မေတာ္ပါဘူး ငါ့ေမာင္ရယ္

'' ျဖိဳးညီေရ........ '' ေခၚသံနဲ႔ အတူ

အိမ္ထဲ၀င္လာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ မမမြန္တုိ႕

လင္မယားျဖစ္ေနသည္။

သူတုိ႕လင္မယားနဲ႔ေတာင္မေတြ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ မမမြန္ကသူရိန္ရဲ႕ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲ

၊ ျဖိဳးညီ အေဖရဲ႕ညီမရဲ႕ သမီးအငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီ အေဖတို႕က တရုတ္စပ္သည္။

အေဒၚ့ ေယာက်ာ္းကလဲ တရုတ္ဆုိေတာ့ မမမြန္က ပီဘိတရုတ္မေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္။

အရပ္ျမင့္ျမင့္ ရင္သားေတြကထြားထြား ၊ တင္သားေတြကလဲႀကီးသည္။

ရုပ္ကလဲေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။



သူ႕ေယာက်္ားျဖစ္သူေယာက္ဖတစ္၀မ္း

ကြဲက ကိုခ်မ္းသာ တဲ့။ ကားပစၥည္းေတြ

အႀကီးအက်ယ္ေရာင္းတဲ့သူေဌးသား။ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာသည္။ ဒီလိုပဲ မမမြန္နဲ႔ႀကိဳက္ျပီး

လက္ထပ္ႀကတာ ႏွစ္ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေပါ့။

ျဖိဳးညီ အေတြးစေတြကိုျဖတ္လိုက္ျပီး ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ကိုအိမ္ထဲေခၚလိုက္သည္။

''လာ....အကို နဲ႔ မမ ဘယ္ကိုလာတာလဲ။''

'' ဒီလိုပါပဲ နင့္အကိုအေႀကာင္းမသိေသးဘူးလား။

သူတီဘီျဖစ္တာေလ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ေဆးယဥ္ပါး ေရာဂါျဖစ္တာ။

ပထမျဖစ္တုန္းက ေဆးမွန္မွန္မေသာက္တာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေဆးမတိုးေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားတာ။

အခုလဲ ေနမေကာင္းဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါထထေဖာက္ေသးတယ္။ ေသြးေတြအန္တာမွ မေျပာပါနဲ႔။ ''

ေဘးနားက ေယာက္ဖေတာ္ကေတာ့ တစ္ခ်က္သာႀကည့္ျပီး ယဲ့ယဲ့ျပံဳးျပသည္။

အျပံဳးကႏြမ္းလွ်ေနသည္။

ဒါနဲ႔ မမတုိ႕ ဘာကိစၥနဲ႔လာတာလဲ။ ခဏေလးေနာ္ ။အေဖနဲ႔

အေမေစ်းခဏသြားတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာပါ ။ မႀကာပါဘူး ။

နင့္ကို ေဆးအေႀကာင္းေလးေမးခ်င္လို႕လာတာပါ။

သူလဲေဆးေတြ ေသာက္ေနေတာ့။ ေဆးဖုိးကလဲ တစ္လကိုငါးသိန္းေလာက္ကုန္တယ္ဟယ္။

ဘာေဆးေတြလဲဆုိတာရယ္ ။ေနာက္ေရာ အေကာင္းအတုိင္းျပန္ျဖစ္ပါ့မလားလို႕ေမးခ်င္လို႕။

ဓာတ္မွန္ကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ အဆုတ္တြင္ စေပါ့ေတြက

ဇကာေပါက္ႏွယ္။ ေအာ္....... ေပလိုက္တဲ့ ငါ့ေယာက္ဖ ။ ဘာလို႕

အဲဒီေလာက္ေတာင္ဆုိး၀ါးသြားပါ့လိမ့္။ ျဖိဳးညီ

တစ္ေယာက္မခ်ိတင္ကဲပင္ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။

သို႕ေသာ္ လူနာတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ဓာတ္က်ေအာင္မေျပာသင့္ေသာေႀကာင့္

'' ေကာင္းမွာပါ မမ ေဆးကိုပံုမွန္ေသာက္ေလ။

ဒီအစက္အေျပာက္ေတြကေတာ့ ျပန္ေပ်ာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ က်န္တာေတာ့

သူ႕ေဆးပတ္လည္ေအာင္ေသာက္လို႕ တီဘီ

bacilli ေတြကုန္သြားရင္ ေပ်ာက္မွာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ႔ ။

အပင္ပန္းမခံနဲ႔ေတာ့ေပါ့။ သက္ေတာင့္သက္သာပဲေနရမွာေပါ့။''

'' ဒါေတာင္နင့္အကို က ေဆးလိပ္ျပန္ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္ ။ မနည္းတားထားရတာ

။အရင္ထဲက ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ေသာက္တဲ့လူေလ။ ''

ေျပာရင္းဆုိရင္း ေဖေဖနဲ႔ေမေမျပန္ေရာက္လာလုိ႕ စကားစျပတ္သြားသည္။

သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါး စကားေကာင္းေနႀကသည္။ အာလႅာပ သလႅာပေတြကို

ဆက္နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့နဲ႔ နဲ႔ အခန္းထဲ၀င္ျပီး ညမင္းသားဆုိဒ္က ကိုေကာင္းခန္႕ေရးထားတဲ့

''ခြင့္လႊတ္ေတာ့မရယ္'' အခ်စ္၀တၱဳဆုရ စာအုပ္ကိုပဲျပန္ဖတ္ေနမိသည္။

ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဖတ္လိုက္တာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ႀကာသြားသည္မသိ။

ဧည့္ခန္းထဲက ''သားေရ ခဏလာဦးေျပာစရာရွိလို႕ ။ '' အေမရဲ႕ ေခၚသံကိုႀကားလို႕

အျပင္ကိုထြက္ႀကည့္မိသည္။

'' သားကိုရန္ကုန္ထည့္ေပးလိုက္မလို႕ ။ သြားအထုတ္သြားျပင္ေခ် ။ ေန႕လည္ နင့္

အစ္မတို႕ျပန္ရင္တစ္ခါထဲလိုက္သြား နင္ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ႏွစ္လ ဒီမွာလဲအားေနတာပဲ

လတ္လ်ား လတ္လ်ားနဲ႔ ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး ။ဟိုမွာအကူညီလိုေနတာ သြားကူညီေခ်။ ''

ျဖိဳးညီလဲ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ျပီး

အထုတ္အပိုးေတြျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးေတာ့ အစ္မတို႕ကားနဲ႔

