
မ်ားက အဂၤလိပ္အကၡရာ ယူ ပံုသ႑ာန္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ဟန္နီတို ့အား ဝိုင္းထားေလသည္ ။
့U ပံုသ႑ာန္ ဝိုင္းလိုက္ျခင္းမွာ အေပၚဘက္ကို ထြက္ေျပးရန္ လမ္းဖြင့္ထားသည္ မဟုတ္မူဘဲ အဆိုပါဖက္တြင္ ေတာင္
ထိပ္ေပၚမွ ေတာင္ေအာက္ေျခထိ ေျခာက္ကမ္းပါးယံ မတ္မတ္ၾကီးသာ ရိွသျဖင့္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းတို ့မွာေျပးစရာ
ေျမမရိွသလိုျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုစဥ္ ကိုဘက္က ေဘာင္းဘီေဘး ဇစ္အိပ္ထဲမွ တစ္စံုတစ္ရာကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။
ဟန္နီက ရွက္ရွက္နွင့္ မ်က္နွာတစ္ဖက္ လဲႊသြားေလသည္ ။ လဲႊသြားမွာေပါ့..
ကိုဘက္ ထုတ္ယူလိုက္သည္က အခ်စ္တကၠသုိလ္ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ပေရာ္ဖက္ဆာ ၾဆာကိုရင္ျပဳံးကိုယ္တိုင္
ဦးစီးကာ တကၠသိုလ္ဓါတ္ခဲြခန္းတြင္ အထူးတီထြင္ ေဖၚစပ္ထားေသာ ဘိုင္အိုေရာ္ဘာမ်ား အသံုးျပဳျပီး
ေသခ်ာ က်နစြာ ျပဳလုပ္ထားေသာ အစစ္နွင့္ခဲြျခားမရနိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ဆင္တူလွေသာ
-ီးအတုတစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ေလသည္ ။ ၾဆာကိုရင္ျပဳံးက ကိုဘက္ အား ကမၻာျဂိဳလ္သို ့မသြားခင္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ထည့္ေပးလိုက္ေသာ လက္နက္ဆန္းမ်ားထဲက တစ္ခုျဖစ္ေလသည္ ။
'' ဝွစ္ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက လက္တစ္ခ်က္ေဝွ ့လိုက္ရာ ေစာေစာကတစ္ေခ်ာင္းထဲသာျမင္ေနေသာ -ီးအတုမွာ ခ်က္ျခင္းပင္
၁ဝ ေခ်ာင္းပြား သြားေလသည္ ။ ကိုဘက္ က ေဟာလီးဝုစ္ ဖဲကစားသလို -ီးအတုမ်ားအား ယပ္ေတာင္ပံုစံ ျဖန္ ့ကာ
ကြ်မ္းက်င္စြာ ကိုင္တြယ္ထားေလသည္ ။
'' ဝွစ္---''
'' ဝွစ္---ဝွစ္---ဝွစ္---''
ထို ့ေနာက္အဆိုပါ အတုမ်ားအား အထူးလံုျခံဳေရး တပ္ဖဲြ ့ဆီသို့ လွမ္းပစ္လိုက္ေလသည္ ။
-ီးအတုမ်ားက အထူးလံုျခံဳေရး တပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ားဆီသို ့ ေနေရာင္ျခည္ျဖာပံုစံျဖင့္ အဆိပ္ပံုးျမားမ်ားလို ေျပးဝင္သြားေလရာ
'' ဝုန္း---ဒိုင္း-----''
'' ေဖာင္း-------ခြပ္---ေဗ်ာင္း----''
'' အြတ္---အင့္--''
အားလံုး ဖုန္လံုးၾကီးေအာက္တြင္ ေပ်ာက္သြားကာ ဝိုင္းဝန္းထိုးနွက္ ကန္ေက်ာက္ၾကသံမ်ား ဆူညံစြာေပၚထြက္လာျပီး
ဝရုန္းသံုးကားနွင့္ ကမၻာပ်က္သည့္အလား ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။
အထူးလံုျခံဳေရး တပ္ဖဲြ ့ဝင္မ်ားမွာ အရြယ္ေကာင္း မိန္းကေလးမ်ားသာျဖစ္ၾကျပီး ကိုဘက္ဘြိဳင္း ထုတ္ျပလိုက္ခိ်န္တြင္
ပထမ အားလံုး အံ့အားသင့္သြားၾကကာ အထူးအဆန္းအျဖစ္ ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
တခဏအတြင္းမွာပင္ -ီးအတု ေတြမွန္းသိသြားၾကကာ ကိုဘက္ဘြိဳင္း လွမ္းပစ္လိုက္သည္နွင့္ သူ့ထက္ငါ ဦးရာ
အၾကိတ္အနယ္ ဝိုင္းလုၾကေလသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္တြင္ မိန္းကေလးမ်ားသည္ အဆိုပါ -ီးအတုမ်ားကို မသံုးဖူးၾကသူ အလြန္တရာမ်ားေလသည္ ။
သို ့ေသာ္လည္း တီဗီြထဲ ၊ လူၾကီးကားေတြထဲ ျမင္ဖူးၾကားဖူးၾကသျဖင့္ လိုလဲလိုခ်င္ၾကရွာေလသည္ ။ ဝယ္လို ့ကလဲ
မရ ။ အလြန္ ့အလြန္ ရွားပါးေသာ ကုန္ပစၥည္းျဖစ္သျဖင့္ သံုးလဲမသံုးနိုင္ ၊ ေစ်းကလဲ ၾကီးေလသည္ ။
ယခု ကိုဘက္ဘြိဳင္း က -ီးအတုမ်ားကို လက္နက္သဖြယ္ သံုးကာ တိုက္ခိုက္လာသည္တြင္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ၾကရမည့္
အစား သူ ့ထက္ငါ ဝိုင္းလုၾကသျဖင့္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးေတာင္မွ
ကမၻာ့ အထူးလံုျခံဳေရးနွင့္ ကာကြယ္ပို ့ေဆာင္ေရးေထာက္ပို ့တပ္မဟာ အေရာက္ျမန္ေသာေၾကာင့္သာ အသက္
ခ်မ္းသာရာ ရသြားျခင္းျဖစ္သည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ကိုဘက္ဘိြဳင္းက ပစ္လႊတ္လိုက္လိုက္ျခင္း ပထမဦးဆံုးအေခ်ာင္းကို အိုင္ေမးဆီသို ့ပစ္လႊတ္လိုက္ရာ
ေဘးနားရိွ အထူးတပ္ဖဲြ ့ဝင္ပ်ိဳပ်ိဳတို ့ ဝိုင္းလုၾကသျဖင့္ ခုန္ေရွာင္လိုက္ရရွာေလသည္ ။ ထိုစဥ္တြင္ပင္ နံေဘးရိွအားလံုးက
ဆဲြမိဆဲြရာ လွမ္းဆဲြၾကသည္တြင္ ေဘာင္းဘီကို ဆဲြမိလိုက္ရာ အိုင္ေမး က ခုန္အေရွာင္ ေဘာင္းဘီမွာ အလိုက္တသင့္
ခြ်တ္ခ်လိုက္သလို ရုတ္ခ်ည္းပင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီနွင့္တကြ ကြ်တ္ပါသြားေလသည္။
ေျမၾကီးေပၚသို ့ ဖင္ထိုင္အက်တြင္ အထူးတပ္ဖဲြ ့ဝင္ မိန္းကေလးမ်ားက အလုအယက္ဝိုင္းလာၾကျပီး အိုင္ေမး၏
ဖြားဘက္ေတာ္ အစစ္ကိုပင္အျမင္မွားကာ အိုင္ေမးက -ီးအတု တစ္ေခ်ာင္းကို ေပါင္ၾကားညွပ္ထားသည္ဟု အထင္ေရာက္ျပီး
'' ဒီမွာလဲ တစ္ေခ်ာင္းေဟ့ '' ဆိုကာ ဝိုင္းလုၾကေလသည္ ။
လိင္တံအေခ်ာင္းကို တစ္ဦးကရသြားျပီး ဥနွစ္လံုးမွာလည္း တစ္ဦးစီ ရသြားၾကေလသည္ ။
ဒါေတာင္မွ သူ့ဟာက နဲနဲပိုၾကီးသည္ဆိုကာ ရန္ပဲြမွာ မျပီးနိုင္ေအာင္သာရိွေလသည္ ။
ကမၻာ့ အထူးလံုျခံဳေရးနွင့္ ကာကြယ္ပို ့ေဆာင္ေရး ေထာက္ပို ့တပ္မဟာ ေရာက္ရိွလာခိ်န္တြင္ အိုင္ေမး မွာ
ေသြးထြက္ လြန္သျဖင့္ မေသရံုတမယ္သာ ရိွေတာ့သည္ ။ ကိုဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ ဟန္နီမွာမူ အရိပ္အေယာင္ပင္
မျမင္ရေတာေ့ခ်။
အမ္စီဘက္ဘိြဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၃)
ေနာက္တစ္လအၾကာ ကမၻာၿဂိဳလ္တြင္ထုတ္ေဝေသာ
'' ရုတ္တရက္ ''ဂ်ာနယ္ၾကီးတြင္ စာလံုးမဲႀကီးမ်ားျဖင့္ပါလာေလသည္ ။
'' ကမၻာျဂိဳဟ္ေပၚသို့ တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရိွလာေသာ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်အားဖမ္းဆီးမိျခင္း''ဟူသတတ္ ။
သတင္းအက်ဥ္းမွာ
''''''''ယမန္ေန႔ညေနခင္းက ကမၻာေပၚသို့ခိုးဝင္ေရာက္ရိွလာေသာ
အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်အား ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကြပ္ကဲကာ
သတင္းအရ လိုက္လံဖမ္းဆီးသည္တြင္ အမိ်ဳးအမည္မသိ လက္နက္ဆန္းတစ္မိ်ဳးျဖင့္ တိုက္ခိုက္လြတ္ေျမာက္
သြားေတာ့မလိုျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၊ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္က အတင္းဝင္ေရာက္ လံုးေထြးသတ္ပုတ္ ဖမ္းဆီးသည္တြင္
တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရိွသူ ၃ ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဖမ္းဆီးရမိထားေၾကာင္း၊
အဆိုပါျဖစ္စဥ္တြင္ အသံုးျပဳ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရေသာ လက္နက္ဆန္းမွာ ကမၻာေပၚတြင္ ၾကားလည္းမၾကားဖူး၊
ျမင္လည္းမျမင္ဘူးၾကကာ၊ အသံုးျပဳသူလည္း တစ္ဦးမွမရိွ ၊ေရာင္းခ်ထုတ္လုပ္ျခင္းလဲမရိွေသာ လက္နက္
ဆန္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ေပါက္ကဲြအားလဲ ၾကီးမားလြန္းသျဖင့္ တာဝန္က် ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလံုျခံဳေရး
တပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား အားလံုးလိုလို ဒဏ္ရာရရိွသြားေၾကာင္း ၊ မိမိအသက္ကိုပင္ ပဓါနမထားဘဲ ရန္သူကို အရွင္
လတ္လတ္ လက္ရဖမ္းဆီးမိေအာင္ စြမ္းစြမ္းတမံ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ ကမၻာ့ရဲေထာက္လွမ္းေရးအတြင္း
ဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ '' မဟာ ကမၻာ့သမားေလွ်ာ္ '' ေဆးခန္းေတာ္ႀကီးတြင္ အတြင္းလူနာအျဖစ္
တက္ေရာက္ ကုသလ်က္ရိွေၾကာင္း ၊ ကမၻာ့လံုျခံဳေရးမွာ ကမၻာသူ ကမၻာသား အားလံုး၏ တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
မိမိတို႔ကေတာ့ မိမိတို႔အတြက္ အားလံုးကိုေကာင္းေအာင္ ၾကံစည္လုပ္ကိုင္တားျပီးျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ထို႔အတူ
အားလံုးကလဲ အသီးသီး လုပ္ကိုင္ထားၾကေစလိုေျကာင္း၊ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူ နွစ္ေယာက္ရိွေၾကာင္း၊
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူမ်ား အသံုးျပဳသြားေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မိမိတို႔ၾကိဳသိထားပါေၾကာင္း၊
သို ့ေသာ္ တမင္တကာ..လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းလဲ မဟုတ္ရပါေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ရန္သူ ၂ဦးမွာ အခိ်န္မေရြး အဆိုပါ လမ္းေၾကာင္း
မွ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာနိုင္ေၾကာင္း၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားက ကူညီကာဝိုင္းလို႔ မိမိတို႔ ကမၻာ့လံုျခံဳေရးအတြက္
ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ရန္သူမ်ားအား ကူညီလက္ခံထားသူမ်ားအား မေသေဆးကုိတာ ပယ္ဖ်က္သည္ အထိ
ၾကီးေလးလွေသာ ပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အေရးယူျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စသည္ျဖင့္ ....
ညဦးပိုင္းတြင္ က်င္းပေသာ ဂ်ာနယ္ရွင္းလင္းေၾကညာပဲြတြင္ ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္
အေထြေထြအတြင္းေရးမွူး ဖီးမာရွယ္နိုးတူးကေျပာၾကားသြားေလသည္''''''''' ဟု ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဝိုင္ဝန္းဖမ္းဆီး
ခဲ့ပံု ၊ အိုင္ေမးအား နတ္ခ်ဳပ္ၾကီးက သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု အားေပးစကားေျပာပံု၊ စသည့္ ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားနွင့္တကြ
ေဖၚျပပါရိွလာေလသည္ ။
အခန္း(၁၃)
ေနာက္တစ္လအၾကာ ကမၻာၿဂိဳလ္တြင္ထုတ္ေဝေသာ
'' ရုတ္တရက္ ''ဂ်ာနယ္ၾကီးတြင္ စာလံုးမဲႀကီးမ်ားျဖင့္ပါလာေလသည္ ။
'' ကမၻာျဂိဳဟ္ေပၚသို့ တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရိွလာေသာ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်အားဖမ္းဆီးမိျခင္း''ဟူသတတ္ ။
သတင္းအက်ဥ္းမွာ
''''''''ယမန္ေန႔ညေနခင္းက ကမၻာေပၚသို့ခိုးဝင္ေရာက္ရိွလာေသာ
အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်အား ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကြပ္ကဲကာ
သတင္းအရ လိုက္လံဖမ္းဆီးသည္တြင္ အမိ်ဳးအမည္မသိ လက္နက္ဆန္းတစ္မိ်ဳးျဖင့္ တိုက္ခိုက္လြတ္ေျမာက္
သြားေတာ့မလိုျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၊ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္က အတင္းဝင္ေရာက္ လံုးေထြးသတ္ပုတ္ ဖမ္းဆီးသည္တြင္
တရားမဝင္ ခိုးဝင္ေရာက္ရိွသူ ၃ ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဖမ္းဆီးရမိထားေၾကာင္း၊
အဆိုပါျဖစ္စဥ္တြင္ အသံုးျပဳ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရေသာ လက္နက္ဆန္းမွာ ကမၻာေပၚတြင္ ၾကားလည္းမၾကားဖူး၊
ျမင္လည္းမျမင္ဘူးၾကကာ၊ အသံုးျပဳသူလည္း တစ္ဦးမွမရိွ ၊ေရာင္းခ်ထုတ္လုပ္ျခင္းလဲမရိွေသာ လက္နက္
ဆန္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ေပါက္ကဲြအားလဲ ၾကီးမားလြန္းသျဖင့္ တာဝန္က် ရဲေထာက္လွမ္းေရး အထူးလံုျခံဳေရး
တပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား အားလံုးလိုလို ဒဏ္ရာရရိွသြားေၾကာင္း ၊ မိမိအသက္ကိုပင္ ပဓါနမထားဘဲ ရန္သူကို အရွင္
လတ္လတ္ လက္ရဖမ္းဆီးမိေအာင္ စြမ္းစြမ္းတမံ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ ကမၻာ့ရဲေထာက္လွမ္းေရးအတြင္း
ဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ '' မဟာ ကမၻာ့သမားေလွ်ာ္ '' ေဆးခန္းေတာ္ႀကီးတြင္ အတြင္းလူနာအျဖစ္
တက္ေရာက္ ကုသလ်က္ရိွေၾကာင္း ၊ ကမၻာ့လံုျခံဳေရးမွာ ကမၻာသူ ကမၻာသား အားလံုး၏ တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
မိမိတို႔ကေတာ့ မိမိတို႔အတြက္ အားလံုးကိုေကာင္းေအာင္ ၾကံစည္လုပ္ကိုင္တားျပီးျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ထို႔အတူ
အားလံုးကလဲ အသီးသီး လုပ္ကိုင္ထားၾကေစလိုေျကာင္း၊ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူ နွစ္ေယာက္ရိွေၾကာင္း၊
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူမ်ား အသံုးျပဳသြားေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မိမိတို႔ၾကိဳသိထားပါေၾကာင္း၊
သို ့ေသာ္ တမင္တကာ..လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းလဲ မဟုတ္ရပါေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ရန္သူ ၂ဦးမွာ အခိ်န္မေရြး အဆိုပါ လမ္းေၾကာင္း
မွ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာနိုင္ေၾကာင္း၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားက ကူညီကာဝိုင္းလို႔ မိမိတို႔ ကမၻာ့လံုျခံဳေရးအတြက္
ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ရန္သူမ်ားအား ကူညီလက္ခံထားသူမ်ားအား မေသေဆးကုိတာ ပယ္ဖ်က္သည္ အထိ
ၾကီးေလးလွေသာ ပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အေရးယူျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စသည္ျဖင့္ ....
