အကယ္ေရြ႕သာ သင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ႕ၿပီး သင္အင္မတန္မွ စက္ဆုပ္ေအာ့ႏွလုးံနာလွေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူသူမဲ႕ေသာ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္း အေပၚတြင္ အတူတကြ ရွင္သန္ ေနထိုင္ရမည္ ဆိုပါက သင္မည္သို႕ ရင္ဆိုင္မည္နည္း....။
-----------------×--------------×------------------×---------------------×----------------------×------------------------×----------------
`` ေတာက္........မေတြ႕ခ်င္တဲ႕လူကိုမွ လာေတြ႕ရတယ္လို႕...က်က္သေရ တုံးလုိက္တာ..ထြီ..``
ေမာ္ေတာ္ကုန္းပတ္ေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ သူမကို ျမင္လိုက္ေတာ့ ပထမ အံ႕ၾသသြားသည္..။ ဒုတိယ မ်က္ေမွာက္ႀကီး ၾကဳတ္လို႕ ဖ်တ္ခနဲ..ေနာက္ဆုံးမွာ မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္...။
`` ေအာင္မာ...ငျပဴးကမ်ား လာၿပဲရတယ္လို႕ ရွိေသး..ဟြန္း...ထြီ...``
စိတ္ထဲကေန ရိုင္းရိုင္းပ်ပ် ပဲေတြးၿပီး ပ်စ္ကနဲေနေအာင္တံေတြး ေထြးျပၿပီး သတ္မွတ္ထားတဲ႕ အခန္းထဲ ပဲ ျပန္၀င္လာခဲ႕ေတာ့တယ္..။
ေမာ္ေတာ္အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္တဲ႕အထိ ေဒါသအရွိန္က မေျပခ်င္..။ဘယ္ေျပလိမ္႕မလဲ...။ဟို သေကာင့္သား ေခြး...ကုလား..လူကျဖင့္ လမ္းေဘးကြမ္းယာသည္..ၾကည္႕ေတာ့ မခုတ္တတ္တဲ႕ ေၾကာင္..။ လုပ္ေတာ့ မိန္းမလို မိန္းမရနဲ႕ က်က္သေရတုံး..။ဘယ္ဘ၀က ေရွးေရစက္လဲ မသိေတာ့..။ဘယ္လိုမွ ..မ်က္ႏွာေၾကာမတည္႕..။မတည္႕ဆို ...မတည္႕စရာ အေၾကာင္းေတြက လဲ ရွိေနတယ္ေလ..။တကယ္ပါပဲ...ဒီေလာက္ေတြ႕ခဲ႕ဆုံခဲ႕ တဲ႕ အခ်ိန္တို ခဏေလး အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ မုန္းတီးမိသလဲ ဆိုတာ..မသိေတာ့ဘူး..။ဥပေဒသာ မရွိပဲ ေနၾကည္႕ပါလား ..သူမ အရင္ဆုံး သတ္မွာ အဲဒီ ဘိန္းစား..ကိုပဲ..။သူ႕နာမည္က အပနား ဆိုလား...။ ကုလား...ကုလားဒိန္.. ရုပ္ကလဲ ဆိုး..ေစာက္က်င့္ကလဲ မေကာင္း...လမ္းေဘး ကြမ္းယာသည္..။ အဲ..လမ္းေဘး ဆိုတာက သူမ စာသင္တဲ႕ တိုက္ေအာက္တည္႕တည္႕မွာ ေဈးေရာင္းတဲ႕ ေကာင္...။
အခုလဲ တစ္ေလွတဲစီး တစ္ခရီးထဲသြား ဆိုေပမဲ႕ ခရီးသြားေဖာ္ စိတ္ဓါတ္ ဘယ္လိုမွ ေမြးလို႕မရ..။ ခုခ်က္ခ်င္းပဲ ပင္လယ္ထဲ က်ေသသြားပါေစ လို႕ေတာင္ ဆုေတာင္းမိတယ္..။ တကယ္ေတာ့ သူမ ဒီေလာက္ မရိုင္းတတ္..။ယဥ္ေက်းသည္..။သိမ္ေမြ႕သည္..။ၿပီးေတာ့ ရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္ ေသးတယ္..။ဒါေပမဲ႕ အဲဒီ အရွက္အေၾကာက္ေတြ.၊ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕မႈေတြ အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္ သြားေအာင္ လုပ္ခဲ႕တဲ႕လူ..အဲဒီ..ကုလားေကာင္..။ အင္း...မွတ္မိေသးတာ..ေပါ႕...။
+62
« Last Edit: September 06, 2011, 09:54:03 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
`` ကိုထြဋ္ကလဲ ကြယ္..အိမ္ႀကီးကပဲ ေနာက္ေျခာက္လေလာက္ဆိုရင္ ဖ်က္ေတာ့မဲ႕ဟာကို အလကား စာခ်ဳပ္ေနဦးမယ္..``
``မဟုတ္ဘူး...မသက္ထားရဲ႕ ။ ဒီမွာ ေက်ာင္းသားရေအာင္လို႕.။ၿပီးေတာ့ ေနာင္ မသက္ထား ေဘာ္ဒါဖြင့္ရင္ လဲ အဆင္ေျပတယ္ေလ..။ေဈးက ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..။ ေနာက္ စာခ်ဳပ္ျပည္႕သြားေတာ့ ဟိုဘက္လမ္းမွာ ဆက္ငွားရင္ ဒီက ၀ိတ္ နဲ႕ အဆင္ပိုေျပတာေပါ႕..``
``ကိုထြဋ္က စီးပြားေရးသမား ဆိုေတာ့ ဒါ ေဈးတြက္ တြက္လိုက္တာေပါ႕..ဟုတ္လား..``
``ဒါေပါ႕...ဒါေပါ႕..။ ဒီေခတ္မွာ ဒီေလာက္တြက္ထားမွ ေတာ္ရုံ က်တာ..``
``ဒါျဖင့္ ..ဒီက..ကိုလဲ ေဈးတြက္ တြက္ၿပီး လက္ထပ္ခဲ႕တာေပါ႕..ဟုတ္လား..``
``ဟုတ္တာ..ေပါ႕..``
``ဘာ.ဟုတ္တာလဲ..ကိုထြဋ္ေနာ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္တိုစြာ ေအာ္ေတာ့ ကိုထြဋ္ေက်ာ္ ၿပဳံးစစနဲ႕ ျပန္ေခ်ာ့သည္..။
``အလကား..မသက္ထားကလဲ..စိတ္ဆိုးေနျပန္ပါၿပီ...ခ်စ္လို႕စတဲ႕ ဟာကို..``
``..................``
``ကဲပါ...ေရွ့လဲ ၾကည္႕ေမာင္းပါ အုံး..။ေတာ္ၾကာ ဒီက အခ်စ္ႀကီးနဲ႕ လက္မထပ္လိုက္ရပဲ ျဖစ္ေနဦးမယ္..``
``တိုက္..တိုက္ေလ..အဲေတာ့လဲ ..ေအးတာပဲ..``
``...ကြာ..စတဲ႕ဟာကို ကေလးေလး က်ေနတာပဲ..ႏႈတ္ခမ္းစူထားၿပီး ၿပဳံးေတာ့လဲ ၀က္ဖင္ႀကီး က်ေနတာပဲ..``
``ကိုထြဋ္ေနာ္....``
``ေဟာ...ေဟာ...ၿပဳံးၿပီ...ၿပဳံးၿပီ..ေတြ႕လား...``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ၾကာၾကာ စိတ္မေကာင္ႏိုင္ပါ..ရွားရွားပါးပါး အခ်ိန္ကေလးမွာ စိတ္ေကာင္ၿပီး အခ်ိန္မကုန္ခ်င္..။ကိုထြဋ္ကလဲ အေခ်ာ့အျမွဴ ေကာင္းတယ္..မဟုတ္လား..။ အႏွီ ကိုထြဋ္ဆိုေသာ ကိုထြဋ္ေက်ာ္ႏွင့္ ေဒၚသက္ထား၀င္းက သမီးရီးစား မဟုတ္ၾကပါ..။ခ်စ္လွေခ်ရဲ႕.ႀကိဳက္လွေခ်ရဲ႕ဆိုၿပီး ခံစားေၾကကြဲ ၿပီး ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္လာခဲ႕ျခင္းလဲ မဟုတ္..။လြန္ခဲ႕တဲ႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကမွ ကိုထြဋ္မိဘမ်ားက ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမ အဂၤလိပ္စာျပ က်ဴတာမေလး ေဒၚသက္ထား၀င္း ကို ေလ႕လာ သေဘာက်လို႕ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူ ေတာင္းရမ္းကာ ေစ႕စပ္ေပးခဲ႕သူ တစ္ေယာက္..။
အသက္အရြယ္က သုံးဆယ္ေက်ာ္..အပ်ဳိႀကီး မမ..။အဖိုဆိုလို႕ ယင္ဖိုသန္းဖို႕ ေ၀းလို႕ ရီးစားသနံေတာင္ မထားခဲ႕ဘူးသူ..။ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းစာ..။ႀကီးလာေတာ့ စီးပြားေရး..။ဒါပဲ အာရုံ ရွိသူ...။ပညာ အရည္အခ်င္း က ေျပာစရာမလိုေတာ့..။ေငြေၾကး ခ်မ္းသာမႈ ကလဲ သူမအေဒၚနဲ႕ ေဘာက္ေထာ္မွာ ျခံနဲ႕ တိုက္နဲ႕ ေနထိုင္ေနတဲ႕ အေဒၚတစ္ခု တူမတစ္ခု ဘ၀..။ အလွအပ ၾကည္႕မလား..။ ခုေခတ္ မင္းသမီးေတြ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြ လြမ္းသြားမယ္..။ တကယ္႕ ခါးေသးရင္ခ်ီ..ျဖဴျဖဴ ေတာင့္ေတာင့္ မႀကီး...။
ကိုထြဋ္ေက်ာ္ ကလဲ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ။ေက်ာက္ေလာက ၊အိမ္ေလာက..၊ ကားေလာကမွွာ မင္းမူေနတဲ႕ ၀င္ဒါမီယာက က်ားတစ္ေကာင္..။မိုးကုတ္ အႏြယ္ ရွမ္းတရုတ္ စပ္.။အမ်ိဳးေကာင္းသား သူေဌးပီပီ လက္စလက္နေလးေတြ ဇ..ကေလးေတြ ရွိတယ္..။သံေယာဇဥ္ အျပာ ကေလးေတြ ရွိတယ္..။ထားပါေတာ့ေလ.. ေက်ာက္ေကာင္းမွန္ရင္ အနာေတာ့ ဘယ္ကင္းပါ႕မလဲ..။ ကဲ..ဒီေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀က ေနနဲ႕လ ေရႊနဲ႕ျမ ၊ ျမင္သူတိုင္း သြားရည္က်ရတဲ႕ ဘ၀..။
အခုလဲ လြစ္စ္လမ္းက ကိုထြဋ္အသိ အဖိုးႀကီး အိမ္ အခန္းလာငွါးတာ..။ ေျခာက္လစာ အျပတ္ အခန္းငွားေပးဖို႕ လိုက္လာတာ..။ ေဒၚသက္ထား၀င္းကိုယ္တိုင္က ငယ္ငယ္ထဲက အေဒၚအပ်ဳိႀကီးနဲ႕ပဲ ကိုယ္႕ဘ၀ ကိုယ္ေက်ာင္းေနလာခဲ႕တာဆိုေတာ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ကိုခ်ည္းပဲ မွီခိုၿပီး အားကိုးမေနခ်င္..။ဘာလုပ္မွာလဲ အားကိုးခ်င္မွေတာ့ အေစာႀကီးကထဲက လင္ယူမွာေပါ႕..။လင္...ဘာလုပ္ဖို႕လဲ...။အေဒၚစကား မပယ္ရွားခ်င္လို႕သာ ေခါင္းျငီမ္႕ခဲ႕တာ..။အခ်ိန္မေရြး ေခါင္းခါ ႏိုင္တယ္..။ အေဒၚကလဲ အတင္းေတာ့ မတိုက္တြန္းပါ..။ ခ်စ္လို႕လဲ မဟုတ္..။အခ်စ္ဆိုတာ..ဘာလဲ..။နားမလည္..။ဘာပဲေျပာေျပာ သူက ေယာက်္ား ဆိုေတာ့ ဦးေဆာင္ဦး ရြက္ ျပဳခ်င္မွာေပါ႕...။ ဒါ..သဘာ၀ က်ပါတယ္ေလ..။
အဲဒီေန႕ ကအိမ္ရွင္ အဖိုးႀကီးနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စကားေျပာ၊ စာလဲခ်ဳပ္၊ ေငြလဲ အေျပ ေပးၿပီး ျပန္လာခဲဲ႕တယ္..။တိုက္ကေတာ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ပါ။ သစ္သားၾကမ္းခင္းနဲ႕ ေရွးေဟာင္းပုံစံ အုတ္ပတ္ကား ခပ္ညံ႕ညံ႕ တက္ထားတာပါ..။တစ္ခ်ဳိ႕ ေနရာေတြက စိုလို႕ ရႊဲလို႕ စုတ္ျပတ္လို႕ ေနခ်င္စရာ တကြက္မွ မရွိဘူး..။ ေအးေလ.. ေျခာက္လပဲ ဆိုေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း အေကာင္းအဆိုး တစ္ခြန္းမွ မေျပာေတာ့ပဲ ျပန္လာခဲ႕တယ္..။ အင္းဘာလိုလိုနဲ႕ ေဘာ္ဒါ ကိစ္စေတာင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ရတယ္..။ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာမာလာက ျပင္ဦးလြင္မွာေလ..။အဲဒါ သူနဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး ကိုယ္ကဒီမွာ ေက်ာင္းသားစု။ စာျပၿပီး စီမံခန္႕ခြဲ ။ အဲ..ဟိုကိုေတာ့စာေမးပြဲေျဖဖို႕ ေျခာက္လ အလိုေလာက္မွာ စခန္းသြင္းဖို႕ လႊတ္..။ ဟိုမွာ သူငယ္ခ်င္းက အုပ္ခ်ဳပ္..။ အဲဒီလို ႀကံထားတာေလ..။နဲနဲ ေတာ့ ေနာက္က်သြားၿပီ..။ အင္းေလ.. ေနာက္ႏွစ္ေပါ႕..။
ေနာက္အပတ္ စေနေန႕ မွာ သင္တန္းစဖြင့္ျဖစ္တယ္..။ လမ္းေဘးက ကားပါ႕ကင္ေနရာမွာ ကားကိုရပ္ၿပီး တိုက္ရွိရာကို လာခဲ႕တယ္..။ အဲဒီမွာ..စေတြ႕တာပဲ..။ ကြမ္းယာဆိုင္ေလး..။ကြမ္းယာ ၊ေဆးလိပ္၊ အခ်ဳိအခ်ဥ္ကေလးေတြက စလို႕ တိုလီမိုလီဟာေလးေတြ အစုံ ေရာင္းတဲ႕ဆိုင္ေလး..။က်ဴရွင္သင္မဲ႕ တိုက္ေအာက္တည္႕တည္႕မွာ အခန္႕သား ေနရာယူလို႕..။ေၾသာ္..သူက..ဟိုးအရင္ထဲက ရွိခဲ႕တာထင္ပါရဲ႕လို႕ ေတြးၿပီး တိုက္ေပၚတက္မယ္ အလုပ္..။ကြမ္းယာဆိုင္က အေကာင္..ကုလားစုတ္..ေပါ႕.။
အစုတ္ပလုပ္ ငတိက သူမကို စူးစူးရဲရဲ ႀကီး ၾကည္တယ္..။ၾကည္႕တာမွ ၿပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ ႀကီး..။ တကယ္ ၾကက္သီးထစရာ..။ရင္ဖို စရာ..။ ၿပီးေတာ့ ..ေဒါသ ထြက္စရာ..။ ဘုၾကည္႕တစ္ခ်က္ ျပန္ၾကည္႕ေပးၿပီး ဆံပင္ရွည္ေတြကို ရမ္းခါရင္း ကိုယ္စာသင္မဲ႕ ေနရာကို တက္လာတာေပါ႕..။ ေအာင္မာ...ကုလား..အစုတ္ပလုပ္ေကာင္က...မၿပီးေသးဘူး...။ေနာက္ကေန ႏွမခ်င္း မစာနာ လိုက္ၾကည္႕ေန လိုက္တာမ်ား..သက္ထားရဲ႕ ထမိန္ထဲ သူ႕မ်က္လုံးႀကီးေတြ..ထိုးေဖာက္ ၀င္လာေတာ့မတတ္ပဲ..။ဒါနဲ႕ သက္ထား ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႕ ျပန္ငဲ႔ေစာင္း ၾကည္႕တာေတြ႕ေတာ့..မွ ငနဲသား..ကမ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္..။ မလႊဲခ်င္ လႊဲခ်င္နဲ႕ ေပါ႕..။
ေလွကားကို ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး တက္လာတာေတာင္ ျပည္႕ျပည္႕တင္းတင္း စြင့္စြင့္ကားကား တင္သားႀကီးေတြကို အားမနာစတမ္း လိုက္ ရိႈး ေနတဲ႕ ကုလားမ်က္လုံးေတြကို ေဒၚသက္ထား၀င္း အာရုံထဲက ေတာ္ရုံနဲ႕ မထြက္..။ ကိုယ္လွတာေတာ့ ကိုယ္သိတာေပါ႕..။အဲ..အဲဒီတင္သား..တင္ႀကီး..ဖင္ႀကီးေတြက ..တင္းရင္းၿပီး အိၿဖိဳးေနပုံက ေရအိုးႀကီး တစ္လုံးကို ခါးေအာက္ပိုင္းမွာ ေကာ္နဲ႕ ဆက္ကပ္ထားသလို ေဒၚသက္ထား၀င္း ကိုယ္တိုင္လဲ ကိုယ္႕ဟာႀကီးေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူမိတယ္ေလ...။အဲဒီလို...ၾကြေန ေမာက္ေနေအာင္လဲ ေလ႕က်င့္ခဲ႕ရေသးတာ ကိုး...။မယ္ဘြဲ႕ေတြ..လွယဥ္ေက်းမယ္ေတြ..၊ မစ္.စ္ ဘာညာေတြတစ္ခါမွ မရဘူးခဲ႕..။အဲ ..မရဖူး ဘူးဆိုတာထက္..စတိတ္စင္ေပၚမွာ ကိုယ္႕ဟာႀကီးေတြကို ထုတ္ျပၿပီး ဆုေလးတစ္ဆုေလာက္ပဲ ရမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္တန္ပါ႕မလဲ..ေနာ္..။ ႏို႕မို႕ဆိုလို႕ကေတာ့...ဟင္း.ဟင္း..ဒီတင္သား ၃၈ လက္မ ႀကီးေတြက ဒိုင္လူႀကိးေတြ။ ပရိတ္သတ္ေတြဆီက အမွတ္ေတြကို ေၿခြယူႏိုင္မဲ႕ လက္နက္ေတြေပါ႕..။
တင္ပဲလား....မဟုတ္ေသး...တင္က်ေတာ့ ၃၈၊ ခါးက်ေတာ့ ၂၅ ၊ ဘယ္ေလာက္သြယ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္က်ဥ္းသလဲ..။ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ လက္နဲ႕ ထြာဆိုင္ သာသာပဲ ရွိတယ္..။အတိပဲ..။မပိုဘူး..မလိုဘူး..။ လက္ျပတ္အကီ်ၤ ေတြ ေျပာင္ ထမိန္ေတြ ထည္လဲ ၀တ္ခဲ႕တယ္..။၀တ္တတ္ စားတတ္ေတာ့ ၾကည္႕ၾကရတဲ႕ ေကာင္ေတြရဲ႕ ရမက္စိတ္ရိုင္း ေတြကို ခ်က္ခ်င္းႏိုးလာေစတဲ႕ အဆက္အေပါက္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ အသိ..။
``မဟုတ္ဘူး...မသက္ထားရဲ႕ ။ ဒီမွာ ေက်ာင္းသားရေအာင္လို႕.။ၿပီးေတာ့ ေနာင္ မသက္ထား ေဘာ္ဒါဖြင့္ရင္ လဲ အဆင္ေျပတယ္ေလ..။ေဈးက ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..။ ေနာက္ စာခ်ဳပ္ျပည္႕သြားေတာ့ ဟိုဘက္လမ္းမွာ ဆက္ငွားရင္ ဒီက ၀ိတ္ နဲ႕ အဆင္ပိုေျပတာေပါ႕..``
``ကိုထြဋ္က စီးပြားေရးသမား ဆိုေတာ့ ဒါ ေဈးတြက္ တြက္လိုက္တာေပါ႕..ဟုတ္လား..``
``ဒါေပါ႕...ဒါေပါ႕..။ ဒီေခတ္မွာ ဒီေလာက္တြက္ထားမွ ေတာ္ရုံ က်တာ..``
``ဒါျဖင့္ ..ဒီက..ကိုလဲ ေဈးတြက္ တြက္ၿပီး လက္ထပ္ခဲ႕တာေပါ႕..ဟုတ္လား..``
``ဟုတ္တာ..ေပါ႕..``
``ဘာ.ဟုတ္တာလဲ..ကိုထြဋ္ေနာ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္တိုစြာ ေအာ္ေတာ့ ကိုထြဋ္ေက်ာ္ ၿပဳံးစစနဲ႕ ျပန္ေခ်ာ့သည္..။
``အလကား..မသက္ထားကလဲ..စိတ္ဆိုးေနျပန္ပါၿပီ...ခ်စ္လို႕စတဲ႕ ဟာကို..``
``..................``
``ကဲပါ...ေရွ့လဲ ၾကည္႕ေမာင္းပါ အုံး..။ေတာ္ၾကာ ဒီက အခ်စ္ႀကီးနဲ႕ လက္မထပ္လိုက္ရပဲ ျဖစ္ေနဦးမယ္..``
``တိုက္..တိုက္ေလ..အဲေတာ့လဲ ..ေအးတာပဲ..``
``...ကြာ..စတဲ႕ဟာကို ကေလးေလး က်ေနတာပဲ..ႏႈတ္ခမ္းစူထားၿပီး ၿပဳံးေတာ့လဲ ၀က္ဖင္ႀကီး က်ေနတာပဲ..``
``ကိုထြဋ္ေနာ္....``
``ေဟာ...ေဟာ...ၿပဳံးၿပီ...ၿပဳံးၿပီ..ေတြ႕လား...``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ၾကာၾကာ စိတ္မေကာင္ႏိုင္ပါ..ရွားရွားပါးပါး အခ်ိန္ကေလးမွာ စိတ္ေကာင္ၿပီး အခ်ိန္မကုန္ခ်င္..။ကိုထြဋ္ကလဲ အေခ်ာ့အျမွဴ ေကာင္းတယ္..မဟုတ္လား..။ အႏွီ ကိုထြဋ္ဆိုေသာ ကိုထြဋ္ေက်ာ္ႏွင့္ ေဒၚသက္ထား၀င္းက သမီးရီးစား မဟုတ္ၾကပါ..။ခ်စ္လွေခ်ရဲ႕.ႀကိဳက္လွေခ်ရဲ႕ဆိုၿပီး ခံစားေၾကကြဲ ၿပီး ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္လာခဲ႕ျခင္းလဲ မဟုတ္..။လြန္ခဲ႕တဲ႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကမွ ကိုထြဋ္မိဘမ်ားက ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမ အဂၤလိပ္စာျပ က်ဴတာမေလး ေဒၚသက္ထား၀င္း ကို ေလ႕လာ သေဘာက်လို႕ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူ ေတာင္းရမ္းကာ ေစ႕စပ္ေပးခဲ႕သူ တစ္ေယာက္..။
အသက္အရြယ္က သုံးဆယ္ေက်ာ္..အပ်ဳိႀကီး မမ..။အဖိုဆိုလို႕ ယင္ဖိုသန္းဖို႕ ေ၀းလို႕ ရီးစားသနံေတာင္ မထားခဲ႕ဘူးသူ..။ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းစာ..။ႀကီးလာေတာ့ စီးပြားေရး..။ဒါပဲ အာရုံ ရွိသူ...။ပညာ အရည္အခ်င္း က ေျပာစရာမလိုေတာ့..။ေငြေၾကး ခ်မ္းသာမႈ ကလဲ သူမအေဒၚနဲ႕ ေဘာက္ေထာ္မွာ ျခံနဲ႕ တိုက္နဲ႕ ေနထိုင္ေနတဲ႕ အေဒၚတစ္ခု တူမတစ္ခု ဘ၀..။ အလွအပ ၾကည္႕မလား..။ ခုေခတ္ မင္းသမီးေတြ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြ လြမ္းသြားမယ္..။ တကယ္႕ ခါးေသးရင္ခ်ီ..ျဖဴျဖဴ ေတာင့္ေတာင့္ မႀကီး...။
ကိုထြဋ္ေက်ာ္ ကလဲ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ။ေက်ာက္ေလာက ၊အိမ္ေလာက..၊ ကားေလာကမွွာ မင္းမူေနတဲ႕ ၀င္ဒါမီယာက က်ားတစ္ေကာင္..။မိုးကုတ္ အႏြယ္ ရွမ္းတရုတ္ စပ္.။အမ်ိဳးေကာင္းသား သူေဌးပီပီ လက္စလက္နေလးေတြ ဇ..ကေလးေတြ ရွိတယ္..။သံေယာဇဥ္ အျပာ ကေလးေတြ ရွိတယ္..။ထားပါေတာ့ေလ.. ေက်ာက္ေကာင္းမွန္ရင္ အနာေတာ့ ဘယ္ကင္းပါ႕မလဲ..။ ကဲ..ဒီေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀က ေနနဲ႕လ ေရႊနဲ႕ျမ ၊ ျမင္သူတိုင္း သြားရည္က်ရတဲ႕ ဘ၀..။
အခုလဲ လြစ္စ္လမ္းက ကိုထြဋ္အသိ အဖိုးႀကီး အိမ္ အခန္းလာငွါးတာ..။ ေျခာက္လစာ အျပတ္ အခန္းငွားေပးဖို႕ လိုက္လာတာ..။ ေဒၚသက္ထား၀င္းကိုယ္တိုင္က ငယ္ငယ္ထဲက အေဒၚအပ်ဳိႀကီးနဲ႕ပဲ ကိုယ္႕ဘ၀ ကိုယ္ေက်ာင္းေနလာခဲ႕တာဆိုေတာ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ကိုခ်ည္းပဲ မွီခိုၿပီး အားကိုးမေနခ်င္..။ဘာလုပ္မွာလဲ အားကိုးခ်င္မွေတာ့ အေစာႀကီးကထဲက လင္ယူမွာေပါ႕..။လင္...ဘာလုပ္ဖို႕လဲ...။အေဒၚစကား မပယ္ရွားခ်င္လို႕သာ ေခါင္းျငီမ္႕ခဲ႕တာ..။အခ်ိန္မေရြး ေခါင္းခါ ႏိုင္တယ္..။ အေဒၚကလဲ အတင္းေတာ့ မတိုက္တြန္းပါ..။ ခ်စ္လို႕လဲ မဟုတ္..။အခ်စ္ဆိုတာ..ဘာလဲ..။နားမလည္..။ဘာပဲေျပာေျပာ သူက ေယာက်္ား ဆိုေတာ့ ဦးေဆာင္ဦး ရြက္ ျပဳခ်င္မွာေပါ႕...။ ဒါ..သဘာ၀ က်ပါတယ္ေလ..။
အဲဒီေန႕ ကအိမ္ရွင္ အဖိုးႀကီးနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စကားေျပာ၊ စာလဲခ်ဳပ္၊ ေငြလဲ အေျပ ေပးၿပီး ျပန္လာခဲဲ႕တယ္..။တိုက္ကေတာ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ပါ။ သစ္သားၾကမ္းခင္းနဲ႕ ေရွးေဟာင္းပုံစံ အုတ္ပတ္ကား ခပ္ညံ႕ညံ႕ တက္ထားတာပါ..။တစ္ခ်ဳိ႕ ေနရာေတြက စိုလို႕ ရႊဲလို႕ စုတ္ျပတ္လို႕ ေနခ်င္စရာ တကြက္မွ မရွိဘူး..။ ေအးေလ.. ေျခာက္လပဲ ဆိုေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း အေကာင္းအဆိုး တစ္ခြန္းမွ မေျပာေတာ့ပဲ ျပန္လာခဲ႕တယ္..။ အင္းဘာလိုလိုနဲ႕ ေဘာ္ဒါ ကိစ္စေတာင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ရတယ္..။ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာမာလာက ျပင္ဦးလြင္မွာေလ..။အဲဒါ သူနဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး ကိုယ္ကဒီမွာ ေက်ာင္းသားစု။ စာျပၿပီး စီမံခန္႕ခြဲ ။ အဲ..ဟိုကိုေတာ့စာေမးပြဲေျဖဖို႕ ေျခာက္လ အလိုေလာက္မွာ စခန္းသြင္းဖို႕ လႊတ္..။ ဟိုမွာ သူငယ္ခ်င္းက အုပ္ခ်ဳပ္..။ အဲဒီလို ႀကံထားတာေလ..။နဲနဲ ေတာ့ ေနာက္က်သြားၿပီ..။ အင္းေလ.. ေနာက္ႏွစ္ေပါ႕..။
ေနာက္အပတ္ စေနေန႕ မွာ သင္တန္းစဖြင့္ျဖစ္တယ္..။ လမ္းေဘးက ကားပါ႕ကင္ေနရာမွာ ကားကိုရပ္ၿပီး တိုက္ရွိရာကို လာခဲ႕တယ္..။ အဲဒီမွာ..စေတြ႕တာပဲ..။ ကြမ္းယာဆိုင္ေလး..။ကြမ္းယာ ၊ေဆးလိပ္၊ အခ်ဳိအခ်ဥ္ကေလးေတြက စလို႕ တိုလီမိုလီဟာေလးေတြ အစုံ ေရာင္းတဲ႕ဆိုင္ေလး..။က်ဴရွင္သင္မဲ႕ တိုက္ေအာက္တည္႕တည္႕မွာ အခန္႕သား ေနရာယူလို႕..။ေၾသာ္..သူက..ဟိုးအရင္ထဲက ရွိခဲ႕တာထင္ပါရဲ႕လို႕ ေတြးၿပီး တိုက္ေပၚတက္မယ္ အလုပ္..။ကြမ္းယာဆိုင္က အေကာင္..ကုလားစုတ္..ေပါ႕.။
အစုတ္ပလုပ္ ငတိက သူမကို စူးစူးရဲရဲ ႀကီး ၾကည္တယ္..။ၾကည္႕တာမွ ၿပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ ႀကီး..။ တကယ္ ၾကက္သီးထစရာ..။ရင္ဖို စရာ..။ ၿပီးေတာ့ ..ေဒါသ ထြက္စရာ..။ ဘုၾကည္႕တစ္ခ်က္ ျပန္ၾကည္႕ေပးၿပီး ဆံပင္ရွည္ေတြကို ရမ္းခါရင္း ကိုယ္စာသင္မဲ႕ ေနရာကို တက္လာတာေပါ႕..။ ေအာင္မာ...ကုလား..အစုတ္ပလုပ္ေကာင္က...မၿပီးေသးဘူး...။ေနာက္ကေန ႏွမခ်င္း မစာနာ လိုက္ၾကည္႕ေန လိုက္တာမ်ား..သက္ထားရဲ႕ ထမိန္ထဲ သူ႕မ်က္လုံးႀကီးေတြ..ထိုးေဖာက္ ၀င္လာေတာ့မတတ္ပဲ..။ဒါနဲ႕ သက္ထား ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႕ ျပန္ငဲ႔ေစာင္း ၾကည္႕တာေတြ႕ေတာ့..မွ ငနဲသား..ကမ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္..။ မလႊဲခ်င္ လႊဲခ်င္နဲ႕ ေပါ႕..။
ေလွကားကို ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး တက္လာတာေတာင္ ျပည္႕ျပည္႕တင္းတင္း စြင့္စြင့္ကားကား တင္သားႀကီးေတြကို အားမနာစတမ္း လိုက္ ရိႈး ေနတဲ႕ ကုလားမ်က္လုံးေတြကို ေဒၚသက္ထား၀င္း အာရုံထဲက ေတာ္ရုံနဲ႕ မထြက္..။ ကိုယ္လွတာေတာ့ ကိုယ္သိတာေပါ႕..။အဲ..အဲဒီတင္သား..တင္ႀကီး..ဖင္ႀကီးေတြက ..တင္းရင္းၿပီး အိၿဖိဳးေနပုံက ေရအိုးႀကီး တစ္လုံးကို ခါးေအာက္ပိုင္းမွာ ေကာ္နဲ႕ ဆက္ကပ္ထားသလို ေဒၚသက္ထား၀င္း ကိုယ္တိုင္လဲ ကိုယ္႕ဟာႀကီးေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူမိတယ္ေလ...။အဲဒီလို...ၾကြေန ေမာက္ေနေအာင္လဲ ေလ႕က်င့္ခဲ႕ရေသးတာ ကိုး...။မယ္ဘြဲ႕ေတြ..လွယဥ္ေက်းမယ္ေတြ..၊ မစ္.စ္ ဘာညာေတြတစ္ခါမွ မရဘူးခဲ႕..။အဲ ..မရဖူး ဘူးဆိုတာထက္..စတိတ္စင္ေပၚမွာ ကိုယ္႕ဟာႀကီးေတြကို ထုတ္ျပၿပီး ဆုေလးတစ္ဆုေလာက္ပဲ ရမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္တန္ပါ႕မလဲ..ေနာ္..။ ႏို႕မို႕ဆိုလို႕ကေတာ့...ဟင္း.ဟင္း..ဒီတင္သား ၃၈ လက္မ ႀကီးေတြက ဒိုင္လူႀကိးေတြ။ ပရိတ္သတ္ေတြဆီက အမွတ္ေတြကို ေၿခြယူႏိုင္မဲ႕ လက္နက္ေတြေပါ႕..။
တင္ပဲလား....မဟုတ္ေသး...တင္က်ေတာ့ ၃၈၊ ခါးက်ေတာ့ ၂၅ ၊ ဘယ္ေလာက္သြယ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္က်ဥ္းသလဲ..။ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ လက္နဲ႕ ထြာဆိုင္ သာသာပဲ ရွိတယ္..။အတိပဲ..။မပိုဘူး..မလိုဘူး..။ လက္ျပတ္အကီ်ၤ ေတြ ေျပာင္ ထမိန္ေတြ ထည္လဲ ၀တ္ခဲ႕တယ္..။၀တ္တတ္ စားတတ္ေတာ့ ၾကည္႕ၾကရတဲ႕ ေကာင္ေတြရဲ႕ ရမက္စိတ္ရိုင္း ေတြကို ခ်က္ခ်င္းႏိုးလာေစတဲ႕ အဆက္အေပါက္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ အသိ..။
+66
« Last Edit: September 06, 2011, 09:54:49 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
မဟာဆန္တဲ႕ မ်က္ႏွာ၊ အမို႕အစြင့္
အရႈိက္ အဟိုက္ အထစ္အေဖာင္းေတြက သူ႕ေနရာနဲ႕သူဆိုေတာ့ အေကာင္ေတြ ႏွာထခ်င္တာ
မဆန္း။ သူမကိုယ္တိုင္ စိတ္အလိုကို
မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသး..။ဘာလုပ္သလဲ..စိတ္ဆာလာလ်င္ အရမ္းျပင္းျပလာတဲ႕ ေန႕ေတြမွာ
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ သားေရၾကိဳးကို တင္းေနေအာင္၀တ္ၿပီး ေဘာင္းဘီႀကိဳးရာႀကီး
ထင္းေနေအာင္ လုပ္ျပတာကလြဲၿပီး ဘာမွ မလုပ္ရဲရွာ..။ကိုယ္က အရွက္သည္းတတ္တဲ႕
မိန္းမသားမို႕လား..။
ေျပာခဲ႕သလို စာဖြ႕ဲလို႕ မမီွေအာင္ကို ေခ်ာတယ္ေလ..။အဲဒီ..အလွအတြက္..မာနကေလးကလဲ ရွိေသးတယ္..။ေယာက္်ားေတြလို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ေပ်ာ္ပါးလို႕ရတာလဲ မဟုတ္..။ ၿပီးေတာ့ေက်ာင္းဆရာမ..။ဆယ္တန္းအဂၤလိပ္စာ က်ဴရွင္ဆရာမ..။နည္းျပေပါက္စ။နဲနဲေနာေနာ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ မဟုတ္..။ဒါေတြက္ို အခု ကုလားတစ္ေကာင္က ဖ်က္ဆီးေနၿပီေလ..။စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ဏွာအၾကည္႕..။စူးရွတယ္၊အားျပင္းတယ္၊က်ားတစ္ေကာင္ သားေကာင္ေခ်ာင္းသလို အၾကည္႕..။ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္လဲ လႈပ္ရွားမိတယ္..။ေဒါသလဲ ျဖစ္မိတယ္..။
``ေစာက္ေကာင္…ငါ႕အိုးႀကီးေတြကို..ၾကည္႕ၿပီး…လီးေတာင္ေနမွာပဲ…``
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္း ကုလားစုတ္ေကာင္ကို မျမင္ခ်င္ပဲ မုန္းမိတယ္..။တျခားေကာင္ေတြလဲ ၾကည္႕တာပါပဲ..။တခါတေလမ်ား အိမ္က ကားပ်က္လို႕လိုင္းကားေတာင္ တိုးမစီးရဲဘူး..။ကားေပၚမွာ ၀ုိင္းေထာက္လိုက္ၾကတာ..။တခ်ဳိ႕ ခပ္ရဲရဲ ေကာင္ေတြဆိုရင္ မေတာ္တဆလိုလိုနဲ႕ ဖင္အိုးႀကီးေတြကိုပါ ပြတ္ေပးညွစ္ေပးခ်င္ၾကတာ..။အဲဒီတုံးကေတာင္ ဒီေလာက္ေဒါသ မျဖစ္ခဲ႕..။အခုေတာ့ ဒီေကာင္နဲ႕မွ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ ေဒါသျဖစ္ရတယ္..။
သင္တန္းကလဲ အစမို႕လို႕လားမသိ.။စာသင္ရာမွာ စာထဲ အာရုံမေ၇ာက္ႏိုင္.။အခုခ်က္ခ်င္းပဲ တက္ခြေတာ့မဲ႕ မ်က္လုံးစူးစူးႀကီးေတြကို ေတြးမိၿပီး အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ေတြကိုျဖစ္လို႕..။ ၀င္း၀ါေနတဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွကေလးကလဲ ရွက္ေသြးေတြေၾကာင့္ရဲရဲနီၿပိး စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္လိုက္၊ ေဒါသထြက္လိုက္နဲ႕တစ္ေယာက္ထဲ ေနမထိ ထိုင္မသာျဖစ္ေနရတယ္..။
``ေတြ႕မယ္..ေတြ႕မယ္..ေစာက္ကုလား…အမဲရိုးက..ဟင္းအိုးမွ အားမနာ…``
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒၚသက္ထား၀င္း စစ္ဆင္ေရး တစ္ခုစတယ္..။ကားကိုရပ္ၿပီးတာနဲ႕ ကုလားကိုျမင္ရင္ အရင္ဆုံးစူးစိုက္ၾကည္႕တယ္..။အဲသလိုမ်ားဆိုေတာ့လဲ..သနားစရာေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့..။သူမစိုက္ၾကည္႕တာ ခံရတဲ႕ ကုလားခမ်ာမွာ ေနစရာေတာင္မရိွဘူး..။မ်က္လႊာႀကီးခ်လို႕ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ပုံစံနဲ႕..။ ဒီေတာ့လဲ မိန္းမသားပီပီ ေက်နပ္မိျပန္ေရာ..။ အင္း..ဒါေပမဲ႕ ေလွကားကို စတက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ နိမ္႕တံုျမင့္တုံ တင္ပဆုံသားႀကီးေတြရဲ႕ စည္းခ်က္လွလွကို ငနဲသားကုလား ေနာက္ကေန ရႈစားျပန္ေလေရာ..။ ဒီေတာ့လဲ ေဒါသထပ္ ထြက္ရျပန္ေရာ..။
ေျပာခဲ႕သလို စာဖြ႕ဲလို႕ မမီွေအာင္ကို ေခ်ာတယ္ေလ..။အဲဒီ..အလွအတြက္..မာနကေလးကလဲ ရွိေသးတယ္..။ေယာက္်ားေတြလို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ေပ်ာ္ပါးလို႕ရတာလဲ မဟုတ္..။ ၿပီးေတာ့ေက်ာင္းဆရာမ..။ဆယ္တန္းအဂၤလိပ္စာ က်ဴရွင္ဆရာမ..။နည္းျပေပါက္စ။နဲနဲေနာေနာ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ မဟုတ္..။ဒါေတြက္ို အခု ကုလားတစ္ေကာင္က ဖ်က္ဆီးေနၿပီေလ..။စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ဏွာအၾကည္႕..။စူးရွတယ္၊အားျပင္းတယ္၊က်ားတစ္ေကာင္ သားေကာင္ေခ်ာင္းသလို အၾကည္႕..။ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္လဲ လႈပ္ရွားမိတယ္..။ေဒါသလဲ ျဖစ္မိတယ္..။
``ေစာက္ေကာင္…ငါ႕အိုးႀကီးေတြကို..ၾကည္႕ၿပီး…လီးေတာင္ေနမွာပဲ…``
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္း ကုလားစုတ္ေကာင္ကို မျမင္ခ်င္ပဲ မုန္းမိတယ္..။တျခားေကာင္ေတြလဲ ၾကည္႕တာပါပဲ..။တခါတေလမ်ား အိမ္က ကားပ်က္လို႕လိုင္းကားေတာင္ တိုးမစီးရဲဘူး..။ကားေပၚမွာ ၀ုိင္းေထာက္လိုက္ၾကတာ..။တခ်ဳိ႕ ခပ္ရဲရဲ ေကာင္ေတြဆိုရင္ မေတာ္တဆလိုလိုနဲ႕ ဖင္အိုးႀကီးေတြကိုပါ ပြတ္ေပးညွစ္ေပးခ်င္ၾကတာ..။အဲဒီတုံးကေတာင္ ဒီေလာက္ေဒါသ မျဖစ္ခဲ႕..။အခုေတာ့ ဒီေကာင္နဲ႕မွ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ ေဒါသျဖစ္ရတယ္..။
သင္တန္းကလဲ အစမို႕လို႕လားမသိ.။စာသင္ရာမွာ စာထဲ အာရုံမေ၇ာက္ႏိုင္.။အခုခ်က္ခ်င္းပဲ တက္ခြေတာ့မဲ႕ မ်က္လုံးစူးစူးႀကီးေတြကို ေတြးမိၿပီး အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ေတြကိုျဖစ္လို႕..။ ၀င္း၀ါေနတဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွကေလးကလဲ ရွက္ေသြးေတြေၾကာင့္ရဲရဲနီၿပိး စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္လိုက္၊ ေဒါသထြက္လိုက္နဲ႕တစ္ေယာက္ထဲ ေနမထိ ထိုင္မသာျဖစ္ေနရတယ္..။
``ေတြ႕မယ္..ေတြ႕မယ္..ေစာက္ကုလား…အမဲရိုးက..ဟင္းအိုးမွ အားမနာ…``
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒၚသက္ထား၀င္း စစ္ဆင္ေရး တစ္ခုစတယ္..။ကားကိုရပ္ၿပီးတာနဲ႕ ကုလားကိုျမင္ရင္ အရင္ဆုံးစူးစိုက္ၾကည္႕တယ္..။အဲသလိုမ်ားဆိုေတာ့လဲ..သနားစရာေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့..။သူမစိုက္ၾကည္႕တာ ခံရတဲ႕ ကုလားခမ်ာမွာ ေနစရာေတာင္မရိွဘူး..။မ်က္လႊာႀကီးခ်လို႕ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ပုံစံနဲ႕..။ ဒီေတာ့လဲ မိန္းမသားပီပီ ေက်နပ္မိျပန္ေရာ..။ အင္း..ဒါေပမဲ႕ ေလွကားကို စတက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ နိမ္႕တံုျမင့္တုံ တင္ပဆုံသားႀကီးေတြရဲ႕ စည္းခ်က္လွလွကို ငနဲသားကုလား ေနာက္ကေန ရႈစားျပန္ေလေရာ..။ ဒီေတာ့လဲ ေဒါသထပ္ ထြက္ရျပန္ေရာ..။
+66
« Last Edit: September 06, 2011, 09:55:06 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
အဲဒါနဲ႕ပဲ ႏွစ္ေယာက္သား
သံသရာလည္ေနေရာပဲ..။ဒီထက္လဲ မပိုဘူး..။ ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း
ပိုၿပီး အရြဲ႕တိုက္တဲ႕သေဘာနဲ႕ တင္သားေတြကို ပိုၿပီး ေမာက္ေနေအာင္
မို႕ေနေအာင္ ၀တ္စားျပတယ္..။ထမိန္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြ..၊ေျပာင္သားေတြ၊ ၀တ္ျပတယ္..။
ပိုၿပီးေတာ့လဲ တင္သားႀကီးေတြ ရမ္းခါေနေအာင္ ေလ်ွာက္ျပတယ္..။ အ၀တ္အစားကလဲ
လွ၊ လူကလဲ ၾကြနဲ႕..ဒီကုလားရဲ႕ ရင္ကို ေမးမၾကည္႕ပဲနဲ႕ ေတြၾကည္႕ရုံနဲ႕
ဗေလာက္ဆူေအာင္ကို လုပ္ပစ္လိုက္တယ္..။မွတ္ကေရာပဲ..။ ဒီေလာက္ေတာင္ အေၾကာထခ်င္
သန္ခ်င္တဲ႕ေကာင္..။အဲဒီမွာ ရင္ခုန္ရင္း ရူးေပေရာ့…။စားမ၀င္ အိပ္မေပ်ာ္
ျဖစ္ေပေရာ့..။ ေယာက္်ားေတြ အာသာေျဖတဲ႕နည္းမ်ဳိးနဲ႕ပဲ လုံးႀကီးေပါက္လွ
ဆရာမ..အပ်ဳိမႀကီးကို မွန္းၿပီးေတာ့ လြမ္းေပေတာ့…။ဒီတစ္သက္ေတာ့ ရလိမ္႕မယ္
မထင္နဲ႕…။
အရြယ္ေရာက္ၿပီးတဲ႕ မိန္းမသားတစ္ေယာက္မို႕ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကို ေဒၚသက္ထား၀င္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ အကဲခတ္တတ္တယ္..။ မရလို႕သာ..ရလို႕ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား….ဟင္း..ေတြးေတာင္မေတြးရဲ…။ အဲ ..တခါတေလေတာ့လဲ..သာယာမိတယ္..။ အဲ..ဟိုဟာဒီဟာေတြ မလုပ္ခ်င္..။ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္တယ္..။ အသဲလဲ ယားမိတယ္..။ ငယ္ငယ္တုံးက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဗီြဒီယိုအျပာကား ခုိးၾကည္ကၿပီး စိတ္ထဲမွာ ကတုန္ကယင္ႀကီးနဲ႕ မာစတာေဗးရွင္း လုပ္လိုက္မိတယ္..။ အဲဒီ တစ္ခါကိုပဲ လူသိသြားမွာ စိုးရိမ္မိၿပီး ေနာက္ထပ္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး…။
မိန္းမဆိုတာကလဲ ခက္တယ္ေလ..။ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဘာေတြျဖစ္ေနဦး ရင္ထဲမွာပဲေလ..။အျပင္ကို ထုတ္ျပလို႕ ရတာမွ မဟုတ္တာ..။ ထိန္းသိမ္းရမဲ႕ ဂုဏ္ေတြ၊ ထားရွိရမဲ႕ အရွက္တရား အေၾကာက္တရားေတြ ဟာ…ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူး..။အေသခ်ာသိတာက မိန္းမသားဆိုတာက ခက္တယ္ေလ..ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့….။
``တီ…တီခ်ယ္…``
``အင္း…ဘာလဲ..သမီး..``
ေကာင္မေလးက ရွက္ရြံ႕ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းငုံ႕သြားတယ္..။ေျပာရအခက္ မေျပာရအခက္ ေ၀ခြဲမရဟန္နဲ႕ စဥ္းစားေနတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အားေပးသလိုနဲ႕ တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး….
