Tuesday, July 14, 2015

ခ်စ္ေသြးၾကြခ်ိန္ ေရးသူ=ဘိုးေရႊခဲ ရိုက္တင္ေပးသူ=Nanda(အခ်စ္တကၠသုိလ္္)

အခန္း(၁)
ဤအေတြ႕
အင္းလ်ားကန္ေရျပင္ကို ေက်ာခိုင္းကာ ေဆာက္လုပ္ထားသည့္ မာလာၿမိဳင္ေဂဟာႏွင့္ ႏွင္းဆီၿမိဳင္ေဂဟာ တိုက္ႏွစ္လံုးမွာ အထက္တန္းလႊာဟုေခၚဆိုအပ္သည့္ ပစၥည္ဥစၥာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူမ်ားေနထိုင္ရာ စံအိမ္ဂဟာမ်ားေပမို႔ ေခတ္မီလွပကာ ေနခ်င့္စဖြယ္ သာယာလွပပါေပသည္။
မာလာၿမိဳင္ေဂဟာတြင္ အတြင္း၀န္ လူပ်ိဳၾကီး ဦးေက်ာ္မင္းႏွင့္ တူျဖစ္သူ ေက်ာင္းသာ ေမာင္၀င္းႏိုင္တို႔ႏွစ္ဦးသာ ေနထိုင္လ်က္ရွိၿပီး အိမ္တြင္ အေစခံႏွင့္ ထမင္းခ်က္ရန္အတြက္ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိ ကရင္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ႏွင့္ မာလီအလုပ္ႏွင့္ တိုက္ေစာင့္အျဖစ္ကိုမူ ေ၀လရာလူမ်ိဳး မန္ဂလာဆိုေသာ ကုလားကို ခုိင္းေစာထား၏။
ႏွင္းဆီၿမိဳင္ေဂဟာတြင္ အၿငိမ္းစာအရာရွီ ဦးသန္းေ၀ႏွင့္ ဇနီးေဒၚခင္ေမအျပ္င သမီးျဖစ္သူ ၿမီးေကာင္ေပါက္အရြယ္ ေမာ္လီႏွင့္ ဦးသန္းေ၀၏ႏွမ အပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀တို႔ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။
အထက္တန္းလႊာ အရာရွိၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အေလ်ာက္ မာလာၿမိဳင္ႏွင့္ ႏွင္းဆီၿမိဳင္ေဂဟာတို႔တြင္ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားမွာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခင္မင္ၾကကာ တဘက္ႏွင့္တဘက္ လြတ္လပ္စြာ ၀င္ထြက္သြားလာၾကေလ၏။
လူပ်ဳိၾကီး ဦးေက်ာ္မင္းသည္ တဘက္ျခံမွ အပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀ကို ပိုးပန္းလ်က္ရွိသကဲ့သို႔ သူမကလည္း သူ႔အားေမတၱာသက္၀င္လ်က္ရွိေသာ္လည္း ႏွစ္ဦးသားမွာ မိမိတို႔ သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းေနရသျဖင့္ ပြင့္လင္းရင္းႏွီးျခင္း မရွိႏိုင္ၾကေပး။
ဦးေက်ာ္မင္းသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ အခ်စ္ေရးကို ပြင့္လင္းစြာ ဖြင္ဟရန္ မ၀န္႔မရဲျဖစ္ေနသျဖင့္ ညေနေက်ာင္းကျပန္လာမည့္ ေမာင္၀င္းႏိုင္အား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေန၏။ သူ၏အၾကံမွာ တူျဖစ္သူအား ေမတၱာစာေပးခိုင္းရန္ျဖစ္၏။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ေစာင့္စားေနခိုက္ ေမာင္၀င္းႏိုင္ေက်ာင္းမွ ျပန္ေရာက္လာ၏။ အ၀တ္အစားလဲလွယ္ၿပီး၍ ျပန္ထြက္လာေသာ ၀င္းႏိုင္ာအား ဦးေက်ာ္မင္း လွွမ္းေခၚလိုက္ေလသည္။
‘ေမာင္၀င္းႏိုင္… ဟိုဘက္တိုက္ကို သြားေခ်စမ္း၊ ဟိုအပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀ကို ေဟာဒီစာသြားေပးစမ္းပါ၊ စာေပးတာကို ဘယ္သူမွ မျမင့္ေစနဲ႔.. ၾကားလား’ ေက်ာ္မင္းက စာတေစာင္ကို လွမ္းေပးရင္း မွာၾကားေလသည္။
‘ဟဲ… ဟဲ အန္ကယ္လည္း သိပ္မရိုးေတာ့ဘူး’
‘တယ္.. ဒီေကာင္ေလး… သြားေပးမွာ ေပးတာမဟုတ္ဘူး.. စာေပးၿပီး ျပန္စာပါယူခဲ့ ၾကားလား’
ဦးေက်ာ္မင္းက မာန္မဲသလို လုပ္လိုက္သျဖင့္ ၀င္းႏိုင္သည္ တိုက္ထဲမွ ေျပးထြက္လာကာ တဘက္ျခံထဲသို႔ ၀င္လာခဲ့ေလ၏။
ျခံ၀င္းထဲသို႔ ေရာက္လာေသာ ၀င္းႏိုင္သည္ တိုက္တြင္းတြင္ ဆိတ္ညိမ္လ်က္ရွိသျဖင့္ လူမ်ားမရွိၾကေလသေလာဟု ေတြးမိ၏။ တိုက္ေရွ႔သံတံခါးၾကီးမ်ားမွ အတြင္းဘက္မွ ပိတ္ထားသျဖင့္ တိုက္အေနအထားကို ေကာင္းစြားကၽြမ္းက်င္ေသာ ၀င္းႏိုင္သည္ တိုက္အေနာက္ဖက္သို႔ လွည့္လာခဲ့ေလသည္။
တိုက္၏အေနာက္တြင္ရွိေသာ သံတံခါးတခုမွာ ေစ့ထားသျဖင့္ ၀င္းႏိုင္သည္ အသာအယာတြန္းဖြင့္ကာ ၀င္လာသည္။ တိုက္ခမ္းအတြင္းသို႔ ေရာက္လာေသာ ၀င္းႏုိင္သည္ အိမ္သာႏွင့္ ကပ္လ်က္ရွိသည့္ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ေရက်သံၾကားသျဖင့္ မည္သူမ်ား ေရခ်ိဳးေနသနည္းဟု သိလိုသျဖင့္ အေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္၏။ သူ၏ေရွ႔ေမွာက္မွ ျမင္းကြင္းေၾကာင့္ သူ၏ႏွလံုးေသြးမွာ ရပ္ဆိုင္းသြားၿပီဟူ၍ပင္ သူကထင္မိေလသည္။
ေရပန္းမွ တဖြဲဖြဲက်ေနေသာ ေရဖြားမ်ားေအာက္၌ နတ္မိမယ္တဦးပမာ ကိုယ္ခႏၶာဗလာက်င္းလ်က္ ေရခ်ိဳးေနသည့္ အပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀ပင္ျဖစ္၏။ သူမသည္ တံခါးေပါက္ကို ေက်ာခိုင္းကာ မတ္တတ္ရပ္ေနသျဖင့္ သူမ၏ အသားအရည္မွာ ၀င္း၀ါလ်က္ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ခါးေသးရင္ခ်ီ ပဒုမၼနီအလားျဖစ္ေန၏။
တံခါးေပါက္မွရပ္ကာ အညႈိ႕ခံေနရသူပမာ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိေသာ ၀င္းႏိုင္သည္ မႏွင္းေ၀၏ ၾကီးမားလွသည့္ တင္ပါးၾကီးႏွင့္ ၎၏အလယ္မွ အကြဲေၾကာင္းဖင္းၾကားကိုၾကည့္ရင္း သူ၏ရမၼက္ေဇာအဟုန္မွာ ျပန္ထင္၍လာေခ်ၿပီ။ သူသည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ၁၈ႏွစ္မွသာလွ်င္ျဖစ္ေသာလည္း သူ၏ေရွ႕ေမွာက္မွ ယမင္းရုပ္သည္ သူ၏ကိုယ္ခႏၶာအတြင္းရွိ တေထာင္ေသာအေၾကာမ်ားကို ထြန္႔ထြန္႔လူး သြက္သြက္ခါေအာင္ ရင္တြင္းလိႈေမာ ရမၼက္ၾကြေစသည္ မဟုတ္ေလာ။ ကာမရာဂတည္းဟူေသာ ဘီလူးၾကီးသည္ သူ၏လည္ဂုတ္ကို ခြစီးကာ သူ႔အားအသူတရာနက္ေသာ အေမွာင္တိုက္အတြင္းသို႔ သယ္ေဆာင္၍သြားပါၿပီေကာ။ တေထာင့္ငါးရာတည္းဟူေသာ အင္အားအစြမ္းကို သူကဲ့သို႔ လူငယ္တေယာက္သည္ အဘယ္မွာ တြန္းလွန္ႏိုင္ပါမည္နည္း။
ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ သူ၏ေရွ႕ေမွာက္မွ သံလိုက္ဓာတ္ပမာ ဆြဲေဆာင္လ်က္ရွိသည့္ မႏွင္းေ၀၏ အနီးသို႔သာ တေျဖးေျဖးကပ္သြားကာ ေနာ္ကဖက္မွ သိမ္းၾကံဳး၍ ဖက္လိုက္ရာ သူမကအလန႔္တၾကား ေအာ္မိၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။
‘ဟင္.. ၀င္း.. ၀င္းႏီုင္.. ဒါ.. ဒါဘာလုပ္တာလဲ.. ထြက္… ထြက္’
သူမက ထစ္ထစ္ေင့ါေင့ါေျပာရင္း သူမ၏တုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္ရင္းဂြဆံုမွ ေစာက္ဖုတ္ခံုးျပင္ၾကီးကို လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ထားေလ၏။
‘အို… မထြက္ဘူး.. အန္တိီကို က်ေနာ္ခ်စ္မယ္.. က်ေနာ့္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်… ခ်စ္မွာဘဲ.. ခ်စ္မွာဘဲ’ ဟု ေျပာကာ သူသည္ မႏွင္းေ၀၏ ကိုယ္လံုးၾကီးကို သိမ္းၾကံဳးေပြ႔ဖက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးမ်ားကို ျပဳတ္လုမတတ္ ငံုခဲ့ေနေလသည္။ ဖိုသတၱ၀ါဆိုလ်င္ ယင္ဖိုမွ မသန္းရေလေအာင္ မိမိကိုယ္ မိမိ ထိန္းသိမ္းေနထိုင္လာခဲ့ေသာ အပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀မွာ လူသရမ္းေလး ၀င္းႏိုင္က သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနေလရာ သူမသည္ တမိ်ဳးတမည္ေသာ ခံစားခ်က္နွင့္အတူ ရင္တြင္းမွ ဖိုလိႈက္ေမာဟိုက္လာ၏။
သူမ၏ေပါင္ရင္းဂြဆံုမွ ေစာက္ဖုတ္ခံုကို အုပ္ထားေသာ လက္ဖမိုးေပၚတြင္ ၀င္းႏိုင္၏ လံုခ်ည္အတြင္းမွ လိင္တန္မွာလည္း မာေတာင္စြာ ထိကပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ထိေနရသျဖင့္ သူ၏ရင္ထဲ၀ယ္ မရိုးမရြျဖစ္လာ၏။
‘၀င္းႏိုင္… ဖယ္လို႔ေျပာတာမရဘူးလာ… လူၾကီးေတြမ်က္ႏွာေၾကာင့္ေနာ္… ငါေအာ္လိုက္ရမလား..’ဟု ထန္မာေသာ သူမ၏ေလသံမွာ ေတာင္းပန္ေနသကဲ့သို႔ ေျပာ့ေပ်ာင္းလွ၏။
‘မဖယ္ဘူးဗ်ာ… မဖယ္ဘူး… ေအာ္ရံုမကလို႔ က်ေနာ့ကို သတ္ပစ္ခ်င္လဲသတ္’
‘၀င္းႏိုင္… မင္းေျပာလို႔မရေတာ့ဘူးလားကြယ္.. ဟင္’
သူမက ရမၼက္ေဇာတက္ၾကြလာသည့္တိုင္ တူသားအရြယ္ေလးႏွင့္ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးျဖစ္ခဲ့ေသာ္ မိမိသာလွ်င္ တရားခံျဖစ္ေတာ့မည္ကို ေတြးမိသျဖင့္ ေဒါသႏွင့္ အံကေလးၾကိတ္၍ ေျပာေလ၏။
‘ဒီအေျခက်မွေတာ့ မရုန္းပါနဲ႔ေတာ့ အန္တီရယ္.. က်ေနာ့ကို ခ်စ္ခြင့္ေပးပါေတာ့.. ေနာ္’
၀င္းႏိုင္သည္ သူမ၏လက္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္သျဖင့္ သူမ၏ဖူးေယာင္ကားစြင့္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ အကြင္းသား ေပၚထြက္လာေပၿပီ။ သူ၏ေရွ႕တြင္ အခန္႔သင့္ေရာက္ေနသည့္ ဖူးေယာက္ကားစြင့္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ခံုအကြဲေၾကာင္းတြင္ သူ၏လိင္တန္ဒစ္ဖ်ားကို ေတ့ကာခါးေကာ့လ်က္ ေညွာင့္လိုး၍ေနေလသည္။