ရန္ကုန္လိုက္ခဲ့သည္။ ေယာက္ဖက ကားေတာင္သိပ္မေမာင္းႏုိင္။ ပဲခူးလာတုန္းကေတာင္

အစ္မ ေမာင္းခဲ့တာ ။ အျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္းမယ္

မမဆုိျပီးသူကိုယ္တုိင္ ေမာင္းျပီးလာခဲ့လိုက္သည္။ အိမ္က ဖ်ာပံုလမ္း ငါးလႊာ ။ ေယာက္ဖက

သံုးလႊာေလာက္ပဲတက္ရေသးသည္ ... ေဟာဟဲ ...ေဟာဟဲ ျဖစ္ေနလို႕

သူ႕ကိုေစာင့္ေစာင့္ျပီးေခၚရသည္။

အေပၚေရာက္ေတာ့ ေယာက္ဖ ေမာျပီးဖလက္ျပသြားသည္။ အခန္းထဲသြားနားေနသည္ ။

''ေမာင္ေလးေရ .......... အထုတ္ေတြ၀ိုင္းကူထားပါဦး ။ နင့္အကိုအထုတ္ကို

နင့္အခန္းထဲထား ။ မမအထုတ္ကိုေတာ့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ''

'' မမက အကိုနဲ႔တစ္ခန္းထဲအတူတူအိပ္တာမဟုတ္ဘူးလား''

'' နင့္အကိုဆီကပိုးကူးမွာစိုးလို႕ ခြဲအိပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိျပီ။

သူကလဲ ေဆးျပင္းေတြေသာက္ရေတာ့ ညညဆုိ တန္းျပီးအိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲဟယ္။

လင္မယားကိစၥလဲသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ''

အိမ္ေထာင္က်တာမွ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ခြဲအိပ္ရေသာ

မမကိုလဲ သနားမိသည္။

သို႕ေသာ္ ဘာစိတ္မွ မျဖစ္မိေပ။

ဒီလိုနဲ႔ မနက္ေစာေစာထတဲ့ သူ႕အက်င့္ေႀကာင့္ မနက္ေစာေစာေရေႏြးတည္၊

ထမင္းအိုးတစ္လံုးခ်က္ျပီး ေစ်းသြားလိုက္သည္။ ေစ်းကျပန္လာေတာ့

မမမြန္တစ္ေယာက္ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႔တန္းတုိးသည္။

ရင္လွ်ားေပၚမွာတဘက္ေလးလႊားထားသည္။


''ေအာ္....... မမမြန္ ႏုိးေနျပီလား။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ေစ်းကျပန္လာျပီ ။ ႀကက္သားနဲ႔

အာလူးရယ္ ၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္နဲ႔ ပဒတ္စာေလးပဲခ်က္ျပီး ငပိရည္နဲ႔ တုိ႕စရာေလး

တုိ႕မလို႕စီစဥ္ထားတယ္။''

ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ေရပက္မ၀င္ စကားေတြကိုေဖာေဖာသီသီပင္ေျပာမိသည္။

'' ဒါနဲ႔ မမမြန္မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား။ ညက အိပ္မေပ်ာ္လို႕လား။ ဘာျဖစ္လို႕လဲမမရဲ႕။''

ေသခ်ာေမးႀကည့္ေတာ့မွ..

'' ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ညက မမမြန္ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြကိုက္လို႕အိပ္လို႕မရဘူးေလ။

မိုးေအးေတာ့ပိုဆုိးတာေပါ့။

ဆရာ၀န္ကေတာ့ ေလးဘက္နာလို႕ေျပာတာပဲ။ အဲဒါ မိုးေအးတုိင္းျဖစ္ေနေတာ့

စိတ္ညစ္ေနတာပါ။ ''

'' ဒါမ်ားမမမြန္ရယ္ ညထဲက ေျပာပါလား ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးေပးျပီး ကုေပးမွာေပါ့။ ဘာလဲ

ကိုယ့္ေမာင္ေလးကို ေက်ာင္းမျပီးေသးဘူးဆုိျပီးမယံုဘူးလား။ ''

''လာ... ဒီမွာထုိင္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပမယ္။ အဲဒါ Rheumatoid arthritis လို႕ေခၚတယ္ ။

ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ေပါ့။''

''ေနာက္တစ္ခါျဖစ္ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚေလ။ ''

''ကၽြန္ေတာ္မနက္စာျပင္ထားတယ္။ အကို႕ကိုႏႈိးလိုက္ဦးေလ။ တူတူစားရေအာင္။''

''ရတယ္ေမာင္ေလး သူကေနျမင့္မွထတာ ။ သူ႕ကို ႏႈိးရင္လဲမႀကိဳက္ဘူး။ ''

'' ေမာင္ေလးနဲ႔ မမပဲအရင္စားထားႏွင့္မယ္ ။ ေနာက္မွခ်က္ေပါ့ ။

၀ီရိယေကာင္းေနလိုက္တာေနာ္။''

'' ခဏေလး မမအ၀တ္အစားသြားလဲလိုက္ဦးမယ္။ ''

ေျပာရင္းဆိုရင္းထြက္သြားေသာ မမမြန္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းႀကည့္လိုက္မိသည္။

တင္သားေတြက ထြားျပီး အယ္ေနသည္။

ကာမမႈလဲေကာင္းေကာင္းမျပဳျဖစ္ေတာ့ က်မသြား။ ဒီႀကားထဲ အိမ္အလုပ္ေတြကို

သူတစ္ေယာက္ထဲဒိုင္ခံလုပ္ရေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သလိုျဖစ္ျပီး

ရင္သား ၊ တင္သားေတြက က်စ္လစ္ေနသည္။


ေန႕လည္ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာဟင္းခ်က္ရင္း မမမြန္ေနာက္မွာေရာက္တာမသိပဲ

လွည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ခ်င္းအပ္သလိုျဖစ္သြားျပီး

မမမြန္ရဲ႕ ႏုိ႕ႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္မိသြားသည္။

အိစက္ ေနေသာအေတြ႕အထိေႀကာင့္ ကတုန္ကရင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။