``ေျပာေလ..သမီး..ဘာေျပာခ်င္လို႕လဲ..``
``ဟို..ဟိုဟာ..``
``ေၾသာ္…သမီးရယ္…ဘာကိုေၾကာက္ေန ရွက္ေနရတာလဲ..သမီးေျပာမွ တီခ်ယ္က လိုက္ရွင္းေပးလို႕ရမွာေပါ႕..။ကဲ..ေျပာ..သမီးကို ဘယ္သူက စာလိုက္ေပးတာလဲ..စကားလိုက္ေျပာတာလဲ..``
``မ..မဟုတ္ဘူး..တီခ်ယ္..ဟို..ဟိုဟာ..ဦးေလးႀကီး..``
အရြယ္ေရာက္ၿပီးတဲ႕ မိန္းမသားတစ္ေယာက္မို႕ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကို ေဒၚသက္ထား၀င္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ အကဲခတ္တတ္တယ္..။ မရလို႕သာ..ရလို႕ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား….ဟင္း..ေတြးေတာင္မေတြးရဲ…။ အဲ ..တခါတေလေတာ့လဲ..သာယာမိတယ္..။ အဲ..ဟိုဟာဒီဟာေတြ မလုပ္ခ်င္..။ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္တယ္..။ အသဲလဲ ယားမိတယ္..။ ငယ္ငယ္တုံးက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဗီြဒီယိုအျပာကား ခုိးၾကည္ကၿပီး စိတ္ထဲမွာ ကတုန္ကယင္ႀကီးနဲ႕ မာစတာေဗးရွင္း လုပ္လိုက္မိတယ္..။ အဲဒီ တစ္ခါကိုပဲ လူသိသြားမွာ စိုးရိမ္မိၿပီး ေနာက္ထပ္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး…။
မိန္းမဆိုတာကလဲ ခက္တယ္ေလ..။ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဘာေတြျဖစ္ေနဦး ရင္ထဲမွာပဲေလ..။အျပင္ကို ထုတ္ျပလို႕ ရတာမွ မဟုတ္တာ..။ ထိန္းသိမ္းရမဲ႕ ဂုဏ္ေတြ၊ ထားရွိရမဲ႕ အရွက္တရား အေၾကာက္တရားေတြ ဟာ…ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူး..။အေသခ်ာသိတာက မိန္းမသားဆိုတာက ခက္တယ္ေလ..ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့….။
``တီ…တီခ်ယ္…``
``အင္း…ဘာလဲ..သမီး..``
ေကာင္မေလးက ရွက္ရြံ႕ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းငုံ႕သြားတယ္..။ေျပာရအခက္ မေျပာရအခက္ ေ၀ခြဲမရဟန္နဲ႕ စဥ္းစားေနတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အားေပးသလိုနဲ႕ တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး….
``ေျပာေလ..သမီး..ဘာေျပာခ်င္လို႕လဲ..``
``ဟို..ဟိုဟာ..``
``ေၾသာ္…သမီးရယ္…ဘာကိုေၾကာက္ေန ရွက္ေနရတာလဲ..သမီးေျပာမွ တီခ်ယ္က လိုက္ရွင္းေပးလို႕ရမွာေပါ႕..။ကဲ..ေျပာ..သမီးကို ဘယ္သူက စာလိုက္ေပးတာလဲ..စကားလိုက္ေျပာတာလဲ..``
``မ..မဟုတ္ဘူး..တီခ်ယ္..ဟို..ဟိုဟာ..ဦးေလးႀကီး..``
+58
« Last Edit: September 06, 2011, 09:56:56 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ဘယ္ ဦးေလးႀကီးလဲ သမီးရဲ႕…``
``ဟိုေလ..ေအာက္ထပ္က.. ကြမ္းယာသည္ ဦးကုလားႀကီး..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္မွာ ဒိန္းခနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ ဒီ ေစာက္ေကာင္ ဘာျဂိဳဟ္ေမႊျပန္ၿပီလဲ လို႕..။
`` ေျပာစမ္း သမီး ..ဘာျဖစ္သလဲ..အဲဒီေတာ့..``
``ဒီ…ဒီလိုပါ..တီခ်ယ္..အဲဒီ ဦးကုလားႀကီးက သ..သမီး..လာတိုင္း..လိုက္ လိုက္ၾကည္႕ေနလို႕..``
`` ေၾသာ္..ဒါမ်ား သမီးရယ္..ၾကည္႕တာပဲကြယ္..ပဲ႕ပါသြားတာမွတ္လို႕..``
`` မဟုတ္ဘူး..မဟုတ္ဘူး..တီခ်ယ္..သူက သမီး ..ဖ..ဖင္ေတြကို လိုက္ၾကည္႕တာ တီခ်ယ္..ရဲ႕..``
``ေဟ…..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း အသံက်ယ္သြားတယ္..။တစ္ဖက္ခန္းမွ စာက်က္ေနတဲ႕ တပည္႕ေလးေတြ ၾကားမွာစိုးသျဖင့္ ကပ်ာကသီ ေဒါသျပန္ထိန္းလုိက္ရတယ္..။
``ဟုတ္…ဟုတ္တယ္..တီခ်ယ္ရဲ႕ သမီးလာတိုင္း လာတိုင္း သမီး ဖင္ကိုမွ ေရြးၾကည္႕တာ…သမီး ရွက္လဲရွက္တယ္..။ေၾကာက္လဲေၾကာက္တယ္…တီခ်ယ္…``
``ေတာက္…ေစာက္ကုလားက…``
``ၿပီးေတာ့ မၾကားတၾကားလဲ ေျပာေသးတယ္..ဒီေကာင္မေလးက ေတာင့္ေတာ့ ေတာင့္သား…အဲ ဒါေပမဲ႕ ဆရာမကိုေတာ့ မမွီဘူး…တဲ႕..``
``ဟင္…ေတာက္……``
``ဟိုေလ..ေအာက္ထပ္က.. ကြမ္းယာသည္ ဦးကုလားႀကီး..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္မွာ ဒိန္းခနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ ဒီ ေစာက္ေကာင္ ဘာျဂိဳဟ္ေမႊျပန္ၿပီလဲ လို႕..။
`` ေျပာစမ္း သမီး ..ဘာျဖစ္သလဲ..အဲဒီေတာ့..``
``ဒီ…ဒီလိုပါ..တီခ်ယ္..အဲဒီ ဦးကုလားႀကီးက သ..သမီး..လာတိုင္း..လိုက္ လိုက္ၾကည္႕ေနလို႕..``
`` ေၾသာ္..ဒါမ်ား သမီးရယ္..ၾကည္႕တာပဲကြယ္..ပဲ႕ပါသြားတာမွတ္လို႕..``
`` မဟုတ္ဘူး..မဟုတ္ဘူး..တီခ်ယ္..သူက သမီး ..ဖ..ဖင္ေတြကို လိုက္ၾကည္႕တာ တီခ်ယ္..ရဲ႕..``
``ေဟ…..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း အသံက်ယ္သြားတယ္..။တစ္ဖက္ခန္းမွ စာက်က္ေနတဲ႕ တပည္႕ေလးေတြ ၾကားမွာစိုးသျဖင့္ ကပ်ာကသီ ေဒါသျပန္ထိန္းလုိက္ရတယ္..။
``ဟုတ္…ဟုတ္တယ္..တီခ်ယ္ရဲ႕ သမီးလာတိုင္း လာတိုင္း သမီး ဖင္ကိုမွ ေရြးၾကည္႕တာ…သမီး ရွက္လဲရွက္တယ္..။ေၾကာက္လဲေၾကာက္တယ္…တီခ်ယ္…``
``ေတာက္…ေစာက္ကုလားက…``
``ၿပီးေတာ့ မၾကားတၾကားလဲ ေျပာေသးတယ္..ဒီေကာင္မေလးက ေတာင့္ေတာ့ ေတာင့္သား…အဲ ဒါေပမဲ႕ ဆရာမကိုေတာ့ မမွီဘူး…တဲ႕..``
``ဟင္…ေတာက္……``
+58
« Last Edit: September 06, 2011, 09:57:19 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``သြားေခၚစမ္း..သမီး..။ သမီး
အခန္းထဲ ၀င္ၿပီး စာက်က္ေနေတာ့…ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး ဆရာမ
ေခၚေနတယ္လို႕ ေျပာ…ကဲ..သြားေခၚခိုင္းလိုက္ ..သမီး..``
``ဟုတ္..ဟုတ္က႕ဲ…``
ခဏၾကာေတာ့ တပည္႕ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ကုလား ေရာက္လာတယ္..။တပည္႕ေလးကို စာျပန္က်က္ခိုင္းလိုက္တယ္…။
``ကဲ…တံခါး ပိတ္လိုက္ၿပီး ျပသနာ ရွင္းၾကရေအာင္..``
``ဗ်ာ…ျပသနာ..``
ကုလား နေ၀တိမ္ေတာင္ျဖင့္ တံခါးသြားပိတ္ၿပီး ခုံမွာထိုင္သည္…။
``ရွင္…က်မတပည္႕မေလးကို ဘာေျပာလိုက္တာလဲ..``
``ဗ်ာ…ဘာေျပာတာလဲ..ဆရာမား….``
``ရွင္ အခုမွ ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနပါနဲ႕..ရွင္ေျပာလုိက္တာ..ရွင္သိမွာေပါ႕..``
``အာ…မဟုတ္ဘူး…ဆရာမား….ခ်န္ေတာ္…အဲ..က်ဳပ္..ဆရာမား ခုိင္းစရာရွိတယ္ ထင္လို႕…``
``ဘာမွ ခုိင္းဖို႕မလိုဘူး..နင့္လိုအေကာင္မ်ဳိးကို..နင္ ဆံပင္ဂုတ္၀ဲေလးနဲ႕ ငါ႕တပည္႕မေလးကို ဘာမဟုတ္မဟတ္ေတြ ေျပာလိုက္တာလဲ…ကဲ..ေျပာစမ္း….``
``ဆရာမား…က်ဳပ္..ဘာမွ..မသိ….``
``ဘာမသိတာလဲ….နင္….နင္..ေတာက္…``
``ဟုတ္..ဟုတ္က႕ဲ…``
ခဏၾကာေတာ့ တပည္႕ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ကုလား ေရာက္လာတယ္..။တပည္႕ေလးကို စာျပန္က်က္ခိုင္းလိုက္တယ္…။
``ကဲ…တံခါး ပိတ္လိုက္ၿပီး ျပသနာ ရွင္းၾကရေအာင္..``
``ဗ်ာ…ျပသနာ..``
ကုလား နေ၀တိမ္ေတာင္ျဖင့္ တံခါးသြားပိတ္ၿပီး ခုံမွာထိုင္သည္…။
``ရွင္…က်မတပည္႕မေလးကို ဘာေျပာလိုက္တာလဲ..``
``ဗ်ာ…ဘာေျပာတာလဲ..ဆရာမား….``
``ရွင္ အခုမွ ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနပါနဲ႕..ရွင္ေျပာလုိက္တာ..ရွင္သိမွာေပါ႕..``
``အာ…မဟုတ္ဘူး…ဆရာမား….ခ်န္ေတာ္…အဲ..က်ဳပ္..ဆရာမား ခုိင္းစရာရွိတယ္ ထင္လို႕…``
``ဘာမွ ခုိင္းဖို႕မလိုဘူး..နင့္လိုအေကာင္မ်ဳိးကို..နင္ ဆံပင္ဂုတ္၀ဲေလးနဲ႕ ငါ႕တပည္႕မေလးကို ဘာမဟုတ္မဟတ္ေတြ ေျပာလိုက္တာလဲ…ကဲ..ေျပာစမ္း….``
``ဆရာမား…က်ဳပ္..ဘာမွ..မသိ….``
``ဘာမသိတာလဲ….နင္….နင္..ေတာက္…``
+59
« Last Edit: September 06, 2011, 09:57:42 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ကုလား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕
ေခါင္းရႈပ္သြားပုံ ရတယ္..။ဟုတ္တယ္ေလ….ျပသနာဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွန္းညာမွန္း
ေရေရရာရာ မသိရပဲ အသားလြတ္ ဆူခံေနရတာ..ကိုး…..။
``ကဲ…ဆရာမား…က်ဳပ္ဘာေျပာတယ္လို႕…ေကာင္မေလးက ေျပာလဲ…``
``နင္….နင္………``
တကယ္တမ္းေတာ့ ေျပာမထြက္ေတာ့…။ အပ်ဳိမႀကီးပီပီ အရွက္သည္းေနတယ္…။သူစိမ္းေယာက္်ားတစ္ဦးနဲ႕ ဒီ ဖင္ေတြရင္ေတြ အေၾကာင္းကို ဘယ္မိန္းမကမ်ား ေျပာထြက္၀ံ႕ပါ႕မလဲ…။ဒါေပမဲ႕…အားတင္းၿပီး …
``နင္…နင္ ငါ႕တပည္႕မေလးကို ဖင္…ဖင္ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာတယ္ဆို…``
႐ွက္ရွက္နဲ႕ မေျပာမျဖစ္ ေျပာရေတာ့ ကုလား စပ္ၿဖဲၿဖဲ ျဖစ္သြားတယ္…ဒါေပမဲ႕…အေကာင္စုတ္…ကုလား က ၀န္မခံဘူး…..ျငင္းတာေပါ႕….။
``အာ…ဒါ..ဒါ…ဆရာမား..အထင္မွားတာပါ…က်ဳပ္မေျပာမိပါဘူး…..``
``ေအး…နင္ကေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး ကလိမ္ကက်စ္ က်ခ်င္တယ္…ဒါေတြထားပါေတာ႕..ကဲ..ဒီမွာ ငါ တိုတိုပဲ ေျပာမယ္…ေနာက္တစ္ခါ နင္ ဒီ႕ထက္လြန္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါရဲနဲ႕ပဲ စကားေျပာခုိင္းမယ္…ကဲ..နင္သြားေတာ့…``
``ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ႕..ဆရာမား…``
ဟုတ္ကဲ႕ ဆိုၿပီး ကုလား တစ္ခ်က္ေမာ့ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ထြက္သြားတယ္…။ ဟြန္း…ေစာက္ေကာင္..အပိုးကို မက်ဳိးဘူး..။ အဲ…အဲ…အဲေတာ့…….ဘုရားေရ..။ သြားၿပီ..ဒါေၾကာင့္ သူၾကည္႕တာ ငါ႕မ်က္ႏွာကို မၾကည္႕ပဲ ရင္ဘတ္ေလာက္ေရာက္ေနတာ ထူးျခားပါတယ္လို႕ ထင္ေနတာ…။ လက္စသတ္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ဘယ္ေလာက္..ဟိုက္ေနလဲ မသိ..လည္ဟိုက္ ဘေလာက္အကီၤ်က
``ကဲ…ဆရာမား…က်ဳပ္ဘာေျပာတယ္လို႕…ေကာင္မေလးက ေျပာလဲ…``
``နင္….နင္………``
တကယ္တမ္းေတာ့ ေျပာမထြက္ေတာ့…။ အပ်ဳိမႀကီးပီပီ အရွက္သည္းေနတယ္…။သူစိမ္းေယာက္်ားတစ္ဦးနဲ႕ ဒီ ဖင္ေတြရင္ေတြ အေၾကာင္းကို ဘယ္မိန္းမကမ်ား ေျပာထြက္၀ံ႕ပါ႕မလဲ…။ဒါေပမဲ႕…အားတင္းၿပီး …
``နင္…နင္ ငါ႕တပည္႕မေလးကို ဖင္…ဖင္ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာတယ္ဆို…``
႐ွက္ရွက္နဲ႕ မေျပာမျဖစ္ ေျပာရေတာ့ ကုလား စပ္ၿဖဲၿဖဲ ျဖစ္သြားတယ္…ဒါေပမဲ႕…အေကာင္စုတ္…ကုလား က ၀န္မခံဘူး…..ျငင္းတာေပါ႕….။
``အာ…ဒါ..ဒါ…ဆရာမား..အထင္မွားတာပါ…က်ဳပ္မေျပာမိပါဘူး…..``
``ေအး…နင္ကေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး ကလိမ္ကက်စ္ က်ခ်င္တယ္…ဒါေတြထားပါေတာ႕..ကဲ..ဒီမွာ ငါ တိုတိုပဲ ေျပာမယ္…ေနာက္တစ္ခါ နင္ ဒီ႕ထက္လြန္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါရဲနဲ႕ပဲ စကားေျပာခုိင္းမယ္…ကဲ..နင္သြားေတာ့…``
``ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ႕..ဆရာမား…``
ဟုတ္ကဲ႕ ဆိုၿပီး ကုလား တစ္ခ်က္ေမာ့ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ထြက္သြားတယ္…။ ဟြန္း…ေစာက္ေကာင္..အပိုးကို မက်ဳိးဘူး..။ အဲ…အဲ…အဲေတာ့…….ဘုရားေရ..။ သြားၿပီ..ဒါေၾကာင့္ သူၾကည္႕တာ ငါ႕မ်က္ႏွာကို မၾကည္႕ပဲ ရင္ဘတ္ေလာက္ေရာက္ေနတာ ထူးျခားပါတယ္လို႕ ထင္ေနတာ…။ လက္စသတ္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ဘယ္ေလာက္..ဟိုက္ေနလဲ မသိ..လည္ဟိုက္ ဘေလာက္အကီၤ်က
+64
« Last Edit: September 06, 2011, 09:58:03 AM by tatkyatgyi »
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
အေတာ္ကေလး ဟုိက္က်ေနၿပီး
၀င္းမို႕ေနတဲ႕ ရင္သားႏွစ္မႊာကို တစ္၀က္တပ်က္စီ ၀င္းပေနေစတယ္။ ေတာက္…
ေစာက္ႏွာေကာင္.. ဒီေလာက္ေျပာေနတာေတာင္ ႏို႕ကိုၾကည္႕ျဖစ္ေအာင္
ၾကည္႕သြားေသးတယ္..။ ကသိကေအာက္လဲျဖစ္ ရွက္လဲရွက္နဲ႕မို႕ မလုံမၿခဳံဟန္နဲ႕
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္သားအစုံကို လက္မ်ားနဲ႕ ဖုံးကြယ္လိုက္မိတယ္…။
--------------×----------------×----------------×-------------------×---------------
ၿပီးသြားၿပီဟု ထင္ပါသလား….။မၿပီးေသးပါ..။ ကုလားၿငိမ္က်သြားၿပီလို႕ ထင္ထားခဲ႕တာ ေနာက္အပတ္က်ေတာ့ ကုလားဆိုင္မဖြင့္..။ သုံးလေလာက္ သူမ်ားဖင္ႀကီးေတြကို စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ေန႕စဥ္ စိုက္ၾကည္႕ေနလာခဲ႕ရာကေန ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဟာခနဲ တစ္ခ်က္ေတာ့ျဖစ္သြားတယ္…။ ဒါေပမဲ႕ ခဏပါပဲ…။ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ႕ စာသင္တဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေနရေတာ့လဲ ေမ႕ေမ႕ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားရပါတယ္..။ အဲ..ဒါေပမဲ႕ ညေနက်ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဇ ကိုေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ…။ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ကားဘီးမွာ ေလမရွိေတာ့ဘူး..။ ေဒါသျဖစ္လိုက္တာမွ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ..။သူကလဲ ဆိုင္ေတာင္မဖြင့္ဘူး ဆိုေတာ့ သူလုပ္တာပါလို႕ စြပ္စြဲဖို႕ကလဲ အခက္သား..။ အဲဒီလို ေနာက္မဲ႕ ေျပာင္မဲ႕ အသိလဲ ေဒၚသက္ထား၀င္း မွာ မရွိပါ..။ သူကေတာ့ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီးတစ္ေယာက္ ေဒါသနဲ႕ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနတာကို အထဲကေနၾကည္႕ၿပီး ဟားတိုက္ေနမွာပဲ..။ ေတြ႕ဦးမွာေပါ႕..ကုလားရယ္..။
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကလဲ႕စား ေခ်ျဖစ္တယ္..။ ကားပါကင္ထိုးရင္း ေနရာမလြတ္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ ေဘးနားက ေရအိုင္ကို ျဖတ္ေမာင္းလိုက္တယ္..။ သြားေရာ..။ျဗန္းခနဲပဲ သူ႕အ၀တ္အစားေတြ အကုန္ ရႊံ႕ဗြက္ေတြ ေရေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေပပြကုန္တယ္..။ႀကိတ္ၿပီး ေက်နပ္သြားေပမဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း မွင္ေသေသနဲ႕ အားနာသလို ဟန္လုပ္ၿပီး ..
--------------×----------------×----------------×-------------------×---------------
ၿပီးသြားၿပီဟု ထင္ပါသလား….။မၿပီးေသးပါ..။ ကုလားၿငိမ္က်သြားၿပီလို႕ ထင္ထားခဲ႕တာ ေနာက္အပတ္က်ေတာ့ ကုလားဆိုင္မဖြင့္..။ သုံးလေလာက္ သူမ်ားဖင္ႀကီးေတြကို စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ေန႕စဥ္ စိုက္ၾကည္႕ေနလာခဲ႕ရာကေန ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဟာခနဲ တစ္ခ်က္ေတာ့ျဖစ္သြားတယ္…။ ဒါေပမဲ႕ ခဏပါပဲ…။ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ႕ စာသင္တဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေနရေတာ့လဲ ေမ႕ေမ႕ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားရပါတယ္..။ အဲ..ဒါေပမဲ႕ ညေနက်ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဇ ကိုေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ…။ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ကားဘီးမွာ ေလမရွိေတာ့ဘူး..။ ေဒါသျဖစ္လိုက္တာမွ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ..။သူကလဲ ဆိုင္ေတာင္မဖြင့္ဘူး ဆိုေတာ့ သူလုပ္တာပါလို႕ စြပ္စြဲဖို႕ကလဲ အခက္သား..။ အဲဒီလို ေနာက္မဲ႕ ေျပာင္မဲ႕ အသိလဲ ေဒၚသက္ထား၀င္း မွာ မရွိပါ..။ သူကေတာ့ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီးတစ္ေယာက္ ေဒါသနဲ႕ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနတာကို အထဲကေနၾကည္႕ၿပီး ဟားတိုက္ေနမွာပဲ..။ ေတြ႕ဦးမွာေပါ႕..ကုလားရယ္..။
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကလဲ႕စား ေခ်ျဖစ္တယ္..။ ကားပါကင္ထိုးရင္း ေနရာမလြတ္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ ေဘးနားက ေရအိုင္ကို ျဖတ္ေမာင္းလိုက္တယ္..။ သြားေရာ..။ျဗန္းခနဲပဲ သူ႕အ၀တ္အစားေတြ အကုန္ ရႊံ႕ဗြက္ေတြ ေရေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေပပြကုန္တယ္..။ႀကိတ္ၿပီး ေက်နပ္သြားေပမဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း မွင္ေသေသနဲ႕ အားနာသလို ဟန္လုပ္ၿပီး ..
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
`` အို…ေဆာရီးေနာ္..မေတာ္လို႕…``
`` ရပါတယ္…``
မၾကည္ဘူးေလ…သံျပတ္ႀကီးနဲ႕ေျပာၿပီး ဟိုဘက္လွည္႕သြားတယ္..။ ၀မ္းသာလိုက္တာ..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အပ်ဳိမေလး တစ္ေယာက္လို ေလကေလးခၽြန္ သီခ်င္းကေလး တိုးတိုးညည္းၿပီး တိုက္ေပၚတက္သြားတယ္..။
အဲ..သူ႕ရဲ႕ ကလဲ႕စားကို အဲဒီညေနေစာင္းမွာပဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္ႀကဳံရေတာ့တာပဲ..။ စာသင္ၿပီးလို႕ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး ျပန္ကုန္တဲ႕အခ်ိန္..တံခါးေတြပိတ္ အားလုံးသိမ္းဆည္းေနရတာနဲ႕ အခ်ိန္ နဲနဲ ၾကာသြားတယ္..။ အခန္းတံခါးကို ခ်က္ထိုး ေသာ့ခတ္ၿပီး လွည္႕အထြက္ ``ဗ်ိ`` ခနဲပဲ..။ ဘာေတြပါလိမ္႕..။ရုတ္တရက္ စဥ္းစားမရ။ရႊံ႕ေတြ ဗြက္ေတြက ဒီအေပၚေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူမ်ား သယ္လာပါလိမ္႕..။ အသာကိုင္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ …ထြီ..ေ၀ါ႕….ေခြးေခ်းေတြ…။ နံလိုက္တာ…လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အပုံလိုက္ႀကီး..။ ေယာင္္ၿပီး ထမိန္ကို သုတ္မိေတာ့ ထမိန္စမွာ ေပကပ္ ကုန္တယ္..။ အံႀကိတ္ၿပီး ေအာက္ကို ရန္ေတြ႕ဖို႕ ေျပးဆင္းသြားေတာ့ ငနဲသား ဆိုင္သိမ္းသြားၿပီ..။ နံလိုက္တာ လြန္ပါေရာ…ရြံတတ္တဲ႕ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မစားႏိုင္ရွာ..။ ေတြ႕မယ္..ေတြ႕မယ္..ေခြးသူေတာင္းစား ကုလား..။
-------------------×----------------------×----------------------
ကလဲ႕စားမေခ်ျဖစ္ေတာ့ပါ..။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႕က ေဒၚသက္ထား၀င္း သင္တန္းမဖြင့္ျဖစ္..။ ကိုထြဋ္လာေခၚလို႕ သူနဲလက္ထပ္ၿပီးရင္ ေနမဲ႕အိမ္ကေလးဆီ သြားခဲ႕ၾကတယ္..။၀င္ဒါမီယာထဲမွာ..။ ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္ေလးက ညေနေစာင္းအခါမို႕ ပိုလို႕ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္..။ခဏတျဖဳတ္ ၿခံနဲ႕အိမ္ကို လွည္႕ပတ္ၾကည္႕ၿပီးေတာ့ ပ်င္းလာတယ္..။ျပန္လဲ ျပန္ခ်င္လာမိတယ္..။
`` ရပါတယ္…``
မၾကည္ဘူးေလ…သံျပတ္ႀကီးနဲ႕ေျပာၿပီး ဟိုဘက္လွည္႕သြားတယ္..။ ၀မ္းသာလိုက္တာ..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အပ်ဳိမေလး တစ္ေယာက္လို ေလကေလးခၽြန္ သီခ်င္းကေလး တိုးတိုးညည္းၿပီး တိုက္ေပၚတက္သြားတယ္..။
အဲ..သူ႕ရဲ႕ ကလဲ႕စားကို အဲဒီညေနေစာင္းမွာပဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္ႀကဳံရေတာ့တာပဲ..။ စာသင္ၿပီးလို႕ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး ျပန္ကုန္တဲ႕အခ်ိန္..တံခါးေတြပိတ္ အားလုံးသိမ္းဆည္းေနရတာနဲ႕ အခ်ိန္ နဲနဲ ၾကာသြားတယ္..။ အခန္းတံခါးကို ခ်က္ထိုး ေသာ့ခတ္ၿပီး လွည္႕အထြက္ ``ဗ်ိ`` ခနဲပဲ..။ ဘာေတြပါလိမ္႕..။ရုတ္တရက္ စဥ္းစားမရ။ရႊံ႕ေတြ ဗြက္ေတြက ဒီအေပၚေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူမ်ား သယ္လာပါလိမ္႕..။ အသာကိုင္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ …ထြီ..ေ၀ါ႕….ေခြးေခ်းေတြ…။ နံလိုက္တာ…လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အပုံလိုက္ႀကီး..။ ေယာင္္ၿပီး ထမိန္ကို သုတ္မိေတာ့ ထမိန္စမွာ ေပကပ္ ကုန္တယ္..။ အံႀကိတ္ၿပီး ေအာက္ကို ရန္ေတြ႕ဖို႕ ေျပးဆင္းသြားေတာ့ ငနဲသား ဆိုင္သိမ္းသြားၿပီ..။ နံလိုက္တာ လြန္ပါေရာ…ရြံတတ္တဲ႕ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မစားႏိုင္ရွာ..။ ေတြ႕မယ္..ေတြ႕မယ္..ေခြးသူေတာင္းစား ကုလား..။
-------------------×----------------------×----------------------
ကလဲ႕စားမေခ်ျဖစ္ေတာ့ပါ..။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႕က ေဒၚသက္ထား၀င္း သင္တန္းမဖြင့္ျဖစ္..။ ကိုထြဋ္လာေခၚလို႕ သူနဲလက္ထပ္ၿပီးရင္ ေနမဲ႕အိမ္ကေလးဆီ သြားခဲ႕ၾကတယ္..။၀င္ဒါမီယာထဲမွာ..။ ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္ေလးက ညေနေစာင္းအခါမို႕ ပိုလို႕ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္..။ခဏတျဖဳတ္ ၿခံနဲ႕အိမ္ကို လွည္႕ပတ္ၾကည္႕ၿပီးေတာ့ ပ်င္းလာတယ္..။ျပန္လဲ ျပန္ခ်င္လာမိတယ္..။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ေနပါဦး..မသက္ထားရယ္..ေရာက္တုံးေရာက္ခိုက္ အေအးေလးဘာေလး ေသာက္ၿပီး စကားေျပာရေအာင္..``
ကိုထြဋ္ကဖိတ္ေနတာနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း အိမ္ထဲ ေရာက္ခဲ႕ရတယ္..။
``ကဲ…ဒီမွာခဏထိုင္ဦး..ကိုထြဋ္ အေအးသြားယူလိုက္ဦးမယ္..ပ်င္းရင္ အဲဒီမွာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ေနေပါ႕..``
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုထြဋ္ ေနာက္ေဖးခန္းထဲ ၀င္သြားတယ္..။ ေအးေလ..နာရီ၀က္ေလာက္ သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေနၿပီး ျပန္တာေပါ႕..ဟုဆုံးျဖတ္ရင္း ေဒၚသက္ထား၀င္း စားပြဲေပၚမွ စာအုပ္မ်ားကို ယူၾကည္႕လိုက္တယ္…။ အို…လား..လား …မၾကည္႕၀ံ႕စရာေတြပါလား..။ ဟိုပုံေတြေလ…ဘိုထီးနဲ႕ ဘိုမ အမ်ဳိးမ်ဳိး စပ္ယွက္ေနတဲ႕ ပုံေတြ…မၾကည္႕ရဲတာၾကည္႕ရဲတာ အသာထား..။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး စာအုပ္ျပန္ခ်ထားလိုက္ဖို႕ စိတ္မရွိ..။ပုံေတြကလဲ ခပ္ဆန္းဆန္းေတြကိုး..။ မ်က္ႏွာျဖဴမ တစ္ေယာက္ထဲကို ေယာက္်ား ေလးေယာက္ေလာက္ ၀ုိင္းၿပီး သမေနတာလဲ ပါရဲ႕..။ယုတ္စြအဆုံး ေခြးေတာင္မခ်န္ဘူး..။ အယ္လ္ေဇးရွင္း ေခြးထီးႀကီးက ဘိုမေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ တက္ခြလုပ္ေနတာေရာ ကပ္ပလီႀကီးတစ္ေကာင္နဲ႕ ဂ်ပန္မေလးႏွစ္ေယာက္ ေသာင္းၾကမ္းေနတာေရာ …ေဒၚသက္ထား၀င္း ၾကည္႕ရင္းနဲ႕ ေမာလာတယ္..။ ရင္ေတြပူၿပီး အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာတယ္..။ ရင္ဖိုၿပီး စိတ္ေတြကလဲ အရမ္းလႈပ္ရွားလာတယ္..။ ႏွလုံးခုံသံ တဒုတ္ဒုတ္ကိုေတာင္ ျပန္ၾကားလာသလိုပဲ..။
ကိုထြဋ္ ျပန္ေရာက္ခါနီးလို႕ စာအုပ္ကိုျပန္ခ်ထားလိုက္ရေပမဲ႕ မ်က္၀န္းထဲမွာ ပုံေတြက မထြက္ ။ လိုးပုံ လိုးကြက္ေတြက ဦးေႏွာက္ထဲကို သံမႈိစြဲလိုက္သလို..။
``ေစာင့္ေနရတာ ပ်င္းေနၿပီလား..။ ေရာ့..ဒီမွာ coke..စပ္လာတယ္..တစ္ေယာက္တစ္ခြက္ပဲ..``
``အား…ခါးလိုက္တာ..``
ရင္ပူေနတာေတြ ေပ်ာက္သြားေအာင္လို႕ အေလာတႀကီးေမာ့ေသာက္လိုက္ေတာ့ ခါးသက္သက္ အရသာက လၽွာဖ်ားကေန ရင္ထဲအထိ ပူဆင္းသြားတယ္..။
``ကိုထြဋ္ အေအးကလဲ ခါးလိုက္တာ..``
``စိတ္ထင္လို႕ပါ သက္ထားရဲ႕ မခါးပါဘူး..။ ဒါနဲ႕ သက္ထား ဟိုစာအုပ္ေတြ ဖြင့္ဖတ္ေသးလား..``
``ဖတ္မိတာေပါ႕..ဘာေတြမွန္းမသိဘူး..ေပါက္ကရေတြ..ဟြန္း..`
``ေၾသာ္…သက္ထားရယ္..ကိုထြဋ္မွာက မိန္းမ မွမရွိေသးတာ.. ဒီလိုစာအုပ္မ်ဳိးေလးေတြနဲ႕ပဲ စိတ္ေျဖေနရတာ..ပုံေလးေတြ ၾကည္႕လိုက္ သက္ထားကိုယ္လုံးႀကီး ျမင္ေယာင္လိုက္..``
``အာ…ကိုထြဋ္…ရွင္ မမိုက္ရိုင္းနဲ႕..ေနာ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ထဲမွာ ဖိန္းခနဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္ၿပီး ရွက္ေသြးတျဖာျဖာနဲ႕ လက္က်န္အေအးကို ကုန္ေအာင္ ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္..။
``သက္ထား…``
``အင္…``
``သက္ထားကို ေမႊးေမႊး ေပးခ်င္တယ္..``
``အုိ…ဘယ္လိုႀကီးလဲ..``
``တကယ္ပါ..သက္ထားရဲ႕..ကိုထြဋ္ကို နမ္းခြင့္ေလးေတာ့ ေပးပါလား….``
ကိုထြဋ္ေက်ာ္က မိန္းမေၾကာေတာ့ နပ္ပုံရတယ္..။ ဘာၿပီးရင္ ဘာလာမယ္ဆိုတာ သိေနတဲ႕ဟန္..။ အခုလဲ အပ်ဳိမႀကီး ကို အေအးခြက္ထဲ အရက္ေတြေရာ တိုက္လိုက္တယ္..။ အရက္ရွိန္နဲ႕ ရီတီတီ ျဖစ္ၿပီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေတာ့..။ ဒီေတာ့မွ အပိုင္ခ်ည္ေတာ့တယ္…။
``ေခါင္းမူးေနရင္ ကိုယ္႕ကိုမွီထားပါလား သက္ထားရဲ႕..``
မွီလာတဲ႕ ေခါင္းကေလးကို ကိုင္ၿပီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးႀကီးကို နမ္းစုတ္လိုက္တယ္..။
``အင္….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ကေလးေကာ့ၿပီး လက္က မသိမသာ ျပန္တြန္းတယ္..။ဒါေပမဲ႕ ရီေ၀ယစ္မူးေနတဲ႕ အရွိန္က တြန္းအားကို ေလ်ာ႕ေစတယ္..။ ကိုထဋ္လက္တစ္ဖက္က ထမိန္စကပ္ထဲ လက္လ်ွဳိသြင္းၿပီး လတ္ဆတ္လွတဲ႕ မိုးခိုသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္..။
`` အို..ကြာ…ကိုထြဋ္..``
အလိုမတူဟန္ ျငင္းဆန္သံေလးက မူႏြဲ႕ႏြဲ႕..။ တစ္သက္လုံး ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ေနလာခဲ႕ေသာ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ အဖုတ္ႏိႈက္ခံရတယ္..။ ေခါင္းေတြကလဲ မူးေနတယ္..။လူကလဲ ထူးေနတယ္..။ ရမက္ေသြးေတြကလဲ ေႏြးလာၿပီထင့္..။အသိစိတ္ေတြပင္ မကပ္ခ်င္ေတာ့..။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ စိတ္နဲ႕ကိုယ္နဲ႕ ကြာေ၀းသြားသလိုလို..။ ရွက္ေသြးေတြလဲမႊန္..။ အရသာလဲ ရွိေန..ခံစားမႈ မ်ဳိးစုံနဲ႕ ကိုထြဋ္ကို ျပန္ဖက္ထားမိတယ္…။
``အိပ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္ေနာ္..``
``အို…ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..``
``သက္ထား ေခါင္းမူးေနတာ ခဏလွဲလိုက္မွ သက္သာသြားမွာေပါ႕..``
``ဟင့္အင္း….``
မသြားခ်င္..။အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ရင္ ငါေတာ့ ဘ၀ပ်က္မွာပဲ ဆိုတဲ႕ အသိစိတ္ကေလးက ျငင္းခ်က္ထုတ္ခိုင္း ေနတယ္..။ ျငင္းဆန္ရင္း ရုန္းကန္ရင္း နဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္က ကုတင္ေပၚေရာက္သြားသလဲ မမွတ္မိေတာ့….။ သတိတစ္ခ်က္ ၀င္လာေတာ့ ေအာက္ပိုင္းမွာ ထမိန္က မရွိေတာ့.ေခ်..။ အင္းက်ီေတြပါ ကိုထြဋ္က ခၽြတ္ဖို႕ႀကံတယ္…။
``ဟင့္အင္းကြယ္…ကိုထြဋ္ အကီ် ၤ ေတြေတာ့ မခၽြတ္ပါရေစနဲ႕ေနာ္..``
``သက္ထားေလးကလဲ ကြယ္..``
ေပါင္တံႀကီးမ်ားကို ၿဖဲကားၿပီး ကိုထြဋ္ အေပၚကေန တက္ခြတယ္..။ ရင္ဖိုလိႈက္ေမာစြာ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၿငိမ္ခံေနမိတယ္..။ မ်က္လုံးေတြပင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အရက္ရွိန္က တက္လာၿပီေလ..။
`` ဖြတ္…``
``အေမ႕…အား…..အီး..``
``အား…..နာတယ္…နာတယ္…``
စိမ္းဆတ္ဆတ္ႀကီး ထိုးထည္႕လိုက္တာ..။ေဒၚသက္ထား၀င္း ပူခနဲ နာသြားတယ္..။ ကိုထြဋ္ကေတာ့ ဂရုမစိုက္ပဲ …. ပါကင္ဖြင့္ေနၿပီမို႕ ေပါင္တံထြားထြားႀကီးေတြကို အတင္းမ တင္ကာ ေနာက္ထပ္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္..။
``ဇြိ….ဗတ္..``
``အား…..ေသၿပီ…ေသၿပီ ကိုထြဋ္ရဲ႕…``
ေသြးေတြ ဒလေဟာ က်လာၿပီး မ်က္လုံးမွလဲ မ်က္ရည္ေတြက ပိုးပိုေပါက္ေပါက္နဲ႕ က်လာတယ္..။ နာလိုက္တဲ႕ ျဖစ္္ျခင္း ..။ မူးတာေတြ ဘာေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္..။ အပ်ဳိမႀကီး မခံႏိုင္ရွာ..။ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႕ ခံရခက္လိုက္တာ…။
``ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ …ျပန္ခၽြတ္ေတာ့…နာတယ္….ဟင့္…ဟင့္…အီး…ဟီး…``
``ခဏေလးပါ သက္ထားရဲ႕ ခဏေလးပဲ…``
ကိုထြဋ္က မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး သူမစကားကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတယ္..။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕ အရသာ…။ ဘယ္ေလာက္မွေတာင္ မေဆာင့္ရေသး…။ အထဲက ႏူးညံ႕လြန္းတဲ႕ အသားႏုကေလးေတြနဲ႕ ပြတ္တိုက္မႈက ေငါ႕ခနဲ ေငါ႕ခနဲ ျဖစ္လာေစတယ္…။ ကိုထြဋ္ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္မထားႏိုင္ေတာ့…။ တစ္ခ်ီ ပန္းထုတ္ၿပီး ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္…။
``အား…ခါးလိုက္တာ..``
ရင္ပူေနတာေတြ ေပ်ာက္သြားေအာင္လို႕ အေလာတႀကီးေမာ့ေသာက္လိုက္ေတာ့ ခါးသက္သက္ အရသာက လၽွာဖ်ားကေန ရင္ထဲအထိ ပူဆင္းသြားတယ္..။
``ကိုထြဋ္ အေအးကလဲ ခါးလိုက္တာ..``
``စိတ္ထင္လို႕ပါ သက္ထားရဲ႕ မခါးပါဘူး..။ ဒါနဲ႕ သက္ထား ဟိုစာအုပ္ေတြ ဖြင့္ဖတ္ေသးလား..``
``ဖတ္မိတာေပါ႕..ဘာေတြမွန္းမသိဘူး..ေပါက္ကရေတြ..ဟြန္း..`
``ေၾသာ္…သက္ထားရယ္..ကိုထြဋ္မွာက မိန္းမ မွမရွိေသးတာ.. ဒီလိုစာအုပ္မ်ဳိးေလးေတြနဲ႕ပဲ စိတ္ေျဖေနရတာ..ပုံေလးေတြ ၾကည္႕လိုက္ သက္ထားကိုယ္လုံးႀကီး ျမင္ေယာင္လိုက္..``
``အာ…ကိုထြဋ္…ရွင္ မမိုက္ရိုင္းနဲ႕..ေနာ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ထဲမွာ ဖိန္းခနဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္ၿပီး ရွက္ေသြးတျဖာျဖာနဲ႕ လက္က်န္အေအးကို ကုန္ေအာင္ ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္..။
``သက္ထား…``
``အင္…``
``သက္ထားကို ေမႊးေမႊး ေပးခ်င္တယ္..``
``အုိ…ဘယ္လိုႀကီးလဲ..``
``တကယ္ပါ..သက္ထားရဲ႕..ကိုထြဋ္ကို နမ္းခြင့္ေလးေတာ့ ေပးပါလား….``
ကိုထြဋ္ေက်ာ္က မိန္းမေၾကာေတာ့ နပ္ပုံရတယ္..။ ဘာၿပီးရင္ ဘာလာမယ္ဆိုတာ သိေနတဲ႕ဟန္..။ အခုလဲ အပ်ဳိမႀကီး ကို အေအးခြက္ထဲ အရက္ေတြေရာ တိုက္လိုက္တယ္..။ အရက္ရွိန္နဲ႕ ရီတီတီ ျဖစ္ၿပီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေတာ့..။ ဒီေတာ့မွ အပိုင္ခ်ည္ေတာ့တယ္…။
``ေခါင္းမူးေနရင္ ကိုယ္႕ကိုမွီထားပါလား သက္ထားရဲ႕..``
မွီလာတဲ႕ ေခါင္းကေလးကို ကိုင္ၿပီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးႀကီးကို နမ္းစုတ္လိုက္တယ္..။
``အင္….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ကေလးေကာ့ၿပီး လက္က မသိမသာ ျပန္တြန္းတယ္..။ဒါေပမဲ႕ ရီေ၀ယစ္မူးေနတဲ႕ အရွိန္က တြန္းအားကို ေလ်ာ႕ေစတယ္..။ ကိုထဋ္လက္တစ္ဖက္က ထမိန္စကပ္ထဲ လက္လ်ွဳိသြင္းၿပီး လတ္ဆတ္လွတဲ႕ မိုးခိုသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္..။
`` အို..ကြာ…ကိုထြဋ္..``
အလိုမတူဟန္ ျငင္းဆန္သံေလးက မူႏြဲ႕ႏြဲ႕..။ တစ္သက္လုံး ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ေနလာခဲ႕ေသာ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ အဖုတ္ႏိႈက္ခံရတယ္..။ ေခါင္းေတြကလဲ မူးေနတယ္..။လူကလဲ ထူးေနတယ္..။ ရမက္ေသြးေတြကလဲ ေႏြးလာၿပီထင့္..။အသိစိတ္ေတြပင္ မကပ္ခ်င္ေတာ့..။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ စိတ္နဲ႕ကိုယ္နဲ႕ ကြာေ၀းသြားသလိုလို..။ ရွက္ေသြးေတြလဲမႊန္..။ အရသာလဲ ရွိေန..ခံစားမႈ မ်ဳိးစုံနဲ႕ ကိုထြဋ္ကို ျပန္ဖက္ထားမိတယ္…။
``အိပ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္ေနာ္..``
``အို…ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..``
``သက္ထား ေခါင္းမူးေနတာ ခဏလွဲလိုက္မွ သက္သာသြားမွာေပါ႕..``
``ဟင့္အင္း….``
မသြားခ်င္..။အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ရင္ ငါေတာ့ ဘ၀ပ်က္မွာပဲ ဆိုတဲ႕ အသိစိတ္ကေလးက ျငင္းခ်က္ထုတ္ခိုင္း ေနတယ္..။ ျငင္းဆန္ရင္း ရုန္းကန္ရင္း နဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္က ကုတင္ေပၚေရာက္သြားသလဲ မမွတ္မိေတာ့….။ သတိတစ္ခ်က္ ၀င္လာေတာ့ ေအာက္ပိုင္းမွာ ထမိန္က မရွိေတာ့.ေခ်..။ အင္းက်ီေတြပါ ကိုထြဋ္က ခၽြတ္ဖို႕ႀကံတယ္…။
``ဟင့္အင္းကြယ္…ကိုထြဋ္ အကီ် ၤ ေတြေတာ့ မခၽြတ္ပါရေစနဲ႕ေနာ္..``
``သက္ထားေလးကလဲ ကြယ္..``
ေပါင္တံႀကီးမ်ားကို ၿဖဲကားၿပီး ကိုထြဋ္ အေပၚကေန တက္ခြတယ္..။ ရင္ဖိုလိႈက္ေမာစြာ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၿငိမ္ခံေနမိတယ္..။ မ်က္လုံးေတြပင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အရက္ရွိန္က တက္လာၿပီေလ..။
`` ဖြတ္…``
``အေမ႕…အား…..အီး..``
``အား…..နာတယ္…နာတယ္…``
စိမ္းဆတ္ဆတ္ႀကီး ထိုးထည္႕လိုက္တာ..။ေဒၚသက္ထား၀င္း ပူခနဲ နာသြားတယ္..။ ကိုထြဋ္ကေတာ့ ဂရုမစိုက္ပဲ …. ပါကင္ဖြင့္ေနၿပီမို႕ ေပါင္တံထြားထြားႀကီးေတြကို အတင္းမ တင္ကာ ေနာက္ထပ္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္..။
``ဇြိ….ဗတ္..``
``အား…..ေသၿပီ…ေသၿပီ ကိုထြဋ္ရဲ႕…``
ေသြးေတြ ဒလေဟာ က်လာၿပီး မ်က္လုံးမွလဲ မ်က္ရည္ေတြက ပိုးပိုေပါက္ေပါက္နဲ႕ က်လာတယ္..။ နာလိုက္တဲ႕ ျဖစ္္ျခင္း ..။ မူးတာေတြ ဘာေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္..။ အပ်ဳိမႀကီး မခံႏိုင္ရွာ..။ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႕ ခံရခက္လိုက္တာ…။
``ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ …ျပန္ခၽြတ္ေတာ့…နာတယ္….ဟင့္…ဟင့္…အီး…ဟီး…``
``ခဏေလးပါ သက္ထားရဲ႕ ခဏေလးပဲ…``