ညဦးပိုင္းတြင္ က်င္းပေသာ ဂ်ာနယ္ရွင္းလင္းေၾကညာပဲြတြင္ ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္
အေထြေထြအတြင္းေရးမွူး ဖီးမာရွယ္နိုးတူးကေျပာၾကားသြားေလသည္''''''''' ဟု ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းအား ဝိုင္ဝန္းဖမ္းဆီး
ခဲ့ပံု ၊ အိုင္ေမးအား နတ္ခ်ဳပ္ၾကီးက သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု အားေပးစကားေျပာပံု၊ စသည့္ ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ားနွင့္တကြ
ေဖၚျပပါရိွလာေလသည္ ။
+9
« Last Edit: January 10, 2013, 10:32:31 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘိြဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၄)
ကမၻာျဂိဳလ္ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမေဆာင္တြင္ ျဖစ္သည္ ။
'' ေလာေလာဆယ္ ခင္ဗ်ား လုပ္ေပးရမွာက က်ဳပ္ဆရာ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝင္ခ်ဳပ္ကို
ရွူရွူးေပါက္စရာ တစ္ခုခု အျမန္တီထြင္ေပးေစခ်င္တယ္ ''
'' ဒီတိုင္းလဲ ေပါက္လို႔ရေနတာပဲ မဟုတ္လား ''
ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းက ေမးရာ ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးမွာ အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားေလသည္ ။
'' ဒီအတိုင္း ေပါက္လို႔ရတာက ခင္ဗ်ားေျပာမွလား ၊''
'' ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာက ေယာက်ာ္းလို ေပါက္လို႔ရေအာင္ေျပာတာ ''
''ခုဟာက မိန္းမလို ေပါက္ေပါက္ေနရေတာ့ က်ဳပ္ဆရာက ေသးေပါက္တိုင္း စိတ္တိုေနတာပဲ ''
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး စိတ္ညစ္လဲ စိတ္ညစ္ခ်င္စရာေပ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ေသးေပါက္တိုင္း အျမဲတမ္းအ လိုမက်ျဖစ္ေနကာ
ေဘးနားရိွ တပည့္ေက်ာ္တို႔အား ဆဲနည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဆဲေလေတာ့သည္ ။ ၾကာေတာ့ ဆာဂ်င္ စိတ္တို လာေလသည္ ။
အစက အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္၏ လက္္တိုလက္ေတာင္း တပည့္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရေတာ့ ခ်ာကိုးတို႔ေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း၊
မေပ်ာ္ဘဲ ရိွမလား၊ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ႔ တစ္ခုလံုးမွာ မိန္းကေလးမ်ားသာျဖစ္သည္ကို ခ်ာကိုးတို႔သိထားသျဖင့္၊
ဆာဂ်င္ ခန္႔စာရသည့္ေန႔ကဆိုလ်င္ ခဏခဏ ထထ ကေနသျဖင့္ မိန္းမကေတာင္ မ်က္စိေနာက္လာကာ ..
'' ေတာ္... က်ပ္က်ပ္ သတိထားေနာ္''
'' တစ္ခုခု ၾကားလို ့ကေတာ့ ဟင္း--------''ဟု လွမ္းလွမ္းႀကိမ္းေနရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႔ရံုးကို တာဝန္စတင္ ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္း သတင္းပို႔ ၊ အဲဒီေန႔ ညမွာပဲျပႆနာ
တက္ေလေတာ့ရာ ခ်ာကိုးတို႔မွာ ဆာဂ်င္ဘဝကို တစ္ရက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေပ်ာ္လိုက္ရေသးခင္မွာပင္ ဒုကၡနဲ ့ လွလွနဲ ့ ေတြ႔ေလရာ ေန႔တိုင္း ဆဲဆိုခ်ည္းခံေနရေလသည္ ။
ခုေတာ့ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အမိန္႔အရ ေဒါက္တာ ထြန္းကို လာေရာက္ေတြ႔ျခင္းျဖစ္ေလသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ား ဆရာကို ဒီ လႊတ္လိုက္၊ ကု်ပ္ေသခ်ာစမ္းသပ္...''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ စကားေတာင္ ဆံုးေအာင္မေျပာလိုက္ရ ၊အေၾကာင္းမွာ တံခါးေပါက္မွ ေလ်ာက္ဝင္လာေသာ အိုင္ေမးကို ေတြ႔လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ားတို ့ ျဂိဳလ္ကလာတဲ့ ဟိုအေကာင္ ေမႊးသြားတဲ့မီး ..ခင္ဗ်ားကိုပဲ ျငိမ္းခိုင္းရေတာ့မွာပဲ ။ ကြ်န္ေတာ့ကို ေယာက်ာ္းပီပီသသ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးေပေတာ့.၊ မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့လား ခင္ဗ်ားကိုလဲ
က်ဳပ္လိုျဖစ္ေအာင္ ျဖတ္ပစ္မယ္ ။ ''
ေဒါက္တာထြန္းကို ေတြ႔သည္နွင့္ ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေလသည္ ။
'' က်ဳပ္က လုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ခုဟာက ကမၻာျဂိဳလ္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ခဲြစိတ္ခန္းတို ့ကိရိယာ
တန္ဆာပလာတို႔၊ ျပီးေတာ့ေဆးဝါးကအစ မျပည့္မစံုနဲ ့.....''
'' ခင္ဗ်ားက မလုပ္ေပးနိုင္ဘူးလို ့ ေျပာခ်င္တာလား...''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆံုးေသးခင္မွာပင္ အိုင္ေမးက ေဒါသတႀကီး ျဖတ္ေျပာေလသည္ ။
'' တနည္းေတာ့ ရိွတယ္ဗ် ''
'' ေျပာပါဦး ''
ေဒါက္တာထြန္းက နည္းလမ္းရိွသည္ေျပာသျဖင့္ အိုင္ေမးမ်က္နွာ ဝင္းကနဲျဖစ္သြားသည္။
'' ဒီအတြက္ဆို ကု်ပ္ဘာပဲ လုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မယ္ဗ်ာ ''
'' ဒီမွာ ရိွတဲ့ ကိရိယာ တန္ဆာပလာနဲ ့ ေဆးဝါးေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ လုပ္ေပးနိုင္တာက တစ္ခုပဲရိွတယ္။ ''
'' ေရွးနွစ္ေပါင္း ၅ဝဝဝ ေလာက္က နည္းလမ္းမိ်ဳးနဲ႔ အစားထိုး ခဲြစိတ္ရမယ္ဗ် ''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆံုးမီမွာပင္ အိုင္ေမး၏ အထူးကိုယ္ရံေတာ္ ရဲေထာက္လွမ္းေရးရဲေမမ်ားက
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ေလသည္ ။
အိုင္ေမးမွာ တေပၚကဲ် ့ ဆာဂ်င္ ခ်ာကိုးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း အလလ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသမွ် စိတ္သက္သာရာ
ရသြားဟန္ျဖင့္...
'' ကဲ ကိုယ့္လူ ၊ ခဲြစိတ္ဖုိ ့ ျပင္ေပေတာ့ '' ဟု ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ေျပာလိုက္ေလသည္ ။
ထိုစကားမ်ားကို ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး မၾကားနိုင္ေတာ့ေပ ။ စဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကတည္းက ရဲေမမ်ားက ေမ့ေဆးထိုးလိုက္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေန႔ကစကာ ဆာဂ်င္ခ်ာကိုးမွာ ဆာဂ်င္မႀကီး
ျဖစ္သြားေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းက မရိွေတာ့မဲ့အတူတူ တစ္ခုခုေတာ့ အသံုးတည့္ေစခ်င္သည့္
ေစတနာျဖင့္ ျဖတ္ေဖါက္ခ်ဳပ္ လုပ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
အခန္း(၁၄)
ကမၻာျဂိဳလ္ အေထြေထြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ခန္းမေဆာင္တြင္ ျဖစ္သည္ ။
'' ေလာေလာဆယ္ ခင္ဗ်ား လုပ္ေပးရမွာက က်ဳပ္ဆရာ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝင္ခ်ဳပ္ကို
ရွူရွူးေပါက္စရာ တစ္ခုခု အျမန္တီထြင္ေပးေစခ်င္တယ္ ''
'' ဒီတိုင္းလဲ ေပါက္လို႔ရေနတာပဲ မဟုတ္လား ''
ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းက ေမးရာ ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးမွာ အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားေလသည္ ။
'' ဒီအတိုင္း ေပါက္လို႔ရတာက ခင္ဗ်ားေျပာမွလား ၊''
'' ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာက ေယာက်ာ္းလို ေပါက္လို႔ရေအာင္ေျပာတာ ''
''ခုဟာက မိန္းမလို ေပါက္ေပါက္ေနရေတာ့ က်ဳပ္ဆရာက ေသးေပါက္တိုင္း စိတ္တိုေနတာပဲ ''
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး စိတ္ညစ္လဲ စိတ္ညစ္ခ်င္စရာေပ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အိုင္ေမးမွာ ေသးေပါက္တိုင္း အျမဲတမ္းအ လိုမက်ျဖစ္ေနကာ
ေဘးနားရိွ တပည့္ေက်ာ္တို႔အား ဆဲနည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဆဲေလေတာ့သည္ ။ ၾကာေတာ့ ဆာဂ်င္ စိတ္တို လာေလသည္ ။
အစက အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္၏ လက္္တိုလက္ေတာင္း တပည့္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရေတာ့ ခ်ာကိုးတို႔ေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း၊
မေပ်ာ္ဘဲ ရိွမလား၊ ရဲေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ႔ တစ္ခုလံုးမွာ မိန္းကေလးမ်ားသာျဖစ္သည္ကို ခ်ာကိုးတို႔သိထားသျဖင့္၊
ဆာဂ်င္ ခန္႔စာရသည့္ေန႔ကဆိုလ်င္ ခဏခဏ ထထ ကေနသျဖင့္ မိန္းမကေတာင္ မ်က္စိေနာက္လာကာ ..
'' ေတာ္... က်ပ္က်ပ္ သတိထားေနာ္''
'' တစ္ခုခု ၾကားလို ့ကေတာ့ ဟင္း--------''ဟု လွမ္းလွမ္းႀကိမ္းေနရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႔ရံုးကို တာဝန္စတင္ ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္း သတင္းပို႔ ၊ အဲဒီေန႔ ညမွာပဲျပႆနာ
တက္ေလေတာ့ရာ ခ်ာကိုးတို႔မွာ ဆာဂ်င္ဘဝကို တစ္ရက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေပ်ာ္လိုက္ရေသးခင္မွာပင္ ဒုကၡနဲ ့ လွလွနဲ ့ ေတြ႔ေလရာ ေန႔တိုင္း ဆဲဆိုခ်ည္းခံေနရေလသည္ ။
ခုေတာ့ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ အမိန္႔အရ ေဒါက္တာ ထြန္းကို လာေရာက္ေတြ႔ျခင္းျဖစ္ေလသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ား ဆရာကို ဒီ လႊတ္လိုက္၊ ကု်ပ္ေသခ်ာစမ္းသပ္...''
ေဒါက္တာထြန္းမွာ စကားေတာင္ ဆံုးေအာင္မေျပာလိုက္ရ ၊အေၾကာင္းမွာ တံခါးေပါက္မွ ေလ်ာက္ဝင္လာေသာ အိုင္ေမးကို ေတြ႔လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကဲ ခင္ဗ်ားတို ့ ျဂိဳလ္ကလာတဲ့ ဟိုအေကာင္ ေမႊးသြားတဲ့မီး ..ခင္ဗ်ားကိုပဲ ျငိမ္းခိုင္းရေတာ့မွာပဲ ။ ကြ်န္ေတာ့ကို ေယာက်ာ္းပီပီသသ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးေပေတာ့.၊ မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့လား ခင္ဗ်ားကိုလဲ
က်ဳပ္လိုျဖစ္ေအာင္ ျဖတ္ပစ္မယ္ ။ ''
ေဒါက္တာထြန္းကို ေတြ႔သည္နွင့္ ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေလသည္ ။
'' က်ဳပ္က လုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ခုဟာက ကမၻာျဂိဳလ္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ခဲြစိတ္ခန္းတို ့ကိရိယာ
တန္ဆာပလာတို႔၊ ျပီးေတာ့ေဆးဝါးကအစ မျပည့္မစံုနဲ ့.....''
'' ခင္ဗ်ားက မလုပ္ေပးနိုင္ဘူးလို ့ ေျပာခ်င္တာလား...''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆံုးေသးခင္မွာပင္ အိုင္ေမးက ေဒါသတႀကီး ျဖတ္ေျပာေလသည္ ။
'' တနည္းေတာ့ ရိွတယ္ဗ် ''
'' ေျပာပါဦး ''
ေဒါက္တာထြန္းက နည္းလမ္းရိွသည္ေျပာသျဖင့္ အိုင္ေမးမ်က္နွာ ဝင္းကနဲျဖစ္သြားသည္။
'' ဒီအတြက္ဆို ကု်ပ္ဘာပဲ လုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မယ္ဗ်ာ ''
'' ဒီမွာ ရိွတဲ့ ကိရိယာ တန္ဆာပလာနဲ ့ ေဆးဝါးေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ လုပ္ေပးနိုင္တာက တစ္ခုပဲရိွတယ္။ ''
'' ေရွးနွစ္ေပါင္း ၅ဝဝဝ ေလာက္က နည္းလမ္းမိ်ဳးနဲ႔ အစားထိုး ခဲြစိတ္ရမယ္ဗ် ''
ေဒါက္တာထြန္း စကားမဆံုးမီမွာပင္ အိုင္ေမး၏ အထူးကိုယ္ရံေတာ္ ရဲေထာက္လွမ္းေရးရဲေမမ်ားက
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ေလသည္ ။
အိုင္ေမးမွာ တေပၚကဲ် ့ ဆာဂ်င္ ခ်ာကိုးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း အလလ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသမွ် စိတ္သက္သာရာ
ရသြားဟန္ျဖင့္...
'' ကဲ ကိုယ့္လူ ၊ ခဲြစိတ္ဖုိ ့ ျပင္ေပေတာ့ '' ဟု ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ေျပာလိုက္ေလသည္ ။
ထိုစကားမ်ားကို ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုး မၾကားနိုင္ေတာ့ေပ ။ စဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကတည္းက ရဲေမမ်ားက ေမ့ေဆးထိုးလိုက္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေန႔ကစကာ ဆာဂ်င္ခ်ာကိုးမွာ ဆာဂ်င္မႀကီး
ျဖစ္သြားေလသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းက မရိွေတာ့မဲ့အတူတူ တစ္ခုခုေတာ့ အသံုးတည့္ေစခ်င္သည့္
ေစတနာျဖင့္ ျဖတ္ေဖါက္ခ်ဳပ္ လုပ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
+10
« Last Edit: January 10, 2013, 11:46:25 AM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘိြဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၅)
'' ကို ...ခ်စ္တို႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ''
'' ေလာေလာဆယ္ လံုျခံဳေရးက အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ ေဒါက္တာစိုင္း ဆီကိုအရင္သြားၾကတာေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက လက္ပတ္နာရီအဖံုးကို ဖြင့္လိုက္ရာ အထဲမွ အင္တန္နာတစ္ခု ထြက္လာေလသည္ ။
အဆိုပါ အင္တန္္နာက ဟိုဟိုသည္သည္ ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ကာ တစ္ေနရာတြင္ ရပ္သြားေလသည္ ။
ထိုခဏတြင္ပင္ ဒိုင္ခြက္ေပၚတြင္ ေဒါက္တာစိုင္း၏ အိမ္တည္ေနရာ ေပၚလာေလသည္ ။
'' ကို က သိပ္ လ်င္တာပဲ ''
'' ဘာကိုလဲ''
'' ေစာေစာက ေဒါက္တာစိုင္းရဲ့ တက္ကစီ ကားေပၚမွာ အမ္စီပီအက္စ္ တစ္ခု ထည့္ေပးလိုက္တာ မဟုတ္လား ''
'' ကဲ...သြားရေအာင္''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဟန္နီ႔ကို ေခါင္းညိမ့္ အေျဖေပးရင္း ဟန္နီ႔၏ ခါးေလးကို ေစြ႔ကနဲ ေပြ႔ယူျပီး တင္ဘားလန္းဖိနပ္
ဆိုးျပားထဲရိွ ႏူကလီးယား ဒံုးကန္အားသံုး မိုက္ကရိုအင္ဂ်င္ကို ႏွဳိးကာ ပံ်သန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၆)
'' ဒါနဲ႔ပဲ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးဆီကို ေရာက္ေရာဆိုပါေတာ့ ''
ကြ်န္ေတာ္က ေမးရာ
'' ဆရာက ကံဆိုးပါတယ္ေလ ''
'' ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ -- ဆရာ႔ကို မေတြ့လိုက္ရပါဘူး.. ဘယ္ေတာ့မွလဲ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး ''
'' ဘာ...ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတံုး ''
ကြ်န္ေတာ္က စုတ္သတ္လိုက္ရင္း ေမးၾကည့္ေလသည္ ။
'' ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေရာက္သြားေတာ့ အိမ္ထဲမွာ တိတ္ဆိတ္လို ့''
'' တံခါးမၾကီးနား အသာကပ္ႀကည့္လိုက္ရံုရိွေသး ''
'' ဝုန္း..''
ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ အလ်င္အျမန္ခုန္ေရွာင္ လိုက္ရတယ္ ''
'' ဒံုးပံ်တစ္စင္း က်ေရာက္ေပါက္ကဲြ သြားပံုရတယ္ဗ် ။''
'' ေနာက္သိရတာက အဲဒီတုန္းက ဒံုးပံ်စမ္းသပ္တာတဲ့၊ အဲဒီဒံုးပံ်ဟာ မွားယြင္းျပီး ဆရာတို့အိမ္အေပၚ
တည့္တည့္က်မိသတဲ့၊ ဆရာနဲဆရာကေတာ္ ကမၻာျဂိဳဟ့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရင္း အာဇာနည္ပီပီ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ေသဆံုးသြားတယ္ဆိုျပီး..ဂ်ာနယ္ထဲ ပါလာတာပါပဲ ။ ''
'' သူတို ့ဆီမွာက ခင္ဗ်ားသိပါတယ္၊ ဒီလိုပဲဗ်၊ ''
'' ဒီလူတစ္ေယာက္ကို မလိုေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒံုးပံ်စမ္းသပ္ေတာ့တာပဲ ''
'' ျပီးေတာ့ အဲဒီဒံုးပံ်ဟာလဲ အျမဲပဲ မွားယြင္းစြာ ပံ်သန္းသြားေလ့ရိွျပီး အဲဒီလူကို ထိမွန္သြားေလ့ရိွတယ္ဗ် ''
'' ၾကည့္ရတာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ဆရာက ၾကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ထိ လိုက္ပို႔လိုက္တာကို
သူတို ့သိသြားၾကပံုရတယ္ ''
'' သူတို႔ဆီမွာကေတာ့ ျဖစ္ေနၾကပါပဲေလ ။ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာလဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားပံုရတယ္ ။''
''ကဲ...စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျဖစ္သြားေအာင္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္ ခန္းမေဆာင္မွာ
အခ်စ္စည္ဘီယာေလး သြားေသာက္ရေအာင္ဗ်ာ ''
'' သြားတာေပါ့ ''
ကြ်န္ေတာ့္စကားမဆံုးေသးမီွမွာပင္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းက မိုးပံ်အာရံုယာဥ္ပံ်ကို အသာေမာင္းထြက္လိုက္ေလသည္ ။
အခန္း(၁၅)
'' ကို ...ခ်စ္တို႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ''
'' ေလာေလာဆယ္ လံုျခံဳေရးက အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ ေဒါက္တာစိုင္း ဆီကိုအရင္သြားၾကတာေပါ့ ''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက လက္ပတ္နာရီအဖံုးကို ဖြင့္လိုက္ရာ အထဲမွ အင္တန္နာတစ္ခု ထြက္လာေလသည္ ။
အဆိုပါ အင္တန္္နာက ဟိုဟိုသည္သည္ ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ကာ တစ္ေနရာတြင္ ရပ္သြားေလသည္ ။
ထိုခဏတြင္ပင္ ဒိုင္ခြက္ေပၚတြင္ ေဒါက္တာစိုင္း၏ အိမ္တည္ေနရာ ေပၚလာေလသည္ ။
'' ကို က သိပ္ လ်င္တာပဲ ''
'' ဘာကိုလဲ''
'' ေစာေစာက ေဒါက္တာစိုင္းရဲ့ တက္ကစီ ကားေပၚမွာ အမ္စီပီအက္စ္ တစ္ခု ထည့္ေပးလိုက္တာ မဟုတ္လား ''
'' ကဲ...သြားရေအာင္''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ဟန္နီ႔ကို ေခါင္းညိမ့္ အေျဖေပးရင္း ဟန္နီ႔၏ ခါးေလးကို ေစြ႔ကနဲ ေပြ႔ယူျပီး တင္ဘားလန္းဖိနပ္
ဆိုးျပားထဲရိွ ႏူကလီးယား ဒံုးကန္အားသံုး မိုက္ကရိုအင္ဂ်င္ကို ႏွဳိးကာ ပံ်သန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၆)
'' ဒါနဲ႔ပဲ ေဒါက္တာစိုင္းေရႊတိုးဆီကို ေရာက္ေရာဆိုပါေတာ့ ''
ကြ်န္ေတာ္က ေမးရာ
'' ဆရာက ကံဆိုးပါတယ္ေလ ''
'' ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ -- ဆရာ႔ကို မေတြ့လိုက္ရပါဘူး.. ဘယ္ေတာ့မွလဲ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး ''
'' ဘာ...ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတံုး ''
ကြ်န္ေတာ္က စုတ္သတ္လိုက္ရင္း ေမးၾကည့္ေလသည္ ။
'' ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေရာက္သြားေတာ့ အိမ္ထဲမွာ တိတ္ဆိတ္လို ့''
'' တံခါးမၾကီးနား အသာကပ္ႀကည့္လိုက္ရံုရိွေသး ''
'' ဝုန္း..''
ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ အလ်င္အျမန္ခုန္ေရွာင္ လိုက္ရတယ္ ''
'' ဒံုးပံ်တစ္စင္း က်ေရာက္ေပါက္ကဲြ သြားပံုရတယ္ဗ် ။''
'' ေနာက္သိရတာက အဲဒီတုန္းက ဒံုးပံ်စမ္းသပ္တာတဲ့၊ အဲဒီဒံုးပံ်ဟာ မွားယြင္းျပီး ဆရာတို့အိမ္အေပၚ
တည့္တည့္က်မိသတဲ့၊ ဆရာနဲဆရာကေတာ္ ကမၻာျဂိဳဟ့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရင္း အာဇာနည္ပီပီ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ေသဆံုးသြားတယ္ဆိုျပီး..ဂ်ာနယ္ထဲ ပါလာတာပါပဲ ။ ''
'' သူတို ့ဆီမွာက ခင္ဗ်ားသိပါတယ္၊ ဒီလိုပဲဗ်၊ ''
'' ဒီလူတစ္ေယာက္ကို မလိုေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒံုးပံ်စမ္းသပ္ေတာ့တာပဲ ''
'' ျပီးေတာ့ အဲဒီဒံုးပံ်ဟာလဲ အျမဲပဲ မွားယြင္းစြာ ပံ်သန္းသြားေလ့ရိွျပီး အဲဒီလူကို ထိမွန္သြားေလ့ရိွတယ္ဗ် ''
'' ၾကည့္ရတာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ဆရာက ၾကယ္စင္တံတားေတာင္ထိပ္ထိ လိုက္ပို႔လိုက္တာကို
သူတို ့သိသြားၾကပံုရတယ္ ''
'' သူတို႔ဆီမွာကေတာ့ ျဖစ္ေနၾကပါပဲေလ ။ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာလဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားပံုရတယ္ ။''
''ကဲ...စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျဖစ္သြားေအာင္ အခ်စ္တကၠသိုလ္ ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္ ခန္းမေဆာင္မွာ
အခ်စ္စည္ဘီယာေလး သြားေသာက္ရေအာင္ဗ်ာ ''
'' သြားတာေပါ့ ''
ကြ်န္ေတာ့္စကားမဆံုးေသးမီွမွာပင္ ကိုဘက္ဘြိဳင္းက မိုးပံ်အာရံုယာဥ္ပံ်ကို အသာေမာင္းထြက္လိုက္ေလသည္ ။
+11
« Last Edit: January 10, 2013, 12:22:06 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၇)
'' ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း ့ ့ ့ ့ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း့ ့ ့ ့ ''
နားနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဆတ္ကနဲ နိုးလာခဲ့ေလသည္ ။
'' ဘက္ဘြိဳင္း ''
ျပံဳးျပံဳးဳႀကီီး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ အမ္စီဘက္ဘြိဴင္းကို ျမင္ရသျဖင့္ ကယ္မယ့္သူလာေပျပီဟု ဝမ္းသာအားရ လန္႔ေအာ္လိုက္မိမလိုေတာင္ ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဘက္ဘြိဳင္းက အမူအရာျဖင့္ တိုးတိုးဟု ျပရင္း တံခါးအျပင္
ဖက္နားရိွ အေစာင့္မ်ားကို လက္ညိွုးထိုးျပေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ ကြ်မ္းက်င္စြာပင္ လက္ပတ္နာရီထဲရိွ ခရမ္းလြန္
နီလာေရာင္ျခည္..ေလဆာဓါးကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ခ်ည္ေနွာင္ထားေသာ ႀကိဳးမ်ားကို
က်င္လည္စြာ လီွးျဖတ္ေလေတာ့သည္ ။
'' ကဲ အခိ်န္မီွရံုေလးတင္ဗ်.. နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး သားေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ကို သြားရေအာင္ ''
ေလဆာဓါးအား အသာအယာ နာရီထဲသို ့ထိုးထည့္လိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းအားေျပာေလသည္။
'' အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်ဆီေျပး ရေအာင္ေလကြာ၊ ဘယ္နွယ့္ မဂၤလာေဆာင္ သြားရမွာလဲ ''
'' ကိုထြန္း၊ ခင္ဗ်ားက သတို႔သမီး ဘယ္သူလဲလို႔မွ မေမးေသးဘဲကိုး၊ ဒီစကားေျပာမွာေပါ့ ''
ဘတ္ဘိဳြင္း စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းမွာ နဲနဲ စိတ္ပူစျပဳ လာသည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
'' သ ့ ့ ့ ့ သ ့ ့ ့ သတို ့သမီးက ဘယ္သူလဲ ေျပာအံုးေလကြာ ''
'' ခင္ဗ်ားရဲ့ အခ်စ္ဆံုးေလး အမရာခင္ဗ်''
'' အမရာ ..ဟ ေကာင္ရ ၊ အမရာက သူ ့ တူမပဲဟာကို သူ ့သားနဲ့ ့ေပးစားလို႔ရပါ့မလား ''
'' ကိုထြန္းကလဲ၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးအေၾကာင္းလဲ ကိုယ္သိရဲ့သားနဲ ့ ''
'' နတ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကိုယ္သူ ဘုရင္မင္းတရားႀကီး လို ့ေၾကညာထားတာေလဗ်ာ ''
'' သူတို႔ဟာေတြက ေရွးစကားလဲရိွရဲ့သားနဲ ့.. ေဆြခ်င္းထပ္ျမတ္သတဲ့ဗ်ား ''
'' သိပ္လဲ စိတ္မပူပါနဲ ့ေလ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဟန္နီ႔ကို လႊတ္ထားပါတယ္ ။''
'' တီ---တာ----တီ=====တာ====တီတားးးးးးးးး ''
'' ေဟာ၊ ဟန္နီ အခ်က္ေပးေနျပီ၊ လာ ျမန္ျမန္ လစ္ ၾကစို႔ရဲ့''
ေဒါက္တာထြန္းက ဘက္ဘြိဳင္းကမ္းေပးေသာ စနစ္ကာကိုစီးလိုက္ကာ နွစ္ဦးသား ႏူကရီးယားဒံုးကန္အားသံုး
အင္ဂ်င္ငယ္မ်ားအစြမ္းျဖင့္ ဖြင့္လ်က္သားရိွေနေသာ ေခါင္မို္းေလေပါက္မွတဆင့္ ပံ်သန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
(စကားခ်ပ္။ နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွာ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ၾကေသးသည္ ။ )
ထို ့ေၾကာင့္ အမရာနွင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာလည္း ေဆြမို်းမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္ ။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအေဖ့ အကိုရဲ့
မိန္းမဘက္ကေတာ္ေသာ အဖိုးေလးရဲ့ မယားပါသားမွာ နတ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ကာ နတ္ခ်ဳပ္က ေမြးစားထားသည့္ သမီးအၾကီးရဲ့ ေယာကၡမၾကီးရဲ့အေမက ေနာက္လင္နဲ႔ေမြးေသာ ညီမမွာ အမရာရဲ့ အဖြားေလးေတာ္စပ္ေလသည္ ။
အခန္း(၁၇)
'' ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း ့ ့ ့ ့ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္း့ ့ ့ ့ ''
နားနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေခၚလိုက္သံေၾကာင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဆတ္ကနဲ နိုးလာခဲ့ေလသည္ ။
'' ဘက္ဘြိဳင္း ''
ျပံဳးျပံဳးဳႀကီီး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ အမ္စီဘက္ဘြိဴင္းကို ျမင္ရသျဖင့္ ကယ္မယ့္သူလာေပျပီဟု ဝမ္းသာအားရ လန္႔ေအာ္လိုက္မိမလိုေတာင္ ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဘက္ဘြိဳင္းက အမူအရာျဖင့္ တိုးတိုးဟု ျပရင္း တံခါးအျပင္
ဖက္နားရိွ အေစာင့္မ်ားကို လက္ညိွုးထိုးျပေလသည္ ။ ထို ့ေနာက္ ကြ်မ္းက်င္စြာပင္ လက္ပတ္နာရီထဲရိွ ခရမ္းလြန္
နီလာေရာင္ျခည္..ေလဆာဓါးကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအား ခ်ည္ေနွာင္ထားေသာ ႀကိဳးမ်ားကို
က်င္လည္စြာ လီွးျဖတ္ေလေတာ့သည္ ။
'' ကဲ အခိ်န္မီွရံုေလးတင္ဗ်.. နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး သားေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ကို သြားရေအာင္ ''
ေလဆာဓါးအား အသာအယာ နာရီထဲသို ့ထိုးထည့္လိုက္ရင္း ေဒါက္တာထြန္းအားေျပာေလသည္။
'' အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်ဆီေျပး ရေအာင္ေလကြာ၊ ဘယ္နွယ့္ မဂၤလာေဆာင္ သြားရမွာလဲ ''
'' ကိုထြန္း၊ ခင္ဗ်ားက သတို႔သမီး ဘယ္သူလဲလို႔မွ မေမးေသးဘဲကိုး၊ ဒီစကားေျပာမွာေပါ့ ''
ဘတ္ဘိဳြင္း စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဒူးထြန္းမွာ နဲနဲ စိတ္ပူစျပဳ လာသည္ကိုေတြ ့ရေလသည္ ။
'' သ ့ ့ ့ ့ သ ့ ့ ့ သတို ့သမီးက ဘယ္သူလဲ ေျပာအံုးေလကြာ ''
'' ခင္ဗ်ားရဲ့ အခ်စ္ဆံုးေလး အမရာခင္ဗ်''
'' အမရာ ..ဟ ေကာင္ရ ၊ အမရာက သူ ့ တူမပဲဟာကို သူ ့သားနဲ့ ့ေပးစားလို႔ရပါ့မလား ''
'' ကိုထြန္းကလဲ၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးအေၾကာင္းလဲ ကိုယ္သိရဲ့သားနဲ ့ ''
'' နတ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကိုယ္သူ ဘုရင္မင္းတရားႀကီး လို ့ေၾကညာထားတာေလဗ်ာ ''
'' သူတို႔ဟာေတြက ေရွးစကားလဲရိွရဲ့သားနဲ ့.. ေဆြခ်င္းထပ္ျမတ္သတဲ့ဗ်ား ''
'' သိပ္လဲ စိတ္မပူပါနဲ ့ေလ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဟန္နီ႔ကို လႊတ္ထားပါတယ္ ။''
'' တီ---တာ----တီ=====တာ====တီတားးးးးးးးး ''
'' ေဟာ၊ ဟန္နီ အခ်က္ေပးေနျပီ၊ လာ ျမန္ျမန္ လစ္ ၾကစို႔ရဲ့''
ေဒါက္တာထြန္းက ဘက္ဘြိဳင္းကမ္းေပးေသာ စနစ္ကာကိုစီးလိုက္ကာ နွစ္ဦးသား ႏူကရီးယားဒံုးကန္အားသံုး
အင္ဂ်င္ငယ္မ်ားအစြမ္းျဖင့္ ဖြင့္လ်က္သားရိွေနေသာ ေခါင္မို္းေလေပါက္မွတဆင့္ ပံ်သန္းထြက္ခြာသြားေလသည္ ။
(စကားခ်ပ္။ နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွာ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ၾကေသးသည္ ။ )
ထို ့ေၾကာင့္ အမရာနွင့္ ေဒါက္တာထြန္းမွာလည္း ေဆြမို်းမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္ ။ ေဒါက္တာဒူးထြန္းအေဖ့ အကိုရဲ့
