Tuesday, July 14, 2015

““ ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္ ””

အန္ကယ္ထြန္း ဒီတေခါက္လာေတာ့ အသားျဖဴျဖဴ ႏွင့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူႏွင့္အတူပါလာသည္။ အန္ကယ္ထြန္း၏ အမည္အျပည့္အစုံက ဦးထြန္းခင္ေက်ာ္ ျဖစ္သည္။ နီလာ၏ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္ဦး၏ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။ အန္ကယ္ထြန္းက ေမာ္လၿမိဳင္ တြင္ အလုပ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူတဦးျဖစ္ၿပီး နီလာတုိ႔ရိွရာ ရန္ကုန္သုိ႔ ႏွစ္လသုံးလလွ်င္ တစ္ေခါက္ လာေရာက္တတ္သည္။ သူလာလွ်င္လဲ နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ အၿမဲတည္းခုိေလ့ရိွသည္။
ဦးထြန္းခင္ေက်ာ္ဆုိတာက အန္ကယ္ထြန္း အိမ္ေထာင္မက်မွီက နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ အတူေနထုိင္ခဲ့ဘူး သည္။ ထုိသုိ႔ေနထုိင္စဥ္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ လူမမယ္ ကေလးဘ၀တြင္သာရိွေသးေသာ နီလာကုိ အန္ကယ္ထြန္း က ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့သည္။ နီလာကုိ အလုိလဲလုိက္သည္။ ခ်စ္လဲခ်စ္သည္။ နီလာ၏ ခေလးဘ၀ ကာလ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အန္ကယ္ထြန္း၊ ဦးထြန္းခင္ေက်ာ္၏ လက္ေပၚ တြင္ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ အန္ကယ္ထြန္း အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ့ နီလာတုိ႕ႏွင့္အတူမေနေတာ့ေပ။ ဒါေပမဲ့ နီလာတုိ႔ အိမ္သုိ႔ေတာ့ မၾကာခဏလာသည္။ ေရာက္လွ်င္လဲ အန္ကယ္ထြန္းသည္ နီလာကုိသူ၏လက္ေပၚမွ မခ်ေတာ့၊ ၿပီးေတာ့လဲ နီလာ ႀကိဳက္တတ္ေသာ မုံ႕ေတြကုိ တပုံတပင္ ႀကီး ၀ယ္၍ လာေသးသည္။
အန္ကယ္ထြန္းအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္မွာပင္ နီလာတစ္ေယာက္ မွတ္မွတ္ရရပင္ မူလတန္း ေက်ာင္းသုိ႔စ၍တက္ခဲ့ရသည္။ အဲဒီေနာက္၀န္ထမ္းျဖစ္ေသာ အန္ကယ္ထြန္းက နယ္သုိ႔ေျပာင္းသြားရေတာ့၊ နီလာတုိ႔အိမ္သုိ႔ အေရာက္အ ေပါက္နဲသြားခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ သူရန္ကုန္ကုိေရာက္လွ်င္ေတာ့ နီလာတုိ႔ အိမ္သုိ႔အၿမဲလာသည္။ ၿပီးေတာ့ နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ပင္ အၿမဲ တည္းခုိသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ (၄)ႏွစ္ခန္႔ကေတာ့ နီလာ၏ဖခင္ ဦး ေမာင္ေမာင္ဦး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရာ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ နီလာတုိ႔သားအမိကလဲ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အမ်ိဳးေတြကုိသာမက အန္ကယ္ထြန္းဆီကုိပါ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ထုိအခါ အန္ကယ္ထြန္းက အားခ်င္းေရာက္လာခဲ့ၿပီး ကိစၥအ၀၀ကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ကာ ရက္လည္ၿပီးမွ ျပန္သြားခဲ့သည္။
နီလာ၏ဖခင္ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေပမဲ့လဲ အန္ ကယ္ထြန္းက နီလာတုိ႔အိမ္သုိ႔ အ၀င္အထြက္မပ်က္ခဲ့ေပ။ ရန္ကုန္ေရာက္လွ်င္ အၿမဲပင္တည္းခုိေနၾကျဖစ္ေလသည္။ ဖခင္ ဦးေမာင္ေမာင္ဦး မရိွေတာ့သည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ နီလာ၏မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚရီၿပံဳးက မဂၤလာေစ်းရိွ အထည္ ဆုိင္ကုိ ဦးစီး၍ လုပ္ကုိင္ခဲ့ရေလသည္။
ကံတူအက်ိဳးေပးလုိ႕လားေတာ့ ေျပာရမည္လား မသိ။ နီလာ၏ဖခင္ဆုံးၿပီး တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကာတြင္ အန္ကယ္ထြန္း၏ဇနီးကလဲ နယ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရျပန္သည္။ ဒီေတာ့ အန္ကယ္ထြန္းက သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ မုဆုိး ဖုိျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ နီလာတုိ႔ကုိ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေသာ္လည္း  အန္ကယ္ထြန္း၏ဇနီး ကြယ္လြန္ရာသုိ႔ နီလာတုိ႔က မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ေခ်။
အဲဒီေနာက္တြင္လဲ အန္ကယ္ထြန္းက ရန္ကုန္ ေရာက္လွ်င္ သူမတုိ႔အိမ္သုိ႔ ေရာက္ၿမဲတုိင္းေရာက္ကာ တည္းခုိေလ့ရိွပါသည္။ ယခုတစ္ေခါက္လာေတာ့ အန္ကယ္ထြန္းက သူ၏ သားေလးကုိပါေခၚလာခဲ့သည္။ အလုပ္ကိစၥႏွင့္သာ ရန္ကုန္သုိ႔လာတတ္ေသာ အန္ကယ္ထြန္းက သူ၏သားကုိ ေခၚလာေလ့မရိွသျဖင့္ နီလာတုိ႔က ယခုမွ အန္ကယ္ထြန္း၏ သားကုိ ေတြ႕ဘူးျမင္ဘူးၾကရသည္ျဖစ္သည္။
ေကာင္ေလးက အသက္ (၁၉)ႏွစ္ကုိ ၿပီးခဲ့ေသာလ ကမွျပည့္၍ ယခု အသက္(၂၀)ထဲသုိ႔ ၀င္ရုံသာရိွေသးသည္ ဟု အန္ကယ္ထြန္းက  ေျပာသည္။ သူ႔နံမယ္က မုိးလိႈင္ေက်ာ္ တဲ့။ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းဘဲ နီလာက တဦးတည္းေသာ သမီး ျဖစ္ကာ ေမြးခ်င္းမရိွဘဲ အေဖၚမဲ့ခဲ့ရေသာေၾကာင့္လား မသိ။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ ခင္မင္မိသည္။ အန္ကယ္ထြန္းက ေမာ္လၿမိဳင္မွေန၍ တာခ်ီလိတ္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ ေနထုိင္ရန္ထားခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။ တကၠသုိလ္တတိယႏွစ္သုိ႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ေန၍ ေက်ာင္းတက္ရန္ျဖစ္သည္။
နီလာတုိ႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ စလုံးကပင္ မုိးလိႈင္ ေက်ာ္ကုိ သူမတုိ႔အိမ္တြင္ အတူေနထုိင္ရန္ လိႈက္လိႈက္ လွဲလွဲ သေဘာတူလက္ခံခဲ့သည္။ နီလာအေနႏွင့္ကလဲ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေကာက္ရလုိက္သလုိပင္ ခံစားလုိက္ရကာ ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမိခဲ့ရတာအမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ နီလာက မုိးလိႈင္ ေက်ာ္ထက္ အသက္(၄)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႀကီးၿပီး၊ ဘဲြ႕ရခဲ့တာ ပင္ (၃)ႏွစ္ရိွခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့လဲ နီလာက မမႀကီးေပါ့။ ထုိ႔ျပင္ အ့ံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ တုိက္ ဆုိင္မႈတခုကလဲရိွေနျပန္ပါသည္။ ထုိအေၾကာင္းအရာက ေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ ယူထားေသာ ဘာသာက နီလာယူထားေသာဘာသာႏွင့္ အတူတူျဖစ္ၿပီး နီလာက ယခုအခါ မဟာဘဲြ႕ အတြက္က်မ္းျပဳကာလပင္ေရာက္ေန ၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ အန္ကယ္ထြန္းက မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ စာျပဖုိ႔တာ၀န္ကုိပါ နီလာအား ေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။

+59 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #1 on: January 21, 2013, 02:52:17 PM »
ေနာက္တေန႔တြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ေက်ာင္းကိစၥ အ၀၀ကုိ အန္ကယ္ထြန္းႏွင့္နီလာတုိ႔က မုိးလိႈင္ေက်ာ္ႏွင့္ အတူ လုိက္လံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ နီလာတုိ႔အိမ္တြင္ အန္ကယ္ထြန္းက(၂)ညအိပ္ေန ၿပီး သူေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည့္ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ သုိ႔ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သည္။ ခါတုိင္းအခ်ိန္မ်ားတြင္သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ ေျခာက္ကပ္ကပ္ျဖင့္ ရိွေနခဲ့ေသာ နီလာတုိ႕အိမ္သုိ႔ မုိးလိႈင္ ေက်ာ္ေရာက္လာသျဖင့္ စုိစုိေျပေျပေလးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မနက္မုိးလင္းလွ်င္ အိမ္က ဆန္နီကားေလးကုိ ကုိယ္ တုိင္ေမာင္း၍ ေမေမက ဆုိင္ထြက္သည္။ အျပင္သြားစရာ မရိွေသာရက္မ်ားတြင္ အိမ္တြင္နီလာက တေယာက္တည္း အထီးက်န္ကာ က်န္ရစ္ခဲ့တာကမ်ားသည္။ တခါတရံမ်ိဳး ေတာ့လဲ နီလာက မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚရီၿပံဳးႏွင့္အတူ ဆုိင္လုိက္ ၍ ထြက္တတ္ပါေသးသည္။