ကိုထြဋ္က မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး သူမစကားကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတယ္..။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕ အရသာ…။ ဘယ္ေလာက္မွေတာင္ မေဆာင့္ရေသး…။ အထဲက ႏူးညံ႕လြန္းတဲ႕ အသားႏုကေလးေတြနဲ႕ ပြတ္တိုက္မႈက ေငါ႕ခနဲ ေငါ႕ခနဲ ျဖစ္လာေစတယ္…။ ကိုထြဋ္ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္မထားႏိုင္ေတာ့…။ တစ္ခ်ီ ပန္းထုတ္ၿပီး ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ကာမ အရသာဆိုတာ ဒါလား..။
ဘာမွန္းညာမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိလိုက္ရပဲ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အပ်ဳိစင္
ပန္းဦးေလးကို ဆြတ္ခူးသြားၿပီ..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၀မ္းလဲနည္းမိ ရွက္လဲ
ရွက္မိတယ္..။ နာလဲနာတယ္..ဘယ္လို ခံစားရမွန္း ကို မသိေခ်..။
``သက္ထား…ကိုထြဋ္တို႕…ေနာက္တစ္ခါ……``
အလိုက္ကန္းဆိုး နားမလည္တဲ႕ ကိုထြဋ္…။ ဒီက သူ႕ကို စကားေတာင္ မေျပာခ်င္ေတာ႕ေအာင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူကလိုခ်င္တာ ထပ္ေတာင္းေနျပန္ေသးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မ်က္ရည္ေတြ ယိုစီးက်လာၿပီး ကိုထြဋ္ကို မၾကည္႕ခ်င္လို႕ ဟိုဘက္လွည္႕ၿပီး ေစာင္းအိပ္ေနလိုက္တယ္..။ စိတ္ထဲကလဲ မပါလွ…။ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမေတြ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတာပဲ..ေဆြမ်ဳိးေတာင္ ေမ႕သြားတယ္ဆိုၿပီး …။ အလိုးခံ ရတာ ဖီလင္က အရမ္းကိုမိုက္တာပဲဆို…ခုေတာ့ ၾကားဖူးတာနဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္..။ တျခားစီပဲ…နာတာပဲ ခံစားရတယ္…။
သိပ္ဆိုးတဲ႕ ကိုထြဋ္..။ အေရွ႕ကို လုပ္ရုံနဲ႕ အားမရေသး…..။
``ဟင့္အင္း….ကိုထြဋ္ ..အေနာက္ မလုပ္နဲ႕..``
``ဒါဆိုလဲ သက္ထားရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးပဲ လိုးမယ္ေနာ္..``
ၾကည္႕…မိုက္ရိုင္းလိုက္တဲ႕စကား..။ နားထဲၾကားရတာ ရွက္စရာ..။ လူႀကီးလူေကာင္းေယာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဆာင္ေဆာင္ ေယာက္်ားေတြဟာ မိန္းမအနံ႕ ရရင္ သူတို႕ဇာတိက ေပၚလာစၿမဲပဲ…။ သိပ္ကို ဏွာဗူး ထၾကတာပဲ..။
``သက္ထားေလး…ထ…ကိုယ္႕ကို ကုန္းေပးပါအုံး အခ်စ္ႀကီးရဲ႕…``
တကယ္ပါပဲ….သူ႕ဟာက ရိုးရိုးလုပ္လို႕မၿပီးႏိုင္ဘူး…။ ဘာမွ ျပန္ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိတာနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးလုိ္က္တယ္..။ ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားမွ သူမ သက္သာရာ ရေတာ့မွာပဲ…။
``ခါး ခြက္ထား…ဖင္ၾကီးကို ေကာ့ေပးပါ သက္ထားရဲ႕…``
တင္သား မို႕မို႕၀င္း၀င္း ႀကီးေတြက ေခၽြးေတြနဲ႕ တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ပစိုအိေနတယ္….။ ျခဴရက္စရာ မရွိတဲ႕ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ပန္းပြင့္ႀကီး..။ ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးလြန္းတဲ႕ ေရေဆးငါးႀကီး ကို လုပ္လို႕အားမရႏိုင္ေတာ့.. ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ခါးက်ဥ္းက်ဥး္ေလးကို ကိုင္ၿပီး ကိုထြဋ္ အားနဲ႕ ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္တယ္…။
``ျဗစ္..ျဗစ္..ထုတ္…အား…အင္း….အင္း…``
``အိုး…အထဲက အရမ္းနာ…တ.ယ္..တအားမေဆာင့္နဲ႕…``
``ျပြတ္…ဖတ္..စြပ္…အား…ေစးေနတာပဲ…သက္ထားရယ္…``
လီးတစ္၀က္ေလာက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္တယ္…။ မထင္ေလာက္ေအာင္ ေစးပိုင္တင္းၾကပ္လို႕ ကိုထြဋ္ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္…။ဒီေလာက္ တစ္မိနစ္ေလာက္ထဲနဲ႕ ဘယ္မိန္းမကိုမွ ကိုထြဋ္ သုတ္မထြက္ဘူးခဲ႕ ..။ စံခ်ိန္က်ဳိးေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕…။ ေတာင့္လိုက္တဲ႕ထု…။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕ အထည္ႀကီး..။
``ေျဖး ေျဖး…ရွီး….အ..အ``
``ေကာင္းလာျပန္ၿပီ သက္ထားရဲ႕…အီး…မ..မရေတာ့ဘူး….အိုး…ဟိုး…..``
``အို႕…ကၽြတ္…ဟင္း…ဟင္း…``
ေဒၚသက္ထား၀င္းက ခုမွ ကႀကီးခေခြး လက္ေပးသင္တုံးရွိေသးတယ္…။ကိုထြဋ္က ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြား ျပန္ၿပီ…။ ေက်နပ္စရာ တစ္ခုမွ မျဖစ္..အပ်ဳိမႀကီးအတြက္…။
``သက္ထား…ကိုထြဋ္တို႕…ေနာက္တစ္ခါ……``
အလိုက္ကန္းဆိုး နားမလည္တဲ႕ ကိုထြဋ္…။ ဒီက သူ႕ကို စကားေတာင္ မေျပာခ်င္ေတာ႕ေအာင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူကလိုခ်င္တာ ထပ္ေတာင္းေနျပန္ေသးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မ်က္ရည္ေတြ ယိုစီးက်လာၿပီး ကိုထြဋ္ကို မၾကည္႕ခ်င္လို႕ ဟိုဘက္လွည္႕ၿပီး ေစာင္းအိပ္ေနလိုက္တယ္..။ စိတ္ထဲကလဲ မပါလွ…။ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမေတြ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတာပဲ..ေဆြမ်ဳိးေတာင္ ေမ႕သြားတယ္ဆိုၿပီး …။ အလိုးခံ ရတာ ဖီလင္က အရမ္းကိုမိုက္တာပဲဆို…ခုေတာ့ ၾကားဖူးတာနဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္..။ တျခားစီပဲ…နာတာပဲ ခံစားရတယ္…။
သိပ္ဆိုးတဲ႕ ကိုထြဋ္..။ အေရွ႕ကို လုပ္ရုံနဲ႕ အားမရေသး…..။
``ဟင့္အင္း….ကိုထြဋ္ ..အေနာက္ မလုပ္နဲ႕..``
``ဒါဆိုလဲ သက္ထားရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးပဲ လိုးမယ္ေနာ္..``
ၾကည္႕…မိုက္ရိုင္းလိုက္တဲ႕စကား..။ နားထဲၾကားရတာ ရွက္စရာ..။ လူႀကီးလူေကာင္းေယာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဆာင္ေဆာင္ ေယာက္်ားေတြဟာ မိန္းမအနံ႕ ရရင္ သူတို႕ဇာတိက ေပၚလာစၿမဲပဲ…။ သိပ္ကို ဏွာဗူး ထၾကတာပဲ..။
``သက္ထားေလး…ထ…ကိုယ္႕ကို ကုန္းေပးပါအုံး အခ်စ္ႀကီးရဲ႕…``
တကယ္ပါပဲ….သူ႕ဟာက ရိုးရိုးလုပ္လို႕မၿပီးႏိုင္ဘူး…။ ဘာမွ ျပန္ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိတာနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးလုိ္က္တယ္..။ ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားမွ သူမ သက္သာရာ ရေတာ့မွာပဲ…။
``ခါး ခြက္ထား…ဖင္ၾကီးကို ေကာ့ေပးပါ သက္ထားရဲ႕…``
တင္သား မို႕မို႕၀င္း၀င္း ႀကီးေတြက ေခၽြးေတြနဲ႕ တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ပစိုအိေနတယ္….။ ျခဴရက္စရာ မရွိတဲ႕ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ပန္းပြင့္ႀကီး..။ ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးလြန္းတဲ႕ ေရေဆးငါးႀကီး ကို လုပ္လို႕အားမရႏိုင္ေတာ့.. ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ခါးက်ဥ္းက်ဥး္ေလးကို ကိုင္ၿပီး ကိုထြဋ္ အားနဲ႕ ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္တယ္…။
``ျဗစ္..ျဗစ္..ထုတ္…အား…အင္း….အင္း…``
``အိုး…အထဲက အရမ္းနာ…တ.ယ္..တအားမေဆာင့္နဲ႕…``
``ျပြတ္…ဖတ္..စြပ္…အား…ေစးေနတာပဲ…သက္ထားရယ္…``
လီးတစ္၀က္ေလာက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္တယ္…။ မထင္ေလာက္ေအာင္ ေစးပိုင္တင္းၾကပ္လို႕ ကိုထြဋ္ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္…။ဒီေလာက္ တစ္မိနစ္ေလာက္ထဲနဲ႕ ဘယ္မိန္းမကိုမွ ကိုထြဋ္ သုတ္မထြက္ဘူးခဲ႕ ..။ စံခ်ိန္က်ဳိးေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕…။ ေတာင့္လိုက္တဲ႕ထု…။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕ အထည္ႀကီး..။
``ေျဖး ေျဖး…ရွီး….အ..အ``
``ေကာင္းလာျပန္ၿပီ သက္ထားရဲ႕…အီး…မ..မရေတာ့ဘူး….အိုး…ဟိုး…..``
``အို႕…ကၽြတ္…ဟင္း…ဟင္း…``
ေဒၚသက္ထား၀င္းက ခုမွ ကႀကီးခေခြး လက္ေပးသင္တုံးရွိေသးတယ္…။ကိုထြဋ္က ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြား ျပန္ၿပီ…။ ေက်နပ္စရာ တစ္ခုမွ မျဖစ္..အပ်ဳိမႀကီးအတြက္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ကိုထြဋ္ကေတာ့ ၀တ္ရည္ေတြနဲ႕
မွည္႕ရႊမ္းလြန္းလွတဲ႕ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး တစ္ေယာက္ကို အားရပါးရ
စပ္ယွက္လုိက္ရတဲ႕ အျဖစ္မွာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ စိမ္႕တက္သြားေအာင္ ကိုအရသာ
ေတြ႕သြားရေတာ့သည္…။
--------------------×----------------------×-------------------------×
ဟိုး….အေ၀းဆီကေန ေလနီၾကမ္းတခ်က္ တိုက္ခတ္ရာကေန ေရာက္လာတဲ႕ ေလမွ်င္းမွ်င္းေလးကို ဇိမ္ယူ ခံစားရင္း…အေစာက အမ်ဳိးသမီး အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိတယ္…။..အင္း…ေဒၚသက္ထား၀င္း…ဆရာမေဒၚသက္ထား၀င္း…ပညာတတ္သေလာက္ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာေမာတယ္..ဆိုေတာ့ ေတာ္ရုံနဲ႕ ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူး ဆိုတဲ႕အမ်ဳိးထဲက ေနမွာေပါ႕..။ ေခ်ာသေလာက္လွသေလာက္လဲ စြာ.၊ စြာေလာက္ေအာင္လဲ ဖုထစ္ၾကြရြ ေနတဲ႕ အလုံးအထည္ႀကီးေတြက ျမင္သူ ပုရိသ တိုင္းကို ရင္ဗေလာင္ဆူေအာင္ ျပသေနသလို ဆိုေတာ့ သူ႕လိုေကာင္စားမ်ဳိးနဲ႕ မတည္႕တာ သိပ္ေတာ့ မဆန္း..။ခုနကေတာင္..ၾကည္႕ပါဦး..ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၾကပ္ ၀တ္ထားေတာ့ ေယာင္ကိုင္းေနသလို ဖုေဖာင္းၾကြတက္ေနတဲ႕ ဟာႀကီးေတြက ဘယ္သူ႕မွ ပမာမခန္႕…..။ ေဘာင္းဘီထဲက ခုန္ေပါက္ထြက္မတတ္..။ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ အိုးကေလး ရွိရုံ ၊ တင္ကေလး မို႕ရုံနဲ႕ေတာ့ ေဘာင္းဘီအၾကပ္ မ၀တ္ေလနဲ႕..။ေဘာင္းဘီ အေပ်ာ့ေတြပဲ ၀တ္..။ ႏို႕မို႕ ဂ်င္းအၾကပ္ေတြက ရွိတဲ႕ဟာေလးေတြပါ ရႈံ႕ၿပီး အဖ်ား ရွဴးသြားမယ္..မွတ္…။ အင္း….ဒီမိန္းမ က်ေတာ့လဲ ဘ၀ေပး ေကာင္းလြန္းတာပဲလား…။ေလ႕က်င့္မႈေတြ ေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ။ ေဖာင္းေဖာင္းမို႕မို႕ ႀကီးေတြက ေထာင္းေထာင္း ၿပီး ဘာ……လုပ္ပစ္လိုက္ရ…။
ကုလား ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေနမိတယ္…။ ေလေျပေအး ကေလးကလဲ သာသာညွင္းညွင္း…ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ အေကာင္းဆုံး မနက္ခင္းေလးေပါ႕..။ တစ္နာရီထိုးလုၿပီ…။ မၾကာခင္ပဲ အေရွ႕ဆီက ေရာင္နီသန္းလာေတာ့မယ္..။ သည္ႏႈန္းအတိုင္း ဆိုရင္ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရာက္ဖို႕က သိပ္မလိုေတာ့..။ ဒါေတာင္မွ ဒီေတာင္က ၾကားေတာင္ ကဒုံကနိ..။ ၾကားေတာင္ဆိုေတာ့ ခိုးၿ႔ပီး ခုတ္ရတဲ႕ ေမာ္ေတာ္ ေလ..။ စက္ကေတာ့ တကယ္႕ အပ်ံစား..။ ခရီးသည္ေတြဆီက မတန္တဆ ေဈးေတာင္းၿပီး ေမာင္းဆြဲတဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အမ်ဳိးအစား ေမွာင္ခို ေမာ္ေတာ္..။ ဒီလိုေမာ္ေတာ္မ်ဳိးကို စိတ္မခ်ရတဲ႕ အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ခြင့္မျပဳ..။ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္မခ်ရလဲ ခရီးသည္ေတြကေတာ့ လိုရာခရီးကို အျမန္ေရာက္ ၿပီးတာပဲ ဆိုတဲ႕ သေဘာနဲ႕ စီးၾကစျမဲ..။
အခုလဲ ကုလား ဦးေလးဆုံးၿပီ ..အျမန္လာ ဆိုတဲ႕ သံႀကိဳးစာေၾကာင့္ ကမန္းကတန္းနဲ႕ ဇာတိျပန္လာတာ..။ ဒီဦးေလးကလဲ ကုလားအတြက္ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေဆြမ်ဳိး..။အသုဘ အမွီ ရြာမွာ ရွိခ်င္လို႕သာ ျပန္လာရတာ..။ တကယ္တမ္းဆို ရန္ကုန္မွာပဲ ေပ်ာ္တယ္…။
`` အင္း…ဒီမိန္းမနဲ႕ ငါကေတာ့ ေရစက္ပဲ..`
ေဒၚသက္ထား၀င္း အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ ကုလား သြြြားႀကီး အၿဖီးသားနဲ႕ ၿပဳံးမိတယ္..။ ရင္ခုန္စရာ…အင္း..ခုန္ေလာက္စရာ ေသြးဆူစရာ အလွအိုးမႀကီးကေတာ့ သူ႕ကို ျမင္တာနဲ႕ ေအာ္ဂလီဆန္သြားဟန္လုပ္ၿပီး အခန္းထဲ ၀င္ေျပးသြားတယ္…။ ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ…။
--------------------×----------------------×-------------------------×
ဟိုး….အေ၀းဆီကေန ေလနီၾကမ္းတခ်က္ တိုက္ခတ္ရာကေန ေရာက္လာတဲ႕ ေလမွ်င္းမွ်င္းေလးကို ဇိမ္ယူ ခံစားရင္း…အေစာက အမ်ဳိးသမီး အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိတယ္…။..အင္း…ေဒၚသက္ထား၀င္း…ဆရာမေဒၚသက္ထား၀င္း…ပညာတတ္သေလာက္ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာေမာတယ္..ဆိုေတာ့ ေတာ္ရုံနဲ႕ ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူး ဆိုတဲ႕အမ်ဳိးထဲက ေနမွာေပါ႕..။ ေခ်ာသေလာက္လွသေလာက္လဲ စြာ.၊ စြာေလာက္ေအာင္လဲ ဖုထစ္ၾကြရြ ေနတဲ႕ အလုံးအထည္ႀကီးေတြက ျမင္သူ ပုရိသ တိုင္းကို ရင္ဗေလာင္ဆူေအာင္ ျပသေနသလို ဆိုေတာ့ သူ႕လိုေကာင္စားမ်ဳိးနဲ႕ မတည္႕တာ သိပ္ေတာ့ မဆန္း..။ခုနကေတာင္..ၾကည္႕ပါဦး..ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၾကပ္ ၀တ္ထားေတာ့ ေယာင္ကိုင္းေနသလို ဖုေဖာင္းၾကြတက္ေနတဲ႕ ဟာႀကီးေတြက ဘယ္သူ႕မွ ပမာမခန္႕…..။ ေဘာင္းဘီထဲက ခုန္ေပါက္ထြက္မတတ္..။ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ အိုးကေလး ရွိရုံ ၊ တင္ကေလး မို႕ရုံနဲ႕ေတာ့ ေဘာင္းဘီအၾကပ္ မ၀တ္ေလနဲ႕..။ေဘာင္းဘီ အေပ်ာ့ေတြပဲ ၀တ္..။ ႏို႕မို႕ ဂ်င္းအၾကပ္ေတြက ရွိတဲ႕ဟာေလးေတြပါ ရႈံ႕ၿပီး အဖ်ား ရွဴးသြားမယ္..မွတ္…။ အင္း….ဒီမိန္းမ က်ေတာ့လဲ ဘ၀ေပး ေကာင္းလြန္းတာပဲလား…။ေလ႕က်င့္မႈေတြ ေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ။ ေဖာင္းေဖာင္းမို႕မို႕ ႀကီးေတြက ေထာင္းေထာင္း ၿပီး ဘာ……လုပ္ပစ္လိုက္ရ…။
ကုလား ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေနမိတယ္…။ ေလေျပေအး ကေလးကလဲ သာသာညွင္းညွင္း…ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ အေကာင္းဆုံး မနက္ခင္းေလးေပါ႕..။ တစ္နာရီထိုးလုၿပီ…။ မၾကာခင္ပဲ အေရွ႕ဆီက ေရာင္နီသန္းလာေတာ့မယ္..။ သည္ႏႈန္းအတိုင္း ဆိုရင္ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရာက္ဖို႕က သိပ္မလိုေတာ့..။ ဒါေတာင္မွ ဒီေတာင္က ၾကားေတာင္ ကဒုံကနိ..။ ၾကားေတာင္ဆိုေတာ့ ခိုးၿ႔ပီး ခုတ္ရတဲ႕ ေမာ္ေတာ္ ေလ..။ စက္ကေတာ့ တကယ္႕ အပ်ံစား..။ ခရီးသည္ေတြဆီက မတန္တဆ ေဈးေတာင္းၿပီး ေမာင္းဆြဲတဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အမ်ဳိးအစား ေမွာင္ခို ေမာ္ေတာ္..။ ဒီလိုေမာ္ေတာ္မ်ဳိးကို စိတ္မခ်ရတဲ႕ အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ခြင့္မျပဳ..။ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္မခ်ရလဲ ခရီးသည္ေတြကေတာ့ လိုရာခရီးကို အျမန္ေရာက္ ၿပီးတာပဲ ဆိုတဲ႕ သေဘာနဲ႕ စီးၾကစျမဲ..။
အခုလဲ ကုလား ဦးေလးဆုံးၿပီ ..အျမန္လာ ဆိုတဲ႕ သံႀကိဳးစာေၾကာင့္ ကမန္းကတန္းနဲ႕ ဇာတိျပန္လာတာ..။ ဒီဦးေလးကလဲ ကုလားအတြက္ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေဆြမ်ဳိး..။အသုဘ အမွီ ရြာမွာ ရွိခ်င္လို႕သာ ျပန္လာရတာ..။ တကယ္တမ္းဆို ရန္ကုန္မွာပဲ ေပ်ာ္တယ္…။
`` အင္း…ဒီမိန္းမနဲ႕ ငါကေတာ့ ေရစက္ပဲ..`
ေဒၚသက္ထား၀င္း အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ ကုလား သြြြားႀကီး အၿဖီးသားနဲ႕ ၿပဳံးမိတယ္..။ ရင္ခုန္စရာ…အင္း..ခုန္ေလာက္စရာ ေသြးဆူစရာ အလွအိုးမႀကီးကေတာ့ သူ႕ကို ျမင္တာနဲ႕ ေအာ္ဂလီဆန္သြားဟန္လုပ္ၿပီး အခန္းထဲ ၀င္ေျပးသြားတယ္…။ ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ေဟ႕…တက္မေတြ ျဖဳတ္ထားလိုက္ေတာ့ ေဟ႕…``
အေတြးေတြ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနရာကေန စူးရွရွ ေအာ္လိုက္တဲ႕ အသံနက္ႀကီးေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ေပၚက လူေတြအားလုံး ေခါင္းေထာင္သြားၾကတယ္..။ ေၾသာ္ ..မိုးရြာေတာ့မွာမို႕ ေလေၾကာင္းမွားမွာ စိုးလို႕ ထင္ပါရဲ႕..။ ကုလားထင္မိထင္ရာ ေတြးမိတယ္…။ ဟိုးမွာလဲ တိမ္သား တစ္အုပ္က ထူထပ္မဲညိဳ႕လာတယ္..။ ခ်က္ခ်င္းမွ ခ်က္ခ်င္းကို ျဖစ္သြားတာ..။မိုး .စရြာတယ္..။ ဖြဲဖြဲ ကေလး..။ သဲသဲ..ကေလး..။ၿပီးေတာ့..ဟာ…ဒါ..ဒါ….။
``မုန္တိုင္း က်ေတာ့မယ္..ေဟ႕…``
ေဘးကလူ တစ္ေယာက္အသံ ၾကားမွ ကုလားအသက္၀င္လာတယ္..။ ဟာ…ဂြပဲ…ဟုတ္တာေပါ႕..။ ၾကည္႕စမ္းပါဦး…ခုန…ေလေျပကေလးေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိ..။ မရွိေတာ႕…..။ သူတို႕အစား ေ၀ါခနဲ ျမည္ကာ သဲသဲထန္ထန္ ရြာခ်လာတဲ႕ မိုး…….။ အကုန္လုံး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ…။ေမာ္ေတာ္တစ္စီးလုံး မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္..။ မာယာ ဆိုတာ ဒါပါပဲ..။ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံး ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕ မာယာ..။
နက္ရိႈင္းတယ္..။တည္ၿငိမ္တယ္..။ခန္႕ျငားတယ္..။ရင့္က်က္တယ္..လို႕မ်ား မခ်ီးက်ဴးေလနဲ႕…။ ခ်က္ခ်င္းကို ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ လုပ္ျပလိမ္႕မယ္…။ အခုလဲ စၿပီ…။ မုန္တိုင္း…ေမႊပါၿပီ…။ မုန္တိုင္းက ေလကိုလက္တို႕ၿပီး သူနဲ႕အတူ မိုးကိုပါ အေဖာ္စပ္ ေခၚလာပါေတာ့တယ္…။ ၿပီးေတာ့ သူ႕မိတ္ေဆြ လိႈင္း ေခါင္းျဖဴ ႀကီးေတြနဲ႕ အတူ ၀ုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲ …။ ေမာ္ေတာ္ကေလး …အရုပ္ေလးလိုပဲ ေျမာက္..ေျမာက္တက္သြားတယ္..။ ေမာ္ေတာ္ထဲမွာ ဘုရားတသံေတြ တရားစာရြတ္သံေတြ ၊ ေအာ္ျမည္သံ အမ်ဳိးစုံ ပဲ ဆူညံ ပလူပ်ံေနတာပဲ…။ ၀ုန္းခနဲ ေျမွာက္တင္လိုက္..ျဗဳန္းခနဲ ျပန္ခ်လိုက္နဲ႕ မုန္တိုင္းက ေမာ္ေတာ္ေလးကို ကလူသလို ျမွဴသလို က်ီစယ္ေနၿပီ….။ စေကာထဲက ဇီးျဖဴသီးေတြလိုပဲ ဟိုေျပးလုိက္ ဒီလိမ္႕လိုက္နဲ႕ ေရာက္မိေရာက္ရာ ၊ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ..။ နီးရာ ကို လွမ္းကိုင္ရင္း ငိုသူက ငို၊ က်ိန္ဆဲသူက က်ိန္ဆဲ၊ အေမေလး တသူ အဘေလး ေအာ္သံ၊ ငိုယိုသံ ေတြနဲ႕ ငရဲ ပြက္ေနတဲ႕အလား..ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ….။ မုန္တိုင္းက အားရေအာင္ တိုက္ခတ္ရင္း …ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာလဲ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ေလာကငရဲ က်ေနသလို ၀ုန္းဒိုင္း ၾကဲေနတယ္…။ ကုလား ကေတာ့ မေၾကာက္..။ေဗာကြင္း တစ္ကြင္း ေတြ႕တာနဲက ဆြဲယူၿပီး ကိုယ္မွာ စြတ္ခ်လိုက္တယ္…။ ဒီမိုး ဒီေလနဲ႕ ဒီေမာ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခံႏိုင္ပါ႕မလဲ..။မၾကာလိုက္ပါ..။ မုန္တိုင္း ဘီလူးႀကီး ေမာ္ေတာ္ ေလးကို ေရကူးစမ္းသပ္ လိုက္ပါၿပီ…။ ေဖ်ာင္း ခနဲ တက္မ ကၽြတ္ထြက္သြားတယ္..။ ေျဗာင္းဆန္ လူးလိမ္႕သြားၿပီး ဆလင္ ခန္းထဲ ကို ေရေတြ ၀င္လာတယ္..။ တစ္ခ်က္မွာ လိႈင္းလုံးေလးက အပင့္ မုန္တိုင္းက ရိုက္ခ်လိုက္တာ…ေဘာ္လီေဘာ စည္းအတြင္းမွာ ရိုက္ခ်ခံလိုက္ရတဲ႕ ေဘာလုံးေလး တစ္လုံးလိုပဲ အုန္းခနဲ…။
`` အေမႀကီးေရ…သမီးကို ကယ္ပါအုံး….``
``ဘုရား…ဘုရား…………..``
``ေသၿပီ…အား…ေသပါၿပီ….``
သြားၿပီ…။ အသံမ်ိဳးစုံ..။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့..။ လက္တြဲညီညီနဲ႕ မိုးႏွင့္ မုန္တိုင္းက ပင္လယ္ဖ်ံေလးကို ေရထဲ ႏွစ္လိုက္ၾကၿပီ…။ကုလား အခ်ိန္မဆြဲေတာ့…။ ပင္လယ္ထဲ ခုန္ဆင္းလိုက္ေတာ့ သည္..။ ေအးခနဲ…အျပင္မွာေရာ အသဲထဲမွာပါ ေအးခနဲ ျဖစ္သြားတယ္…။ မိုးကလဲ ရြာ..၊ လွ်ပ္စီးကလဲ မလက္…။ ဘာဆို ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ေအာင္ပဲ ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနေပမဲ႕ ကုလား ဇြဲမေလွ်ာ့..။ ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ မွန္ေပမဲ႕ ငါေသမွသာ ငါ႕ကိုယ္ကို မင္းရမယ္..ပင္လယ္ႀကီးေရ..။ေဗာကြင္းခိုစီးလိုက္ …တစ္ခါတရံ ကူးခတ္လိုက္နဲ႕ မရပ္မနား လႈပ္ရွားေနဆဲ…။ ကုလားတစ္ေကာင္ ေရကူးေနေတာ့တာပဲ….။
အေတြးေတြ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနရာကေန စူးရွရွ ေအာ္လိုက္တဲ႕ အသံနက္ႀကီးေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ေပၚက လူေတြအားလုံး ေခါင္းေထာင္သြားၾကတယ္..။ ေၾသာ္ ..မိုးရြာေတာ့မွာမို႕ ေလေၾကာင္းမွားမွာ စိုးလို႕ ထင္ပါရဲ႕..။ ကုလားထင္မိထင္ရာ ေတြးမိတယ္…။ ဟိုးမွာလဲ တိမ္သား တစ္အုပ္က ထူထပ္မဲညိဳ႕လာတယ္..။ ခ်က္ခ်င္းမွ ခ်က္ခ်င္းကို ျဖစ္သြားတာ..။မိုး .စရြာတယ္..။ ဖြဲဖြဲ ကေလး..။ သဲသဲ..ကေလး..။ၿပီးေတာ့..ဟာ…ဒါ..ဒါ….။
``မုန္တိုင္း က်ေတာ့မယ္..ေဟ႕…``
ေဘးကလူ တစ္ေယာက္အသံ ၾကားမွ ကုလားအသက္၀င္လာတယ္..။ ဟာ…ဂြပဲ…ဟုတ္တာေပါ႕..။ ၾကည္႕စမ္းပါဦး…ခုန…ေလေျပကေလးေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိ..။ မရွိေတာ႕…..။ သူတို႕အစား ေ၀ါခနဲ ျမည္ကာ သဲသဲထန္ထန္ ရြာခ်လာတဲ႕ မိုး…….။ အကုန္လုံး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ…။ေမာ္ေတာ္တစ္စီးလုံး မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္..။ မာယာ ဆိုတာ ဒါပါပဲ..။ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံး ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕ မာယာ..။
နက္ရိႈင္းတယ္..။တည္ၿငိမ္တယ္..။ခန္႕ျငားတယ္..။ရင့္က်က္တယ္..လို႕မ်ား မခ်ီးက်ဴးေလနဲ႕…။ ခ်က္ခ်င္းကို ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ လုပ္ျပလိမ္႕မယ္…။ အခုလဲ စၿပီ…။ မုန္တိုင္း…ေမႊပါၿပီ…။ မုန္တိုင္းက ေလကိုလက္တို႕ၿပီး သူနဲ႕အတူ မိုးကိုပါ အေဖာ္စပ္ ေခၚလာပါေတာ့တယ္…။ ၿပီးေတာ့ သူ႕မိတ္ေဆြ လိႈင္း ေခါင္းျဖဴ ႀကီးေတြနဲ႕ အတူ ၀ုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲ …။ ေမာ္ေတာ္ကေလး …အရုပ္ေလးလိုပဲ ေျမာက္..ေျမာက္တက္သြားတယ္..။ ေမာ္ေတာ္ထဲမွာ ဘုရားတသံေတြ တရားစာရြတ္သံေတြ ၊ ေအာ္ျမည္သံ အမ်ဳိးစုံ ပဲ ဆူညံ ပလူပ်ံေနတာပဲ…။ ၀ုန္းခနဲ ေျမွာက္တင္လိုက္..ျဗဳန္းခနဲ ျပန္ခ်လိုက္နဲ႕ မုန္တိုင္းက ေမာ္ေတာ္ေလးကို ကလူသလို ျမွဴသလို က်ီစယ္ေနၿပီ….။ စေကာထဲက ဇီးျဖဴသီးေတြလိုပဲ ဟိုေျပးလုိက္ ဒီလိမ္႕လိုက္နဲ႕ ေရာက္မိေရာက္ရာ ၊ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ..။ နီးရာ ကို လွမ္းကိုင္ရင္း ငိုသူက ငို၊ က်ိန္ဆဲသူက က်ိန္ဆဲ၊ အေမေလး တသူ အဘေလး ေအာ္သံ၊ ငိုယိုသံ ေတြနဲ႕ ငရဲ ပြက္ေနတဲ႕အလား..ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ….။ မုန္တိုင္းက အားရေအာင္ တိုက္ခတ္ရင္း …ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာလဲ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ေလာကငရဲ က်ေနသလို ၀ုန္းဒိုင္း ၾကဲေနတယ္…။ ကုလား ကေတာ့ မေၾကာက္..။ေဗာကြင္း တစ္ကြင္း ေတြ႕တာနဲက ဆြဲယူၿပီး ကိုယ္မွာ စြတ္ခ်လိုက္တယ္…။ ဒီမိုး ဒီေလနဲ႕ ဒီေမာ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခံႏိုင္ပါ႕မလဲ..။မၾကာလိုက္ပါ..။ မုန္တိုင္း ဘီလူးႀကီး ေမာ္ေတာ္ ေလးကို ေရကူးစမ္းသပ္ လိုက္ပါၿပီ…။ ေဖ်ာင္း ခနဲ တက္မ ကၽြတ္ထြက္သြားတယ္..။ ေျဗာင္းဆန္ လူးလိမ္႕သြားၿပီး ဆလင္ ခန္းထဲ ကို ေရေတြ ၀င္လာတယ္..။ တစ္ခ်က္မွာ လိႈင္းလုံးေလးက အပင့္ မုန္တိုင္းက ရိုက္ခ်လိုက္တာ…ေဘာ္လီေဘာ စည္းအတြင္းမွာ ရိုက္ခ်ခံလိုက္ရတဲ႕ ေဘာလုံးေလး တစ္လုံးလိုပဲ အုန္းခနဲ…။
`` အေမႀကီးေရ…သမီးကို ကယ္ပါအုံး….``
``ဘုရား…ဘုရား…………..``
``ေသၿပီ…အား…ေသပါၿပီ….``
သြားၿပီ…။ အသံမ်ိဳးစုံ..။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့..။ လက္တြဲညီညီနဲ႕ မိုးႏွင့္ မုန္တိုင္းက ပင္လယ္ဖ်ံေလးကို ေရထဲ ႏွစ္လိုက္ၾကၿပီ…။ကုလား အခ်ိန္မဆြဲေတာ့…။ ပင္လယ္ထဲ ခုန္ဆင္းလိုက္ေတာ့ သည္..။ ေအးခနဲ…အျပင္မွာေရာ အသဲထဲမွာပါ ေအးခနဲ ျဖစ္သြားတယ္…။ မိုးကလဲ ရြာ..၊ လွ်ပ္စီးကလဲ မလက္…။ ဘာဆို ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ေအာင္ပဲ ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနေပမဲ႕ ကုလား ဇြဲမေလွ်ာ့..။ ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ မွန္ေပမဲ႕ ငါေသမွသာ ငါ႕ကိုယ္ကို မင္းရမယ္..ပင္လယ္ႀကီးေရ..။ေဗာကြင္းခိုစီးလိုက္ …တစ္ခါတရံ ကူးခတ္လိုက္နဲ႕ မရပ္မနား လႈပ္ရွားေနဆဲ…။ ကုလားတစ္ေကာင္ ေရကူးေနေတာ့တာပဲ….။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
လိႈင္းပုတ္သံ ၾကားေနရသည္။
အိပ္မက္လိုလို တကယ္လိုလို၊ သာယာလိုက္တဲ႕ အသံေလး…ခ်ဳိခ်ဳိေအးေအးေလး…။
ငွက္ေက်းေလးေတြရဲ႕ အသံစာစာေလးေတြပါ..။ တစီစီ တက်ီက်ီ ျမည္သံေလးေတြ
ၾကားေနရတာ…။ နားကသာ ၾကားေနရေပမဲ႕ လူကေတာ့ မလႈပ္ခ်င္ ။ မ်က္လုံးေတြေတာင္
မဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္လက္ေတြ ေလးလံ ကိုက္ခဲေနသည္..။
မထခ်င္..။လိႈင္းသံေလးေတြကို နားေထာင္ၿပီး ကမ္းေျခ ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ
အိပ္ေနရသလို ခံစားရသည္…။ ပါးျပင္မွာ ေအးစက္စက္ အထိအေတြ႕၊ မ်က္လုံးကို
မဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္ခ်င္နဲ႕ ဖြင့္၇တယ္..။
``ဟင္…ငါ…ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာပါ လိမ္႕…``
ရုပ္နဲ႕စိတ္ ကပ္ ကပ္ခ်င္းပဲ ပထမဆုံး ျမင္ရတာက မိႈင္းမိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ေတာအုပ္ ေတာတန္းေလး တစ္ခု…။
`` ငါ…ငါ မေသေသးပါလား…``
ေဒၚသက္ထား၀င္း အႀကီးအက်ယ္ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္…။
`` ေဟး…..``
ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ခုန္ေပါက္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္မိတယ္….။ ကမ္းစပ္ကေလး…အခုမွပဲ ေရးေတးေတးနဲ႕ မွတ္မိလာတယ္…။ ညတုန္းက ေမာ္ေတာ္ေလး….ပင္လယ္ဖ်ံ….ေလး ေရနစ္တာပဲ…။ မုန္တိုင္းမိခဲ႕တာ…ပဲ…။ ေသၿပီလို႕ေတာင္ ထင္ခဲ႕ရတာ.. ။ ကိုယ္႕ေရွ႕ေမွာက္တင္ ၀ုန္းခနဲ လိႈင္းရိုက္ၿပီး ပင္လယ္ထဲ လြင့္စင္က်သြားတဲ႕သူေတြ ဒုနဲ႕ေဒး..။ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕နဲ႕ ပဲ ပ်ဥ္ခ်ပ္ႀကီး တစ္ခ်ပ္ကို ဖက္တြယ္ၿပီး အ၀တ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႕ ပင္လယ္ထဲ ခုန္ဆင္းခဲ႕တာ…။ ပင္လယ္ထဲမွာ ကူးလိုက္ ခတ္လိုက္နဲ႕ ေနာက္ဆုံး သတိလစ္ၿပီး သက္လုံက်သြားတဲ႕ ေနာက္ပိုင္း မသိေတာ့..။ ခုေတာ့…ငါ မေသေသးပဲကိုး…။
ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚ ေရာက္ေနတာပဲလား…။ ဒါဆို ဒီကၽြန္းမွာ လူရွိမွာပါ..။ ငါ အကူအညီ ေတာင္းၿပီး ရန္ကုန္ျပန္လို႕ ရေသးတယ္…။ အင္း…အဓိက ကေတာ့ ငါမေသပဲ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိုးစားရမယ္…။ ငါ…မေသရဘူး…ငါမေသဘူး…။
ခုန္ေပါက္ၿပီးထကာ ပင္လယ္ျပင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည္႕မိတယ္…။ အစုတ္ပလုပ္ ပင္လယ္ႀကီး..။ အခုက်ေတာ့လဲ သူ မဟုတ္သလိုပါပဲလား…။ လြန္ခဲ႕တဲ႕ သုံးေလးငါး နာရီေလာက္ကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ေလး တစ္စီးကို ရက္ရက္စက္စက္ ခ်ဳိးဖဲ႕ ႏွစ္ျမွဳပ္ခဲ႕ၿပီး လူငါးဆယ္ေက်ာ္ကို ေသတယ္ ရွင္တယ္ မသိရေအာင္ ကစဥ္႕ကလ်ား ျဖစ္ကုန္ေအာင္ လုပ္ပစ္ခဲ႕တာ သူမဟုတ္သလို ပါပဲလား ပင္လယ္ျပင္ႀကီးရယ္…။ကဗ်ာ ဆန္ဆန္ကေလးလို ေတြးမိၿပီး ကိုယ္႕အေတြးကို ကိုယ္သေဘာက်စြာ ၿပံဳးမိရဲ႕..။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့..အကူအညီေလး တစ္ခု ရလိုရျငား ေတြ႕တဲ႕လူဆီမွာ ေတာင္းခံဖို႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၀န္မေလးေတာ့ၿပီ…။ ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႕ ေလွ်ာက္လာခဲ႕တာ…။ စားစရာ သီးႏွံပင္ေလးေတြနဲ႕ ဥယ်ာဥ္ျခံေလး တစ္ျခံလို အေလ႕က် အပင္ေတြ ရွင္သန္လြန္းလိုက္တာ..ကၽြန္းကေလးေပၚမွာ အေကာင္ပေလာင္ေတြလဲ သိပ္မေတြ႕ရ..။ လူသူ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈေရာ…။
``ဟင္…ငါ အခုန ရပ္ခဲ႕တာ ဒီေနရာပါ..``
ကမ္းစပ္သို႕ပင္ ျပန္ေရာက္လာရတယ္…။ မဟုတ္ေသးပါဘူး ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ပတ္ ထပ္ပတ္ၾကည္႕မိတယ္…။အစကေနရာ သူမေရာက္ရွိခဲ႕တဲ႕ ကမ္းစပ္ကို ပဲ ျပန္ေရာက္လာတယ္…။ လူရိပ္လူေယာင္ မေတြ႕..။သာမန္ဖြတ္ကေလး ပုတက္ကေလး တစ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္သာ ျဖတ္ခနဲ ေတြ႕ရတယ္…။ တကယ္ေတာ့ လူသူေလးပါး မရွိတဲ႕ကၽြန္းက်ဥ္းက်ဥး္ကေလး တစ္ခုပါ..။
``ဒါ…ဒါဆိုရင္…ငါ..ငါ တစ္ေယာက္ထဲေပါ႕…..``
``ဟင္…ငါ…ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာပါ လိမ္႕…``
ရုပ္နဲ႕စိတ္ ကပ္ ကပ္ခ်င္းပဲ ပထမဆုံး ျမင္ရတာက မိႈင္းမိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ေတာအုပ္ ေတာတန္းေလး တစ္ခု…။
`` ငါ…ငါ မေသေသးပါလား…``
ေဒၚသက္ထား၀င္း အႀကီးအက်ယ္ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္…။
`` ေဟး…..``
ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ခုန္ေပါက္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္မိတယ္….။ ကမ္းစပ္ကေလး…အခုမွပဲ ေရးေတးေတးနဲ႕ မွတ္မိလာတယ္…။ ညတုန္းက ေမာ္ေတာ္ေလး….ပင္လယ္ဖ်ံ….ေလး ေရနစ္တာပဲ…။ မုန္တိုင္းမိခဲ႕တာ…ပဲ…။ ေသၿပီလို႕ေတာင္ ထင္ခဲ႕ရတာ.. ။ ကိုယ္႕ေရွ႕ေမွာက္တင္ ၀ုန္းခနဲ လိႈင္းရိုက္ၿပီး ပင္လယ္ထဲ လြင့္စင္က်သြားတဲ႕သူေတြ ဒုနဲ႕ေဒး..။ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕နဲ႕ ပဲ ပ်ဥ္ခ်ပ္ႀကီး တစ္ခ်ပ္ကို ဖက္တြယ္ၿပီး အ၀တ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႕ ပင္လယ္ထဲ ခုန္ဆင္းခဲ႕တာ…။ ပင္လယ္ထဲမွာ ကူးလိုက္ ခတ္လိုက္နဲ႕ ေနာက္ဆုံး သတိလစ္ၿပီး သက္လုံက်သြားတဲ႕ ေနာက္ပိုင္း မသိေတာ့..။ ခုေတာ့…ငါ မေသေသးပဲကိုး…။
ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚ ေရာက္ေနတာပဲလား…။ ဒါဆို ဒီကၽြန္းမွာ လူရွိမွာပါ..။ ငါ အကူအညီ ေတာင္းၿပီး ရန္ကုန္ျပန္လို႕ ရေသးတယ္…။ အင္း…အဓိက ကေတာ့ ငါမေသပဲ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိုးစားရမယ္…။ ငါ…မေသရဘူး…ငါမေသဘူး…။
ခုန္ေပါက္ၿပီးထကာ ပင္လယ္ျပင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည္႕မိတယ္…။ အစုတ္ပလုပ္ ပင္လယ္ႀကီး..။ အခုက်ေတာ့လဲ သူ မဟုတ္သလိုပါပဲလား…။ လြန္ခဲ႕တဲ႕ သုံးေလးငါး နာရီေလာက္ကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ေလး တစ္စီးကို ရက္ရက္စက္စက္ ခ်ဳိးဖဲ႕ ႏွစ္ျမွဳပ္ခဲ႕ၿပီး လူငါးဆယ္ေက်ာ္ကို ေသတယ္ ရွင္တယ္ မသိရေအာင္ ကစဥ္႕ကလ်ား ျဖစ္ကုန္ေအာင္ လုပ္ပစ္ခဲ႕တာ သူမဟုတ္သလို ပါပဲလား ပင္လယ္ျပင္ႀကီးရယ္…။ကဗ်ာ ဆန္ဆန္ကေလးလို ေတြးမိၿပီး ကိုယ္႕အေတြးကို ကိုယ္သေဘာက်စြာ ၿပံဳးမိရဲ႕..။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့..အကူအညီေလး တစ္ခု ရလိုရျငား ေတြ႕တဲ႕လူဆီမွာ ေတာင္းခံဖို႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၀န္မေလးေတာ့ၿပီ…။ ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႕ ေလွ်ာက္လာခဲ႕တာ…။ စားစရာ သီးႏွံပင္ေလးေတြနဲ႕ ဥယ်ာဥ္ျခံေလး တစ္ျခံလို အေလ႕က် အပင္ေတြ ရွင္သန္လြန္းလိုက္တာ..ကၽြန္းကေလးေပၚမွာ အေကာင္ပေလာင္ေတြလဲ သိပ္မေတြ႕ရ..။ လူသူ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈေရာ…။
``ဟင္…ငါ အခုန ရပ္ခဲ႕တာ ဒီေနရာပါ..``
ကမ္းစပ္သို႕ပင္ ျပန္ေရာက္လာရတယ္…။ မဟုတ္ေသးပါဘူး ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ပတ္ ထပ္ပတ္ၾကည္႕မိတယ္…။အစကေနရာ သူမေရာက္ရွိခဲ႕တဲ႕ ကမ္းစပ္ကို ပဲ ျပန္ေရာက္လာတယ္…။ လူရိပ္လူေယာင္ မေတြ႕..။သာမန္ဖြတ္ကေလး ပုတက္ကေလး တစ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္သာ ျဖတ္ခနဲ ေတြ႕ရတယ္…။ တကယ္ေတာ့ လူသူေလးပါး မရွိတဲ႕ကၽြန္းက်ဥ္းက်ဥး္ကေလး တစ္ခုပါ..။
``ဒါ…ဒါဆိုရင္…ငါ..ငါ တစ္ေယာက္ထဲေပါ႕…..``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ဘ၀မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္
အားငယ္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာရတယ္..။ ေသာကမ်ား ဖိစီးလာတယ္..။ ငါ…ငါတစ္ေယာက္တည္း
ဆိုတဲ႕ အထီးက်န္ အသိက ေျခာက္ျခားေစတယ္..။ အားငယ္ေၾကာက္လန္႕ေစတယ္…။
လူသူမဲ႕..ကူရာကယ္ရာမဲ႕ ..။အကူအညီ မလာ…အေျခြအရံ ဗလာနဲ႕ ဒီကၽြန္းကေလးေပၚမွာ
ငါတစ္ေယာက္ထဲ ေနသြားရရင္…။ ေတြးရင္း ေၾကာက္လာမိၿပီး….