သူမ၏ေစာက္ေခါင္း၀မာ ေအာက္ဖက္သို႔ အနည္းငယ္ေရာက္ေနသျဖင့္ သူေညွာင့္လိုးလိုက္တုိင္း သူ႔ဒစ္ဖ်ားက သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ ေခ်ာ္၍ေခ်ာ္၍ ထြက္သြားသျဖင့္ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးၾကီးကို ကလိေပးေနသလိုျဖစ္ရကာ သူမသည္လည္း ကာမဆႏၵတက္ၾကြလာရာ ေပါင္တန္ၾကီးမ်ားကို တေျဖးေျဖးကားမွန္းမသိကား၍ ေပးလာမိေလေတာ့သည္။
‘ဟင္း… ဟင္း… ယားေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ ၀င္းႏိုင္’ ဟု သူမက ရမၼက္ေဒသေလးျဖင့္ ေမးလိုက္၏။
‘ဟုတ္တယ္ အန္တီ.. ဘယ္လိုျဖစ္ေနသလဲမသိဘူး.. အထဲမ၀င္းဘူးဗ်’
‘လုပ္လဲလုပ္ခ်င္ေသးတယ္.. ေစာက္ျဖစ္လဲမရွိဘူး ဒီေနရာကို လုပ္ေတာ္မူပါရွင့္’
မႏွင္းေ၀က သူမလက္တဖက္ျဖင့္ ၀င္းႏုိင္၏ လိင္တန္ကို ထိန္းကိုင္ေပးကာ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ခပ္ကားကားရပ္လ်က္ ေစာက္ေခါင္း၀သို႔ ဒစ္ဖ်ားေတာ့ေပးလိုက္၏။ ၀င္းႏိုင္ကလည္း သူမခိုင္းသလို ခါးေကာ့၍ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ…
‘ေဖာက္.. ဖ်ိ  ဖ်ိ..ဖတ္..’ ဟူေသာ အပ်ိဳၾကီး၏ အေမွးထူၾကီးကို သူ၏လိင္တန္က ေဖာက္ခြဲ၍ သူ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ၀င္သြားသံမ်ားႏွင့္အတူ
‘အမေလး.. ကၽြတ္ကၽြတ္.. နာလိုက္တာ ေျဖးေျဖးလုပ္ေရာေပ့ါ.. ေသနာက်ေလးရဲ႕..ဟင္း…’ဟူေသာ သူမအသံက ထြက္ေပၚလာ၏။
‘မသိဘူးေလဗ်ာ.. အန္တီက လုပ္ေတာ့ဆိုလို႔ လုပ္ရတာဘဲ’
၀င္းႏိုင္က နာက်င္သြား၍ ရံႈ႕မဲ့ေနေသာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးရင္း သူ၏ခါးကို ေကာ့၍ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ေဆာင့္ကာေကာ့္ကာျဖင့္ လိုးေညွာင့္ေပးေနေလရာ..
‘ဖြတ္. ဖ်စ္… ဖ်စ္… ဖြတ္… ျပြတ္.. ရြတ္.. ရြတ္… ဘြတ္.. ဗ်စ္… ဖတ္’ ဟူေသာ အသံမ်ားက စီးခ်က္၀ါးခ်က္ညီညီ ေပၚထြက္လာ၏။

+45 Vote Up
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

လူ႔ေလာက ကာမစည္းစိမ္ကို တၾကိမ္တခါမွ် ခံစားဖူးျခင္းမရွိခဲ့ၾကသည့္ အပ်ိဳၾကီးနွင့္ လူပ်ိဳရိုင္းတို႔မွာ တဦးကို တဦး တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႔ဖက္ရင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ လိင္တန္၀င္ထြက္ေနသည္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ေသးတိမ္ကာျဖင့္ ပီတိလႈိက္ဖို အၿမိဳက္အရသာ ေတြ႕ေနၾကေပၿပီ။
မႏွင္းေ၀မွာ သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္းရွိ ႏူးညံ့ေသာ အသားႏုအသားဆိုင္ေလးမ်ားကို ၀င္းႏိုင္၏လိင္တန္ၾကီးက တဖ်စ္ဖ်စ္မည္သံႏွင့္အတူ ထိုးစိုက္၍၀င္လာတိုင္း ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီစိမ့္ေအာင္ တင္းၾကပ္သည့္ အရသာကိုလည္း တေျဖးေျဖးခံစာလာရေလ၏။ သူ၏လိင္တန္က အျပင္သို႔ ျပန္ႏႈတ္လိုက္တုိင္း သူမ၏ ရင္တြင္း၌ ဟာတာတာၾကီးျဖစ္သြားသျဖင့္ သူမသည္ ၀င္းႏိုင္အား သိမ္းၾကံဳး၍ ဖက္ထားမိ၏။
၀င္းႏိုင္မွာလည္း သူ၏လိင္တန္က ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားကို တင္းၾကပ္စြာ ပြတ္တိုက္၍ ၀င္သြားၿပီး သူ၏ဒစ္က သားအိမ္အတြင္းသို႔ စုိက္၀င္းသြားေလတိုင္း သူ၏ရင္တြင္း၀ယ္ ဘ၀င္ခိုက္ေအာင္ အၾကိဳက္ေတြ႕၍ ေနေလသည္။
‘၀င္းႏိုင္ နာနာလုပ္စမ္းပါ.. င့ါရင္ထဲကို ဘယ္လိုျဖစ္လာၿပီလဲမသိဘူး… အား.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္..အင္း အင္း’ ဆႏၵျပင္းျပေသာ အသံမ်ားမွာ သူမထံမွ ထြက္ေပၚလာကာ..
‘ျပြတ္.. စြပ္.. စြပ္.. ဖတ္.. ရြတ္.. ဗ်စ္.. ဗ်စ္.. ဘြတ္.. ဖြတ္..ဖတ္’
အထက္ပါေတးသံစံုမ်ားအဆံုးတြင္ ၀င္းႏုိင္၏ လိင္တန္ထိပ္ဖ်ားမွ ပူေႏြးေသာ သုတ္ရည္မ်ားသည္ သူမ၏ သားအိမ္အတြင္းသို႔ ျပြတ္တန္မွ ေရလႊတ္လိုက္သလို ပန္းထုတ္၍ ကာမဆႏၵျပည့္၀သြားသကဲ့သို႔ သူမကလည္း သားအိမ္၀ကို ရံႈ႕ခ်ီပြခ်ီျပဳလုပ္ကာျဖင့္ သုက္ရည္မ်ားကို သားအိမ္အတြင္းသို႔ စုပ္ယူလ်က္ ကာမအထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။
၀င္းႏိုင္သည္ သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္း၌ နစ္ျမွဳတ္ေနသည့္ လိင္တန္ၾကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ‘ျပြတ္’ ကနဲ႔ မည္သံႏွင့္အတူ အျပင္ထြက္လာသျဖင့္ သူ၏လံုခ်ီကို ေကာက္ယူ၀တ္လိုက္၏။
‘၀င္းႏိုင္… မင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ယုတ္မာတဲ့ ေကာင္ေလး.. ငါတသက္လံုး မွဲ႕တေပါက္မစြန္းေအာင္ ေနလာခဲ့တာ အခုေတာ့ေလ အခုေတာ့ အဟင့္.. ဟီး.. ဟီး’ ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို သူမက ငိုခ်လိုက္ေလ၏။
‘က်ေနာ္.. က်ေနာ္… လြန္က်ဴးမိတာကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ အန္တီရယ္…က်ေနာ္ဟာ ယုတ္မာတဲ့စိတ္နဲ႔ လြန္က်ဴးမိတာ မဟုတ္ပါဘူး.. အေတြ႕ကို မေရွာင္ႏိုင္လို႔ပါ… ဒီကိုလာတာလဲ အန္ကယ္က အန္တီ့ကို စာေပးခိုင္းလိုက္လို႔ပါ… က်ေနာ့္ကို စိတ္ဆိုးသလား.. ေရာ့.. အန္တီတို႔စာ..’ ဟု ၀င္းႏိုင္ကေျပာရင္း စာလွမ္းေပးလိုက္၏။
‘ေအာ္… ဦးေလးေတာ္သူက အေဒၚေလာင္းဆီကို စာေပးခိုင္းလိုက္တာ.. အခုေတာ့.. မင္းကလက္ဦးေအာင္ လုပ္တယ္.. ဟင့္.. တယ္ေတာ္တယ္… ေနာက္ၿပီး လူကိုလဲ မယားလုပ္လိုက္ေသးရဲ႕.. ေခၚေတာ့အန္တီတဲ့… အန္တီမဟုတ္ဘူး မယား.. မယား.. သိၿပီလား’
သူမက ေဒါမာန္ပါပါႏွင့္ ၾကိမ္းေမာင္းေနသျဖင့္ ၀င္းႏိုင္သည္ တိုက္ခန္းထဲမွ အေျပးအလႊားထြက္လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။
+42 Vote Up
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

အခန္း(၂)
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္မွာ ေမာရသူ
လူပ်ဳိၾကီး ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ရံုးပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ အိပ္ခန္းအတြင္း၀ယ္ လွဲေလ်ာင္းကာ စာဖတ္ေနေသာအခ်ိန္ အတန္ၾကာသည္အထိ စာဖတ္ေနသျဖင့္ သူ႔ေခါင္းတြင္ ညီးစီစီျဖစ္လာသျဖင့္ သူသည္ စာအုပ္ကိုပိတ္ကာ ျပတင္းေပါက္က လွမ္းေမွ်ာ္၍ အင္းလ်ားကန္ေရျပင္တဖက္သို႔ ၾကည့္လုိက္ရာ ကမ္းစပ္တေနရာတြင္ ေရကူး၀တ္စံုမ်ားႏွင့္ ေရကူးရင္ ေျပးလႊားကစားေနၾကည့္ ေမာင္၀င္းႏိုင္ႏွင့္ တဖက္ျခံမွ ၿမီးေကာင္ေပါက္မကေလး ေမာ္လီတို႔ကို ေတြ႕ရေလသည္။
အပ်ိဳလူပ်ိဳေပါက္ျဖစ္ၾကသူမ်ား ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးစြာ ေဆာ့ကစားေနၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္း ဦးေက်ာ္မင္းသည္ မိမိမွာ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ေဆာ့ကစားလိုသည့္ လူငယ္စိတ္ပင္ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ လူငယ္ႏွစ္ဦး ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ကို ၾကည့္ေနသည့္ ဦးေက်ာ္မင္း၏ မ်က္လံုးအစံုသည္ အမွတ္မထင္ ေနာက္ေဖးရွိ အေစခံတန္းလ်ားဆီသို႔ ေရာက္သြားရာ သူ၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ ျပဴး၍သြားရေနေတာ့သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိမ္ေစကရင္အမ်ိဳးသမီးအား မာလီကုလား မန္ကလာက လက္တဖက္ကိုဆြဲကာ သူ၏အိပ္ခန္းေလးအတြင္းသို႔ ဆြဲေခၚေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။ မာလီကုလား၏ အျပဳအမႈသည္ အကယ္၍ တဖက္မိန္းမသား၏ စိတ္ဆႏၵအား ဆန္႔က်င္ျပဳမူျခင္းျဖစ္ပါက အခ်ိန္မွီ ဟန္႔တားႏိုင္ရန္အတြက္ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သူ႔အိပ္ခန္းမွထြက္ကာ အေစခံတန္းလ်ားဘက္သို႔ အေျပးအလႊား လာခဲ့ေလသည္။
အေစခံတန္းလ်ားအနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ အိမ္ခန္းအတြင္းရွိသူႏွစ္ဦး၏ အေျခအေနကို ဦးစြာအကဲခတ္ရန္ လိုအပ္သျဖင့္ အိမ္ေဘးျပတင္းေပါက္အၾကားမွ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကရင္အမ်ိဳးသမီး ေနာ္မူရာသည္ မန္မလာရင္ခြင္ထဲ၌ ေရာက္ေနၿပီး သူမပါးျပင္ကို ႏႈတ္ခမ္းေမြးထပ္စိုစိုထြက္ေနေသာ ႏွာေခါင္းၾကီးျဖင့္ နမ္းေနေလသည္။