ဒါေပမဲ့ သူမဘာမွ်မလုပ္တတ္ နားလည္း နားမ လည္ ဆုိင္တြင္တေနကုန္ ငုတ္တုတ္ထုိင္ၿပီး စားခ်င္ရာ စားကာ ေစ်းသိမ္းေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္အတူ ျပန္ခဲ့ရသည္ ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ဆုိင္တြင္တေန႔လုံး ဘာမွ်မလုပ္တဲ့သူက ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္လွ်င္ ေခါင္းကကုိက္တတ္ေသးသည္။ ဒီေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက နီလာကုိ ဆုိင္သုိ႔မေခၚေတာ့ဘဲ အိမ္တြင္ သာ နီလာက တကုိယ္တည္းက်န္ခဲ့ရေတာ့သည္။ အခုအိမ္တြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က ရိွေနေတာ့ နီလာအ တြက္ စကားေျပာေဖၚရသည္။ အိမ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့ေပမဲ့ လည္း မပ်င္းေတာ့ ..။
ၿပီးေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က မြန္မြန္ရည္ရည္ေလး ျဖစ္ သည္။ နီလာတုိ႔သားအမိကုိလဲ အထူးပင္ ခင္မင္သည္။ အိမ္တြင္လဲ အလကားထုိင္မေနတတ္။ သူလုပ္ႏုိင္တာ သူကူညီ ႏုိင္တာမွန္သမွ်ကုိ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇုိးဇုိးဇတ္ဇတ္ ထ၍ လုပ္ေပးတတ္သည္။ နီလာအျပင္သုိ႔ သြားစရာရိွ၍ သူေက်ာင္းအားရက္ ႏွင့္ႀကံဳရင္လဲ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က အေဖၚအျဖစ္လုိက္ပါေပး တတ္သည္။ တေန႔ထက္တေန႔ တရက္ထက္တရက္ နီလာႏွင့္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္တုိ႔သည္ ပုိ၍အေနရင္းလာၾကကာ ပုိ၍လည္း တေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ခင္မင္၍ လာခဲ့ရပါသည္။
ဒါေပမဲ့လဲ တစ္ခါတစ္ခါတြင္ေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမအေပၚ တမ်ိဳးေလးပင္ ျဖစ္သည္ဟု နီလာေတြးမိသည္။ တခါတရံမ်ိဳးတြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္လက္၍ေနေသာ သူ၏ မ်က္လုံးရြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ နီလာ၏ တကုိယ္လုံးကုိ သိမ္းႀကံဳး၍ ခဏၾကာသည္ထိ စူးစုိက္စြာ ၾကည့္တတ္သည္။ ဒီလုိအခါမ်ိဳးတြင္ နီလာက မသိဟန္ ေဆာင္၍ေနခဲ့ေသာ္လဲ နီလာ၏ရင္ထဲတြင္ေတာ့ တလိႈက္လိႈက္ခံစားခဲ့ရေလသည္။
သုိ႕ေသာ္လဲ နီလာကေတာ့ ငါစိတ္ထင္လုိ႔ျဖစ္မွာပါ ငါထင္သလုိလဲမဟုတ္ႏုိင္ပါဘူး ဟူ၍ အျဖစ္မွန္ကုိဖုံးကြယ္ ကာ သူမ၏ရင္ထဲမွ ခံစားလုိက္ရသည္တုိ႕ကုိ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ သည္ခ်ည္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ အပ်ိဳေတာင္မွ အပ်ိဳႀကီးစာရင္း၀င္ေလာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာနီလာ၏ အေတြးထဲ စိတ္ကူးထဲတြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ ကုိ တခါတရံမ်ိဳးတြင္ ခဏတျဖဳတ္စိတ္ကူးခဲ့ဘူးတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ထုိစိတ္ကူးေလးေတြ၏ အဆုံးတြင္ေတာ့ နီလာ တစ္ေယာက္ အုိ မဟုတ္ေသးပါဘူး ဟု ဆုိကာ ရွက္ေသြး ျဖာခဲ့ရသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။
ဒီလုိအေတြး ဒီလုိစိတ္ကူးမ်ိဳးကုိ နီလာတစ္ေယာက္ တႀကိမ္မက စိတ္ကူးခဲ့ရသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ပင္ မ်ိဳးလိႈင္ေက်ာ္ ကလဲ သူမကုိ သူမ၏ ရင္ထဲထိ စူးနစ္ေရာက္ရိွခဲ့ရေသာ အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ မၾကာခဏ ၾကည့္တတ္သည္သာျဖစ္သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္မွာ မြန္မြန္ရည္ရည္ျဖင့္ ရုိးရုိးသားသား ရိွတာကေတာ့မွန္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးက မေခဟု နီလာတစ္ေယာက္မွတ္ခ်က္ခ်မိသည့္အျပင္ သူမ၏ တစြန္း တစအေတြးေလးကလည္း တကယ္လုိ႔မ်ား သူမစိတ္ကူးမိ ထားသလုိ တကယ္မ်ားျဖစ္ေနခဲ့ရင္ .. ဟူေသာအေတြး ေလးကုိလဲ တစြန္းတစေတြးခဲ့မိပါ ေလေတာ့သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ နီလာတုိ႔အိမ္သုိ႔ ေရာက္ ခဲ့သည္မွာ (၂)လေက်ာ္ (၃)လနီးပါးပင္ ရိွခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။
ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ (၅)နာရီေလာက္မွာပင္ တာခ်ီ လိတ္မွလာေသာ အန္ကယ္ထြန္းတစ္ေယာက္ အိမ္သုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ၏သားျဖစ္သူ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ အတြက္ေရာ နီလာတုိ႔သားအမိအတြက္ပါ ပစၥည္းေတြ တပုံတပင္ ပင္ ၀ယ္ျခမ္း၍လာခဲ့သည္။
အန္ကယ္ထြန္းေရာက္လာေတာ့ နီလာတုိ႔ (၃)ေယာက္စလုံးပင္ အိပ္ယာမွ ႏုိးျဖစ္ၾကသည္။ အဲဒီေနာက္ မနက္ေစာေစာစာ စားၿပီး (၈)နာရီေလာက္တြင္ေတာ့ အလုပ္ကိစၥရိွေသာ အန္ကယ္္ထြန္းက နီလာ၏ မိခင္ ေဒၚရီၿပဳံး၏ ဆန္နီပစ္ကတ္ကားေလးကုိ ေမာင္း၍ ေဒၚရီၿပံဳးေစ်းသုိ႔ အသြားတြင္ တစ္ခါတည္းလုိက္ပါ၍ သြားေလသည္။ အိမ္တြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ႏွင့္ နီလာတုိ႔ (၂)ေယာက္ထဲ သာက်န္ခဲ့ၾကသည္။
လူႀကီးေတြအျပင္သုိ႔ထြက္ခြာသြားၾကၿပီးသည့္ အခ်ိန္ တြင္ နီလာက သိမ္းစရာပစၥည္းမ်ားကုိ သိမ္းသည္။ ေဆးစရာပစၥည္းမ်ားကုိေဆးသည္။ ၿပီးေတာ့ တအိမ္လုံးကုိ တပ်က္ စီးလွည္းသည္။ ထုိသုိ႔လုပ္ေနရင္း မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ သတိရ၍ ၾကည့္ မိလုိက္ေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ သူ၏ အခန္းထဲတြင္ပင္ရိွ ေနေၾကာင္း အရိပ္အေယာင္ေတြ႔လုိက္ရသည္။ လုပ္စရာရိွတာေတြလုပ္ၿပီးသြားေတာ့ နီလာတစ္ ေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသုိ႔ ေရ၀င္ခ်ိဳးလုိက္ေတာ့သည္။
““အုိ ..””
အသံေလးကေတာ့ထြက္၍ မလာပါ။ ဒါေပမဲ့ရင္ထဲ တြင္ေတာ့ လိႈက္ကနဲျဖစ္၍သြားရသည္။ နီလာ၏ ၀ုိင္းစက္ေသာ မ်က္လုံးအစုံက ျပဴးက်ယ္၍သြားသည္။ ေလးကုိင္းသဖြယ္ ညႊတ္ေကြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးအစုံကလည္း ၀ုိင္း၀န္းလွ်က္ ျဖစ္သြားရပါသည္။ ထူးကဲေသာ မ်က္ခုံးေမႊးေလးႏွစ္တန္းကမူ အထက္ သုိ႔ပင့္တက္၍သြားရသည္။ ေခါင္းတြင္ စည္းတုပ္၍ အုပ္ေဆာင္းေလးအသြင္ ေဖါင္းခ်ည္ထားေသာ သဘက္ ေလးေအာက္မွ နသယ္စပ္ရိွ ဆံစေလးမ်ားသည္ ေရစုိလွ်က္ နားထင္တြင္ကပ္၍ေနသည္။
ေရစက္ေရေပါက္ေလးမ်ားက ေဖါင္းမုိ႔၍ေနေသာ သူမ၏ ပါးစုံ႔ေလးႏွစ္ဖက္ေပၚႏွင့္ တင္းအစ္၍ေနေသာ ရင္ သားအစုံေပၚတုိ႔၌ ပုလဲလုံးေလးမ်ားပမာ တဲြခုိေနသည္။ ျပည့္တင္းေသာ ပါးစုံ႔ေလးႏွစ္ဘက္ေပၚတြင္ ရိပ္ကနဲ ေျပးသြားေသာ ပန္းဆီေရာင္ အရွက္ရိပ္တုိ႔က ေပၚလြင္ထင္ရွားသြားရသည္။
““အာ .. ေဆာရီး . .မမ””
အားနာစြာ ၿပံဳးလုိက္ေသာ သူ႔အၿပံဳးက မပီမျပင္ ခပ္မဲ့မဲ့အသြင္ျဖင့္ အျပစ္ရိွသူတဦးပမာ မ်က္လုံးေလးတုိ႔၀ုိင္း ၀ုိင္းလည္သြားၾကရသည္။ ၃၄၊ ၂၁၊ ၃၅ အခ်ိဳးအစားျဖင့္ ၀င္း၀ါ၀ါေလးရိွေန ေသာ မမကုိ စကၠန္႔ပုိင္းမွ်ေငးေမာလွ်က္ ေတြေ၀ကာရပ္တန္႔၍ေနလုိက္မိျခင္းကပင္လွ်င္ သူ႕အတြက္ ျပစ္ဒါဏ္ ခတ္ခံလုိက္ရေသာ ကာလေလးျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္၍လာေသာ မမ တကုိယ္လုံး တြင္ေရစက္ေရေပါက္ေလးမ်ားမွာ တဲြခုိဆဲပင္ရိွေသးသည္။ မမ၏ခါးတြင္ ျဖစ္သလုိ ပတ္စည္းထားေသာ မ်က္ ႏွာသုတ္ပု၀ါ အႀကီးႀကီးက မမ၏ ခႏၶာကုိယ္ အေရွ႕ပုိင္းကုိသာ လုံၿခံဳစြာ ဖုံးဖိထားႏုိင္သည္။
မုိ႕၀င္းအိစက္ေသာ အသားစုိင္တုိ႕ျဖင့္ စုိေျပလွပ ေနေသာ ရင္ညြန္႔အထက္ႏွင့္ ဒူးဆစ္ေလးမ်ားအထက္ ေလးလက္မေလာက္မွ ေျခဖ်ားသုိ႔တုိင္ ဘာဆုိဘာမွ အကာအကြယ္မရိွဘဲ ပင္ကုိယ္အသားအရည္ ႏုပ်ိဳစုိေျပ ျခင္းကုိ တအ့ံတၾသ တေမ့တေမာႀကီးေတြ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္ဆုိေတာ့လဲ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ နီလာ၏ အိပ္ခန္းက ေျခလွမ္း (၇)လွမ္း (၈)လွမ္းထက္ပုိၿပီးမသြားရ။ ထုိ႔ျပင္ သူမေရမခ်ိဳးမွီ သူက သူ႔အိပ္ခန္းထဲတြင္ ၿငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းေနေတာ့ နီလာတစ္ေယာက္ေပါ့ဆ ၍သြားမိခဲ့ရသည္။
+51 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #2 on: January 23, 2013, 09:39:38 AM »
““ဟင္ ..လက္ထဲက ကင္မရာႀကီးနဲ႔ပါလား .. မမ ကုိမ်ား ရုိက္အုံးမလုိ႔လား””
အရွက္ေျပေျပာမိေျပာရာ ေျပာလုိက္မိျခင္းျဖစ္သည္။
““ဟုတ္တယ္ မမ .. ေဖေဖ၀ယ္လာတာေလ အဲဒါ ခု မမကုိ ရုိက္မလုိ႔ ..””  ““အုိ ..””