မိန္းမဘက္ကေတာ္ေသာ အဖိုးေလးရဲ့ မယားပါသားမွာ နတ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ကာ နတ္ခ်ဳပ္က ေမြးစားထားသည့္ သမီးအၾကီးရဲ့ ေယာကၡမၾကီးရဲ့အေမက ေနာက္လင္နဲ႔ေမြးေသာ ညီမမွာ အမရာရဲ့ အဖြားေလးေတာ္စပ္ေလသည္ ။
+9
« Last Edit: January 10, 2013, 12:39:47 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘိြဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း(၁၈)
ေနရာကား ကမၻာျဂိဳလ္ မသာခန္းမ(ေယာင္လို႔) မဟာခန္းမက်ယ္ထဲ တြင္ျဖစ္သည္။ ဝင္ေရာက္လာသူမ်ားအား
ႀကိဳဆိုေနရာခ်ထားေရးမ်ားက ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား သီေၾကြးကာ ၾကိဳဆိုေနရာခ်ထားေပးၾကေလသည္ ။
'' ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္ျဖတ္ညုပ္တပ္ အိုင္ေမး ၾကြခီ်လာပါျပီခင္ဗ်ား ''
ဟုတ္ပါသည္။ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ခဲြစိတ္ျပီးစျဖစ္သျဖင့္ လမ္းမေလ်ာက္နိုင္သျဖင့္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုၾကြထားျပီး
သူရဲ့ ရဲအထူးသတင္းတပ္ဖဲြ႔ဝင္ ပိ်ဳပိ်ဳတို႔က ခီ်မလာရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္မ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူး ၾကြလာပါျပီခင္ဗ်ား''
ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ ဝိတ္မ်ားသျဖင့္ ေလပြ ပြကာ လမ္းေလ်ာက္ေနသည္နွင့္ မတူဘဲ သိပ္မပံ်နိုင္ေတာ့ေသာ
မိုးပံ် ပူေဖာင္းတစ္လံုး ေလလြင့္လာသည့္ ပံုစံမိ်ဳးျဖင့္ ဝင္လာေလသည္ ။
ဧည့္သည္မ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးသံက ခန္းမေဆာင္တစ္ခုလံုး ဆူညံေနေလသည္ ။ အားလံုးက ရိွရိွသမွ် အုပ္ထား
စားထားသမွ် ထုတ္ဝတ္လာၾကသျဖင့္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ မီးျပတ္ေနတာေတာင္မွ မီးလာေနသည့္အလား
ထြန္းလင္း ေတာက္ပေနေလသည္ ။ အခိ်ဳ႕ သူမ်ားမွာ သူတို႔၀တ္စားထားသည္မွာ သိပ္မ်ားသျဖင့္ သိပ္ေကာင္းလွေသာ စိန္ဆဲြႀကိဳးႀကီးမ်ားကို..ဆဲြလာၾကရာ
သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ မ်က္စိကိ်န္းလြန္းလွသျဖင့္ ေနကာမ်က္မွန္္ၾကီးမ်ား တပ္ထားရေသးသည္ ။
အလြန္ ့အလြန္ လင္းထိန္ေနသျဖင့္ မီးျပန္လာလ်င္ေတာင္မွ ခန္းမေဆာင္ မီးမ်ားအားလံုးမိွတ္ထားရန္
ဆာဂ်င္ေအမ အသစ္ႀကီး ခ်ာကိုးက လိုက္ေျပာေနသံၾကားရသည္ ။ သူလည္း မနားရရွာေပ ။ ဟိုက ေအာ္လိုက္။
ဟိုေျပးလိုက္၊ ဒီကေအာ္လိုက္ ဒီကိုေျပးလာလိုက္ျဖင့္ ဖတ္ဖတ္ေမာေနေအာင္ လုပ္ရရွာေလသည္ ။
ဒီမဂၤလာပဲြမွာ အားလံုးက သိပ္မေပ်ာ္ရႊင္သေယာင္မဲ့မဲ့မ်ားျဖင့္ ရိွေနၾကေသာ္လည္း အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူ တစ္ေယာက္
ရိွေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ မွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္ ။
တခိြခိြ မရယ္မိေအာင္ မနည္း ဘရိတ္အုပ္ထား ရေလသည္။ မေပ်ာ္ခံနိုင္ရိုးလား၊ နတ္ခ်ဳပ္သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးမွာ သူနွင့္ ေပ်ာ္ေဖၚေပ်ာ္ဖက္မ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။ ကိုေလာင္းက သူ ့ကို အလြန္ခ်စ္ေလသည္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ အခ်စ္ပလူးျကလ်င္ နွစ္ခါသံုးခါ ျပီးေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျပုစုေပးတတ္သည္။
သူကလည္း အျပန္အလွန္ ဘတျပန္က်ားတစ္ျပန္လုပ္ေပးရေလသည္။
ထို ့ျပင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ၃-၄ နွစ္ေလာက္ကတည္းက သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက နတ္ခ်ဳပ္ႀကီီးအား ေျပာသံၾကားဖူးသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္မွာ မရိွေသးေသာ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ဥပေဒကို ျမန္ျမန္ အတည္ျပဳေပးရန္ျဖစ္သည္ ။
၁ နွစ္အတြင္း မျဖစ္နိုင္ပါက သတ္ေသမည္ဟုေတာင္ျခိမ္းေျခာက္ေလေသးသည္ ။ အဲဒီတုန္းကမ်ား ေလာင္းဟဲလ္ဗာတို႔
ညည အိပ္မေပ်ာ္.. သူမွာက ေဂးမဟုတ္ပါဘဲ စီးပြားေရးအရသာ နတ္ဆိုးေလးအား ေပါင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
တကယ္ လက္မထပ္နိုင္ပါ ။
ခုေတာ့ နတ္ဆိုးေလးက အမရာနွင့္ လက္ထပ္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေလသည္။
'' ဟင္း ''
'' ဟင္း '' '' ဟင္း ''
နတ္ခ်ဳပ္ၾကီးမွာလည္း သက္ျပင္းကို အခါခါ ခ်မိေလသည္ ။
ဟုတ္သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ ကို လက္ထပ္ခ်င္သည္ဟု ပူစာေနသည္မွာေတာ္ေတာ္ၾကာ
ျပီျဖစ္သည္ ။ မိမိေတာ့ မရိွမဲ့ရိွမဲ့ သိကၡာေတာ့ကုန္ပါျပီဟုသာ အခါခါ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ဖူးသည္ ။ ခုေတာ့ အားလံုးျပီးသြားေပ
သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးကို ေတာ္ေတာ္ နားခ်လိုက္ရေသးသည္ ။ ငံျပာရည္ မယူခ်င္ပါဟု ခါးခါးသီးသီး ျငင္းေန
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ မဂၤလာပဲြကို သူ ့စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ခြင့္ျပဳမည္ဆိုသျဖင့္သာ မိန္းမယူပါ့
မည္ဟု ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေျပာလာေလသည္ ။ ျပီးေတာ့ တူမေတာ္ အမရာကိုလဲ ျမန္ျမန္ လက္ထပ္ေပးခ်င္တာလဲပါေလ
သည္ ။ အမရာကို ေဒါက္တာထြန္း ပိုးေနသည္ကို သိထားသျဖင့္လဲ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးနွင့္ ျမန္ျမန္ေနရာခ်ထားေပး
ခ်င္တာလဲပါေလသည္ ။ ခုေတာ့ စိတ္ေအးရျပီဟု အခါခါေတြးမိရင္း သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိ္မ္ ခ်မိေလေတာ့သည္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီမဂၤလာပဲြမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးျဖစ္ေနသူမွာကား သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးသာ ျဖစ္ေလသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ၾကီး
က ကိုယ္တိုင္ ကခြင့္ေပးထားသည္ မဟုတ္လား ။
'' ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ ...''
လုပ္ကို လုပ္လိုက္ဦးမည္ဟု ေတြးမိရင္း အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာ မိတ္ကပ္လိမ္းေနသည္ကိုပင္ ခဏခဏ ထ ထရယ္ေနသျဖင့္
လိမ္းလိုက္ ပ်က္လိုက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဖီးမာရွယ္နိုးတူး ရွာထားေပးေသာ မာမီၾသမွာ စိတ္ကလဲဆိုး၊ ဒါေပသည့္ ထုတ္လဲ
မျပရဲၾကရွာသျဖင့္ ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီး ျဖစ္ေနရရွာေလသည္။
အခန္း(၁၈)
ေနရာကား ကမၻာျဂိဳလ္ မသာခန္းမ(ေယာင္လို႔) မဟာခန္းမက်ယ္ထဲ တြင္ျဖစ္သည္။ ဝင္ေရာက္လာသူမ်ားအား
ႀကိဳဆိုေနရာခ်ထားေရးမ်ားက ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား သီေၾကြးကာ ၾကိဳဆိုေနရာခ်ထားေပးၾကေလသည္ ။
'' ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္ျဖတ္ညုပ္တပ္ အိုင္ေမး ၾကြခီ်လာပါျပီခင္ဗ်ား ''
ဟုတ္ပါသည္။ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ခဲြစိတ္ျပီးစျဖစ္သျဖင့္ လမ္းမေလ်ာက္နိုင္သျဖင့္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုၾကြထားျပီး
သူရဲ့ ရဲအထူးသတင္းတပ္ဖဲြ႔ဝင္ ပိ်ဳပိ်ဳတို႔က ခီ်မလာရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
'' ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းဝန္မ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဖီးမာရွယ္ နိုးတူး ၾကြလာပါျပီခင္ဗ်ား''
ဖီးမာရွယ္ နိုးတူးမွာ ဝိတ္မ်ားသျဖင့္ ေလပြ ပြကာ လမ္းေလ်ာက္ေနသည္နွင့္ မတူဘဲ သိပ္မပံ်နိုင္ေတာ့ေသာ
မိုးပံ် ပူေဖာင္းတစ္လံုး ေလလြင့္လာသည့္ ပံုစံမိ်ဳးျဖင့္ ဝင္လာေလသည္ ။
ဧည့္သည္မ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးသံက ခန္းမေဆာင္တစ္ခုလံုး ဆူညံေနေလသည္ ။ အားလံုးက ရိွရိွသမွ် အုပ္ထား
စားထားသမွ် ထုတ္ဝတ္လာၾကသျဖင့္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ မီးျပတ္ေနတာေတာင္မွ မီးလာေနသည့္အလား
ထြန္းလင္း ေတာက္ပေနေလသည္ ။ အခိ်ဳ႕ သူမ်ားမွာ သူတို႔၀တ္စားထားသည္မွာ သိပ္မ်ားသျဖင့္ သိပ္ေကာင္းလွေသာ စိန္ဆဲြႀကိဳးႀကီးမ်ားကို..ဆဲြလာၾကရာ
သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ မ်က္စိကိ်န္းလြန္းလွသျဖင့္ ေနကာမ်က္မွန္္ၾကီးမ်ား တပ္ထားရေသးသည္ ။
အလြန္ ့အလြန္ လင္းထိန္ေနသျဖင့္ မီးျပန္လာလ်င္ေတာင္မွ ခန္းမေဆာင္ မီးမ်ားအားလံုးမိွတ္ထားရန္
ဆာဂ်င္ေအမ အသစ္ႀကီး ခ်ာကိုးက လိုက္ေျပာေနသံၾကားရသည္ ။ သူလည္း မနားရရွာေပ ။ ဟိုက ေအာ္လိုက္။
ဟိုေျပးလိုက္၊ ဒီကေအာ္လိုက္ ဒီကိုေျပးလာလိုက္ျဖင့္ ဖတ္ဖတ္ေမာေနေအာင္ လုပ္ရရွာေလသည္ ။
ဒီမဂၤလာပဲြမွာ အားလံုးက သိပ္မေပ်ာ္ရႊင္သေယာင္မဲ့မဲ့မ်ားျဖင့္ ရိွေနၾကေသာ္လည္း အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူ တစ္ေယာက္
ရိွေလသည္။ ဟုတ္ပါသည္ ။ ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ မွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္ ။
တခိြခိြ မရယ္မိေအာင္ မနည္း ဘရိတ္အုပ္ထား ရေလသည္။ မေပ်ာ္ခံနိုင္ရိုးလား၊ နတ္ခ်ဳပ္သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးမွာ သူနွင့္ ေပ်ာ္ေဖၚေပ်ာ္ဖက္မ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။ ကိုေလာင္းက သူ ့ကို အလြန္ခ်စ္ေလသည္ ။
တစ္ခါတစ္ခါ အခ်စ္ပလူးျကလ်င္ နွစ္ခါသံုးခါ ျပီးေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာျပုစုေပးတတ္သည္။
သူကလည္း အျပန္အလွန္ ဘတျပန္က်ားတစ္ျပန္လုပ္ေပးရေလသည္။
ထို ့ျပင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ၃-၄ နွစ္ေလာက္ကတည္းက သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက နတ္ခ်ဳပ္ႀကီီးအား ေျပာသံၾကားဖူးသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္မွာ မရိွေသးေသာ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ဥပေဒကို ျမန္ျမန္ အတည္ျပဳေပးရန္ျဖစ္သည္ ။
၁ နွစ္အတြင္း မျဖစ္နိုင္ပါက သတ္ေသမည္ဟုေတာင္ျခိမ္းေျခာက္ေလေသးသည္ ။ အဲဒီတုန္းကမ်ား ေလာင္းဟဲလ္ဗာတို႔
ညည အိပ္မေပ်ာ္.. သူမွာက ေဂးမဟုတ္ပါဘဲ စီးပြားေရးအရသာ နတ္ဆိုးေလးအား ေပါင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
တကယ္ လက္မထပ္နိုင္ပါ ။
ခုေတာ့ နတ္ဆိုးေလးက အမရာနွင့္ လက္ထပ္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေလသည္။
'' ဟင္း ''
'' ဟင္း '' '' ဟင္း ''
နတ္ခ်ဳပ္ၾကီးမွာလည္း သက္ျပင္းကို အခါခါ ခ်မိေလသည္ ။
ဟုတ္သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးက ေလာင္းဟဲလဗ္ဗာ ကို လက္ထပ္ခ်င္သည္ဟု ပူစာေနသည္မွာေတာ္ေတာ္ၾကာ
ျပီျဖစ္သည္ ။ မိမိေတာ့ မရိွမဲ့ရိွမဲ့ သိကၡာေတာ့ကုန္ပါျပီဟုသာ အခါခါ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ဖူးသည္ ။ ခုေတာ့ အားလံုးျပီးသြားေပ
သည္ ။ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးကို ေတာ္ေတာ္ နားခ်လိုက္ရေသးသည္ ။ ငံျပာရည္ မယူခ်င္ပါဟု ခါးခါးသီးသီး ျငင္းေန
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ မဂၤလာပဲြကို သူ ့စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ခြင့္ျပဳမည္ဆိုသျဖင့္သာ မိန္းမယူပါ့
မည္ဟု ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေျပာလာေလသည္ ။ ျပီးေတာ့ တူမေတာ္ အမရာကိုလဲ ျမန္ျမန္ လက္ထပ္ေပးခ်င္တာလဲပါေလ
သည္ ။ အမရာကို ေဒါက္တာထြန္း ပိုးေနသည္ကို သိထားသျဖင့္လဲ သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးနွင့္ ျမန္ျမန္ေနရာခ်ထားေပး
ခ်င္တာလဲပါေလသည္ ။ ခုေတာ့ စိတ္ေအးရျပီဟု အခါခါေတြးမိရင္း သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိ္မ္ ခ်မိေလေတာ့သည္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီမဂၤလာပဲြမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးျဖစ္ေနသူမွာကား သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးသာ ျဖစ္ေလသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ၾကီး
က ကိုယ္တိုင္ ကခြင့္ေပးထားသည္ မဟုတ္လား ။
'' ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ ...''