‘နင့္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြက ယားပါတယ္ေ၀’ ဟု ေနာ္မူရာက သူမလက္ဖ၀ါးျဖင့္ မန္႔ဂလာ့ မ်က္ႏွာကို ေဖးကာရင္းေျပာလိုက္သည္။
‘အမ မခ်ိဳက္ဘူးေနာ္.. ခ်ေနာ္မလုပ္ဘူး.. မေခါင္းဘူးေနာ္.. ေျပာပါ’ ဟု မန္ဂလာက ေျပာဆိုၿပီး သူမအား ရင္ခြင္ထဲမွ ကြပ္ျပစ္ေပၚသို႔ လွဲသိပ္လိုက္ေလသည္။ ကြပ္ျပစ္ေပၚတြင္ တင္ပါးလႊဲထိုင္ေနသည့္ မာလီက ပက္လက္စင္းစင္းျဖစ္ေနေသာ ေနာ္မူရာ ကိုယ္ခႏၶာေပၚသို႔ အကႌ်ႏွင့္ ေဘာ္လီကို ခၽြတ္လိုက္ရာ ၾကီးမားလြန္းေသာ မွ်စ္စို႔ၾကီးပမာ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးမွာ အထင္းသာ ေပၚထြက္လာေလေတာ့သည္။
မာလီသည္ သူ၏ေရွ႕ေမွွာက္တြင္ အထင္းသာေပၚထြက္လာသည့္ ႏို႔အံုတဘက္ကို လက္ဖ၀ါးျဖင့္ ခပ္ရြရြဆုပ္ေခ်ေနရင္း က်န္ႏို႔အံုတဘက္မွ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ငံု၍ တျပြတ္ျပြတ္စို႔ေပးေနသည္။
‘ေအး… ေအး… ေကာင္းတယ္ေ၀့.. ေကာင္းတယ္’
‘အာ.. ဒီထက္ေခါင္းတာ ခ်ေနာ္လုပ္ေပမယ္.. ခ်ည့္ပါ’
သို႔ကလိုေျပာရင္း မာလီက သူမကုိယ္ခႏၶာေအာက္ရွိ ထမီကို ဂြင္းလံုးဆြဲခၽြတ္လိုက္၏။
ကရင္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ ေနာ္မူရာ့ေပါင္လံုးၾကီးမ်ားမွာ ၀င္းလဲ့တုတ္ႏွစ္ၿပီး ေပါင္ရင္းဂြဆံုမွာ မဲနက္ေသာ အေမႊးမ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္ေနရာ သူမေစာက္ဖုတ္ျပင္ကို ေကာင္းစြာမျမင္ရေပ။
‘အာမ… အေမႊးရွိဒဲေနာ္  အားၾကီးညစ္ပတ္တယ္၊ ကိစၥမရွိဘူး.. ခ်ေနယ္ေရးေစးမယ္’
မာလီကုလားသည္ အခန္းေဒါင့္တေနရာရွိ တန္းတခုေပၚမွ သူ႔မုတ္ဆိတ္ရိတ္ေသာ ဒါးႏွင့္ ေရအိုးမွ ေရခတ္၍ ကြပ္ျပစ္ဆီသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ မာလီက သူမေစာက္ေမႊးမ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းလိုက္ရာ ၀င္း၀ါမို႔ေမာက္၍ ကားစြင့္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ခံုးျပင္ၾကီးကိုၾကည့္ကာ မာလီက သြားေရးတျမားျမားက်လာေပသည္။
‘အေရး.. အမေစာက္ဖုတ္.. အားၾကီးလတယ္.. ခ်ေနာ္ သူ႔ကိုအမ်ားၾကီး ခ်ိလာၿပီ’
မာလီသည္ သြားေရတျမားျမားႏွင့္ ေျပာဆိုရင္းက ေဖါင္းမို႔ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို အငမ္းမရ နမ္းရႈံ႕ေနသျဖင့္ သူမကလည္း ေပါင္တုတ္တုတ္ၾကီးမ်ားအား ခပ္ကားကားလုပ္ေပးလိုက္၏။
‘အား.. အမေရွာက္ဖုတ္ေနာ္.. အားၾကီးၾကီးဘဲ.. ျဖဴလဲျဖဴတယ္.. ဘဂၤလားက ခ်ေနာ့္မိန္းမေရွာက္ဖုတ္ေနာ္… အားၾကီးမဲတယ္… မမေရွာက္ဖုတ္ကို အားၾကီးခ်ိတယ္.. ခ်ိတယ္’
မာလီက သူမေပါင္တန္ၾကီးမ်ားကို အစြမး္ကုန္ဆြဲ၍ကားၿပီး သူမေပါင္ၾကားတြင္ ၀င္ထုိင္လုိက္၏။ သူမကလည္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကားၿပီး ျဖဲရဲေပးလိုက္သျဖင့္ ေစာင္ေခါင္းအတြင္းသာနီရဲရဲတို႔မွာ အထင္းသာ ေပၚလြင္လာရာ မာလီက ထမင္းေရအိုး ေခြးရက္သလိုပင္ တျပတ္ျပတ္လွ်က္ေပးလိုက္သျဖင့္…
‘အိုး.. ေကာင္းတယ္ေ၀့.. ငါ့ေယာက္်ားအဖိုးၾကီးဟာ.. ဒီလိုတခါမွ လုပ္မေပးဘူး.. နင္င့ါကို သိပ္ခ်စ္သလား… ဟင္း.. ဟင္း.. ယားတယ္.. ယားတယ္.. ငါသိပ္ယားတာဘဲ’
သူမသည္ တင္ပါးၾကီးႏွစ္လံုးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ ေပးလာသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထိပ္မွ ေစာက္ေစ့ ျပဴးျပဴးနီရဲရဲၾကီးက ေင့ါကနဲ႔ ေင့ါကနဲ ေပၚထြက္လာျခင္းအား မာလီက ႏႈတ္ခမ္းထူၾကီးၾကားညွပ္၍ စုပ္ေပးလိုက္ျပန္သျဖင့္
‘အား.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. ေကာင္းတယ္.. ေကာင္းတယ္…ငါယာလွၿပီဟယ္… င့ါကိုတက္လုပ္ပါေတာ့.. အဟင့္.. အဟင့္’
‘ဘြတ္… ျပြတ္.. ဖ်ိ.. ဖ်ိ..ဖတ္’ ဟူေသာ မာလီ၏ ၾကီးမားတုတ္ခိုင္သည့္ လိင္တန္က သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ မခ်ိမဆန္႔ ၀င္သြားသည့္အသံမ်ားက ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာေလသည္။
‘အမေျပာဒေနာ္… နာရင္ေအာက္ခံမယ္… ဒါေခ်ာင့္ခ်ေနာ္လုပ္တာ’ ဟုမာလီက ရႈံ႕မဲ့ငိုေကၽြးေနေသာ ကရင္မအားၾကည့္ကာ ေျပလိုက္၏။
‘နင့္ ျမင္းလီးေလာက္ၾကီးတာၾကီးနဲ႔ တအားလိုးတာ ခံႏိုင္မလားဟဲ့ ေခြးကုလားရဲ႕’
‘အမ.. နာဒေနာ္ ခါဏဘဲ… ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမယ္ ၾကည့္ပါအမရဲ႕’
မာလီက သူမေစာက္ေစ့ ျပဴးျပဴးၾကီးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခပ္ရြရြပြတ္ကလိေပးရင္း သူ၏လိင္တန္ကို အသာအယာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ဆြဲႏႈတ္ေန၏။ မာလီက လိင္တန္ ဒစ္အရင္းသာေပၚခါနီးတြင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ထိုးလိုက္သလို အသြင္းအႏႈတ္ အလိုးအေညွာင့္တို႔ကို မွန္မွန္ျပဳလုပ္ေပးေနရာ
‘ျပြတ္… ရႊတ္.. ရႊတ္.. ပ်စ္.. ဘြတ္..ဖတ္..စြိ… စြပ္…စြပ္’ ဟူေသာအသံမ်ား ထြက္ေပၚေနစဥ္ ေနာ္မူရာသည္ နာက်င္ေ၀ဒနာ ကင္းစင္ေပ်ာက္ကြယ္လ်က္ ကာမစည္းစိမ္အရသာကို တဖိန္းဖိန္း ေတြ႕ရွိခံစားလာရသျဖင့္….
‘ေအး… ေအး.. ငါမနာေတာ့ဘူး.. ေကာင္းလာၿပီ… ေဆာင့္ေတာ့ေလ’
သူမကခြင့္ျပဳသည့္တိုင္ေအာင္ မာလီက လိင္တန္ကို အဆံုးထိုးမသြင္းဘဲ ေမႊေနွာက္ကေလာ္၍ လိုးေနသည္သာမက သူမဆႏၵကို ပိုမိုတက္ၾကြေစျပန္သည္။
‘ေကာင္းလိုက္တာဟယ္.. နင့္လီးကို အဆံုးထိုးၿပီး တအားေဆာင့္ေပးစမ္းပါ.. ငါၿပီးေတာ့မယ္’
ထိုသုိ႔သူမကေျပာလိုက္သျဖင့္ မာလီသည္ လိင္တန္ၾကီးကို သူမေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အဆံုးထိုးထည့္ၿပီး သူမ၏ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လ်က္ အစြမး္ကုန္ေဆာင့္လိုးေနရာ…
‘ဘြတ္.. ဗ်စ္.. ဗ်စ္…ဖတ္.. ရႊတ္… ျပြတ္.. ဖြတ္… စြိ… ရြတ္.. ဖြတ္’ ဟူေသာ အသံမ်ားက တခန္းလံုး လႊမ္းမိုးသြားေလသည္။
‘အိုး.. ေကာင္းလိုက္တာဟယ္ ငါၿပီး ၿပီးၿပီ’
သူမသည္ တင္ပါးၾကီးႏွစ္လံုးကို ေကာ့၍ ေျမွာက္ေပးရင္း ကာမသရဖူကို ေဆာင္းသြားေပၿပီ။
ေနာ္မူရာသည္ သူမလိုအင္ဆႏၵျပည့္၀သြားေသာလည္း မာလီကမၿပီးေသးဘဲ လိင္တန္မွာ သံမဏိေခ်ာင္းလို မာေတာင္လွ်က္ပင္ရွိေသးရာ မာလီက သူ၏လိင္တန္ကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္သျဖင့္ ‘ဖြပ္’ ဟူေသာအသံႏွင့္ ေစာင္ေခါင္းအျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာရေလသည္။
‘ကဲ.. အမၿပီးၿပီေနာ္.. ခ်ေနာ္မၿပီးေသးဘူ.. ဒီလို လုပ္ေပးပါ’ ဟုေျပာကာ မာလီက သူမအား ဒူးႏွစ္လံုးကို ခပ္ကားကားေထာင္ေစလွ်က္ ေရွ႕သို႔ခပ္ငိုက္ငိုက္ကုန္းခိုင္းလိုက္၏။
‘မာလီရယ္.. နင့္လီးၾကီးနဲ႔ ဒီလိုႏြားတက္နညး္လိုးရင္ ငါေသေရာေပါ့ဟယ္’ ဟု သူမက ညီးညီးညဴညဴေျပလိုက္၏။
‘အိုးဟို.. မေထပါဘူးအာမရဲ႕.. အမေရွက္ပတ္ေနာ္.. သိပ္ခ်ီးတာဘဲ.. ဒီလိုလုပ္တေနာ္.. ခ်ေနာ့ေဂြးစိေတာင္ အထဲ၀င္တြားမယ္.. ေခါင္းေခါင္းခံတယ္ေနာ္ ခ်ေနာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးေပးမယ္’
သူမသည္ မာလီေျပသလို ဒူးေထာက္၍ ဖင္ပိုင္းကို ေထာင္ေပးထားသျဖင့္ ဖင္ၾကားမွ ျပဴးျပဲစူထြက္ေနေသာ ေစာင္ေခါင္း၀ကို မာလီက အားပါးတရ ကုန္းနမ္းလိုက္ၿပီး သူ၏လိင္တန္ကို ေစာက္ေခါင္း၀သုိ႔ေတ့ကာ ခါးကုန္းလိုက္သည္။ မာလီက လိင္တန္ၾကီးကို တ၀က္သာသာမွ် ထိုးသြင္းလိုက္ရာ ‘ဘြတ္.. ရႊတ္… ရႊတ္..’ ဟူေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ေလအံသံႏွင့္အတူ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေစာက္ေခါင္းအထဲသို႔ နစ္ျမွဳပ္သြားေလသည္။
‘မာလီေရ … ေျဖးေျဖးေနာ္… အဲဒီလိုလိုးရင္ သားအိမ္ေအာင့္တယ္’
‘ရွိတ္ခ်အမ.. ခ်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္’
မန္ဂလားသည္ သူ၏လိင္တန္ၾကီးကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ထားသကဲ့သို႔ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းသားမ်ားကလည္း တင္းၾကပ္စြာ စုပ္ေပးထားသျဖင့္ မာလီက တခ်က္ခ်င္း မွန္မွန္ေဆာင့္လိုးေပးေနရာ…
‘ဘြတ္.. ရႊတ္.. ရြတ္.. ရွတ္.. ဖြပ္.. ဖ်စ္… ဖ်စ္.. ဖတ္.. စြိ.. ဖြတ္.. ဖြတ္..’ ထိုေတးသံစံုမ်ား ထြက္ေပၚလာသလို..