မနဲစိတ္ႏွစ္ျပီး ဟင္းအုိးထဲအာရုံစိုက္လိုက္ရသည္။ ေန႕လည္စာ ျဖိဳးညီလက္ရာကို

ခ်ီးက်ဴးႀကသည္။

ျဖိဳးညီလဲ ေန႕လည္စာစားျပီး သူ႕အခန္းထဲ၀င္ကာတစ္ေရးတေမာအိပ္လိုက္သည္။

ညေနေစာင္းေလာက္ႏုိးေတာ့ ေလ့က်င္ခန္းလုပ္သည့္ အေနနဲ႔ ဒိုက္ထုိးျပီး

ေဘာင္းဘီတုိနွင့္ပင္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ၀င္ျပီး ေရပန္းေအာက္မွာအားရပါးရေရခ်ဳိးလိုက္သည္။

ညေနစာစား ၊ ျပီးေတာ့ ေယာက္ဖနဲ႔ေဘာလံုးပြဲႀကည့္ ။

ပထမပိုင္းျပီးေတာ့ ေယာက္ဖက မႀကည့္ႏိုင္ေတာ့ ။ အားနည္းတာေရာ ၊

အိပ္ေရးပ်က္မခံႏုိင္တာေရာေႀကာင့္ အိပ္ေတာ့မည္ေျပာသည္။

မမမြန္က အိပ္ယာခင္းေပး ေစာင္ျခံဳေပးသည္။ ေယာက္ဖအိပ္သြားျပီးမွ ျပန္ထြက္လာသည္။

''ငါ့ေမာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား။ မမေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ ။''

'' ရတယ္ မမ ကၽြန္ေတာ္က ႏွစ္ပြဲဆက္ႀကည့္မွာ ။ ၉ခြဲပြဲျပီးရင္ ၁၂နာရီပြဲလာဦးမွာဆုိေတာ့

၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္မွာ ။''

'' ဂြတ္ႏုိက္ေနာ္ မမ။ ''

ဒုတိယပြဲႀကည့္ရင္း ပထမပိုင္းအျပီး ခဏနားေတာ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ဖတ္ဖို႕လိုက္ရွာမွ

ဂ်ာနယ္က ျခင္းေတာင္းထဲထည့္လိုက္မိမွန္းသိသည္။

ဒီကုိလာတုန္းက အထုတ္မဆန္႕တာ နဲ႔ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္ထားတာ ။ ျခင္းေတာင္းက

မမမြန္အခန္းထဲမွာ ။ မထူးပါဘူးေလ ။

ဘယ္သူမွမ မဟုတ္တာ ကိုယ့္အစ္မပဲ ဆုိျပီး

အခန္းထဲ၀င္လိုက္သည္။ ႏုိးသြားမွာေႀကာက္လို႕ ေျခဖြနင္းျပီး အခန္းထဲ၀င္ ၊

ကုတင္ေအာက္က ျခင္းေတာင္းကို ငံု႕ယူေနစဥ္

''ေမာင္ေလး ေဘာလံုးပြဲျပီးျပီလား။''

'' ေအာ္ မမ မအိပ္ေသးပဲကို ၊ မျပီးေသးဘူးမမ ။ ပထမပိုင္းျပီးျပီ ပ်င္းေနလို႕ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ဖတ္မလို႕ဟာ

ေဘာလံုးဂ်ာနယ္က

ျခင္းေတာင္းထဲပါသြားလို႕ လာယူတာ။''

'' မမ မအိပ္ေသးဘူးလား ။''

'' ဘာလို႕မအိပ္တာလဲ ။ ''

''အဆစ္အျမစ္ေတြကိုက္ျပန္ျပီငါ့ေမာင္ရယ္။ လက္ဆစ္ေျခဆစ္ေတြကိုက္ေနတာ။''

''ေအာ္..... ဒါေလးမ်ားမမရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာေဆးပါလာတယ္ ခဏေစာင့္။ ''

အခန္းထဲျပန္ျပီး အသင့္ရွိေနတဲ့ အစာအိမ္မထိတဲ့ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးကိုပဲ

Antacid ေလးနဲ႔တြဲျပီးေပးလိုက္သည္။

ေဆးတုိက္ျပီးေတာ့ ''မမ..လက္ဆစ္ေတြကိုက္ေနတယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွိပ္ေပးရဦးမလား။''

''အင္း ႏွိပ္ေပးေလ ။ ေကာင္းတာေပါ့ ငါ့ေမာင္ရယ္။ မမကေတာ့ အရမ္းကိုက္တာပဲသိတယ္။ ''

ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္မမမြန္ရဲ႕ လက္ဆစ္ေတြကိုစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ႏွိပ္ေပးေနမိသည္။

လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက သြယ္လွ်ေနသည္။

ေဖာ့ဖေယာင္းလိုနူးညံ့ေနသည္။ ကုတင္က နံရံကပ္ထားတာဆုိေတာ့ နံရံဘက္နွင့္ ေ၀းသည့္

ဒီဘက္လက္ကို ႏွိပ္ေပးတုန္းက ဘာမွမျဖစ္။

ဟိုဘက္လက္ကို က်ေတာ့ မမက သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚတင္ေပးထားသည္။ လက္ကိုႏွိပ္ရင္း

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရင္သားႀကီးေတြကို ထိမိေတာ့ ။

အိစက္သည့္အထိအေတြ႕ေႀကာင့္ ေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္က ေခါင္းေထာင္ခ်င္လာသည္။

ပုဆိုးပဲ၀တ္ထားတာရယ္ ။ ညဘက္အိပ္ခါနီးဆုိေတာ့

အတြင္းခံေဘာင္းဘီက၀တ္မထားေတာ့ ပုဆုိးေအာက္မွာေငါထြက္ေနသည္။ မမြန္ကေတာ့

မသိေလာက္။

ခဏႀကာေတာ့

''ရျပီငါ့ေမာင္ လက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာသြားျပီ။ ေျခဆစ္ေလးေတြႏွိပ္ေပးဦး။

ဒူးေခါင္းေရာပဲ။''

ျဖိဳးညီ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာႏွိပ္ေပးသည္။ ေကာ့လိုက္

ကုတ္လိုက္ခ်ဳိးေပးသည္။ အဆစ္ေလးေတြေပၚမွာလက္နဲ႔ဖိေပးသည္။

ေျခရင္းကေန အေပၚကိုေမာ့ႀကည့္ေတာ့

ေအာက္ခံမ၀တ္ထားတဲ့ ည၀တ္အကီီၤ်ေပၚမွာ ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့

အာေခါင္ေတြေတာင္ေျခာက္လာသည္။

ခဏေနေတာ့ မမက အေပၚကိုဆြဲတင္ျပီး

'' ဒူးေခါင္းေလးပဲေနာက္ဆံုးႏွိပ္ေပးေတာ့

ငါ့ေမာင္ေရ။ ေမာင္ေလးလဲေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနေတာ့မယ္။