``ကယ္ၾကပါဦး..ရွင္..ကယ္ၾကပါဦး……``
``လာၾကပါဦး….ကူညီၾကပါရွင္….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရူးသြားၿပီထင့္…။ ပင္လယ္ျပင္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ဟိုေျပးဒီေျပး ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္…။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကေတာ့ ဘာသံမွ မၾကားရသလို ျငိမ္သက္ေန၏…။
``ကယ္ေတာ္မူ ၾကပါ…``
``ကယ္ၾကပါ…ရွင္…``
``ကယ္…………..``
ေအာ္တယ္..ဟစ္တယ္…။အႀကီမ္ႀကိမ္ ႀကိဳစားတယ္..။ တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ရင္းနဲ႕ ပဲ အသံေတြ တိမ္၀င္သြားရတယ္..။စူပါမင္းလဲ မရွိ..၊ ဘာစပိုက္ဒါမင္း မွလဲ ေရာက္မလာပါ…။
``အီး…ဟီး.ဟီးဟီး…ကယ္ၾကပါ…ဟီး..အင္း…အီး..``
ပီဘိ ကေလးေလးလိုပင္ ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုလိုက္မိေတာ့တယ္…။ အသံေတြလဲ ျပာကပ္ၿပီး အသက္ရွဴေတာင္ မမွန္ခ်င္ေတာ့..။ဘယ္သူမွလဲ သူ႕အျဖစ္ကို မသိႏိုင္ၾက..။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ျခင္း ၊ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးျခင္းတို႕ ေရာေထြးလ်က္ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုယို တမ္းတေနမိတယ္…။
``လာၾကပါဦး….ဟီးဟီး.အီး…ကယ္ၾကပါဦး..ရွင္..``
ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္လာေတာ့တယ္..။ ငိုလို႕ အားမရေသးခင္မွာပင္ မ်က္လုံးေတြက ျပာေ၀လာၿပီး ႏုနယ္လြန္းလွတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ေဒၚသက္ထား၀င္းခမ်ာ ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ လဲက် သတိ လစ္သြားတယ္…။
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သတိေမ႕ေနသလဲ မသိ..။အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ၿပီး လန္႕ႏိုးလာေတာ့ ေနကျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနၿပီ…။ ကမန္းကတန္း လူးလဲ ထလိုက္တယ္…။ အိပ္ေပ်ာ္သလို ျဖစ္သြားတာ အားေလးေတာ့ နဲနဲျပည္႕သြားပါရဲ႕..။ ခုမွ ဗိုက္ကဆာလာျပန္ေရာ…။မရမွန္း သိေလ ပိုၿပီးဆာလာေလ..။ ဘယ္လိုမ်ား စားစရာ ရႏိုင္ပါ႕မလဲ..။ ေရလဲ ငတ္တယ္…။
``ကယ္ၾကပါရွင္…..``
``ေဟ႕….စြတ္ေအာ္မေနနဲ႕…ဒီကိုလာခဲ႕…``
``ဟာ…ဒါ..ဒါ …လူ…လူသံ..``
ငိုသံေတြ ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားရတယ္…။ လူသံတစ္သံ ၾကားရတယ္ဆိုရင္ပဲ..အားတက္သြားတယ္..။ ေယာက္်ားသံပဲ..။ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကယ္ရာမဲ႕ ေနတဲ႕သူကိုေတာ့ မႏွိပ္စက္တန္ေကာင္းပါဘူး…။
``ဘယ္…ဘယ္လို..လာခဲ႕ရမလဲရွင္…``
အလဲ႕..ကိုယ္႕အသံေတာင္ ကိုယ္မမွတ္မိေအာင္ ခ်ဳိလြင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနတဲ႕ အသံႏြဲ႕ႏြဲ႕ကေလး..။
``ပတ္ၿပီး ဒီဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ႕…``
``ကယ္ၾကပါဦး..ရွင္..ကယ္ၾကပါဦး……``
``လာၾကပါဦး….ကူညီၾကပါရွင္….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရူးသြားၿပီထင့္…။ ပင္လယ္ျပင္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ဟိုေျပးဒီေျပး ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္…။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကေတာ့ ဘာသံမွ မၾကားရသလို ျငိမ္သက္ေန၏…။
``ကယ္ေတာ္မူ ၾကပါ…``
``ကယ္ၾကပါ…ရွင္…``
``ကယ္…………..``
ေအာ္တယ္..ဟစ္တယ္…။အႀကီမ္ႀကိမ္ ႀကိဳစားတယ္..။ တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ရင္းနဲ႕ ပဲ အသံေတြ တိမ္၀င္သြားရတယ္..။စူပါမင္းလဲ မရွိ..၊ ဘာစပိုက္ဒါမင္း မွလဲ ေရာက္မလာပါ…။
``အီး…ဟီး.ဟီးဟီး…ကယ္ၾကပါ…ဟီး..အင္း…အီး..``
ပီဘိ ကေလးေလးလိုပင္ ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုလိုက္မိေတာ့တယ္…။ အသံေတြလဲ ျပာကပ္ၿပီး အသက္ရွဴေတာင္ မမွန္ခ်င္ေတာ့..။ဘယ္သူမွလဲ သူ႕အျဖစ္ကို မသိႏိုင္ၾက..။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ျခင္း ၊ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးျခင္းတို႕ ေရာေထြးလ်က္ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုယို တမ္းတေနမိတယ္…။
``လာၾကပါဦး….ဟီးဟီး.အီး…ကယ္ၾကပါဦး..ရွင္..``
ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္လာေတာ့တယ္..။ ငိုလို႕ အားမရေသးခင္မွာပင္ မ်က္လုံးေတြက ျပာေ၀လာၿပီး ႏုနယ္လြန္းလွတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ေဒၚသက္ထား၀င္းခမ်ာ ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ လဲက် သတိ လစ္သြားတယ္…။
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သတိေမ႕ေနသလဲ မသိ..။အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ၿပီး လန္႕ႏိုးလာေတာ့ ေနကျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနၿပီ…။ ကမန္းကတန္း လူးလဲ ထလိုက္တယ္…။ အိပ္ေပ်ာ္သလို ျဖစ္သြားတာ အားေလးေတာ့ နဲနဲျပည္႕သြားပါရဲ႕..။ ခုမွ ဗိုက္ကဆာလာျပန္ေရာ…။မရမွန္း သိေလ ပိုၿပီးဆာလာေလ..။ ဘယ္လိုမ်ား စားစရာ ရႏိုင္ပါ႕မလဲ..။ ေရလဲ ငတ္တယ္…။
``ကယ္ၾကပါရွင္…..``
``ေဟ႕….စြတ္ေအာ္မေနနဲ႕…ဒီကိုလာခဲ႕…``
``ဟာ…ဒါ..ဒါ …လူ…လူသံ..``
ငိုသံေတြ ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားရတယ္…။ လူသံတစ္သံ ၾကားရတယ္ဆိုရင္ပဲ..အားတက္သြားတယ္..။ ေယာက္်ားသံပဲ..။ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကယ္ရာမဲ႕ ေနတဲ႕သူကိုေတာ့ မႏွိပ္စက္တန္ေကာင္းပါဘူး…။
``ဘယ္…ဘယ္လို..လာခဲ႕ရမလဲရွင္…``
အလဲ႕..ကိုယ္႕အသံေတာင္ ကိုယ္မမွတ္မိေအာင္ ခ်ဳိလြင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနတဲ႕ အသံႏြဲ႕ႏြဲ႕ကေလး..။
``ပတ္ၿပီး ဒီဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ႕…``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ခ်က္ခ်င္းပဲ ကပ်ာကသီ ထၿပီး
ေဒၚသက္ထား၀င္း လမ္းညႊန္းအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားမိတယ္..။ ကၽြန္းကေလးရဲ႕
တစ္ဖက္အျခမ္း ကမ္းစပ္..။အဲဒီမွာ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြလဲ ရွိတယ္..။
ေမႊးလိုက္တာ….ေလတင္ကေန သယ္လာတဲ႕ အနံ႕ေလး…ငါး….ငါးကင္ အနံ႕ကေလး
ေမႊးလိုက္တာေနာ္…။ ငါးကင္နံ႕ရလာေတာ့ ၀မ္းဗိုက္ထဲက တၾကဳတ္ၾကဳတ္နဲ႕ ပိုၿပီး
ေသာင္းၾကမ္းလာတယ္…။ ဆာေလာင္စိတ္ေတြက တအိအိ တိုးလာတယ္…။ေျခလွမ္းကို
ပုိသြက္မိတယ္..။ခ်ဳံႏြယ္မ်ားကို ဖယ္ကာ….
``ဟင္…နင္…နင္…``
``နင္ေတြ ငါေတြလုပ္မေနနဲ႕။ အဲဒီမွာ ငါး ကင္ထားတယ္..အေကာင္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္ ခင္ဗ်ား ယူစားလိုက္…``
``မစားဘူး…။ ေသရင္ေသသြားပါေစ..မစားဘူး…``
``ၿပီးတာပဲေလ…``
ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းက ေဒါသတႀကီး တုံ႕ျပန္ေအာ္ဟစ္ေနသေလာက္ သူကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပင္။ ပိန္ကပ္ကပ္ ေဆးသမားလိုလို ဘိန္းစားလိုလို စုတ္ျပတ္ေနတဲ႕ ပုံစံနဲ႕..။ အေပၚမွာလဲ ကိုယ္က ဗလာ..ေအာက္မွာကေတာ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အတို အစုတ္နဲ႕ ..ငါးကင္ကိုသာ ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားေနတယ္…။
ကုလား တမင္ပဲ အရြဲ႕တိုက္ၿပီး ပလုပ္ပေလာင္း စားျပလိုက္တယ္..။တစ္ညလုံး ေ၇ကူးလာၿပီး မနက္ကလဲ ကမ္းစပ္မွာ ငါးထိုးေနရတာနဲ႕မို႕ ပင္ပန္းေနေတာ့ အစားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ စားႏိုင္သေလာက္ျဖည္႕ထားတာသာ အေကာင္းဆုံးပဲ..။ အပ်ဳိမႀကီးကေတာ့ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႕သူ႕ဘက္ ခိုးၾကည္႕လိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး ဟိုဘက္ လွည္႕သြားလိုက္နဲ႕ အရႈံး မေပးေသး…။ ေနပါေစ..ခင္ဗ်ားႀကီး ဒီေလာက္ အုိက္တင္ခံလြန္းတာ ငတ္ေနေပဦးေတာ့…။ ေကာင္းတယ္…။
``အား..။ပလပ္..ပလပ္..စားလို႕ကလဲေကာင္း ..ဟား..၀ါး..အိပ္ေတာင္ အိပ္ခ်င္လာၿပီ……..``
အပ်င္းေၾကာဆန္႕ရင္း ကုလား တစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္သလို လို ေျပာဆိုၿပီး တဖက္ လွည္႕ထြက္သြားတယ္..။
မီးဖိုေပၚမွာ လက္က်န္ ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္။ အနံ႕ကေလးေတြက ေမႊးေမႊးသင္းသင္းနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ဂႏဓရုံကို ကလူ၏သို႕ ျမွဴ၏သို႕ ..။ ဗိုက္ထဲကလဲ ဆာလြန္းလို႕ ေအာင့္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္လာရတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုလားေျခသံမ်ား ေပ်ာက္သြားတဲ႕အထိ ေစာင့္ၾကည္႕ေနၿပီးမွ ငါးကင္ဆီကို မ၀ံ႕မရဲ..ခ်ီတုံခ်တုံ ႏွင့္ လက္လွမ္းလိုက္တယ္..။ လက္ထဲက ငါးကင္ကို သြားရည္ယိုၿပီး တံေတြးမ်ားပင္ မ်ဳိခ်မိတယ္..ကိုက္ဖဲ႕မဲ႕ အလုပ္…
``ေကာင္းပါတယ္..ဟိုတယ္ေတြမွာ ဆိုရင္ တစ္ေကာင္ ေလးေထာင္ေလာက္ ေပးရမွာပဲ..``
ၿပီးပါေလေရာ…။ အေျပာႀကီးခဲ႕ ေလသမွ် အရွက္လုံးလုံး ကြဲၿပီ..။ ေစာက္ေကာင္ တစ္ေက်ာ့ျပန္လွည္႕လာၿပီး တမင္ မရရေအာင္ ေစာက္ရွက္ခဲြေသးတယ္..။ ကုလားကေတာ့ စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႕ ျပန္ထြက္သြားတယ္..။ ေစာက္ေကာင္…ေစာက္ေကာင္..စိတ္တိုၿပီး က်ိန္ဆဲေရရြတ္ရင္း ငါးကင္ကို အားရပါးရ စားလိုက္တယ္..။ ခ်ဳိလိုက္တဲ႕ ငါးအရသာ ။ ဗိုက္ဆာေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဘာနဲ႕ စားစား ထမင္းၿမိန္တယ္ ဆိုတာ ဟုတ္မယ္..။ ၿပိဳက္ခနဲ ဆိုသလို ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္ အရိုးေတာင္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး..။ အေတာ္ေလးေတာ့ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားတယ္..။
စားေသာက္ၿပီးလို႕ ကၽြန္းတစ္ဖက္ျခမ္းကို ျပန္ထြက္လာခဲ႕တယ္..။
``ဟဲ႕..ဟဲ႕ ကုလား နင့္မွာ အ၀တ္အစား အပို မပါဘူးလား..``
``ဘယ္လိုလုပ္ ပါပါ႕မလဲ…ဒီမွာ ဓါးနဲ႕ မီးျခစ္ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ ပါလာတာ..``
``ဟင္…နင္…နင္…``
``နင္ေတြ ငါေတြလုပ္မေနနဲ႕။ အဲဒီမွာ ငါး ကင္ထားတယ္..အေကာင္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္ ခင္ဗ်ား ယူစားလိုက္…``
``မစားဘူး…။ ေသရင္ေသသြားပါေစ..မစားဘူး…``
``ၿပီးတာပဲေလ…``
ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းက ေဒါသတႀကီး တုံ႕ျပန္ေအာ္ဟစ္ေနသေလာက္ သူကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပင္။ ပိန္ကပ္ကပ္ ေဆးသမားလိုလို ဘိန္းစားလိုလို စုတ္ျပတ္ေနတဲ႕ ပုံစံနဲ႕..။ အေပၚမွာလဲ ကိုယ္က ဗလာ..ေအာက္မွာကေတာ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အတို အစုတ္နဲ႕ ..ငါးကင္ကိုသာ ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားေနတယ္…။
ကုလား တမင္ပဲ အရြဲ႕တိုက္ၿပီး ပလုပ္ပေလာင္း စားျပလိုက္တယ္..။တစ္ညလုံး ေ၇ကူးလာၿပီး မနက္ကလဲ ကမ္းစပ္မွာ ငါးထိုးေနရတာနဲ႕မို႕ ပင္ပန္းေနေတာ့ အစားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ စားႏိုင္သေလာက္ျဖည္႕ထားတာသာ အေကာင္းဆုံးပဲ..။ အပ်ဳိမႀကီးကေတာ့ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႕သူ႕ဘက္ ခိုးၾကည္႕လိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး ဟိုဘက္ လွည္႕သြားလိုက္နဲ႕ အရႈံး မေပးေသး…။ ေနပါေစ..ခင္ဗ်ားႀကီး ဒီေလာက္ အုိက္တင္ခံလြန္းတာ ငတ္ေနေပဦးေတာ့…။ ေကာင္းတယ္…။
``အား..။ပလပ္..ပလပ္..စားလို႕ကလဲေကာင္း ..ဟား..၀ါး..အိပ္ေတာင္ အိပ္ခ်င္လာၿပီ……..``
အပ်င္းေၾကာဆန္႕ရင္း ကုလား တစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္သလို လို ေျပာဆိုၿပီး တဖက္ လွည္႕ထြက္သြားတယ္..။
မီးဖိုေပၚမွာ လက္က်န္ ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္။ အနံ႕ကေလးေတြက ေမႊးေမႊးသင္းသင္းနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ဂႏဓရုံကို ကလူ၏သို႕ ျမွဴ၏သို႕ ..။ ဗိုက္ထဲကလဲ ဆာလြန္းလို႕ ေအာင့္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္လာရတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုလားေျခသံမ်ား ေပ်ာက္သြားတဲ႕အထိ ေစာင့္ၾကည္႕ေနၿပီးမွ ငါးကင္ဆီကို မ၀ံ႕မရဲ..ခ်ီတုံခ်တုံ ႏွင့္ လက္လွမ္းလိုက္တယ္..။ လက္ထဲက ငါးကင္ကို သြားရည္ယိုၿပီး တံေတြးမ်ားပင္ မ်ဳိခ်မိတယ္..ကိုက္ဖဲ႕မဲ႕ အလုပ္…
``ေကာင္းပါတယ္..ဟိုတယ္ေတြမွာ ဆိုရင္ တစ္ေကာင္ ေလးေထာင္ေလာက္ ေပးရမွာပဲ..``
ၿပီးပါေလေရာ…။ အေျပာႀကီးခဲ႕ ေလသမွ် အရွက္လုံးလုံး ကြဲၿပီ..။ ေစာက္ေကာင္ တစ္ေက်ာ့ျပန္လွည္႕လာၿပီး တမင္ မရရေအာင္ ေစာက္ရွက္ခဲြေသးတယ္..။ ကုလားကေတာ့ စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႕ ျပန္ထြက္သြားတယ္..။ ေစာက္ေကာင္…ေစာက္ေကာင္..စိတ္တိုၿပီး က်ိန္ဆဲေရရြတ္ရင္း ငါးကင္ကို အားရပါးရ စားလိုက္တယ္..။ ခ်ဳိလိုက္တဲ႕ ငါးအရသာ ။ ဗိုက္ဆာေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဘာနဲ႕ စားစား ထမင္းၿမိန္တယ္ ဆိုတာ ဟုတ္မယ္..။ ၿပိဳက္ခနဲ ဆိုသလို ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္ အရိုးေတာင္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး..။ အေတာ္ေလးေတာ့ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားတယ္..။
စားေသာက္ၿပီးလို႕ ကၽြန္းတစ္ဖက္ျခမ္းကို ျပန္ထြက္လာခဲ႕တယ္..။
``ဟဲ႕..ဟဲ႕ ကုလား နင့္မွာ အ၀တ္အစား အပို မပါဘူးလား..``
``ဘယ္လိုလုပ္ ပါပါ႕မလဲ…ဒီမွာ ဓါးနဲ႕ မီးျခစ္ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ ပါလာတာ..``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ငါ…ငါ႕အ၀တ္အစား ေတြ ေရစိုၿပီး ေလးေနလို႕ဟ…အ၀တ္အစားလဲခ်င္လို႕…``
``ဒီမွာ ဘယ္လိုေနရ ထိုင္ရ စားရမယ္မွန္းေတာင္ မသိေသးဘူး ..ခင္ဗ်ားက လွဖို႕ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေနတယ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း မ်က္ႏွာ ရဲခနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ မသာ…နင့္ဂြင္ ၀င္လာၿပီဆိုၿပီး စြတ္ေဟာက္ေနတာေပါ႕..။ ဟင္း..တလုပ္စားဖူးတဲ႕ ေက်းဇူးရွင္မို႕သာ..ရန္ကုန္မွာသာဆို ပါးရွစ္စိပ္ကြဲေနၿပီ..။ သူ႕ဘက္မလွည္႕ပဲ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႕ ေတြးေနမိတယ္..။
``သြား ဟိုမွာ ေနပူထဲ သြားထိုင္ေနဗ်..။ ေျခာက္သြားလိမ္႕မယ္…``
``မထိုင္ဘူး……``
``မထိုင္ရင္လဲ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေန….``
``ေတာက္ ကုလား…နင္ေနာ္…နင္…လူစကားေျပာ..``
``ဘယ္လိုေျပာရမလဲ က်ဳပ္အ၀တ္ေတြ ဟိုမွာ ၾကည္႕ အလံ လုပ္ထားတာ..၊ ဒီမွာ လာထိုင္ေနတာကလဲ ညကက်ဳပ္တို႕ ေမာ္ေတာ္ကေန ဘာေလးမ်ား ေရေၾကာင္းသင့္ၿပီး ေမ်ာလာမလဲ လို႕လာေစာင့္ေနတာ..``
ဟုတ္ပါတယ္။ ေလမွာ တလူလူ လြင့္ေနတာ သူ႕အ၀တ္ အစုတ္အျပတ္ေတြေပါ႕..။ ၀ါးလုံးတစ္ခုမွာ စုခ်ည္ၿပီး ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ ေထာင္ထားတယ္..။ ကယ္ဆယ္ေရး အခ်က္ျပ..။ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ဒင္းက ေစ႕စပ္သားပဲ…။
``နင္..က ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေမာ္ေတာ္နဲ႕ ပါလာတာလဲ..``
``က်ဳပ္ဥိးေလး ဆုံးလို႕ ၊ က်ဳပ္တို႕က ၀ါးေတာမွာ ေနတာ..၊ တစ္ႏွစ္လဲ ျပန္မယ္ ျပန္မယ္နဲ႕ မျပန္ျဖစ္ဘူး..၊ ခုက်ေတာ့ အသုဘ ေတာင္ မမွီေတာ့ဘူး…က်ဳပ္ေတာ့ ေခြးျဖစ္တာ ပဲ..``
``ငါ..ငါတို႕ကို ကယ္မဲ႕သူေတြ လာပါ႕မလား..ဟင္``
``ဒါေတာ့ ကိ်န္းေသ မေျပာႏိုင္ဘူး.၊ ေရာက္ရင္လဲ ဒီတစ္ပတ္အတြင္းေလာက္ ေရာက္မယ္..၊ မေရာက္ရင္ေတာ့ လုံး၀ ေ၇ာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး…။``
``အို…ဟင့္..ဟင့္…``
``ဘာျဖစ္လို႕ ငိုျပန္တာလဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ မိန္းမေတြဟာ တဆိတ္ရွိ ဒါပဲ…``
``ဟင့္…အင့္….ငိုမွာပဲ…ငါက ကိုထြဋ္နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖို႕ ေဆြမ်ဳိးေတြကို လာဖိတ္တာ..။ အခုေတာ့ တစ္သက္လုံးပဲ ဒီမွာ ေသသြားရေတာ့မဲ႕ ပုံ ..ဟီး..ဟီး…``
``အာ…ျပသနာပဲ…``
ကဲ..ၾကည္႕ပါဦး.အသက္သုံးဆယ္ အရြယ္ ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မိန္းမလွႀကီး……ကေလးငယ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ႏွပ္တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ အားငယ္ကာ ၀မ္းပန္းတနည္း ငိုခ်လိုက္ေတာ့ ကုလား ရယ္ခ်င္သြားတယ္..။
``ကဲပါ…ငိုမေနပါနဲ႕ ..လွတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႕..``
``အိုး…ငိုတာပဲ လွေအာင္ ငိုရဦးမလား ရွဴနာရိႈက္ကုန္း ကုလားရဲ႕..`
``ဒါျဖင့္လဲ…ဟိုဘက္သြားငို ဒီမွာ စိတ္ရႈပ္ရတဲ႕ အထဲ..``
``သြားမယ္…သြားမယ္ နင္သာ အဲဒီမွာ ပင္လယ္ထဲ နစ္ေသသြားပါေစဟယ္…``
``က်ဳပ္ေသရင္ ခင္ဗ်ားကို အရင္ဆုံး လာေျခာက္မွာ..``
``ဒီမွာ ဘယ္လိုေနရ ထိုင္ရ စားရမယ္မွန္းေတာင္ မသိေသးဘူး ..ခင္ဗ်ားက လွဖို႕ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေနတယ္..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း မ်က္ႏွာ ရဲခနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ မသာ…နင့္ဂြင္ ၀င္လာၿပီဆိုၿပီး စြတ္ေဟာက္ေနတာေပါ႕..။ ဟင္း..တလုပ္စားဖူးတဲ႕ ေက်းဇူးရွင္မို႕သာ..ရန္ကုန္မွာသာဆို ပါးရွစ္စိပ္ကြဲေနၿပီ..။ သူ႕ဘက္မလွည္႕ပဲ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႕ ေတြးေနမိတယ္..။
``သြား ဟိုမွာ ေနပူထဲ သြားထိုင္ေနဗ်..။ ေျခာက္သြားလိမ္႕မယ္…``
``မထိုင္ဘူး……``
``မထိုင္ရင္လဲ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေန….``
``ေတာက္ ကုလား…နင္ေနာ္…နင္…လူစကားေျပာ..``
``ဘယ္လိုေျပာရမလဲ က်ဳပ္အ၀တ္ေတြ ဟိုမွာ ၾကည္႕ အလံ လုပ္ထားတာ..၊ ဒီမွာ လာထိုင္ေနတာကလဲ ညကက်ဳပ္တို႕ ေမာ္ေတာ္ကေန ဘာေလးမ်ား ေရေၾကာင္းသင့္ၿပီး ေမ်ာလာမလဲ လို႕လာေစာင့္ေနတာ..``
ဟုတ္ပါတယ္။ ေလမွာ တလူလူ လြင့္ေနတာ သူ႕အ၀တ္ အစုတ္အျပတ္ေတြေပါ႕..။ ၀ါးလုံးတစ္ခုမွာ စုခ်ည္ၿပီး ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ ေထာင္ထားတယ္..။ ကယ္ဆယ္ေရး အခ်က္ျပ..။ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ဒင္းက ေစ႕စပ္သားပဲ…။
``နင္..က ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေမာ္ေတာ္နဲ႕ ပါလာတာလဲ..``
``က်ဳပ္ဥိးေလး ဆုံးလို႕ ၊ က်ဳပ္တို႕က ၀ါးေတာမွာ ေနတာ..၊ တစ္ႏွစ္လဲ ျပန္မယ္ ျပန္မယ္နဲ႕ မျပန္ျဖစ္ဘူး..၊ ခုက်ေတာ့ အသုဘ ေတာင္ မမွီေတာ့ဘူး…က်ဳပ္ေတာ့ ေခြးျဖစ္တာ ပဲ..``
``ငါ..ငါတို႕ကို ကယ္မဲ႕သူေတြ လာပါ႕မလား..ဟင္``
``ဒါေတာ့ ကိ်န္းေသ မေျပာႏိုင္ဘူး.၊ ေရာက္ရင္လဲ ဒီတစ္ပတ္အတြင္းေလာက္ ေရာက္မယ္..၊ မေရာက္ရင္ေတာ့ လုံး၀ ေ၇ာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး…။``
``အို…ဟင့္..ဟင့္…``
``ဘာျဖစ္လို႕ ငိုျပန္တာလဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ မိန္းမေတြဟာ တဆိတ္ရွိ ဒါပဲ…``
``ဟင့္…အင့္….ငိုမွာပဲ…ငါက ကိုထြဋ္နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖို႕ ေဆြမ်ဳိးေတြကို လာဖိတ္တာ..။ အခုေတာ့ တစ္သက္လုံးပဲ ဒီမွာ ေသသြားရေတာ့မဲ႕ ပုံ ..ဟီး..ဟီး…``
``အာ…ျပသနာပဲ…``
ကဲ..ၾကည္႕ပါဦး.အသက္သုံးဆယ္ အရြယ္ ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မိန္းမလွႀကီး……ကေလးငယ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ႏွပ္တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ အားငယ္ကာ ၀မ္းပန္းတနည္း ငိုခ်လိုက္ေတာ့ ကုလား ရယ္ခ်င္သြားတယ္..။
``ကဲပါ…ငိုမေနပါနဲ႕ ..လွတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႕..``
``အိုး…ငိုတာပဲ လွေအာင္ ငိုရဦးမလား ရွဴနာရိႈက္ကုန္း ကုလားရဲ႕..`
``ဒါျဖင့္လဲ…ဟိုဘက္သြားငို ဒီမွာ စိတ္ရႈပ္ရတဲ႕ အထဲ..``
``သြားမယ္…သြားမယ္ နင္သာ အဲဒီမွာ ပင္လယ္ထဲ နစ္ေသသြားပါေစဟယ္…``
``က်ဳပ္ေသရင္ ခင္ဗ်ားကို အရင္ဆုံး လာေျခာက္မွာ..``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
အဲ…လွမ္းေနတဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ
တုံ႕ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ၿပီးေတာ့မွ ေဘာက္ဆတ္ ေဘာက္ဆတ္နဲ႕ ဆက္ထြက္သြားတယ္….။
တကယ္ပဲ..ကိုထြဋ္ …ရွင္မေကာင္းဘူး။ ဥိးထြဋ္ေက်ာ္…ဒီမီးက
ရွင္ေမႊးလို႕ျဖစ္ရတာ။ ရွင္ အခြင့္ေရး ယူလို႕ ဒီဘ၀ ေ၇ာက္ရတာ..။ ဦးထြဋ္ေက်ာ္
အေၾကာင္းကို ေတြးမိေတာ့ ဟိုေနရာကပဲ ယားသလိုလို၊ ဒီေနရာကပဲ ယားသလိုလို
ျဖစ္လာရတယ္..။ သူ႕ေၾကာင့္ပဲ အမွန္ေတာ့ လက္ထပ္မဲ႕ အစီအစဥ္က ေ၀းေသးတယ္..။
ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္မွ လို႕ ေျပာထားတာ..။ဒါကို ညာတာပါေတးနဲ႕ အရက္ကို အေအးထဲ
ေရာတိုက္ၿပီး မတရား က်င့္တာ..။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေဒၚသက္ထား၀င္း လုံး၀
အေတြ႕မခံ…။ အိမ္ကို ဖုံးေတြ တဂြမ္ဂြမ္ ဆက္၊ သင္တန္းကိုလဲ မ်က္စိေနာက္ေအာင္
လာ၊ စာနဲ႕ ေတာင္းပန္၊ ဟိုလူနဲ႕ ေျပာခိုင္း ဒီလူနဲ႕ ေျပာခိုင္း…။
ေတြ႕ေတာ့လဲ သူ အရမ္းမွားသြားပါတယ္..ခ်က္ခ်င္း လက္ထပ္ပါမဲ႕ အေၾကာင္း ေတြ
နားျငီးေလာက္ေအာင္ ေျပာလာေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္မနာျဖစ္ေတာ့…။
တစ္ရွက္ကေန ႏွစ္ရွက္လဲ အျဖစ္မခံႏိုင္တာနဲ႕ ေန႕ေကာင္းရက္သာ ေရြးၿပီး ေဆြမ်ဳိးေတြကို အေၾကာင္းၾကားဖို႕နဲ႕ စီစဥ္စရာ ရွိတာေတြ စီစဥ္ဖို႕ ထြက္လာရင္း ခုလို ျဖစ္ရတာ…။ တကယ္ဆို ဦးထြဋ္ေက်ာ္ ပေယာဂ မကင္း…။
ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ….သူ ဟိုဟာလုပ္တဲ႕ ေန႕ကလဲ အေတာ္ခံလိုက္ရတယ္..။ ေပါင္ႀကီး တန္းၿပီး လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း ေလွ်ာက္လို႕ မရခ်င္…။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ အရည္ကလဲ မထြက္…။ မထြက္ေတာ့ အိမ္မွာ ကိုယ္႕ဖာသာ ပြတ္သပ္မွပဲ ၿပိးေတာ့တယ္…။ ဘာမ်ားေကာင္းတာရွိလို႕လဲ…။ အိမ္ေထာင္သည္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ႕ သြယ္မာတင္ ..၊ ဒီေကာင္မ ေၿပာဖူးတာေတာ့ သိပ္ေကာင္းတယ္ ဆိုပဲ…။တိမ္ေတြထဲမွာ လိႈင္းစီေနရသလိုပဲ..တဲ႕။ ခုေတာ့ နာတာပဲ ရွိတယ္..။ ဘာေကာင္းလဲ…။ သြယ္မာတင္ ငလိမ္မ…။ ဒီငတိမက မိုးကုတ္က တရုတ္မ..။ လီး သိပ္ႀကိဳက္တယ္..။ လက္လီေတာင္ ၀ယ္စားဖူးတယ္..တဲ႕။ သူ႕အေျပာ အရဆိုရင္ သူ႕အိမ္က ဒရိုင္ဘာနဲ႕ ေတာင္ မလြတ္ဘူးတဲ႕…။ အခုဟာက သူအညႊန္းေကာင္းလို႕စိတ္ပါမိတာလဲ ပါတယ္..။ သြယ္မာတင္က ေယာက္်ားရွိလို႕ပဲ လီး အရသာကို ေကာင္းေကာင္သိေနတာလား..။ ၀ယ္စားဖို႕ေတာ့ စိတ္မကူး၀ံ႔.။ ကိုယ္႕ဖာသာ အာသာေျဖမိတာေတာင္ ရွက္မိတဲ႕ ဟာကို…း။ ဒါေပမဲ႕ အခုေတာ့ ပါကင္ေလး ပြင့္သြားၿပီ…။ တစ္လေက်ာ္ခဲ႕ၿပီး ကိုထြဋ္ေက်ာ္ကိုလဲ အနားကပ္ မခံေတာ့တာက လြဲလို႕ ပုံမွန္ ဆက္ဆံပါတယ္…။ ဟိုး အရင္ ကလဲ ခဏခဏ ေတာင္းဖူးလုိ႕ ပါးကိုင္ခြင့္ တို႕၊ လက္နမ္းခြင့္တို႕ ေပးဖူးပါတယ္..။ ႏို႕ကိုေတာ့ အကိုင္မခံ..။ မလွေတာ့မွာ..၊ ရင္သားေတြ တြဲက်ၿပိး ပုံပ်က္သြားမွာကို သိပ္ေၾကာက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ရီးစားမွ မဟုတ္တာပဲ..။ အခုေတာ့ သူဆတ္ေဆာ့တာ ၾကည္႕ဦး…။
က်ြႏ္းတစ္ကၽြန္းထဲမွာ ကုလားတစ္ေကာင္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ..။ ေတာ္ၾကာ ဟိုက မဟားဒယား ထလုပ္ရင္ ဘယ္႕ႏွယ္႕ လုပ္မလဲ..။ ဟိုက နဂိုကတည္းကမွ စိတ္ထက္သန္ေနတာ…… မျဖစ္ဘူး….မျဖစ္ဘူး….တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္မွ ျဖစ္မယ္….။
ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ႏိုးလာေတာ့ ညေန ေစာင္းေနၿပီ…။ ကုလား ကေတာ့ ေခၽြးသံ တရႊဲရႊဲ နံရိုး အၿပိဳင္းၿပိဳင္း နဲ႕ ညေနစာ အတြက္ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားက ငါးေတြကို ၀ါးခၽြန္နဲ႕ ထိုးေနေလရဲ႕…..။
``ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ရၿပီလဲ….``
``ခင္ဗ်ားနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ…၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေန…အသံစုတ္ႀကီးနဲ႕ ငါးေတြ ထြက္ေျပးကုန္မယ္….``
``ေသခ်င္းဆိုး…..``
မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ စပ္စုမိတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေဆာင့္ႀကိး ေအာင့္ႀကီးနဲ႕ ဖင္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။
တစ္ရွက္ကေန ႏွစ္ရွက္လဲ အျဖစ္မခံႏိုင္တာနဲ႕ ေန႕ေကာင္းရက္သာ ေရြးၿပီး ေဆြမ်ဳိးေတြကို အေၾကာင္းၾကားဖို႕နဲ႕ စီစဥ္စရာ ရွိတာေတြ စီစဥ္ဖို႕ ထြက္လာရင္း ခုလို ျဖစ္ရတာ…။ တကယ္ဆို ဦးထြဋ္ေက်ာ္ ပေယာဂ မကင္း…။
ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ….သူ ဟိုဟာလုပ္တဲ႕ ေန႕ကလဲ အေတာ္ခံလိုက္ရတယ္..။ ေပါင္ႀကီး တန္းၿပီး လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း ေလွ်ာက္လို႕ မရခ်င္…။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ အရည္ကလဲ မထြက္…။ မထြက္ေတာ့ အိမ္မွာ ကိုယ္႕ဖာသာ ပြတ္သပ္မွပဲ ၿပိးေတာ့တယ္…။ ဘာမ်ားေကာင္းတာရွိလို႕လဲ…။ အိမ္ေထာင္သည္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ႕ သြယ္မာတင္ ..၊ ဒီေကာင္မ ေၿပာဖူးတာေတာ့ သိပ္ေကာင္းတယ္ ဆိုပဲ…။တိမ္ေတြထဲမွာ လိႈင္းစီေနရသလိုပဲ..တဲ႕။ ခုေတာ့ နာတာပဲ ရွိတယ္..။ ဘာေကာင္းလဲ…။ သြယ္မာတင္ ငလိမ္မ…။ ဒီငတိမက မိုးကုတ္က တရုတ္မ..။ လီး သိပ္ႀကိဳက္တယ္..။ လက္လီေတာင္ ၀ယ္စားဖူးတယ္..တဲ႕။ သူ႕အေျပာ အရဆိုရင္ သူ႕အိမ္က ဒရိုင္ဘာနဲ႕ ေတာင္ မလြတ္ဘူးတဲ႕…။ အခုဟာက သူအညႊန္းေကာင္းလို႕စိတ္ပါမိတာလဲ ပါတယ္..။ သြယ္မာတင္က ေယာက္်ားရွိလို႕ပဲ လီး အရသာကို ေကာင္းေကာင္သိေနတာလား..။ ၀ယ္စားဖို႕ေတာ့ စိတ္မကူး၀ံ႔.။ ကိုယ္႕ဖာသာ အာသာေျဖမိတာေတာင္ ရွက္မိတဲ႕ ဟာကို…း။ ဒါေပမဲ႕ အခုေတာ့ ပါကင္ေလး ပြင့္သြားၿပီ…။ တစ္လေက်ာ္ခဲ႕ၿပီး ကိုထြဋ္ေက်ာ္ကိုလဲ အနားကပ္ မခံေတာ့တာက လြဲလို႕ ပုံမွန္ ဆက္ဆံပါတယ္…။ ဟိုး အရင္ ကလဲ ခဏခဏ ေတာင္းဖူးလုိ႕ ပါးကိုင္ခြင့္ တို႕၊ လက္နမ္းခြင့္တို႕ ေပးဖူးပါတယ္..။ ႏို႕ကိုေတာ့ အကိုင္မခံ..။ မလွေတာ့မွာ..၊ ရင္သားေတြ တြဲက်ၿပိး ပုံပ်က္သြားမွာကို သိပ္ေၾကာက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ရီးစားမွ မဟုတ္တာပဲ..။ အခုေတာ့ သူဆတ္ေဆာ့တာ ၾကည္႕ဦး…။
က်ြႏ္းတစ္ကၽြန္းထဲမွာ ကုလားတစ္ေကာင္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ..။ ေတာ္ၾကာ ဟိုက မဟားဒယား ထလုပ္ရင္ ဘယ္႕ႏွယ္႕ လုပ္မလဲ..။ ဟိုက နဂိုကတည္းကမွ စိတ္ထက္သန္ေနတာ…… မျဖစ္ဘူး….မျဖစ္ဘူး….တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္မွ ျဖစ္မယ္….။
ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ႏိုးလာေတာ့ ညေန ေစာင္းေနၿပီ…။ ကုလား ကေတာ့ ေခၽြးသံ တရႊဲရႊဲ နံရိုး အၿပိဳင္းၿပိဳင္း နဲ႕ ညေနစာ အတြက္ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားက ငါးေတြကို ၀ါးခၽြန္နဲ႕ ထိုးေနေလရဲ႕…..။
``ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ရၿပီလဲ….``
``ခင္ဗ်ားနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ…၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေန…အသံစုတ္ႀကီးနဲ႕ ငါးေတြ ထြက္ေျပးကုန္မယ္….``
``ေသခ်င္းဆိုး…..``
မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ စပ္စုမိတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေဆာင့္ႀကိး ေအာင့္ႀကီးနဲ႕ ဖင္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ေဟာ မထိဘူး…ေဟာဒီတစ္ခ်က္ေတာ့ ထိၿပီ…ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုလားလုပ္ပုံကိုင္ပုံ ကိုၾကည္႕ရင္း စိတ္ထဲကေန ခ်ီးက်ဴးမိတယ္..။ အင္း….သူရွိလို႕သာပဲ ငါတစ္ေယာက္ထဲသာဆို ဂဏန္းလုံးေတြပဲ အစိမ္းစားေနရမလား။ ငါးေတြပဲ အရွင္လတ္လတ္ ၿမိဳခ်ေနရမလား မသိဘူး…။
ကုလား ငါး ေျခာက္ေကာင္ေလာက္ အရမွာ လက္စသတ္လိုက္တယ္..။
``အဲဒါ…ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ….ထင္းသြားေကာက္ေလ…``
``ဘာေျပာတယ္….``
``ထင္း…ထင္း…သြားေကာက္၊ ေန႕လည္က ေနပူေနေတာ့ ထင္းေျခာက္ေတႊ ရမွာပဲ မ်ားမ်ားသာေကာက္ခဲ႕..``
ဟုတ္တာေပါ႕..။ ငါလဲ ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ကူသင့္တာေပါ႕..။ ၿမိဳမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကို စာသင္စာျပၿပီး ကားေလးစီးလိုက္၊ ေၾကာ့ေၾကာ့ေလး လာလိုက္၊ ရြရြေလး ေနလိုက္နဲ႕ ကုသိုလ္ ေကာင္းခဲ႕တဲ႕ ဆရာမႀကီး…ပညာတတ္မႀကီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ဒီေရာက္မွပဲ ထင္းေကာက္သမ လုံးလုံး ျဖစ္ရေခ်ၿပီ…။
``ေရာ့……``
``ဒါေပါ႕ဗ်…ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္ ဆိုလား……``
``ဘာ….ဘာေျပာတယ္…ကုလား…နင္…နင္ေနာ္…..``
``ေၾသာ္..ဟဲဟဲ..နဲေသးတယ္..ထပ္ေကာက္ဦးလို႕ ေျပာတာ….``
စကားအသြားအလာေတြက မူမမွန္ခ်င္…။ စိတ္မခ်စြာ ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕ေတာ့ သူမဖင္ႀကီးေတြကို ၾကည္႕ၿပီး တံေတြး နင္ေနတဲ႕ ကုလားကို မိပါေလေရာ…။ ေဘာင္းဘီကလဲ ေ၇ေျခာက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ တင္းၿပီး ကားေနတဲ႕ ဖင္သား အတုံးႀကီးေတြက ေကာက္ညွင္းထုပ္ႀကီးေတြလို လုံးခနဲ ခဲခနဲ…။
ေနာက္တစ္ေခါက္ ထင္းေကာက္က ျပန္လာေတာ့ ကုလားက မီးေမႊးေနၿပီ…။ ေဒၚသက္ထား၀င္ အရိပ္အေျခ ၾကည္႕ေနတယ္…။ ၿပီး ဓါးကို ဆတ္ခနဲ ေကာက္ကိုင္ကာ
``ဒီမွာ ေတြ႕လား…ဒါဘာလဲ….``
ကုလား တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည္႕ၿပီး တံစို႕မွာ ငါးကို သီတယ္…။
``နင္….ေခြးစကားေတြ ထပ္ထပ္ေျပာမေနနဲ႕…။ ရီးတီးရားတား လုပ္လို႕ကေတာ့ အသက္ခ်င္း လဲ ပစ္လိုက္မယ္….သိလား..``
``ဟား ဟား..ခင္ဗ်ားကို လုပ္ခ်င္မွျဖင့္ ေတြ႕ကထဲက လုပ္တယ္…``
``ဘာ…ဘာ….``
``ဟုတ္တယ္…ခင္ဗ်ားဖင္ႀကီးေတြကို က်ဳပ္ လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဒါေပမဲ႕ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႕က ပိုအေရးႀကီးတယ္..။ခင္ဗ်ား နားလည္ရဲ႕လား…။ ဒါ ၿမိဳ႕ မဟုတ္ဘူး…ခင္ဗ်ား အခု က်ဳပ္ကို သတ္ပါၿပီတဲ႕…ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူက အစာရွာေကၽြးမလဲ..``
``ငါ႕ဖာသာ ရွာစားမွာေပါ႕…``
``ေတာ္စမ္းပါ…..ကဲပါေလ..ထားပါေတာ့ ရွာစားလို႕ ရပါၿပီတဲ႕ ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္လိုေနမလဲ….က်ဳပ္ကလဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေသတာဆိုေတာ့ အစိမ္းေသေပါ႕…ဒီလိုဆို၇င္ ကၽြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး…``
``ေတာ္..ေတာ္..ဆက္မေျပာနဲ႕…``
``က်ဳပ္က ဥပမာ ေျပာတာပါ.. ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို မယုံရင္ ဓါးယူထား..။ က်ဳပ္လိုရင္ ျပန္ေတာင္းမယ္..ကဲ..ကဲ..မႈတ္ေတာ့…မႈတ္ေတာ့…``
``ဘာ…နင္…နင္…..``
``ဆရာမားကလဲ တလြဲေတြ ေလွ်ာက္ေတြးျပန္ၿပီ …မီးေတာက္ေအာင္ မႈတ္ခိုင္းတာ….``
တကယ္ပါပဲ…ေစာက္ကုလားနဲ႕ကေတာ့…ဘယ္လိုလုပ္ေရွ႕ခရီး ဆက္သြားမလဲ..။ဘယ္လိုမွ ကီးကိုက္လိမ္႕မယ္..မထင္..။ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္႕အေတြးနဲ႕ ႕ကိုယ္ စကားမေျပာျဖစ္ၾက..။ မိုးကခ်ဳပ္လာၿပီ…။
အဲဒီေနာက္ေတာ့……………..။ ။
`` ဆရာမား…အေပါ႕ သြားဦးမလား…``
``ဒါ…နင့္အပူလား….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ေသြးမ်ား နီရဲၿပီး အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ ေအာ္ေျပာတယ္…။