နီလာတစ္ေယာက္ သူမကုိယ္သူမ ငုံ႕၍ တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္မိကာ တကယ္ပင္ရင္ထဲတြင္ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားရသည္။
““ဒါဆုိလဲ ေနာက္ပီးမွ ရုိက္..ေနာ္””
နီလာ၏ အသံေလးကပုိ၍ တိမ္၀င္သြားၿပီး လႈပ္ခတ္ ၍ေနသည္။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ မမသည္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိ၍ႀကံဳ႕ကာ သူ၏ေရွ႕မွျဖတ္ေက်ာ္သြားလုိက္သည္။ ဆပ္ျပာေမႊးရနံ႔ ေလးက ခ်ိဳသင္းစြာျဖင့္ သူ၏ရင္တြင္ စဲြ၍က်န္ရစ္သည္။ ““မမ .. ခဏေလး..””
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ အသံေလးက ရုတ္တရက္ထြက္ ေပၚလာေတာ့ နီလာ၏ ေျခလွမ္းမ်ားက ရပ္လုိက္ရင္း သူ႕ဘက္သုိ႔ မ်က္ႏွာေလးတခုထဲလွည့္လုိက္သည္။ သူ၏ အသံေလးက လႈပ္ခတ္၍ေနသည္။ ““ဘာလဲဟင္  ..”” နီလာက တုိးတုိးေလး ျပန္ေမးလုိက္သည္။
““ဒီပုံစံနဲ႔လုပ္ရရင္ေကာင္းမလားလုိ႔ ..””
““ဟင္ ..ဘာ .. ဘာ .. ရယ္”” သူက မမကုိ အထိတ္တလန္႔ျပန္ၾကည့္ၿပီး ကမန္းကတန္းေျဖရွင္းရန္ ႀကိဳးစားလုိက္သည္။ စကားလုံးတုိ႔က ရုတ္တရက္ရွာ၍မရ။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ တစ္ေစာင္းေလး သူ႕ဘက္သုိ႔လွည့္ လုိက္ရင္း သူ႕ကုိေ၀ခဲြမရသလုိ တည္တည္ေလးႏွင့္ ၾကည့္ ေနေသာ မမအၾကည့္ မမကုိယ္ေနဟန္ထားက ခါးေလး လိမ္ကာ တေစာင္းေလး ..။
““ဖ်ပ္ ..””
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္ထဲမွ ကင္မရာေလး မီးလင္းသြားသည္။
““ကၽြတ္.. မင္းကေတာ့ကြယ္””
နီလာ၏ မ်က္ႏွာရဲရဲတြတ္ေအာင္ နီ၍ သြားသည္။
““ခုလုိပုံမ်ိဳး . ဘယ္သူမွ မရုိက္ဖူးဘူး””
သူက ကေလးဆန္ဆန္ ေၾကေၾကနပ္နပ္ႀကီး လက္မ ေထာင္၍ေျပာလုိက္သည္။
““ကုိင္း .ဒါျဖင့္လဲ ဒီဖက္ရွင္ဘဲ ရုိက္ေလ””
မမက ရင္ေလးေကာ့ၿပီး ခပ္ႏဲြ႕ႏဲြ႕ေလး ျပန္လွည့္ ကာ ခပ္ေငါ့ေငါ့ေလး ေျပာလုိက္သည္။ သူကရယ္လုိက္သည္။ မမရြဲ႕ေျပာလုိက္တာမွန္း သူသိသည္။
““ေဆာရီးပါမမ .. မမ .. မႀကိဳက္ရင္ မရုိက္ ေတာ့ပါဘူး””
ေျပာလုိက္ေပမဲ့လဲ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က နီလာ၏ ေရွ႕မွ ထြက္မသြား။ နီလာက သူ႔မ်က္ႏွာေလးကုိ ခပ္ေတြေတြ ေလး လုပ္ကာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလးၾကည့္လိုက္သည္။ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ၿပီး မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ပါးေလးေတြ က ရဲ၍ေနသည္။ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ႏွာတံေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက နီေစြး၍ ဖူးႂကေနသည္။
““စိတ္ေကာက္တာလား . မဟုတ္ပါဘူးေနာ္””
နီလာက အခန္းထဲမ၀င္ေသးဘဲ အခန္းတံခါး ေဘာင္ကုိ ကုိယ္တျခမ္းယုိင္ႏဲြ႕ကာ မွီလုိက္ရင္း ေမးလုိက္ သည္။
““အာ ..မဟုတ္တာ .. က်ေနာ္ရုိင္းသြားမိတာပါ””
““ရုိင္းတယ္ .အုိ ..မမအဲဒီလုိမေျပာဘူးေနာ္””
တံခါးေဘာင္ကုိ မွီထားရာက ကုိယ္ကုိ ျပန္မတ္ၿပီးခပ္ျမန္ျမန္ေလးေျပာသည္။
““ဟုတ္ပါတယ္ .. မမက ရုိင္းတယ္လုိ႔ မေျပာပါ ဘူး ..””
စကားေျပာေနစဥ္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ မ်က္လုံးအစုံက အရင္းပုိင္းတုတ္ခဲသြားေသာ နီလာ၏ ေပါင္တံအုံႀကီးဆီသုိ႔ ေရာက္၍ေနသည္။ သူ၏ရင္မွာ တဒိတ္ဒိတ္ျဖင့္ ပူေလာင္ ေသာ အေငြ႕အသက္တုိ႔က ရင္၀တြင္ လိိႈက္ဆူ၍ေနသည္။ မမကဲ့သုိ႔ ေျဖာင့္စင္း .. ေက်ာ့ရွင္းေသာခႏၶာကုိယ္ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ မိန္းခေလးမ်ိဳးကုိ သူက စိတ္၀င္စားသည္။
““ဒီလုိဘဲ .. ရုိက္မွာလား ..ဟင္””
တခဏအတြင္းမွာပင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ေျပာင္းလဲ၍ သြားရေသာ သူမ၏စိတ္အစဥ္ကုိ သူမဘာသာ အ့ံၾသ၍ သြားရသည္။
““မမစိတ္ရဲရင္ ဒီလုိဘဲ ရုိက္ခ်င္တယ္””
““ျဖစ္ပါတယ္ .. အဟင္း ..ဘာမွျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ””
မ်က္ႏွာကနီရဲရဲေလးျဖစ္သြားရင္း သူမကုိယ္လဲ သူမ အားတင္းကာ ေျပာလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နီလာသည္ အိေျႏၵမပ်က္ သူမ၏ ေျခတ ဖက္ကုိ သူမ၏ ေနာက္ရိွ တံခါးေဘာင္သုိ႕ ေကြး၍ ေထာက္ လုိက္သည္။ သူမ၏ ကုိယ္ေပၚတြင္ ရစ္ပတ္ထားေသာ သဘက္ က ေဒါင့္တန္းဆဲြၿပီး အလယ္က လွစ္ဟသြားကာ ခပ္မဲမဲေလးျဖစ္ေနေသာ ေပါင္ရင္းဆီျမင္ေနရသည္။
+43 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #3 on: January 23, 2013, 09:40:46 AM »
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လည္ေခ်ာင္း၀၌ တစ္ဆုိ႕ဆုိ႕ျဖစ္၍ သြားရသည္။
““ဒီပုံ .. ဘယ္နဲ႔လဲ ..ဟင္””
““လွတယ္ .. မမ .. အဲဒီအတုိင္းေန””
““ဟိတ္ . အေရွ႕တည့္တည့္ က မရုိက္နဲ႔ေလကြာ.. လူေနာက္ ..””
သူမ၏ေရွ႕တဲ့တဲ့သုိ႔ ေရြ႕လာေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ နီလာက သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးကုိ ျပန္၍ခ်ၿပီး ဆီးခုံေလး ကုိ လက္၀ါးေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ရင္း ခါးေလးကုန္းကာ ေျပာလုိက္သည္။
ကုန္းလုိက္ေသာ မမ၏ ေဖြးႏွစ္၍ေနေသာ ရင္ႏွစ္ မႊာမွာ တဲြေလာင္းေလးနီးပါးျဖစ္သြားကာ ပုိ၍ ၿဖိဳးအိသြား ရသည္။
““ဖ်ပ္ ..””
““ရတယ္  ..ဒီပုံကမွပုိလွတာ””
““ဟယ္ . ေကာင္စုတ္ေလး ခစ္ ..ခစ္””
နီလာက သတိရဟန္ႏွင့္ သူမ၏ ႏုိ႕ႏွစ္လုံးကုိ ျပန္ လည္ သိမ္းစုၿပီး သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ခပ္ပ်က္ပ်က္ျဖင့္ စူေအာင့္ေအာင့္ေလး ေျပာလုိက္သည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းေသာ သူ၏ စဲြေဆာင္မႈ အျပည့္ပါသည့္ အၿပံဳးေလးကုိ မမဆီသုိ႔ ေစလႊတ္ လုိက္သည္။
““အဲဒီလုိ စိတ္ေကာက္တဲ့ပုံေလးကုိက တမ်ိဳးလွတာ”
““သြား .. ေကာင္စုတ္ေလး””
““ဟုိဖက္ .. လွည့္လုိက္ေလ ..မမ .. အင္း.. ဟုတ္ပီ ””
လွည့္လုိက္ေတာ့ ေပါင္တန္အလယ္ေလာက္ထိရိွတဲ့ သဘက္ေအာက္က ေပါင္တန္ႀကီးေတြက ေဖြးအုၿပီး ေနသည္။ အဲဒီအထက္မွာေတာ့ ၀ုိင္းစက္အိၿဖိဳးေသာ တင္ပဆုံႀကီးေတြ ျဖစ္သည္။
မမ၏ တင္ပါးႀကီးေတြက ၀ုိင္းစက္ေနရုံတင္မကဘဲ ေဘးကုိတစ္ၿပီး ခါးမွာ သိမ္သြားတဲ့အခ်ိဳးအဆစ္က ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ေလးတရုပ္လုိလွပ၍ ေနသည္။ မုိးလိႈင္ ေက်ာ္က မမ၏ အေနအထားကုိ ၾကည့္ကာ ကင္မရာကုိ ခ်ိန္ေနရင္းက ..““ဒီခါးမ်ိဳးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိင္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္း ၿပီးလုိးလုိက္ရင္ ..””ဟူေသာ အေတြးၾကမ္းက ၀င္၍ လာေသးသည္။
ဒီလုိစိတ္မ်ိဳးေတြ ေပၚလာေအာင္လဲ မမ၏ တင္ကကား၍ လုံးတစ္ေဖါင္းမုိ႔လုိ႔ေနသည္။ ခါးကလဲ ေသးေသးေလးျဖစ္သည္။ အခုလဲနီလာက သူ႕ဖင္ကုိ ဓါတ္ပုံရုိက္မယ္မွန္းသိ လွ်က္နဲ႔ လွည့္၍ျပေနသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာက မခုိ႔တရုိ႕ ေလး ေကာ့ရႊမ္းေသာ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးေတြကုိ ခပ္စင္း စင္းလုပ္ျပထားပုံကုိက စဲြမက္စရာႀကီးျဖစ္ေနသည္။
““ေတာ္ၿပီကြယ္ .. အ၀တ္လဲလုိက္အုံးမယ္””
““ဒီတလိပ္ကုန္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ရေအာင္ မမရယ္””
““အုိး .. အဟုတ္လား””
““ဘာလဲ မမက က်ေနာ့ကုိ မယုံလုိ႔လား””
““မယုံရင္အိပ္ခန္းထဲေတာင္ အ၀င္မခံဘူး သိလား””
““အာ .. ဟား .. မမ . က်ေနာ့ကုိ ယုံတာ မွားသြားၿပီ””  ““ဘယ္လုိ ..””