‘အင္း… အင္းး.. ေကာင္းလိုက္တာ မာလီရယ္.. မင္းဟာ ေတာ္ေတာ္အလိုးက်င္လည္တဲ့ ကုလားဘဲ.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. နာနာေဆာင္လိုက္ပါ’ ဟု သူမကေျပာလိုက္သျဖင့္ မာလီက အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန့္ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးေပးလုိက္ျပန္သည္။
‘အဟင့္.. အဟင့္.. ေကာင္းတယ္.. ငါမနာဘူး… လိုးလိုး.. နင္ၾကိဳက္သလို လိုးစမ္း’
သူမကေတာင္းတလြန္းသျဖင့္ မာလီက သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လံုးကို လွမ္းဆြဲရင္း သူ၏ဖင္ပိုင္းကို ေျမွာက္ၾကြလ်က္ စက္ေသနပ္ပစ္သလို ဒလၾကမ္း ထိုးေဆာင့္ လိုးေညွာင့္ေပးလိုက္ေလရာ
‘ဘြတ္.. ရႊတ္.. ရြတ္.. ရွတ္.. ဖြပ္.. ဖ်စ္… ဖ်စ္.. ဖတ္.. စြိ.. ဖြတ္… အင့္… အင့္..’ အသံမ်ားႏွင့္အတူ
‘အမေလး…ေလး ေအာင့္တယ္.. ေအာင့္တယ္… ဟယ္.. မထူးပါဘူး.. နာနာၾကီးသာ ေဆာင့္လိုးစမ္းဟယ္… ဒီေလာက္ေတာင္ေအာင့္ခ်င္လွတဲ့ သားအိမ္… အင့္… အင့္… အြတ္… အြတ္….’ ဟု အသံမ်ားက သူမ၏ႏႈတ္မ်ားမွ ေပၚထြက္လာၿပီး မၾကာမီမွာပင္..
‘ဟ.. ဟ.. ျမန္ျမန္လုပ္ပါ.. ငါၿပီးေတာ့မယ္ဟဲ့… အင့္… အင့္.. အား……’
သူမ၏ ရမၼက္ေတးအဆံုးတြင္ မာလီ၏လိင္တန္ၾကီးမွ သုက္ရည္မ်ားက သူမသားအိမ္တြင္းသို႔ ပန္းထုတ္လိုက္ရာ၌ ႏွစ္ဦးသာမွာ ထပ္လ်က္သာ က်သြားေလ၏။ အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ် အပန္းေျဖၾကၿပီးေသာအခါ၌ မာလီက သူ၏လိင္တန္ၾကီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ‘ဘြတ္’ ကနဲမည္ေအာင္ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏။ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ရင္း အေမာေျဖေနသည့္ သူမကလည္း ထထိုင္လိုက္ကာ ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ မာလိီ၏ ခပ္ေျပာ့ေျပာျဖစ္ေနသည့္ လိင္တန္ၾကီးကို လက္ႏွင့္လွမ္းကိုင္ရင္း…
‘အို.. ၾကည့္စမ္း.. နင့္လီးမွာ ေသြးေတြပါလား.. င့ါသားအိမ္ကြဲသြားၿပီ… ဒါေပမဲ့ ဒီဟာၾကီးကို ငါ့ရဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ေတာင့္တခဲ့တဲ့ ဆႏၵကို ျပည့္၀ခဲ့တဲ့အခ်စ္ေတာ္ၾကီးဘဲ.. ေနာ္.. ေနာ္.. ဒါလင္ရယ္’
သူမသည္ သုတ္ရည္ႏွင့္ ေသြးမ်ား ေပက်န္ေနေသာ မာလီ၏ လိင္တန္ၾကီးကို ပါးစပ္အတြင္းသြင္း၍ တျပြတ္ျပြတ္ စုပ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ႏူးညံ့ေသာအေတြ႔ေၾကာင့္ လိင္တန္ၾကီးမွာ မာေတာင္လာျပန္သျဖင့္ သူမကပါးစပ္အတြင္းမွ ခၽြတ္လိုက္ရေလသည္။
‘ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ္ေတာ့ေနာ္… မနက္ျဖန္ကစၿပီး .. နင့္္သေဘာရွိဘဲ.. ေတာ္ေတာ္ၾကာ လူေတြသိလို႔ ငါ့လင္အဖိုးၾကီက ေနွာင့္ယွက္ေနဦးမယ္.. ကဲ.. ငါသြားေတာ့မယ္။’
သူမတို႔က အ၀တ္အစားမ်ား ေကာက္ယူ၀တ္ေနခိုက္ ျပတင္းေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ျမင္းကြင္းအေတြ႕ေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးပူထူၿပီး ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္အတြင္း၀ယ္ ေမာဟိုက္ေနေတာ့သည္။
+40 Vote Up
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

အခန္း (၃)
ဒဏ္ရာမဲ့ ေ၀ဒနာ

လူပ်ိဳၾကီး ဦးေက်ာ္မင္းမွာ သူကိုယ္တုိင္ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းအား ေမ့ေပ်ာက္ျပစ္ရန္ အတန္တန္ၾကိဳးစားပါေသာ္လည္း အဘယ္သို႔မွ် ေမ့ေပ်ာက္ျပစ္၍ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေန၏။ သူ၏ရင္တြင္း၀ယ္ တေျမ႕ေျမ႕ ခံစားေနရသည္ ေ၀ဒနာတရပ္ကို အဘယ္ကဲ့သို႔ ကုစားရပါမည္နည္းဟူ၍ နည္းလမ္းရွာေဖြၾကည့္မိပါ၏။ သူသည္ ေငြရွင္ေၾကးရွင္တဦးေပမို႔ ေၾကးစာျပည့္တန္ဆာမ်ားျဖင့္ သူ႔ရင္တြင္းမွ ေ၀ဒနာကို ကုစားျပစ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိပါ၏။ သို႔ရာတြင္ သူသည္ ထို၀ါဒကို ရြံမုန္းသူျဖစ္သျဖင့္ အျခားနည္းျဖင့္သာ သူ၏ရင္တြင္းမွ ေ၀ဒနာကို ကုစားရေပမည္။ သူသည္ အပ်ိဳၾကီး မႏွင္းေ၀ထံမွ ခ်စ္တုန္႔ျပန္သ၀ဏ္လႊာကိ ေစာင့္စားေမွ်ာ္လင့္ေသာ္လည္း အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္းပင္ မသိရ၍ စိတ္ပ်က္ေနမိ၏။
ယေန႔သည္ စေနေန႔ျဖစ္၍ ရံုးမွအိမ္သို႔ အခ်ိန္ေစာေစာကပင္ ျပန္လည္းေရာက္သျဖင့္ သူသည္ အေညာင္းေျဖရင္း အိပ္ခန္းအတြင္း၀ယ္ လဲေလ်ာင္းေနရာမွ အတန္ၾကာ၍ ငိုက္မည္းစျပဳလာ၏။ သူသည္ အဘယ္မွ်ၾကာေအာင့္ ငိုင္မည္းေနသည္ကို မသိရေသာ္လည္း တစံုတေယာက္က သူအိပ္စက္ေနသည့္ေဘးတြင္ထိုင္ကာ သူ႔ရင္ဘတ္အား ပုတ္လိုက္ရာ သူသည္ မ်က္လံုးမ်ား ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သျဖင့္ တဖက္တုိက္မွ ျမီးေကာင္ေပါက္မေလး ေမာ္လီကို ဂါ၀န္ျပာေလးႏွင့္ သူ႔အားႏႈုိးေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
‘အန္ကယ္.. အန္ကယ္… ဘာျဖစ္လို႔ ေန႔ခင္းၾကီးမွာ အိပ္ေနတာလဲ.. ထစမ္းပါဦး.. ဒီေန႔ညက်ရင္ ကို၀င္းႏိုင္နဲ႔ ေမာ္လီကို ပစ္ခ်ာလိုက္ျပရမယ္… ဟင္.. ေျပာစမ္းပါ အန္ကယ္ရယ္.  ျပမယ္မဟုတ္လား..’ ဟု သူမက ညဳတုတု ပလီပလာ အခယာျဖင့္ လူပ်ိဳၾကီးအား ပြတ္တီးပြတ္တာျဖင့္ ခၽြဲပ္လိုက္ေလသည္။
‘ဟာကြာ.. ေမာ္လီကလဲ.. ဒီေန႔ အန္ကယ္ေနမေကာင္းလို႔ ရံုးကေတာင္ ေစာေစာျပန္လာခဲ့တာ.. ကဲ မင္းၾကည့္ခ်င္ရင္.. ၀င္းႏိုင္နဲ႔ သြားေပ့ါ’
လူပ်ိဳၾကီးမွွာ သူ၏အနီးတြင္ ပူးပူးကပ္ကပ္ျဖင့္ တြတ္တီးတြတ္တာလုပ္ေနေသာ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး ေမာ္လီအနားမွ ျမန္ျမန္ထြက္သြားရန္ ေျပာလိုက္၏။ ယင္းကဲ့သို႔ ေျပာလိုက္ကာမွပင္ ေမာ္လီမွ ႏႈတ္ခန္းေလး စူထားရံုသာမကဘဲ မ်က္ႏွာေလးအို၍ အလိုမက်ျဖစ္သြားေလး၏။
‘ဟင္းး.. ဒါနဲ႔မ်ား.. အန္ကယ္က ေမာ္လီကို ကို၀င္းႏိုင္ထင္ေတာင္ ခ်စ္သေလး.. ဘာေလးနဲ႔.. ပစ္ခ်ာေလးေတာင္ လိုက္မျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာက မခ်စ္လို႔ေပါ့.. တကယ္လို႔မ်ား.. အန္တီႏွင္းကသာ လိုက္ျပခိုင္းရင္ ဒီလိုေတာင္ျငင္းမွာ မဟုတ္ဘူး’ ဟု သူမက စကားနာထိုးကာ လူပ်ိဳၾကီးအား သူမအေဒၚျဖင့္ ပတ္သတ္၍ ကလိေပးလိုက္သည္။
‘ဟဲ့… ဟဲ့.. သူငယ္မ… မင္းစကား ဟိုတေယာက္ၾကားသြားလို႔ ခက္ကုန္ပါဦးမယ္’ ဟု ဦးေက်ာ္မင္းက ဟန္႔တားေသာ္လည္း အေျခအေနမွာ ဆိုး၀ါးလာျပန္၏။ သူမကထိုင္ရာမွထၿပီး ဟန္မူပါပါျဖင့္ ရင္ေလးေမာ့ တင္ေလးေကာ့ကာ ခပ္ေၾကာ့ေၾကာ့ခါးေထာက္ရင္း…
‘ဟား… ဟား… အန္ကယ္က ေမာ္လီကိုမ်ား သူငယ္မတဲ့.. ရီခ်င္လိုက္တာ.. က်မဟာ ႏွပ္ခ်ီးတြဲေလာင္းနဲ႔ ပူတူတူးေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. က်မဟာ မငယ္ေတာ့ဘူး အန္ကယ္… ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ ေမာ္လီဟာ ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆံုးဘဲ.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ… ေခတ္မမွီတဲ့ အန္ကယ္ဟာ.. ဒါေၾကာင့္လဲ အခုထက္ထိ မိန္းမမရႏိုင္ဘဲ လူပ်ဳိၾကီး ျဖစ္ေနတာေပ့ါ.. ဟီ…ဟိ’
သူမက ရယ္ေမာလိုက္သလို ႏႈတ္ဆံြ႔အေနသူ တဦးပမာ သူမ၏ေက်ာ့ရွင္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းတို႔ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရႈေနေသာ လူပ်ိဳၾကီး၏ေဘးတြင္ ျပန္လည္၀င္ထိုက္လိုက္ျပန္၏။ ဣထိယတည္းဟူေသာ မိန္းမမ်ားျဖင့္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနထိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိေသာ လူပ်ိဳၾကီးချမာ မႏူးမနပ္အရြယ္ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး ေမာ္လီက ပူးပူးကပ္ကပ္ အပလီ အခရာျဖင့္ တီတီတာခၽြဲလိုက္သျဖင့္ သူ၏သတိပညာဟူသည့္ ခၽြန္းသည္ မုန္ယိုလာသည့္ စိတ္ဆင္ရုိင္းကို ခၽြန္အုပ္၍ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာေပၿပီ။
သို႔ေသာ သူသည္ တူမအရြယ္၊ သမီးအရြယ္ေလးအေပၚ ေဖာက္ျပားလာသည့္ စိတ္အား အႏိုင္ႏိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ကာ သူမ သူ႔အနီးမွ အျမန္ဆံုး ထြက္ခြာသြားေစလိုေသာ သေဘာျဖင့္ ေျပာလုိက္သည္မွာ..