``မဟုတ္ဘူး…က်ဳပ္ထင္းသြားေကာက္မလို႕…ေတာ္ၾကာ မီးဖိုၿပီး အိပ္ရမွာ….``
သူ႕ဆင္ေျခနဲ႕ သူက်ေတာ့လဲ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ မွန္ေနျပန္ေရာ…။ မီးပုံကို အလယ္မွာထားလို႕ ဟိုဘက္ဒီဘက္ အိပ္ၾကရတယ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ေတာ္ေတာ္နဲက အိပ္မေပ်ာ္။ ကုလားကေတာ့ တစ္ခါထဲ ေခါင္းစိုက္တာနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ ပင္ပန္းလို႕ နဲ႕တူတယ္..ေဟာက္ေတာင္ ေဟာက္ေနၿပီ ..။ သူမကသာ မ်က္စိေတြ ေၾကာင္ၿပီး အိပ္မရ..။ ဟိုဘက္ေစာင္းလိုက္ ဒီဘက္လွည္႕လိုက္၊ မီးပုံဘက္ ျပန္လွည္႕လိုက္နဲ႕….။
``အို………..``
မရည္ရြယ္ပဲ မ်က္စိက ေရာက္သြားပါတယ္..။ ေဘာင္းဘီအစုတ္ ၀တ္ထားတာေတာင္ ၾကည္႕ပါဦး.. ။ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ ဖုထစ္ေနလိုက္တာ….ဟုတ္ပါတယ္…ကုလားေပါင္ၾကားမွာ ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္ႀကီး…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ဖို စိတ္လႈပ္ရွားသြားမိသည္..။ မၾကည္႕ရဲပဲ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္တယ္..။ မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ႕..။ အဲ…လူ႕စိတ္ဆိုတာ က အခက္သားလား…. မလုပ္ပါနဲ႕ ဆိုတဲ႕ အရာကို လုပ္ခ်င္တယ္..။ အခုလဲ မၾကည္႕ပါနဲ႕လို႕ အရွက္တရားက တားထားတဲ႕ အရာကိုမွ ၾကည္႕ခ်င္တယ္..။
အသက္ရွဴလိုက္တိုင္း ေဖာင္းတက္လာလိုက္ ၊ျပန္နိမ္႕က်သြားလိုက္ နဲ႕ အဲဒီအရာႀကီး…ဘာႀကီးလဲဆိုတာ ရွက္ရြ႕ံစြာ နားလည္တယ္..။ ၾကည္႕ပါဦး…ခ်က္ကအေမႊးေတြကလဲ ၀မ္းဗိုက္အထိေတာင္ တြယ္ဆက္ ေပါက္ပြားေနလိုက္တာ..ရိုးမေတာတန္းႀကီးလို နိမ္႕ၿပီး ေဘာင္းဘီေပၚကေန ေအာက္ထဲ ဆင္းသြားတယ္…။ ရင္ဘတ္ကေန ေအာက္အထိ အေမႊးၾကမ္းၾကမ္းေတြ မဲမဲသဲသဲ ေရာေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။အသဲယားလာမိတယ္…။ ဘာလို႕ အသဲယားမိမွန္းေတာ့ နားမလည္…။
မဆီမဆိုင္ သြယ္မာတင္ကို သတိရမိတယ္..။ အိမ္မွာ အေဒၚတစ္ေယာက္ထဲ ငါ႕ကို စိတ္အရမ္းပူေနမလား သတိမရပဲ …ဒီဏွာဗူးမကိုမွ ေတြးမိတယ္..။ ေကာင္မသာ ငါ႕ေနရာမွာဆိုရင္ ပြဲပဲ..။ ဟုတ္တယ္…ဒီေကာင္မက သူ႕ဒရိုင္ဘာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံး အေပၚကေန သြားၿပီး ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ ဟိုကိုင္ ဒီကိုင္ လုပ္ေတာ့ ဟုိကလန္႕ႏိုးလာၿပီး အလုပ္ရွင္ေရာ ဘာေသာ နားမလည္ေနေတာ့ပဲ ေကာက္တီးလိုက္တာဆိုပဲ….။
အို……..ငါ ဘာေတြ ေတြးေနမိပါလိမ္႕…။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ခမ်ာ ေပါင္ၾကားထဲ လက္ထည္႕ၿပီး အတင္းဇြတ္ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါေတာ့တယ္…။
မိုးစင္စင္လင္းၿပီးမွ ႏိုးလာတယ္..။ ေဘးလွည္႕ၾကည္႕ေတာ့ ကုလား ကို မေတြ႕..။ မီးဖိုကေလးက မီးၾကြင္းမီးက်န္ အနံ႕ေတြေတာင္ ၿငိမ္းေသသြားၿပီ…။
``အင္း…ဟိုေကာင္ ငါးရွာေနေရာေပါ႕..ငါ နဲနဲပါးပါး သြားကူဦးမွပဲ..``
ပင္လယ္ေရနဲ႕ ကမန္းကတန္း မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး…ေက်ာက္ေဆာင္ဘက္ ထြက္လာခဲ႕တယ္..။
``အဲ….အဲေတာ့……………``
ျမင္လိုက္ရတဲ႕ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်ဳံပုတ္ေတြေနာက္ ၀င္ပုန္းမိတယ္..။ ကုလားက သူ႕ကိုမျမင္..။ သူမ အိပ္ေနတုန္းပဲဟု စိတ္ခ်လက္ခ် ယုံၾကည္ထားခဲ႕ပုံ ရတယ္…ထင္ပါရဲ႕..။ ၾကည္႕ပါဦး လုပ္ေနတဲ႕ပုံကိုလဲ…သူတစ္ကိုယ္လုံးမွာ အ၀တ္အစားေတြ မရွိဘူး…။ ေဘာင္းဘီအစုတ္ကေလးကလဲ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ လွမ္းထားတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
``ဒါ…နင့္အပူလား….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ေသြးမ်ား နီရဲၿပီး အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ ေအာ္ေျပာတယ္…။
``မဟုတ္ဘူး…က်ဳပ္ထင္းသြားေကာက္မလို႕…ေတာ္ၾကာ မီးဖိုၿပီး အိပ္ရမွာ….``
သူ႕ဆင္ေျခနဲ႕ သူက်ေတာ့လဲ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ မွန္ေနျပန္ေရာ…။ မီးပုံကို အလယ္မွာထားလို႕ ဟိုဘက္ဒီဘက္ အိပ္ၾကရတယ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ေတာ္ေတာ္နဲက အိပ္မေပ်ာ္။ ကုလားကေတာ့ တစ္ခါထဲ ေခါင္းစိုက္တာနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ ပင္ပန္းလို႕ နဲ႕တူတယ္..ေဟာက္ေတာင္ ေဟာက္ေနၿပီ ..။ သူမကသာ မ်က္စိေတြ ေၾကာင္ၿပီး အိပ္မရ..။ ဟိုဘက္ေစာင္းလိုက္ ဒီဘက္လွည္႕လိုက္၊ မီးပုံဘက္ ျပန္လွည္႕လိုက္နဲ႕….။
``အို………..``
မရည္ရြယ္ပဲ မ်က္စိက ေရာက္သြားပါတယ္..။ ေဘာင္းဘီအစုတ္ ၀တ္ထားတာေတာင္ ၾကည္႕ပါဦး.. ။ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ ဖုထစ္ေနလိုက္တာ….ဟုတ္ပါတယ္…ကုလားေပါင္ၾကားမွာ ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္ႀကီး…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ဖို စိတ္လႈပ္ရွားသြားမိသည္..။ မၾကည္႕ရဲပဲ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္တယ္..။ မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ႕..။ အဲ…လူ႕စိတ္ဆိုတာ က အခက္သားလား…. မလုပ္ပါနဲ႕ ဆိုတဲ႕ အရာကို လုပ္ခ်င္တယ္..။ အခုလဲ မၾကည္႕ပါနဲ႕လို႕ အရွက္တရားက တားထားတဲ႕ အရာကိုမွ ၾကည္႕ခ်င္တယ္..။
အသက္ရွဴလိုက္တိုင္း ေဖာင္းတက္လာလိုက္ ၊ျပန္နိမ္႕က်သြားလိုက္ နဲ႕ အဲဒီအရာႀကီး…ဘာႀကီးလဲဆိုတာ ရွက္ရြ႕ံစြာ နားလည္တယ္..။ ၾကည္႕ပါဦး…ခ်က္ကအေမႊးေတြကလဲ ၀မ္းဗိုက္အထိေတာင္ တြယ္ဆက္ ေပါက္ပြားေနလိုက္တာ..ရိုးမေတာတန္းႀကီးလို နိမ္႕ၿပီး ေဘာင္းဘီေပၚကေန ေအာက္ထဲ ဆင္းသြားတယ္…။ ရင္ဘတ္ကေန ေအာက္အထိ အေမႊးၾကမ္းၾကမ္းေတြ မဲမဲသဲသဲ ေရာေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။အသဲယားလာမိတယ္…။ ဘာလို႕ အသဲယားမိမွန္းေတာ့ နားမလည္…။
မဆီမဆိုင္ သြယ္မာတင္ကို သတိရမိတယ္..။ အိမ္မွာ အေဒၚတစ္ေယာက္ထဲ ငါ႕ကို စိတ္အရမ္းပူေနမလား သတိမရပဲ …ဒီဏွာဗူးမကိုမွ ေတြးမိတယ္..။ ေကာင္မသာ ငါ႕ေနရာမွာဆိုရင္ ပြဲပဲ..။ ဟုတ္တယ္…ဒီေကာင္မက သူ႕ဒရိုင္ဘာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံး အေပၚကေန သြားၿပီး ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ ဟိုကိုင္ ဒီကိုင္ လုပ္ေတာ့ ဟုိကလန္႕ႏိုးလာၿပီး အလုပ္ရွင္ေရာ ဘာေသာ နားမလည္ေနေတာ့ပဲ ေကာက္တီးလိုက္တာဆိုပဲ….။
အို……..ငါ ဘာေတြ ေတြးေနမိပါလိမ္႕…။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ခမ်ာ ေပါင္ၾကားထဲ လက္ထည္႕ၿပီး အတင္းဇြတ္ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါေတာ့တယ္…။
မိုးစင္စင္လင္းၿပီးမွ ႏိုးလာတယ္..။ ေဘးလွည္႕ၾကည္႕ေတာ့ ကုလား ကို မေတြ႕..။ မီးဖိုကေလးက မီးၾကြင္းမီးက်န္ အနံ႕ေတြေတာင္ ၿငိမ္းေသသြားၿပီ…။
``အင္း…ဟိုေကာင္ ငါးရွာေနေရာေပါ႕..ငါ နဲနဲပါးပါး သြားကူဦးမွပဲ..``
ပင္လယ္ေရနဲ႕ ကမန္းကတန္း မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး…ေက်ာက္ေဆာင္ဘက္ ထြက္လာခဲ႕တယ္..။
``အဲ….အဲေတာ့……………``
ျမင္လိုက္ရတဲ႕ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်ဳံပုတ္ေတြေနာက္ ၀င္ပုန္းမိတယ္..။ ကုလားက သူ႕ကိုမျမင္..။ သူမ အိပ္ေနတုန္းပဲဟု စိတ္ခ်လက္ခ် ယုံၾကည္ထားခဲ႕ပုံ ရတယ္…ထင္ပါရဲ႕..။ ၾကည္႕ပါဦး လုပ္ေနတဲ႕ပုံကိုလဲ…သူတစ္ကိုယ္လုံးမွာ အ၀တ္အစားေတြ မရွိဘူး…။ ေဘာင္းဘီအစုတ္ကေလးကလဲ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ လွမ္းထားတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ၿပီး..ၿပီးေတာ ဖင္ႀကီးကို မည္း.လို႕…ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ..။ ေပါင္လည္ေလာက္ရွိတဲ႕ ေရစပ္မွာ လက္တစ္ဖက္က ေရကိုခပ္လိုက္၊ ေနာက္ ..ေနာက္လက္တစ္ဖက္က သူ႕ဟာႀကီးကို ကိုင္ၿပီး အထက္ေအာင္ ပြတ္ေပးလိုက္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနတဲ႕ ျမင္ကြင္း…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ၾကက္ေသ ေသၿပီး အသံတစ္ခ်က္မွ မထြက္ပဲ ကုလား ဒုတ္ႀကီးကို ၾကည္႕ေနမိသည္..။ နဲနဲေနာေနာ ဟာႀကီးမွ မဟုတ္တာ… ဟို…ဟို သူ႕ထိပ္၀ႀကီးက ေက်ာင္းမွာ သင္ပုန္းဖ်က္တဲ႕ ေဘာဖ်က္ေလာက္ကို ရွိတယ္..။ ၿပီးေတာ့ မဲမဲႀကီး….။ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ဆိုေတာ့ သပိတ္ေရာင္ထလို႕ လက္ခနဲလက္ခနဲ ေတာက္ေနတာ..။ တကယ္႕ကို မိႈပြင့္ မဲမဲႀကီးလို..။ေဒၚသက္ထား၀င္း ေၾကာက္သြားတယ္..။ ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းျဖန္းထၿပီး ရွိန္းတိန္း ဖိန္းတိန္း ေ၀ဒနာ တစ္မ်ဳိး ခံစားရတယ္..။ တစ္သက္နဲ႕ တစ္ကိုယ္ ဒီတစ္ခါပဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ဂြင္းတိုက္ေနတာကို ခိုးၾကည္႕ဖူးတာ..။ လက္နဲ႕ ကြယ္ေနေတာ့ သူ႕ဟာႀကီး အရွည္ကိုေတာ့ မေတြ႕ရ..။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရွည္မွာ အမွန္ပဲ..။
သူမကို မုဒိန္းက်င့္သြားတဲ႕ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဟာနဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္..။ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဟာက္ို ခိုးၾကည္႕မိတုံးက ေလးလက္မေလာက္ရွိမယ္လို႕ ထင္ရတယ္..။ အခု ကုလားဟာကို မမီွ..။ ဆီနဲ႕ေရ၊ နံ႕သာဆီ နဲ႕ အီးလို ကြာလွတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း တံေတြးေတြ ဘာေတြပင္ သီးသြားရတယ္..။
အားမလို အားမရနဲ႕ ေရွ႕နား နဲနဲ တိုးၾကည္႕မိတယ္..။ ျမင္ကြင္းက ပိုၿပီး ရွင္းလင္းလာတယ္..။ ျပတ္သား ၾကည္လင္လာတယ္..။ ကုလားကေတာ့ ဘာမွ သိပုံမရ..။ ဆရာမရွိတဲ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး မ်က္လုံးႀကီး စုံမွိတ္လို႕..ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အစာေႀကြးေနေလရဲ႕..။ ထုေလမာေလ..တိုက္ေလထြားေလဆိုတာ မ်ဳိးလား ေတာ့ မသိ..။ ကုလား လီးေခ်ာင္းႀကီးက ထြားႀကိဳင္း သန္မာၿပီး ႀကီးလာ မာလာလိုက္တာမ်ား…ငရုတ္က်ည္ေပြ႕ ႀကီးနဲ႕ နင္လားငါလား ျဖစ္လာတယ္..။
ၾကည္ရင္းနဲ႕ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ကိုယ္လုံး ပူထူလာတယ္..။ အဲဒါႀကီးနဲ႕ အလုပ္ခံရမဲ႕မိန္းမေတာ့ ေသမွာပဲ ဆိုတဲ႕ အေတြးေတြကလဲ ေယာက္ယက္ခတ္ေတြးေတာလို႕ အပ်ဳိ တင္းျပည္႕မႀကီးကို လီးမည္းႀကီးက ညိွဳ႕ငင္ေနတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အဖို႕ စာအုပ္ေတြ၊ ဗီဒီယို ေတြထဲမွာ ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးခဲ႕တဲ႕ နီဂရိုးႀကီးေတြရဲ႕လီမည္းႀကီးေတြလို စံခ်ိန္မွီလွေသာ ကုလား ပဲကိုး…။ ၾကည္႕ရင္း စိတ္ထဲ ေၾကာက္လာမိတယ္..။
ကုလားကေတာ့ ဘာမွ မသိရွာ.။ အတန္ၾကာ ဆက္တိုက္ ဂြင္းထုၿပီး ေငါက္ခနဲ ေငါက္ခနဲ ျဖစ္ကာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္တယ္..။
ငါ အိပ္ေနတဲ႕ဘက္ကို လွည္႕ၿပီး ထုတာဆိုေတာ့ ငါ႕ကိုမ်ား …အို……..မေတြးရဲ….ဆက္မေတြးရဲ။ ေက်ာ၇ိုးထဲကေန စိမ္႕ခနဲ ေနေအာင္ ထိတ္လန္႕သြားရွာမိတယ္..။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္လာၿပီး အိပ္ရာမွာ ဟန္မပ်က္ မွိန္းေနလိုက္တယ္..။ ကုလား ေရေဆး ေဘာင္းဘီ၀တ္ၿပီး ..ေခၽြးတလုံးလုံးနဲ႕ ေရာက္ခ်လာသည္…။
``ဆရာမား…မထေသးဘူးလား…``
``အင္း…..ကိုယ္လက္ေတြ နာေနလို႕…`
``နာမယ္ ဖ်ားမယ္ မၾကံနဲ႕..။ ေဆးမရွိဘူး ..ကိုယ္ဖာသာ ႀကံဖန္ၿပီး ေခၽြးထြက္ေအာင္ေန…``
ေၾသာ္….နင္ကေတာ့ ေခၽြးေရာေသြးေရာ ထြက္ခဲ႕ၿပီးၿပီ ကိုး…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္ထဲမွ ၾကိတ္ေျပာရင္း ထရပ္တယ္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
`` ဟာ…ဟိုမွာ ဟိုမွာ……..``
ကုလား ၀မ္းသာအားရ ကမ္းစပ္ဘက္ လက္ညိွဳးထိုး ခုန္ေပါက္ေျပးဆင္းသြားတယ္..။ လွမ္းၾကည္႕လုိက္ေတာ့ ေရေပၚမွာ ေပါေလာေပါေလာနဲ႕ ပ်ဥ္ခ်ပ္တစ္ခ်ပ္..။ အဲ…မဟုတ္.. မဟုတ္ေသးပါဘူး…။ သစ္သားပုံး ထင္းရွဴး သစ္သားပုံး တစ္လုံး မေမ်ာၿပိး ေရလိႈင္းၾကား ကမ္းစပ္နားမွာ ရစ္၀ဲရစ္၀ဲ ျဖစ္ေနတယ္..။
``ဟာ….ပိုင္တာပဲ…``
``ဘာေတြ ပါလဲ..``
`` အရက္တစ္လုံး ပါတယ္..``
``ေစာက္ေရးထဲ ေစာက္အရက္သမားက တစ္မ်ဳိး..``
အနားေရာက္လို႕ ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ပါေတာ့ပါသည္..။ အမယ္စုံပါ ပဲ..။ ေသငယ္ေဇာနဲ႕မုန္တိုင္းမိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ထည္႕မိထည္႕ရာ ေတြ ေကာက္ထည္႕လိုက္ေတာ့ ပါတဲ႕ဟာေတြက ကေပါက္ကေခ်ာက္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္..။ ေနာက္ ..ဆပ္ျပာေမႊးတစ္တုံး ..ဒါေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း သေဘာက်သြားတယ္..။ ၿပီးေတာ့ သြားတိုက္ေဆးဘူး၊ ေကာ္ဖီမစ္ တစ္တြဲ၊ ၿပီး ဂါ၀န္တစ္ထည္… ဆယ္ႏွစ္သမီးေလာက္ အရြယ္၀တ္ ဂါ၀န္မ်ဳိး …နံငယ္ပိုင္းသာသာ ပုဆိုးတစ္ထည္….အင္း…ဒါလဲ မဆိုး ေရလဲ လုပ္လို႕ရတယ္..။ ဒန္ခ်ိဳင့္ တစ္လုံး..ဒါလဲ ေရေႏြး က်ဳိဖို႕..။ ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း..ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္..။ ႏိုင္လြန္အလုံးႀကိး အသုံး၀င္မွာပဲ ေအာက္ဆုံးမွာက သားေရတာလပတ္ အထူႀကီး..။
``တာလပတ္ တစ္ခုပဲ အသုံးမ၀င္တာ…``
`` ခင္ဗ်ားကလဲ..တုံးပါ႕..ရြက္ဖ်င္တဲ လုပ္လို႕ရတာေပါ႕ဗ်. ။ အခင္းေရာ အၿခဳံေရာ ႀကိဳက္တာသုံးလို႕ရတယ္..။``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုုလားကို ဘုၾကည္႕ ၾကည္႕ၿပီး ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး..။ ေက်ာက္ေဆာင္ဘက္ ထြက္လာခဲ႕ၿပီး ငါးကင္ေတြကိုသာ တိတ္တဆိတ္ စားၿပီး မနက္စာ တစ္နပ္ကို ၿငိမ္းသတ္လိုကရတယ္…။
စားသာစားေနရတာ..မ်က္လုံးထဲမွာ ဟိုဟာႀကီးကမထြက္… ဘာႀကီးလဲ ဘာႀကီးလို႕ ေျပာရမလဲ..ရာဘာဒုတ္ႀကီးလို႕ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ရမလား.. ဟုတ္ၿပီ ျမင္း…..ျမင္းလီးႀကီးလို႕ပဲ ဥပမာ ေပးရမွာပဲ..။ ယုံႏိုင္စရာေတာင္ မရွိ..။ ဒီေလာက္ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ေကာင္ အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းေကာင္းဆီမွာ ဒီလို ထြားထြား ႀကိဳင္းႀကိဳင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္း ရွိတယ္ဆိုတာ မယုံႏိုင္စရာပဲ…။ အင္း…ေလာကႀကီးက လူေတြကို တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီ အသုံး၀င္ဖို႕ ေပးၿပီးသားဆိုတာ တယ္မွန္တာပဲ…။
ကုလားကေတာ့ ရြက္ဖ်င္တဲ တစ္လုံးရေတာ့ မွာမို႕ ေပ်ာ္ေနသည္..။
``အေတာ္ပဲ ဗ်…ဒီည မိုးရြာႏိုင္တယ္.. တဲထဲ မွာ အိပ္ရမယ္…``
`` အို…ကၽြန္မ ရွင္နဲ႕ အတူမအိပ္ပါဘူး….``
``မအိပ္လဲ ..ခင္ဗ်ား အျပင္ထြက္အိပ္ေပါ႕….``
ၾကည္႕ တကယ္႕ ဘုဂြစာ..။ ရန္ကုန္မွာ ဆိုရင္ ေခြကုလားကို ပါးရွစ္စိတ္ကြဲေအာင္ ရိုက္ၿပီးၿပီ..။ ကုလား လွည္႕မၾကည္႕ေတာ့ ..ရြက္ဖ်င္တဲႀကီးကို အားခ်င္း ဆင္ဖို႕ျပင္တယ္..။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေနကုန္ရတယ္..။ညေနစာ စားၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ ငူငူႀကီး ထိုင္ေနတုံး ကုလား ေရာက္လာတယ္…။
``ေရာ႕….ေကာ္ဖီ..``
``မေသာက္ခ်င္ဘူး…``
``ေသာက္ပါ စိတ္ေကာက္မေနပါနဲ႕ ဆရာမား..``
သည္လိုဆိုေတာ့လည္း မဆိုူး..။ ဒါနဲ႕ ေကာ္ဖီတစ္ငုံ ေသာက္လိုက္ရတယ္..။
``ေကာ္ဖီကလဲ အမႈန္႕နဲလိုက္တာ…``
``ဟုတ္တယ္ေလ…တစ္ထုတ္ကို ႏွစ္ေယာက္ေသာက္တာ…ရက္ကလဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္မွန္း သိတာမဟုတ္ဘူး..``
``ရွင္ကလဲ ကတ္ေစး နဲေနျပန္ပါၿပီး….``
``ဒီမွာ ဆရာမားနဲ႕က်ဳပ္ ႏွစ္ေယာက္ရွိတာပဲ..။ဒီဟာေတြကို တစ္ေယာက္တစ္၀က္ပိုင္တယ္။ ဆရာမားေသာက္ခ်င္ရင္ ထပ္ေဖ်ာ္ေပါ႕..က်ဳပ္က ေစတနာနဲ႕….``
ကပ္ေစးနဲတယ္ ေျပာေတာ့ မခံခ်င္..။ ဘုဆတ္ဆတ္ ေျပာၿပီး လွည္႕ထြက္သြားတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ႀကိတ္ၿပဳံးမိတယ္။
ညေရာက္လာေတာ့ သူေဆာက္ထားတဲ႕ ရြက္ဖ်င္တဲ ပုံစံေလးက သိပ္မဆိုးပါ..။ တကယ္ေဆာက္ၿပီးျပန္းေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဒီအထဲမွာ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ လုံၿခဳံစြာ အိပ္ခ်င္မိျပန္ေ၇ာ…။
``ႏွစ္…..ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ အိပ္မယ္ေလ…``
``ရပါတယ္…က်ဳပ္အျပင္မွာပဲ အိပ္ပါမယ္…``
``ထင္း ရွိရဲ႕လား..`
``ရွိတယ္..``
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ဖိတ္ေခၚေတာ့လဲ ျငင္းတယ္…။ စိတ္လဲ သိပ္ၾကည္ပုံ မရေသး…။ အရက္ပုလင္းကို ဖြင့္ တစ္ငုံေက်ာ္ေက်ာ္ေသာက္လိုက္တယ္…
ကုလား ၀မ္းသာအားရ ကမ္းစပ္ဘက္ လက္ညိွဳးထိုး ခုန္ေပါက္ေျပးဆင္းသြားတယ္..။ လွမ္းၾကည္႕လုိက္ေတာ့ ေရေပၚမွာ ေပါေလာေပါေလာနဲ႕ ပ်ဥ္ခ်ပ္တစ္ခ်ပ္..။ အဲ…မဟုတ္.. မဟုတ္ေသးပါဘူး…။ သစ္သားပုံး ထင္းရွဴး သစ္သားပုံး တစ္လုံး မေမ်ာၿပိး ေရလိႈင္းၾကား ကမ္းစပ္နားမွာ ရစ္၀ဲရစ္၀ဲ ျဖစ္ေနတယ္..။
``ဟာ….ပိုင္တာပဲ…``
``ဘာေတြ ပါလဲ..``
`` အရက္တစ္လုံး ပါတယ္..``
``ေစာက္ေရးထဲ ေစာက္အရက္သမားက တစ္မ်ဳိး..``
အနားေရာက္လို႕ ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ပါေတာ့ပါသည္..။ အမယ္စုံပါ ပဲ..။ ေသငယ္ေဇာနဲ႕မုန္တိုင္းမိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ထည္႕မိထည္႕ရာ ေတြ ေကာက္ထည္႕လိုက္ေတာ့ ပါတဲ႕ဟာေတြက ကေပါက္ကေခ်ာက္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္..။ ေနာက္ ..ဆပ္ျပာေမႊးတစ္တုံး ..ဒါေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း သေဘာက်သြားတယ္..။ ၿပီးေတာ့ သြားတိုက္ေဆးဘူး၊ ေကာ္ဖီမစ္ တစ္တြဲ၊ ၿပီး ဂါ၀န္တစ္ထည္… ဆယ္ႏွစ္သမီးေလာက္ အရြယ္၀တ္ ဂါ၀န္မ်ဳိး …နံငယ္ပိုင္းသာသာ ပုဆိုးတစ္ထည္….အင္း…ဒါလဲ မဆိုး ေရလဲ လုပ္လို႕ရတယ္..။ ဒန္ခ်ိဳင့္ တစ္လုံး..ဒါလဲ ေရေႏြး က်ဳိဖို႕..။ ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း..ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္..။ ႏိုင္လြန္အလုံးႀကိး အသုံး၀င္မွာပဲ ေအာက္ဆုံးမွာက သားေရတာလပတ္ အထူႀကီး..။
``တာလပတ္ တစ္ခုပဲ အသုံးမ၀င္တာ…``
`` ခင္ဗ်ားကလဲ..တုံးပါ႕..ရြက္ဖ်င္တဲ လုပ္လို႕ရတာေပါ႕ဗ်. ။ အခင္းေရာ အၿခဳံေရာ ႀကိဳက္တာသုံးလို႕ရတယ္..။``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုုလားကို ဘုၾကည္႕ ၾကည္႕ၿပီး ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး..။ ေက်ာက္ေဆာင္ဘက္ ထြက္လာခဲ႕ၿပီး ငါးကင္ေတြကိုသာ တိတ္တဆိတ္ စားၿပီး မနက္စာ တစ္နပ္ကို ၿငိမ္းသတ္လိုကရတယ္…။
စားသာစားေနရတာ..မ်က္လုံးထဲမွာ ဟိုဟာႀကီးကမထြက္… ဘာႀကီးလဲ ဘာႀကီးလို႕ ေျပာရမလဲ..ရာဘာဒုတ္ႀကီးလို႕ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ရမလား.. ဟုတ္ၿပီ ျမင္း…..ျမင္းလီးႀကီးလို႕ပဲ ဥပမာ ေပးရမွာပဲ..။ ယုံႏိုင္စရာေတာင္ မရွိ..။ ဒီေလာက္ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ေကာင္ အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းေကာင္းဆီမွာ ဒီလို ထြားထြား ႀကိဳင္းႀကိဳင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္း ရွိတယ္ဆိုတာ မယုံႏိုင္စရာပဲ…။ အင္း…ေလာကႀကီးက လူေတြကို တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီ အသုံး၀င္ဖို႕ ေပးၿပီးသားဆိုတာ တယ္မွန္တာပဲ…။
ကုလားကေတာ့ ရြက္ဖ်င္တဲ တစ္လုံးရေတာ့ မွာမို႕ ေပ်ာ္ေနသည္..။
``အေတာ္ပဲ ဗ်…ဒီည မိုးရြာႏိုင္တယ္.. တဲထဲ မွာ အိပ္ရမယ္…``
`` အို…ကၽြန္မ ရွင္နဲ႕ အတူမအိပ္ပါဘူး….``
``မအိပ္လဲ ..ခင္ဗ်ား အျပင္ထြက္အိပ္ေပါ႕….``
ၾကည္႕ တကယ္႕ ဘုဂြစာ..။ ရန္ကုန္မွာ ဆိုရင္ ေခြကုလားကို ပါးရွစ္စိတ္ကြဲေအာင္ ရိုက္ၿပီးၿပီ..။ ကုလား လွည္႕မၾကည္႕ေတာ့ ..ရြက္ဖ်င္တဲႀကီးကို အားခ်င္း ဆင္ဖို႕ျပင္တယ္..။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေနကုန္ရတယ္..။ညေနစာ စားၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ ငူငူႀကီး ထိုင္ေနတုံး ကုလား ေရာက္လာတယ္…။
``ေရာ႕….ေကာ္ဖီ..``
``မေသာက္ခ်င္ဘူး…``
``ေသာက္ပါ စိတ္ေကာက္မေနပါနဲ႕ ဆရာမား..``
သည္လိုဆိုေတာ့လည္း မဆိုူး..။ ဒါနဲ႕ ေကာ္ဖီတစ္ငုံ ေသာက္လိုက္ရတယ္..။
``ေကာ္ဖီကလဲ အမႈန္႕နဲလိုက္တာ…``
``ဟုတ္တယ္ေလ…တစ္ထုတ္ကို ႏွစ္ေယာက္ေသာက္တာ…ရက္ကလဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္မွန္း သိတာမဟုတ္ဘူး..``
``ရွင္ကလဲ ကတ္ေစး နဲေနျပန္ပါၿပီး….``
``ဒီမွာ ဆရာမားနဲ႕က်ဳပ္ ႏွစ္ေယာက္ရွိတာပဲ..။ဒီဟာေတြကို တစ္ေယာက္တစ္၀က္ပိုင္တယ္။ ဆရာမားေသာက္ခ်င္ရင္ ထပ္ေဖ်ာ္ေပါ႕..က်ဳပ္က ေစတနာနဲ႕….``
ကပ္ေစးနဲတယ္ ေျပာေတာ့ မခံခ်င္..။ ဘုဆတ္ဆတ္ ေျပာၿပီး လွည္႕ထြက္သြားတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ႀကိတ္ၿပဳံးမိတယ္။
ညေရာက္လာေတာ့ သူေဆာက္ထားတဲ႕ ရြက္ဖ်င္တဲ ပုံစံေလးက သိပ္မဆိုးပါ..။ တကယ္ေဆာက္ၿပီးျပန္းေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဒီအထဲမွာ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ လုံၿခဳံစြာ အိပ္ခ်င္မိျပန္ေ၇ာ…။
``ႏွစ္…..ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ အိပ္မယ္ေလ…``
``ရပါတယ္…က်ဳပ္အျပင္မွာပဲ အိပ္ပါမယ္…``
``ထင္း ရွိရဲ႕လား..`
``ရွိတယ္..``
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ဖိတ္ေခၚေတာ့လဲ ျငင္းတယ္…။ စိတ္လဲ သိပ္ၾကည္ပုံ မရေသး…။ အရက္ပုလင္းကို ဖြင့္ တစ္ငုံေက်ာ္ေက်ာ္ေသာက္လိုက္တယ္…
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ၿပီးေတာ့ မီးပုံေဘးလွဲခ်လုိက္တယ္..။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ အားက်စရာေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္…။
သူ႕က်ေတာ့လဲ အပူအပင္ မရွိသလိုပဲ အိပ္ေပ်ာ္တာ ျမန္လိုက္တာ.။ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာက သူမ..။ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းကလဲ ရွိႏွင့္ေနေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသြားရတယ္..။ ေယာက္ယက္ခတ္ျဖစ္ရတယ္..။ တျခားမဟုတ္.. မနက္တုံးက မိႈပြင့္ႀကီး….အဲ…အဲ ျမင္းလီးႀကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာက္မိေနၿပီး အိပ္လို႕မရ …။ ညႀကီးမင္းႀကီး ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ေနရွာတယ္…။
တစ္ခါျမင္ဖူးထားေပမဲ႕ ထပ္ျမင္ခ်င္မိေသးတယ္..။ သြယ္မာတင္ ကဲသလို အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံး သြားလွန္ၾကည္႕ရင္ ေကာင္းမလား..စဥ္းစားမိေတာ့ ရွက္လိုက္တဲ႕ ျဖစ္ျခင္း…။ ေတာ္ၾကာ ဟိုက ႏိုးလာၿပီး ဟင္း……. ဒီမ်က္ႏွာ ဘယ္သြားထားရမယ္မွန္း မသိ။ ေနာက္ၿပီး သူ၀တ္ထားတာက ေဘာင္းဘီ ဆိုေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ခၽြတ္လို႕မရ လွန္လို႕မရ..နဲ႕မို႕။ သူ႕ဟာမျမင္ရရင္ ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ပဲ ခၽြတ္မယ္..။ ရင္တဖိုဖိုနဲ႕ပဲ ေဘာင္းဘီဇစ္ကေလးကို အသံမျမည္ေအာင္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္..။ ကေသာင္းကနင္းစိတ္ေတြကိုလဲ မေက်နပ္ခ်င္။ အရွက္ သည္းမိျပန္တယ္..။ လက္ညိွဳးေလး ထည္႕ၿပီး ကိုယ္႕ဟာ ပူပူေႏြးေႏြးကေလးကိုပဲ ပြတ္ေနလိုက္တယ္..။ အို….ဘာျဖစ္လဲ .သူေတာင္မွ ဂြင္းတိုက္ေသးတာပဲ..။
ပါကင္ ဖြင့္ၿပီးစ အဖုတ္ကေလးေတြဟာ ဒီလိုပဲ စိတ္ထတတ္သလားမသိ..။ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ ဖြင့္ၿပီးသြားစႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ကဆိုရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဆီ ေျပးၿပီး ကုန္းလိုက္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ႕ရတယ္..။ အဲဒီတုန္းက အဖုတ္ႀကီးက ဖားဂုံညွင္းႀကီး လိုႀကီးမားေဖာင္းကား ၀င္းလဲ႕ရင္း အရည္ၾကည္ေတြ စိမ္႕က်လာခဲ႕ဖူးတာ..။ အရွက္တို႕ စည္းတို႕ ဆင္ျခင္တုံ႕တရားတို႕သာ မရွိေတာ့ရင္ လူေတြဘာျဖစ္ကုန္မလဲ မသိ။ အခုလဲ လူတကာက ရိုေသေလးစားၾကၿပီး ၊ တပည္႕ေလးေတြက ခ်စ္ေၾကာက္ၾကတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းတစ္ေယာက္ ႀကိတ္မွိတ္ ၿပီး စိတ္ေျဖသိမ္႕ ေနရပါတယ္..။
------------------×-----------------×----------------------×-----------------------
ကၽြန္းေပၚ တတိယေန႕…..။
မနက္စာ စားၿပီးကတည္းက တစ္ညလုံး မွက္ျခင္ေတာထဲမွာ ေပေတၿပီး အိပ္ခဲ႕တဲ႕ ကုလားကို ႏိႈးၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲ ထဲမွာ သြားအိပ္ခုိင္းလိုက္တယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကုလား ပဲ မမ်ားေတာ့..။ ညေနေစာင္းရင္ ႏိႈးဟု မွာၿပီး တခ်ဳိးတည္း စက္ေတာ္ေခၚတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဒၚသက္ထား၀င္း ထြက္လာခဲ႕တယ္..။ ခဏတျဖဳတ္ေနၿပီး …ေစာေစာစီးစီးပဲ ငါးထိုးလိုက္တယ္..။ မသာေကာင္ …နင္တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္တတ္တာ မဟုတ္ဖူး..။ ငါ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေနကထဲက ဒါေတြ ကၽြမ္းၿပီးသား..။ မခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ပဲလား ဘာလားေတာ့မသိ..။ ငါးခုနစ္ေကာင္ေလာက္ရတယ္..။
ငါးေတြကို ဒီအတိုင္းထားၿပီး အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ ၊ ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳး ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္သပ္ သန္႕စင္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ရက္ေက်ာ္ ေ၇မခ်ဳးိပဲ ေနခဲ႕ရတဲ႕ စိတ္ကေလး ၾကည္လင္လန္းဆန္းလာတယ္..။ အဲ….အားလုံးၿပီးေတာ့မွ ျပသနာက စတာပဲ..။ ဂါ၀န္… ဘယ္လိုမွ မေတာ္..။ မေတာ္မွန္းေတာ့ သိတယ္။ ခုေလာက္တိုမယ္လို႕ေတာ့ မထင္.။ ေပါင္လည္သာသာေလာက္ပဲ ရွိတယ္..။ ေရစိုေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကိုလဲ ေလွ်ာ္ဖြပ္ လွမ္းၿပီးၿပီ..။ ဘာလုပ္ရမည္မွန္း မသိ..။ခ်ီတုံခ်တုံ..။ၿပီးေတာ့ ဂါ၀န္ကေလးက ပါးလြန္းတယ္..။ ပါးတာမွ ေနေရာင္ထဲမွာ မို႕လိုပဲ ဒီေလာက္ပါးတာလား..။ အခုမွ ေလွ်ာ္ၿပီးစ အ၀တ္ေတြေတာ့ ျပန္မ၀တ္ခ်င္..။ ေအာက္ခံ တစ္ခုမွ မပါေတာ့လဲ ခက္တယ္..။ ဟယ္…ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဆိုတဲ႕ သေဘာနဲ႕ စိတ္အားတင္းလိုက္တယ္…။
အၿမဲတမ္း လက္ရွည္မ်ားနဲ႕ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ႏွစ္ထပ္သုံးထပ္ ၀တ္လာခဲ႕တဲ႕ အပ်ဳိမႀကီးအတြက္ ဂါ၀န္တိုနံ႔နံ႔ကေလးက မလုံမလဲနဲ႕ ကလက္တက္တက္ ႏိုင္လြန္းသလိုလို..ထင္ရတယ္…။
သူ႕က်ေတာ့လဲ အပူအပင္ မရွိသလိုပဲ အိပ္ေပ်ာ္တာ ျမန္လိုက္တာ.။ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာက သူမ..။ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းကလဲ ရွိႏွင့္ေနေတာ့ ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသြားရတယ္..။ ေယာက္ယက္ခတ္ျဖစ္ရတယ္..။ တျခားမဟုတ္.. မနက္တုံးက မိႈပြင့္ႀကီး….အဲ…အဲ ျမင္းလီးႀကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာက္မိေနၿပီး အိပ္လို႕မရ …။ ညႀကီးမင္းႀကီး ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ေနရွာတယ္…။
တစ္ခါျမင္ဖူးထားေပမဲ႕ ထပ္ျမင္ခ်င္မိေသးတယ္..။ သြယ္မာတင္ ကဲသလို အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံး သြားလွန္ၾကည္႕ရင္ ေကာင္းမလား..စဥ္းစားမိေတာ့ ရွက္လိုက္တဲ႕ ျဖစ္ျခင္း…။ ေတာ္ၾကာ ဟိုက ႏိုးလာၿပီး ဟင္း……. ဒီမ်က္ႏွာ ဘယ္သြားထားရမယ္မွန္း မသိ။ ေနာက္ၿပီး သူ၀တ္ထားတာက ေဘာင္းဘီ ဆိုေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ခၽြတ္လို႕မရ လွန္လို႕မရ..နဲ႕မို႕။ သူ႕ဟာမျမင္ရရင္ ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ပဲ ခၽြတ္မယ္..။ ရင္တဖိုဖိုနဲ႕ပဲ ေဘာင္းဘီဇစ္ကေလးကို အသံမျမည္ေအာင္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္..။ ကေသာင္းကနင္းစိတ္ေတြကိုလဲ မေက်နပ္ခ်င္။ အရွက္ သည္းမိျပန္တယ္..။ လက္ညိွဳးေလး ထည္႕ၿပီး ကိုယ္႕ဟာ ပူပူေႏြးေႏြးကေလးကိုပဲ ပြတ္ေနလိုက္တယ္..။ အို….ဘာျဖစ္လဲ .သူေတာင္မွ ဂြင္းတိုက္ေသးတာပဲ..။
ပါကင္ ဖြင့္ၿပီးစ အဖုတ္ကေလးေတြဟာ ဒီလိုပဲ စိတ္ထတတ္သလားမသိ..။ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ ဖြင့္ၿပီးသြားစႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ကဆိုရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဆီ ေျပးၿပီး ကုန္းလိုက္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ႕ရတယ္..။ အဲဒီတုန္းက အဖုတ္ႀကီးက ဖားဂုံညွင္းႀကီး လိုႀကီးမားေဖာင္းကား ၀င္းလဲ႕ရင္း အရည္ၾကည္ေတြ စိမ္႕က်လာခဲ႕ဖူးတာ..။ အရွက္တို႕ စည္းတို႕ ဆင္ျခင္တုံ႕တရားတို႕သာ မရွိေတာ့ရင္ လူေတြဘာျဖစ္ကုန္မလဲ မသိ။ အခုလဲ လူတကာက ရိုေသေလးစားၾကၿပီး ၊ တပည္႕ေလးေတြက ခ်စ္ေၾကာက္ၾကတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းတစ္ေယာက္ ႀကိတ္မွိတ္ ၿပီး စိတ္ေျဖသိမ္႕ ေနရပါတယ္..။
------------------×-----------------×----------------------×-----------------------
ကၽြန္းေပၚ တတိယေန႕…..။
မနက္စာ စားၿပီးကတည္းက တစ္ညလုံး မွက္ျခင္ေတာထဲမွာ ေပေတၿပီး အိပ္ခဲ႕တဲ႕ ကုလားကို ႏိႈးၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲ ထဲမွာ သြားအိပ္ခုိင္းလိုက္တယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကုလား ပဲ မမ်ားေတာ့..။ ညေနေစာင္းရင္ ႏိႈးဟု မွာၿပီး တခ်ဳိးတည္း စက္ေတာ္ေခၚတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဒၚသက္ထား၀င္း ထြက္လာခဲ႕တယ္..။ ခဏတျဖဳတ္ေနၿပီး …ေစာေစာစီးစီးပဲ ငါးထိုးလိုက္တယ္..။ မသာေကာင္ …နင္တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္တတ္တာ မဟုတ္ဖူး..။ ငါ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေနကထဲက ဒါေတြ ကၽြမ္းၿပီးသား..။ မခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ပဲလား ဘာလားေတာ့မသိ..။ ငါးခုနစ္ေကာင္ေလာက္ရတယ္..။
ငါးေတြကို ဒီအတိုင္းထားၿပီး အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ ၊ ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳး ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္သပ္ သန္႕စင္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ရက္ေက်ာ္ ေ၇မခ်ဳးိပဲ ေနခဲ႕ရတဲ႕ စိတ္ကေလး ၾကည္လင္လန္းဆန္းလာတယ္..။ အဲ….အားလုံးၿပီးေတာ့မွ ျပသနာက စတာပဲ..။ ဂါ၀န္… ဘယ္လိုမွ မေတာ္..။ မေတာ္မွန္းေတာ့ သိတယ္။ ခုေလာက္တိုမယ္လို႕ေတာ့ မထင္.။ ေပါင္လည္သာသာေလာက္ပဲ ရွိတယ္..။ ေရစိုေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကိုလဲ ေလွ်ာ္ဖြပ္ လွမ္းၿပီးၿပီ..။ ဘာလုပ္ရမည္မွန္း မသိ..။ခ်ီတုံခ်တုံ..။ၿပီးေတာ့ ဂါ၀န္ကေလးက ပါးလြန္းတယ္..။ ပါးတာမွ ေနေရာင္ထဲမွာ မို႕လိုပဲ ဒီေလာက္ပါးတာလား..။ အခုမွ ေလွ်ာ္ၿပီးစ အ၀တ္ေတြေတာ့ ျပန္မ၀တ္ခ်င္..။ ေအာက္ခံ တစ္ခုမွ မပါေတာ့လဲ ခက္တယ္..။ ဟယ္…ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဆိုတဲ႕ သေဘာနဲ႕ စိတ္အားတင္းလိုက္တယ္…။
အၿမဲတမ္း လက္ရွည္မ်ားနဲ႕ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ႏွစ္ထပ္သုံးထပ္ ၀တ္လာခဲ႕တဲ႕ အပ်ဳိမႀကီးအတြက္ ဂါ၀န္တိုနံ႔နံ႔ကေလးက မလုံမလဲနဲ႕ ကလက္တက္တက္ ႏိုင္လြန္းသလိုလို..ထင္ရတယ္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ခဏပါပဲ..။ ေရထဲကေနတက္လာေတာ့
ဂါ၀န္ အေၾကာင္း ေမ႕သြားတယ္..။ ငါးေတြ… ဒီငါးေတြကို ကင္ဖို႕ရွိေသးတယ္ေလ..။