““ဟုတ္တယ္ .. ဓါတ္ပုံသာရုိက္ေနသာ က်ေနာ့ စိတ္ေတြက ေလွ်ာက္ၿပီးေတြးေနတာ .. မမမွ မသိတာ””
““သြား .. ေကာင္စုတ္ေလး . စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေန တယ္ေပါ့ .. ဟင္း””
““ဟဲ..ဟဲ ..မမက သေဘာေပါက္သားဘဲ””
““ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ ..အ၀တ္လဲေတာ့မယ္””
 နီလာသည္ သူမ၏အိပ္ခန္းထဲသုိ႕၀င္၍သြားသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲတြင္ လိႈင္းထရင္း လႈပ္ရွား ေသာ စိတ္ျဖင့္ က်န္ရစ္သည္။ ခဏအၾကာ၌ နီလာသည္ အိပ္ခန္းထဲမွ ျပန္၍ ထြက္ လာသည္။
““ဟင္.. လွလဲမလွေတာ့ဘူး””
ခပ္စူစူေျပာလုိက္ေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ေလသံေၾကာင့္နီလာက ခပ္ဟက္ဟက္ေလးရယ္လုိက္သည္။
““မင္းကုိ ေၾကာက္လုိ႕””
နီလာက ထဘီပြင့္ရုိက္ေလးႏွင့္ ေယာက္်ား ဂ်င္းရွပ္ ဖါးဖါးႀကီးကုိ၀တ္ထားသည္။
““က်ေနာ္ဓါတ္ပုံမရုိက္ရေတာ့ဘူးေပါ့””
““အုိး .. ရုိက္ေလ .. ဒီလုိပဲရုိက္ေပါ့ .. မရဘူးလား””
မမ ပညာျပေလၿပီ ..မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏စိတ္ထဲတြင္ မခ်င့္မရဲျဖစ္၍လာရသည္။ သူသည္ အိပ္ခန္း၀တြင္ပင္ရိွေနေသးေသာ နီလာ၏ေရွ႕သုိ႔တုိးကပ္လုိက္သည္။ သင္းထုံေသာ ရနံ႔တုိ႔က သူ၏ ရင္ကုိ ရုိက္ခတ္တုိ႔ကစား၍လာသည္။ နီလာ၏ ျဖဴႏုေသာ လက္ေမာင္းမွ အေမႊးေလးမ်ားကုိလဲ အနီးကပ္ေတြ႕ရသည္။ ပါးျပင္စိမ္းစိမ္းေလးေပၚတြင္ ခပ္ပါးပါးေလးပြတ္၍လာေသာ သနပ္ခါးရည္က်ဲေလးက သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကုိ ပုိ၍ ခ်စ္စရာ အသြင္ကုိေဆာင္ေန ေစသည္။ တခဏအတြင္းမွာပင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ရင္ထဲသုိ႕ စိတ္ရုိင္းေတြက တားမႏုိင္ဆီးမရ ၀င္၍လာသည္။
““မမ ..ကုိ ခ်စ္တယ္ဗ်ာ””
““ဘာ ..””
ဆုိင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ ေျပာလုိက္ေသာ စကားက အ တင့္ရဲလြန္းလွသည္။ ၾကားလွ်င္ၾကားလုိက္ရျခင္း မာနအခံ ေလးျဖင့္ ေဒါသက ေထာင္းကနဲျဖစ္သြားရသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏စကားကုိ ေျပာလုိက္ၿပီးသည္ ႏွင့္ နီလာ၏ေရွ႕သုိ႔ ထပ္၍တုိးကပ္လာသျဖင့္ နီလာက ““ဘာ”” ဟု ေရရြတ္ရင္း ေနာက္သုိ႔ တစ္လွမ္းဆုတ္လုိက္ရ သည္။ သူမ က အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ျပန္၍ေရာက္သြားရသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က ေနာက္သုိ႕ ဆုတ္သြားေသာ သူမ၏ ေရွ႕သုိ႕ေျခတလွမ္းထပ္၍ တက္ကာတုိးလုိက္ျပန္သည္။ ဒီ ေတာ့လဲ နီလာကေနာက္သုိ႔ထပ္၍ တလွမ္းဆုတ္လုိက္ရျပန္ပါသည္။
ျဗဳန္းကနဲသာ ေဒါသထြက္သြားရေပမဲ့ ေသခ်ာေတြး ၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ ဒီလုိစကားမ်ိဳးကုိ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ထြက္ေပၚ၍ လာမည္ကုိ နီလာက သိႏွင့္ ၿပီးသားျဖစ္သည္။ တခါတရံမ်ိဳးတြင္ပင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမကုိ ဒီလုိ စကားမ်ိဳးမွ ေျပာထြက္ပါ့မလား ေျပာေရာေျပာျဖစ္ပါ့မလား ဟု နီလာတစ္ေယာက္ ပူပင္စုိးရိမ္မႈပင္ ထားခဲ့ရေသးသည္။ ခုေတာ့ သူကေျပာၿပီ .. နီလာနားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကား လုိက္ရၿပီ ..။ ဒါေပမဲ့နီလာက မိန္းမသား ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိေတာ့ တန္ဖုိးထားရအုံးမည္။
““မင္း .မင္း ..ငါ့အခန္းထဲက အခုထြက္သြား””
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ မ်က္ႏွာေလးက ခ်က္ျခင္းဘဲ အုံ႕မိႈင္း၍သြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕မ်က္လုံးေတြက ရီေ၀စြာျဖင့္ နီလာ၏ မ်က္လုံးေလးေတြကုိ ရင္ဆုိင္ကာ စုိက္ၾကည့္၍ လာသည္။ တခဏအၾကာမွာပင္ သူ၏ေရွ႕ေျခတလွမ္းအကြာ တြင္ရပ္ေနေသာ နီလာ၏ ေရွ႕သုိ႔ ျဖတ္ကနဲတုိးကပ္လုိက္ရာက နီလာ၏ လက္တဖက္ကုိ လွမ္း၍ဆဲြလုိက္သည္။
““အုိ .. လႊတ္..လႊတ္ .. မင္း . အု ..အိ””
ညင္းဆန္ေနေသာ နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံေပၚသုိ႔ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက အတင္းပင္ ဖိကပ္၍ စုပ္ နမ္းလုိက္သည္။ သူ႕လက္ႀကီးတဖက္ကလဲနီလာ၏ ခါးကုိ ရစ္သုိင္း ကာ ေပြ႔ဖက္ထားၿပီးၿပီ။ ရုန္းကန္ေနေသာ နီလာ တစ္ေယာက္ သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ လႈပ္၍ပင္မရ။ သန္လုိက္တဲ့ ေကာင္ေလးဟု နီလာ့ရင္ထဲကေတြးလုိက္ မိသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း နီလာက သူမ၏ လက္ေတြနဲ႔ မုိးလိႈင္ ေက်ာ္၏လက္ေတြကုိ အတင္းပင္ တြန္းဖယ္ကာ ရုန္းကန္ ေနပါသည္။ သူမကုိယ္သူမ တန္ဘုိးမဲ့ေသာ အျဖစ္သုိ႔ အ ေရာက္မခံႏုိင္ပါ။ အထင္ေသးစရာအျဖစ္မခံႏုိင္ပါ။
+36 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #4 on: January 23, 2013, 01:03:01 PM »
နီလာက သူ႔လက္ေတြကုိ တြန္းဖယ္ကာသာ ရုန္း ကန္ေနသည္။ သူစုပ္နမ္းေနေသာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ထိစပ္၍ေနေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးတုိ႔ကုိ ေရြ႕လွ်ား ဖယ္ရွားျခင္းမျပဳမိသည္ကုိေတာ့ သူမကုိယ္သူမ ပင္ သတိမထားမိပါ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြေၾကာင့္ နီလာ၏ရင္ထဲက ကလီစာ ေတြကုိ လြင့္စင္ထြက္လုခမန္းျဖစ္ေအာင္ပင္ ခံစားေနရ သည္။ နီလာတကုိယ္လုံးလဲ တေျဖးေျဖး အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္း၍လာရသည္။ ႏုံးေခြခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္၍လာ သည္။
ကုိယ္လုံးက လႈပ္ရွား၍မရေတာ့။ သူ႔လက္ေတြကုိ တြန္းဖယ္ရင္း သူမ၏ လႈပ္ရွား၍ရေသာ ေျခေထာက္ေလး ေတြက လႈပ္ရွားေရြ႕လွ်ားသည္။ သူမရုန္းလုိက္ ဖယ္လုိက္ တုိင္း သူကလဲအတင္းႀကံဳး၍ ႀကံဳး၍ ဖက္လုိက္သျဖင့္ နီလာ၏ ေျခေထာက္ေလးေတြက သူမ၏ ေရွ႕ဖက္သုိ႔ ေရြ႕လွ်ား ခြင့္မရေတာ့ဘဲ ေနာက္ဖက္သုိ႔သာ ေရြ႕လွ်ားေန ရသည္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ တေျဖးေျဖးနီလာ၏ ေနာက္ေက်ာ ဖက္ဆီသုိ႔ တစတစ ေရြ႕လွ်ားလာရသည္။ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္း ေလးေတြကုိ ယက္ေပးပြတ္ေပးေနေသာ သူ၏လွ်ာေၾကာင့္ရင္ထဲတြင္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးကာ လိႈက္ေမာလာရရင္း နီလာ၏ ေနာက္ေက်ာဖက္ေပါင္ဖ်ားေလသည္ သူမ၏ ကုတင္ေလး ႏွင့္ထိကပ္မိလာပါေတာ့သည္။
နီလာ၏ ဒူးဆစ္ေလးေတြသည္ မခုိင္ခ်င္ေတာ့။ ယုိင္ နဲ႔၍ေနေခ်ၿပီ။ သူမ၏ ဒူးဆစ္ေလးေတြသာမက သူမ၏ စိတ္တုိ႔သည္လည္း ခ်ဳပ္တီး၍မရေတာ့၊ ယုိင္နဲ႔၍ ျဖစ္လာရ ေခ်ၿပီ။ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ အတင္းပင္ စုပ္နမ္းေနရင္း သူ၏လွ်ာက နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကုိ ယက္ေပး ပြတ္ ေပးေနရင္းက ျဗဳန္းဆုိ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လွ်ာက သူမ၏ ပါးစပ္ ထဲသုိ႔ တုိး၀င္ကာ လွည့္ေမႊယင္း ထုိးေကာ္ကာယက္ပါ ေတာ့သည္။ သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးဆတ္ကနဲ တုန္သြားရ စဥ္မွာပင္ သူ၏လွ်ာက သူမ၏လွ်ာကုိ တုိ႔ထိကာ ကလိ၍ ယက္လုိက္ေတာ့ နီလာ၏ လွ်ာဖ်ား ေလးက သူ႔လွ်ာဆီသုိ႔ အလုိအေလွ်ာက္ပင္ ႂကကနဲ တက္ကာ ထိကပ္သြားရင္း နီလာ ၏ ျဖဴေဖြးသြယ္လွ်ေသာ လက္ေလးကလဲ  မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ ႀကံဳး၍ဖက္လုိက္ပါေတာ့သည္။