‘ေအး.. ေအး… သြား.. သြားေတာ့ေမာ္လီ.. အန္ကယ္…’ဟု ထစ္ထစ္ေင့ါေင့ါျဖင့္ ေျပာၾကားေနစဥ္ပင္ ေမာ္လီသည္ မည္ကဲ့သို႔ သေဘာေပါက္သြားသည္မသိ၊ သူ၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးေမွာက္ကာ ရွဳိက္၍ ရႈိဳက္၍ငိုေကၽြးရင္..
‘အန္. အန္ကယ္ဟာ.. ေမာ္ေလီကို ႏွင္လႊတ္တယ္ေပ့ါေလ… အဟင့္.. အဟင့္.. ေမာ္လီကေတာ့.. အန္ကယ္ကို ခ်စ္လြန္း ခင္လြန္းလို႔ လာၿပီး တပူတတ္တာပါ.. အန္ကယ္က အခုေတာ့ က်မကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး.. မုန္းေနၿပီေပ့ါေလ… အဟင့္.. အဟင့္..’ ဟု သူမက သူ႔ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးအား ကုပ္ဖဲ့ရင္ အခဲမေၾက ေျပာလိုက္၏။
‘ေမာ္.. ေမာ္လီ.. မင္း.. အန္ကယ္ကိုေတာ့ အထင္မလြဲေစခ်င္ဘူး.. အန္ကယ္ဟာ.. မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ .. နစ္မြန္းမွာစိုးလို႔ ေျပာေနတာပါ’ ဟု သူကရွင္းလင္းေျပာျပပါေသာလည္း သူမက လက္မခံေပ။
‘ေတာ္ပါအန္ကယ္ရယ္… ေမာ္လီကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အခုလို ႏွင္ထုတ္မလားလို႔… ေမာ္လီခ်စ္သလို မခ်စ္လို႔သာ အခုလို.. အဟင့္.. အဟင့္’ဟု ငိုရႈိက္ေျပာဆိုရင္း သူ၏ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ထားရာ သူ႔အားေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္၏။ သူ၏စိတ္ကို အတန္တန္ခ်ိဳးႏွိမ္ေနရေသာ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သတိပညာအလင္းေရာင္အား ရမၼက္ဆႏၵတည္းဟူသည့္ အမိုက္ေမွာက္က ၀ါးမ်ိဳသြားေပၿပီ။ သူ၏ကိုယ္ခႏၶာအတြင္းရွိ ေသြးမ်ားမွာ ပြက္ပြက္ဆူလာသလို အသဲႏွလံုးသားမွ ေတာင့္တခဲ့ေသာ ရမၼက္ေဇာကလည္း သူ႔အား အႏိုင္ယူသြားပါၿပီေကာ။
‘ေမာ္… ေမာ္လီ.. မင္းကို အန္ကယ္ခ်စ္.. ခ်စ္လွပါတယ္ကြယ္.. ဟင္.. ဟင္း.. အခုေတာ့ အန္ကယ္ၿမိဳသိပ္မထားႏိုင္ ေတာ့ဘူး.. ရင္ဖြင့္ေတာ့မယ္.. မင္းကို ငါဘယ္ေလာက္ ခ်စ္သလဲဆိုရင္’ ထိုသို႔သာ ေျပာႏိုင္ၿပီး ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သူ၏ မ်က္ႏွာအနီးတြင္ ရစ္၀ဲေနသည့္ သူမ၏ လွမ်က္ႏွာေလးကို သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆြဲယူက ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အငမ္းမရ စုပ္ပစ္လုိက္၏။ ထုိမွ်သာမက ရုတ္တရက္ ႏႈတ္ခမ္းအစုပ္ခံလုိက္ရ၍ ေက်ာက္ရုပ္မာ ညိမ္သက္စြာ မွင္သက္မိေနေသာ သူမ၏ ျပည့္ၿဖိဳးေတာင္းတင့္ လံုးက်စ္ေနသည္ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို သူ၏ေဘးသို႔ကပ္လ်က္သာ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္ၾကီးျဖင့္ ဖိထားမိ၏။
‘ဟင္.. အယ္.. အန္ကယ္… ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ… ဖယ္.. ဖယ္ပါ.. မေတာ္ပါဘူး’
သူမႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားအား ဦးေက်ာ္မင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းအၾကားမွ လႊတ္ထြက္လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေတာင္းပန္ရင္းက ရုန္းကန္ရန္ ၾကိဳးစားေလသည္။
‘အဲဒီလိုျဖစ္မွာစိုးလို႔.. အန္ကယ္ေတာင္းပန္ခဲ့တာကို မင္းနားမေထာင္ခဲ့ဘူး.. အခုေတာ့.. အန္ကယ္ စိတ္ကို မခ်ဳပ္တည္း ႏိုင္ေတာ့ဘူး’
ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ရမၼက္သားေကာင္းျဖစ္၍ ကာမဘီဘူးၾကီးပမာ သူမႏႈတ္ခမ္းအစံု ပြင့္ဖူးငံုကို ထပ္မံစုပ္ယူၿပီး ဂါ၀န္ေအာက္မွ လက္လွ်ိဳသြင္းကာ ေပါင္ရင္ဂြဆံုတြင္ ဖံုးအုပ္၀တ္ဆင္ထားသည္ စပ္စမိုင္နာေခၚ ေဘာင္းဘီၾကပ္ကေလးကို ေအာက္ဘက္ဆီသို႔ တြန္း၍ တြန္း၍ ခၽြတ္လ်က္ရွိေလသည္။ သူမ၏ ေဘာင္းဘီၾကပ္ေလးသည္ တစစႏွင့္ လိပ္၍ ေအာက္ဘက္သို႔ ေလွ်ာက်လာရာ မၾကာမီပင္ တုတ္ခိုင္လွေသာ ေပါင္ရင္းသာမွာ ဗလာက်င္းကာ မိေမြးတိုင္း ဘေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားလ်က္ ေခ်ာမြတ္မို႔ေမာက္ေနေသာ အသားကို ဦးေက်ာ္မင္းလက္ဖ၀ါးက အုပ္ကိုင္မိလ်က္သာ ျဖစ္၍သြားေလသည္။
သူသည္ မို႔ေမာက္စြင့္ကားဖူးေယာင္ေနေသာ ဖားခံုညွင္းေလးကို လက္ဖ၀ါးႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနသကဲ့သို႔ သူ၏ လက္ညွိဳးကလည္း အကြဲေၾကာင္းႏွင့္ ေစာက္ေစ့တို႔ကို မထိတထိ ကလိေပးလိုက္ရာ သူမသည္ တကိုယ္လံုး ထြန္႔ထြန္႔လူးၿပီး နတ္ပူးသလို ျဖစ္လာေပၿပီ။ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သူ၏ခါးမွ လံုခ်ည္ကို ေျခမႏွင့္ ညွပ္၍ ေအာက္ဖက္သို႔ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သျဖင့္ သူ၏ လိင္တန္ၾကီးမွာ သူမေစာက္ဖုတ္ခံုးေလးႏွင့္ ခ်ိန္သားကိုက္စြာပင္ တည့္မတ္၍ ေနေလသည္။
သူသည္ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ေနသာလက္ျဖင့္ လိင္တန္ၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းတေလွ်ာက္ကို ပြတ္တိုက္ေပးေနျပန္သျဖင့္ သူမသည္ ခါးေလးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာမိ၏။ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ျပတ္ထြက္လုမတတ္ စုပ္ယူထားေသာ ေမာ္လီႏႈတ္ခမ္းအစုံကို လႊတ္ေပးလိုက္ကာ သူ၏လိင္တန္ဒစ္ၿပီးၾကီးႏွင့္ ကာမသိုက္နန္း ခလုတ္ျဖစ္သည့္ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကို ထိုးဆြကလိေပးေန၏။
‘အန္ကယ္… ဖယ္ပါ အန္ကယ္ရယ္.. ေမာ္လီကို သနားရင္လႊတ္ပါ’ ဟု မည္သို႔မွ် ရုန္းကန္၍ မရႏိုင္ေၾကာင္း သိသျဖင့္ အသနား ခံလိုက္၏။
‘ အခုအေျခအေနက်ေတာ့မွ မလႊတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္.. အန္ကယ္ မင္းကို ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္.. ၿပီးေတာ့ စိတ္လဲ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး ေမာ္လီ.. အန္ကယ္ကို ခ်စ္ခြင္ေပးပါေတာ့ေနာ္’
ဦးေက်ာ္မင္းက ထိုသို႔ေျပာၿပီး လိင္တန္ဒစ္ၿပဲၾကီးကို ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ အျပန္အလွန္ပြတ္တိုက္ေပးရင္း ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို စုတ္လိုက္ျပန္သည္။ မည္မွ်ပင္ သေဘာတူၾကည္ျဖဴျခင္းမရွိခဲ့ေသာ ေမာ္လီသည္ ဦးေက်ာ္မင္း၏ လိင္တန္ဒစ္ဖ်ားက မည္သည့္ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္သတၱ၏ ကိုင္တြယ္ျခင္းကို မခံခဲ့ရဘူးသည့္ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႏွင့္ ရသာဖူးေခၚ ေစာက္ေစ့ျပဴးေလးကိုပါ ထိထိမိမိ ကလိေပးေနေသာေၾကာင့္ သူမသည့္ မခ်ိတရိ ျဖစ္လာ၏။ တဖန္တုန္လည္း သူက သူမႏႈတ္ခမ္းအစံုကို စုတ္ယူ၍ ေနျပန္ေသာေၾကာင့္ ဘ၀င္ဖိုလိႈက္ ရင္တြင္းခိုက္ေအာင္ မ်က္လံုးမ်ားေမွးမွိတ္လာေအာင္ နဖူးေတ့ဒူးေတပ ခံစားေနရၿပီ မဟုတ္ေလာ။
သူမညိမ္သက္သြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကိုလႊတ္ၿပီး သူမေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား၌ ထိုင္လိုက္ၿပီး လံုးက်စ္ေသာ ေပါင္ႏွစ္လံုးအား သူ႔ပုခံုးတဖက္တခ်က္ ထမ္းတင္လိုက္ရာ သူမေျခေထာက္မ်ားမွာ ေဘးသို႔ကား၍ တစ္တီးတူးပံုစံ ျဖစ္သြားေလ၏။ မို႔ေမာက္ကားစြင့္ေနသည့္ မုန္႔ေပါင္းသ႑ာန္ရွိ ေစာက္ဖုတ္ခံုးျပင္ေလးမွာ အလည္မွ ဟတ္တတ္ကြဲသြားကာ နီရဲေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ႏွင့္ ေစာက္ေစ့တို႔မွာ အကြင္းသား အလင္းသား ေပၚထြက္လာေပၿပီ။ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ပြင့္အာလာေသာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ႏွင့္ ေစာက္ေစ့နီေၾကာင္ေၾကာင္တို႔ကို သူ၏ဒစ္ဖ်ားျဖင့္ ထက္ေအာက္အျပန္အလွန္ ထိုးဆြကလိ၍ေပးလိုက္ရာ ေမာ္လီသည္ တင္ပါးႏွစ္လံုးအား ေကာ့ေကာ့ေပးလာလ်က္ တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔ျဖင့္ ရမၼက္ေဇာမွာ ဒီေရအလား တသိမ့္သိမ့္ တက္လာခဲ့ရသည္။
‘အန္ကယ္… ယားတယ္… ယားတယ္’ဟု မပြင့္တပြင့္ ေလသံေလးျဖင့္ ေျပာၾကားလိုက္၏။ သို႔တိုင္ေအာင္ သူက သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကိုသာ ဖိ၍ ဖိ၍ ကလိေပးေနျပန္သျဖင့္ သူမက မေအာင့္ႏိုင့္သည့္အခါတြင္..