ဒါနဲ႕ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွလူေတြ လုပ္စားသလို ရႊံ႕ခူးၿပီး ရႊံ႕နဲ႕ပဲ
ေလလုံေအာင္ ပိတ္ၿပီး ခုနစ္ေကာင္လုံး မီးဖုတ္လိုက္တယ္..။ မီပုံ ႏွစ္ဖို ဖို၊
တစ္ဖိုမွာ ေရေႏြးက်ဳိ ၊ တစ္ဖိုမွာ ငါးမီးဖုတ္..။
``ဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ား…. အမ္မေလး ကုန္ပါၿပီ….``
``ခင္ဗ်ားကို ဘယ္ေရႊဥာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ၿပီး မီးပုံ ႏွစ္ဖို ဖိုရတာလဲ ``
``ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ေရေႏြးက်ဳိဖို႕၇ယ္..၊ ငါးကင္ဖို႕ရယ္ေလ..``
``တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခုလုပ္လဲ ရတာပဲ…သက္သက္ထင္း ကုန္ေအာင္…``
``ေအာင္မာ..တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခုလုပ္လဲ ဒီထင္းပဲ…ရွင္…ေစာက္စကားကိုမ်ားတယ္…``
ကုလား ဘာမွ ျပန္မေျပာ။ ကမ္းစပ္မွာ မ်က္ႏွာသြားသစ္တယ္..။ ေရလဲ ပုဆိုးေလး ေဘးခ်ၿပီး ေရဆင္ခ်ဳိးတယ္.။ အၾကာႀကီးပဲ…ေဒၚသက္ထား၀င္းလို အသားျဖဴခ်င္လို႕လားမသိဘူူး။ ေရခ်ဳိးရာကေန တက္လာေတာ့ ေရေႏြးလဲ ဆူၿပီး ငါးကင္လဲ က်က္ၿပီ..။ မလုံမလဲ ျဖစ္ေနတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းကို တစ္ခ်က္ၾကည္႕ၿပီး ငါးကင္ေၾကာင့္ ျဖစ္သလိုလိုနဲ႕ …တံေတြး ၿမိဳခ်တယ္..။
``အို…… ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..``
ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ ေရးေတးေတး ေလးနဲ႕ဆိုတာ သိလို႕ ဒီေလာက္ ပုဆစ္တုပ္ထိုင္ေနတာေတာင္ ၾကည္႕ရက္တဲ႕ေကာင္။
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေျပာရင္း မ်က္လႊာခ်ၿပီး မရည္ရြယ္ပဲ ကုလားကို တစ္ခ်က္ ခိုးၾကည္႕မိတယ္..။
`` ထြားတယ္ေနာ္..``
``အို…ဘာလဲဟင္..``
``ဟို…ဟို အုန္းသီးေတြေလ ႏုလဲႏု ထြားလဲထြား စားခ်င္စရာႀကီး…``
ေမာ့ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ အုန္းပင္က အုန္းသီးက သစ္ေတာ္သီး ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ..။
``ကဲပါ စားၾကရေအာင္ မိုးခ်ဳပ္လာေတာ့မယ္``
``ဒါ ခင္ဗ်ားထိုးထားတာေတြလား..``
``ဒါေပါ႕…```
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ကေလး ေကာ့ၿပီး မ႑ပ္တိုင္ တက္ျပတယ္..။ ေစာက္ကုလား နင္မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား..။
``ဒါေပမဲ႕ ဒီေလာက္မ်ားတာ ငါးေကာင္ဆို ေတာ္ေရာေပါ႕…ေတာ္ၾကာ အဲဒီေနရာကို ငါးေတြ မလာေတာ့ရင္ ဘယ္႕ႏွယ္လုပ္မလဲ…``
``ကိုယ္႕ေပါင္ပဲ ကိုယ္လွီးစားေပါ႕ ေသခ်င္းဆိုးရဲ႕…ဒီေလာက္ ေမာႀကီးပန္းႀကီး လုပ္ေပးတာကို ကဲ႕ရဲ႕ေသးတယ္..။ ပင္လယ္ထဲက ငါးေတာင္မွ ကပ္ေစနဲတဲ႕ လူကရွိေသး``
``ခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ဳပ္ အေၾကာကို မတဲ႕ပါဘူးဗ်ာ..``
မတဲ႕ေနေပါ႕..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေစာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ႕ ဆက္မေျပာဘူး…။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ခ်ဳပ္ညေန ဆည္းဆာခင္း ကိုေရာက္လာတယ္..။
``နင္…ေကာ္ဖီ မေသာက္ေတာ့ဘူးလား…``
``မေသာက္ဘူး၊ အဲဒီ ငါးကင္တစ္ေကာင္ေပး..``
``ဘာလုပ္မလို႕လဲ``
``ေပးစမ္းပါ..```
ငါးမီးဖုတ္ကို တံစို႕နဲ႕ ထိုးၿပီး ကုလား ထြက္သြားတယ္..။ သိမ္းဆည္းစရာ ရွိတာေတြ သိမ္းၿပီး ေကာ္ဖီေလး အရသာ ခံေသာက္ၿပီး အိပ္ဖို႕ျပင္ရတယ္..။ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ဒီအလုပ္ပဲ ရွိတာ ..စားၿပီးအိပ္..၊ အိပ္ၿပီးစား အဲသလို ေတြးမိေတာ့ မ်က္ရည္လည္မိတယ္..။
အိမ္ကို သတိရလိုက္တာ။ အိမ္လြမ္းလို႕ ကိုယ္ကငိုမလို႕ျပင္တုန္းရွိေသး..။ မိုးေကာင္ကင္ႀကီးက စငိုေလၿပီ…။ မိုးစက္တေျပာက္ေျပာက္နဲ႕ သစ္ရြက္ေႀကြေတြေပၚ က်လာတယ္..။ ဟဲ႕…ဟိုမသာ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ္႕..။ မိုးသဲလာရင္ သူအျပင္မွာ အိပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး..။
ေအာင္မာ…ၾကည္႕စမ္း….ငတိက ေသာက္ျပင္မွာ အရက္တစ္က်ဳိက္ ၊ ငါးကင္တစ္ကိုက္နဲ႕ ၿငိမ္႕ေနလိုက္တာ။ မိုးဖြဲေလးေတြ က်ေနတာေတာင္ သိပုံမရ..။
``ဟဲ႕..ကုလား မိုးရြာေနတယ္ေလ…ေတာ္ပါေတာ့လား..``
``ရတယ္..အရမ္းသဲလာေတာ့မွ တဲထဲ ၀င္လာေတာ့မယ္..``
``အျမည္းကလဲ ကုန္ၿပီ..ေအ႕..``
ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ ငါးရိုးကို လႊတ္ပစ္လိုက္ရင္း အရက္ကို ထပ္ေမာ့တယ္..။
``အား..ျပင္းလိုက္တာ..``
``ျပင္းမွာေပါ႕။ ေရမွ မေရာပဲနဲ႕ …အရက္ကလဲ နံလိုက္တာ…``
``ဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ား…. အမ္မေလး ကုန္ပါၿပီ….``
``ခင္ဗ်ားကို ဘယ္ေရႊဥာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ၿပီး မီးပုံ ႏွစ္ဖို ဖိုရတာလဲ ``
``ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ေရေႏြးက်ဳိဖို႕၇ယ္..၊ ငါးကင္ဖို႕ရယ္ေလ..``
``တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခုလုပ္လဲ ရတာပဲ…သက္သက္ထင္း ကုန္ေအာင္…``
``ေအာင္မာ..တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခုလုပ္လဲ ဒီထင္းပဲ…ရွင္…ေစာက္စကားကိုမ်ားတယ္…``
ကုလား ဘာမွ ျပန္မေျပာ။ ကမ္းစပ္မွာ မ်က္ႏွာသြားသစ္တယ္..။ ေရလဲ ပုဆိုးေလး ေဘးခ်ၿပီး ေရဆင္ခ်ဳိးတယ္.။ အၾကာႀကီးပဲ…ေဒၚသက္ထား၀င္းလို အသားျဖဴခ်င္လို႕လားမသိဘူူး။ ေရခ်ဳိးရာကေန တက္လာေတာ့ ေရေႏြးလဲ ဆူၿပီး ငါးကင္လဲ က်က္ၿပီ..။ မလုံမလဲ ျဖစ္ေနတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းကို တစ္ခ်က္ၾကည္႕ၿပီး ငါးကင္ေၾကာင့္ ျဖစ္သလိုလိုနဲ႕ …တံေတြး ၿမိဳခ်တယ္..။
``အို…… ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..``
ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ ေရးေတးေတး ေလးနဲ႕ဆိုတာ သိလို႕ ဒီေလာက္ ပုဆစ္တုပ္ထိုင္ေနတာေတာင္ ၾကည္႕ရက္တဲ႕ေကာင္။
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေျပာရင္း မ်က္လႊာခ်ၿပီး မရည္ရြယ္ပဲ ကုလားကို တစ္ခ်က္ ခိုးၾကည္႕မိတယ္..။
`` ထြားတယ္ေနာ္..``
``အို…ဘာလဲဟင္..``
``ဟို…ဟို အုန္းသီးေတြေလ ႏုလဲႏု ထြားလဲထြား စားခ်င္စရာႀကီး…``
ေမာ့ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ အုန္းပင္က အုန္းသီးက သစ္ေတာ္သီး ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ..။
``ကဲပါ စားၾကရေအာင္ မိုးခ်ဳပ္လာေတာ့မယ္``
``ဒါ ခင္ဗ်ားထိုးထားတာေတြလား..``
``ဒါေပါ႕…```
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရင္ကေလး ေကာ့ၿပီး မ႑ပ္တိုင္ တက္ျပတယ္..။ ေစာက္ကုလား နင္မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား..။
``ဒါေပမဲ႕ ဒီေလာက္မ်ားတာ ငါးေကာင္ဆို ေတာ္ေရာေပါ႕…ေတာ္ၾကာ အဲဒီေနရာကို ငါးေတြ မလာေတာ့ရင္ ဘယ္႕ႏွယ္လုပ္မလဲ…``
``ကိုယ္႕ေပါင္ပဲ ကိုယ္လွီးစားေပါ႕ ေသခ်င္းဆိုးရဲ႕…ဒီေလာက္ ေမာႀကီးပန္းႀကီး လုပ္ေပးတာကို ကဲ႕ရဲ႕ေသးတယ္..။ ပင္လယ္ထဲက ငါးေတာင္မွ ကပ္ေစနဲတဲ႕ လူကရွိေသး``
``ခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ဳပ္ အေၾကာကို မတဲ႕ပါဘူးဗ်ာ..``
မတဲ႕ေနေပါ႕..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေစာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ႕ ဆက္မေျပာဘူး…။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ခ်ဳပ္ညေန ဆည္းဆာခင္း ကိုေရာက္လာတယ္..။
``နင္…ေကာ္ဖီ မေသာက္ေတာ့ဘူးလား…``
``မေသာက္ဘူး၊ အဲဒီ ငါးကင္တစ္ေကာင္ေပး..``
``ဘာလုပ္မလို႕လဲ``
``ေပးစမ္းပါ..```
ငါးမီးဖုတ္ကို တံစို႕နဲ႕ ထိုးၿပီး ကုလား ထြက္သြားတယ္..။ သိမ္းဆည္းစရာ ရွိတာေတြ သိမ္းၿပီး ေကာ္ဖီေလး အရသာ ခံေသာက္ၿပီး အိပ္ဖို႕ျပင္ရတယ္..။ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ဒီအလုပ္ပဲ ရွိတာ ..စားၿပီးအိပ္..၊ အိပ္ၿပီးစား အဲသလို ေတြးမိေတာ့ မ်က္ရည္လည္မိတယ္..။
အိမ္ကို သတိရလိုက္တာ။ အိမ္လြမ္းလို႕ ကိုယ္ကငိုမလို႕ျပင္တုန္းရွိေသး..။ မိုးေကာင္ကင္ႀကီးက စငိုေလၿပီ…။ မိုးစက္တေျပာက္ေျပာက္နဲ႕ သစ္ရြက္ေႀကြေတြေပၚ က်လာတယ္..။ ဟဲ႕…ဟိုမသာ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ္႕..။ မိုးသဲလာရင္ သူအျပင္မွာ အိပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး..။
ေအာင္မာ…ၾကည္႕စမ္း….ငတိက ေသာက္ျပင္မွာ အရက္တစ္က်ဳိက္ ၊ ငါးကင္တစ္ကိုက္နဲ႕ ၿငိမ္႕ေနလိုက္တာ။ မိုးဖြဲေလးေတြ က်ေနတာေတာင္ သိပုံမရ..။
``ဟဲ႕..ကုလား မိုးရြာေနတယ္ေလ…ေတာ္ပါေတာ့လား..``
``ရတယ္..အရမ္းသဲလာေတာ့မွ တဲထဲ ၀င္လာေတာ့မယ္..``
``အျမည္းကလဲ ကုန္ၿပီ..ေအ႕..``
ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ ငါးရိုးကို လႊတ္ပစ္လိုက္ရင္း အရက္ကို ထပ္ေမာ့တယ္..။
``အား..ျပင္းလိုက္တာ..``
``ျပင္းမွာေပါ႕။ ေရမွ မေရာပဲနဲ႕ …အရက္ကလဲ နံလိုက္တာ…``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``အာ…အရက္ဆိုမွေတာ့ နံမွာေပါ႕ ။ ငါးကင္ က်န္ေသးလား..``
``ကုန္ၿပီေလ..``
``ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္လုပ္တတ္တယ္.. စားရတာ ဂြတ္..ဂြတ္..ေအ႕..ဂစ္..``
လွ်ာေလးအာေလးႀကီးနဲ႕ ကုလား စကားေတြပင္ မပီခ်င္ေတာ့..။ မိုးက စိမ္႕စိမ္႕ သဲလာၿပီ..။
``ကဲ…ေတာ္ၿပီ..ေနာက္ေန႕ေသာက္ဖို႕ ခ်န္ဦး…``
``ဘာလို႕ ခ်န္ရမွလဲ က်ဳပ္ကပ္ေစးမနဲဘူး..``
စိတ္ရႈပ္ရတဲ႕ အထဲမွ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၿပဳံးမိတယ္..။ ကုလား ဒယီးဒယိုင္နဲ႕ ထရပ္တယ္..။ မရ.။ သူကိုယ္သူ ႏုိင္ပုံ မရ..။
``ကဲ..ကဲ..ထ..ထ လာ``
``ရဒယ္..ရဒယ္ ဆရာမား ေနပါေစ..အူး…အူး…``
ေျပာရင္းက လဲက်လိုကနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ထိန္းလိုက္တယ္..။ တစ္သက္နဲ႕ တစ္ကိုယ္ ဒီလို ေယာက္်ားသားအနီး ကို ..ကိုယ္မွစၿပီး မကပ္ခဲ႕ဖူးေသာ ေဒၚသက္ထား၀င္းတစ္ေယာက္ အခုမွပင္ အမူးတစ္ေကာင္ကို တြဲရတဲ႕ အျဖစ္က ရွက္ရြံ႕ ရင္ခုန္ေစတယ္..။ ဒီေတာ့ လုပ္မိလုပ္ရာ မတြဲတတ္ မထိန္းတတ္နဲ႕ ထိန္းရင္း လက္တစ္ဖက္က ကုလား ပုဆိုးထဲမွ ပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ကိုင္မိလ်က္သား..။
``ဟဲ႕…ဟဲ႕…အို…``
ကုလားရင္ထဲမွာ ကုလားဘုရာပြဲ ဗုံတီးသံေတြထက္ ဆယ္ဆေလာက္ က်ယ္ေလာင္သြားတယ္..။ အပ်ဳိမႀကီးေရာ ဘာထူးလို႕လဲ။ အေျမာက္ဆံႀကိးေတြ ရင္၀တည္႕တည္႕ကို ၀ုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲ လာထိမွန္သလိုပဲ..။ႏွလုံးသားေတြက ၀ုန္ခနဲ ဒိုင္းခနဲ မထင္မွတ္ထားတဲ႕ အျဖစ္မို႕ ေတြေ၀ေနကာ ခ်က္ခ်င္းေတာင္ လက္ ျပန္မရုတ္မိဘူး….။
ကုလားကလဲ ဒီညေနက်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ေလွ်ာ္ထားသျဖင့္ ေရလဲပုဆိုးေလး ၀တ္တားတာ သူမေရွ႕တင္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ေသြးေတြ ရဲတက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ တြဲေနတဲ႕လက္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္..။ ကုလား မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ ေနတဲ႕ ဂါ၀န္ေလး ေအာက္က တင္သားႀကီးေတြကို ၾကည္႕ၿပီး ကုလားစြန္႕စားလိုက္တယ္..။
``ေန…ေနပါဦး ဆရာမား..``
အရိပ္ျပမွ အေကာင္ထင္ရွာေလေသာ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေနာက္ဆုတ္တယ္…။ ကုလားကလဲ လိုက္မဆဲြ..။
`` အေမ႕….``
အရက္ပုလင္းကို ခလုတ္တိုက္မိၿပီး လဲၿပိဳသြားတယ္..။ အဖုံးပိတ္ထားလို႕႔ပဲလား၊ မရိွေတာ့လို႕ပဲလား မသိ။ ကုလားက အရက္ပုလင္းကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး…။ အာရုံက ဆရာမဆီမွာ..ဆရာမ အိုးကားႀကီးေတြဆီမွာ … အတင္းခ်ဳပ္တယ္..။ေႏွာင္တယ္။ အေျခအေနက ခ်က္ခ်င္းကို ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္သြားတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကလဲ အတင္းရုန္းတယ္..။ ပါးစပ္ကလဲ ဆဲသံဆိုသံေတြ ထြက္လာၿပီ..။
``ေဖလိုးမသား…ေစာက္ေကာင္…လႊတ္..လႊတ္…နင္..``
ထုတယ္..ရိုက္တယ္..။မရ ။ ရုန္းတယ္..ကန္တယ္ ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ဆရာမ ေမာလာရွာတယ္..။ ႏုနယ္တဲ႕ မိန္းမသားပီပီ ခြန္အားကမမွ်။ ကုလားက လက္ႏွစ္ဖက္ကို အတင္းခ်ဳပ္ရင္း ေပါင္ၾကားထဲ အသားလြတ္ေညွာင့္ပစ္လိုက္တယ္..။
``အို….အို….``
``ကုန္ၿပီေလ..``
``ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္လုပ္တတ္တယ္.. စားရတာ ဂြတ္..ဂြတ္..ေအ႕..ဂစ္..``
လွ်ာေလးအာေလးႀကီးနဲ႕ ကုလား စကားေတြပင္ မပီခ်င္ေတာ့..။ မိုးက စိမ္႕စိမ္႕ သဲလာၿပီ..။
``ကဲ…ေတာ္ၿပီ..ေနာက္ေန႕ေသာက္ဖို႕ ခ်န္ဦး…``
``ဘာလို႕ ခ်န္ရမွလဲ က်ဳပ္ကပ္ေစးမနဲဘူး..``
စိတ္ရႈပ္ရတဲ႕ အထဲမွ ေဒၚသက္ထား၀င္း ၿပဳံးမိတယ္..။ ကုလား ဒယီးဒယိုင္နဲ႕ ထရပ္တယ္..။ မရ.။ သူကိုယ္သူ ႏုိင္ပုံ မရ..။
``ကဲ..ကဲ..ထ..ထ လာ``
``ရဒယ္..ရဒယ္ ဆရာမား ေနပါေစ..အူး…အူး…``
ေျပာရင္းက လဲက်လိုကနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ထိန္းလိုက္တယ္..။ တစ္သက္နဲ႕ တစ္ကိုယ္ ဒီလို ေယာက္်ားသားအနီး ကို ..ကိုယ္မွစၿပီး မကပ္ခဲ႕ဖူးေသာ ေဒၚသက္ထား၀င္းတစ္ေယာက္ အခုမွပင္ အမူးတစ္ေကာင္ကို တြဲရတဲ႕ အျဖစ္က ရွက္ရြံ႕ ရင္ခုန္ေစတယ္..။ ဒီေတာ့ လုပ္မိလုပ္ရာ မတြဲတတ္ မထိန္းတတ္နဲ႕ ထိန္းရင္း လက္တစ္ဖက္က ကုလား ပုဆိုးထဲမွ ပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ကိုင္မိလ်က္သား..။
``ဟဲ႕…ဟဲ႕…အို…``
ကုလားရင္ထဲမွာ ကုလားဘုရာပြဲ ဗုံတီးသံေတြထက္ ဆယ္ဆေလာက္ က်ယ္ေလာင္သြားတယ္..။ အပ်ဳိမႀကီးေရာ ဘာထူးလို႕လဲ။ အေျမာက္ဆံႀကိးေတြ ရင္၀တည္႕တည္႕ကို ၀ုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲ လာထိမွန္သလိုပဲ..။ႏွလုံးသားေတြက ၀ုန္ခနဲ ဒိုင္းခနဲ မထင္မွတ္ထားတဲ႕ အျဖစ္မို႕ ေတြေ၀ေနကာ ခ်က္ခ်င္းေတာင္ လက္ ျပန္မရုတ္မိဘူး….။
ကုလားကလဲ ဒီညေနက်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ေလွ်ာ္ထားသျဖင့္ ေရလဲပုဆိုးေလး ၀တ္တားတာ သူမေရွ႕တင္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ေသြးေတြ ရဲတက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ တြဲေနတဲ႕လက္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္..။ ကုလား မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ ေနတဲ႕ ဂါ၀န္ေလး ေအာက္က တင္သားႀကီးေတြကို ၾကည္႕ၿပီး ကုလားစြန္႕စားလိုက္တယ္..။
``ေန…ေနပါဦး ဆရာမား..``
အရိပ္ျပမွ အေကာင္ထင္ရွာေလေသာ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေနာက္ဆုတ္တယ္…။ ကုလားကလဲ လိုက္မဆဲြ..။
`` အေမ႕….``
အရက္ပုလင္းကို ခလုတ္တိုက္မိၿပီး လဲၿပိဳသြားတယ္..။ အဖုံးပိတ္ထားလို႕႔ပဲလား၊ မရိွေတာ့လို႕ပဲလား မသိ။ ကုလားက အရက္ပုလင္းကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး…။ အာရုံက ဆရာမဆီမွာ..ဆရာမ အိုးကားႀကီးေတြဆီမွာ … အတင္းခ်ဳပ္တယ္..။ေႏွာင္တယ္။ အေျခအေနက ခ်က္ခ်င္းကို ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္သြားတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကလဲ အတင္းရုန္းတယ္..။ ပါးစပ္ကလဲ ဆဲသံဆိုသံေတြ ထြက္လာၿပီ..။
``ေဖလိုးမသား…ေစာက္ေကာင္…လႊတ္..လႊတ္…နင္..``
ထုတယ္..ရိုက္တယ္..။မရ ။ ရုန္းတယ္..ကန္တယ္ ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ဆရာမ ေမာလာရွာတယ္..။ ႏုနယ္တဲ႕ မိန္းမသားပီပီ ခြန္အားကမမွ်။ ကုလားက လက္ႏွစ္ဖက္ကို အတင္းခ်ဳပ္ရင္း ေပါင္ၾကားထဲ အသားလြတ္ေညွာင့္ပစ္လိုက္တယ္..။
``အို….အို….``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
အ၀တ္အစားေတြ ရွိရက္နဲက
အသားလြတ္ႀကီး လိုးေညွာင့္တဲ႕ ပုံစံ….။ ပုဆိုးနဲ႕ ဂါ၀န္ ခံေနတဲ႕ တိုင္ေအာင္
အဲဒီလို အေညွာင့္ခံရေတာ့ ျဖင္းခနဲ စိတ္လႈပ္ရွားကာ မသိမသာ ေပါင္ႀကီးေတြ
ကားေပးမိတယ္..။ အေတာ္ကေလး ခရီးေရာက္သြားတယ္..။ ..မ.. ဗီဇအတိုင္း
ေဒၚသက္ထား၀င္းသည္ ကုလား ဆီးစပ္နဲ႕ သူမဆီးစပ္ကို ထိကပ္သြားေအာင္
ေကာ့တင္ပစ္လိုက္တယ္..။ ဂါ၀န္ တိုနံ႕နံ႕ရဲ႕ ေအာက္နားစကို ကုလား
လွန္တင္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေခၽြးေတြ အရႊဲသားနဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရိႈက္ႀကီးတငင္
ငိုခ်လိုက္တယ္..။ ဒီေတာ့မွ ကုလားက လက္ကိုလႊတ္ၿပီး ကိုယ္ကို ေအာက္ပုိင္း
ေလွ်ာဆင္းလိုက္တယ္..။
``ဟီး…အိ..မ….မလုပ္ပါနဲ႕ ..ကုလားရယ္..ငါ….ေတာင္းပန္ပါတယ္..``
မရေတာ့..။ ခုခ်ိန္မွာ ကုလားကို ဘယ္သူမွ မေတာင္းပန္ႏိုင္ေတာ့..။ ဂါ၀န္ကေလးကို လွန္တင္ၿပီး တစ္ခ်က္ေလးမွ ေတာင္ တုံ႕ဆိုင္းမေနေတာ့…။ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ႕ အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္း မို႕မို႕ ႀကီးကို သိမ္းႀကဳံး ယက္ပါေလေရာ…။
``အို….အို…အိုး…..အမေလး…အား ရွီး…..``
သိပ္ေကာင္းတဲ႕ အရသာေပါ႕။ မိန္းမတိုင္းေတာင္ ဒီလိုႀကဳံဘူး ခံဘူးၾကတာမဟုတ္.။ အပ်ဳိမႀကီး ထြန္႕ထြန္႕လူး…ခါယမ္း သြားေတာ့တယ္..။ ခုန မေစ႕တေစ႕ ေပါင္တံေတြ လုံးလုံးကားသြားၿပီ…။ အရည္ၾကည္ေလးေတြ တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္လာၿပိး မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္လြန္းစြာ သဲမႈန္႕ေလးေတြကို လက္နဲ႕ ဖ်စ္ညွစ္ ဆုတ္ေခ်ထားမိေလရဲ႕..။ စိတ္ေတြလဲ မထိန္းႏိုင္ ေတာ့ဘူး…။
မေျပာမဆို ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲၿပိး ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ လ်က္လိုက္တဲ႕ လွ်ာက ၾကမ္းလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕..။ လွ်ာေစာင္းက ထူလဲထူ ၾကမ္းလဲၾကမ္း…ေခြးလွ်ာႀကီးလို မာမာႀကီးနဲ႕ အသားႏု ေနရာေလးေတြကို ထိုးရက္ေပးလိုက္တာ ဆိုေတာ့ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ ေဆာက္တည္ရာ မရ..။
``အင္း…ရွီး….ဖယ္ ဖယ္….အို…ထြက္..ထြက္..ရွီး…အား ထြက္ကုန္ၿပီ….``
သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာေပမဲ႕ ကုလားက မေရွာင္..လႊဲတဲ႕အျပင္ ပန္းထြက္လာတဲ႕ အရည္ေတြကို ႏြားႏို႕မ်ား မွတ္ေနသလားမသိ …ရွလူးခနဲ ေမာ့စုတ္ပစ္လိုက္ေသးတယ္…။
``အို…………..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္လဲ ရွက္…အားလဲနာသြားမိတယ္..။ အင္မတန္ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ႀကိဳက္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ႕ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ေတာင္ ဒီလို ေပးဆပ္ခဲ႕တာ မဟုတ္..။ ငရဲ ႀကီးမွာ မေၾကာက္၊ ဘုန္းနိမ္႕မွာ မေၾကာက္ ….သူမို႕လို႕ကြယ္…..။
ကုလားက ပုဆိုးနဲ႕ ပါးစပ္မွာ ေပပြ ေနတဲ႕ အရည္ေတြကို သုတ္လိုက္တယ္..။ ျမန္လိုက္တဲ႕ ေကာင္ ဘယ္အခ်ိန္က ပုဆိုးခၽြတ္လိုက္သလဲေတာင္ မသိ။ ေပါင္ၾကားမွာ ေနာက္တစ္ခါ မ်က္ႏွာ အပ္ျပန္တယ္….။
``အို….အို…..ဘာလုပ္ဦး……အိုး……..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း စကားမဆုံးလိုက္ရ။ ကုလားက လွ်ာၾကမ္းႀကီးနဲ႕ သူမ ေပါင္တံ ျပည္႕ျပည္႕ႀကီးေတြကို ထပ္ရက္ ျပန္တယ္..။ အရည္ၾကည္ေတြကလဲ….မုတ္ေကာင္ကေန ေမြးလိုက္တဲ႕ပုလဲဥ ေတြလို စီရီၿပီး လိမ္႕ဆင္းလာေနတာကို ကုလားက လွ်ာနုဲ႕ သိမ္းၿပီး ရက္ရင္း ၿမိဳခ်လိုက္တယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း တအင္းအင္းနဲ႕ ငိုခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေအာင္ကို အသဲခိုက္သြားရတယ္…။ တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ငွက္ဖ်ားတက္ေနသလို တုန္တုန္ရီရီ နဲ႕..။ ကုလားက သူ႕လက္၀ါးၾကမ္းႀကီးနဲ႕ ေနရာအႏွံ႔ ေလွ်ာက္ပြတ္တယ္..။
ေအာက္ကေန တေရြ႕ေရြ႕ပြတ္သပ္ၿပိး အေပၚတက္လာတယ္..။ မစူတစူ ခ်က္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ အသာထိုး ကလိလိုက္ေတာ့ ဆရာမႀကီး မေနႏိုင္ရွာေတာ့..။ ကုလားဆံပင္ ေခြလိပ္လိပ္ေတြကို လွမ္းကိုင္မိလ်က္သား…။တရွဴးရွဴး တဟင္းဟင္းနဲ႕ ေခါင္းကို တြန္းထုတ္ အတင္းစုကိုင္ထားတယ္..။ ၀င္း၀ါတဲ႕ ၀မ္းဗိုက္သားေပၚကို ကုလားမ်က္ႏွာ အပ္မိမွပဲ လက္လႊတ္လိုက္တယ္…။
``ဟီး…အိ..မ….မလုပ္ပါနဲ႕ ..ကုလားရယ္..ငါ….ေတာင္းပန္ပါတယ္..``
မရေတာ့..။ ခုခ်ိန္မွာ ကုလားကို ဘယ္သူမွ မေတာင္းပန္ႏိုင္ေတာ့..။ ဂါ၀န္ကေလးကို လွန္တင္ၿပီး တစ္ခ်က္ေလးမွ ေတာင္ တုံ႕ဆိုင္းမေနေတာ့…။ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ႕ အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္း မို႕မို႕ ႀကီးကို သိမ္းႀကဳံး ယက္ပါေလေရာ…။
``အို….အို…အိုး…..အမေလး…အား ရွီး…..``
သိပ္ေကာင္းတဲ႕ အရသာေပါ႕။ မိန္းမတိုင္းေတာင္ ဒီလိုႀကဳံဘူး ခံဘူးၾကတာမဟုတ္.။ အပ်ဳိမႀကီး ထြန္႕ထြန္႕လူး…ခါယမ္း သြားေတာ့တယ္..။ ခုန မေစ႕တေစ႕ ေပါင္တံေတြ လုံးလုံးကားသြားၿပီ…။ အရည္ၾကည္ေလးေတြ တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္လာၿပိး မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္လြန္းစြာ သဲမႈန္႕ေလးေတြကို လက္နဲ႕ ဖ်စ္ညွစ္ ဆုတ္ေခ်ထားမိေလရဲ႕..။ စိတ္ေတြလဲ မထိန္းႏိုင္ ေတာ့ဘူး…။
မေျပာမဆို ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲၿပိး ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ လ်က္လိုက္တဲ႕ လွ်ာက ၾကမ္းလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕..။ လွ်ာေစာင္းက ထူလဲထူ ၾကမ္းလဲၾကမ္း…ေခြးလွ်ာႀကီးလို မာမာႀကီးနဲ႕ အသားႏု ေနရာေလးေတြကို ထိုးရက္ေပးလိုက္တာ ဆိုေတာ့ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ ေဆာက္တည္ရာ မရ..။
``အင္း…ရွီး….ဖယ္ ဖယ္….အို…ထြက္..ထြက္..ရွီး…အား ထြက္ကုန္ၿပီ….``
သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာေပမဲ႕ ကုလားက မေရွာင္..လႊဲတဲ႕အျပင္ ပန္းထြက္လာတဲ႕ အရည္ေတြကို ႏြားႏို႕မ်ား မွတ္ေနသလားမသိ …ရွလူးခနဲ ေမာ့စုတ္ပစ္လိုက္ေသးတယ္…။
``အို…………..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္လဲ ရွက္…အားလဲနာသြားမိတယ္..။ အင္မတန္ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ႀကိဳက္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ႕ ဦးထြဋ္ေက်ာ္ေတာင္ ဒီလို ေပးဆပ္ခဲ႕တာ မဟုတ္..။ ငရဲ ႀကီးမွာ မေၾကာက္၊ ဘုန္းနိမ္႕မွာ မေၾကာက္ ….သူမို႕လို႕ကြယ္…..။
ကုလားက ပုဆိုးနဲ႕ ပါးစပ္မွာ ေပပြ ေနတဲ႕ အရည္ေတြကို သုတ္လိုက္တယ္..။ ျမန္လိုက္တဲ႕ ေကာင္ ဘယ္အခ်ိန္က ပုဆိုးခၽြတ္လိုက္သလဲေတာင္ မသိ။ ေပါင္ၾကားမွာ ေနာက္တစ္ခါ မ်က္ႏွာ အပ္ျပန္တယ္….။
``အို….အို…..ဘာလုပ္ဦး……အိုး……..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း စကားမဆုံးလိုက္ရ။ ကုလားက လွ်ာၾကမ္းႀကီးနဲ႕ သူမ ေပါင္တံ ျပည္႕ျပည္႕ႀကီးေတြကို ထပ္ရက္ ျပန္တယ္..။ အရည္ၾကည္ေတြကလဲ….မုတ္ေကာင္ကေန ေမြးလိုက္တဲ႕ပုလဲဥ ေတြလို စီရီၿပီး လိမ္႕ဆင္းလာေနတာကို ကုလားက လွ်ာနုဲ႕ သိမ္းၿပီး ရက္ရင္း ၿမိဳခ်လိုက္တယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း တအင္းအင္းနဲ႕ ငိုခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေအာင္ကို အသဲခိုက္သြားရတယ္…။ တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ငွက္ဖ်ားတက္ေနသလို တုန္တုန္ရီရီ နဲ႕..။ ကုလားက သူ႕လက္၀ါးၾကမ္းႀကီးနဲ႕ ေနရာအႏွံ႔ ေလွ်ာက္ပြတ္တယ္..။
ေအာက္ကေန တေရြ႕ေရြ႕ပြတ္သပ္ၿပိး အေပၚတက္လာတယ္..။ မစူတစူ ခ်က္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ အသာထိုး ကလိလိုက္ေတာ့ ဆရာမႀကီး မေနႏိုင္ရွာေတာ့..။ ကုလားဆံပင္ ေခြလိပ္လိပ္ေတြကို လွမ္းကိုင္မိလ်က္သား…။တရွဴးရွဴး တဟင္းဟင္းနဲ႕ ေခါင္းကို တြန္းထုတ္ အတင္းစုကိုင္ထားတယ္..။ ၀င္း၀ါတဲ႕ ၀မ္းဗိုက္သားေပၚကို ကုလားမ်က္ႏွာ အပ္မိမွပဲ လက္လႊတ္လိုက္တယ္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``အိုး….ဟင္း…….အင္း…အင္း……………``
သိပ္ဆိုးတဲ႕ေကာင္။ အခြင့္အေရးရတုန္း ဒီဆရာမ ကိုယ္လုံးအိအိ ႀကီးမွာ ငါ႕လက္နဲ႕မထိတဲ႕ ေနရာ။ ငါ႕ႏွာေခါင္းနဲက မေတြ႕တဲ႕ ေနရာ မရွိေစရဘူးလို႕မ်ား ႀကဳံ၀ါးထားသလား မသိဘူး…။ သူ႕ပါးသိုင္းေမြးေတြကလဲ ယားလိုက္တာ…။ ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္နဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ေတာ့မွ ကုလား အသာအယာ တက္ခြတယ္..။ သန္မာေသာ လက္မဲ ႀကီး နွစ္ဖက္နဲ႕ ပုခုံးႏုအိအိ ေတြကို တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ႏွာေခါင္းႀကိးနဲ႕ လုိက္နမ္းေနျပန္ေသးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မေနတတ္…ယားလြန္းလို႕ မနမ္းမိေအာင္ ေရွာင္တယ္၊ တိမ္းတယ္…မရ။ ဒီေလာက္ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ထားကိုင္ထားတာ…ဒီပါးက တစ္ခါမဟုတ္ တစ္ခါေတာ့ မိမွာပဲ..။
ေဟာ…မိၿပီ။ ကုလားႏွာေခါင္းႀကီးက ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ပါးျပင္မို႕မို႕ႀကီးကို ရႊတ္ခနဲ ေနေအာင္ နမ္းမိသြားရေတာ့တယ္..။ တစ္ခါနမ္းၿပီးေတာလဲ ကုလားက မေတာ္ မရပ္။ ရႊတ္ခနဲ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး ဖိနမ္းပစ္တာ..။ ႏႈတ္ခမ္းကိုေတာ့ မနမ္း ။ ဒါေပမဲ႕ ဒီလို ….ဟိုဟာလုပ္မလို ဒီဟာ ကိုင္မလိုနဲ႕တို႕ထိ ေဆာ့ကစားေနမႈက မထိတထိန႕ဲ အပ်ဳိမႀကီးကို မရိုးမရြ ျဖစ္ေစတာကေတာ့ မျငင္းႏိုင္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို ကိုင္ၿပီး လီးကို လက္နဲ႕ မကိုင္ပဲ လီးဒစ္ႀကိးနဲ႕ မိန္းမတန္ဆာ အ၀ကို အသာေတ႕ ဖိသြင္းလိုက္တယ္..။
``ျဗစ္….``
``အူး…..အားအား..``
``အား…ေသၿပီ……..ေသၿပီ…``
ဒစ္ဖူးပဲ သြင္းရေသးတယ္…။ ဆရာမ ႀကီး မခံႏိုင္ရွာ။ အပ်ဳိႀကီးဆိုေတာ့လဲ ခံစားရေပမေပါ႕..။ မ်က္ႏွာေလးကို ရႈံ႕မဲ႕ၿပီး ေခါင္းေတြယမ္းခါသြားတယ္..။
``ခဏေလး…ဆရာမား…ခဏေလး…``
ကုလား လူစိတ္ရွိပါတယ္။ ဒီလို ႏုႏုရြရြ အပ်ဳိမႀကီးကို ႏြားလိုးသလို လိုးလို႕ မရမွန္း သိပ္သိတာေပါ႕။ စိတ္ကို အသာထိန္းရင္း ေခ်ာ့သြင္း ေလး သြင္းတယ္..။ လက္ေတြကိုလဲ အျငိမ္မထား..။ဂါ၀န္ေလး ေပၚကေန ႏို႕အုံ မုိ႕မို႕ ႀကီးေတြကို တရြရြ ပြတ္သပ္ေပးတယ္။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဖင္ေတြကသာ အလုံးႀကီးတာ..အေပါက္ေလးက်ေတာ့ ေသးလိုက္ က်ပ္လိုက္တာ လီးကို လိုးတယ္ဆိုရုံေလး မွ်င္းမွ်င္းေလးေပါ႕..။ လိုးေနတာ ႏွစ္ေယာက္လုံး အရသာ ေတြ႕လာၿပီေပါ႕။
``ျပြတ္…ျပစ္…..ျပြတ္…ဖတ္…ျပြတ္…..အို….ဟား….အင္း ဟင္း…``
``ေျဖးေျဖးေနာ္…အိုး…အင္း…အင့္…``
ဒစ္ဖူးေက်ာ္ေက်ာ္ေလးနဲ႕တင္ အရသာကို သိရပါတယ္..။ ေလထဲမွာ ဒန္းစီးေနရသလိုပဲ..သိမ္႕ခနဲ ညိမ္႕ခနဲ…။ ၾကပ္ကလဲ ၾကပ္ ၊ စီးကလဲ စီး…ေ၀ဒနာအရင္းခံတဲ႕ ကာမစည္းစိမ္က အပ်ဳိမႀကိး တကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးဖမ္းစားေနတာ ဆိုေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းႀကိးေစ႕ၿပီး အသက္ေအာင့္ရင္း သိသိသာသာပဲ ဖင္ထြားႀကီးေတြကို ေကာ့ေကာ့ ေပးမိတယ္…။ကုလား အထိအေတြ႕မွာ ဆရာမ ဦးေႏွာက္ေတြ အလုပ္မလုပ္ေတာ့။ ဆင္ျခင္တုံ႕တရားက ေဖာ႒ပ အာရုံမွာ ကပ္ၿငိ နစ္၀င္သြားတယ္။ တစ္ခ်က္မွာ ေနာက္ထပ္တစ္လက္မေလာက္ သာသာေလး ကုလားထပ္ဖိသြင္းတယ္..။
``ျဗစ္…ျဖစ္…….``
``အေမ႕..ေသပါၿပီ..အား…အား အမေလး…ေျဖးေျဖး….ရွီး…အား နာလိုက္တာ…``
သိပ္ဆိုးတဲ႕ေကာင္။ အခြင့္အေရးရတုန္း ဒီဆရာမ ကိုယ္လုံးအိအိ ႀကီးမွာ ငါ႕လက္နဲ႕မထိတဲ႕ ေနရာ။ ငါ႕ႏွာေခါင္းနဲက မေတြ႕တဲ႕ ေနရာ မရွိေစရဘူးလို႕မ်ား ႀကဳံ၀ါးထားသလား မသိဘူး…။ သူ႕ပါးသိုင္းေမြးေတြကလဲ ယားလိုက္တာ…။ ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္နဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ေတာ့မွ ကုလား အသာအယာ တက္ခြတယ္..။ သန္မာေသာ လက္မဲ ႀကီး နွစ္ဖက္နဲ႕ ပုခုံးႏုအိအိ ေတြကို တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ႏွာေခါင္းႀကိးနဲ႕ လုိက္နမ္းေနျပန္ေသးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မေနတတ္…ယားလြန္းလို႕ မနမ္းမိေအာင္ ေရွာင္တယ္၊ တိမ္းတယ္…မရ။ ဒီေလာက္ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ထားကိုင္ထားတာ…ဒီပါးက တစ္ခါမဟုတ္ တစ္ခါေတာ့ မိမွာပဲ..။
ေဟာ…မိၿပီ။ ကုလားႏွာေခါင္းႀကီးက ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ပါးျပင္မို႕မို႕ႀကီးကို ရႊတ္ခနဲ ေနေအာင္ နမ္းမိသြားရေတာ့တယ္..။ တစ္ခါနမ္းၿပီးေတာလဲ ကုလားက မေတာ္ မရပ္။ ရႊတ္ခနဲ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး ဖိနမ္းပစ္တာ..။ ႏႈတ္ခမ္းကိုေတာ့ မနမ္း ။ ဒါေပမဲ႕ ဒီလို ….ဟိုဟာလုပ္မလို ဒီဟာ ကိုင္မလိုနဲ႕တို႕ထိ ေဆာ့ကစားေနမႈက မထိတထိန႕ဲ အပ်ဳိမႀကီးကို မရိုးမရြ ျဖစ္ေစတာကေတာ့ မျငင္းႏိုင္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို ကိုင္ၿပီး လီးကို လက္နဲ႕ မကိုင္ပဲ လီးဒစ္ႀကိးနဲ႕ မိန္းမတန္ဆာ အ၀ကို အသာေတ႕ ဖိသြင္းလိုက္တယ္..။
``ျဗစ္….``
``အူး…..အားအား..``
``အား…ေသၿပီ……..ေသၿပီ…``
ဒစ္ဖူးပဲ သြင္းရေသးတယ္…။ ဆရာမ ႀကီး မခံႏိုင္ရွာ။ အပ်ဳိႀကီးဆိုေတာ့လဲ ခံစားရေပမေပါ႕..။ မ်က္ႏွာေလးကို ရႈံ႕မဲ႕ၿပီး ေခါင္းေတြယမ္းခါသြားတယ္..။
``ခဏေလး…ဆရာမား…ခဏေလး…``
ကုလား လူစိတ္ရွိပါတယ္။ ဒီလို ႏုႏုရြရြ အပ်ဳိမႀကီးကို ႏြားလိုးသလို လိုးလို႕ မရမွန္း သိပ္သိတာေပါ႕။ စိတ္ကို အသာထိန္းရင္း ေခ်ာ့သြင္း ေလး သြင္းတယ္..။ လက္ေတြကိုလဲ အျငိမ္မထား..။ဂါ၀န္ေလး ေပၚကေန ႏို႕အုံ မုိ႕မို႕ ႀကီးေတြကို တရြရြ ပြတ္သပ္ေပးတယ္။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဖင္ေတြကသာ အလုံးႀကီးတာ..အေပါက္ေလးက်ေတာ့ ေသးလိုက္ က်ပ္လိုက္တာ လီးကို လိုးတယ္ဆိုရုံေလး မွ်င္းမွ်င္းေလးေပါ႕..။ လိုးေနတာ ႏွစ္ေယာက္လုံး အရသာ ေတြ႕လာၿပီေပါ႕။
``ျပြတ္…ျပစ္…..ျပြတ္…ဖတ္…ျပြတ္…..အို….ဟား….အင္း ဟင္း…``
``ေျဖးေျဖးေနာ္…အိုး…အင္း…အင့္…``
ဒစ္ဖူးေက်ာ္ေက်ာ္ေလးနဲ႕တင္ အရသာကို သိရပါတယ္..။ ေလထဲမွာ ဒန္းစီးေနရသလိုပဲ..သိမ္႕ခနဲ ညိမ္႕ခနဲ…။ ၾကပ္ကလဲ ၾကပ္ ၊ စီးကလဲ စီး…ေ၀ဒနာအရင္းခံတဲ႕ ကာမစည္းစိမ္က အပ်ဳိမႀကိး တကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးဖမ္းစားေနတာ ဆိုေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းႀကိးေစ႕ၿပီး အသက္ေအာင့္ရင္း သိသိသာသာပဲ ဖင္ထြားႀကီးေတြကို ေကာ့ေကာ့ ေပးမိတယ္…။ကုလား အထိအေတြ႕မွာ ဆရာမ ဦးေႏွာက္ေတြ အလုပ္မလုပ္ေတာ့။ ဆင္ျခင္တုံ႕တရားက ေဖာ႒ပ အာရုံမွာ ကပ္ၿငိ နစ္၀င္သြားတယ္။ တစ္ခ်က္မွာ ေနာက္ထပ္တစ္လက္မေလာက္ သာသာေလး ကုလားထပ္ဖိသြင္းတယ္..။
``ျဗစ္…ျဖစ္…….``
``အေမ႕..ေသပါၿပီ..အား…အား အမေလး…ေျဖးေျဖး….ရွီး…အား နာလိုက္တာ…``
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
အသားေတြ ဇိုးဇိုး ဇတ္ဇတ္
တုံလာေအာင္အထိ ခံစားသြားရတယ္..။ ဒီလိုမ်ဳိးကို အပ်ဳိျဖစ္ကတည္းကတစ္ခါမွ
မေတြ႕ဖူးပဲကိုး…။ ၾကပ္ၾကပ္ႀကီးနဲ႕ စီးစီးပိုင္ပိုင္…။ ညေနကတင္
ငါးအရွင္ေတြကို တံစို႕ထိုးၿပီး မီးကင္ေနေသးတယ္..။ အခုပဲ ျပန္ၿပီး
၀ဋ္လည္ေတာ့တယ္..။ အရွင္လတ္လတ္ တံစို႕ထိုးခံရတဲ႕ ငါးေျပမႀကီးလို
ေဒၚသက္ထား၀င္း ခါရမ္းသြားတယ္..။ ကုလား လီးကို အသာေလး ျပန္ထုတ္ၿပီး
မၾကမ္းမႏုေလး လိုးလိုက္ျပန္တယ္…။
``ျဗစ္….စြတ္..စြတ္… ဖတ္…``
``အု…..အု….အီး…``
``အားပါး ပါး…စြိ.စြိ…..ဖတ္….ျပြတ္``
နတ္ျပည္ကို အရွင္လတ္လတ္ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားသလို ခံစားရၿပီး တဟင္းဟင္း ၿငီးတြားသံေလးမ်ား ထြက္လာတယ္…။ ကုလား ခါးေသးေသးေလးကို တအားဖက္တြယ္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကလဲ ေဘးကို အကားႀကီး ကားထားတယ္..။ ကုလား အံႀကိတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္အေဆာင့္…..