ထုိ႕ေနာက္တြင္ေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမ၏ ကုိယ္ လုံးေလးကုိ တေျဖးေျဖး ကုတင္ေပၚသုိ႔ ထုိင္၍ေပးရာ နီလာ လဲ အလုိက္သင့္ေလးပါသြားၿပီး ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထုိင္ရက္ ေလးျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ သူ၏ ကုိယ္လုံးျဖင့္ အသာအယာဖိ၍ ကုတင္ေပၚသုိ႔ ပက္ လက္လွန္၍ေပးျပန္ေတာ့ရာ နီလာ၏ လက္ေလးမ်ားက မုိး လိႈင္ေက်ာ္၏ ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ ဖက္ရင္း ကုတင္ေပၚသုိ႔တေျဖးေျဖး ပက္လက္လန္၍က်သြားရာ သူမ၏ ေက်ာျပင္ေလးမွာ အိပ္ရာႏွင့္ထိေတြ႔မိစဥ္မွာပင္ နီလာက ကုတင္ ေစာင္းရိွ သူမ၏ ေျခေထာက္တဲြေလာင္းေလးကုိ ရုပ္သိမ္း ကာ ကုတင္ ေပၚသုိ႔ဆဲြ၍တင္လုိက္ရင္း သူမ၏ ကုိယ္လုံး ေလးကုိ ကုတင္ေပၚတြင္ အလုိက္သင့္ေလးျပဳျပင္ကာလွဲခ် လုိက္သည္။
နီလာ၏ဦးေခါင္းေလးမွာ သူမ၏ ေခါင္းအုံးေလး ထက္သုိ႕ ထိေတြ႔ေရာက္ရိွသြားစဥ္ခဏမွာပင္ နီလာ၏ လက္ေလးမ်ားက သူမ၏ကုိယ္ေပၚသုိ႔ ကပ္ရက္သားပါ လာေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ တုိး၍ တင္းၾကပ္စြာဖက္ လုိက္ရာက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား သည္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ မက္ေမာစြာျဖင့္ ျပန္လွန္ကာ စုပ္နမ္းလာ ပါေတာ့သည္။
သူမႏွင့္အတူ ကုတင္ေပၚသုိ႔ ေရာက္ရိွ၍ လာခဲ့ရ ၿပီျဖစ္ေသာမုိးလိႈင္ေက်ာ္ကလဲ နီလာ၏ ကုိယ္လုံးေလးေဘး မွ ဒူးေထာက္ရက္ မက်တက်ေလးျဖစ္ကာ သူမ၏ ခႏၶာကုိယ္ အေပၚပုိင္းသုိ႔ အုပ္မုိး၍ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုပ္ နမ္းေနရက္မွ သူ၏ လက္တဖက္သည္ သူမ၏ကုိယ္ေပၚ တြင္ ၀တ္ထားေသာ ဂ်င္းရွပ္အင္းက်ီ၏ က်ယ္သီးမ်ားကုိစမ္း၍ တလုံးျခင္းျဖဳတ္ လုိက္သည္။
က်ယ္သီးေတြအားလုံး ျပဳတ္ကုန္ေတာ့ ရွပ္အင္းက်ီ ရင္ဘတ္ႏွစ္ျခမ္းကုိ ေဘးတဖက္တခ်က္စီသုိ႔ ဖယ္ရွားလုိက္ ၿပီး မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏လက္က သူမ၏ ၀မ္းဘုိက္သားေလးကုိ လက္ဖ၀ါးျဖင့္အုပ္၍ ပြတ္ေပးလုိက္ေတာ့ သူႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း ျခင္း ဂေဟဆက္ထားသည့္ နီလာ၏ ကုိယ္လုံးေလးသည္ တြန္႔ကနဲျဖစ္၍သြားသည္။
သူမ၏၀မ္းဘုိက္သားေလးေပၚမွတဆင့္ ေလွ်ာ တုိက္ကာ ပြတ္သပ္ရင္း အေပၚဖက္သုိ႔တက္၍သြားေသာ သူ၏လက္က အိေထြး၍ မုိ႔ေမာက္ေနေသာ အသားစုိင္ ႏုႏု ေတြကုိ ၿဗံဳးကနဲထိေတြ႔လုိက္မိေတာ့ရာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္ရင္ထဲတြင္ လိႈက္ကနဲျဖစ္သြားရသလုိ နီလာ၏ ကုိယ္လုံး ေလးသည္ လဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္၍သြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ အသိကလဲ မမသည္ ေအာက္ခံပင္ ဘာမွ်၀တ္မထားပါလား ဟု သိရိွလုိက္ရသည္။
လက္တဆုတ္္စာထက္ပင္ သာခ်င္ေနေသးေသာ နီလာ၏ ရင္သားအစုံကုိ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က တလုံးခ်င္းလက္ ျဖင့္ အုပ္ကုိင္ကာ ဖြဖြေလး ဆုတ္နယ္ေပးသည္။ တလုံးၿပီး တလုံးေရြ႕ေျပာင္းကာ ဆုတ္နယ္ေနရင္းက ႏုိ႕အုံႀကီးေတြ ထိပ္မွ ႏုိ႔သီးေလးေတြကုိ စမ္းကာ ႏုိ႕သီးထိပ္ေလးေတြကုိ လက္မ ေလးျဖင့္ ပြတ္၍ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့လဲ လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ ထည့္ကာ လိွမ့္ေပးသည္။
နီလာ၏ခါးေလးသည္ တတြန္႔တြန္႔ျဖစ္ေနရသည္။ ခဏ အၾကာမွာပင္ သူမ၏ အာရုံတြအားလုံးက ဆုတ္နယ္ ပြတ္သပ္ျခင္းခံေနရသည့္ သူမ၏ ရင္သားေတြဆီ စုၿပံဳေရာက္ ရိွသြားရင္း မခ်ိတင္ကဲျဖစ္ကာ ခံစားလာရတာ ေၾကာင့္ နီလာသည္ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ မုိးလိႈင္ ေက်ာ္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဆီမွ ျဖဳတ္၍ခြာလုိက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ေကာ့ရႊမ္းေသာ မ်က္ ေတာင္မ်ားစင္း၍ က်ေနသည့္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ ေဘးတဖက္သုိ႔ ေစာင္းငဲ့ကာ လွည့္သြားသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ နီလာ၏ႏုိ႕ေတြကုိ ဆုတ္နယ္ ေပးေနရာကပင္ သူ၏ဦးေခါင္းမွ ႂက၍ထလာၿပီး သူမ၏ ႏုိ႔အုံ ႀကီးေတြကုိ တပ္မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္လုိက္သည္။ နီလာ၏ ႏုိ႔အုံႀကီးမ်ားက ျဖဴေဖြး၍ ႏုညက္ေနၿပီး ညိဳျပာေသာ ေသြးေၾကာႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက အေၾကာစိမ္း ေလးမ်ားကုိ ယွက္ျဖာေ၀ထားသည္။ ကုိင္တြယ္ဆုတ္နယ္ရသည္မွာ မာတင္း၍ အိေနသည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြက နီရဲ၍ ေနသည္။
ထုိႏုိ႔အုံႀကီးမ်ားေအာက္မွ ျပားခ်ပ္၍ တင္းမာေန ေသာ ဘုိက္သား၀င္း၀င္းေလးသည္ ႏုညက္စြာျဖင့္ တေျဖး ေျဖးေအာက္သုိ႔ ေျပေျပေလးဆင္းသြားရာမွ တေနရာအ ေရာက္တြင္ခုံးေမာက္၍တက္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ထဘီ ေအာက္သုိ႔ တေျဖးေျဖးငုတ္လွ်ိဳးကြယ္ေပ်ာက္သြားေသာ အသားစုိင္၀င္း၀င္းေလးက မုိးလိႈင္ေက်ာ္ကုိ အသက္ရွဴမွား ေစေလသည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏လက္ကုိ နီလာ၏ ႏုိ႔အုံေပၚမွ ခြာကာ အသာေလးကုန္း၍ စုိ႔လုိက္ေတာ့သည္။ ဆတ္ကနဲ တြန္႔သြားရေသာ နီလာက ““အင့္”” လုိလုိ ““အြန္႔””လုိလုိ အသံ ေလးတခုသူမ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ပြင့္အန္ရင္းေဘးသုိ႔ ေစာင္းငဲ့ ထားေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ပက္လက္ေလးျပန္၍ လန္လာသည္။ ဒါေပမဲ့ ေစာေစာကလုိေတာ့ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာေျပျပစ္မႈမရိွေတာ့ေပ။ တစုံတရာကုိ မဲတင္းထားရ ပုံေလးေပါက္၍ေနေလသည္။
ၿပီးေတာ့ တဆက္တည္းမွာပင္ သူမ၏ လက္ေလး ႏွစ္ဖက္က တဖက္က မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လည္ပင္းဆီသုိ႔၄င္း၊ တဖက္က ေက်ာျပင္ႀကီးဆီသုိ႔၄င္း ေရာက္၍သြားကာ မခ်င့္ မရဲျဖင့္ ဖက္တြယ္လုိက္ေတာ့သည္။ နီလာ၏ရင္သားႏွစ္မႊာကုိ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ဆုိသလုိ ပင္ တလုံးခ်င္း တလုံးခ်င္း တလွည့္စီစုိ႔ေပးေနရင္းက မုိးလိႈင္ ေက်ာ္၏ လွ်ာက သူမ၏ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးကုိ  ထုိး၍ ေကာ္ကာ ယက္ေပးလုိက္သည္။ နီလာသည္ ျဖတ္ကနဲ သူမ၏ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ  ကုိက္ထားလုိက္ရရွာသည္။
+37 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #5 on: January 23, 2013, 01:04:22 PM »
ထုိကဲ့သုိ႔ သူမ၏ ႏုိ႔ေတြကုိ စုိ႔ေပးေနရက္ကပင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ေထြးေထြးအိအိ ကုိယ္လုံးေလးကုိ အားမလုိအားမရ ဖက္၍ထားၿပီး က်န္ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ နီလာ၏ ခါးမွာ၀တ္ထားေသာ ပြင့္ရုိက္ထဘီေလး၏ အထက္ဆင္စေလးကုိ သူမ၏ ခါးတြင္ ညွပ္လွ်က္သားရိွေနရာမွ ဆဲြ၍ ႏႈတ္လုိက္သည္။ ထဘီစေလးကုိ တေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာခ်၍ ဆဲြခၽြတ္လုိက္ သည္။
အေမႊးစေလးမ်ားက ခပ္ပါးပါးေလး ထြက္ေပၚလာ ၾကသည္။ ျပင္ပေလႏွင့္ထိေတြ႔လုိက္ရမႈေၾကာင့္ပင္ထင္၏။ သူမ၏ ဆီးခုံေလးရိွ ျဖဴ၀င္းေသာ အသားစုိင္ေလးမ်ား သည္ ၾကက္သီးေလးမ်ား ဖ်န္းကနဲထသြားရသည္။ တုံရီလႈပ္ရွား၍ေနေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက ျဖဴတင္းမုိ႔၀င္းေသာ ဆီးခုံေလးကုိ တုိ႔ထိ ပြတ္သပ္လုိက္မိသည္။ သူ၏လက္ဖ်ားမ်ားဆီမွ ႏူးအိမြတ္ ညက္ေသာ အထိအေတြ႕က သူ၏ႏွစ္လုံးသည္းပြတ္ဆီသုိ႔ ေျပးလႊားေရာက္ရိွ စိမ့္၀င္၍သြားသည္။
ထဘီေလးကုိ ထပ္မံ၍ ေလွ်ာ့ခ်လုိက္ျပန္ပါသည္။ အေမႊးရွည္ရွည္ေလးမ်ားက ၾကမ္းရွရွေလးျဖစ္ကာ လိမ္ယွက္ ရႈပ္ေထြးလွ်က္ အုံဖဲြ႕ကာေနသည္။ ေစာက္ေမႊးၾကမ္းနီက်င္က်င္ေလးမ်ားကုိ လြန္ ေျမာက္၍လာေသာ အခါတြင္ေတာ့ လက္သည္းထိပ္ဖ်ား ခန္႔ နက္ရိႈင္းေသာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေလးသည္ ဦးစြာထြက္ေပၚ၍ လာသည္။ ထုိခ်ိဳင့္ခြက္ကေလးထဲ၌ ညပ္၍ ျပဴထြက္ရန္ အားယူ ေနေသာ ပဲႀကီးေစ့ေလးပမာခန္႔ရိွေသာ အေစ့တက္ ေလးက မင္းမူ၍ေနသည္။