‘အိုး… အန္ကယ္ရယ္… က်မယားလွပါၿပီ.. မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ေတာ္ပါေတာ့’ ဟု ခါးကေလးေကာ့၍ ေျပာျပန္ေသာေၾကာင့္ သူမရမၼက္ေဇာၾကြလာၿပီကို ဦးေက်ာ္မင္းက သေဘာေပါက္လာမိ၏။ ရမၼက္ေဇာ ထန္ျပင္လာေသာေၾကာင့္ တုတ္ခိုင္က်စ္လစ္ေသာ ေပါင္လံုးၾကီးမ်ားကို ကား၍ ကား၍ ေပးလာရာ ေမာ္လီ၏ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းမွာ အစြမ္းကုန္ျပဲအာ၍ေနသျဖင့္ ဦးေက်ာင္မင္းသည္ လိင္တန္ဒစ္ဖ်ားအား ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ေတ့လိုက္ၿပီး ဖင္ပိုင္းကို အသာၾကြ၍ အားကုန္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ..
‘ဗ်စ္… ဗ်စ္… ဗ်စ္… ဖ်ိ.. ဖ်ိ.. ဗ်ိ.. ဖတ္…’ ဟူေသာ သူ၏လိင္တန္ၾကီက ကာမရာဂ စပ္ရွက္လမ္းေၾကာင္းပင္ ေကာင္းစြမပြင့္ေသးသည့္ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး၏ ေစာက္ေခါင္းႏွင့္ အပ်ိဳေမွးကို ခြဲေဖါက္၍ ၀င္သြားသံႏွင့္အတူ..
‘အိုး.. မာမီ’ ဟု တခြန္းသာေအာ္ႏိုင္ၿပီး ေမာ္လီမွာ သတိလစ္သလို ျဖစ္သြားေလသည္။ ေမာ္လီတေယာက္ မခ်ိမဆန္႔ ခံလိုက္ရသည့္ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ တခုခုျဖစ္သြားၿပီးေလာဟူသည့္ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ သပ္ရိုက္ထည့္ထားသလို ၾကည့္တည္းစြာနစ္ျမဳပ္ေနေသာ ၆လက္မခန္႔ရွိ လိင္တန္ၾကီးကို အတင္းဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ‘ဂြိ.. ျပြတ္…’ ဟူေသာ အသံၾကီးႏွင့္အတူ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ျပန္ထြက္လာ၏။
‘အား.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. နာတယ္… နာတယ္… အမေလးေနာ္.. က်မေသပါေတာ့မယ္.. ဟီး…. ဟီး… ဖယ္.. ဖယ္ပါအန္ကယ္.. က်မမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး’ဟု နာက်င္ေ၀ဒနာေၾကာင့္ ငိုေကၽြးရိႈက္င္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
‘ငိုမေနပါနဲ႔ ေမာ္လီရယ္.. ခဏၾကာရင္ .. နာတာေပ်ာက္သြားမွာပါ.. ေနာ္.. ခဏေလးေအာင့္ခံလိုက္ပါ ဒါလင္ရယ္’
ထိုသို႔ ဦးေက်ာင္မင္းက ေျပာၾပီး ေစာက္ေစ့ကေလးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကလိေပးရင္း အပ်ိဳေမွးေပါက္သြားသျဖင့္ ေသြးမ်ားထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀သို႔ သူ၏ဒစ္ၿပဲၾကီးကို ေတ့ကာ တေျဖးေျဖး ထိုး၍ ထိုး၍ သြင္းလိုက္ျပန္ေလသည္။
‘အို.. နာပါတယ္ဆိုမွ ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူးလား.. ဒီမွာ ေအာက္ကနာလို႔ ေသေတာ့မယ္.. သူကအေပၚကလုပ္တုန္း.. ေတာ္ပါေတာ့.. အန္ကယ္ရယ္’ ဟု သူမက ေတာင္းပန္ရွာ၏။
‘ခဏေလးနာတာကို ေအာင့္ခံစမ္းပါ ဒါလင္ရယ္.. ေနာ္.. ေတာ္ေတာ္ၾကာ.. အနာေပ်ာက္သြားရင္.. မင္းေကာင္းလာမွာပါ ေမာ္လီရာ’ ေျပာေျပာဆိုဆို ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သူ၏လိင္တန္ၾကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ ေျဖးေလး ညင္သာစြာ အသြင္းအႏႈတ္လုပ္ေပးလိုက္ရာ…
‘ဖြတ္.. ဖ်စ္…ဖတ္.. ျပြတ္… စြပ္.. စြပ္.. ဘြတ္… ရႊတ္… ရြတ္’ အသံမ်ားက စီး၀ါးခ်က္အညီ ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ေမာ္လီမွာလည္း ထြန္႔ထြန္႔လူးျဖစ္လာေသးရာမွ နာက်င္မႈကို ေအာင့္အီးမ်ိဳသိပ္ကာ တေျဖးေျဖးညိမ္က်သြား၏။ ေမာ္လီတေယာက္ သူ၏လိင္တန္၏ အရွိန္အ၀ါကို ခံႏိုင္ရည္ရွိလာမွန္းသိသျဖင့္ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ အထိုးအေဆာင့္ အလိုးအေညွာင့္တို႔ကို သြက္လာေပၿပီ။
သူ၏တုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားေသာ လိင္တန္ၾကီးက သူမ၏ က်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ထိုးစိုက္ကာ ၀င္သြားတုိင္း ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားတို႔မွာ လိင္တန္ႏွင့္အတူ အထဲသို႔ ခြက္၀င္သြားၿပီး အျပင္သို႔ ဆြဲႏႈတ္လိုက္လွ်င္လည္း ေစာက္ဖုတ္တျပင္လံုးမွာ ၾကြ၍ပါလာေလ၏။ သူ၏လိင္တန္ၾကီးသည္ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း၀ယ္ မခ်ိမဆန္႔ ထိုးစိုက္ေနရံုသာမက ေစာက္ဖုတ္နခမ္းသာမ်ားမွ အထစ္အရစ္မရွိဘဲ တင္းၾကပ္လွသျဖင့္ ဦးေက်ာ္ငမင္းအဖို႔ အရသာထူးကို ေတြ႔ေနရေလ၏။
‘ေမာ္လီ.. နာေသးလား အခ်စ္ရယ္ ေျပာပါဦး’ ဟု သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ညွိဳးႏွင့္ လက္မညွပ္ကာ ဆြဲယူရင္း ေမးလိုက္၏။
‘မေမးနဲ႔… သူေတာ္ေတာ္ရက္စက္တယ္… ေမာ္လီကို ေသမေလာက္ နာေအာင္လုပ္ရက္တယ္’ ဟုေျပာကာ သူမသည္ စိတ္ဆိုးဟန္မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေျပာဆိုလိုက္ေသာ္လည္း သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို မဲ့ၿပံဳးေလးျပံဳးေနေပသည္။
‘ဒါကေတာ့.. မင္းက အပ်ိဳထြတ္ထြတ္ေလးဆိုေတာ့ လုပ္လုပ္ျခင္းနာတာေပါ့ကြယ္.. ေဟာ.. အခုေတာ့.. နာေသးလာ… အန္ကယ္အေပၚကလုပ္ေပးတာ ဇိမ္မရွိဘူးကလား.. ကဲ.. ေျပာစမ္းပါဦး’ ဟုေျပာကာ လိင္တန္ၾကီးအား ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ကေလာ္လိုးေပးရင္း ေမးလိုက္ျပန္ေလသည္။
‘သိဘူး… နားရွက္စရာေတြေျပာေနတယ္.. အစကေတာ့.. အရွက္အေၾကာက္ၾကီးတဲ့လူလိုဘဲ.. အခုေတာ့.. ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တယ္’
‘ကဲ.. မင္းမနာေတာ့ဘူးဆိုရင္.. အန္ကယ္ အားရပါးရ လုပ္ခ်င္တယ္ကြယ္’
ဦးေက်ာ္မင္းက ေမာ္လီ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း၌ နစ္ျမွဳပ္ေနေသာ လိင္တန္ၾကီးကို ျပန္လည္ဆြဲႏႈတ္ၿပီး သူမ၏ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ရာ..
‘ျပြတ္.. ဖ်စ္… ဖ်စ္… ဖ်စ္… ဘြတ္.. ဗ်စ္… ဗ်စ္… ျပြတ္.. ဖတ္.. ဖတ္.. စြပ္.. စြိ.. ‘ ဟူေသာ အသံမ်ားက အခန္းအတြင္း၀ယ္ က်ယ္ေလာင္စြား ထြက္ေပၚလာသံႏွင့္အတူ
‘လုပ္… လုပ္.. နာနာလုပ္… ဟီး.. ဟီး.. က်မအဖုတ္ထဲ တမ်ိဳးၾကီး အင့္.. အင့္..’