မမ လဲေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားတယ္။''

ဒူးေခါင္းကို ႏွိပ္ေပးရင္း ေျခသလံုးသားျဖဴျဖဴေလးေတြကိုႀကည့္ျပီး စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့။

ထမိန္ကို အသာဆြဲလွန္ျပီး အဖုတ္ႀကီးကို ကုန္းလ်က္လိုက္သည္။

'' အာ...... ငါ့ေမာင္ ဘာလုပ္တာလဲကြယ္။ မေတာ္ပါဘူး။''

မေတာ္ပါဘူးသာေျပာေနတာ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြရြဲေနသည္။

အရည္ႀကည္ေလးေတြကိုလွ်ာႀကီး နဲ႔ တစ္ခါထဲ သိမ္းႀကံဳး လ်က္လိုက္သည္။

အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္လႊာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ စုငံုျပီး ခ်ဳိခ်ဥ္စုတ္သလို ဆြဲစုတ္လိုက္သည္။

'' ရႈး........... အား.............ေကာင္းလိုက္တာငါ့ေမာင္ရယ္။

ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲ။ ''

မမမြန္တစ္ေယာက္ ေကာ့ျပန္ေနသည္ ။ ခါးေကာ့ျပီး အဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေပးသည္။

အဖုတ္ႀကီးကို ျဖိဳးညီမ်က္ႏွာႏွင့္ကပ္ေပးသည္။

အေစ့ေလးကို ဆြဲစုတ္ေပးသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ျဖဲျပီး ပန္းေရာင္ အတြင္းနံရံထဲကို

လွ်ာကိုေခါက္ကာပို႕လႊတ္လိုက္သည္။

'' အ.....အ....... နာနာေလးလွ်က္..... ေကာင္းလိုက္တာ.... ''

အေစ့ကို စုတ္လိုက္၊ လွ်ာနဲ႔ထုိးေမႊလိုက္၊ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ျဖိဳးညီႏႈတ္ခမ္း ေတ့ျပီးစုတ္လိုက္

လုပ္ေနတုန္း မမမြန္ လက္ႏွစ္ဖက္က ျဖိဳးညီလက္ႏွစ္ဖက္ကိုယူျပီး


သူ႕နို႕အံုေပၚမွာတင္ေပးသည္။ တင္းအိျပီးႏူးညံ့ေနတဲ့ ႏုိ႕ႀကီးႏွစ္လံုးကို ည၀တ္အက်ီၤေပၚကပဲ

နာနာနယ္မိသည္။

'' ညွစ္ နာနာ ညွစ္ ေကာင္းေနျပီ ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ ေအာက္ကလဲ ျပီးေတာ့မယ္..။ ''

''အား ...... အား........... ျပီးျပီ ျပီးျပီ ...။ ''

ခါးေလးကိုေကာ့ ျပီး အရည္ေတြ ဒလေဟာ ထြက္ကာ ျပီးသြားသည္။ ျဖိဳးညီမ်က္ႏွာမွာလဲ

အရည္ေတြလူးေနသည္။

ထြက္လာတဲ့ အရည္ေတြတစ္ခါထဲမ်ဳိခ် လိုက္သည္။ မမမြန္အရည္က အခ်ဥ္ဓာတ္မမ်ား ။

အနည္းငယ္ ငန္သည့္ဘက္ကဲသည္။

သိပ္မခ်ဥ္ဘူးဆုိေတာ့ အက္ဆစ္ဓာတ္နည္းတယ္ ။ PH နိမ့္မွာေပါ့ ။ ျဖိဳးညီ

စိတ္ထဲကပင္ ေစာက္ရည္ကို ဓာတ္ခြဲႀကည့္မိသည္။

စိတ္ကူးေနလို႕ မျပီးေသး ။ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရဦးမယ္ ဆုိျပီး ။ ပုဆုိးကိုတစ္ခါထဲ

ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။

ေအာက္က ေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ ညီေတာင္ေမာင္က ဘြားကနဲ ထြက္လာသည္။ မမမြန္ကေတာ့

လွ်ာနဲ႔တင္ တစ္ခ်ီျပီးသြားလို႕ မ်က္လံုးေလးေမွးေနသည္။

ျဖိဳးညီ ဒူးေထာက္ကာ ေထာက္ကာနဲ႔ ေခါင္းရင္းဘက္ကိုသြားလိုက္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို

ပါးစပ္နားေလးကပ္ျပီး ။

မမမြန္.... လို႕ညင္ညင္သာသာေခၚလိုက္သည္။ မမမြန္ မ်က္လံုးဖြင့္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့

ပါးစပ္နားမွာ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကိုေတြ႕ျပီး

မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းသြားသည္။

'' အာ ...... အႀကီးႀကီးပဲ ။ နင့္အကိုဟာ အဲေလာက္မႀကီးဘူး။''

'' ကၽြန္ေတာ္က အေဆာင္မွာပ်င္းေနတာနဲ႔ အားအားရွိ ပန္႕ဆြဲထားတာေလ။ အဲဒါေႀကာင့္ပါ။ ''

''ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ တစ္လွည့္လုပ္ေပးပါဦးမမရယ္။ ''

စကားဆံုးေတာ့

လက္ေလးတစ္ဖက္ကိုႀကြျပီးညီေတာ္ေမာင္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ေခါင္းေလးကိုႀကြျပီး

ဒစ္ထိပ္ဖ်ားေလးကိုငံုသည္။

ဒစ္တစ္ခုလံုးပါးစပ္ထဲတြင္ထည့္ျပီး လွ်ာေလးနဲ႔လွည့္ပတ္ကစားသည္။

ဒစ္အနားသားေလးေတြကို လ်က္သည္။ ေနာက္ ေခါင္းကုိႀကြျပီး

လီးတစ္၀က္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ငံုျပီး ႀကြကာႀကြကာနဲ႔ မႈတ္ေပးသည္။ လီးပတ္လည္ကို

လွ်ာေလးနဲ႔ ေရခဲေခ်ာင္းလ်က္သလို လ်က္သည္။

အရမ္းေကာင္းတာေႀကာင့္ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ျပီးခ်င္ခ်င္ပင္ျဖစ္သြားသည္။

'' ကဲ မမ ရျပီ။ လုပ္ေတာ့မယ္ ။''

''ေပါင္ေလးကိုနည္းနည္းကားျပီး ဒူးေထာင္ေပးေနာ္။''