လုပ္ကို လုပ္လိုက္ဦးမည္ဟု ေတြးမိရင္း အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာ မိတ္ကပ္လိမ္းေနသည္ကိုပင္ ခဏခဏ ထ ထရယ္ေနသျဖင့္
လိမ္းလိုက္ ပ်က္လိုက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဖီးမာရွယ္နိုးတူး ရွာထားေပးေသာ မာမီၾသမွာ စိတ္ကလဲဆိုး၊ ဒါေပသည့္ ထုတ္လဲ
မျပရဲၾကရွာသျဖင့္ ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီး ျဖစ္ေနရရွာေလသည္။
+8
« Last Edit: January 10, 2013, 01:20:17 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း( ၁၉ )
ခန္းမႀကိး တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လ်က္ ။
ဟုတ္ပါသည္..။ မၾကာမီ သတို႔သားနွင့္ သတို ့သမီးတို႔ ေလွ်ာက္ဝင္လာေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။
ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘဲြ႔ သီခ်င္းျဖင့္ အခါေတာ္ေပးသီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ပါသည္ ။
ရိွရိွသမွ် ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းတို ့က ခန္းမေဆာင္ဝင္ေပါက္မွ သတို ့သမီး သတို ့သားတို ့ဝင္ေရာက္လာမည္ကို
ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
အားလံုးက ဝင္ေပါက္ဆီသို့သာ လွည့္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ သူတို ့ဆင္ျမန္းထားေသာ စိန္ေလာ့ကတ္သီးအႀကီးစားမ်ားမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ ေရာင္ျခည္တန္းမ်ားက ဝင္ေပါက္ဆီသို ့စေပါ့ဆလိုက္မီးႀကီးမ်ား ထိုးထားသည့္နွယ္ အလင္းေရာင္
တန္းကေလးမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ရေနေသးသည္ ။
အခါေတာ္ေပး ကြက္စိပ္ဆရာ ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ အခါေတာ္ေပးရက္ပ္ကို ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း သီၾကဴးေလ
သည္နွင့္ သတို႔သားသတို႔သမီးတို ့ေလွ်ာက္ဝင္လာၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ့ဆံုးမွ ေလွ်ာက္ဝင္လာသူမွာ
နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ မဒမ္နတ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါကလည္း ကမၻာျဂိဳလ္ ထံုးစံပင္ျဖစ္သည္ ။
ဘာပဲလုပ္လုပ္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေရွ့ဆံုးမွ ေနရာယူခ်င္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
ေနာက္မွ မဂၤလာသတို႔သား သတို႔သမီးတို႔..။ ေနာက္ဆံုးမွာ သားသမီးေျမးျမစ္တီတြတ္ကြ်တ္ဆတ္ထိ သူတို ့ေနာက္တြင္
သူတို ့တပည့္ႀကီးမ်ား တပည့္လတ္မ်ား တပည့္ငယ္မ်ား ေနာက္ဆံုးက သူတို ့ရဲ့ ထမင္းခ်က္မ်ား ဒရိုင္ဘာမ်ား ကေလးထိန္း
မ်ား အိမ္ေဖၚမ်ား မာလီမ်ား ဒရဝမ္မ်ား စသည္ရာထူးအစဥ္အတိုင္း ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ စံုလင္စြာျဖင့္ ေရာက္ရိွလာပါျပီ ။
သူတို ့သမီးသတို ့သား ေနရာဖံုေပၚထိုင္ျပီးသည္နွင့္ ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္္ဇရက္က ဘိတ္သိက္သြန္းရန္ ေနရာယူကာ
ေရစင္ေလာင္းရန္ျပင္ပါသည္ ။
'' ခဏေနၾကအံုး....''
ရုတ္တရက္ နတ္ဆိုးေလးက ေျပာလဲေျပာရင္း ထိုင္ရာမွထကာ စင္ေအာက္နားတြင္ ရပ္ေနေသာ ကိုေလာင္းဟဲလဗ္ဗာကို
ရုတ္တရက္ လွမ္းဆဲြလိုက္ေလသည္။ ကုိေလာင္းမွာ ရုတ္တရက္မို႔ ရုန္းခိ်န္ပင္ မရလိုက္ဘဲ မဂၤလာစင္ေပၚသို ့ေရာက္ရိွသြား
ေလသည္ ။ နတ္ဆိုးေလးက ေနရာဖံုေပၚထိုင္ခ်ရင္း ကိုေလာင္းအားလည္း ဆဲြထိုင္ေစသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ကာ
'' ကဲ.. ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ဘိတ္သိက္ေတာ္ သြန္းၾကေတာ့ ''ဟု ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္အား လွမ္းမာန္
လိုက္ေလသည္ ။ အမရာမွာ ရွက္လြန္းလွသျဖင့္ မ်က္နွာမထားတတ္ေအာင္ပင္ရိွသည္ ။ ဒီတိုင္းေနရာဖံုေပၚဆက္ထိုင္ေနရ
ေကာင္းနိုးနိုး၊ ထထြက္ေျပးရေကာင္းနိုးနိုးျဖင့္ မေဝခဲြနိုင္ေအာင္ပင္ရိွသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးအား စိတ္ကလဲအလြန္ဆိုး ပါးစပ္က ဆဲခ်င္ေသာ္လည္း စကားလံုးေတြကလဲ ထြက္မလာနိုင္ပဲ '' ခီြး '' '' ခီြး '' '' ခီြး '' နွင့္ တက္သြားေလေတာ့သည္ ။
ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္မွာလည္း ခရုသင္းႀကီးကိုင္ကာ ဆက္ပဲ ေရစင္သြန္းရေတာ့မလိုလို...နတ္ဆိုးေလးရဲ ့ေခါင္း
ကိုပဲခရုသင္းႀကီးနဲ ့ ရိုက္ခဲြလိုက္ရေတာ့မလိုလို ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းမွာလည္း လက္ခုပ္ပဲ တီးရေတာ့မလိုလို
ထေျပးရေတာ့မလိုလိုျဖင့္ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ျဖစ္ေနၾကကာ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အရိပ္အေျခကို ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္.....'' ဒုန္း....''ကနဲ နားကဲြမတတ္ မည္ဟီးသြားေလသည္ ။ ေပါက္ကဲြသံ မဟုတ္ပါ ။
စိန္ဇရက္မွာ လက္တစ္ဖက္က ခရုသင္းႀကီး ကိုင္ထားလ်က္နွင့္ပင္ အျခားတစ္ဖက္က ခိ်န္သီးႀကီးကို ကိုင္ထားကာ
အေျခအေနကို ထိန္းရန္ မိုက္ခရိုဖုန္းနား ကပ္လိုက္ရာ ' ဒုန္း..' ဆိုေသာအသံမွာ ခိ်န္သီးႀကီးကမိုက္ကရိုဖုန္းတိုင္ကို
တိုက္မိလိုက္ေသာေၾကာင့္ စပီကာမ်ားကတဆင့္ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
နတ္ခ်ဳပ္မွာ ထိုအသံႀကီး ၾကားလိုက္ရေသာအခါတြင္မွ သတိလည္လာျပီး စင္ျမင့္ေပၚသို ့ လွမ္းၾကည့္မိရာ စိန္ဇရက္ကို
ေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားဟန္ ေတြ ့ရေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ စိန္ဇရက္ နွင့္နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး
မွာ ငယ္ေပါင္း ၾကီးေဖၚမ်ားျဖစ္ၾကျပီး နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကမာၻေပၚတြင္ အယံုၾကည္ရဆံုးသူမွာ စိန္ဇရက္ျဖစ္ပါသည္။
ထို ေၾကာင့္ပင္ ကမၻာျဂိဳလ္ ဂဠုဳန္မဟာဆားခ်က္အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ ဖဲြ႔စည္းလိုက္စဥ္ကတည္းက အၾကံေပးဌာနၾကီးမွဴး အျဖစ္
စိန္ဇရက္အား ခန္ ့အပ္ခဲ့ပါသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အလြန္အားထားရေသာ အၾကံအဖန္ ပညာရွင္ႀကီးလဲျဖစ္ပါသည္ ။
( ၾကံရည္ဖန္ရည္ နွင့္ ျပည့္စံုတာကိုေျပာတာေနာ္ )
သူသာရိွရင္ ပဲြကို ထိန္းနိုင္မွာဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္ ။
အခန္း( ၁၉ )
ခန္းမႀကိး တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လ်က္ ။
ဟုတ္ပါသည္..။ မၾကာမီ သတို႔သားနွင့္ သတို ့သမီးတို႔ ေလွ်ာက္ဝင္လာေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။
ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘဲြ႔ သီခ်င္းျဖင့္ အခါေတာ္ေပးသီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ပါသည္ ။
ရိွရိွသမွ် ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းတို ့က ခန္းမေဆာင္ဝင္ေပါက္မွ သတို ့သမီး သတို ့သားတို ့ဝင္ေရာက္လာမည္ကို
ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
အားလံုးက ဝင္ေပါက္ဆီသို့သာ လွည့္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ သူတို ့ဆင္ျမန္းထားေသာ စိန္ေလာ့ကတ္သီးအႀကီးစားမ်ားမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ ေရာင္ျခည္တန္းမ်ားက ဝင္ေပါက္ဆီသို ့စေပါ့ဆလိုက္မီးႀကီးမ်ား ထိုးထားသည့္နွယ္ အလင္းေရာင္
တန္းကေလးမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ရေနေသးသည္ ။
အခါေတာ္ေပး ကြက္စိပ္ဆရာ ကိုသရဲက ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ အခါေတာ္ေပးရက္ပ္ကို ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း သီၾကဴးေလ
သည္နွင့္ သတို႔သားသတို႔သမီးတို ့ေလွ်ာက္ဝင္လာၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ့ဆံုးမွ ေလွ်ာက္ဝင္လာသူမွာ
နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ မဒမ္နတ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျဖစ္ပါသည္ ။ ဒါကလည္း ကမၻာျဂိဳလ္ ထံုးစံပင္ျဖစ္သည္ ။
ဘာပဲလုပ္လုပ္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေရွ့ဆံုးမွ ေနရာယူခ်င္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။
ေနာက္မွ မဂၤလာသတို႔သား သတို႔သမီးတို႔..။ ေနာက္ဆံုးမွာ သားသမီးေျမးျမစ္တီတြတ္ကြ်တ္ဆတ္ထိ သူတို ့ေနာက္တြင္
သူတို ့တပည့္ႀကီးမ်ား တပည့္လတ္မ်ား တပည့္ငယ္မ်ား ေနာက္ဆံုးက သူတို ့ရဲ့ ထမင္းခ်က္မ်ား ဒရိုင္ဘာမ်ား ကေလးထိန္း
မ်ား အိမ္ေဖၚမ်ား မာလီမ်ား ဒရဝမ္မ်ား စသည္ရာထူးအစဥ္အတိုင္း ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ စံုလင္စြာျဖင့္ ေရာက္ရိွလာပါျပီ ။
သူတို ့သမီးသတို ့သား ေနရာဖံုေပၚထိုင္ျပီးသည္နွင့္ ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္္ဇရက္က ဘိတ္သိက္သြန္းရန္ ေနရာယူကာ
ေရစင္ေလာင္းရန္ျပင္ပါသည္ ။
'' ခဏေနၾကအံုး....''
ရုတ္တရက္ နတ္ဆိုးေလးက ေျပာလဲေျပာရင္း ထိုင္ရာမွထကာ စင္ေအာက္နားတြင္ ရပ္ေနေသာ ကိုေလာင္းဟဲလဗ္ဗာကို
ရုတ္တရက္ လွမ္းဆဲြလိုက္ေလသည္။ ကုိေလာင္းမွာ ရုတ္တရက္မို႔ ရုန္းခိ်န္ပင္ မရလိုက္ဘဲ မဂၤလာစင္ေပၚသို ့ေရာက္ရိွသြား
ေလသည္ ။ နတ္ဆိုးေလးက ေနရာဖံုေပၚထိုင္ခ်ရင္း ကိုေလာင္းအားလည္း ဆဲြထိုင္ေစသည္ ။
ထို ့ေနာက္ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ကာ
'' ကဲ.. ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ဘိတ္သိက္ေတာ္ သြန္းၾကေတာ့ ''ဟု ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္အား လွမ္းမာန္
လိုက္ေလသည္ ။ အမရာမွာ ရွက္လြန္းလွသျဖင့္ မ်က္နွာမထားတတ္ေအာင္ပင္ရိွသည္ ။ ဒီတိုင္းေနရာဖံုေပၚဆက္ထိုင္ေနရ
ေကာင္းနိုးနိုး၊ ထထြက္ေျပးရေကာင္းနိုးနိုးျဖင့္ မေဝခဲြနိုင္ေအာင္ပင္ရိွသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ သားေတာ္ေမာင္ နတ္ဆိုးေလးအား စိတ္ကလဲအလြန္ဆိုး ပါးစပ္က ဆဲခ်င္ေသာ္လည္း စကားလံုးေတြကလဲ ထြက္မလာနိုင္ပဲ '' ခီြး '' '' ခီြး '' '' ခီြး '' နွင့္ တက္သြားေလေတာ့သည္ ။
ဘိတ္သိက္ဆရာ စိန္ဇရက္မွာလည္း ခရုသင္းႀကီးကိုင္ကာ ဆက္ပဲ ေရစင္သြန္းရေတာ့မလိုလို...နတ္ဆိုးေလးရဲ ့ေခါင္း
ကိုပဲခရုသင္းႀကီးနဲ ့ ရိုက္ခဲြလိုက္ရေတာ့မလိုလို ဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းမွာလည္း လက္ခုပ္ပဲ တီးရေတာ့မလိုလို
ထေျပးရေတာ့မလိုလိုျဖင့္ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ျဖစ္ေနၾကကာ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အရိပ္အေျခကို ၾကည့္ေနၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္.....'' ဒုန္း....''ကနဲ နားကဲြမတတ္ မည္ဟီးသြားေလသည္ ။ ေပါက္ကဲြသံ မဟုတ္ပါ ။
စိန္ဇရက္မွာ လက္တစ္ဖက္က ခရုသင္းႀကီး ကိုင္ထားလ်က္နွင့္ပင္ အျခားတစ္ဖက္က ခိ်န္သီးႀကီးကို ကိုင္ထားကာ
အေျခအေနကို ထိန္းရန္ မိုက္ခရိုဖုန္းနား ကပ္လိုက္ရာ ' ဒုန္း..' ဆိုေသာအသံမွာ ခိ်န္သီးႀကီးကမိုက္ကရိုဖုန္းတိုင္ကို
တိုက္မိလိုက္ေသာေၾကာင့္ စပီကာမ်ားကတဆင့္ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
နတ္ခ်ဳပ္မွာ ထိုအသံႀကီး ၾကားလိုက္ရေသာအခါတြင္မွ သတိလည္လာျပီး စင္ျမင့္ေပၚသို ့ လွမ္းၾကည့္မိရာ စိန္ဇရက္ကို
ေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားဟန္ ေတြ ့ရေလသည္ ။ ဟုတ္ပါသည္ ။ စိန္ဇရက္ နွင့္နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး
မွာ ငယ္ေပါင္း ၾကီးေဖၚမ်ားျဖစ္ၾကျပီး နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကမာၻေပၚတြင္ အယံုၾကည္ရဆံုးသူမွာ စိန္ဇရက္ျဖစ္ပါသည္။
ထို ေၾကာင့္ပင္ ကမၻာျဂိဳလ္ ဂဠုဳန္မဟာဆားခ်က္အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ ဖဲြ႔စည္းလိုက္စဥ္ကတည္းက အၾကံေပးဌာနၾကီးမွဴး အျဖစ္
စိန္ဇရက္အား ခန္ ့အပ္ခဲ့ပါသည္ ။ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး အလြန္အားထားရေသာ အၾကံအဖန္ ပညာရွင္ႀကီးလဲျဖစ္ပါသည္ ။
( ၾကံရည္ဖန္ရည္ နွင့္ ျပည့္စံုတာကိုေျပာတာေနာ္ )
သူသာရိွရင္ ပဲြကို ထိန္းနိုင္မွာဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္ ။
+9
« Last Edit: January 10, 2013, 02:30:41 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
'' အဟမ္း...အဟမ္း ''
မိုက္ကရိုဖုန္းကို အသံစမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေခ်ာင္းဟန္ ့လိုက္ေလသည္။
'' ဒီျပႆနာက ေနာက္ေပါက္ကစီးခ်င္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္ျဖစ္တာပဲ ''
နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္နွင့္ ရိွေလသည္ ။
" အဲဒီေတာ့ကာ ဒီတရားဥပေဒနဲ ့မညီတဲ့ ေနာက္ေပါက္စီးတဲ့ျပႆနာ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မံမေပၚေပါက္
ရေလေအာင္ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ က်င့္သံုးနိုင္ေအာင္လုပ္ၾကပါ.....''
ဟု ေျပာေလေတာ့သည္ ။
အားလံုးက အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အၾကံေပးဌာနႀကီးမွဴး စိန္ဇရက္ တကယ္ဒုကၡေရာက္ျပီဟု
မ်က္နွာမ်ား မသာမယာျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ဘုရား နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေနရာမွထကာ စိန္ဇရက္လက္ထဲမွ မိုက္ကရိုဖုန္းအား ဆဲြယူလိုက္သျဖင့္
လႈပ္လႈပ္ရြရြ ဆူညံသံမ်ား အားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားေလသည္ ။ ထိုစဥ္တြင္
'' ဝုန္း...''