ေမာ္လီ၏ ရမၼက္ေတးသံအဆံုးတြင္ ဦးေက်ာ္မင္းက လိင္တန္ၾကီးကို ေစာင္ေခါင္းထဲသို႔ အခ်က္သံုးဆယ္ခန္႔ စက္ေသနတ္ပစ္သလို ဒလၾကမ္း လိုးေဆာင့္ေပးေနသည္။ မၾကာမီပင္ သူ၏ဒစ္ဖ်ားမွ သုတ္ေရမ်ားက ေမာ္လီ၏ သားအိမ္အတြင္းသို႔ ပန္းထည့္လိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသားမွ လူ႔ေလာကၾကီးကို ေမ့ေပ်ာက္သြားမတတ္ ကာမဆႏၵကို ျပည့္ျပည့္၀၀ခံစား သြားၾကရေလေတာ့သည္။
‘ကဲ.. ဖယ္ပါေတာ့ အန္ကယ္ရယ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာ .. တေယာက္ေယာက္ ျမင္သြားပါဦးမယ္’
သူမကေျပာရင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္း၌ လိင္တန္္ႏွစ္ျမ်ဳပ္ကာ ေမွးေနသည့္ ဦးေက်ာ္မင္း၏ ရင္းဘတ္ကို တြန္းရင္း ေျပာလိုက္၏။ ထိုအခါက်မွပင္ ဦးေက်ာ္မင္းက သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ‘ဘြက္’ကနဲမည္ေအာင္ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ကိုယ္ခႏၶာေပၚမွ လွိမ့္ဆင္းသြား၏။ ေမာ္လီကလည္း ေဘာင္းဘီၾကပ္ေလးကို ျပန္၀တ္၍ အခန္းအတြင္းမွ ထြက္လာရာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ျဖင့္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ေပါင္ကြတတျဖစ္ေနေလသည္။ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ သူမႏွင့္အတူ ထြက္လာရင္ သူမ၏သိမ္ငယ္ေသာ ခါးေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ သုိင္းဖက္ထားရာမွ…
‘ေမာ္လီ… ငါဟာမင္းရဲ႕ ပန္းဦးကို ပန္ဆင္လိုက္တဲ့ လူတေယာက္ဘဲဆိုတာကိုေတာ့.. မေမ႔နဲ႔ေနာ္.. ငါဟာ မင္းရဲ႕ အခ်စ္ဦးဘဲ’
‘အန္ကယ္က က်မရဲ႕ ကာမကို အတင္းဒျမတိုက္ယူခဲ့သလို ယူခဲ့ရံုနဲ႔.. အခ်စ္ဦးလို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး… က်မက အခ်စ္ဦး ရွိၿပီးသားပါ’ ဟု ေမာ္လီက မ်က္ႏွာထား တည္္တည္ႏွင့္ ေျပာလိုက္၏။ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ေမာ္လီ၏ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး…
‘ဒီမွာ ေမာ္လီ… မင္းေျပာခ်င္ရာေျပာ ငါဟာ မင္းရဲ႕ အပ်ိဳေမွးကို ထိုးေဖာက္ခြဲၿပီး.. မင္းရဲ႕သားအိမ္ထဲမွာ .. ငါ့ရဲ႕ သုတ္ေသြးေတြ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီ.. ဒါဟာ.. ငါရဲ႕ သႏၶမ်ိဳးေစ့ေတြကို မင္းကိုယ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တာဘဲ… အခုအေျခေရာက္ၿပီးမွ မင္းငါ့ကို ေမ့ျပစ္မယ္ဆိုရင္ မင္းထိုက္နဲ႔ မင္းကံဘဲ’
‘မိန္းကေလးတေယာက္ကို… ကိုယ္ျပဳခ်င္သလို ျပဳၿပီး အန္ကယ္ကို ယူရမယ္ဆိုတာ.. ေတာ္ေတာ္ရီစရာ ေကာင္းေနတယ္.. ကိုယ့္အသက္အရြယ္မွ ကိုယ္အားနာတတ္ဘို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္… ဖယ္ပါေလ.. ဒါေတြဆက္ေျပေနလို.. အေၾကာင္းမထူးပါဘူး’ ဟုေျပာကာ ေမာ္လီသည္ တိုက္ခန္းအတြင္းမွ ထြက္ၿပီး တဖက္ျခံသို႔ ကူးသြားေလ၏။
တိုက္ခန္းအတြင္း၀ယ္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ဦးေက်ာ္မငး္သည္ ဧည့္ခန္းအတြင္းရွိ ပက္လက္ကုလားထုိင္ေပၚ ထိုက္ခ်ရင္း စီးကရက္တလိပ္ကို မီးညွိကာ မွိန္းေန၏။ သူ၏စိတ္တြင္း၀ယ္ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးႏွင့္အတူ အဘယ္ပံု ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ၾကသည္ကို စားၿမံဳ႕ျပန္ေနရာ သူသည္ တဆယ္ေက်ာ္ငါးႏွစ္ပတ္လည္း အပ်ိဳထြတ္ထြတ္ေလးတဦးအား ဤကဲ့သို႔ ပန္းဦးပန္ရလိမ္မည္ဟု အဘယ္ကာလကမွ် စိတ္ကူး၍ပင္ မရခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ ခ်စ္ေသြးၾကြခ်ိန္၀ယ္ သူသည္ ေအာင္ေသေအာင္သား စားခဲ့ရၿပီး မဟုတ္ပါေလာ။
+42 Vote Up
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

အခန္း(၄)
ခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူရယ္
ယေန႔သည္ကား တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ေမာ္လီသည္ ေရကူး၀တ္စံု၀တ္ကာ ျခံ၀င္းအတြင္းရွိ ေလွဆိပ္တြင္ ဆိုက္ကပ္ထားသည့္ ႏွစ္ေယာက္စီးေလွငယ္ကို ေလွာ္ၿပီးွလွ်င္ တဘက္ျခံမွ ေလွဆိပ္သို႔ ေရာက္လာ၏။ ေလွဆိပ္တြင္ ေရကူးေဘာင္းဘီတိုေလးကို ၀တ္ကာေစာင့္ေနသူကား ေမာင္၀င္းႏိုင္ေပတည္း။
ေမာ္လီက ေလွဦးကို ကမ္းကပ္ေပးလိုက္ေသာအခါ ၀င္းႏိုင္သည ေလွေပၚလွမ္းတတ္ကာ ကမ္းမွခြာလိုက္ၾက၏။ ေလွေပၚတြင္ထိုင္ခ်ရင္း ၀င္းႏိုင္သည္ ေမာ္လီအား လည္ျပန္လွဲ႔ကာ ေရကူး၀တ္စံုကို ကိုယ္ေပၚတြင္ ခ်ပ္ယပ္တင္းၾကပ္စြာ ၀တ္ထားသျဖင့္ မို႔ေမာက္စြင့္ကားေနသည့္ ကိုယ္ခႏၶာ၏ အစိတ္အပိုင္းတို႔ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေန၏။
‘ေမာ္လီ.. မင္းဟာ တေန႔ထက္တေန႔ အလွေတြ တိုးလာပါလားကြယ္’
‘ေတာ္စမ္းပါ.. ကိုကိုႏိုင္ရာ… လွ်ာအရိုးမရွိတိုင္း.. ပလီပလာေျပာဘို႔ဘဲ တတ္တယ္’
ေမာ္လီက ၀င္းႏိုင္သည္ မိမိငယ္ခ်စ္ဦးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ရိုးအမႈေၾကာင့္ ယခုအခါ မိမိမွာ အပ်ိဳရည္ပ်က္သြားသည္ကို ေတြးမိကာ စိတ္လည္းမေကာင္း၊ ေဒါသလည္း ျဖစ္မိကာ ေျပာလိုက္၏။
‘ကိုယ့္ ငယ္ခ်စ္ဦးမို႔.. ပလီပလာေျပာတာကို စိတ္ဆိုးသလား ဒါလင္ရယ္’
‘သြားစမ္းပါ.. ကိုကိုႏိုင္ဟာ.. လူအ.. လူနဘဲ.. သိလား’ ဟု ေမာ္လီက ႏႈတ္ခမ္းကေလးစူကာ ရန္ေတြ႔လိုက္ေလသည္။
‘ဘာ… ဘ.. ကိုယ့္ကို လူအ… ဟုတ္လား… ကဲ.. ေျပာဦး.. ေျပာဦ..’ ဟု ဆိုကာ ၀င္းႏိုင္သည္ ေလွငယ္ကို တိမ္းေမွာက္မသြားေစရန္ လက္ျဖင့္ထိမ္းကာ ေမာ္လီ၏ ကိုယ္ကို ေရွ႔သို႔ကိုင္းညြတ္လာေအာင္ ဆြဲယူၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လႊာကို ငံုခဲ့၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္ယူလိုက္၏။
ေမာ္လီသည္ ပူးကပ္ေနသည္ ၀င္းႏိုင္၏ မ်က္ႏွာကို တြန္းခြလိုက္ရင္း…
‘ေတာ္ပါ.. အခုမွ.. လူေတြျမင္ကုန္ပါ့မယ္’ ဟု သူမက ညဳတုတုေျပာလိုက္၏။
‘လူေတြျမင္မွာစိုးလို႔.. မျမင္ကြယ္ရာဆိုရင္ သေဘာရွိ ဟုတ္လားေမာ္လီ.. ဟဲ..ဟဲ’ ဟု ၀င္းႏိုင္က ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာရင္းက ေလွငယ္ကို ခပ္သြက္သြက္ေလွာ္ခတ္ေနသည္။
‘ေတာ္စမ္းပါ.. ေနာက္ဘို႔ဘဲတတ္တယ္. ေနာက္ဦး.. ေနာက္ဦး…’ဟုဆိုကာ ေမာ္လီက ၀င္းႏိုင္၏ ေက်ာျပင္အား လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ ထုကာ တရိပ္ရိပ္ေျပးေနသည့္ ေလွငယ္ေပၚတြင္ လိုက္ပါလာေလ၏။ မၾကာမီပင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး ေလွာ္ခတ္လာသည့္ ေလွကေလးမွာ လူျပန္လ်က္ရွိေသာ ၾကက္ကၽြန္းဘက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလသည္။
‘ကဲ ေမာ္လီ.. ေလွဆိုက္ၿပီ ကိုယ္တို႔ ဒီမွာ ေရကူးၾကရေအာင္’ ဟု ၀င္းႏိုင္ကေျပာဆုိၿပီး ကမ္းစပ္သို႔ ကပ္လုိက္ေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ကမ္းေပၚသို႔ ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အၾကံသမား ၀င္းႏိုင္က ေမာ္လီ၏လက္ကိုဆြဲကာ လူမျမင္ႏိုင္သည္ ခ်ံဳကြယ္တခုသို႔ ေခၚေဆာင္လာ၏။
‘ကိုကိုႏိုင္ကလဲကြာ.. လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ.. ဘာမ်ားလုပ္မလို႔လဲ.. တေယာက္ေယာက္ေတြ႔သြားလို႔ အရွက္ကြဲေနပါ့မယ္’ ဟု ေမာ္လီကေျပာေသာ္လည္း တဇြတ္ထိုးသမား ၀င္းႏိုင္ေခၚရာသုိ႔သာ ပါခဲ့ရေလသည္။
‘ကဲ.. ဒီခ်ံဳပုတ္အကြယ္.. ေဟာဒီက ျမက္ေမြ႔ယာ ကဗၺလာေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ခ်စ္တင္းႏွီးေနွာတာ ဘယ္သူျမင္မွာတဲ့လဲ.. လာ.. ဒီမွာထိုင္’ ဟု ေျပာကာ ၀င္းႏိုင္က သူမ၏လံုးက်စ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးိကို သူ႔ရင္ခြင္၀ယ္ ေပြ႔ဖက္ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ၾက၏။ သူ၏ရင္ခြင္တြင္း၀ယ္ မွီထိုင္ေနေသာ ေမာ္လီ၏ ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွ ကားစြင့္မို႔ေမာက္ေနသည့္ စေနႏွစ္ခိုင္ကို ေရကူးအ၀တ္ေပၚမွ ျမင္ေတြ႕ရသည္ကို အားရေက်နပ္ျခင္းမရွိေသာ ၀င္းႏိုင္က အသားပကတိ ကိုင္တြယ္၍ ၾကည့္လိုစိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚလာမိ၏။ ထိုမွတဖန္ သူ၏မ်က္လံုးမ်ားက ေအာက္ပိုင္းဆီသို႔ က်စ္စားမိျပန္ေသာ္ ၾကီးမားတုတ္ခိုင္သာ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးၾကီးနွင့္ ေပါင္ရင္းဂြဆံုမွ ဖါးခံုညွင္းပမာ အထင္းသာ မို႔ေမာက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အံုကိုၾကည့္ကာ ရင္၀ယ္ ဖိုလႈိက္လာသည္။
‘ေမာ္လီ…. ေမာ္လီ… ကိုယ္ေတာ့ မင္းကို ခ်စ္ေတာ့မယ္ေနာ္’
၀င္းႏိုင္က ေမာ္လီ၏ ေမးေလးကို လက္ျဖင့္ ပင္မကာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အားရပါးရ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ယူလိုက္သည္။ သူ၏ေက်ာျပင္က်ယ္ၾကီးအား ေမာ္လီက သိုင္းဖက္၍ မ်က္လံုးမ်ား ေမွးကား စင္းသြားေလသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လႊာအား ငံုခဲ၍ စုပ္ယူေနရင္း ၀င္းႏိုင္က ေမာ္လီ၏ ေရကူး၀တ္စံုမွၾကိဳးကို တေျဖးေျဖးျဖဳတ္ခ်လိုက္ရာ ကုိယ္ခႏၶာအေပၚပိုင္းမွာ ဗလာက်င္းသြားေပၿပီ၊ သူက သူမႏႈတ္ခမ္းကို လႊတ္လိုက္၏။
‘ဟင္.. ကိုကိုႏိုင္.. ဘာျဖစ္လို႔ အကႌ်ၾကိဳးျဖဳတ္ရတာလဲ.. တေယာက္ေယာက္ေတြ႔သြားလို႔ အရွက္ကြဲေနပါဦးမယ္.. ျပန္ခ်ီေပးကြယ္’
‘ဒီေနရာက လူျပတ္ပါတယ္ကြယ္… အကို႔ကို တကယ္ခ်စ္ရိုးမွန္ရင္ အခုလို အခါအခြင့္သင့္တုန္း ခ်စ္စမ္းပါရေစလားကြယ္.. ေနာ္..ေနာ္’
ရမၼက္ေဇာ ျပင္းထန္လာၿပီးျဖစ္ေသာ ၀င္းႏိုင္က သူမအား ေပါင္ေပၚလွဲသိပ္လိုက္ၿပီး ႏို႔အံုတဖက္ကို လက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ ေဆာ့ကစားရင္း က်န္ႏို႔တလံုးကို ပါးစပ္ျဖင့္ တျပြတ္ျပြတ္မည္ေအာင္ စုိ႔ေပးလိုက္ရာ ေမာ္လီမွာ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားၿပီး
‘အဟင့္.. ယားတယ္ကြယ္.. ယားတယ္’ ဟု သူမက မပြင့္တပြင့္ ေလသံေလးျဖင့္ ေနာ႔ၾကဴလိုက္၏။
ေမာ္လီသည္ ၀င္းႏိုင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား အားျပင္ျပင္းျဖင့္ စုတ္ေပးလိုက္တိုင္း သူမတကိုယ္လံုးမွာ တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔ႏွင့္ ျဖစ္ေန၏။ ၀င္းႏိုင္ကလည္း သူမႏို႔သီးေခါင္းအား စုတ္ေနရာမွ သူမခါးေအာက္ပိုင္းတြင္ က်န္ရွိေနေသးေသာ ေဘာင္းဘီအဆက္ကို ခၽြတ္ရန္ ၾကိဳးစားေနသည္။
‘ကိုကိုႏိုင္.. ေဘာင္းဘီကို ဘာျဖစ္လို႔ ခၽြတ္ေနတာလဲကြယ္… အဲဒီအထိေတာ့ ဒီမွာအလိုမလိုက္ပါရေစနဲ႔ေနာ္၊ ေမာ္လီဘယ္လိုမွ စိတ္မလံုလို႔ပါ’ဟု သူမ၏ခါးမွ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေနေသာ ၀င္းႏိုင္လက္ကအား ဆုပ္ဆြဲရင္းက ေတာင္းပန္ေနသည္။
‘ဒီေနရာ လံုပါတယ္ေမာ္လီရယ္.. ကိုယ္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔.. ညင္းမေနပါနဲပေတာ့ ဒါလင္ရယ္’ ဟုေျပာကာ ၀င္းႏိုင္က ေမာ္လီ၏ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ..