ထုိမ၀့ံမရဲေလး ေခါင္းျပဴၾကည့္ေနေသာ အေစ့တက္ ေလး၏ေအာက္သုိ႔ နိမ့္ဆင္းေျပး၀င္သြားေသာ အက္ ေၾကာင္းႀကီးကမူ ထူထဲကာ ေဖါင္း၍ ေျပာင္တင္းေနသည္။ ထုိအက္ေၾကာင္းႀကီးက သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား မွ ေအာက္သုိ႔ ေကြးဆင္း၍ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရာ ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီမွာ ဆုံးသည္ဟု မသိႏုိင္ပါေတာ့ေခ်။ ၿပီးေတာ့လဲ က်န္ေသးသည္။ သူမ၏ အေမႊး ေလးမ်ားက ဆီးခုံတြင္သာရပ္တန္႔၍ မသြားဘဲ ေပါင္ၿခံမွ ေမွး ေမွးေလးသြယ္တန္းသက္ဆင္းလာကာ ေစာက္ပတ္ အကဲြ ေဘးတဖက္တခ်က္ဆီ၌ ရိပ္ရိပ္ေလးရစ္ငုိက္၍ ေနရသည္။
သူမ၏ပြင့္ရုိက္ထဘီေလးကေတာ့ ေျခဖ်ားမွ တဆင့္ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ပင္ ကၽြတ္၍ထြက္သြားေခ်ၿပီ ျဖစ္သည္။ နီလာ၍ ထဘီေလးကုိ တေျဖးေျဖး ခၽြတ္၍ ဆဲြခ် လုိက္ရင္းက သူမကုိတပ္မက္လာေသာ စိတ္မ်ားေၾကာင့္ စုိ႔ေပးေနေသာ ႏုိ႔ေတြကုိ လႊတ္ေပးလုိက္ကာ တေျဖးေျဖး ေျပးထြက္ေပၚလာေသာ နီလာ၏ အသားစုိင္ေလးမ်ားကုိ ေငး၍ ၾကည့္ေနလုိက္မိေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ ေဖါင္းတစ္ ျပည့္ၿဖိဳးေသာ သူမ၏ ေျခဖ်ားေလးမွတဆင့္ ထဘီေလး ကၽြတ္ထြက္သြားရၿပီးသည့္ ခဏမွာပင္ စဲြမက္ ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ သူမ၏ ခ်စ္စရာ အဂၤါအစုံအလင္ကုိ တပ္မက္လြန္းေသာ စိတ္ေၾကာင့္ သူ၏ရမက္မီးတုိ႔သည္ လည္း ဟုန္းကနဲ ထ၍ လာရေတာ့ရာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ သက္ျပင္းတခ်က္ကုိ သာသာေလးမႈတ္ထုတ္လုိက္ရင္း သူ၏ မ်က္ႏွာကုိ ငုံ႕၍ ၾကမ္း ရွရွေစာက္ေမႊးေလးေတြၾကား သုိ႔ သူ၏ ႏွာသီးဖ်ားကုိ တုိး တင္ကာ ေဖါင္းအိ၍ေနေသာ နီလာ၏ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးကုိ ဖိကပ္၍ နမ္းရိႈက္လုိက္ ပါေတာ့သည္။
““အုိ .. ေမာင္ ..””
နီလာတေယာက္ ဆတ္ကနဲ ကုန္၍သြားသည္။ အထိတ္ တလန္႔ေလး ေျခာက္ျခားစြာေရရြတ္လုိက္ေသာ သူမ၏ စကားလုံးေလးတြင္ ““ေမာင္”” ေနာ္ ကေလးဆုိ တာပင္ မပါေတာ့ ..။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္က နီလာ၏ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖါင္း ေဖါင္းႀကီးထက္သုိ႔ဖိကပ္၍ ထားေသာ သူ၏ ႏွာေခါင္းကုိ မႂကဘဲ နီလာ၏ ေစာက္ပတ္အုံေလးေပၚ၌ပင္ ဖိကပ္၍ ထားရာက သူမ၏ အေမႊးေလးၾကားသုိ႔ ေလွ်ာတုိက္ကာ ထုိးလုိက္ရင္း ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းထိပ္နားဆီသုိ႔ သူ၏ ႏွာေခါင္း ကုိ ေလွ်ာတုိက္၍ ေရြ႕လွ်ားလုိက္သည္။
““အုိ .. အုိ ..”“ ““ဟင္း”” .. ““အ .. ”” ““အင္း . ဟင္း ..””
““အုိ..အုိ””ဟု ျမည္တမ္းရင္း နီလာ၏ ကုိယ္လုံးတည္းေလးမွာ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏ နွာသီးဖ်ားကုိ ေရြ႕လွ်ားသက္ဆင္းလာရာမွ ရပ္လုိက္ ေတာ့မွ နီလာသည္ ဟင္း ဟု သက္ျပင္းခ်ႏုိင္ခဲ့သည္။ သူမ၏ သက္ျပင္းသံေလးမွ မဆုံးေသး မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ႏွာေခါင္းထိပ္ က သူမ၏ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းထိပ္ရိွ ေဖါင္းတစ္ေန ေသာ အသားစုိင္ေလးဆီသုိ႔ဖိ၍ ထုိးႏွစ္ကာ နမ္းလုိက္ ေတာ့ရာ နီလာသည္ အ ဆုိေသာ အသံေလး ထြက္သြားကာ အသက္ရွဴရပ္သြားရရင္း သူမ၏ ခါးေလး မွာ ေကာ့ ကနဲတက္သြားရသည္။ ၿပီးမွ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏ ႏွာေခါင္း ကုိ ႂကလုိက္ေတာ့မွ အင္းကနဲ သက္ျပင္း ကုိခ်ကာ ဟင္းကနဲ အသက္ကုိ ရွဴထုတ္လုိက္ရေလ ေတာ့သည္။
နီလာ၏ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလး ထိပ္မွ သူ၏ ႏွာေခါင္းထိပ္ကုိ ႂကၿပီးသည္ႏွင့္ မိႈးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္က ေစာက္ဖုတ္အုံေလးေပၚသုိ႔ ေရာက္၍ သြားျပန္ ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ မုိ႔ေဖါင္း၍ ေထြးအိေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ ဖြဖြေလးညွစ္လုိက္သည္။
““အင့္ ..ဟင့္ .. ေမာင္ .. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ..ဟင့္ .. အုိ .. ေမာင္ကလဲကြယ္ ..ဟင့္””
မုိးလိႈင္ေက်ာ္က နီလာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ တခ်က္မွ် ဖ်စ္ညွစ္လုိက္ၿပီး သူ၏ လက္ဖ၀ါးက ေစာက္ဖုတ္ ေပၚသုိ႔ အျပားလုိက္အုပ္၍ ကပ္ကာ ေစာက္ပတ္ မ်က္ႏွာ စာျဖစ္ေသာအကဲြေၾကာင္း ေရွ႕ဖက္ဆီသုိ႔ ေဖါင္းတင္း၍ ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကုိ လက္ဖ၀ါး ျဖင့္ ပြတ္ေပးလုိက္သည္။
နီလာ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးဖင္ႀကီးမွာ လိမ့္ကနဲ တစ္ ခ်က္ျဖစ္သြားရင္း သူမ၏ ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးႏွစ္ဖက္မွာ ႂကြ၍ တ၀က္တပ်က္ေထာင္တက္လာၾကသည္။
ထုိအခါတြင္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ သူရိွေနရာဖက္ရိွ လုံးလုံးလွ်ားလွ်ားေထာင္၍မတက္ေသးဘဲ တ၀က္တပ်က္ သာ ႂက၍ေထာင္တက္ေနေသာ နီလာ၏ ေပါင္လုံးႀကီး ေအာက္သုိ႔ သူ၏ လက္ကုိလွ်ိဳသြင္းလုိက္ကာ  သူ၏ လက္ကုိ နီလာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚသုိ႔တင္ကာ ပြတ္ေပး လုိက္ျပန္သည္။ ဒီတခါတြင္ေတာ့ နီလာ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ဘာသံမွ ထြက္၍မလာေတာ့ဘဲ သူမသည္ ေအာက္ႏႈတ္ ခမ္းေလးကုိ ကုိက္လုိက္ရျပန္ရာက သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလး သည္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေလး ျဖစ္သြားရကာ ေပါင္ေဖြးေဖြး ႀကီး ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဒူး ေကြးလွ်က္ လုံးလုံးလွ်ားလွ်ားႀကီး ေထာင္တက္သြားေပ ေတာ့သည္။
ၿပီးေတာ့လဲ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလး တြင္ အရည္ေလးမ်ားမွာ စုိ၍လာၿပီျဖစ္သည္။ နီလာတစ္ ေယာက္ ဘယ္အရာကမွ တားဆီးပိတ္ပင္၍ မရႏုိင္ေသာ သူမ၏ ရမက္ဆႏၵတုိ႔သည္ ျပင္းျပစြာျဖင့္ ရိွေနၾကေလၿပီ။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လီးတန္ႀကီးမွာလဲ မာေၾကာလြန္း ေနၿပီျဖစ္ကာ သူ၏ ပုဆုိးေအာက္တြင္ တလန္းလန္းျဖင့္ျဖစ္ ေနရေလသည္။
+38 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #6 on: January 23, 2013, 04:17:28 PM »
နီလာ၏ ေစာက္ပတ္အုံ အသားစုိင္ေလးႏွင့္ ထိေတြ႔ မိခဲ့ေသာ သူ၏ ႏွာသီးထိပ္ေလးသည္ ခပ္တင္းတင္းေလး ခံစားျဖစ္ေပၚေနရၿပီ။ နီလာ၏ ညီွသင္းသင္းေစာက္ဖုတ္ရနံ႔ေလးက သူ၏ ႏွာေခါင္း၀မွ မထြက္ဘဲ စဲြၿမဲ၍ က်န္ရစ္ ေနေသးသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ ကုိယ္လုံးႀကီးက နီလာ၏ ကုိယ္ေပၚ မွ ႂက၍သြားခဲ့ၿပီး ေဘးတြင္ထုိင္လုိက္ရာက မုိးလိႈင္ ေက်ာ္က သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ စိမ္ေျပနေျပပြတ္ေပး ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္က ေဖါင္းမုိ႔ ခုံးေမာက္ကာ တင္း၍ေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကုိ လက္ျဖင့္အုပ္၍ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ ပြတ္လုိက္ ေ၀့၀ိႈက္၍ ပြတ္လုိက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ယုယစြာပြတ္ေပးေနသည္။
သူမ၏လက္က ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ား ေပၚသုိ႔ အေရာက္ လက္မျဖင့္ သူ၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္း သား ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးေတြကုိဖိ၍ ပြတ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ တင္းေစ့ေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္း တစ္ ေလွ်ာက္သုိ႔ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးကုိ ကပ္၍ ဆဲြတင္ ကာ ပြတ္လိုက္သည္။
““အင့္ . ဟင့္ .. ေမာင္ ..””