နားကဲြလုမတတ္ က်ယ္ေလာင္လွေသာ အသံႀကီး ဟီးထြက္သြားကာ အားလံုးအလဲလဲ အျပိဳျပိဳျဖစ္သြားေလသည္ ။
ရုတ္တရက္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတခုလံုး အျဖဴေရာင္မီးခိုးမ်ား ဖံုးအုပ္သြားကာ ဘာဆိုဘာမွ သဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ရေတာ့ေပ ။
၁ မိနစ္ခန္ ့အၾကာ အသံဗလံအားလံုး ျငိမ္သက္သြားခိ်န္တြင္ ျမင္ကြင္းမ်ားလည္းျပန္လည္ကာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္
ရေလသည္ ။ ခန္းမႀကီး၏ အမိုးႀကီးတစ္ခုလံုး ပြင့္ထြက္သြားေလျပီ ။
ထိုအမိုးေပါက္ႀကီးမွ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်တစ္စင္းကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်၏ တံခါး
တစ္ခုပြင့္သြားကာ အထဲမွ လူနွစ္ဦး အာရံုယာဥ္ပံ် ကိုယ္စီျဖင့္ ပံ်ထြက္လာၾကေလသည္ ။ တစ္ဦးမွာ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းျဖစ္
ကာ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ဂ်ဴနီယာဟန္နီျဖစ္ေလသည္ ။ ဟန္နီက အမရာဆီသို ့ ပံ်သန္းသြားကာ ေၾကာက္ရံြ့ တုန္လႈပ္လြန္း
သျဖင့္ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနရွာသူ အမရာအား အသာေပြ႔ယူကာ ယာဥ္ပံ်ဆီသို ့ျပန္တက္သြားေလသည္ ။
ဘက္ဘြိဳင္းမွာ ဟန္နီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားနိုင္ေအာင္ အကာအကြယ္ေပးသည့္ပံုျဖင့္ ရဲအထူးလံုျခံဳေရးတပ္ဖဲြ ့၀င္
ရဲေမမ်ားအား တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းစီ ပစ္ေပးလ်က္ရိွေလသည္ ။ အားလံုးက ဝမ္းပမ္းတသာ ေက်းဇူးတင္ေနၾကေလသည္။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ စုစုေပါင္းၾကာျမင့္ခိ်န္ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ လွ်ပ္တပ်က္အခိ်န္အတြင္း ျပီးဆံုးသြားေလသည္။
ေပါက္ကဲြမႈအေငြ ့အသက္မ်ား အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ လူမ်ားျပန္လည္ လႈပ္ရွားစျပဳလာၾကသည္ ။
မဟာေနမီးလံုး၏ အလင္းေရာင္စူးရွရွက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးကို စေပါ့လိုက္ထိုးထားသည့္နွယ္ လင္းထိန္ေနေလသည္။
မဂၤလာစင္ျမင့္ရိွ ေနရာထိုင္ဖံုေပၚတြင္ သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးနွင့္ ကိုေလာင္းတို ့မွာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လွ်က္သား
ရိွေနၾကတုန္းျဖစ္သည္ ။ ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္လ်က္ရိွေနေသာ နတ္ခ်ဳပ္အား ဂဠဳန္ဆားခ်က္အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အၾကံေပးဌာနၾကီးမွဴး
စိန္ဇရက္က ေဖးမရင္း အားေပးစကား ေျပာေနသည္ကိုလည္းေတြ ့ရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ေဒါသတႀကီး သူ ့ရဲေမမ်ားအား ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုေနေလသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းမွူးမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာနိုးတူးမွာ ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္မ်ားက
ေမးခြန္းမ်ားေမးေနၾကသည္ကို္ မအားရေအာင္ေျဖေနရရွာသည္ ။
အခ်ိဳ႔ေသာ ဂုဏ္သေရရိွလူႀကီးမင္းမ်ားမွာကား ဆူညံစြာေအာ္ဟစ္လ်က္ ရန္ျဖစ္လ်က္ရိွေနၾကေလသည္ ။
ေပါက္ကဲြမႈႀကီးျဖစ္ပြားစဥ္က သူတို ့ဝတ္ဆင္ထားေသာ စိန္ဆဲြႀကိဳးႀကီးမ်ားမွာ အရပ္ရွစ္မ်က္နွာသို႔ တစစီလြင့္စင္သြားၾက
သျဖင့္ ပါးစပ္မွ တ ' စိန္ ' ' စိန္ ' ေအာ္ဟစ္လ်က္ မိမိစိန္ကို မိမိျပန္ရွာေနေလၾကရင္း သူ့စိန္ ငါ့စိန္လုေနရင္း ရန္ျဖစ္ေန
ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
အားလံုးဘယ္သူမွ သတိမထားလိုက္မိေသးေသာ္လည္း ကာနယ္အိုင္ေမးကား တစ္စံုတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာသိလိုက္
ေလသည္ ။ တပည့္ေက်ာ္ ဆာဂ်င္ ေအမ ခ်ာကိုး ေပ်ာက္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္ ။
မိုက္ကရိုဖုန္းကို အသံစမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေခ်ာင္းဟန္ ့လိုက္ေလသည္။
'' ဒီျပႆနာက ေနာက္ေပါက္ကစီးခ်င္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္ျဖစ္တာပဲ ''
နတ္ခ်ဳပ္နွင့္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္နွင့္ ရိွေလသည္ ။
" အဲဒီေတာ့ကာ ဒီတရားဥပေဒနဲ ့မညီတဲ့ ေနာက္ေပါက္စီးတဲ့ျပႆနာ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မံမေပၚေပါက္
ရေလေအာင္ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ က်င့္သံုးနိုင္ေအာင္လုပ္ၾကပါ.....''
ဟု ေျပာေလေတာ့သည္ ။
အားလံုးက အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အၾကံေပးဌာနႀကီးမွဴး စိန္ဇရက္ တကယ္ဒုကၡေရာက္ျပီဟု
မ်က္နွာမ်ား မသာမယာျဖစ္ၾကေလသည္ ။
ထိုစဥ္ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ဘုရား နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ေနရာမွထကာ စိန္ဇရက္လက္ထဲမွ မိုက္ကရိုဖုန္းအား ဆဲြယူလိုက္သျဖင့္
လႈပ္လႈပ္ရြရြ ဆူညံသံမ်ား အားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားေလသည္ ။ ထိုစဥ္တြင္
'' ဝုန္း...''
နားကဲြလုမတတ္ က်ယ္ေလာင္လွေသာ အသံႀကီး ဟီးထြက္သြားကာ အားလံုးအလဲလဲ အျပိဳျပိဳျဖစ္သြားေလသည္ ။
ရုတ္တရက္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးတခုလံုး အျဖဴေရာင္မီးခိုးမ်ား ဖံုးအုပ္သြားကာ ဘာဆိုဘာမွ သဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ရေတာ့ေပ ။
၁ မိနစ္ခန္ ့အၾကာ အသံဗလံအားလံုး ျငိမ္သက္သြားခိ်န္တြင္ ျမင္ကြင္းမ်ားလည္းျပန္လည္ကာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္
ရေလသည္ ။ ခန္းမႀကီး၏ အမိုးႀကီးတစ္ခုလံုး ပြင့္ထြက္သြားေလျပီ ။
ထိုအမိုးေပါက္ႀကီးမွ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ အလင္းလြန္ ယာဥ္ပံ်တစ္စင္းကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်၏ တံခါး
တစ္ခုပြင့္သြားကာ အထဲမွ လူနွစ္ဦး အာရံုယာဥ္ပံ် ကိုယ္စီျဖင့္ ပံ်ထြက္လာၾကေလသည္ ။ တစ္ဦးမွာ အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းျဖစ္
ကာ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ဂ်ဴနီယာဟန္နီျဖစ္ေလသည္ ။ ဟန္နီက အမရာဆီသို ့ ပံ်သန္းသြားကာ ေၾကာက္ရံြ့ တုန္လႈပ္လြန္း
သျဖင့္ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနရွာသူ အမရာအား အသာေပြ႔ယူကာ ယာဥ္ပံ်ဆီသို ့ျပန္တက္သြားေလသည္ ။
ဘက္ဘြိဳင္းမွာ ဟန္နီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားနိုင္ေအာင္ အကာအကြယ္ေပးသည့္ပံုျဖင့္ ရဲအထူးလံုျခံဳေရးတပ္ဖဲြ ့၀င္
ရဲေမမ်ားအား တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းစီ ပစ္ေပးလ်က္ရိွေလသည္ ။ အားလံုးက ဝမ္းပမ္းတသာ ေက်းဇူးတင္ေနၾကေလသည္။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ စုစုေပါင္းၾကာျမင့္ခိ်န္ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ လွ်ပ္တပ်က္အခိ်န္အတြင္း ျပီးဆံုးသြားေလသည္။
ေပါက္ကဲြမႈအေငြ ့အသက္မ်ား အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ လူမ်ားျပန္လည္ လႈပ္ရွားစျပဳလာၾကသည္ ။
မဟာေနမီးလံုး၏ အလင္းေရာင္စူးရွရွက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးကို စေပါ့လိုက္ထိုးထားသည့္နွယ္ လင္းထိန္ေနေလသည္။
မဂၤလာစင္ျမင့္ရိွ ေနရာထိုင္ဖံုေပၚတြင္ သားေတာ္ နတ္ဆိုးေလးနွင့္ ကိုေလာင္းတို ့မွာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လွ်က္သား
ရိွေနၾကတုန္းျဖစ္သည္ ။ ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္လ်က္ရိွေနေသာ နတ္ခ်ဳပ္အား ဂဠဳန္ဆားခ်က္အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ အၾကံေပးဌာနၾကီးမွဴး
စိန္ဇရက္က ေဖးမရင္း အားေပးစကား ေျပာေနသည္ကိုလည္းေတြ ့ရေလသည္ ။
ရဲေထာက္လွမ္းေရး အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးမွာ ေဒါသတႀကီး သူ ့ရဲေမမ်ားအား ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုေနေလသည္ ။
ကမၻာျဂိဳလ္ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းမွူးမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဖီးမာနိုးတူးမွာ ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္မ်ားက
ေမးခြန္းမ်ားေမးေနၾကသည္ကို္ မအားရေအာင္ေျဖေနရရွာသည္ ။
အခ်ိဳ႔ေသာ ဂုဏ္သေရရိွလူႀကီးမင္းမ်ားမွာကား ဆူညံစြာေအာ္ဟစ္လ်က္ ရန္ျဖစ္လ်က္ရိွေနၾကေလသည္ ။
ေပါက္ကဲြမႈႀကီးျဖစ္ပြားစဥ္က သူတို ့ဝတ္ဆင္ထားေသာ စိန္ဆဲြႀကိဳးႀကီးမ်ားမွာ အရပ္ရွစ္မ်က္နွာသို႔ တစစီလြင့္စင္သြားၾက
သျဖင့္ ပါးစပ္မွ တ ' စိန္ ' ' စိန္ ' ေအာ္ဟစ္လ်က္ မိမိစိန္ကို မိမိျပန္ရွာေနေလၾကရင္း သူ့စိန္ ငါ့စိန္လုေနရင္း ရန္ျဖစ္ေန
ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
အားလံုးဘယ္သူမွ သတိမထားလိုက္မိေသးေသာ္လည္း ကာနယ္အိုင္ေမးကား တစ္စံုတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာသိလိုက္
ေလသည္ ။ တပည့္ေက်ာ္ ဆာဂ်င္ ေအမ ခ်ာကိုး ေပ်ာက္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္ ။
+7
« Last Edit: January 10, 2013, 03:58:58 PM by tunaye2011 »
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း( ၂ဝ )
အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳဟ္၏ဆာကိုရင္းျပဳံးတီထြင္ထားေသာ ရဲလုပ္ငန္းသံုးအထူးအျမန္အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်ေပၚတြင္ျဖစ္သည္။
''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အခုလိုအခိ်န္မီွေလးေရာက္လာေပးတာ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ယာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးခန္းမထြက္လာေသာ စခန္မွူးဝိအားေျပာလိုက္ေလသည္။
''ကြ်န္ေတာ့္ေက်းဇူးမတင္နဲ့ဗို့်၊ ကိုမီးေသြးကိုေက်းဇူးတင္၊ သူအခိ်န္မီွျပန္ေရာက္လာလို႔သာ အခိ်န္မီွသြားတာ၊''
ကိုဝိက ပိုင္းေလာ့ကိုမီးေသြးအား ပခံုးပုတ္ကာေျပာေလသည္။
''ေနာက္ထပ္ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူရိွေသးတယ္''
ေဒါက္တာထြန္းစကားအဆံုးတြင္ အားလံုး အံ့ၾသသြားဟန္ကိုျမင္ရသည္။
ထိုေနာက္ေဒါက္တာထြန္းက အခန္းေထာင့္နားတြင္ရပေ္နေသာသူ၏ဖိုက္ဒီမ်က္နွာဖံုးအားခြာလိုက္ရာ
''ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုး''
အမရာ ကအလန့္တၾကားေအာ္လိုက္မိေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားခဲြစိတ္မႈျပီးကတည္းက ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဂရုဏာသက္လ်က္ရိွေနေပသည္။
ကာနယ္အိုင္ေမးက ခဲြစိတ္ထားသည့္အနာေဆးထည့္ရန္လာတိုင္း တပည့္ေက်ာ္ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးးကိုလဲ ေဆးထည့္ေပးရန္ အတူေခၚလာေလ့ရိွသည္။
တေန႔..
သူတို့နွစ္ေယာက္အျပန္တြင္ ပတ္တီးစမ်ားကိုရွင္းလင္းရာမွ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးတမင္တကာထားပစ္ခဲ့ဟန္တူေသာ
စာရြက္ပိုင္းကေလးကိုေတြ႔ရေလသည္။
''ေဒါက္တာထြန္းကို ကြ်န္ေတာ္ကယ္ေပးမယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလဲကယ္ပါ'' ဟုလက္ေရးေသာ့ေသာ့ျဖင့္ေရးသားထားသည္ကိုေတြ့ရေပသည္။
ေနာက္ပိုင္းသူလာတိုင္းစာတိုေလးတစ္ခုခ်န္ခ်န္ထားခဲ့ကာ ေဒါက္တာထြန္းကလည္း သူ့ကိုေျပာခ်င္သည္မ်ားကို စာရြက္ပိုင္းကေလးထဲေရးကာ
ပတ္တီးထဲထည့္ထည့္လိပ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ထို့ေျကာင့္ပင္ အေထြေထြထိန္းခ်ဳပ္ေရးခမ္းမေဆာင္ထဲရိွ ေခါင္မိုးေလဝင္ေပါက္အား အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းဝင္လာနိုင္ရန္ႀကိဳတင္စီစဥ္ဖြင့္ထား
ခိုင္းနိုင္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
ထို့ေၾကာင့္ပင္ ေဒါက္တာထြန္းက ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားအခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳဟ္သို့တစ္ပါတည္းေခၚေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
''ကိုဝိ ဟန္နီ လစျကာျဂိဳဟ္မွာပဲ ဆင္းမယ္။''
အားလံုးကဘက္ဘြိဳင္းကိုဝိုင္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဟာ၊''
''လိုက္ခဲ့ပါကြာ''
''ခုတစ္ခါတည္းပဲဟာ လိုက္ခဲ့''
ကိုဝိေရာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းေရာ အမရာပါ ဟန္နီ႔အားဝိုင္းေျပာၾကေလသည္။
''ကိုဝိ တို႔ကသာေျပာေန ဟိုမွာျဖင့္ဟန္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ေခၚေဖၚမွမရဘဲ''
ဟန္နီကေျပာလဲေျပာရင္းကိုဘက္ဆီသို့ေမးေလးေငါ့ျပေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဗ်ာ၊ သူဘာသာသူဆင္းမယ္ေျပာျပီးေတာ့''
''နင္ကမွ ေခၚမွမေခၚပဲဟာ''
''ေခၚပါတယ္နွမေတာ္ရယ္၊ ၾကြေတာ္မူပါ့ခင္ဗ်ား''
ကိုဘက္ ကေနာက္သလိုေျပာရာဟန္နီကစိတ္ဆိုးဟန္လက္သီးကေလးဆုပ္ျပေလသည္။
''ကဲ ဒီကေလးနွစ္ေကာင္ ၊ ေတြ႔တာနဲ႔ကိုက္ေနၾကတာပါပဲလား''
ကိုဝိ စကားအဆံုးမွာအားလံုးရဲ့ ရယ္သံမ်ားက အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်တစ္ခုလံုးသို့
လြင့္ပံ်ေရာက္ရိွသြားေလသည္။
အခန္း( ၂ဝ )
အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳဟ္၏ဆာကိုရင္းျပဳံးတီထြင္ထားေသာ ရဲလုပ္ငန္းသံုးအထူးအျမန္အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်ေပၚတြင္ျဖစ္သည္။
''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အခုလိုအခိ်န္မီွေလးေရာက္လာေပးတာ''
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းက ယာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးခန္းမထြက္လာေသာ စခန္မွူးဝိအားေျပာလိုက္ေလသည္။
''ကြ်န္ေတာ့္ေက်းဇူးမတင္နဲ့ဗို့်၊ ကိုမီးေသြးကိုေက်းဇူးတင္၊ သူအခိ်န္မီွျပန္ေရာက္လာလို႔သာ အခိ်န္မီွသြားတာ၊''
ကိုဝိက ပိုင္းေလာ့ကိုမီးေသြးအား ပခံုးပုတ္ကာေျပာေလသည္။
''ေနာက္ထပ္ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူရိွေသးတယ္''
ေဒါက္တာထြန္းစကားအဆံုးတြင္ အားလံုး အံ့ၾသသြားဟန္ကိုျမင္ရသည္။
ထိုေနာက္ေဒါက္တာထြန္းက အခန္းေထာင့္နားတြင္ရပေ္နေသာသူ၏ဖိုက္ဒီမ်က္နွာဖံုးအားခြာလိုက္ရာ
''ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုး''
အမရာ ကအလန့္တၾကားေအာ္လိုက္မိေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားခဲြစိတ္မႈျပီးကတည္းက ေဒါက္တာထြန္းမွာ ဂရုဏာသက္လ်က္ရိွေနေပသည္။
ကာနယ္အိုင္ေမးက ခဲြစိတ္ထားသည့္အနာေဆးထည့္ရန္လာတိုင္း တပည့္ေက်ာ္ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးးကိုလဲ ေဆးထည့္ေပးရန္ အတူေခၚလာေလ့ရိွသည္။
တေန႔..