‘အို.. ကိုကိုႏိုင္… ေမာ္လီရွက္တယ္… အဟင့္.. အဟင့္..’ ဟု ေျပာၾကားလိုက္ရင္း ေမာ္လီက သူမမ်က္ႏွာကို လက္ဖ၀ါး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ထားလိုက္ေလသည္။
၀င္းႏိုင္သည္ သူ႔ေရွ႕ေမွာက္မွ အ၀တ္ဗလာက်င္း၍ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ျဖစ္ေနသည့္ ေမာ္လီ၏ ကိုယ္ခႏၶာတခုလံုးအား ေစ့ေစ့ၾကည့္ေနမိရာမွ သူမခႏၶာတခုလံုးမွာ ေနေရာင္တြင္ ၀င္းလဲ့တင့္ရႊန္းေန၏။ သူမ၏ ၾကီးထြားေတသာ ကိုယ္ခႏၶာအထက္ပိုင္းတြင္ မို႔ေမာက္ကားစြင့္မာက်စ္ေနသည့္ ႏို႔အံုေလးမ်ားမွာ ေတာင္ထိပ္ကေလးပမာထင္ရ၍ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာလည္း ပတၱျမားလံုးပမာ နီရဲေန၏။ ၀င္း၀ါျဖဴ၀င္းေနေသာ ၀မ္းဗိုက္သားမွားမွာလည္း သိမ္ငယ္ေသာခါးျဖင့္ အလိုက္သင့္စြာ ခပ္မို႔မို႔ေလးျဖစ္ေန၍သာမက တုတ္ခိုင္သာ ေပါင္ရင္းဂြဆံုမွ ဆင္ဦးကင္းသ႑ာန္ ၀ါ၀င္းမို႔ေမာက္ေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ခံုမွာ ျမင္ရသူ၀င္းႏိုင္အဖို႔ ဘ၀င္တသိမ့္သိမ့္ တုန္ေစသည္။
သူ၏ေပါင္ေပၚတင္ထာသည့္ ေမာ္လီ၏ကိုယ္ခႏၶာအား ၀င္းႏိုင္က မ်က္ခင္းျပင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ကေလးခ်လိုက္ၿပီး သူ၏ေဘာင္းဘီတို႔ေလးကို ခၽြတ္လိုက္ရာ တေငါက္ေငါင္ ေတာင္ထေနသည့္ လိင္တန္ၾကီးကို ေမာ္လီက မ်က္ေစ့ဖြင့္ၾကည့္ရင္း..
‘အိုး.. ကိုကိုႏိုင္.. ကိုကိုႏိုင့္ဟာၾကီး… ေမာ္လီေၾကာက္တယ္ကြယ္.. အဟင့္.. ေမာ္လီ့ဟာေလး ကြဲျပဲကုန္လိမ့္မယ္.. ေၾကာက္တယ္ကြယ္’ ဟု သူမကေျပာဆုိေသာ္လည္း ဦးေက်ာ္မင္း၏ ၾကီးထြားရွည္လ်ားေသာ လိင္တန္ၾကီး၏ အလိုးအေညွာင့္ ခံၿပီးသားျဖစ္လင့္ကစား သူမကိုယ္သူမ အပ်ိဳထြတ္ထြတ္ေလးပမာ ေၾကာက္အားပိုဟန္ျဖင့္ ေျပာလိုက္ျခင္းပင္မဟုတ္ပါေလာ။
‘ေအာ္.. ေမာ္လီကလည္း ခက္လိုက္တာ.. မင္းနာေအာင္ ကိုယ္လုပ္ရက္ပါ့မလား.. အးရပါးရ ခ်စ္စမ္းပါရေစလား၊ အခ်စ္ရယ္’ဟု ေျပာကာ ၀င္းႏိုင္က ေမာ္လီေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ေစ့ေနသည့္အတိုင္း ထပ္လ်က္သာ ေမွာက္ခ်လိုက္ရာ သူ၏လိင္တန္မွာ ေစာက္ေခါင္းထဲမ၀င္ဘဲ ေဘးသို႔ ေခ်ာ္ထြက္သြား၏။
ေမာ္လီစိတ္ထဲတြင္ ၀င္းႏိုင္သည္ လူပ်ိဳစစ္စစ္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ကာ သူမကိုယ္တိုင္ လမ္းေၾကာင္းေဖးမမွ ကာမစခမ္းပြင့္လင္းမည္ဟု သိရွိသြားေလးသည္။
‘ကိုကိုႏိုင္ကလဲကြာ.. သူ႔ဟာၾကီးက ေမာ္လီ႔ေပါင္ၾကားထဲမွာ ၾကည့္လဲၾကည့္ပါဦး ဆရာၾကီးရဲ႕’
သူမကလမ္းေၾကာင္းေပးလိုက္သျဖင့္ ၀င္းႏိုင္သည္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းအမူအယာျဖင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လိုက္သည့္ အခိုက္ ေမာ္လီက သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ၀င္းႏိုင္၏ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ ေျမွာက္ကား၍တင္ေပးလိုက္၏။ ထုိသို႔ျပဳလုပ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ေမာ္လီ၏ေစာက္ဖုတ္မွာအလည္မွ ဟတ္တက္ကြဲသြားရာ အသင္ျဖစ္ေနရင္း ၀င္းႏိုင္က လိင္တန္ ဒစ္ဖ်ားကို ေစာက္ေခါင္း၀ေတ့က သူ႔ဖင့္ကို အသာၾကြ၍ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ..
‘ဖ်စ္.. ဖ်ိ… ဖ်ိ… ဖ်ိ…’ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ကာမေရွ႕ေျပးေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား နည္းပါးေနေသးသည့္ ေမာ္လီ၏ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ မခ်ိမဆံ့၀င္သြားသလို…
‘အမေလး..ေလး… ေသပါၿပီ ကိုကိုႏိုင္ရယ္… က်မဟာေလး စုတ္ျပတ္ကုန္ပါၿပီ.. ကၽြတ္.. ကၽြတ္..’ ဟု နာက်င္မႈဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေသာ ေမာ္လီအသံက ထြက္ေပၚလာေလသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ေမာ္လီသည္ ၀င္းႏုိင္၏ လိင္တန္ထက္ ၾကီးမားေသာ ဦးေက်ာ္မင္း၏ လိင္တန္အလိုးကို ခံဘူး၍ အေတြ႔အၾကံဳရွိေသာ္လည္း ၀င္းႏိုင္က ကာမဆႏၵကို အစြမ္းကုန္ ႏႈိးဆြျပဳစုျခင္း မရွိသျဖင့္ ဒလၾကမ္းလိုးေဆာင့္လိုက္မႈေၾကာင့္ အသဲခိုက္ေအာင္ နာက်င္သြားျခင္းျဖစ္၏။
၀င္းႏိုင္က သူမေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေအာင္းေနေသာ လိင္တန္ကို တေျဖးေျဖးျပန္ႏႈတ္လိုက္ရာ ‘ဘြတ္’ကနဲမည္ကာ တေခ်ာင္းလံုး ျပန္ထြက္လာေလ၏။
‘ဟင္… ဒါက ဘာျဖစ္လို႔ ႏႈတ္လိုက္တာလဲ’
‘အို.. နာတယ္ဆိုကြဲ႕.. ကိုကိုႏိုင္ မင္းနာက်င္ထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ရက္ပါဘူူး’
‘ေအာ္… ဒုကၡ.. ဒုကၡ.. ဟင္း.. ကဲ .. ေပးစမ္းပါ… ရွင့္ဟာၾကီး.. ဒီမွာၾကည့္.. ေတြ႔လား.. ဒီအဖ်ားနဲ႔ ဒီေနရာေတြကို ေကာင္းေကာင္းပြတ္ေပး.. ေမာ္လီက လုပ္ေတာ့ဆိုမွ နင့္ဟာကို ေမာ္လီ႔ဟာထဲ ထည့္ၿပီး လုပ္ေတာ္မူပါဘုရား.. ကဲ.. လူလဲ.. အရွက္ကုန္ေရာ…’
ေျပာေျပာဆိုဆို ေမာ္လီက ၀င္းႏိုင္၏ လိင္တန္ကို ကိုင္ကာ သူမေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ႏွင့္ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးၾကီးအား ပြတ္တိုက္ေပးရန္ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ျပလုိက္ျပန္ေလသည္။

ၿပီးပါၿပီ။
+38 Vote Up
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline Ko Kyaw Lay

  • PDF Creator
  • ဂုဏ္ထူးတန္း
  • *****
  • Posts: 235
  • ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 400
  • Gender: Male
  • မဂၤလာ အေပါင္းနဲ႔ ျပည္စံုၾကပါေစ
  • Respect: +6765
ခ်စ္ေသြးႂကြခ်ိန္



https://www.mediafire.com/?3vcr5j1sj32sv6y
+8 Vote Up

No comments:

Post a Comment