ေနာက္ဆုံး ““ေမာင္””ဟူေသာ အသံေလးက သံရွည္ေလးဆဲြ၍ ေဖြးႏွစ္ေနေသာ နီလာ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားက လိမ့္၍သြားရသည္။
နီလာ၏ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလးကုိ ေနာက္ တႀကိမ္ ထပ္၍အပြတ္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ ေလးက ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလးၾကားမွ ျပဴထြက္ရန္ အားယူေနေသာ ေစာက္ေစ့အတက္ေလးကုိ သာသာေလး ဖိကာပြတ္လုိက္သည္။
““အုိ .. ဟင့္ .. ကၽြတ္..ကၽြတ္..””
နီလာ၏ ကုိယ္လုံးေလးမွာ ဆတ္ကနဲ တုန္သြား ရင္းသူမ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္က မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လက္ ေမာင္း အုိးႀကီးဆီသုိ႔ ျဖတ္ကနဲ ေရာက္၍လာကာ ဆုတ္၍ ညွစ္လုိက္သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကုိ ပြတ္ တုံးကေတာ့ သာသာေလးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုညက္လြန္း ေသာ အေစ့ေလး၏ အေတြ႔ေၾကာင့္ အားက ပုိ၍သြားရ ေတာ့ရာ ခပ္ဖိဖိေလးပြတ္မိသြားၿပီး နီလာမွာ တကၽြတ္ ကၽြတ္ျဖင့္ စုပ္သပ္လုိက္ရပါသည္။
သူ၏လက္ကုိ နီလာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚမွ ႂကကာ သူ၏ အထိအေတြ႔မွန္သမွ်ကုိ နီလာ၏ ထံမွ အားလုံးရုတ္သိမ္းလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ သူ၏ ေရွ႕တြင္ ပက္ လက္ေလးျဖစ္၍ေနေသာ နီလာ၏ ကုိယ္လုံးတည္းေလးကုိ စိမ္ျပနေျပပင္ ထုိင္၍ ေခါင္းဖ်ားေျခဆုံးၾကည့္၍ေနသည္။ ခဏမွ်အတြင္းမွာပင္ သူမ၏ ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္လုံး၀ုိင္း၀ုိင္းေလးမ်ားသည္ ျဖတ္ကနဲ ပြင့္လာကာ သူ ဘာလုပ္ေနတာလဲဟု လွမ္း၍ၾကည့္ကာ အကဲခတ္လုိက္ သည္။ အုိ . သူ ..ေလ အ၀တ္မရိွတဲ့နီလာ တကုိယ္လုံးကုိ စိမ္ေျပနေျပ ထုိင္၍ ၾကည့္ေနသည္။
““ေမာင္ .. အဲလုိႀကီး .. ၾကည့္မေနနဲ႔ကြာ””
သူ႕လက္ေမာင္းႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားေသာ လက္ ေလးျဖင့္ သူကုိလႈပ္၍ ေျပာလုိက္သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ အၾကည့္က သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးဆီ သုိ႔ ေရာက္လာၿပီး သူက စဲြမက္စရာ အၿပံဳးေလးတစ္ခုကုိ ဖန္တီးလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ..
““သိပ္ .. လွတာဘဲ မမရယ္ ..”” တဲ့ .. ခပ္ညီးညီးေလး ေျပာလုိက္သည္။
““ဟင့္ ..””
ၿပံဳးေယာင္ေယာင္ေလးျဖစ္၍ သြားရေသာ မမ၏ မ်က္ႏွာေလးေပၚတြင္ ရွက္ေသြးေလးေတြ ျဖတ္သြားသည္ ကုိ သူက အေသအခ်ာ ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ မမ၏ မ်က္ႏွာေလးက သူ႔ထံမွ လဲႊဖယ္သြားကာ တဖက္သုိ႔ ေစာင္း ငဲ့၍ သြားရျပန္သည္။
တခဏမွ် တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္၍သြားရျပန္သည္။ ကုိယ္လုံးတီးျဖစ္ေနေသာ သူမကုိ အရြယ္ေရာက္ၿပီး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ သူမ၏ ေဘးတြင္ ကပ္ရက္ ထုိင္ ကာ တစိမ့္စိမ့္ျဖင့္ တပ္မက္စြာ ထုိင္ၾကည့္ေနေလေတာ့ ေစာေစာက သူ၏အေခ်ာ့အျမဴ အပြတ္အရမ္းမ်ားေၾကာင့္ ထႂကြ၍ေနရၿပီျဖစ္ေသာ နီလာ၏ ရမက္မီးတုိ႔ကုိ ေလပင့္ေပး သလုိျဖစ္ကာ ပုိ၍ပင္ သူမ၏ ရမက္မ်ားမွာ ေသာင္းက်န္း ၍ လာရပါသည္။
ၿပီးေတာ့လဲ ရင္ထဲမွ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္၍ လာရကာ သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးမွာလည္း မေနတတ္ မထုိင္ တတ္ျဖစ္လာရလွ်က္ ဒူးေကြးကာ ေထာင္ထားမိေလၿပီျဖစ္ ေသာ သူမ၏ ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားမွာပင္ ေစ့လုိက္ ကားလုိက္ ျဖစ္၍ေနရသည္။
ဒီလုိခ်ည္း ဆက္၍ေနရန္ ေအာင့္အင္း သီးခံျခင္း ငွာ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ သူမသည္တစုံတခုကုိ ေျပာရန္ အားယူလုိက္စဥ္မွာပင္ ..
““မ ..မ ..””
သူ႔အသံေလးက တုံယင္လိႈက္ေမာ၍ေနသည္။
““အင္ ..”
ျပန္ထူးလုိက္ေသာ နီလာ၏ အသံေလးက သူ႔အသံ ထက္ပင္ ပုိ၍ တုိးလွ်ပါသည္။ ဒီလုိထူးလုိက္ရင္းမွပင္ လႊဲ ဖယ္၍ ေဘးတဖက္သုိ႔ ေစာင္းငဲ့ထားေသာ နီလာ၏ မ်က္ႏွာ ေလးက ျပန္၍လွည့္လာကာ ေကာ့ရႊမ္းေသာ သူမ၏ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားကုိ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္မွ် ပုတ္ခတ္လုိက္ ရင္း သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားဖြင့္လုိက္ကာ သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ရႊမ္းရႊမ္းစားစားၾကည့္လုိက္သည္။
သူမကဘာမွမေျပာေသးဘဲ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကုိ မက္ေမာစြာျဖင့္ ေငး၍ၾကည့္ေနသည္။
““ေမာင္ .. ေျပာေလ .. ေမာင္ရယ္””
ဒီေတာ့မွ သူက သက္၀င္လႈပ္ရွားလာၿပီး သူ၏ ခ်စ္စရာ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက လႈပ္ရွား၍လာသည္ကုိ နီလာျမင္လုိက္ရသည္။
““ေမာင့္ ..ကုိ .. ခ်စ္လားဟင္””
““ေအာ္ .. ေမာင္ရယ္ .. ေျဖဖုိ႔ေရာလုိေသးလုိ႔လားကြယ္ ..””
““ဟင့္အင္း .. မမ .. ေျပာတာကုိ ေမာင္ၾကားခ်င္လုိ႔ ..””
ခေလးဆုိးႀကီးႏွယ္ ေျပာလာျပန္ပါၿပီ။ မမ၏ သူ႔ကုိရႊမ္းရႊမ္းစားစားၾကည့္၍ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးက ၿပံဳးေယာင္ သန္း၍သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကုိ ေစ့ေစ့ေလး ၾကည့္လုိက္သည္။
+37 Vote Up
Report to moderator   Logged
အတန္းတက္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ ပုိစ့္ေတြကို ၾကိဳးစားတင္ေနပါတယ္။ သနားေသာအားျဖင့္ ဗုတ္ေပးၾကပါဗ်ိဳ႕။

Offline nanda

Re: ထြက္မေျပးနဲ႔ ရွက္ေသြးေလးရယ္
« Reply #7 on: January 24, 2013, 03:52:24 PM »
““ေမာင္.. သိပ္ၿပီးၾကားခ်င္လား..””