ျဖိဳးညီ ေထာင္ထားတဲ့ ဒူးႏွစ္လံုးႀကားတြင္ ဒူးေထာက္ျပီးေနရာယူလိုက္သည္။ အဖုတ္၀

တြင္လီးကိုေတ့ျပီးခ်က္ခ်င္းမထည့္ေသးပဲ

အဖုတ္အကြဲေႀကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့

မမမြန္တစ္ေယာက္ေကာ့တက္သြားသည္။

'' အ...... လုပ္ပါေတာ့ ငါ့ေမာင္ရယ္ ။ မမစိတ္ေတြျပန္ႀကြလာျပန္ျပီ။''

မမမြန္ ဒါဆုိထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။

အင္းထည့္လိုက္ေတာ့။

ျဖိဳးညီ သူ႕လီးႀကီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိးထည့္လိုက္သည္။

မလုပ္တာႀကာေတာ့ အေပါက္က ေတာ္ေတာ္က်ပ္ေနသည္။

ျဖိဳးညီ အားနည္းနည္းစိုက္ျပီး ဖိထုိးလိုက္ေတာ့ မမမြန္ဆီမွ ညည္းသံ နည္းနည္းထြက္လာသည္။

''ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါေနာ္ ။ မမကမလုပ္ျဖစ္တာႀကာျပီ။''

''ဟုတ္ကဲ့ မမ။ ''

ဒစ္၀င္ျပီးသြားေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆက္ထုိးထည့္လိုက္တာ တစ္၀က္ေလာက္၀င္သြားသည္။

အျပင္မွာသံုးလက္မေလာက္သာက်န္ေတာ့သည္။

က်န္တဲ့ သံုးလက္မကို အဆံုးထိေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။

''ဒုတ္....... လီးထိပ္ နဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းသြားေဆာင့္သည္။''

''အား ....... နာတယ္ ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္။''

''ဟုတ္ ...... မမ''

ျဖိဳးညီ တစ္၀က္ေလာက္ျပန္ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႔ အသားက်သြားေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္ေနမိသည္။

၁၀ခ်က္ေလာက္လုပ္ျပီးသြားေတာ့ အသြင္းအထုတ္ကို နည္းနည္းအရွိန္ျမင့္လိုက္သည္။

''အ.... အ...... ေကာင္းတယ္ ေမာင္ေလး လုပ္လုပ္''

'' ျဗြတ္ ....ျဗြတ္ ..... ဖြတ္ ....ဖြတ္ ....... ဖပ္ .......... ဖပ္..........''

အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြနဲ႔ လီးအသြင္းအထုတ္လုပ္တဲ့ အသံေတြ ဆူညံေနသည္။

ေတာ္ေသးတာေပါ့။ တုိက္ခန္းက အသံလုံလို႕ ။ ျဖိဳးညီစိတ္ထဲက ေတြးမိသည္။

ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေနရပါလားဆုိတဲ့ အသိက အသစ္အဆန္းတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေစသည္။

'' ဖပ္ ....... ဖပ္ ............. ဖပ္ ............ဖပ္.............''

ျဖိဳးညီ ဥ နဲ႔ မမမြန္ဖင္နဲ႔ရိုက္သံေတြဆူညံ ေနသည္။

အဖုတ္ကတင္းက်ပ္စီးပိုင္ေနျပီး လီးကိုသားေရကြင္းနဲ႔ ဆုတ္ညွစ္ထားသလို ခံစားရသည္။

စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာေသာေႀကာင့္ ႏို႕ကိုဆြဲရင္းနာနာေဆာင့္လိုးလိုက္တာ ႀကာႀကာ မလိုးလိုက္ရ

ခဏနဲ႔ျပီးခ်င္လာသည္။ ကြန္ဒံုးလဲမပါေသာေႀကာင့္ လီးကိုအျပင္ကိုပဲဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး သုက္ရည္ေတြကို ဗုိက္ေပၚပဲပန္းခ်လိုက္သည္။

'' အား........... ရႈး........... ေကာင္းလိုက္တာမမရယ္.....''

ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးပဲ နမ္းလိုက္သည္။

ခဏေနေတာ့ မမမြန္ဆီကမြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းေတြ ျပန္လည္ရရွိသည္။

'' ဒီလိုမ်ဳိးမေနရတာႀကာျပီငါ့ေမာင္ရယ္........... အခုလိုလုပ္မိတာ မေကာင္းေပမဲ့ မမရဲ႕ ဆႏၵ ျပည့္၀ေအာင္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ။''

''မမဆႏၵျပည့္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဆႏၵ မျပည့္ေသးဘူးမမရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္လို႕မ၀ေသးဘူး။''

''ဟုတ္လား ..... လုပ္ဦးမလို႔..... လား...''

စကားဆံုးခင္ မ်က္လံုးက ေပါင္ႀကားထဲကလီးႀကီးကိုေတြ႕ျပီး စကားတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ပင္ရပ္သြားသည္။

'' အို....... ေတာင္ေနတုန္းပဲ။ မင္းကလဲကြာ ။''

'' လုပ္ပါမမရယ္ ။ လာ .... ေလးဘက္ေထာက္ျပီးဖင္ကုန္းေပး။''

ကိုခ်မ္းသာနဲ႔ တုန္းက ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ႔ လုပ္ခဲ့ဖူးေသာေႀကာင့္ သိပ္ျပႆနာမရွိ ။

ျဖိဳးညီေျပာတဲ့ပံုစံအတိုင္းပင္ ေသခ်ာကုန္းေပးလိုက္သည္။

ခါးကိုေကာ့ျပီးဖင္ကိုေသခ်ာကုန္းေပးထားေသာေႀကာင့္ ႀကီးမားျဖဴေဖြးသည့္ ဖင္ႀကီး ႏွစ္လံုးေအာက္က အဖုတ္ႀကီးက ျပဴးထြက္လာသည္။

ဖင္ႀကားထဲျပဴးထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ႀကီးကိုႀကည့္ရင္းျဖိဳးညီတစ္ေယာက္စိတ္ေတြဆူေ၀လာျပီး အဖုတ္ႀကီးကို သႀကားလံုးစုတ္သလုိ ျပြတ္ ခနဲ ငံုျပီး

ကုန္းစုတ္လိုက္သည္။

'' အား.......... ေကာင္းတယ္ ....... ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး စုတ္ေပး''