``ဘြတ္…အား….ရွီး……ထြက္………``
``ထြက္…..ကုန္ၿပီ…..ထြက္ကုန္ျပန္ၿပီ……..``
ကုလားလီး တ၀က္နဲ႕တင္ ဆရာမႀကီး သုတ္ရည္ေတြ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ လႊတ္ခဲ႕ကျပန္ပါတယ္….။
ရႊတ္ခနဲ ပါးေလးကို နမ္းၿပီး ခဏေနဦးေနာ္ ဟုဆိုကာ ကုလား ပင္လယ္ထဲ ေျပးဆင္းသြားတယ္..။ အို…..ဘာမ်ားသြားလုပ္တာပါလိမ္႕…။ သိပ္လဲ စဥ္းစားမေနခ်င္…။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕အရသာ …။ သူမကသာ သုတ္ရည္ ႏွစ္ႀကိမ္ထြက္ခဲ႕ၿပီးၿပီ…။ ကုလားက တစ္ခါမွ ၿပီးေသးဟန္ မတူ…။
သိပ္မၾကာလိုက္…။ လီးႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႕ ျပန္ေလွ်ာက္လာတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မၾကည္႕ရဲေသးဘူး…။ မ်က္လုံးအစုံမိွတ္ၿပီး…အေမာေျဖေနတယ္…။
``ကဲ….ထ….``
``အို….ဘာလုပ္ဦးမလို႕လဲ….``
``အိပ္ေတာ့မယ္ေလ။ ဆရာမား ေကာင္းသြားၿပီ မို႕လား….``
ေၾသာ္…လက္စသတ္ေတာ့ သူကေရသြားေဆးတာကိုး…။ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ ဟယ္….။လက္တစ္ထြာေလာက္ကို ရွိမယ္ ။ ရွည္လ်ား သြယ္ေျပာင္းတဲ႕ သူမလက္တစ္ထြာဆိုလ်င္ ရွစ္လက္မေလာက္ကို ရွိမယ္ထင္ရတယ္…။ အနီးကပ္ ၾကည္႕ေတာ့မွ ပိုႀကီးေနတာ သိသာတယ္…။ အေၾကာေတြကလဲ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕….ေၾကာက္စရာႀကီး…..။
ကုလားက ေဒၚသက္ထား၀င္းကို ယုယုယယ ေပြ႕ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးတယ္…။
``ေတာ္ၿပီကြယ္…ေနာ္….ဒီမွာ ေသေတာ့မယ္….``
ညိွဳ႕ဓါတ္ပါတဲ႕ အသံလြင္လြင္ကေလးနဲ႕ ဆရာမ ျပန္ဖက္ထားတယ္…။
``ဒါေတာင္…အဆုံးမထည္႕ရေသးဘူး…``
``အို ကြယ္…..``
ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ ေဒၚသက္ထား၀င္း ႏွေမ်ာသလိုလိုရယ္….အဆုံးတိုင္ အထည္႕ခံခ်င္မိတယ္…။
``ကဲ….ထ…``
``အို……``
ကုလားက ေပြ႕လိုက္တာပါပဲ..။ ဒါေပမဲ႕ စိတ္မထိန္းႏိုင္ ရွာ…။ ရြက္ဖ်င္တဲထဲ သြားအိပ္မဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ပ်က္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တအားဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ စုတ္နမ္းလိုက္တယ္…။
``ျဗစ္….စြတ္..စြတ္… ဖတ္…``
``အု…..အု….အီး…``
``အားပါး ပါး…စြိ.စြိ…..ဖတ္….ျပြတ္``
နတ္ျပည္ကို အရွင္လတ္လတ္ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားသလို ခံစားရၿပီး တဟင္းဟင္း ၿငီးတြားသံေလးမ်ား ထြက္လာတယ္…။ ကုလား ခါးေသးေသးေလးကို တအားဖက္တြယ္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကလဲ ေဘးကို အကားႀကီး ကားထားတယ္..။ ကုလား အံႀကိတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္အေဆာင့္…..
``ဘြတ္…အား….ရွီး……ထြက္………``
``ထြက္…..ကုန္ၿပီ…..ထြက္ကုန္ျပန္ၿပီ……..``
ကုလားလီး တ၀က္နဲ႕တင္ ဆရာမႀကီး သုတ္ရည္ေတြ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ လႊတ္ခဲ႕ကျပန္ပါတယ္….။
ရႊတ္ခနဲ ပါးေလးကို နမ္းၿပီး ခဏေနဦးေနာ္ ဟုဆိုကာ ကုလား ပင္လယ္ထဲ ေျပးဆင္းသြားတယ္..။ အို…..ဘာမ်ားသြားလုပ္တာပါလိမ္႕…။ သိပ္လဲ စဥ္းစားမေနခ်င္…။ ေကာင္းလိုက္တဲ႕အရသာ …။ သူမကသာ သုတ္ရည္ ႏွစ္ႀကိမ္ထြက္ခဲ႕ၿပီးၿပီ…။ ကုလားက တစ္ခါမွ ၿပီးေသးဟန္ မတူ…။
သိပ္မၾကာလိုက္…။ လီးႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႕ ျပန္ေလွ်ာက္လာတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း မၾကည္႕ရဲေသးဘူး…။ မ်က္လုံးအစုံမိွတ္ၿပီး…အေမာေျဖေနတယ္…။
``ကဲ….ထ….``
``အို….ဘာလုပ္ဦးမလို႕လဲ….``
``အိပ္ေတာ့မယ္ေလ။ ဆရာမား ေကာင္းသြားၿပီ မို႕လား….``
ေၾသာ္…လက္စသတ္ေတာ့ သူကေရသြားေဆးတာကိုး…။ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ ဟယ္….။လက္တစ္ထြာေလာက္ကို ရွိမယ္ ။ ရွည္လ်ား သြယ္ေျပာင္းတဲ႕ သူမလက္တစ္ထြာဆိုလ်င္ ရွစ္လက္မေလာက္ကို ရွိမယ္ထင္ရတယ္…။ အနီးကပ္ ၾကည္႕ေတာ့မွ ပိုႀကီးေနတာ သိသာတယ္…။ အေၾကာေတြကလဲ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕….ေၾကာက္စရာႀကီး…..။
ကုလားက ေဒၚသက္ထား၀င္းကို ယုယုယယ ေပြ႕ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးတယ္…။
``ေတာ္ၿပီကြယ္…ေနာ္….ဒီမွာ ေသေတာ့မယ္….``
ညိွဳ႕ဓါတ္ပါတဲ႕ အသံလြင္လြင္ကေလးနဲ႕ ဆရာမ ျပန္ဖက္ထားတယ္…။
``ဒါေတာင္…အဆုံးမထည္႕ရေသးဘူး…``
``အို ကြယ္…..``
ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ ေဒၚသက္ထား၀င္း ႏွေမ်ာသလိုလိုရယ္….အဆုံးတိုင္ အထည္႕ခံခ်င္မိတယ္…။
``ကဲ….ထ…``
``အို……``
ကုလားက ေပြ႕လိုက္တာပါပဲ..။ ဒါေပမဲ႕ စိတ္မထိန္းႏိုင္ ရွာ…။ ရြက္ဖ်င္တဲထဲ သြားအိပ္မဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ပ်က္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေဒၚသက္ထား၀င္းရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တအားဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ စုတ္နမ္းလိုက္တယ္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ဂါ၀န္ခၽြတ္ရေအာင္….ေနာ္…``
ေမာဟိုက္သံႀကီးနဲ႕ အနားကပ္ရင္း တိုးတိုးေျပာလိုက္တဲ႕ ကုလားေၾကာင့္ ဆရာမ တိုနံ႕နံ႕ ဂါ၀န္ေလးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္..။
``ခံခ်င္ေနၿပီလား….ဆရာမား…``
``အာ….ကြာ…သိဘူးဆို…``
ငိုမဲ႕မဲ႕ေလး ျပန္ေျပာေနတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း ပါးျပင္ေလးေပၚ ကုလားႏွာေခါင္း ႏွစ္ထားရင္း…
``မရွက္ပါနဲ႕…ဆရာမားရဲ႕…ဒီကၽြန္းေပၚမွာ ဆရာမားနဲ႕က်ဳပ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ ရွိတာ… က်ဳပ္ေတာင္ မရွက္လို႕ မေန႕တုန္းက ဆရာမားဖင္ေတြကို မွန္းၿပီး တစ္ခ်ီ ထုလိုက္ေသးတယ္..``
``အို…..``
ကုလားက တစ္တစ္ခြခြ ေျပာေနေပမဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္း စိတ္မဆိုးမိ…။ အို…..သူက အရမ္း ပြင့္လင္းတာပဲ….။ ဒါေပမဲ႕ …ျပန္မေျပာရဲရွာ…ႏႈတ္ကမရဲေသး…။ စိတ္ထဲ ေတြးၾကည္႕ရုံနဲ႕ တင္ အရွက္သည္းစရာ….။
``ေျပာေလ…ဆရာမားရဲ႕…``
``အိုး….ေျပာရဲဘူး…..ကြာ…``
``ဆရာမားရယ္….လိုးတယ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေကာင္းဖို႕ပဲဟာ…``
``အို….အခု သူက ေကာင္းလို႕လား….``
``ေကာင္းေတာ့ မေကာင္းေသးဘူး…ဆရာမား မရွက္မွ ေကာင္းမွာ….``
`` အိုကြာ…ဒီမွာ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ ေပးေနတဲ႕ဟာပဲ…``
``ပါးစပ္က ေျပာတာကို ၾကားခ်င္တာေပါ႕…``
``ခံ….ခံခ်င္ေနပါၿပီ….သူရယ္…သူ႕ျမင္းလီးႀကီးနဲ႕ လိုးတာကို ဒီက ခံခ်င္လွပါၿပီ ရွင္ရဲ႕….ကဲ…သိၿပီလား….ဟြန္း….``
``ဟဲ ဟဲ..ဟဲဟဲ…``
ပ်ားရည္ အညြန္႕အဖူးေလးေတြ စုစည္းထားတဲ႕ ပ်ားလဘို႕ႀကီးလို ကိုက္ဆြဲစားပစ္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွတဲ႕ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းကို ကုလားအရမ္း အႀကိဳက္ေတြ႕သြားတယ္…။
``ျမင္းစီးရေအာင္ ေနာ္…``
``အို….ဘယ္လိုလဲ…``
``လာ….``
လာဟုဆိုကာ ကုလားက ေျခဆင္းထားကာ ကိုယ္ကို တစ္ဆစ္ခ်ဳိးထိုင္ၿပီး ေဒၚသက္ထား၀င္း ကို တက္ခြေစတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ေသြးမ်ား နီရဲလာတဲ႕ အထိ ဒီပုံစံက ပြင့္လင္းလြန္းလွတယ္…။
ဒစ္ဖူးႀကီးကို အသာအယာ ေတ႕ၿပီး ကုလားက ဖင္ကားႀကီးေတြကို တအားညွစ္တယ္…။ အို….စြင့္ကားဖူးေမာက္ေနတဲ႕ တင္ထြားႀကီးေတြလဲ သူ႕လက္ၾကမ္းႀကီးေတြေအာက္မွာ ေၾကမြကုန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုလားပုခုံးေပၚ ေမးတင္ရင္း အသာေလး ေမွးၿပီး လိုးေပးေနတယ္…။ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ သိပ္လဲ မသြင္းရဲ ..။ ကုလား အဆိုအရ ျမင္းစီးတာေပါ႕…။ အေႏွးစီးပဲ ေခၚမလား… အလွစီးပဲ သမုတ္မလား ။ ဒီထက္ေတာ့ မၾကမ္းရဲ…အခုေတာင္ ေသမတတ္ ၾကပ္တာ…။
`` သူ….အရက္ေသာက္လိုက္ဦး…``
ကုလားက နားမလည္ဟန္ျဖင့္ အရက္ပုလင္း အဖုံးဖြင့္ၿပီး တစ္ငုံ ငုံလိုက္တယ္..။
``အား…..ပူဆင္းသြားတာပဲ…ငါးကင္တစ္ေကာင္ ဖြက္ထားေသးတယ္ မဟုတ္လား..``
``အို….ခစ္ခစ္…ငါးကင္က ကုန္သြားပါၿပီ…. အျမည္းက ..ဒီမွာေလ…..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ေခါင္းငုံ႕ၿပီး သူမႏို႕အုံထြားထြားေတြကို ေမးဆတ္ျပတယ္…။ ငနဲသား အံ႕ၾသၿပီး မ်က္လုံးႀကီး ျပဴးၾကည္႕တယ္….ဆရာမ မ်က္ႏွာကိုလဲ ေငးတယ္…။ အမွန္က သူအတင္း မုဒိန္းတက္က်င့္လို႕သာ ဒီအမ်ဳိးသမီးကို လိုးခြင့္ရတာ…။ ဒါ…အမွန္ပဲ…။အဲ…..။
``အို….ဘာၾကည္႕ေနတာလဲ….အျမည္းမွ မရွိေတာ့တာ..အရက္ေသာက္ၿပီး …သက္….သက္ထား ခ်ဳိခ်ဳိ နဲ႕ ျမည္းေပါ႕…သြား…ရွက္လာၿပီ…``
ေျပာအၿပီး ရွက္လြန္းလာတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ကုလားေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး ရင္ဘတ္မွာ အပ္ေပးလုိက္တယ္…။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ကုလားကိုင္ဆုတ္ထားတဲ႕ ဖင္သားႀကီးေတြကို လႊတ္ခ်ၿပီး ခါးေလးကေန သိမ္းဖက္လို႕ ႏို႕အုံႀကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႕ပါေလေရာ….။ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ႏို႕မလွမွာေတြ၊ ရင္သားေတြ တဲြက်မွာေတြ အပ်ဳိမႀကီး ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕…။ ငါးဖယ္ပ်ံသလို ေကာ့ပ်ံေနတာပဲ…။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႕ေပးေနတဲ႕ ကုလား ေခါင္းကို ကိုင္လိုက္…တအင္းအင္း ၿငီးလိုက္ …အေပၚကေနၿပီးေတာ့လဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႕ လိုးေပးလိုက္နဲ႕ ဗ်ာမ်ားေနရွာပါေတာ့တယ္…။
ဒါေပမဲ႕ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီပုံစံက လီးအ၀င္ တိမ္တယ္…။ ဖိုနဲ႕မ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္သာ ေကာင္းတာ….လီးက သိပ္လိုးႏိုင္လြန္းတာ မဟုတ္…။ အဲ…ဒါေပမဲ႕ဆရာမကေတာ့ အားမနာပါးမနာပဲ ကုလားေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး အတင္း ခြလိုးေနေတာ့တာပါပဲ…။
``အီး….အင္း..ေကာင္း….ေကာင္းလာျပန္ၿပီ…သူ…သူရဲ႕..``
``ျဗစ္…..ဘြတ္..စြက္..စြတ္…အီး..အင့္ အင့္…``
အံကေလး ႀကိတ္ၿပီး ျပင္းထန္တဲ႕ မိုးသက္မုန္တိုင္းၾကားမွာ ေမ်ာပါေနတဲ႕ ေဗဒါပင္ ေတြလို သြက္သြက္ခါ ေနတဲ႕ ႏိုးသားႀကီး ႏွစ္လုံးကိုပင္ အားမနာႏိုင္ေတာ့ပဲ ဆရာမ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ေတြ႕ ဖ်တ္ဖ်တ္ခါေနတယ္…။ ကုလားလဲ ႏို႕ႀကီးေတြကို လႊတ္ခ်ၿပီး ေအာက္ကေန အလိုက္သင့္ေလး ထိန္းကိုင္ထားရတယ္…။ ေဇာင္းထဲက လြတ္လာတဲ႕ ျမင္းမေလးတစ္ေကာင္လို ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြက ဖြားခနဲ ဖြားခနဲ လြင့္ပ်ံ ၀ဲတက္လာၿပီးေနာက္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ… တတိယအႀကိမ္ သုတ္လႊတ္ျပန္တယ္..။
``အရမ္းေကာင္းတယ္…သူရယ္….``
ေခၽြးကေလးေတြ နဖူးမွာစို႕ေနၿပီး ေမာဟိုက္သံေလးနဲ႕ တီးတိုးေျပာရွာတယ္…။
``သူ..မေကာင္းေသးရင္ ေျပာေလ…။ သက္ထားကို သင္ေပးေပါ႕…``
``ဒါျဖင့္လဲ ဆရာမား ဖင္ႀကီး ေတြကို အားရပါးရ ညွစ္ၿပီး ေဆာင့္မယ္…``
``အို…အိုကြယ္…``
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ တလုံးတခဲ ႀကီး သူ႕စကားက…။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တယ္…။ ဘယ္ေကာင္ မဆို ဒီေလာက္ေတာင့္တင္း ေမာက္ ထြားလွတဲ႕ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဖင္အိုးႀကီးေတြကို ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းၿပီး မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးခ်င္ၾကမွာ အမွန္ပဲေလ…။ ဒါကို ေဒၚသက္ထား၀င္း နားလည္မိပါရဲ႕..။ ခုလဲ ကုလား လိုခ်င္တာ မလြန္…။
ဘယ္သူမွ မရွိတဲ႕ အရပ္ ။လြတ္ခ်င္တိုင္း လြတ္လပ္..။ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ကဲေနၾကတယ္..။ ကုလားကလဲ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီးကို လီးအရသာ စြဲလန္းသြားေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္သလို ဆရာမကလဲ အေပးေကာင္းလြန္းတဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ရယ္လို႕ ေမ႕မရႏိုင္ေအာင္ စြဲလန္းသြားေစရန္ ကုလားကို ေၾကြးပါေတတယ္..။
ဆရာမ ေတာင့္တာေတာ့ သိတယ္..။ ဒီေလာက္ထိေအာင္ေတာ့ ထြားမယ္လို႕မထင္ထား..။ ေလးဘက္ကုန္းလိုက္မွ ဖင္ဆုံႀကီးက ထြားထြားေမာက္ေမာက္ႀကီးမွန္း ပိုသိသာလာတယ္..။ ကုလား ဆရာမရဲ႕ အေရေတြနဲ႕ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနတဲ႕ ပန္းဖူးႀကီး အ၀မွာ လီးဒစ္ႀကီးကို ေတ႕လိုက္တယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ခါးေလးခြက္ေပးထားရင္း အဖုတ္၀မွာ လွမ္းေတ႕သြင္းေနတဲ႕ လီးမည္းႀကီးကို စူးလဲ႕လဲ႕ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ လည္ျပန္ၾကည္႕တယ္…။
``ျဗစ္…..အူး..ျဗစ္…အား…အိ..``
``အား…အား.သူ….ေျဖးေျဖး…ကြယ္…``
ကုလား ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ၿဖဳတ္ေတာ့မယ္မွန္း သိတယ္..။ မတားခ်င္ေတာ့…။
ေျပာအၿပီး ရွက္လြန္းလာတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ကုလားေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး ရင္ဘတ္မွာ အပ္ေပးလုိက္တယ္…။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ကုလားကိုင္ဆုတ္ထားတဲ႕ ဖင္သားႀကီးေတြကို လႊတ္ခ်ၿပီး ခါးေလးကေန သိမ္းဖက္လို႕ ႏို႕အုံႀကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႕ပါေလေရာ….။ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ႏို႕မလွမွာေတြ၊ ရင္သားေတြ တဲြက်မွာေတြ အပ်ဳိမႀကီး ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕…။ ငါးဖယ္ပ်ံသလို ေကာ့ပ်ံေနတာပဲ…။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႕ေပးေနတဲ႕ ကုလား ေခါင္းကို ကိုင္လိုက္…တအင္းအင္း ၿငီးလိုက္ …အေပၚကေနၿပီးေတာ့လဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႕ လိုးေပးလိုက္နဲ႕ ဗ်ာမ်ားေနရွာပါေတာ့တယ္…။
ဒါေပမဲ႕ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီပုံစံက လီးအ၀င္ တိမ္တယ္…။ ဖိုနဲ႕မ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္သာ ေကာင္းတာ….လီးက သိပ္လိုးႏိုင္လြန္းတာ မဟုတ္…။ အဲ…ဒါေပမဲ႕ဆရာမကေတာ့ အားမနာပါးမနာပဲ ကုလားေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး အတင္း ခြလိုးေနေတာ့တာပါပဲ…။
``အီး….အင္း..ေကာင္း….ေကာင္းလာျပန္ၿပီ…သူ…သူရဲ႕..``
``ျဗစ္…..ဘြတ္..စြက္..စြတ္…အီး..အင့္ အင့္…``
အံကေလး ႀကိတ္ၿပီး ျပင္းထန္တဲ႕ မိုးသက္မုန္တိုင္းၾကားမွာ ေမ်ာပါေနတဲ႕ ေဗဒါပင္ ေတြလို သြက္သြက္ခါ ေနတဲ႕ ႏိုးသားႀကီး ႏွစ္လုံးကိုပင္ အားမနာႏိုင္ေတာ့ပဲ ဆရာမ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ေတြ႕ ဖ်တ္ဖ်တ္ခါေနတယ္…။ ကုလားလဲ ႏို႕ႀကီးေတြကို လႊတ္ခ်ၿပီး ေအာက္ကေန အလိုက္သင့္ေလး ထိန္းကိုင္ထားရတယ္…။ ေဇာင္းထဲက လြတ္လာတဲ႕ ျမင္းမေလးတစ္ေကာင္လို ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြက ဖြားခနဲ ဖြားခနဲ လြင့္ပ်ံ ၀ဲတက္လာၿပီးေနာက္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ… တတိယအႀကိမ္ သုတ္လႊတ္ျပန္တယ္..။
``အရမ္းေကာင္းတယ္…သူရယ္….``
ေခၽြးကေလးေတြ နဖူးမွာစို႕ေနၿပီး ေမာဟိုက္သံေလးနဲ႕ တီးတိုးေျပာရွာတယ္…။
``သူ..မေကာင္းေသးရင္ ေျပာေလ…။ သက္ထားကို သင္ေပးေပါ႕…``
``ဒါျဖင့္လဲ ဆရာမား ဖင္ႀကီး ေတြကို အားရပါးရ ညွစ္ၿပီး ေဆာင့္မယ္…``
``အို…အိုကြယ္…``
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ တလုံးတခဲ ႀကီး သူ႕စကားက…။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တယ္…။ ဘယ္ေကာင္ မဆို ဒီေလာက္ေတာင့္တင္း ေမာက္ ထြားလွတဲ႕ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ဖင္အိုးႀကီးေတြကို ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းၿပီး မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးခ်င္ၾကမွာ အမွန္ပဲေလ…။ ဒါကို ေဒၚသက္ထား၀င္း နားလည္မိပါရဲ႕..။ ခုလဲ ကုလား လိုခ်င္တာ မလြန္…။
ဘယ္သူမွ မရွိတဲ႕ အရပ္ ။လြတ္ခ်င္တိုင္း လြတ္လပ္..။ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ကဲေနၾကတယ္..။ ကုလားကလဲ အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီးကို လီးအရသာ စြဲလန္းသြားေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္သလို ဆရာမကလဲ အေပးေကာင္းလြန္းတဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ရယ္လို႕ ေမ႕မရႏိုင္ေအာင္ စြဲလန္းသြားေစရန္ ကုလားကို ေၾကြးပါေတတယ္..။
ဆရာမ ေတာင့္တာေတာ့ သိတယ္..။ ဒီေလာက္ထိေအာင္ေတာ့ ထြားမယ္လို႕မထင္ထား..။ ေလးဘက္ကုန္းလိုက္မွ ဖင္ဆုံႀကီးက ထြားထြားေမာက္ေမာက္ႀကီးမွန္း ပိုသိသာလာတယ္..။ ကုလား ဆရာမရဲ႕ အေရေတြနဲ႕ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနတဲ႕ ပန္းဖူးႀကီး အ၀မွာ လီးဒစ္ႀကီးကို ေတ႕လိုက္တယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ခါးေလးခြက္ေပးထားရင္း အဖုတ္၀မွာ လွမ္းေတ႕သြင္းေနတဲ႕ လီးမည္းႀကီးကို စူးလဲ႕လဲ႕ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ လည္ျပန္ၾကည္႕တယ္…။
``ျဗစ္…..အူး..ျဗစ္…အား…အိ..``
``အား…အား.သူ….ေျဖးေျဖး…ကြယ္…``
ကုလား ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ၿဖဳတ္ေတာ့မယ္မွန္း သိတယ္..။ မတားခ်င္ေတာ့…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
လီးတစ္၀က္ေက်ာ္ေလာက္ကို
တဆက္ထဲ သြင္းလိုက္တဲ႕ဒဏ္ကို ခဏသာ ခံရတယ္…။ လီးႀကီးက တစ္ဆို႕ၿပီး ၀င္လာတာ..။
အရည္ၾကည္ေလးေတြေၾကာင့္မို႕သာေပါ႕..။ ႏို႕မို႕ဆို မလြယ္..ဘူး…။ အဲ…ခဏပါပဲ
..ခ်က္ခ်င္းသက္သာသြားတယ္..။ သုံးေလးခါ အေတြ႕အႀကဳံ ရွိၿပီးၿပီဆိုေတာ့
ဖင္ႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႕ ေနာက္ထပ္အသြင္းကို ေမ်ွာ္လင့္မိတယ္…။
``ျဗစ္…ျဗစ္….အား ဟာ…အား….အိ..အိုး.ေျဖးေျဖး…..``
``ဘြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…``
``အား…ေမာင္…ေမာင္ေရ…ေသပါၿပီ…``
လီးဟာ တစ္လက္မ မက်န္ပဲ အကုန္၀င္သြားၿပီ..။ ခံရသူမွာေတာ့ ေ၀ဒနာေရာ အရသာေရာ တၿပိဳင္တည္း ခံစားေနရတယ္…။ ကြဲၿပဲမသြားေပမဲ႕ အရမ္းဆို႕ၾကပ္ထစ္ေနသလို ခံစားရတယ္..။ ကုလားရဲ႕ အေမြးေတြ ဖင္ဆုံအိအိႀကီးမွာ လာကပ္ေနလို႕သာ လီးဆုံးသြားမွန္း သိရတာ..။ႏို႕မို႕ ဒီေလာက္ရွည္တဲ႕လီးႀကီး လိုးသြင္းတာ ညင္သာလြန္းလို႕ ၀င္လို႕၀င္မွန္းေတာင္ သိလုိက္မွာ မဟုတ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ပါးစပ္ကေလးဟၿပီး အသက္ကို မွ်င္းရႈေနတယ္…။ မေတြ႕ဘူးေတာ့ အေတြ႕ထူးဆိုတာလို ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္ ကုလား သူ႕လီးႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္သြားမွာကိုေတာင္ မႀကိဳက္ခ်င္ေတာ့..။ အဖုတ္ၾကြက္သားေတြနဲ႕ တအားညွစ္ၿပီး အထဲကို ဆြဲသြင္း သိမ္းထားေလရဲ႕…။
``အား…အား…ေကာင္းလိုက္တာ…ေကာင္းဒယ္..ဆရာမား..``
ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ သံႀကီးနဲ႕ ကုလားေျပာတယ္..။
အိုး…ေကာင္းလိုက္တာ…ေနာ္.။ တအားဆြဲထုတ္ၿပီး တအားေဆာင့္ထည္႕လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားဆိုတာ မီးပြင့္မတတ္ အရသာေတြ႕သြားတယ္..။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ မလႊတ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး…။ ကုလား ေဒၚသက္ထား၀င္း ပါးျပင္မွာ ႏွာေခါင္းႏွစ္ထားရင္း ေမာဟိုက္သံႀကီးနဲ႕ ေျပာတယ္..။
``ေကာင္းတယ္ ဆရာမားရယ္…အေပးေကာင္းလြန္းလို႕ မညွာေတာ့ဘူး ဆရာမားရယ္…ေနာ္…``
အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး ရင္ဖိုစိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေခါင္းေလးျငိမ္႕ျပလိုက္တယ္..။ ကုလားကလဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ မညွာေတာ့…လုံး၀ပဲ..။ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ အံႀကီးႀကိတ္ၿပီး ဆရာမ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးကို လက္နဲ႕ မက္မက္စက္စက္ ဆုတ္ညွစ္ၿပီး ေဆာင့္လိုးေနတယ္..။`
``ျဗစ္…ျပြတ္..ျပြတ္…ဒုတ္…အား…အေမ႕ ေသပါၿပီ…..``
``အားလားလား….အား…ရွီး….``
``ျဗစ္…ဖြတ္…ဖတ္..ျပြတ္…ျပြတ္….``
လီးရွည္ေမ်ာေမ်ာႀကီးက တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္မွာ သြားၿပီး သားအိမ္ကို ထိတယ္ထင္ပါရဲ႕..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း လူးလိမ္႕ ေအာ္ဟစ္မိတယ္…။ ကၽြန္းေလးေပၚမွာေတာ့ လီး၀င္သံထြက္သံ..။ လီးခုံအရင္းနဲ႕ ဖင္ဆုံႀကီး ရိုက္မိတဲ႕အသံ.။ ကုလားရဲ႕ မာန္သြင္းသံ၊ ဆရာမရဲ႕ အားမလုိအားမရ ေအာ္ၿငီးသံေတြနဲ႕ ဆူညံေနေတာ့တယ္..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေလာကကို ေမ႕ေနၾကတယ္..။
``ေဆာင့္…..ေဆာင့္…လိုး…..တအားလိုးစမ္းပါ ေမာင္ရဲ႕…အင္း….အား..``
``အား…ျဗစ္…ဘု…ဘြတ္…ဖတ္….စြိ….ဖတ္…``
``အေပး ေကာင္းလွခ်ည္လား…ဆရာမားရယ္….``
``အင့္အင့္…..ေမာင္….ေကာင္းလိုက္တာ….ေဆာင့္…ေဆာင့္….သက္ထားကို မညွာနဲ႕…အရမ္းေကာင္းတယ္ ေမာင္ရယ္……အား လိုး လိုး…``
ကုလားမွသူ…..သူမွ ေမာင္….၊ အေခၚအေ၀ၚေလးေတြကအစ ေျပာင္းလဲကုန္ၿပီ….။ ဆရာမရဲ႕ တုန္႕ျပန္မႈကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳတဲ႕ သေဘာ..ဆုေပးတဲ႕ သေဘာ…ပါးေလးကို ခပ္ဖိဖိကေလး နမ္းရိႈက္ပစ္လိုက္တယ္…။
``ျဗစ္…ျဗစ္….အား ဟာ…အား….အိ..အိုး.ေျဖးေျဖး…..``
``ဘြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…``
``အား…ေမာင္…ေမာင္ေရ…ေသပါၿပီ…``
လီးဟာ တစ္လက္မ မက်န္ပဲ အကုန္၀င္သြားၿပီ..။ ခံရသူမွာေတာ့ ေ၀ဒနာေရာ အရသာေရာ တၿပိဳင္တည္း ခံစားေနရတယ္…။ ကြဲၿပဲမသြားေပမဲ႕ အရမ္းဆို႕ၾကပ္ထစ္ေနသလို ခံစားရတယ္..။ ကုလားရဲ႕ အေမြးေတြ ဖင္ဆုံအိအိႀကီးမွာ လာကပ္ေနလို႕သာ လီးဆုံးသြားမွန္း သိရတာ..။ႏို႕မို႕ ဒီေလာက္ရွည္တဲ႕လီးႀကီး လိုးသြင္းတာ ညင္သာလြန္းလို႕ ၀င္လို႕၀င္မွန္းေတာင္ သိလုိက္မွာ မဟုတ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း ပါးစပ္ကေလးဟၿပီး အသက္ကို မွ်င္းရႈေနတယ္…။ မေတြ႕ဘူးေတာ့ အေတြ႕ထူးဆိုတာလို ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္ ကုလား သူ႕လီးႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္သြားမွာကိုေတာင္ မႀကိဳက္ခ်င္ေတာ့..။ အဖုတ္ၾကြက္သားေတြနဲ႕ တအားညွစ္ၿပီး အထဲကို ဆြဲသြင္း သိမ္းထားေလရဲ႕…။
``အား…အား…ေကာင္းလိုက္တာ…ေကာင္းဒယ္..ဆရာမား..``
ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ သံႀကီးနဲ႕ ကုလားေျပာတယ္..။
အိုး…ေကာင္းလိုက္တာ…ေနာ္.။ တအားဆြဲထုတ္ၿပီး တအားေဆာင့္ထည္႕လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားဆိုတာ မီးပြင့္မတတ္ အရသာေတြ႕သြားတယ္..။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ မလႊတ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး…။ ကုလား ေဒၚသက္ထား၀င္း ပါးျပင္မွာ ႏွာေခါင္းႏွစ္ထားရင္း ေမာဟိုက္သံႀကီးနဲ႕ ေျပာတယ္..။
``ေကာင္းတယ္ ဆရာမားရယ္…အေပးေကာင္းလြန္းလို႕ မညွာေတာ့ဘူး ဆရာမားရယ္…ေနာ္…``
အပ်ဳိတင္းျပည္႕မႀကီး ရင္ဖိုစိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေခါင္းေလးျငိမ္႕ျပလိုက္တယ္..။ ကုလားကလဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ မညွာေတာ့…လုံး၀ပဲ..။ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ အံႀကီးႀကိတ္ၿပီး ဆရာမ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးကို လက္နဲ႕ မက္မက္စက္စက္ ဆုတ္ညွစ္ၿပီး ေဆာင့္လိုးေနတယ္..။`
``ျဗစ္…ျပြတ္..ျပြတ္…ဒုတ္…အား…အေမ႕ ေသပါၿပီ…..``
``အားလားလား….အား…ရွီး….``
``ျဗစ္…ဖြတ္…ဖတ္..ျပြတ္…ျပြတ္….``
လီးရွည္ေမ်ာေမ်ာႀကီးက တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္မွာ သြားၿပီး သားအိမ္ကို ထိတယ္ထင္ပါရဲ႕..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း လူးလိမ္႕ ေအာ္ဟစ္မိတယ္…။ ကၽြန္းေလးေပၚမွာေတာ့ လီး၀င္သံထြက္သံ..။ လီးခုံအရင္းနဲ႕ ဖင္ဆုံႀကီး ရိုက္မိတဲ႕အသံ.။ ကုလားရဲ႕ မာန္သြင္းသံ၊ ဆရာမရဲ႕ အားမလုိအားမရ ေအာ္ၿငီးသံေတြနဲ႕ ဆူညံေနေတာ့တယ္..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေလာကကို ေမ႕ေနၾကတယ္..။
``ေဆာင့္…..ေဆာင့္…လိုး…..တအားလိုးစမ္းပါ ေမာင္ရဲ႕…အင္း….အား..``
``အား…ျဗစ္…ဘု…ဘြတ္…ဖတ္….စြိ….ဖတ္…``
``အေပး ေကာင္းလွခ်ည္လား…ဆရာမားရယ္….``
``အင့္အင့္…..ေမာင္….ေကာင္းလိုက္တာ….ေဆာင့္…ေဆာင့္….သက္ထားကို မညွာနဲ႕…အရမ္းေကာင္းတယ္ ေမာင္ရယ္……အား လိုး လိုး…``
ကုလားမွသူ…..သူမွ ေမာင္….၊ အေခၚအေ၀ၚေလးေတြကအစ ေျပာင္းလဲကုန္ၿပီ….။ ဆရာမရဲ႕ တုန္႕ျပန္မႈကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳတဲ႕ သေဘာ..ဆုေပးတဲ႕ သေဘာ…ပါးေလးကို ခပ္ဖိဖိကေလး နမ္းရိႈက္ပစ္လိုက္တယ္…။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ေဒၚသက္ထား၀င္း မိန္းမသား ပီပီ သာယာမိတယ္..။ ရွက္ၿပဳံးကေလး ျပန္ၿပဳံးရင္း လီးထြားႀကီးရဲ႕ အလိုးကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေနရွာတယ္..။
``သြား…``
``ေကာင္းရဲ႕လား ဆရာမား….``
``အို…ေကာင္း…..အား ..အင့္..``
``ျပြတ္……ျပြတ္…..အင့္….အင့္.``
``လိုး….လိုးပါ……``
ေသာင္ျပင္မွာ လိမ္႕ခါေနတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ဒူးေခါင္းမွာ သဲစသဲနေလးေတြ ကပ္ၿငိၿပီး အေရျပားကေလးမ်ား စပ္က်ိန္းလာတာေတာင္ သတိမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ အားရွိပါးရွိႀကီး ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္တင္ေပးေနတယ္…။ ဖင္ကားႀကီးေတြ ၿပိဳခ်င္လဲ….ၿပိဳပါေစေတာ့…။
``ေမာင္….လိုး….လိုး ပါေမာင္…..အားရေအာင္သာလိုး…ေမာင္…အင့္…ဟင္း…``
``အိုး……ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ရယ္….ေမာင့္ကို သက္ထား သိပ္ခ်စ္သြားရၿပီ…..ေမာင္ရဲ႕….လိုး….လိုး….အား…..အင့္..``
``ေကာင္းဒယ္…..အား..ရွီး….ကွၽြတ္…..ေကာင္းဒယ္…ဆရာမား….``
အဆင့္ခ်င္း ကြာလွတဲ႕ ကုလားခမ်ာ အေပးေကာင္းလြန္းလွတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းကို အစြဲႀကီး စြဲမိသြားတယ္…။ အဲသလိုပါပဲ…ေဒၚသက္ထား၀င္းကိုယ္တိုင္လဲ ဂုဏ္ေတြ မာန္မာနေတြ အရွက္တရားေတြ အကုန္လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ကုလားကို စိတ္ရွိတိုင္း အစပ္ယွက္ ခံရတဲ႕အထိ အသဲခိုက္မိပါၿပီ…။
``အား….ေဆာင့္….ေဆာင့္..အိုး……ေမာင္….ေရ…သက္ထား ၿပီးၿပီ ….ၿပီး….အီး….အစ္…အစ္…``
ေဒၚသက္ထား၀င္း မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ပဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္နဲ႕ ေကာ့ေကာ့ၿပီး သုတ္ေရေတြကို ပန္းထုတ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကုလားကလဲ သုတ္လႊတ္ခ်ိန္နဲ႕ သြားဆုံလိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ…. ကုလား ေဒၚသက္ထား၀င္းကို အရိုးေတြ ေၾကက်ဳိးသြားမတတ္ ဖက္တြယ္ၿပီး ကာမအထြဋ္အထိပ္ ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေရာက္ရွိသြားေတာ့တယ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ ကာမသိုက္နန္း ၀တ္ရည္ခ်ဳိအိုးႀကီးကို ဖြင့္လွစ္သြားတဲ႕ ကုလားရဲ႕ အေမႊးဗရဗ်စ္နဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီးေအာက္မွာ လူးလြန္႕ရင္း မိန္းေမာ သာယာေနမိတယ္…။