““အင္း””
 ““လာ ဒါဆုိ အနားကပ္””
သူမက သူ႔လက္ေမာင္းကုိ ဆဲြ၍ အေခၚ သူ႔မ်က္ ႏွာက နီလာ၏ မ်က္ႏွာေပၚသုိ႔ကပ္လာၿပီး မ်က္ႏွာကုိ ေစာင္းကာ သူ႔နားေလးကုိ နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသုိ႔ ေတ့ကပ္ ေပးလုိက္သည္။
နီလာက သူ႔နားႏုႏုေလးကုိ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ ျဖင့္ ဖိညွပ္လုိက္ၿပီး သြာေလးျဖင့္ ဖြဖြေလးကုိက္လုိက္သည္။ ၿပီးမွ ..““ေမာင့္ကုိ မမ က ခ်စ္လြန္းလုိ႔ .. မမ တကုိယ္ လုံးကုိ ပုံအပ္လုိက္တာေပါ့ကြယ္”” နီလာက တုန္ခုိက္စြာ ေျပာလာသည္။
သူ႕မ်က္ႏွာေလးက လွည့္လာကာ နီလာႏွင့္ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆုိင္လုိက္သည္။
““ဒါဆုိ .. ေမာင္ .. တအားခ်စ္ေတာ့မယ္ေနာ္””
လုိ႔ေျပာၿပီး သူ၏ ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ ႂကြလုိက္သည္။
““သိပ္ဆုိးတဲ့ေကာင္ေလး ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး”” ဟု စိတ္ထဲကေျပာရင္း သူ႔ကုိ မမက ေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရွက္ေသြးတုိ႔မွာ နီလာ၏ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခု လုံးတြင္ နီျမန္းရုံသာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ၾကက္ေသြးေရာင္ပင္ ထ၍ေနရေခ်ၿပီ။
ၿပီးေတာ့ သူက သူ႕အ၀တ္အစားေတြ အကုန္လုံးကုိ ခၽြတ္ ပစ္လုိက္သည္။ နီလာက မ်က္လုံးေလးေတြကုိ ျပန္ၿပီး မိွတ္ဖုိ႔ ႀကံလုိက္ေပမဲ့လဲ မမိွတ္ေတာ့ဘဲ ဖြင့္လွ်က္ကပင္ သူ႔ကုိ ခပ္ရဲရဲပင္ၾကည့္ေနလုိက္သည္။  နီလာ၏ ကုိယ္လုံးေလး တခုလုံး တုံယင္၍ေနရသည္။ သူ႔အ၀တ္ အစားေတြအားလုံး ကၽြတ္ ထြက္သြားေပၿပီ။
““အုိ..”” နီလာ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေယာင္ယမ္း၍ ထြက္ သြားရရင္း နီလာ၏ အၾကည့္မ်ားသည္ စူးရွ၍ သြားရ သည္။ ၿပီးေတာ့ အလုိအေလွ်ာက္ပင္ သူမ၏ မ်က္လုံး ေလးႏွစ္လုံး သည္ မိွတ္၍ က်သြားေတာ့သည္။
ထုိအခ်ိန္မွာပင္ သူက နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ကုိ အသာေလးဖိကပ္စုပ္နမ္းလုိက္ရင္း နီလာရဲ႕ ကုိယ္လုံး ေလးကုိ ဖက္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကုိယ္လုံးႀကီးက နီလာ ၏ ကုိယ္ေပၚသုိ႔ လိွမ့္၍တက္လာသျဖင့္ သူမ၏ ေပါင္ေတြ ကုိ ျပန္စန္႔ကာကားေပးလုိက္သည္။ သူမ၏ ကုိယ္ေပၚသုိ႔ ေရာက္၍လာေသာ သူ႔ကုိယ္ႀကီး အေလး ခ်ိန္ေၾကာင့္ နီလာ ၏ လည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွ “အြန္႔” ကနဲျဖစ္သြားရသည္။ စန္႔ ၍ကားေပးထားေသာ သူမ၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔ သူ႔ကုိယ္လုံး ႀကီး က်က်နန ေရာက္သြားခ်ိန္မွာပင္ သူက နီလာ၏ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကုိ လႊတ္ကာ ဒူးေထာက္၍ ထုိင္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နီလာ၍ ကား၍စန္႔ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ျပန္၍ ဒူးေကြး ၿပီးေထာင္ေပးလုိက္သည္။
ဒီအခုိက္မွာပင္ နီလာကလဲ က်ယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္ ကာ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးကုိယ္လုံးတည္းျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏ ဂ်င္းရွပ္အင္းက်ီေလးကုိ အျမန္ပင္ ဆဲြ၍ ခၽြတ္ပစ္ လုိက္သည္။ သူ႕လီးတန္ႀကီးက နီလာ၏ အရည္ေလးေတြစိမ့္ ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္၀သုိ႔ ေတ့ေထာက္၍ အလာ တြင္ သူမ၏ ခါးေလးတြန္႔သြားသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူ၏ လီးတန္ႀကီးကုိ နီလာ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔  ထုိး၍ သြင္းေခ်ၿပီ။
““ဗ်စ္.. အင့္ . ဗ်စ္. . ဗ်စ္ .. အင့္ . အ .. ဟ .. ဗ်စ္ .. ႁပတ္.. ဖြတ္..အ .. ကၽြတ္..ကၽြတ္”” နီလာ၏ ကုိယ္လုံးတီး ျဖဴျဖဴေလးမွာ ေကာ့၍ တက္သြားသည္။
““ပလြတ္.. ဖတ္ .. ဖြပ္””
လုိးပါၿပီ လီးတန္ႀကီးတေခ်ာင္းလုံး အဆုံး၀င္သြားၿပီးသည္ႏွင့္ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္၍ ဆဲြထုတ္ကာ လုိးပါေတာ့သည္။
““အ .. အား .. အ .. အား အင့္ ..အင္း”” နီလာ၏ႏုိ႔ႀကီးမ်ားေရွ႕ေနာက္ လႈပ္ရမ္း၍ေနသည္။ ကုတင္ႀကီးကလဲ အဆက္မျပတ္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ခုန္၍ေန သည္။ အားႏွင့္ေဆာင့္ ေဆာင့္လုိးလုိက္တုိင္း နီလာ၏ ကုိယ္လုံး ေလးက ေခါင္းရင္းဖက္သုိ႔ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲတြန္းတင္တာ ခံရသလုိ တက္၍ တက္၍သြားသည္။
နီလာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ တင္းၾကပ္ ျပည့္သိပ္စြာ ေဆာင့္လုိးေနေသာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏လီးႀကီးက အရသာရိွ လြန္းလွသည္။ စီးကနဲ..စီးကနဲ တင္းတင္းႀကီး ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ အလုိး ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နီလာမွာ အရသာထူးႀကီးကုိ ခုံမင္ ႏွစ္သက္ေနမိသည္။ မခ်ိတင္ကဲ မရုိးမရြျဖစ္လြန္းတာ ေၾကာင့္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ စုလုိက္ကားလုိက္ လုပ္လုိက္မိသည္။
““ေပါင္ကုိ ကားထားစမ္းပါ မမရယ္ .. ခပ္ၿဖဲၿဖဲေလးေပါ့ ..””
““ဒီထက္ၿပဲခ်င္ရင္လဲ ကုိယ့္ဟာကုိယ္သာၿဖဲေတာ့”” ဟုေျပာရင္း နီလာက သူမ၏ ေပါင္လုံး ျဖဴျဖဴႀကီး ႏွစ္လုံးကုိ အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားေပးလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ မေစ့ျဖစ္ေအာင္လဲ သူမကုိယ္သူမ သတိထားလုိက္သည္။
““ႁဗြတ္ .. စြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္””
““အ .. လားလားလား ..””
ဒီတစ္ခ်က္ကေတာ့ နီလာမ်က္ရည္ေလးမ်ား ၀ဲသြား သည္။ ေစာက္ရည္မ်ား အံက်လာသည္ထိ ျဖစ္သြားရ သည္။ ဒါေပမဲ့ အသဲခုိက္ေအာင္ပင္ ေကာင္းသြားရသည္။ အရသာေတြရိွသထက္ရိွလာကာ အားမလုိအားမရ ျဖစ္၍လာရေသာ နီလာက သူမ၏ ကုိယ္လုံးတီး ျဖဴျဖဴေလးကုိ ေလွကေလး တစင္းပမာ ဟုိဖက္ေစာင္း ဒီဖက္ေစာင္း ႏွင့္ လူး၍ လိွမ့္ေပးကာ အလုိးခံသည္။
သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ခပ္ေစာင္းေစာင္း၀င္၍ သြားေသာ လီးတန္ႀကီးထိပ္က အတြင္းမွ အသားႏု ေလးမ်ား ကုိ ေစာက္ေခါင္းနံရံျပင္မွ သပ္သပ္တြန္း၍ခ်ကာ ထိထိမိမိ ႀကီးထုိးေဆာင့္သည္။လထုိအခါ ေစာက္ပတ္မ်က္ႏွာျပင္ရိွ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ ခမ္းသားႏွစ္ဖက္က လီးတန္ႀကီးကုိ အားရပါးရ ညွပ္ညွပ္ၿပီး ဆဲြညွစ္ေနၾကသည္။
ဘသားေခ်ာ မုိးလိႈင္ေက်ာ္က တဟင္းဟင္းႏွင့္ မေႏွာေခြ႕၏။ တရွဴးရွဴးတရွဲရွဲျဖင့္ မာန္ထကာ နီလာ၏ ႏုိ႔ႀကီး ႏွစ္လုံးကုိ စုံကုိင္ၿပီး အားရပါးရပင္ မနားတမ္း ေဆာင့္၍ လုိးေနသည္။ နီလာ၏ ဖင္ႀကီးက ဖိအားေၾကာင့္ ျပားျပား သြားၿပီး ေမြ႕ယာထဲနစ္၍ နစ္၍ ၀င္သြားေခ်သည္။ ၾကာလာေတာ့ တလွပ္လွပ္တုန္ေနေသာ ရင္ေၾကာင့္ အသက္ရွဴႏုံးေတြ ျပင္းထန္လာသည္။ နီလာ၏ ရင္ထဲတြင္ လိႈက္၍ ေမာလာသည္။ တဟင္းဟင္းျဖင့္ ျဖစ္လာရသည္။ နီလာ၏ ေဖါင္းလြန္း ကားလြန္းကာ ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးတြင္ အရည္ေတြမွာ ရႊဲနစ္၍ေနေခ်ၿပီ။ ထုိေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသုိ႔ အရည္မ်ားစုိရႊဲကာ ေျပာင္လက္၍ မာေၾကာ သန္မာလွသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္၏ လီးတန္ႀကီး ကလဲ တဟဲဟဲျဖင့္ ျပင္းထန္စြာ ေဆာင့္လုိး၍ေနသည္။ မုိးလိႈင္ေက်ာ္သည္ သူ၏ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ နီလာ၏ ကုိယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခ်လုိက္ရာ နီလာ၏ လက္ေလးႏွစ္ ဖက္က ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆီးႀကိဳ၍ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လုိက္သည္။
မုိးလိႈင္ေက်ာ္က သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဖက္ ထားလုိက္ၿပီး နီလာ၏ ပါးေလးကုိ အၾကာႀကီးနမ္းလုိက္ကာ ဖင္ကုိ ႂကလွ်က္ ဖြတ္ကနဲ ႁဗတ္ကနဲ အားကုန္ ေဆာင့္ရင္းက သူ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိ နီလာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ တဆုံး ပင္ ထုိးစုိက္ ဖိကပ္လုိက္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကုိ မမ၏ ေစာက္ ပတ္ႀကီးထဲသုိ႔ ပန္းသြင္း လုိက္ေတာ့သည္။
ပူကနဲ .. ေႏြးကနဲ အရသာကား ဆယ့္ေလးငါး ႀကိမ္ထက္မနဲ နီလာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဆက္တုိက္ ခံစားလုိက္ရၿပီး ““ေမာင္””၏ လီးတန္ႀကီးမွာလဲ အတင္းဆုံး အမာဆုံးႀကီးထြား မာေၾကာသြားခုိက္မွာပင္ ကုိယ္လုံးေလး တစ္ခုလုံး သိမ့္ကနဲ တုန္ကာ ေကာ့တက္သြားရင္း ..““မမ””၏  ေစာက္ရည္မ်ားကလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ““ေမာင္””၏ လီးတန္ ႀကီးကုိ ရီွးကနဲ ရီွးကနဲ ျဖင့္ ေလးငါး ေျခာက္ႀကိမ္ထက္မနဲ ျမတ္ႏုိးစြာျဖင့္ ဖ်န္းပက္လုိက္ပါ ေတာ့ေလသည္။


ၿပီးပါၿပီ
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)