သူတို့နွစ္ေယာက္အျပန္တြင္ ပတ္တီးစမ်ားကိုရွင္းလင္းရာမွ ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးတမင္တကာထားပစ္ခဲ့ဟန္တူေသာ
စာရြက္ပိုင္းကေလးကိုေတြ႔ရေလသည္။
''ေဒါက္တာထြန္းကို ကြ်န္ေတာ္ကယ္ေပးမယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလဲကယ္ပါ'' ဟုလက္ေရးေသာ့ေသာ့ျဖင့္ေရးသားထားသည္ကိုေတြ့ရေပသည္။
ေနာက္ပိုင္းသူလာတိုင္းစာတိုေလးတစ္ခုခ်န္ခ်န္ထားခဲ့ကာ ေဒါက္တာထြန္းကလည္း သူ့ကိုေျပာခ်င္သည္မ်ားကို စာရြက္ပိုင္းကေလးထဲေရးကာ
ပတ္တီးထဲထည့္ထည့္လိပ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ထို့ေျကာင့္ပင္ အေထြေထြထိန္းခ်ဳပ္ေရးခမ္းမေဆာင္ထဲရိွ ေခါင္မိုးေလဝင္ေပါက္အား အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းဝင္လာနိုင္ရန္ႀကိဳတင္စီစဥ္ဖြင့္ထား
ခိုင္းနိုင္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
ထို့ေၾကာင့္ပင္ ေဒါက္တာထြန္းက ဆာဂ်င္ေအခ်ာကိုးအားအခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳဟ္သို့တစ္ပါတည္းေခၚေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
''ကိုဝိ ဟန္နီ လစျကာျဂိဳဟ္မွာပဲ ဆင္းမယ္။''
အားလံုးကဘက္ဘြိဳင္းကိုဝိုင္းၾကည့္ၾကေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဟာ၊''
''လိုက္ခဲ့ပါကြာ''
''ခုတစ္ခါတည္းပဲဟာ လိုက္ခဲ့''
ကိုဝိေရာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းေရာ အမရာပါ ဟန္နီ႔အားဝိုင္းေျပာၾကေလသည္။
''ကိုဝိ တို႔ကသာေျပာေန ဟိုမွာျဖင့္ဟန္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ေခၚေဖၚမွမရဘဲ''
ဟန္နီကေျပာလဲေျပာရင္းကိုဘက္ဆီသို့ေမးေလးေငါ့ျပေလသည္။
''လိုက္ခဲ့ပါဗ်ာ၊ သူဘာသာသူဆင္းမယ္ေျပာျပီးေတာ့''
''နင္ကမွ ေခၚမွမေခၚပဲဟာ''
''ေခၚပါတယ္နွမေတာ္ရယ္၊ ၾကြေတာ္မူပါ့ခင္ဗ်ား''
ကိုဘက္ ကေနာက္သလိုေျပာရာဟန္နီကစိတ္ဆိုးဟန္လက္သီးကေလးဆုပ္ျပေလသည္။
''ကဲ ဒီကေလးနွစ္ေကာင္ ၊ ေတြ႔တာနဲ႔ကိုက္ေနၾကတာပါပဲလား''
ကိုဝိ စကားအဆံုးမွာအားလံုးရဲ့ ရယ္သံမ်ားက အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်တစ္ခုလံုးသို့
လြင့္ပံ်ေရာက္ရိွသြားေလသည္။
+9
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
အခန္း( ၂၁ )
မၾကည္ျပာ၏အခ်စ္မယ္လက္ရာစံုျမန္မာထမင္းဆိုင္တြင္ျဖစ္သည္။
''ခင္ဗ်ားအေတာ္ေနရက္တဲ့သူဗ်ာ။''
ကိုဘက္စကားအဆံုးတြင္ကြ်န္ေတာ္ကမွတ္ခ်က္ျပဳမိရာ ကိုဘက္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ေပ။
''ဘယ္တတ္နိုင္မလဲဗ်ာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ျမင့္လာရင္ နားလည္တယ္ဆိုတာရိွလာတယ္ဗ်ာ
အဲဒါကိုခင္ဗ်ားယံုျကည္လား အဲဒီနားလည္တယ္ဆိုတာမွာ အရာအားလံုးျပည့္စံုေနတာဗ်
ခ်စ္တာေတြ၊ ေလးစားတာေတြ၊ ၾကည္နူးတာေတြ၊ ေပးဆပ္ခ်င္တာေတြ၊ ရယူခ်င္တာေတြ
အားလံုးျပည့္စံုေနတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ဗ်ာ အဲဒီမွာ ျပင္းထန္တဲ့တပ္မက္မႈရမက္ေတြရိွတယ္၊ ဒါေပမယ့္လွပတဲ့ၾကည္နူးမႈလဲရိွတယ္။
ရမက္ျပင္းျပင္းေတြနဲ့ကိုယ့္ခ်စ္သူလိုမို်းေပြ႔ဖက္ခ်င္တဲ့ဆနၵေတြလဲရိွသလို ပထမဆံုးအရုပ္ကေလးတစ္ခုကိုရလိုက္တဲ့
ေကာင္မေလးကအဲဒီအရုပ္ေလးကိုယုုယုယယေပြ႔လိုက္သလိုမို်း ယုယေထြးေပြ႔ထားခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။
သူ့ကိုရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရိွေနသလိုမိ်ဳး တခိ်န္တည္းမွာပဲသူ့႕ကိုစြန္႔လႊတ္ေပးခ်င္တယ္။ "
"ဆိုလိုတာကဗ်ာ သူ႔ကိုယ္သူ၊ သူ႔ဘာသာသူ သူ့ဘဝကိုသူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကည္နူးခြင့္ေပးခ်င္တာ။
ဥယ်ာဥ္မွူးေတြလိုေပါ့ဗ်ာ။ "
"ပန္းတစ္ပြင့္အစြမ္းကုန္လွလာေအာင္ျပဳစုေပးခ်င္တယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တယ္။ ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္။ ယုယေပးခ်င္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းကိုဘုရားပန္းတင္ဖို႔ေတာင္မခူးဘူး ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္အတြက္ဆိုဘယ္လိုခူးရက္ေတာ့မွာလဲ
သူ့ေနရာမွာ သူ့သဘာဝအရတင့္တယ္လွပေနေအာင္သာကူညီခ်င္တာဗ် ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အာဒမ္ကဧဝကိုခ်စ္ခဲ့တာထက္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဗ်
အဲဒါနားလည္တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို့နွစ္ေယာက္လံုးနားလည္မႈေတြရိွၾကတယ္ေလဗ်ာ။''
ဘက္ဘြိဳင္းက စကားရွည္ႀကီးေျပာလိုက္ကာ ဗာက်ဳရယ္ေဆးတံအားမီးညိွေလသည္။
ျပီးေတာ့မီးခိုးေငြ႔ျပာျပာမ်ားကိုမႈတ္ထုတ္ရင္း
''ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတြထက္ခိုင္ျမဲတဲ့ ဘယ္ေတာ့မွလဲမပ်က္ျပယ္နိုင္တဲ့ နားလည္မႈဆိုတာမို်းေပါ့ဗ်ာ''
ကြ်န္ေတာ္ကိုဘက္ မ်က္လံုးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္မိရာ ဘယ္ကိုၾကည့္ေနမွန္းမသိေသာ
ရီေဝမ်က္ဝန္းမ်ားကိုေတြ့ရေသည္။
ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္လမ္းတေလ်ာက္လံုးမေမ့နိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
အခန္း( ၂၁ )
မၾကည္ျပာ၏အခ်စ္မယ္လက္ရာစံုျမန္မာထမင္းဆိုင္တြင္ျဖစ္သည္။
''ခင္ဗ်ားအေတာ္ေနရက္တဲ့သူဗ်ာ။''
ကိုဘက္စကားအဆံုးတြင္ကြ်န္ေတာ္ကမွတ္ခ်က္ျပဳမိရာ ကိုဘက္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ေပ။
''ဘယ္တတ္နိုင္မလဲဗ်ာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ျမင့္လာရင္ နားလည္တယ္ဆိုတာရိွလာတယ္ဗ်ာ
အဲဒါကိုခင္ဗ်ားယံုျကည္လား အဲဒီနားလည္တယ္ဆိုတာမွာ အရာအားလံုးျပည့္စံုေနတာဗ်
ခ်စ္တာေတြ၊ ေလးစားတာေတြ၊ ၾကည္နူးတာေတြ၊ ေပးဆပ္ခ်င္တာေတြ၊ ရယူခ်င္တာေတြ
အားလံုးျပည့္စံုေနတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ဗ်ာ အဲဒီမွာ ျပင္းထန္တဲ့တပ္မက္မႈရမက္ေတြရိွတယ္၊ ဒါေပမယ့္လွပတဲ့ၾကည္နူးမႈလဲရိွတယ္။
ရမက္ျပင္းျပင္းေတြနဲ့ကိုယ့္ခ်စ္သူလိုမို်းေပြ႔ဖက္ခ်င္တဲ့ဆနၵေတြလဲရိွသလို ပထမဆံုးအရုပ္ကေလးတစ္ခုကိုရလိုက္တဲ့
ေကာင္မေလးကအဲဒီအရုပ္ေလးကိုယုုယုယယေပြ႔လိုက္သလိုမို်း ယုယေထြးေပြ႔ထားခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။
သူ့ကိုရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရိွေနသလိုမိ်ဳး တခိ်န္တည္းမွာပဲသူ့႕ကိုစြန္႔လႊတ္ေပးခ်င္တယ္။ "
"ဆိုလိုတာကဗ်ာ သူ႔ကိုယ္သူ၊ သူ႔ဘာသာသူ သူ့ဘဝကိုသူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကည္နူးခြင့္ေပးခ်င္တာ။
ဥယ်ာဥ္မွူးေတြလိုေပါ့ဗ်ာ။ "
"ပန္းတစ္ပြင့္အစြမ္းကုန္လွလာေအာင္ျပဳစုေပးခ်င္တယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တယ္။ ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္။ ယုယေပးခ်င္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းကိုဘုရားပန္းတင္ဖို႔ေတာင္မခူးဘူး ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္အတြက္ဆိုဘယ္လိုခူးရက္ေတာ့မွာလဲ
သူ့ေနရာမွာ သူ့သဘာဝအရတင့္တယ္လွပေနေအာင္သာကူညီခ်င္တာဗ် ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အာဒမ္ကဧဝကိုခ်စ္ခဲ့တာထက္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဗ်
အဲဒါနားလည္တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို့နွစ္ေယာက္လံုးနားလည္မႈေတြရိွၾကတယ္ေလဗ်ာ။''
ဘက္ဘြိဳင္းက စကားရွည္ႀကီးေျပာလိုက္ကာ ဗာက်ဳရယ္ေဆးတံအားမီးညိွေလသည္။
ျပီးေတာ့မီးခိုးေငြ႔ျပာျပာမ်ားကိုမႈတ္ထုတ္ရင္း
''ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတြထက္ခိုင္ျမဲတဲ့ ဘယ္ေတာ့မွလဲမပ်က္ျပယ္နိုင္တဲ့ နားလည္မႈဆိုတာမို်းေပါ့ဗ်ာ''
ကြ်န္ေတာ္ကိုဘက္ မ်က္လံုးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္မိရာ ဘယ္ကိုၾကည့္ေနမွန္းမသိေသာ
ရီေဝမ်က္ဝန္းမ်ားကိုေတြ့ရေသည္။
ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္လမ္းတေလ်ာက္လံုးမေမ့နိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
+9
ဗုဒ္မေပးရင္..ပစ္လိုက္မယ္..ဒိုင္းညႊန္႔..အရီးညႊန္႔..မေအးညႊန္႔..ဟက္..ဟက္..ဟက္။
badboy2
- ေကာလိပ္ဂ်င္
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အခန္း( ၂၂ )
ကြ်န္ေတာ္ နွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းစစ္ေဆးေရးကိစၥမ်ားျဖင့္ အဂၤါျဂိဳဟ္ကေန ခရီးတေခါက္ကအျပန္တြင္ျဖစ္သည္။
ကိုဘက္ဘြိဳင္းက ကြ်န္ေတာ့္အား ညေနက်ရင္လာခဲ့ဗ်ာျပစရာေလးရိွလို့ဆိုကာ
အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္က ဗီြအိုင္အမ္စီ အထူးခန္းတြင္
ေတြ႔ရန္ ကြ်န္ေတာ့္အား ခိ်န္းပါသည္။
ကိုဘက္ က ဓါတ္ပံုအယ္လ္ဘမ္ တစ္အုပ္ယူလာျပီးကြ်န္ေတာ့္အားျပသေလသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားအားလံုးၾကည့္ရႈျပီးေသာ္ ..