သံုးေလးခ်က္ေလာက္ စုတ္ျပီးေတာ့ ျဖိဳးညီ သူ႕လီးကို မမမြန္အဖုတ္၀မွာေတ့ျပီး လက္တစ္ဖက္က ဖင္ကိုကိုင္ ေနာက္တစ္ဖက္ကခါးကိုကိုင္ျပီး တစ္ခါထဲ တစ္ဆံုးသြင္းလိုက္သည္။

လီးကရွည္သည့္အျပင္ ဖင္ကုန္းထားေသာေႀကာင့္ တစ္ခါထဲနဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းကိုသြားတုိက္သည္။

''ဒုတ္ .......... အ ......... ''

မမမြန္ ဆီကအသံထြက္လာသည္။

''ေမာင္ေလး နာနာေဆာင့္ေတာ့ ။ မမမြန္ခံခ်င္ေနျပီ။ အတြင္းထဲထိမေဆာင့္နဲ႔ ဗိုက္ထဲကေအာင့္တယ္။''

'' အျပင္နားတင္နာနာေဆာင့္ ။''

ျဖိဳးညီလဲ မမမြန္ရဲ႕ အယ္ေနတဲ့ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးကို အက်အနကိုင္ျပီး နာနာပင္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။

ဗြတ္ ....... ဗြတ္ .......... ဘြတ္ ....... ဘြတ္.................

အား............ေကာင္းတယ္ ....... ေမာင္ေလးေဆာင့္

ခဏေနေတာ့ ဖင္ကိုမကိုင္ေတာ့ပဲ မမမြန္ခါးေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး ႏိႈ႕ ကိုလက္ကဆြဲရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကိုယ္သင္းန႔ံေမႊးေနသည့္

ဂုတ္သားေလးေတြကို ဆြဲဆြဲ စုတ္ရင္းေဆာင့္လိုးမိသည္။

''ငါ့ေမာင္.... အရာေတြမထင္ေစနဲ႔ ........ နင့္အကိုျမင္ရင္ တစ္မ်ဳိးထင္လိမ့္မယ္။''

''နာနာေဆာင့္ေလကြာ ....... ငါ့ေမာင္က အေပၚကိုအာရုံေရာက္တာနဲ႔ ေအာက္ကအရွိန္ေႏွးသြားတာကိုး။''

'' ကိုခ်မ္းသာဆုိအဲလိုမဟုတ္ဘူး။ သူေဆာင့္ရင္ မီးပြင့္မတတ္ပဲ။ အေပၚမွာ နမ္းေပမယ့္ ေအာက္ကလဲဘယ္ေတာ့မွ မေႏွးဘူး။ ''

ျဖိဳးညီအဲလိုေျပာသံႀကားေတာ့ ။ မခံခ်င္စိတ္လဲျဖစ္သြားတာနဲ႔ ခါးကိုကိုင္ျပီး ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။

ေတာ္ေတာ္ႀကာေအာင္ အားရပါးရလိုးျပီးေတာ့ နည္းနည္းေမာလာတာနဲ႔

''မမအေပၚက တစ္ခါေလာက္တက္ေဆာင့္ပါလား။''

''အင္း...... ေဆာင့္မယ္။''

လီးကို အဖုတ္ႀကီးထဲကဆြဲထုတ္ျပီး

ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္အိပ္လိုက္သည္။

မမမြန္ကမေဆာင့္ခင္ လီးႀကီးကိုတစ္ခ်က္ႀကည့္ျပီး စိတ္ေတြႀကြလာလို႕ထင္သည္။

လီးအရင္းကေနကိုင္ျပီး ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ စိုရြဲျပီးေျပာင္လက္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို စိတ္ပါလက္ပါပင္စုတ္ေပးသည္။

ကိုခ်မ္းသာဘယ္ေလာက္ေတာင္သင္ေပးထားလဲမသိ။ ပုေလြ နဲ႔တင္ ျပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာတာနဲ႔ အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနသလိုလို ေျပာလိုက္ရသည္။

'' မမေဆာင့္မယ္ဆုိအေပၚတက္ေဆာင့္ေတာ့ေလ ။ ကၽြန္ေတာ္မေစာင့္ႏုိ္င္ေတာ့ဘူး။ အရမ္းလုပ္ခ်င္လွျပီ။''
ွ
''ဟုတ္ပါျပီ ....... လုပ္မွာပါ။ ဒီကလဲ လီးေဖြးေဖြးကို ႀကည့္ျပီးမေနႏုိင္တာနဲ႔ ကုန္းစုတ္မိတာပါ။ တကယ္ပါပဲေနာ္။''

မမမြန္စကားေျပာရင္း အေပၚကတက္ခြသည္။ လီးကိုလက္တစ္ဖက္ကထိန္းကိုင္ျပီး အဖုတ္၀မွာေတ့ကာျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိင္ခ်သည္။

လီးႀကီးကအဖုတ္နံရံနဲ႔ ေနရာလြတ္မရွိေအာင္ျပည့္ႀကပ္သတ္ေနသည္။

တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေနရာကေန မမမြန္စိတ္ပါလာျပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္လိုက္သည္။

ေအာက္ကေနတဲ့ ျဖိဳးညီလဲ မမမြန္ခါးကိုထိန္းကိုင္ျပီး အားရပါးရ ေကာ့တင္မိသည္။

အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္လုပ္ျပီးေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ အသံစံုျမည္ျပီး ျဖိဳးညီကိုယ္ေပၚေမွာက္က်သြားသည္။

မမမြန္အဖုတ္ထဲက ဆြဲဆြဲညွစ္တဲ့ ညွစ္အားေႀကာင့္ အဖုတ္ထဲမွာတင္ျပီးသြားမွာစိုးလို႕ မမမြန္ကို ကိုယ္ေပၚကတြန္းခ်ျပီး ကမန္းကတန္းလီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရသည္။

မမမြန္ အေမာလဲေျဖရင္းတစ္ခ်က္ေလာက္စုတ္လိုက္ပါဦး။ ျပီးေတာ့မွာမုိ႕လို႔။ မမမြန္လဲ လီးထိပ္ဖ်ားကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္စုတ္လိုက္ျပီးေတာ့

ရုတ္တရက္ လီးတစ္ေခါင္းလံုးလည္ေခ်ာင္းထဲထိ ၀င္သြားေအာင္ ထုိးထည့္ျပီးစုတ္လိုက္သည္။

မမမြန္ရဲ႕ ပညာစြမ္းေအာက္မွာ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ဘယ္လိုမွ မေနႏုိင္ပဲ ေခါင္းကိုဆြဲကိုင္ထားျပီး လည္ေခါင္းထဲကို သုတ္ေတြပန္းထုတ္လိုက္သည္။