``ထဦး..ကြာ..ဒီမွာႏုံးၿပီး ေမာလွၿပီ…တဲထဲမွာ သြားအပ္ရေအာင္…ေနာ္…``
``စားဦးမလား…ဟင္..ဆရာမား….``
``အား…ေတာ္ၿပီ….ၾကာရင္ ေသလိမ္႕မယ္…သက္ထားေတာ့…``
ျငဴစူသလုိ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ကုလားခါးကိုဖက္ဆြဲဖက္ရင္း တဲထဲလွမ္း၀င္ခဲ႕သည္…။
``ေမာင္…လို႕ေခၚပါဦး…..``
``အာ…..ေခၚခ်င္ပါ..ဘူး…``
``ခုနက ..ဘယ္လို ေခၚ…``
``အာ….ေမာင္ေနာ္…….သြား…..သိဘူး…..``
``သိပ္ဆိုး တဲ႕ လူ…….``
``မနက္ က်ရင္ ေခၚမလား…``
``အင္း……အင္း..``
``ၿပီးရင္ မႈတ္ေပးရမယ္…ေနာ္…``
``အာကြာ……အင္း..အင္း..``
တကယ္စကားမ်ားတဲ႕ ကုလား ….ဟြန္း အရမ္းဆိုးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကေလး ေတြးရင္း ကုလားရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္လိုက္ကာ ဇိမ္ယူရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္….။
``သြား…``
``ေကာင္းရဲ႕လား ဆရာမား….``
``အို…ေကာင္း…..အား ..အင့္..``
``ျပြတ္……ျပြတ္…..အင့္….အင့္.``
``လိုး….လိုးပါ……``
ေသာင္ျပင္မွာ လိမ္႕ခါေနတဲ႕ အပ်ဳိမႀကီး ဒူးေခါင္းမွာ သဲစသဲနေလးေတြ ကပ္ၿငိၿပီး အေရျပားကေလးမ်ား စပ္က်ိန္းလာတာေတာင္ သတိမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ အားရွိပါးရွိႀကီး ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္တင္ေပးေနတယ္…။ ဖင္ကားႀကီးေတြ ၿပိဳခ်င္လဲ….ၿပိဳပါေစေတာ့…။
``ေမာင္….လိုး….လိုး ပါေမာင္…..အားရေအာင္သာလိုး…ေမာင္…အင့္…ဟင္း…``
``အိုး……ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ရယ္….ေမာင့္ကို သက္ထား သိပ္ခ်စ္သြားရၿပီ…..ေမာင္ရဲ႕….လိုး….လိုး….အား…..အင့္..``
``ေကာင္းဒယ္…..အား..ရွီး….ကွၽြတ္…..ေကာင္းဒယ္…ဆရာမား….``
အဆင့္ခ်င္း ကြာလွတဲ႕ ကုလားခမ်ာ အေပးေကာင္းလြန္းလွတဲ႕ ေဒၚသက္ထား၀င္းကို အစြဲႀကီး စြဲမိသြားတယ္…။ အဲသလိုပါပဲ…ေဒၚသက္ထား၀င္းကိုယ္တိုင္လဲ ဂုဏ္ေတြ မာန္မာနေတြ အရွက္တရားေတြ အကုန္လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ကုလားကို စိတ္ရွိတိုင္း အစပ္ယွက္ ခံရတဲ႕အထိ အသဲခိုက္မိပါၿပီ…။
``အား….ေဆာင့္….ေဆာင့္..အိုး……ေမာင္….ေရ…သက္ထား ၿပီးၿပီ ….ၿပီး….အီး….အစ္…အစ္…``
ေဒၚသက္ထား၀င္း မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ပဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္နဲ႕ ေကာ့ေကာ့ၿပီး သုတ္ေရေတြကို ပန္းထုတ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကုလားကလဲ သုတ္လႊတ္ခ်ိန္နဲ႕ သြားဆုံလိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ…. ကုလား ေဒၚသက္ထား၀င္းကို အရိုးေတြ ေၾကက်ဳိးသြားမတတ္ ဖက္တြယ္ၿပီး ကာမအထြဋ္အထိပ္ ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေရာက္ရွိသြားေတာ့တယ္…။
ေဒၚသက္ထား၀င္း တစ္ေယာက္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ ကာမသိုက္နန္း ၀တ္ရည္ခ်ဳိအိုးႀကီးကို ဖြင့္လွစ္သြားတဲ႕ ကုလားရဲ႕ အေမႊးဗရဗ်စ္နဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီးေအာက္မွာ လူးလြန္႕ရင္း မိန္းေမာ သာယာေနမိတယ္…။
``ထဦး..ကြာ..ဒီမွာႏုံးၿပီး ေမာလွၿပီ…တဲထဲမွာ သြားအပ္ရေအာင္…ေနာ္…``
``စားဦးမလား…ဟင္..ဆရာမား….``
``အား…ေတာ္ၿပီ….ၾကာရင္ ေသလိမ္႕မယ္…သက္ထားေတာ့…``
ျငဴစူသလုိ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ကုလားခါးကိုဖက္ဆြဲဖက္ရင္း တဲထဲလွမ္း၀င္ခဲ႕သည္…။
``ေမာင္…လို႕ေခၚပါဦး…..``
``အာ…..ေခၚခ်င္ပါ..ဘူး…``
``ခုနက ..ဘယ္လို ေခၚ…``
``အာ….ေမာင္ေနာ္…….သြား…..သိဘူး…..``
``သိပ္ဆိုး တဲ႕ လူ…….``
``မနက္ က်ရင္ ေခၚမလား…``
``အင္း……အင္း..``
``ၿပီးရင္ မႈတ္ေပးရမယ္…ေနာ္…``
``အာကြာ……အင္း..အင္း..``
တကယ္စကားမ်ားတဲ႕ ကုလား ….ဟြန္း အရမ္းဆိုးတယ္…။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ရွက္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကေလး ေတြးရင္း ကုလားရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္လိုက္ကာ ဇိမ္ယူရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္….။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
``ဆရာမား….ဆရာမား…``
``အင္…..ဘာလဲ …..လို႕…``
ညကလဲ တစ္ညလုံးနီပါးပဲ ႏွစ္ပါးသြားခဲ႕ၾကတာ မနက္ေရာက္ေတာ့ မလႈပ္ခ်င္ မရွားခ်င္..ျဖစ္ေနရတဲ႕အထဲ သူကတေမွာင့္…။
``ဘာလဲ….ဘာလဲ….ဒီမွာ သူ႕ေၾကာင့္ ..တညလုံး အိပ္ပ်က္ထားရတဲ႕ဟာ….ကို…``
``မဟုတ္ဘူး…ဆရာမားရဲ႕….ထ..ထ…ဟိုမွာ ကယ္မဲ႕သူေတြ လာေနတယ္…``
``အင္…ဟင္..ဟုတ္လို႕လား……``
``ကဲပါ…ထစမ္းပါ…``
ခ်က္ခ်င္းပဲ ကုလား ျပန္ေျပးထြက္သြားတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း အားတင္းၿပီး ကပ်ာကယာနဲ႕ပဲ အ၀တ္အစားေတြ ေကာက္၀တ္ၿပီး အျပင္ထြက္ကာ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚ လွမ္းတက္လိုက္တယ္…။
မႈန္ပ်ပ်ကေလး…အဆုံးအစမဲ႕ ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာ ေရးေတးေတး အမဲစက္ကေလး တေရြ႕ေရြ႕…..။
``ဟား….ဟုတ္တယ္..။ ေမာ္ေတာ္…ေမာ္ေတာ္..ကယ္မဲ႕သူေတြ လာၿပီ..ငါတို႕ မေသေတာ့ဘူး….ေဟး….``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ၀မ္းသာအားရ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြ ျဖစ္ေနတယ္..။ ကုလားကလဲ စြပ္က်ယ္ အလံႀကီး ေ၀ွ႕ရမ္းလို႕…။
``ေဟး…..ေဟး……ငါတို႕…ဒီမွာ…``
``ေဟး ငါတို႕ ဒီမွာ…ေဟး…..ကၽြန္မတို႕…….``
ေမာ္ေတာ္ဆီကေန ခဏၾကာေတာ့မွ အခ်က္ျပမီးေရာင္ေလး လက္ခနဲ ျပလာတယ္..။
ခ်က္ခ်င္းပဲ ေ၀းရာကေနနီး….။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သဲကြဲလာၿပီ…။ ေမာ္ေတာ္တစီးလုံး ျမင္ေနရၿပီ..။ ေက်ာက္ခဲေရေပၚ ..ကံေကာင္းလြန္းတဲ႕ အျဖစ္မို႕ ႏွစ္ဦးစလုံး ခြန္အားသစ္ေတြ တိုးၿပီး ေပ်ာ္ျမဴးရႊင္ပ် ေနၾကတယ္..။
အဲဒါပါပဲ…ေနာက္ဆုံးေတာ့ …ပင္လယ္ဖ်ံ…ဆိုတဲ႕ ေမာ္ေတာ္နစ္တဲ႕သတင္းကို ၾကားၿပီး ပင္လယ္ထဲမွာ ရွင္လိုရွင္ျငား လိုက္ကယ္ေနတဲ႕ လူေတြကို ေတြ႕ရၿပီး ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းေရာ၊ ကြမ္းယာသည္ ကုလားေရာ လုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာနဲ႕ ရန္ကုန္ျပန္ခရီးကို ေဘးကင္းရန္ကင္း ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါၿပီ…။
-------------------×------------------------×------------------------×---------
ဒီလိုနဲ႕ ဇာတ္သိမ္းလိုက္ရင္ ကုလားကို ခိုက္ေနတဲ႕ ၊ အပ်ဳိမႀကီး ေဒၚသက္ထား၀င္းကို ႀကိဳက္ေနတဲ႕ ကိုဖရာရႊတ္ တစ္ေယာက္ ဘ၀င္က်ႏိုင္မလား….ဗ်…။ ဟီး..ဟီး စတာပါဗ်ာ….ကိုေရႊကုလား ရဲ႕ အလိုက် ဆိုၿပီးေတာ့ေတာင္ နာမည္ေျပာင္းခ်င္စရာ..။ ေနာက္ပိုင္း ေလးေတြက.....။ ကဲ…ဆြဲၿပီဗ်ာ….။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ခဲ႕ၿပီ…။ ရြက္ဆုတ္ ကေလးေတြေတာင္ ဆုတ္ၿဖဲပစ္ခဲ႕ရတာ အရြက္ ေျခာက္ဆယ္ ျပည္႕ခဲ႕ၿပီ..။ ႏွစ္လတိတိ…..။
ကုလားတစ္ေကာင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္း ေတြးေနမိတယ္…။ သူ႕ေရွ႕နားမွ သူနားခိုခ႕ဲတဲ႕ တုိက္အိမ္ႀကီး၊ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီး ….။ ခုေတာ့ ေျပာင္တလင္းခါလို႕…။ ဟင္းလင္းျပင္ ျဖစ္ေနၿပီ…။ တိုက္အိမ္ႀကီးအစား ေဆာက္လုပ္ေရး ၀င္းႀကီး ခတ္ထားသည္..။ တစ္ခါက ဒီေနရာမွာ အိမ္တစ္လုံးရွိခဲ႕ဖူးပါတယ္ ဆိုတာ က်ိမ္တြယ္ေျပာရမလို…။
ကုလား ဦးေလးနဲ႕ အိမ္ရွင္ အဖိုးႀကီးက ရြာတုန္းကထဲက ရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိး။ အခုေတာ့ အဖိုးႀကီးကလဲ သူ႕ဇာတိမွာပဲ ေခါင္းခ်ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ရြာျပန္သြားခဲ႕ၿပီ…။
ကယ္ဆယ္ေရးေမာ္ေတာ္ လာတုန္းက ကုလား ရန္ကုန္ ျပန္မလိုက္ပဲ သူ႕ခ်က္ျမွဳပ္ ၀ါးေတာ..ရြာကို ျပန္သြားခဲ႕တယ္..။ ဦးေလးဈာပန ကိုေတာ့မမွီ..။ ဒါေပမဲ႕ ရြာက ယူစရာရွိတာေလးေတြယူၿပီးမွ ရန္ကုန္ ျပန္တက္လာခဲ႕တယ္…။ ခုဆို ႏွစ္လတင္းတင္း ျပည္႕ခဲ႕ၿပီ..။ ရန္ကုန္မွာက ရွာရလြယ္သလို အကုန္ကလဲ လြယ္တယ္..။ လူတစ္ကိုယ္စာ ရပ္တည္ဖို႕ဆိုတာ တကယ္မလြယ္..။
ပိုဆိုးတာက ကုလားအသိ အိမ္ရွင္အဖိုးႀကီးကလဲ ေငြစကေလးနဲနဲ ပိုက္ၿပီး ေတာျပန္ေခါင္းခ်တာဆိုေတာ့ ကုလားတစ္ေယာက္ လိပ္ ပက္လက္လွန္ထားသလိုပဲ ယက္ကန္ယက္ကန္….။
ဟူး……ကုလား သက္ျပင္းေမာေမာမ်ားကို မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္…။ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းကေတာ့ လာကယ္ခဲ႕တဲ႕ ေမာ္ေတာ္နဲ႕ပဲ ရန္ကုန္ ကိုျပန္လိုက္သြားခဲ႕တယ္..။ အိမ္ရွင္အဖိုးႀကီးကေျပာတာေတာ့….သူ႕အမ်ဳိးသား ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဆိုတဲ႕ ငတိႀကီးနဲ႕လဲ အႀကီးအက်ယ္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကတယ္တဲ႕…၊ ရန္ပြဲက ေတာ္ေတာ္ဆူသြားတာဆိုပဲ…။ သူနဲ႕မ်ား ဆိုင္ေနမလား ေတြးရင္းနဲ႕ ကုလား စိတ္လႈပ္ရွားလာမိတယ္…။
ထိုင္ေနရာကေန ေလးတုန္႕ေလးကန္ထၿပီး ေဆာက္လုပ္စ ကန္ထရိုက္၀င္းႀကီးကို ေနာက္ဆုံးၾကည္႕ျခင္းနဲ႕ ေငးၾကည္႕လိုက္မိတယ္…။
``ဦးေလး….ဦးေလး…``
``ေဟ….ဘာလဲကြ..ပိုက္ဆံလား….ေဆာရီးကြာ ငါလဲ ေခြးျဖစ္ေနတယ္…``
``အာ….ဦးေလးကလဲ ရုပ္ကိုေသခ်ာၾကည္႕ပါဗ်…။ ဒီမွာ ကားေပၚက ဘဲႀကီးတစ္ေယာက္က ဒါေလးေပးခုိင္းလိုက္လို႕ဗ်..``
``ဘယ္သူလဲကြ…``
``ဟိုမွာ…ဟို..ဟာ မရွိေတာ့ဘူး``
``ေအးပါကြာ…..မရွာေနနဲ႕ေတာ့ ….ေက်းဇူးပါပဲကြာ…``
ခ်ာတိတ္ေလး ယူလာေပးတဲ႕စာကို ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ စာရယ္လို႕လဲ မပါ..။ လိပ္စာကဒ္ကေလးတစ္ခု…။ …….ကြန္ဒို၊အေပၚဆုံးအလႊာ ………အက်ဳိးေဆာင္ကုမ္မနီတ႕ဲ..။ ဘာသေဘာလဲ…။ ပြဲစားေတြလား…။ ငါကားေမာင္းခ်င္လို႕ ကားေမာင္းအလုပ္လိုက္ရွာေနတာကို သိသြားလို႕ပဲလား..။ အိုကြာ…ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိုေကတာပဲ..ငါ႕မွာ စေဘာ္တင္ႏိုင္သားပဲ..။ အိပ္စရာ ေနရာကေလးလဲ ရမယ္..တစ္လ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္လဲ ရမယ္ဆိုရင္ ေမာင္းေပ်ာ္ပါတယ္…ဟုေတြးရင္း က်ဆင္းေနတဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ျပန္တည္ေဆာက္မိလို႕ စြပ္က်ယ္အစုတ္၊ အေရာင္မရွိေတာ့တဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကေလးနဲ႕ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေက်ာပိုးအိပ္ကေလးကို လြယ္ကာ အလုပ္လက္မဲ႕ ကုလားတစ္ေကာင္ေတာ့ ေျခဦးတည္႕ရာ…ဆီ သို႕………။
ကုလားတစ္ေကာင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္း ေတြးေနမိတယ္…။ သူ႕ေရွ႕နားမွ သူနားခိုခ႕ဲတဲ႕ တုိက္အိမ္ႀကီး၊ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီး ….။ ခုေတာ့ ေျပာင္တလင္းခါလို႕…။ ဟင္းလင္းျပင္ ျဖစ္ေနၿပီ…။ တိုက္အိမ္ႀကီးအစား ေဆာက္လုပ္ေရး ၀င္းႀကီး ခတ္ထားသည္..။ တစ္ခါက ဒီေနရာမွာ အိမ္တစ္လုံးရွိခဲ႕ဖူးပါတယ္ ဆိုတာ က်ိမ္တြယ္ေျပာရမလို…။
ကုလား ဦးေလးနဲ႕ အိမ္ရွင္ အဖိုးႀကီးက ရြာတုန္းကထဲက ရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိး။ အခုေတာ့ အဖိုးႀကီးကလဲ သူ႕ဇာတိမွာပဲ ေခါင္းခ်ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ရြာျပန္သြားခဲ႕ၿပီ…။
ကယ္ဆယ္ေရးေမာ္ေတာ္ လာတုန္းက ကုလား ရန္ကုန္ ျပန္မလိုက္ပဲ သူ႕ခ်က္ျမွဳပ္ ၀ါးေတာ..ရြာကို ျပန္သြားခဲ႕တယ္..။ ဦးေလးဈာပန ကိုေတာ့မမွီ..။ ဒါေပမဲ႕ ရြာက ယူစရာရွိတာေလးေတြယူၿပီးမွ ရန္ကုန္ ျပန္တက္လာခဲ႕တယ္…။ ခုဆို ႏွစ္လတင္းတင္း ျပည္႕ခဲ႕ၿပီ..။ ရန္ကုန္မွာက ရွာရလြယ္သလို အကုန္ကလဲ လြယ္တယ္..။ လူတစ္ကိုယ္စာ ရပ္တည္ဖို႕ဆိုတာ တကယ္မလြယ္..။
ပိုဆိုးတာက ကုလားအသိ အိမ္ရွင္အဖိုးႀကီးကလဲ ေငြစကေလးနဲနဲ ပိုက္ၿပီး ေတာျပန္ေခါင္းခ်တာဆိုေတာ့ ကုလားတစ္ေယာက္ လိပ္ ပက္လက္လွန္ထားသလိုပဲ ယက္ကန္ယက္ကန္….။
ဟူး……ကုလား သက္ျပင္းေမာေမာမ်ားကို မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္…။ ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္းကေတာ့ လာကယ္ခဲ႕တဲ႕ ေမာ္ေတာ္နဲ႕ပဲ ရန္ကုန္ ကိုျပန္လိုက္သြားခဲ႕တယ္..။ အိမ္ရွင္အဖိုးႀကီးကေျပာတာေတာ့….သူ႕အမ်ဳိးသား ဦးထြဋ္ေက်ာ္ဆိုတဲ႕ ငတိႀကီးနဲ႕လဲ အႀကီးအက်ယ္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကတယ္တဲ႕…၊ ရန္ပြဲက ေတာ္ေတာ္ဆူသြားတာဆိုပဲ…။ သူနဲ႕မ်ား ဆိုင္ေနမလား ေတြးရင္းနဲ႕ ကုလား စိတ္လႈပ္ရွားလာမိတယ္…။
ထိုင္ေနရာကေန ေလးတုန္႕ေလးကန္ထၿပီး ေဆာက္လုပ္စ ကန္ထရိုက္၀င္းႀကီးကို ေနာက္ဆုံးၾကည္႕ျခင္းနဲ႕ ေငးၾကည္႕လိုက္မိတယ္…။
``ဦးေလး….ဦးေလး…``
``ေဟ….ဘာလဲကြ..ပိုက္ဆံလား….ေဆာရီးကြာ ငါလဲ ေခြးျဖစ္ေနတယ္…``
``အာ….ဦးေလးကလဲ ရုပ္ကိုေသခ်ာၾကည္႕ပါဗ်…။ ဒီမွာ ကားေပၚက ဘဲႀကီးတစ္ေယာက္က ဒါေလးေပးခုိင္းလိုက္လို႕ဗ်..``
``ဘယ္သူလဲကြ…``
``ဟိုမွာ…ဟို..ဟာ မရွိေတာ့ဘူး``
``ေအးပါကြာ…..မရွာေနနဲ႕ေတာ့ ….ေက်းဇူးပါပဲကြာ…``
ခ်ာတိတ္ေလး ယူလာေပးတဲ႕စာကို ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ စာရယ္လို႕လဲ မပါ..။ လိပ္စာကဒ္ကေလးတစ္ခု…။ …….ကြန္ဒို၊အေပၚဆုံးအလႊာ ………အက်ဳိးေဆာင္ကုမ္မနီတ႕ဲ..။ ဘာသေဘာလဲ…။ ပြဲစားေတြလား…။ ငါကားေမာင္းခ်င္လို႕ ကားေမာင္းအလုပ္လိုက္ရွာေနတာကို သိသြားလို႕ပဲလား..။ အိုကြာ…ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိုေကတာပဲ..ငါ႕မွာ စေဘာ္တင္ႏိုင္သားပဲ..။ အိပ္စရာ ေနရာကေလးလဲ ရမယ္..တစ္လ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္လဲ ရမယ္ဆိုရင္ ေမာင္းေပ်ာ္ပါတယ္…ဟုေတြးရင္း က်ဆင္းေနတဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ျပန္တည္ေဆာက္မိလို႕ စြပ္က်ယ္အစုတ္၊ အေရာင္မရွိေတာ့တဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကေလးနဲ႕ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေက်ာပိုးအိပ္ကေလးကို လြယ္ကာ အလုပ္လက္မဲ႕ ကုလားတစ္ေကာင္ေတာ့ ေျခဦးတည္႕ရာ…ဆီ သို႕………။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
လူေခၚဘဲကို တီးၿပီး အေတာ္ၾကာတဲ႕အခ်ိန္ထိ အိမ္ရွင္က ထြက္မလာ…။ ခဏရွိမွ ..ကၽြိ…ခနဲ တံခါးပြင့္လာတယ္…။
``အို……``
``ဟာ….``
အႀကီးအက်ယ္ အံ႕ၾသေနၾကတဲ႕ လူသားႏွစ္ဦး…..။ စကားပင္ မဟႏိုင္ၾက…။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အခုမွ စျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးတဲ႕ လူေတြအလား မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည္႕ေနမိၾကတယ္…။ အၾကာႀကီးပဲ….။
ပထမဆုံး သတိ၀င္လာတာက ကုလား….ေျခေထာက္ေလး ေရွ႕နဲနဲ တိုးၿပီး အခန္းထဲ လွမ္း၀င္လိုက္တယ္…။ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေပါလစ္ေတြက မ်က္လုံးပင္ က်ိန္းစပ္သြားမတတ္..။ သားနားထည္၀ါလွေသာ အခန္းအျပင္အဆင္ကို ကုလားစိတ္မ၀င္စားမိ….။ သူစိတ္၀င္စားတာက ..သူ႕ေရွ႕က အမ်ဳိးသမီး…။
အမ်ဳိးသမီးက အေတာ္ကို ဖြံ႕တယ္..။ ေအာက္ပိုင္းကလဲ သိပ္ေတာင့္တယ္..။ အေပၚပုိင္းကေတာ့ ျပစ္မ်ဳိးမွည္႕မထင္ အလွမ်ဳိးႀကီး…။ ခါးေသးလို႕ ရင္ခ်ီတဲ႕ ရင္ထြားတင္ကားမႀကီး….။ ပြဲေနပြဲထိုင္ အ၀တ္အစား ေတြ ဆင္သထားတယ္…။ လက္တစ္ဖက္က ဟန္းဖုံးကို ကိုင္လို႕ ကုလားကို စိုက္စိုက္ပါေအာင္ ၾကည္႕ေနဆဲမွ လက္ထဲက ဖုန္းကို ဆိုဖာေပၚ ပစ္တင္လိုက္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ကုလားပုခုံးကို သြယ္ေျပာင္းတဲ႕ လက္အစုံနဲ႕ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိနမ္းလာတယ္…။
``အရမ္း …ခ်စ္တဲ႕ ေမာင္ရယ္….``
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ခြါခြါခ်င္းမွာ တုန္ရီလိႈက္ေမာစြာနဲ႕ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ေျပာတယ္..။ ရီေ၀ ေမွးစင္းေနတဲ႕ မ်က္၀န္းညိဳႀကီးေတြနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ခါ သိုင္းဖက္ရင္း နမ္းျပန္တယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အမ်ဳိးသမီးက က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို ဆင္ႏြဲလာတယ္..။ နမ္းရုံစုတ္ရုံတင္မကေတာ့ပဲ သူမလက္ေတြက ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္..။ ပထမေတာ့ အထဲမွာ ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ လုပ္ေနေသးတယ္…။
အဲ…ဒါေပမဲ႕အေပၚမွာ ကုလား အနမ္းက ရမက္သည္းလြန္းတာမို႕ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ေသြးေတြဆူလာၿပီး အထဲက ငပဲႀကီးကို ေဘာင္းဘီ အျပင္ ကိုင္ထုတ္လိုက္တယ္…။
``တံ……တံခါး...ဆရာမား….``
``ရတယ္… ေရွ႕ခန္းမွာ လူမေနဘူး…``
ျပန္လဲေျဖရင္း ကုလားရင္ဘတ္ဆီကေန အေမႊးေတြကို လွ်ာဖ်ားကေလးနဲ႕ မထိတထိ တို႕လ်က္ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ကို ေလ်ာဆင္းသြားတယ္..။
``အား………ရွီး…..အ .. ဆရာမား ရယ္…``
ကုလား တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ ျဖစ္ေနရပါတယ္..။ တစ္ကိုယ္လုံး ေအာက္ကို ဒူးတုပ္ထိုင္ခ်လိုက္ေပမဲ႕ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြကို ပင့္တင္ၿပီး တရႈိက္မက္မက္နဲ႕ ကုလားမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည္႕တယ္…။
ပန္းဆီေရာင္ လွ်ာႏုကေလးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ေအာက္က အေမႊးေတြကို တုိ႕ထိေဆာ့ကစားေနရင္း အဲဒီကေန ဆီးခုံ၊ ၿပီးေတာ့ ငပဲႀကီး အနားမွာ ရစ္၀ဲရစ္၀ဲ လုပ္ေနရာက ေန ဆတ္ခနဲ ဆို…….။
ေဒၚသက္ထား၀င္း အရွက္တရားေတြ၊ မာနဂုဏ္ေတြကို ကုလားဆီမွာ ရမက္နဲ႕ လဲပစ္လိုက္ပါၿပီ…..။ ကုလားရဲ႕ လီးႀကီး ကို အသာဆြဲၿပီး သူမရဲ႕ လွ်ာ ပန္းေရာင္ေလးျဖင့္ ဒစ္ကို ေကြ႕၀ိုက္ၿပီး ယက္ေနပါတယ္…။
``အိုး….ဆရာမား……အာလာ……အား ..အစ္ အမား….အာအအ…``
ကုလားခမ်ာ ငါးရွဥ္႕ ျပာသုတ္လိုက္သလို ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနရွာပါတယ္…။ ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မခံစားခဲ႕ရဖူးတဲ႕ အရသာကိုး …..။ အထက္တန္းစား မိန္းမတစ္ေယာက္ကသူ႕လီးကိုစုပ္ယူေနတာေတြ႕ရေတာ့ အံ႕ၾသသလို ေသြးလဲ ႀကီးသြားမိပါတယ္…။ အမ်ဳိးသမီး ကေတာ့ ဘာမွ ဂရုမထားသလိုပဲ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတဲ႕ လေခ်ာင္းႀကိးကို မက္မက္စက္စက္ စုိက္ၾကည္႕ေနရင္း ဆုပ္ဆြဲၿပီး ပါးစပ္ထဲ သြင္းေနတယ္…။ လီးႀကီးကထြားလြန္းေတာ့ ဆရာမ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႕ပါးစပ္က ၀လုံးသ႑ာန္ေသးလြန္းေနလို႕ အေတာ္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ သြင္းယူရပါတယ္…။ လည္ေခ်ာင္းမွာ လာေထာက္ေနတာေတာင္ အျပင္မွာ လက္တစ္ဆုပ္စာ က်န္ေနေသးတယ္ ေလ….။
``အား……အိုး..ဆ..ဆရာမား…………အား…..``
အပ်ဳိမႀကီး က စိတ္ထင္တိုင္းက်ဲေနေတာ့ ကုလား မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလာတယ္..။
``အို……``
``ဟာ….``
အႀကီးအက်ယ္ အံ႕ၾသေနၾကတဲ႕ လူသားႏွစ္ဦး…..။ စကားပင္ မဟႏိုင္ၾက…။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အခုမွ စျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးတဲ႕ လူေတြအလား မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည္႕ေနမိၾကတယ္…။ အၾကာႀကီးပဲ….။
ပထမဆုံး သတိ၀င္လာတာက ကုလား….ေျခေထာက္ေလး ေရွ႕နဲနဲ တိုးၿပီး အခန္းထဲ လွမ္း၀င္လိုက္တယ္…။ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေပါလစ္ေတြက မ်က္လုံးပင္ က်ိန္းစပ္သြားမတတ္..။ သားနားထည္၀ါလွေသာ အခန္းအျပင္အဆင္ကို ကုလားစိတ္မ၀င္စားမိ….။ သူစိတ္၀င္စားတာက ..သူ႕ေရွ႕က အမ်ဳိးသမီး…။
အမ်ဳိးသမီးက အေတာ္ကို ဖြံ႕တယ္..။ ေအာက္ပိုင္းကလဲ သိပ္ေတာင့္တယ္..။ အေပၚပုိင္းကေတာ့ ျပစ္မ်ဳိးမွည္႕မထင္ အလွမ်ဳိးႀကီး…။ ခါးေသးလို႕ ရင္ခ်ီတဲ႕ ရင္ထြားတင္ကားမႀကီး….။ ပြဲေနပြဲထိုင္ အ၀တ္အစား ေတြ ဆင္သထားတယ္…။ လက္တစ္ဖက္က ဟန္းဖုံးကို ကိုင္လို႕ ကုလားကို စိုက္စိုက္ပါေအာင္ ၾကည္႕ေနဆဲမွ လက္ထဲက ဖုန္းကို ဆိုဖာေပၚ ပစ္တင္လိုက္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ကုလားပုခုံးကို သြယ္ေျပာင္းတဲ႕ လက္အစုံနဲ႕ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိနမ္းလာတယ္…။
``အရမ္း …ခ်စ္တဲ႕ ေမာင္ရယ္….``
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ခြါခြါခ်င္းမွာ တုန္ရီလိႈက္ေမာစြာနဲ႕ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ေျပာတယ္..။ ရီေ၀ ေမွးစင္းေနတဲ႕ မ်က္၀န္းညိဳႀကီးေတြနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ခါ သိုင္းဖက္ရင္း နမ္းျပန္တယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အမ်ဳိးသမီးက က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို ဆင္ႏြဲလာတယ္..။ နမ္းရုံစုတ္ရုံတင္မကေတာ့ပဲ သူမလက္ေတြက ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္..။ ပထမေတာ့ အထဲမွာ ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ လုပ္ေနေသးတယ္…။
အဲ…ဒါေပမဲ႕အေပၚမွာ ကုလား အနမ္းက ရမက္သည္းလြန္းတာမို႕ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ေသြးေတြဆူလာၿပီး အထဲက ငပဲႀကီးကို ေဘာင္းဘီ အျပင္ ကိုင္ထုတ္လိုက္တယ္…။
``တံ……တံခါး...ဆရာမား….``
``ရတယ္… ေရွ႕ခန္းမွာ လူမေနဘူး…``
ျပန္လဲေျဖရင္း ကုလားရင္ဘတ္ဆီကေန အေမႊးေတြကို လွ်ာဖ်ားကေလးနဲ႕ မထိတထိ တို႕လ်က္ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ကို ေလ်ာဆင္းသြားတယ္..။
``အား………ရွီး…..အ .. ဆရာမား ရယ္…``
ကုလား တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ ျဖစ္ေနရပါတယ္..။ တစ္ကိုယ္လုံး ေအာက္ကို ဒူးတုပ္ထိုင္ခ်လိုက္ေပမဲ႕ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြကို ပင့္တင္ၿပီး တရႈိက္မက္မက္နဲ႕ ကုလားမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည္႕တယ္…။
ပန္းဆီေရာင္ လွ်ာႏုကေလးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ေအာက္က အေမႊးေတြကို တုိ႕ထိေဆာ့ကစားေနရင္း အဲဒီကေန ဆီးခုံ၊ ၿပီးေတာ့ ငပဲႀကီး အနားမွာ ရစ္၀ဲရစ္၀ဲ လုပ္ေနရာက ေန ဆတ္ခနဲ ဆို…….။
ေဒၚသက္ထား၀င္း အရွက္တရားေတြ၊ မာနဂုဏ္ေတြကို ကုလားဆီမွာ ရမက္နဲ႕ လဲပစ္လိုက္ပါၿပီ…..။ ကုလားရဲ႕ လီးႀကီး ကို အသာဆြဲၿပီး သူမရဲ႕ လွ်ာ ပန္းေရာင္ေလးျဖင့္ ဒစ္ကို ေကြ႕၀ိုက္ၿပီး ယက္ေနပါတယ္…။
``အိုး….ဆရာမား……အာလာ……အား ..အစ္ အမား….အာအအ…``
ကုလားခမ်ာ ငါးရွဥ္႕ ျပာသုတ္လိုက္သလို ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနရွာပါတယ္…။ ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မခံစားခဲ႕ရဖူးတဲ႕ အရသာကိုး …..။ အထက္တန္းစား မိန္းမတစ္ေယာက္ကသူ႕လီးကိုစုပ္ယူေနတာေတြ႕ရေတာ့ အံ႕ၾသသလို ေသြးလဲ ႀကီးသြားမိပါတယ္…။ အမ်ဳိးသမီး ကေတာ့ ဘာမွ ဂရုမထားသလိုပဲ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတဲ႕ လေခ်ာင္းႀကိးကို မက္မက္စက္စက္ စုိက္ၾကည္႕ေနရင္း ဆုပ္ဆြဲၿပီး ပါးစပ္ထဲ သြင္းေနတယ္…။ လီးႀကီးကထြားလြန္းေတာ့ ဆရာမ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႕ပါးစပ္က ၀လုံးသ႑ာန္ေသးလြန္းေနလို႕ အေတာ္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ သြင္းယူရပါတယ္…။ လည္ေခ်ာင္းမွာ လာေထာက္ေနတာေတာင္ အျပင္မွာ လက္တစ္ဆုပ္စာ က်န္ေနေသးတယ္ ေလ….။
``အား……အိုး..ဆ..ဆရာမား…………အား…..``
အပ်ဳိမႀကီး က စိတ္ထင္တိုင္းက်ဲေနေတာ့ ကုလား မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလာတယ္..။
KMT99
- ေမာ္နီတာ
- Posts: 1122
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ရမွတ္ 0
- Gender:
- Respect: +32767
မဖယ္ေပးပါ…။ အမ်ဳိးသမီးက မဖယ္ရွားတဲ႕ အျပင္ ကုလားခါးကိုပါ လက္အစုံနဲ႕ အတင္းဆြဲဖက္ထားၿပီး စုတ္ေပးတာ … ေနာက္ဆုံး ကုလား စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ အမ်ဳိးသမီး ပါးစပ္နဲ႕ အျပည္႕ သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္ခ်လိုက္တယ္…။
``အား…အင္ ဟင္း…ေကာင္းလိုက္တာ………ဆရာမား..၇ယ္…``
ကုလားခမ်ာ ေမာဟိုက္သံႀကီးနဲ႕ ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေရရြတ္ေနဆဲမွာ ေဒၚသက္ထား၀င္းက ..``ဂလု`` ခနဲ ျမည္ေအာင္ပင္ ၿမိဳခ်လိုက္တယ္…။
အခန္းတံခါးကို အခုမွပဲ ပိတ္ဖို႕ သတိရၾကတယ္….။
ကုလားကေတာ့ လီးႀကီးတန္းလန္းနဲက အေမာေျဖရင္း ဆရာမအလွကို ကသိုဏ္းရႈေနတယ္…။
``မဂၤလာေဆာင္ရွိလို႕ …..သြားမလို႕..``
``အေရးႀကီးလို႕လား…``
တစ္ခြန္းတည္းေျပာတဲ႕စကား..။ ထိေရာက္လြန္းတယ္..။ ေဒၚသက္ထား၀င္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြက မစူတစူ….မၿပဳံးတၿပဳံး….။
``ဦးထြဋ္ေက်ာ္နဲ႕က ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ…``
``ေမးမေနစမ္းပါနဲ႕…..ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းမွာ သုံးရက္ေလာက္ အတူတူေနခဲ႕တဲ႕ မိန္းမကို ယုံရပါ႕မလား..တဲ႕….``
`` ဒါေပမဲ႕ …ျမတ္ပါတယ္…ေအာက္မွာ ရပ္ထားတဲ႕ မတ္တူးကားေလး ေတြ႕လား..။ အဲဒါနဲ႕ ေငြသား သိန္းႏွစ္ရာ ေလ…နစ္နာေၾကးေတာ့ ရလိုက္တယ္…``
`` မ်ားလွခ်ည္လား….``
`` မ်ားရမွာေပါ႕…သူမေပးလို႕..သက္ထားဖြလိုက္ရင္ သူေစာက္ရွက္ကြဲမွာေလ…ဥပေဒနဲ႕လဲ ရင္ဆိုင္ရဦးမယ္ေလ…``
`` က်ဳပ္…က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး…..ဆရာမား ရယ္….``
``ဘာ….က်ဳပ္လဲ……ဟြန္း…..``
ေဒၚသက္ထား၀င္း ျငဴစူစူကေလး မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းနဲ႕ လွမ္းေဟာက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ….ဟာ….ေဒၚသက္ထား၀င္း အရွက္ ကင္းမဲ႕သြားၿပီ ထင့္…..။ ၀င့္၀င့္ထည္ထည္ ၀တ္ထားခဲ႕တဲ႕ ပါတိတ္၀မ္းဆက္ကေလးကို ခြါခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္..။ ေနာက္တလႊာ….. ထမိန္ကိုလဲ ကြင္းလုံး ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္…။ ၿပီးမွ ယဥ္ယဥ္ေလး ထုံးဖြဲ႕ထားတဲ႕ ဆံထုံးႀကီးကိုပါ ဖြာခ်လိုက္တယ္..။တင္ပါးအထိ ရွည္လ်ားတဲ႕ ဆံႏြယ္စင္းစင္းေတြ…တခါခါန႕ဲ မိန္းမလွႀကီး….။
``သက္ထား ကိုယ္လုံးက သိန္းငါးရာ မတန္ဘူးလား…ဟင္..``
ကုလား ေငးကန္းကန္းနဲ႕ ပါးစပ္မဟႏိုင္..။ ႏႈတ္က အားေစးမိထားသလို အ..ေနရွာတယ္..။ ေသြးေတြကေတာ့ ဆူေ၀ေနၿပီး လီးကလဲ ေျဖာင္းခနဲ ေျဖာင္းခနဲ ဆရာမ ေသြးကို ေသာက္ခ်င္လာမိတယ္…။
``ေၾကာက္ေတာင္ ေၾကာက္လာၿပီ…..ဆရာမား …ရဲ႕..``
``ဟြန္း….ဒါက ဘာေၾကာက္တာလဲ….``
``ေတာ္ၾကာ…ရဲေတြ ဘာေတြ…``
``အို…..ေမာင့္ကိုေတာ့ သက္ထား ၾကည္ျဖဴပါတယ္…``
``ဘာ ..ၾကည္ျဖဴတာလဲ…``
``အိုကြာ……သိရဲ႕သားနဲဲ႕…သြား.``
``တကယ္..မသိလို႕ပါ…ဆရာမားရဲ႕..``
``ဒါျဖင့္…ဒီနားလာ…ေျပာျပမယ္…..``
ဆရာမ ေဒၚသက္ထား၀င္း ကုလားနားရြက္ကေလးနားကပ္ၿပီး ရွက္ရြံ႕ရင္ဖိုစြာ အသံတုန္တုန္ကေလးနဲ႕ ေျပာတယ္…။
``ေမာင့္ကို……ေမာင့္ကိုေလ….သက္….သက္ထား ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ အလိုးခံမွာပါ….ရွင္ရဲ႕…``
ကဲ….ဘယ္ႏွယ္႕ ေနသလဲ…..ကိုေရႊကုလား…….။
-------------×-------------------×------------------×------------------×
အကယ္ေရြ႕သာ ……သင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ႕ၿပီး ေသြးသားဆူၿဖိဳးလွေသာ လုံးႀကီးေပါက္လွ အပ်ဳိတင္းျပည္႕ မိန္းမ လွလွ တစ္ဦးနဲ႕ အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ႏွစ္ဦးတည္း ခ်စ္တင္းေႏွာခြင့္ ရမည္ဆိုပါက…….
သင္ မည္ ကဲ႕ သို႕ ရင္ ဆိုင္ မည္ နည္ း …..။
------------×~~~~~~~~~~×-------------------
No comments:
Post a Comment