''ခင္ဗ်ားတို႔ေအာင္ျမင္စြာကယ္ထုတ္လာနိုင္ၾကတာပဲ''
ကြ်န္ေတာ္ကေမးၾကည့္ရာ
''အဲဒီလိုပဲျဖစ္ရတာေပါ့ကြာ''
''ဒီမွာၾကည့္''
ကိုဘက္ဘြိဳင္းကဓါတ္ပံုတစ္ပံုကြ်န္ေတာ့္ကိုျပရင္းဆက္ေျပာသည္။
''ဒီပံုက ေဒါက္တာဒူးထြန္းကိုျပန္ကယ္လာျပီး အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိဳဟ္ေရာက္ေတာ့ ဆာကိုရင္ျပဳံးကႀကိဳေနတဲ့ပံု''
''ဒါက အဲဒီညမွာအားလံုးကိုဂုဏ္ျပဳပဲြလုပ္တဲ့ေန႔ကပံု''
''ဒီပံုေတြက ျပန္ေရာက္ျပီးေနာက္တစ္ေန႔ညေနမွာ ေဒါက္တာဒူးထြန္းနဲ႔အမရာ
မဂၤလာေဆာင္တုန္းကမွတ္တမ္းပံုေတြ''
ကြ်နု္ပ္မွာဓါတ္ပံုကိုၾကည့္ရင္းအံ့ၾသမိတာတစ္ခုရိွသျဖင့္ ကိုဘက္ အားေမးမိေလသည္။
''ကိုဘက္ေျပာေတာ့ေဒါက္တာထြန္းကအဖမ္းခံရတာဆို၊ ကြ်န္ေတာ္မရွင္းတာက
ဘယ္နွယ္ လြတ္တာတယ္လဲေျပာေသး၊ ဝလို႔ဖီးလို့ပါဘား''
''ဟား ဟား ဟား''
''ခင္ဗ်ားကလဲ မေခဘဲကိုးဗ်''
''အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းရဲ့သူငယ္ခ်င္းပီသပါေပတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ေအာင္ကိုၾကည့္လိုက္နိုင္တာပဲကိုး။''
''ဒါကဒီလိုဗ်''ဟုဆိုကာ ေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းျပေလသည္။
ေဒါက္တာဒူးထြန္းမွာ
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီအေထြေထြထိန္းခ်ဳပ္ေရးခန္းမေဆာင္ထဲတြင္ ရိွေနရသည္မွာ လေပါင္းအေတာ္ၾကာသြားေလျပီ၊
ပထမေတာ့ေတာ္ေတာ္အီစိမ့္ေအာင္ ခံလိုက္ရသည္။ ေနာက္ေတာ့လဲ အဆင္ေျပသြားပါသည္။
ကမၻာျဂိဳဟ္ေပၚမွာမဟုတ္လား။
ေရာက္ခါစက ေတာ္ေတာ့္ကိုစစ္ေဆးေမးျမန္းတာခံလိုက္ရသည္။
ေန့ေတြညေတြမသိေတာ့၊ ေနာက္ေတာ့ စစ္ေမးရန္လာသူက ပ်င္းပ်င္းလာကာ
ေရာက္လာသည္နွင့္ ေရာက္ရိွေၾကာင္းသူ့အထက္အရာရိွထံ ဖုန္းျဖင့္သတင္းပို့ေလသည္။
ထို့ေနာက္ ''စစ္ေဆးေမးျမန္းေနသျဖင့္ အေနွာက္အယွက္မျပဳရ''
ဟူေသာ စာတန္းကေလးကိုခန္းမအျပင္သို့ထြက္ခိ်တ္ကာ ေမးျမန္းစံုစမ္းခန္းအတြင္းတြင္
သူလည္းေအးေအးသက္သာ စာကေလးဖတ္လိုက္ အမ္ပီသရီးေလး နားေထာင္လိုက္နွင့္
ေအးေအးသက္သာ အနားယူေနေလသည္။
တစ္ဖက္ျမင္မွန္ဟိုဘက္ျခမ္းက စစ္ေဆးေရးမွူးခ်ဳပ္ကလည္း
ေအးေအးသာသာေဂါက္သီးသြားရိုက္လိုက္၊ ကာရာအိုေကသြားလိုက္နွင့္ရိွေလသည္။
ေဒါက္တာထြန္းလည္း ေအးေအးသက္သာ ေနရံုသာရိွသည္။
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ညေနပိုင္းတြင္ သူတို႔နွစ္ဦးက ေဒါက္တာထြန္းေရွ့တြင္ပင္ သတင္းပို့ေလ့ရိွၾကသည္။
''အက်ဥ္းသားမွာ မည္သို႔ပင္စစ္ေဆးေမးျမန္းေစကာမူ ဘာမွအေျဖမရ'' ဆိုတာကတစ္မိ်ဳး၊
''ေဒါက္တာထြန္းမွာ အလြန္ေခါင္းမာသျဖင့္ မည္သည္မွ ေျဖၾကားျခင္းမျပဳ'' ဟူကာတစ္ဖံု
အမိ်ဳးမိ်ဳးျဖင့္ မရိုးရေအာင္ သတင္းပို႔ကာ တိုင္းမ္ကဒ္နိွပ္ျပီး ထြက္သြားၾကေလေတာ့သည္။
တစ္ခါတစ္ရံ ရဲေထာက္လွမ္းေရးအတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ကာနယ္အိုင္ေမးကိုယ္တိုင္လာေသာေန႔မ်ားတြင္သာ
လိမ္မရသျဖင့္ အနည္းငယ္ညဥ္းဆဲျခင္းခံရေလသည္။
အိုင္ေမးျပန္သြားသည္နွင့္ သူတို့နွစ္ေယာက္မွာ ေဒါက္တာဂါးကိုေတာင္းပန္လို့မဆံုး။
''ဘယ္နွယ္ျဖစ္ရတာတံုး''
ကြ်နု္ပ္က အံ့ၾသတႀကီး ေမးမိရာ ကိုဘက္ က
''ခင္ဗ်ားကလဲ ကမၻာျဂိဳဟ္မွာ ေနလာခဲ့ျပီးေတာ့ ေမ့ေနျပီလား။''
ဟု ျပံုးစစနဲ့ေမးေလသည္။
''ဘာကိုလဲဗ်'' ကြ်နု္ပ္က နားမလည္လိုက္သျဖင့္ေမးရာ၊ ကိုဘက္ က
''ခင္ဗ်ားကလဲ 'အ'ရန္ေကာ၊ ေဒါက္တာထြန္းက သူ့ကိုစစ္ေမးရမယ့္သူေတြအားလံုးကို စည္းရံုးလိုက္တာေလ၊''
''သူတို႔က တကယ္လို့ သူ့ကိုညင္ညင္သာသာဆက္ဆံၾကမယ္ဆိုရင္၊
သူအခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔အားလံုးကို ေခၚစာလဲပို႔ေပးမယ္၊
အလင္းလြန္ယာဥ္ပံ်လက္မွတ္လဲ ပို့ေပးမယ္၊ ျပီးေတာ့အခ်စ္တကၠသိုလ္ျဂိုဟ္မွာ
ပီအာ ရေအာင္လဲ ေထာက္ခံကူညီေပးမယ္ေပါ့''
''အဲဒီလိုစည္းရံုးလိုက္တာ တစ္ခါတည္း အဆင္ကိုေခ်ာလို့''
ကြ်န္ေတာ့္မွာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ
ကိုဘက္ ေျပာသည္ကိုနားေထာင္ရင္း ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ ဆိုတာလိုျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
''ဟင္း---
ကမၻာျဂိဳဟ္ကဝန္ထမ္းပီသေတာ္မူၾကပါေပတယ္''
''ခုေကာခင္ဗ်ားတို႔ကမၻာျဂိဳဟ္က ေနာက္ဆံုးသတင္းေလးဘာေလး ဘာမ်ားၾကားၾကေသးလားဗို့်၊''
''ျပီးခဲ့တဲ့လကေတာ့ ျဂိုဟ္ခ်ဳပ္ေခါင္ဘုရားနတ္ခ်ဳပ္ကလိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ျပဳမိန္႔အက္ဥပေဒကိုထုတ္ျပန္လိုက္တယ္''
''သားေတာ္နတ္ဆိုးေလးနဲ႔ေလာင္းဟဲလပ္ဗာေတာ့ လက္ထပ္လိုက္ၾကျပီေပါ့။''
''လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္၊ ဒါေပသိ သူတို့ထက္ဦးတဲ့အတဲြတစ္တဲြ ရိွေသးတယ္ဗ်''
''ဘယ္လို၊ ဘယ္လို''
''ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားနတ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းလဲသိရဲ့သားနဲ့၊ သူကေနရာတကာသူဦးရမွေက်နပ္တာမဟုတ္လား''
''လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္ဥပေဒကိုသူ့ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုးျပဌာန္းလိုက္လိုက္ခ်င္းမွာပဲ
သူနဲ့ ဂဠုန္မဟာဆားခ်က္အဖဲြ့ခု်ပ္ အျကံေပးဌာနျကီးမွူူး ဇရက္တို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို့နွစ္ေယာက္က ငယ္ငယ္ေလးတုန္းထဲက ႀကိဳက္ေနၾကတယ္တဲ့။
အခုေတာ့တရားဝင္လက္ထပ္နိုင္ျပီဆိုျပီး သူတို့အတဲြက ပထမဆံုးလက္ထပ္ျကတယ္တဲ့။''
''တယ္လဲတတ္နိုင္ၾကတဲ့သူေတြပါလား''
ကြ်နု္ပ္မွာ ထိုမွ်သာေျပာနိုင္ေပသည္။
ထိုညက ကိုႀကီးမီးေသြးလည္းေရာက္လာကာ ၃ဦးသား ေသာက္တာေတာ္ေတာ္ေလးကိုမ်ားသြားသျဖင့္
အမူးလြန္ကာ အဆိုပါဓါတ္ပံုအယ္လ္ဘမ္အား အခ်စ္တကၠသိုလ္ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္က ဗီြအိုင္အမ္စီအထူးခန္းထဲတြင္ေမ့က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔သြားျပန္ယူခိ်န္မရေသးသျဖင့္ အခုထိထိုေနရာတြင္ အဲဒီအယ္လ္ဘမ္ရိွေနပါေသးသည္။
-
- Posts: 158
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 500
- ဖရန္႔ေတြေပးတဲ႔ကစ္..ခိခိ
- Respect: +4223
အခန္း( ၂၃ ) ဇာတ္သိမ္း
ညေနပိုင္းက ကိုဘက္ လွမ္းေခၚသျဖင့္ နွစ္ေယာက္သား " ရာဇဝင္ထဲမွာ ဆက္ဆီ႔ကို ထားခဲ့ " ေရွးေဟာင္း
ဇာတ္ေတာ္ၾကီးအား အခ်စ္ကပဲြခန္းမေဆာင္ၾကီးတြင္ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေလသည္ ။
အျပန္တြင္ ဂ်င္းတဲလ္မင္းကလပ္ ခန္းမေဆာင္ဝင္ကာ စည္ဘီယာဝင္ေသာက္ၾကသည္ ။
'' ကြ်န္ေတာ္ မရွင္းတာ တစ္ခုရိွတယ္ဗ် ၊ ေဒါက္တာထြန္းက တကယ္ပဲ နဖူးမွာ -ီးေပါက္သြားတာလား ''
'' ဘယ္နွယ္ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ၊ အဲဒါက မဟုတ္ဘူးလို႔သာမွတ္ဗ်ာ ။ ''
'' ျပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ကိုမီးေသြး ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဆိုတာက ေဒါက္တာထြန္း မဟုတ္ဘူးဗ် ''
ကြ်န္ေတာ္မွာ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားရေလသည္ ။
'' ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားက အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္အတြက္ မွတ္တမ္းေလး ေရးေနတာဆိုေတာ့ကာ ေျပာျပရဦးမယ္။
ဒီလိုဗ် ။ အဲဒီ ကိုမီးေသြး ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ နွစ္ေယာက္က ေဒါက္တာထြန္းရဲ့ မေအမတူ ဖေအကဲြေတြဗ်..ကမၻာျဂိဳလ္က
လာၾကတာ.. ေဒါက္တာထြန္းက အရင္ကတည္းက သူ ့ကမၻာျဂိဳလ္နဲ ့အဆက္အသြယ္က မျပတ္ဘူး...ျပီးေတာ့
ဆာကိုရင္ျပဳံးကေတာင္ တစ္ခု သံသယရိွေနတာရိွတယ္ ။ ျဂိဳလ္ခ်ဳပ္ေခါင္ နတ္ခ်ဳပ္တို ့ မေသေဆး ေဖာ္ျမဴလာကို
ေဒါက္တာထြန္းဆီက ရသြားတာလို႔ ထင္ေနတာ ရိွတယ္ဗ် ။ အခုလဲ ေဒါက္တာထြန္း ေနာက္ဆံုး တီထြင္လိုက္တဲ့
အာရံုလိွဳင္းသိ စက္ရုပ္ကလုန္းနည္းပညာကို နတ္ခ်ဳပ္တို႔က လိုခ်င္သတဲ့ ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဒါက္တာထြန္းကမေပးနိုင္ဘူး၊ ဒီေတာ့..အက်ပ္ကိုင္တဲ့အေနနဲ ့ဖမ္းသြားတာဗ် ။ ဖမ္းတုန္းက ေဒါက္တာထြန္းမရိပ္မိေအာင္သူ ့ရဲ့ မေအမတူ ဖေအကဲြညီ
ေတြကို အလည္လာပို႔တာဆိုျပီး ဘန္းျပလာတာဗ် ။ ''
ေဒါက္တာထြန္းကလဲ သူကမၻာျဂိဳလ္နဲ ့အဆက္အသြယ္ရိွတယ္ဆိုတာ လူသိခံလို ့မျဖစ္ေတာ့ နတ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကို အက်ပ္
ကိုင္တာေတြကိုလဲ ဘယ္သူ ့မွ မတိုင္ပင္နိုင္ဘဲ ကိုယ့္ရွူး ကိုယ္ပတ္ျဖစ္သြားတာ ''
'' ကိုဝိနဲ ့ကိုမီးေသြး ေရာက္သြားေတာ့ ေဒါက္တာထြန္းအိမ္ထဲမွာ ရိွေနေသးတယ္။ သူ ့ညီေတြ ေဒါက္တာထြန္းရဲ့ေနာက္ဆံုး
တီထြင္လိုက္တဲ့ နည္းပညာကိုသံုးျပီး ဘီယာကန္ထဲ ကျမင္းေက်ာထတာကို ကိုဝိတို႔ ေတြ႔လိုက္ရတာဗ်''
'' ခင္ဗ်ား စိတ္ဝင္စားရင္ လက္ေဆာင္တစ္ခု ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ''
'' ေဒါက္တာထြန္းက ကြ်န္ေတာ့္ကို လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ တတိယဂ်င္နေရးရွင္းအာရံုလိွဳင္းသိ နည္းပညာနဲ ့
သူကိုယ္တိုင္ တီထြင္ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကလုန္းစက္ရုပ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီစက္ရုပ္က အခုေလာေလာဆယ္ကေတာ့
အခ်စ္တကၠသိုလ္ ေမာင္မယ္အားလံုးအတြက္ အေရအတြက္မ်ားမ်ား ထုတ္မေရာင္းေပးနိုင္ေသးဘူးဗ် ။
ဗီြအိုင္အမ္စီေတြကိုေလာက္ပဲ ေရာင္းေပးနိုင္ေသးတယ္ ။ ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးကိုေတာ့ အထူးအေနနဲ ့ဆာကိုရင္ျပံဳး
ရဲ ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ ့ေရာင္းေပးထားတာ တစ္ခုရိွတယ္ဗ်။ သူကေတာ့ ဒီစက္ရုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်ေနတယ္ၾကား
တာပဲ ။''
'' ခင္ဗ်ားကို အပိုင္ေပးလိုက္မယ္၊ ခင္ဗ်ားလဲ အခ်စ္တကၠသုိလ္အတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာအထိ ကူညီခဲ့တာပဲေလ။
ဆာျပဳံးတို႔၊ ေဒါက္တာေကတို႔က ကန့္ကြက္စရာရိွမယ္ မထင္ပါဘူးဗ်ာ ''
'' ေပးတာကဟုတ္ပါျပီ အသံုးျပဳပံုကေလးလဲ ေျပာျပဦးေလ ''
'' ဒီနည္းပညာကေတာ့ အလြန္ေကာင္းပါပဲ သူက လိင္မႈအနုပညာေတြကို အကုန္အစင္ စဥ္းစားျပီး ထုတ္လုပ္တားတာ
ခင္ဗ်ားက ဒီခလုပ္စိမ္းေလး ႏွိပ္လိုက္ျပီး ခင္ဗ်ား လိင္ဆက္ဆံခ်င္တဲ့သူကို အာရံုျပဳလိုက္ ျပီးေတာ့ စက္ရုပ္ကိုၾကည့္
လိုက္တာနဲ့ စက္ရုပ္က ခ်က္ခ်င္း အဲဒီလူပံုျဖစ္သြားမယ္ ။ ဥပမာဗ်ာ...ခင္ဗ်ားက မိုးေဟကိုနဲ ့ ဆက္ဆံခ်င္တယ္လို ့
အာရံုျပဳလိုက္တာနဲ ့ ဒီစက္ရုပ္က မိုးေဟကို ပံုျဖစ္သြားမယ္ ။ ရုပ္ရည္၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ အသံ အမူအရာ အထိ
အေတြ ့က အစေပါ့ဗ်ာ ။
မိန္းကေလးေတြ အတြက္လဲ စဥ္းစားထားေပးထားတယ္ဗ်။ ဒီ ခလုပ္နီေလးနိွပ္လိုက္ရံုပဲ။
က်ေနာ္နဲ႔ နာမည္ဆင္တဲ႔ badboy2 တို႔ sithu 2287 တို႔ lukyi တို႔ အလိုအေလ်ာက္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္လာလိမ့္မယ္ ။
ဆာဂ်င္ ေအခ်ာကိုးဆို ဒီ စက္ရုပ္ရလိုက္ကတည္းက ေဒါက္တာထြန္းက ခဲြစိတ္ျပီး ျပန္တပ္ေပးပါ့မယ္ ဆိုတာေတာင္ မခဲြခ်င္ေသးဘူးဆိုျပီး...ခုထိျငင္းေနတုန္း ''
'' သံုးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ '' ဟု ဆိုရင္းကြ်န္ေတာ့္အား ေပးလိုက္ေလသည္ ။
ကြ်န္ေတာ္လဲေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ ကိုဘက္၏ လက္ေဆာင္ကိုယူကာ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ေလသည္ ။
အဆိုပါ ကလုန္းစက္ရုပ္မွာ ယခုစာေရးေနသည့္အခိ်န္ထိ ကြ်န္ေတာ့္ထံတြင္ရိွေနတုန္းျဖစ္ပါသည္ ။
ဟုတ္ပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခလုပ္စိမ္းေလးကို နိွပ္နိွပ္ျပီးေပ်ာ္ေလ့ရိွပါသည္ ။
တကယ္လို႔ အျခားတနည္းနည္းျဖင့္ စမ္းသပ္ခ်င္သူမ်ားလည္းရိွပါက ကြ်န္ေတာ့္ထံသို ့ ပီအမ္ျဖင့္ပို႔ကာ စံုစမ္းနိုင္ၾကပါသည္။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္။
အမ္စီဘက္ဘြိဳင္းနွင့္ကလံုးအခ်စ္
(((((ျပီးပါျပီ)))))
No comments:
Post a Comment