မမမြန္လဲ ျပန္မေထြးထုတ္ေတာ့ပဲ သုက္ေတြကိုတစ္ခါထဲ မ်ဳိခ်လိုက္သည္။

ျဖိဳးညီ မမမြန္ပါးစပ္ထဲကလီးကိုဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ မမမြန္ေမးေစ့ေလးကို လက္နဲ႔ မျပီး မမမြန္မ်က္ႏွာေလးကိုႀကည့္မိသည္။

လီးက အာေခါင္ကိုေထာင္ထားသည့္ ဒဏ္ေႀကာင့္မ်က္ရည္ေလးေတြ ၀ဲေနတာေတြ႕ေတာ့ သနားမိျပန္သည္။

မမမြန္ နဖူးေလးကိုညင္ညင္သာသာေလးနမ္းလိုက္သည္။

'' မမရယ္ ခ်စ္မိျပီ။ ''

ၿဖိဳးညီလည္း မမမြန္အခန္းထဲမွထြက္ကာ ေဘာလံုးပြဲျပန္ႀကည့္ေနမိသည္။

မ်က္လံုးက တီဗီဖန္သားျပင္ကိုႀကည့္ေနရေသာ္လည္းစိတ္မပါလွ။


မမမြန္၏ ျဖဴေဖြး၀ိုင္းစက္ေသာရင္သားမ်ား၊ ေဖာင္းတင္းေနေသာအဖုတ္၊ ေနာက္ကိုေကာ့ေကာ့

ေပးတတ္ေသာ တင္သား၀ိုင္း၀ိုင္းႀကီးတုိ႕ကိုသာျမင္ေယာင္ေနမိသည္။

ထို႕ေႀကာင့္ ေဘာလံုးပြဲဆက္မႀကည့္ေတာ့ပဲ

အခန္းထဲသုိ႕သာျပန္အိပ္လိုက္သည္။ ျဖိဳးညီ ေနာက္ေန႕မနက္ေစာေစာထျပီး

မနက္စာကိုျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ႔ ေစ်းသြားလိုက္သည္။ ေစ်းကျပန္လာေတာ့ မမမြန္နဲ႔ေတြ႕သည္။

မ်က္ႏွာနည္းနည္းပူေနတာေႀကာင့္ တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ဘာမွမေျပာမိေပ။

မနက္စာစားျပီးေတာ့ အရာရာကနဂိုအတုိင္းျပန္ျဖစ္သြားသည္။

ထမင္း၀ိုင္းတြင္ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္မမမြန္ကို မ်က္ႏွာပူေနမိေသာ္လည္း မမမြန္က

ဘယ္လိုမွမျဖစ္သလိုေနေသာေႀကာင့္ စိတ္လက္ေပါ့ပါးသြားသည္။

မမမြန္ကို မေန႕ညကလုိအျဖစ္မ်ဳိးထပ္မျဖစ္ေအာင္ေနေတာ့မည္ဟု

ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

ထမင္းစားျပီးေတာ့ မမမြန္ကကိုခ်မ္းသာအတြက္ေဆးမ်ားကို ျမိဳ႕ထဲတြင္

သြားထုတ္ရမည္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ေန႕လည္ေလာက္မွျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာသည္။

ေန႕လည္စာကိုလဲသူ႕ကိုမေစာင့္ရန္ႏွင့္ကိုခ်မ္းသာကိုလည္း ေန႕လည္စာျပင္ျပီးေကြ်းရန္

ေသေသခ်ာခ်ာပင္မွာျပီး ထြက္သြားသည္။

...............................................................................


မနက္စာစားျပီးေတာ့ ကိုခ်မ္းသာႏွင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္တီဗီႀကည့္ရင္း

စကားစျမည္ေျပာျဖစ္သည္။

'' ျဖိဳးညီ... မင္းရည္းစားရေနျပီလား။ ''

'' ဟုတ္ကဲ့ ရွိပါတယ္အကို ။ ရည္းစားကေတာ့ ဒီလိုပဲ တစ္ေယာက္နဲ႔ျပတ္လိုက္ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ထားလိုက္ေပါ့။ ''

'' ေအးကြာ.... ငါလည္း ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ဆုိရင္ ရည္းစားမ်ားျပီးေတာ္ေတာ္ဆုိးခဲ့တယ္။ ''

ခ်မ္းသာတစ္ေယာက္ စကားေျပာရင္း အေတြးေတြက ေက်ာင္းသားဘ၀ကိုျပန္ေရာက္သြားသည္။

လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိ ......

သူမသည္ ေခ်ာသည္ လွသည္။ ပိုမိုျပည့္ျပည့္စံုစံုေျပာရမည္ဆုိလွ်င္

ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္လွသည္။

ရင္သားႀကီးေတြက ထြားအိေနသည္။ တင္သားႀကီးေတြက ကားစြင့္ေနသည္။

တကၠသုိလ္ရွိေက်ာင္းသားတုိင္းက သူမ၏အခ်စ္ကိုလိုခ်င္ႀကသည္။

ေသခ်ာဆန္းစစ္ႀကည့္မည္ဆုိရင္ ေတာ့ ေက်ာင္းသားတုိင္းကသူမႏွင့္တူတူအိပ္ခ်င္ႀကတာပဲျဖစ္မည္။

ေက်ာင္းသားအားလံုးထဲတြင္ ကံေကာင္းသူက ခ်မ္းသာျဖစ္သည္။

ခ်မ္းသာ.......

ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္းသည္။ ရုပ္ေခ်ာသည္။

စကားေျပာလွ်င္ျပံဳးစစႏွင့္ မိန္းကေလးတုိ္င္းက စိတ္ကူးယဥ္ႀကသည္။

ထုိမွ်မကေသး မိဘ၏ခ်မ္းသာေသာအရွိန္အ၀ါေႀကာင့္ ကားေကာင္းေကာင္းစီးႏုိင္သည္။

ထိုအခ်ိန္က ယခုလိုကားေစ်းေတြမက်ေသးေသာေႀကာင့္

ေတာ္ရုံတန္ရုံလူကားမစီးႏုိင္ေသးေပ။ ဟန္းဖုန္းတစ္လံုး သိန္း ၂၀ေက်ာ္ရွိခ်ိန္ တြင္ခ်မ္းသာက

ကားတစ္၀ီ၀ီဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္နွင့္ျဖစ္သည္။

ထုိသို႕ ေခ်ာေမာကာျပည့္စံုႀကြယ္၀သူကို လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိတစ္ေယာက္

မ်က္စိက်သည္ကမဆန္းပါ။ ယေန႕လည္းခ်မ္းသာက ေအးေအးေဆးေဆးေတြ႕ခ်င္ပါသည္ဟု

ခ်ိန္းဆုိေသာေႀကာင့္ ခ်မ္းသာႏွင့္ေတြ႕ရမည့္အေရးကိုေတြးကာရင္ခုန္ေနမိသည္။ ဟိုေန႕က

ရုပ္ရွင္ရုံထဲမွာခ်မ္းသာတစ္ေယာက္သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကို မြတ္သိပ္စြာနမ္းျပီး

ရင္သားေတြကိုအားရပါးရကိုင္တြယ္သြားခဲ့သည္။ လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိတစ္ေယာက္ ခ်မ္းသာရဲ႕

အျပဳအမူေတြေအာက္မွာ အသက္ရႈမွားမတတ္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ဒီေန႕လဲညဘက္ထမင္းတူတူသြားစားမယ္လို႕ေျပာသည္။ လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိ

အေတြးေတြႀကားထဲမွာရင္ေမာလာသျဖင့္ ဆက္မေတြးေတာ့ပဲ

အလွသာဆက္ျပင္ေနလိုက္သည္။

'' တီ... တီ... ''

အေဆာင္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံႀကားသည္။

ကိုခ်မ္းသာေရာက္လာျပီထင္သည္။ အ၀ါေရာင္တီရွပ္အေပ်ာ့သား အက်ီေလး နဲ႔

စေတာ္ကင္ခံ၀တ္ထားေသာ ဂါ၀န္အနက္ေလး နဲ႔ လွပေနေသာ လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိသည္

ႀကြႀကြေလးပင္ထြက္လာသည္။

ခ်မ္းသာရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ားက လဲ့ေရႊရည္ခ်ဳိရဲ႕ ကိုယ္လံုးေပၚမွာပဲ တ၀ဲ၀ဲျဖစ္ေနသည္။

တီရွပ္အေပ်ာ႕သားေအာက္က ရင္သားထြားထြားႏွစ္လံုးက မုိ႕ေမာက္ေနသည္။

သူ႕ ကိုစို႕ပါ ၊ ငါ့ကိုစို႕ပါ နဲ႔ ႏုိ႕ ႏွစ္လံုးက အျပိဳင္အဆုိင္ပင္ဖိတ္ေခၚေနသေယာင္ေယာင္။

ခ်မ္းသာ ေရႊရည့္ ကိုယ္ေပၚကမ်က္လံုးမ်ားကို ခြာထုတ္ျပီး ကားကိုသာေမာင္းထြက္လိုက္သည္။

ေကာင္မေလးကေတာ့ ကားေပၚအခန္႕သားပါလာသည္။

'' ဘယ္သြားႀကမလဲ ။ ''

'' ရတယ္ ကိုသြားခ်င္တဲ့ဆီပဲသြားပါ။ ေရႊရည္လိုက္ပါ့မယ္။ ''

ေအးေအး ေဆးေဆး ထုိင္လို႕ရသည့္ အခန္းေလးေတြကာထားေသာ

စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ေခၚသြားလိုက္သည္။

ေရႊရည္က ေအးေအးေဆးေဆးပင္စားေနေသာ္လည္းခ်မ္းသာကေတာ့ ဒီေကာင္မေလးကို

ဘယ္ကိုေခၚသြားျပီးဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲေတြးေနတာနဲ႔

ထမင္းေတာင္အမ်ားႀကီးမ၀င္ေပ။

'' ကို .. ေနမေကာင္းဘူးလား။ ထမင္းလဲ ေကာင္းေကာင္းမစားဘူး။ ''

'' မဟုတ္ပါဘူးေရႊရည္ရယ္... ေရႊရည့္ လို မင္းသမီးရႈံးေအာင္လွတဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔

တူတူထုိင္ရေတာ့ ရင္ေတြခုန္ေနလို႕ပါ။ ''

''အစပိုင္း မုိ႕လို႕ပါ ကိုရယ္ ။ ေနာက္ဆုိရင္ ရိုးသြားျပီး ဒါဘယ္သူလဲ လို႕ေတာင္ေမးေနဦးမယ္။ ''

အနားနားမွာထိုင္ျပီး တတြတ္တြတ္နဲ႔ တြတ္ထုိးေနတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို

မေျပာမဆုိနဲ႔ ငံုခဲလိုက္သည္။

'' အြန္႕ ........ ''

မထင္မွတ္ထားလို႕ထင္သည္။ ေရႊရည့္ထံမွ ၀ိုးတ၀ါးညည္းညဴသံေလးထြက္လာသည္။

ပီပီသသေတာ့မထြက္ပါ ။

ခ်မ္းသာက သူမ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကိုငံုခဲထားသည္မဟုတ္ပါလား။

ေရႊရည္လည္း ကိုခ်မ္းသာရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အျပန္အလွန္ပင္နမ္းမိသည္။

စားေသာက္ဆုိင္ကလဲ အတြဲေတြအခြီအခြမ္လုပ္ဖုိ႕ဖြင့္ေပးထားတာ ဆုိေတာ့

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္နမ္းလုိ႕ရသည္။

ခ်မ္းသာရဲ႕ လွ်ာက ေရႊရည္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းတံတုိင္းကိုျဖတ္ျပီး ပါးစပ္ထဲ၀င္လာသည္။

ေရႊရည္ရဲ႕ လွ်ာနဲ႔ ခ်မ္းသာရဲ႕ လွ်ာ အျပန္အလွန္ပင္ စစ္ခင္းေနႀကသည္။

စစ္တလင္းက ေရႊရည္ပါးစပ္ထဲမွာ။ ေရႊရည္ကလဲ အားက်မခံပင္

ခ်မ္းသာကို ျပန္လည္တုိ္က္စစ္ဆင္သည္။

ေရႊရည္တုိက္စစ္ဆင္ေနတုန္း ခ်မ္းသာရဲ႕လက္က က်င္လည္စြာပင္

ဘေလာက္အက်ီေအာက္လ်ဳိ၀င္ကာ ႏုိ႕သီးလံုးလံုးေလးေတြကို

ဘရာေပၚကပင္ပြတ္ေပးေနသည္။